DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND. Bergmolen. rrtenmoord 'ortugal. (ITENLAND. Telegrammen. BINNENLAND. Kintflerhuisvesi Haasriem 1&AC 3 FEBRUARI 1908. 329to Jaargang, No. 6802. Bureaux van Redactie en Administratie: ÜmterMts» Tei©#ooï!BSMmmep 1426. /chandaalcoipariage. hr hitettende tijding, rauw als Wde donderslag, komt de 'aidaag verschrikken.... roerige beweging in Portu- Reds zoolang heeft gebroeid ifrkt, die door minister bo krachtdadig is beteugeld ledrukt, heeft op eenmaal ft een allervreeselijkste ont- ning en de kroonprins zijn •oor de revolutionairen, ver- l? uit de lange reeks van Eten het verloop van dezen iord ineen-gezet: gmiddag, even na vijven jt loning Carlos en de 'ir koninklijke familie naar tsrug van hun verblijf op icoa. ':g Carlos, koningin Amelie, toni wins en prins Manuel •U zich allen in hetzelfde jat oogenblik dat het geslo- Ajiuig van het Handeïsplein Waalstraat wou inrijden, loste 'J6f mannen met karabijnen gewapend, eenige schoten op het rijtuig. De koning en\de kroonprins werden stervend het Marine-arsenaal binnengedragen, waar zij weldra den geest gaven. Op het plein schoot de politie drie koningsmoordenaars doodhun lijkeu werden naar :t stadhuis ge bracht. De koningin stond op, om den kroonprins met haar lichaam te beschermen, maar het mocht niet batende koning en de kroonprins werden door drie kogels getroffen. De infant Manuel werd licht ge wond de koningin bleef ongedeerd. Zoo is, in den koelen loop der gebeurtenissen van den dag, het verschrikkelijke feit. Een troep moordenaars, met karabijnen gewapend Terecht seint Reuter in een ander telegram, dat deze moordenaars zijn omgekocht door de politieke aan voerders, de tegenstanders van vorst en regeering. Of dit revolutionairen zijn? Ofwel tegenstanders van Franco Of huurlingen var den pretendent Don Miquel? liet is nog niet te zeggen. Tntusschen is het nauwelijks noodig, aau te toonen, dat ook van het standpunt van welke politieke partij ook, zulk een gruweldaad geheel nutteloos is Men treft personen, nooit een stelsel, bij vorstenmoord Roerend is in dit korte bericht, de houding der Koningin, die als een heldin nog met haar lichaam den troonsopvolger traehte tn be schermen. Helaas, bet mocht niet zoo zijn De nieuwe Koning. De lichtgewonde prins Manuel heeft, dadelijk na het noodlottig uiteinde van den Koning en den kroonprins, de regeering aanvaard. Een telegram uit Lissabon meldt Een supplement van het officieele Staatsblad bevat een proclamatie van koning Manuel II, die, den aanslag veroordeelend, zegt, dat, nu hij door de constitutie is aange wezen, om de belangen van het koninkrijk voor te staan, hij alle krachten zal inspannen voor 't welzijn des vaderlands; hij zweert den Katholieken eeredienst te zullen handhaven en de grondwet voor oogen te houden en voor oogen te stellenhij verklaart tevens, dat het hem behaagt, het tegenwoordig ministerie te behouden. De proclatie is geteekend Don Manuel II en eveneens door de ministers ven hun hun handteeke- ningen voorzien. Revolutie? Reeds Zaterdagmiddag waren er telegrammen gekomen uit Lissabon (vertraagd door de censuur van Franco blijkbaar) die erop wezen, dat er een ernstige toestand heerschte te Lissabon. Een aantal kamerleden waren gevangen genomen, en de republi keinen hadden met bommen ge worpen. Een soort opstand was dus al voorbereid, al is het blijkbaar een fe'dat het eigenlijke Portugeesche volk daarbuiten stond en al dat gewoel alleen maar het werk was van revolutionaire agitators. Dat het echter tot zulk een schrikkelijk eind zou leiden, was niet te voorzien 1 De overleden koning. Carlo3 I, met zijn joviale, prettige figuur, was nog jong. Hij was in 1868 te Lissabon geboren als zoon van koning Lodewijk I en Maria Pia, de dochter van koning Victor Ema nuel II van Italië. Hij volgde na Lodewijk's dood, 19 October 1889, zijn vader op. Den 22 Mei 1886 trad hij in het huwelijk mot Maria Amalia, prinses van Orléans-Bour- bon. De vermoorde kroonprins was even 20 jaar oud, geboren 21 Maart 18S7; de tweede zoon van het koningspaar, die zich nu ineens op den troon ziet verheven, is geboren 15 November 1889 en dus nog geen 18 jaren oud. Onze telegramen geven nadere berichten. Voor later eventueel ingekomen telegrammen zie men ons „laatste nieuws." Nieuwtjes in drie regels. MADRID, 3 Febr. De minister van Buitenlandsche Zaken weet het volgende mee te deelen: De moordenaars van den koning van Portugal waren ten getale van zes, gewapend met karabijnen en revolvers. Men verneemt, dat de koningsmoordenaars betaald wer- dendoorpolitieke agitatoren, vij andeu der regeering. Onder de gedooden is een Franschman, in wiens gordel men geld vond, waarschijnlijk het loon voor den moord. Een gewapende troep trachtte het huis van den dictator Franco aan te vallen. In de stad werden hevige geweersalvo's gehoord. Onder de bevolking heerscht ontsteltenis. LISSABON, 2 Febr. De politici van alle koningsgezinde partijen, zelfs de meest conservatieve, zijn het volkomen eens, dat een vrij zinnige monarchie gehandhaafd dient te blijven, en dat men de rust moet herstellen. LONDEN, 2 Febr. Het bericht van den koningsmoord te Lissabon werd in Engeland met groote deel neming en afschuw ontvangen. L)e koning en de koningin, ten zeerste bewogen, seinden koningin Amalia om haar hun innige deeln-ming te verzekeren. De minister van Buitenlandsche Zaken seinde aan het ministerie te Lissabon betuigingen van deeluame. LONDEN, 2 Febr. Ten gevolge van den moord te Lissabon, ziet het Britsche koningspaar van de voorgenomen reis naar Denemarken en Noorwegen af. Ook de hoffees ten, waarvoor de toebereidselen reeds gemaakt zijn, worden afgezegd. De micistercrisis. De Haagsche correspondent van „De Tijd" meldt: Het staat nu zóó met de crisis. Voor alle departementen zijn de titularissen gevopden, uitgezonderd voor Oorlog en Baitenlandsche Zaken. Dat wil zeggen, dat voor deze departementen het overleg met de betrokkenen nog niet is geëindigd. Voor beide functies heeft men uitnemende mannen op het oog. Oorlog zal in geen geval door een burger bezet worden. Dat er nog eenige veriraging is, staat niet in verband met een medisch advies omtrent de gezondheid van een der voor een portefeuille aangezochte heeren, zooals het correspondentie bureau gisteren meldde, maar vindt zijn oorzaak in het buiteulandsch verblijf van den aangezochte. Alles bij elkaar genomen wordt in be voel^?. kringen wafer schijnlijk ge acht, dat het nog een veertien dagen zal duren, eer het definitief Minis terie zal worden bekend gemaakt. Do Credietwet voor Oorlog zal dan ook in Tweede en Eerste Kamer door den demissionnairen minister worden verdedigd." Uit de Staatscourant. 9 Bij Kon. besl. zijn bij het depar tement van Waterstaat, met ingang- van 1 April bevorderd: tot referendaris, de hoofdcommies mr. L. M. Rollin Couquerque, en tot hoofdcommies, de com miezen J. W. Witsen Elias, W. H- L. Kuyk en K. J. B. de Kleer- maeker. Bij Kon. besl. is met ingang van 1 Februari, benoemd tot agent der Rijksverzekeringsbank, A. Grooters, chef aan de jutefabriek van de firma Ter Horst en Co., te Rijssen. De goede werking van den voogdyraad. Men schrijft ons uit Amsterdam Welk Amsterdammer werd 'n avonds langs het Rokin gaande niet achtervolgd door een tweetal dreumissen met „Een doosje lici- fers, meneer." Een doosie maar?" En wanneer men dan ontstemd zijn weg vervolgde,, onaangenaam aangedaan door het feit dat derge lijke tafreelen op den publieken weg geduld werden en de politie niet ingreep, door beide kinderen een behoorlijk onderdak in een gesticht te verleenen.... bleven de dreumis sen na-grienen „meheer, meheerl" Zagen ze tdan dat ge U stap ver snelde, U vlugger nog haastte door het gure weder, dan strompelden zij terug naar het wijf van een jaar of 35, dat op een afstand nabij Riche te wachten stond, maur heel veel tijd om te gaan zitten op het koude trottoir, weinig besehut door een even uitstekende gevel, bleef hun niet, want een ander voorbij ganger spoedde zich voort en moest worden „bewerkt". Zoo zag men ze van 's avonds 10 tot 's nacht 23 uur en steeds was men verbaasd door de lankmoedigheid neen, on begrijpelijke, wreedheid van de auto riteiten, die nog langer talmden met dat wijf in een werkhuis en de kin deren in een gesticht te stoppen Zeer tot ons genoegen vernemen wij daarom dat de voogdijraad hïer eindelijk in heeft gegrépen, de moe der haar rechten op de stumperds ontnomen en ze in een gesticht heeft gepiaatst. AJg. Bond van R.K. Kiesvereenigingen. Wij kunnen thans bevestigen, dat het kiesrecht-rapport in de a^s. Mei vergadering van den Algemeenen Bond van R. K. Kiesvereenigingen zal behandeld worden. De leiddraad van het hoofdbestuur wordt dezer dagen aan de aange sloten kiesvereenigingen gezonden. (C.) De aanvaring der „Amsterdam". Wij ontvingen een lang ingezonden stuk van den heer J. F. S. Gooday, directeur-generaal der Great Eastern Railway, waarin deze de maatschappij en haar personeel op o. i. vri; af doende wijze verdedigt tegen de verwijten van roekloosheid en zorg loosheid, door verschillende kranten in den laatsten tijd geuit. Het stuk is echter te groot om het in ons blad in zijn geheel op te nemen. Wij bepalen ons dan tot deze ver melding. Gemengde Berichten. Een internationaal har monie- en fanfareconcours. Verschillende bewoners van den Haag en Scheveningen hebben zich tot een comité vereenigd met het doel in den loop van dezen zomer en wel in de tweede helft van Juli te Scheveningen een groot'interna tionaal concours voor harmonie- en fanfaregezelschappen te doen plaats hebben, dat naar schatting vier of vijf dagen in beslag zal nemen. Sprekende gelijkenis. Dat tweelingen elkaar in hun prilste jeugd sprekend gelijken, komt niet zelden voor. Een geval als nu te St. Agatha is echter wel zeldzaam. De broertjes H. e* A. L. aldaar gaan reeds ruim 8 maanden ter school. En onder hun 30 school makkers zijn er nog slechts zeer enkelen, die hen, zoo ze op straat of op de speelplaats zijn, elkaar onderkennen. Dat ze steeds in ge lijk pakje steken spreekt vanzeif. Een nog sterker geval deed zich eens te Delft voor. Daar ging het zoo ver, dat de moeder haar beide zeer jonge dochtertjes eveneens tweelingen niet uit elkaar kende en de een daarom een blauw en de ander een rood lintje om den pols deed. Een vreeseiijk ongeluk. Terwijl bet dienstmeisje uit de Leid- sehe stadsapotheek aan de Aal markt, bezig was met straat schrob ben en daarvoor water ging ophalen uit den Rijn, viel ze voorover in net wafer. Na ruim tien minuten werd zij bijna levenloos opgehaald en overleed spoedig daarop. Inbrekers. In Rotterdam zijn de inbrekers weer duchtig aan 't werk. Een stel, dat in den laatsten tijd zich meer speciaal bezig houdt met het openbreken van brandkas ten, waarbij het dan gebruik is de kasten om te werpen en den ach terwand te openen heeft weder van zich doen hooren. Zaterdagnacht is geforceerd de brandkast ten kantore van de firma Van Beest en Zoon, meelfabrikanten aan de NoordSchans te Oud-Deifahaven. Hoewel nog niet met zekerheid is te constateeren wat en hoeveel er gestolen is, omdat de inbreker of de inbrekers zich maar tot een gedeelte van de bi-and- kast toegaDg hebben kunnen ver schaffen, is het al vrij zeker, dat er ongeveer f 500 weg is. -root is de schade aau de bra ist zelf toegebracht. Stoet van rheumatiek- 1 ij d e r s. Zaterdagochtend trok !t de aandacht, zoo meldt liet N. v. d. D., dat er in de Paleisstraui. te Amster dam voor een bekende zaak een heele file van mannen en vrouwen stond, oudelieden en ook jongelui. Ze waren daar saamgekomen naar aanleiding van een advertentie in dagbladen, waarin die firma een gratis geneesmiddel teger. Reuma tiek en jicht aanbiedt. Twee politie agenten hielden orde en regel in de rij der jicht- en rheumatieklijders. Van achten tot twaalven werden maar steeds de gratis geneesmid delen uitgereikt. Toen het middag uur bereikt was, verscheen er een bericht voor de vensters: „Navijf uur zijn de monsters weer verkrijg baar." Eu al lang voor vijven ston den er weer talrijken te hunkeren naar de gratis-jichtremedie. Tegen half zes stond er zoo'n drom men- schen, dat zes politieagenten bijna niet in staat waren die menigte in bedwang te houden. De winkel werd letterlijk bestormd. Toen 't al te erg werd, hield op verzoek van de politie de gratis-uitdeeling op. De rheumathieklijders werden met FEUILLETON WE HAARLEMSCHE CQURA ABONNEMENTSPRIJS: «standi voor Haarlem f j .35 tie pptsen, waar een agent is gevestjgd (kom der gemeente) 1.35 e ovege plaatsen in Nederland franco per post 1,8(. erüjk nummers0.05 PRIJS DER ADVERTENTIÊN: Van 16 regels0.60 (contant)f 0.50 Eik» regel meer 0.10 Groote letters naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingen 25 cent per advertontie contant. j Walcolportage" 't woord isc geworden en men weet o bedoeld wordt is met fen van een der treurige •H,die het schendblaadje „De Wche Lanjaarn" in elkaar Hopgehouden. Avond gi'ig het in somtni- Weer het bekende gangetje, :e pamüe ten tegen Geloof, isters en bezag (typisch dat l van hft gezag altijd hand gaat m'it schelden op het oie 1) werden weer uitge- j als gevoonlijk. 'f zal dtt eens ophouden? «tuur van de plaatselijke iale A:tie heeft pas met den then Jurgemeester een onder- -"sooals we uit goede bron udeze noemde de. hem amfletten weerzinwekkend, oen wat in zijn vermogen trouwen op die belofte, „dringen erop aan, dat de ül de zaak dan toch spoedig '^iDg neme. 5<nis stijgt bij de week. f wordt tijd, dat er een eind »4 den we gaarne gezien dat fsche vereenigingen bij den fnenlijk hadden aangeklopt Jsbepalingen, nu de bur- de zaak in handen heeft, Eik komen tot wat we wen- t ïaast achter gezet wordt, tin in dezen diligent blijven, 'oeel aan zijn beloften blijven l De Engelsche liberalen verliezen onophoudelijk kamerzetels. Nu weel een te Heresfondshire. De uitspraak in het proces-Thaw is: krankzinnigheid. De millionair- moordenaar is naar het gekkenhuis. In de ziekenhuizen te Boeda-Pest hebben 52 medici den arbeid gestaakt. Ze eiselieneen loonsverhooging van25°/o (Naar het Duitsch.) <1 werkelijkheid zou het hem on- geweest zijn ook maar iets naar krijgen. 'vangst, die hem bij Eva was gevallen en de herinnering aan onderhoud, dat hij met haar «ten zwaar op hem en maakten, edstemming tot een dieptreurige. "ij den aanblik van Margriet ont beer de kunstenaar in den ge- en vernederden man en hij de hem zoo onverwacht gebo- 'i'ooiing aan als een, ten minste "ogenblik goed werkend, genees- È(tla een verlossende afwending 'achten. was achter in de mine kamer óReslagen, en op een der treden j Kerstengel gaan staan, als kwam "1st naar beneden. y°et natuurlijk alles met fijne biet Christusrozen bes trooid wor- h«eer die ten minste te krijgen Walter. .^'bewaarder heeft er genoeg 1" wel voor een vollen korf zor- 0] 8e beeldhouwer schikte en plooi- gewaad, dat het mooie, jeugdige 2n t zo°dat het weldra schilder- at, maakte het overvloedige, zijde zachte haar vast' en liet een deel op den rechterschouder van 't meisje vallen. ïooals zij nu daar stond, de handen gevouwen over de borst, geleek zij bijna reeds op een engelachtige Maagd, met de onschuldige uitdrukking op haar gelaat, was zij de reinste lieftalligheid zelve. Nadat Elza herhaaldelijk erop had aan gedrongen, zong Margriet een oud, be kend Kerstlied, met weliswaar zachte en kinderlijke stem, maar toch rein en lief lijk klinkend. Er zat aandacht en vroom heid in dat gezang, iets oneindig roerends en godsdienstigs. Elza, die met de voor bereiding van 't feest belast was, was ge heel en al verrukt en vroeg haar broer telkans „Nu, hoe vindt je het? Is het niet een goede gedachte van ons geweest Zullen vader en moeder het niet aardig vinden Hij antwoordde aleehts ten halve. Aller lei gedachten dwarrelden in zijn hoofd: Zou hij hier niet het model voor een kunstwerk gevonden hebben, dat hem nader zou brengen tot liet tot nu tevej- geefs gezochte doel en zou dat hem na der kunnen brengen tot de verwezenlij king van zijn vurig verlangen Eva te be zitten? Eva Op de meest zeldzame wijze dacht hij thans aan haar, een wijze, die Walter zich zelf niet kon verklarenhet waz een onstuimig verlangen, maar toch veel eer verbittering dan de zucht om haar te zien. Meer de wensch haar van zijn talenten te overtuigen dan de vrees zijn geliefde Eva te zullen moeten verliezen. Hij kon zelfs niet meer gezond denken en voelen, maar een nieuw plan begon in zyn geest te rijpen. Zijn eergevoel was nu eenmaal geducht gekwetst. In zijn geest vormde zich een nieuw beeld: een klein, armoedig gekleed kind knielde biddend neer op de onderste trede. „Kleed je nu vlug aan!" zei Elza tot haar vriendin. „Vader en moeder blijven zeker niet lang meer weg en mogen niets merken. Ga mee naar de huiskamer, Walter! Ik zal onze handige Liza gauw even helpen de tafel te dekken V „Ja, zustertje, ga jij overal maar goed voor zorgen." Ze liep weg, maar bij de deur gekomen keerde ze weer terug en zei„Weet je wat?" „Nu „Ge zult toch de kar wel hooren als ze den tuin komt binnenrollen? Verberg jij je dan vlug achter het kachelscherm en kom er dan ineens achter uit, als vader en moeder reeds in de kamer zijn." „Neen, Elsa, dat doe ik niet," antwoord de hij met een weemoedige uitdrukking in zijn gelaat. „Zulke grappen vallen alleen dan in goede aarde, wanneer iemand werkelijk dojjr zijn familie met vreugde en spanning verwacht wordt." Maar, dat is hier toch niet het geval. De eenige, die werkelijk blij is, dat ik gekoinen ben, dat ben jij en gij hebt me toeh al gezien. Moeder was altijd goed voor me, maar ten slotte ben ik toch haar pleegzoon maar en wat mijn vader betreft zijn lieveling ben ik nooit geweest. Ik zou het zelfs belachelijk vinden, als ik zou meenen ze op die wijze te zullen verras sen. Men verwacht mij nu als zoon des huizes op 't Kerstfeest na een tweejarige afwezigheiddoch, dat ik mijn pleeg ouders een bijzondere vreugde zou doen, doordat ik nu vroeger gekomen ben, dat geloof ik heuscli niet. „Gij verdenkt vader, omdat hij u niet reeds vroeger verzocht eens naar huis te komen. Geluk en liefde is er evenwel de oorzaak niet van geweestdat had een anderen grond. Ge weet het, als ik erbij ben zeker niet-, laat hij zich thuis niet gauw uit en ook van moeder hoor ik niets. Maar dat ze allebei van gauscher harte van j.e houden, geloof dat maar gerust". „Ik twijfel daar niet aan, zustertje, maar toch „Hoor! Ja, ja, wis en zeker, daar komen ze al!" onderbrak Elsa, en ze stormde naar 't venster. „Och, ik bid het je, wees nu heel aardig en vriendelijk 1 Vader ia wel wat barsch, maar hij meent het zoo kwaad niet. Hij denkt altijd maar, dat hij zijn kinderen niet moet laten zien, hoezeer hij ze lief heeft. Hij heeft een gouden hart. Maar men moet dien schat kunnen waardeeren." Ze liep de aankomenden tegen en keerde weldra met hen terug. De houtvester Dohme begroette zijn pleegzoon op ietwat afgemeten toon en ook deze probeerde tevergeefs op warme, hartelijke wijze met hen te praten. En zoo ook de beide meisjes Elsa en Mar griet er niet geweest waren, dan zou de avond een zeer droefgeestig verloop heb ben gehad. Men ging tsttnelijk vroeg_ slapen. Wal ter kreeg een vroolijke, ruime beneden kamer met een verrukkelijk uitzicht. Den heelen nacht lag hij te denken over 't plan van het nieuwe werk, dat hem den gewenschten roem zou verschaf fen en toen hij half was ingesluimerd, meende hij telkens haar te zien, die hem toelachtte, en de arm naar hem uitstak, terwijl haar donkerblauwe, vurige oogen straalden van trotsche bevrediging en bewondering. VII. Toen Ge Kerstavond was aangebroken, moest men naar de kerk, die tamelijk ver van de houtvesterij aflag, want de houtvester Andries was een zeer gods dienstig man. Een vrome mensohenschare vulde het met ijs en sneeuw bedekte kerkje. Grijze mannen en vrouwen, jonge, krachtige mannen en kinderen zaten of stonden dicht tegen elkaar gedrongen. Het maanlicht goot zijn tooverach tigen, blauwigen schemer door de hqoge spits- bogenraampjes op de tegels en bidstoelen. Ruischende orgeltonen weerklonken langs de kerkgewelven. Naast de postmeosterin zat haar doch tertje, een zwak, klein schepseltje met een vroolijk, schrander gezicht. En al viel het niet zoo zeer op, toch was haar borst ingevallen en haar rug een weinig gekromd. Maar haar ruime kleeren, haar tot over de schouders vallend kastanje bruin haar verborgen zooveel mogelijk die misvormdheid. Toen de Nachtmis uit was, gingen de postmeester Werneoke, zijn vrouw, Hu asje en de sinds eetiigen tijd een beetje suk kelende houtvosterin in den jachtwagen. Andries Dohme speelde zelf'voor koetsier. Walter, Elsa én Margriet Steenman gingen te voet. Het was een heerlijke wandeling onder masten en dennen die door den sneeuw als zilver glinsterden. Margriet had een roode doek omgesla- 'gen, waaruit haar zwart, krullend haar kwam kijken, hoe dikwijls zij het ook on geduldig wegstopte. Als sterren fonkel den die groote, donkere oogen. En als zij lachte of sprak zag men twee rijen «inet- telooze, witte tandjes tusschen de mooi gevormde lippen. Toen de jongelui thuis kwamen, zaten Dohme en de gasten reeds aan een warm grogje en in den haard knapten groote blokken harsachtig -denuenhout; want op de vensterramen schitterden kristallen bloemen en zeldzaam mooi gevormde ijspinnea hingen aan de dakramen. Maar in de kamer was het warm en lekker. Suusje, zat als een katje in elkaar ge drongen, in een armstoel, met een wol len, blauw en roodgestreepten doek om, niet zoozeer omdat ze ioo'n kou had, dan wel om haar mismaakt figuur te verber gen. Zij kon met recht doorgaan voor een zeer interessant, levenslustig persoontje, dat lustig kon keuvelen en een scherpen, kritischen blik bezat voor de zwak- en dwaasheden van anderen. Als eenig ên zwak kindje was ze wel een beetje verwend geworden, vooral door haar moeder en als een geVolg daarvan was zij dikwijls zeer eigenzinnig en vol luimen en grillen, maar hield van Mar griet als ware ze haar eigen zuster en ging er steeds trotsch op de deugden barer vriendin in het gunstigst licht te zetten. „Niemand mag in de kamer, waar de kerstboom staatzei Elsa op min of meer gewichtigen toon. Men is daar bezig met een verrassing. Margriet en Walter moe ten meegaan om mij te helpen." [Wordt vtrvolyd.)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1908 | | pagina 1