DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
Bergmolen.
rrtenmoord
'ortugal.
(ITENLAND.
Telegrammen.
BINNENLAND.
Kintflerhuisvesi Haasriem
1&AC 3 FEBRUARI 1908.
329to Jaargang, No. 6802.
Bureaux van Redactie en Administratie:
ÜmterMts» Tei©#ooï!BSMmmep 1426.
/chandaalcoipariage.
hr
hitettende tijding, rauw als
Wde donderslag, komt de
'aidaag verschrikken....
roerige beweging in Portu-
Reds zoolang heeft gebroeid
ifrkt, die door minister
bo krachtdadig is beteugeld
ledrukt, heeft op eenmaal
ft een allervreeselijkste ont-
ning en de kroonprins zijn
•oor de revolutionairen, ver-
l? uit de lange reeks van
Eten het verloop van dezen
iord ineen-gezet:
gmiddag, even na vijven
jt loning Carlos en de
'ir koninklijke familie naar
tsrug van hun verblijf op
icoa.
':g Carlos, koningin Amelie,
toni wins en prins Manuel
•U zich allen in hetzelfde
jat oogenblik dat het geslo-
Ajiuig van het Handeïsplein
Waalstraat wou inrijden, loste
'J6f mannen met karabijnen
gewapend, eenige schoten op het
rijtuig. De koning en\de kroonprins
werden stervend het Marine-arsenaal
binnengedragen, waar zij weldra
den geest gaven.
Op het plein schoot de politie
drie koningsmoordenaars doodhun
lijkeu werden naar :t stadhuis ge
bracht.
De koningin stond op, om den
kroonprins met haar lichaam te
beschermen, maar het mocht niet
batende koning en de kroonprins
werden door drie kogels getroffen.
De infant Manuel werd licht ge
wond de koningin bleef ongedeerd.
Zoo is, in den koelen loop der
gebeurtenissen van den dag, het
verschrikkelijke feit.
Een troep moordenaars, met
karabijnen gewapend
Terecht seint Reuter in een ander
telegram, dat deze moordenaars zijn
omgekocht door de politieke aan
voerders, de tegenstanders van vorst
en regeering.
Of dit revolutionairen zijn?
Ofwel tegenstanders van Franco
Of huurlingen var den pretendent
Don Miquel?
liet is nog niet te zeggen.
Tntusschen is het nauwelijks
noodig, aau te toonen, dat ook van
het standpunt van welke politieke
partij ook, zulk een gruweldaad
geheel nutteloos is
Men treft personen, nooit een
stelsel, bij vorstenmoord
Roerend is in dit korte bericht,
de houding der Koningin, die als
een heldin nog met haar lichaam
den troonsopvolger traehte tn be
schermen.
Helaas, bet mocht niet zoo zijn
De nieuwe Koning.
De lichtgewonde prins Manuel
heeft, dadelijk na het noodlottig
uiteinde van den Koning en den
kroonprins, de regeering aanvaard.
Een telegram uit Lissabon meldt
Een supplement van het officieele
Staatsblad bevat een proclamatie
van koning Manuel II, die, den
aanslag veroordeelend, zegt, dat,
nu hij door de constitutie is aange
wezen, om de belangen van het
koninkrijk voor te staan, hij alle
krachten zal inspannen voor 't
welzijn des vaderlands; hij zweert
den Katholieken eeredienst te zullen
handhaven en de grondwet voor
oogen te houden en voor oogen
te stellenhij verklaart tevens, dat
het hem behaagt, het tegenwoordig
ministerie te behouden.
De proclatie is geteekend Don
Manuel II en eveneens door de
ministers ven hun hun handteeke-
ningen voorzien.
Revolutie?
Reeds Zaterdagmiddag waren er
telegrammen gekomen uit Lissabon
(vertraagd door de censuur van
Franco blijkbaar) die erop wezen,
dat er een ernstige toestand heerschte
te Lissabon.
Een aantal kamerleden waren
gevangen genomen, en de republi
keinen hadden met bommen ge
worpen.
Een soort opstand was dus al
voorbereid, al is het blijkbaar een
fe'dat het eigenlijke Portugeesche
volk daarbuiten stond en al dat
gewoel alleen maar het werk was
van revolutionaire agitators.
Dat het echter tot zulk een
schrikkelijk eind zou leiden, was
niet te voorzien 1
De overleden koning.
Carlo3 I, met zijn joviale, prettige
figuur, was nog jong. Hij was in 1868
te Lissabon geboren als zoon van
koning Lodewijk I en Maria Pia,
de dochter van koning Victor Ema
nuel II van Italië. Hij volgde na
Lodewijk's dood, 19 October 1889,
zijn vader op. Den 22 Mei 1886
trad hij in het huwelijk mot Maria
Amalia, prinses van Orléans-Bour-
bon.
De vermoorde kroonprins was
even 20 jaar oud, geboren 21 Maart
18S7; de tweede zoon van het
koningspaar, die zich nu ineens op
den troon ziet verheven, is geboren
15 November 1889 en dus nog geen
18 jaren oud.
Onze telegramen geven nadere
berichten. Voor later eventueel
ingekomen telegrammen zie men
ons „laatste nieuws."
Nieuwtjes in drie regels.
MADRID, 3 Febr. De minister
van Buitenlandsche Zaken weet het
volgende mee te deelen:
De moordenaars van den koning
van Portugal waren ten getale van
zes, gewapend met karabijnen en
revolvers. Men verneemt, dat de
koningsmoordenaars betaald wer-
dendoorpolitieke agitatoren, vij andeu
der regeering. Onder de gedooden
is een Franschman, in wiens gordel
men geld vond, waarschijnlijk het
loon voor den moord.
Een gewapende troep trachtte
het huis van den dictator Franco
aan te vallen. In de stad werden
hevige geweersalvo's gehoord.
Onder de bevolking heerscht
ontsteltenis.
LISSABON, 2 Febr. De politici
van alle koningsgezinde partijen,
zelfs de meest conservatieve, zijn
het volkomen eens, dat een vrij
zinnige monarchie gehandhaafd
dient te blijven, en dat men de
rust moet herstellen.
LONDEN, 2 Febr. Het bericht
van den koningsmoord te Lissabon
werd in Engeland met groote deel
neming en afschuw ontvangen. L)e
koning en de koningin, ten zeerste
bewogen, seinden koningin Amalia
om haar hun innige deeln-ming
te verzekeren.
De minister van Buitenlandsche
Zaken seinde aan het ministerie te
Lissabon betuigingen van deeluame.
LONDEN, 2 Febr. Ten gevolge
van den moord te Lissabon, ziet
het Britsche koningspaar van de
voorgenomen reis naar Denemarken
en Noorwegen af. Ook de hoffees
ten, waarvoor de toebereidselen
reeds gemaakt zijn, worden afgezegd.
De micistercrisis.
De Haagsche correspondent van
„De Tijd" meldt:
Het staat nu zóó met de crisis.
Voor alle departementen zijn de
titularissen gevopden, uitgezonderd
voor Oorlog en Baitenlandsche
Zaken. Dat wil zeggen, dat voor
deze departementen het overleg
met de betrokkenen nog niet is
geëindigd. Voor beide functies heeft
men uitnemende mannen op het
oog. Oorlog zal in geen geval door
een burger bezet worden. Dat er
nog eenige veriraging is, staat niet
in verband met een medisch advies
omtrent de gezondheid van een der
voor een portefeuille aangezochte
heeren, zooals het correspondentie
bureau gisteren meldde, maar vindt
zijn oorzaak in het buiteulandsch
verblijf van den aangezochte. Alles
bij elkaar genomen wordt in be
voel^?. kringen wafer schijnlijk ge
acht, dat het nog een veertien dagen
zal duren, eer het definitief Minis
terie zal worden bekend gemaakt.
Do Credietwet voor Oorlog zal dan
ook in Tweede en Eerste Kamer
door den demissionnairen minister
worden verdedigd."
Uit de Staatscourant. 9
Bij Kon. besl. zijn bij het depar
tement van Waterstaat, met ingang-
van 1 April bevorderd:
tot referendaris, de hoofdcommies
mr. L. M. Rollin Couquerque,
en tot hoofdcommies, de com
miezen J. W. Witsen Elias, W. H-
L. Kuyk en K. J. B. de Kleer-
maeker.
Bij Kon. besl. is met ingang van
1 Februari, benoemd tot agent der
Rijksverzekeringsbank, A. Grooters,
chef aan de jutefabriek van de firma
Ter Horst en Co., te Rijssen.
De goede werking van den voogdyraad.
Men schrijft ons uit Amsterdam
Welk Amsterdammer werd 'n
avonds langs het Rokin gaande
niet achtervolgd door een tweetal
dreumissen met „Een doosje lici-
fers, meneer." Een doosie maar?"
En wanneer men dan ontstemd
zijn weg vervolgde,, onaangenaam
aangedaan door het feit dat derge
lijke tafreelen op den publieken weg
geduld werden en de politie niet
ingreep, door beide kinderen een
behoorlijk onderdak in een gesticht
te verleenen.... bleven de dreumis
sen na-grienen „meheer, meheerl"
Zagen ze tdan dat ge U stap ver
snelde, U vlugger nog haastte door
het gure weder, dan strompelden
zij terug naar het wijf van een jaar
of 35, dat op een afstand nabij
Riche te wachten stond, maur heel
veel tijd om te gaan zitten op het
koude trottoir, weinig besehut door
een even uitstekende gevel, bleef
hun niet, want een ander voorbij
ganger spoedde zich voort en moest
worden „bewerkt". Zoo zag men ze
van 's avonds 10 tot 's nacht 23
uur en steeds was men verbaasd
door de lankmoedigheid neen, on
begrijpelijke, wreedheid van de auto
riteiten, die nog langer talmden met
dat wijf in een werkhuis en de kin
deren in een gesticht te stoppen
Zeer tot ons genoegen vernemen
wij daarom dat de voogdijraad hïer
eindelijk in heeft gegrépen, de moe
der haar rechten op de stumperds
ontnomen en ze in een gesticht
heeft gepiaatst.
AJg. Bond van R.K. Kiesvereenigingen.
Wij kunnen thans bevestigen, dat
het kiesrecht-rapport in de a^s. Mei
vergadering van den Algemeenen
Bond van R. K. Kiesvereenigingen
zal behandeld worden.
De leiddraad van het hoofdbestuur
wordt dezer dagen aan de aange
sloten kiesvereenigingen gezonden.
(C.)
De aanvaring der „Amsterdam".
Wij ontvingen een lang ingezonden
stuk van den heer J. F. S. Gooday,
directeur-generaal der Great Eastern
Railway, waarin deze de maatschappij
en haar personeel op o. i. vri; af
doende wijze verdedigt tegen de
verwijten van roekloosheid en zorg
loosheid, door verschillende kranten
in den laatsten tijd geuit. Het
stuk is echter te groot om het in
ons blad in zijn geheel op te nemen.
Wij bepalen ons dan tot deze ver
melding.
Gemengde Berichten.
Een internationaal har
monie- en fanfareconcours.
Verschillende bewoners van den
Haag en Scheveningen hebben zich
tot een comité vereenigd met het
doel in den loop van dezen zomer
en wel in de tweede helft van Juli
te Scheveningen een groot'interna
tionaal concours voor harmonie- en
fanfaregezelschappen te doen plaats
hebben, dat naar schatting vier of
vijf dagen in beslag zal nemen.
Sprekende gelijkenis.
Dat tweelingen elkaar in hun
prilste jeugd sprekend gelijken,
komt niet zelden voor. Een geval
als nu te St. Agatha is echter wel
zeldzaam. De broertjes H. e* A. L.
aldaar gaan reeds ruim 8 maanden
ter school. En onder hun 30 school
makkers zijn er nog slechts zeer
enkelen, die hen, zoo ze op straat
of op de speelplaats zijn, elkaar
onderkennen. Dat ze steeds in ge
lijk pakje steken spreekt vanzeif.
Een nog sterker geval deed zich
eens te Delft voor. Daar ging het
zoo ver, dat de moeder haar beide
zeer jonge dochtertjes eveneens
tweelingen niet uit elkaar kende
en de een daarom een blauw en de
ander een rood lintje om den pols
deed.
Een vreeseiijk ongeluk.
Terwijl bet dienstmeisje uit de Leid-
sehe stadsapotheek aan de Aal
markt, bezig was met straat schrob
ben en daarvoor water ging ophalen
uit den Rijn, viel ze voorover in
net wafer. Na ruim tien minuten
werd zij bijna levenloos opgehaald
en overleed spoedig daarop.
Inbrekers. In Rotterdam
zijn de inbrekers weer duchtig aan
't werk.
Een stel, dat in den laatsten tijd
zich meer speciaal bezig houdt
met het openbreken van brandkas
ten, waarbij het dan gebruik is de
kasten om te werpen en den ach
terwand te openen heeft weder van
zich doen hooren. Zaterdagnacht is
geforceerd de brandkast ten kantore
van de firma Van Beest en Zoon,
meelfabrikanten aan de NoordSchans
te Oud-Deifahaven. Hoewel nog niet
met zekerheid is te constateeren
wat en hoeveel er gestolen is, omdat
de inbreker of de inbrekers zich
maar tot een gedeelte van de bi-and-
kast toegaDg hebben kunnen ver
schaffen, is het al vrij zeker, dat
er ongeveer f 500 weg is. -root is
de schade aau de bra ist zelf
toegebracht.
Stoet van rheumatiek-
1 ij d e r s. Zaterdagochtend trok !t de
aandacht, zoo meldt liet N. v. d. D.,
dat er in de Paleisstraui. te Amster
dam voor een bekende zaak een
heele file van mannen en vrouwen
stond, oudelieden en ook jongelui.
Ze waren daar saamgekomen naar
aanleiding van een advertentie in
dagbladen, waarin die firma een
gratis geneesmiddel teger. Reuma
tiek en jicht aanbiedt. Twee politie
agenten hielden orde en regel in
de rij der jicht- en rheumatieklijders.
Van achten tot twaalven werden
maar steeds de gratis geneesmid
delen uitgereikt. Toen het middag
uur bereikt was, verscheen er een
bericht voor de vensters: „Navijf
uur zijn de monsters weer verkrijg
baar." Eu al lang voor vijven ston
den er weer talrijken te hunkeren
naar de gratis-jichtremedie. Tegen
half zes stond er zoo'n drom men-
schen, dat zes politieagenten bijna
niet in staat waren die menigte in
bedwang te houden. De winkel
werd letterlijk bestormd. Toen 't al
te erg werd, hield op verzoek van
de politie de gratis-uitdeeling op.
De rheumathieklijders werden met
FEUILLETON
WE HAARLEMSCHE CQURA
ABONNEMENTSPRIJS:
«standi voor Haarlem f j .35
tie pptsen, waar een agent is gevestjgd (kom der gemeente) 1.35
e ovege plaatsen in Nederland franco per post 1,8(.
erüjk nummers0.05
PRIJS DER ADVERTENTIÊN:
Van 16 regels0.60 (contant)f 0.50
Eik» regel meer 0.10
Groote letters naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 cent per advertontie contant. j
Walcolportage" 't woord
isc geworden en men weet
o bedoeld wordt is met
fen van een der treurige
•H,die het schendblaadje „De
Wche Lanjaarn" in elkaar
Hopgehouden.
Avond gi'ig het in somtni-
Weer het bekende gangetje,
:e pamüe ten tegen Geloof,
isters en bezag (typisch dat
l van hft gezag altijd hand
gaat m'it schelden op het
oie 1) werden weer uitge-
j als gevoonlijk.
'f zal dtt eens ophouden?
«tuur van de plaatselijke
iale A:tie heeft pas met den
then Jurgemeester een onder-
-"sooals we uit goede bron
udeze noemde de. hem
amfletten weerzinwekkend,
oen wat in zijn vermogen
trouwen op die belofte,
„dringen erop aan, dat de
ül de zaak dan toch spoedig
'^iDg neme.
5<nis stijgt bij de week.
f wordt tijd, dat er een eind
»4
den we gaarne gezien dat
fsche vereenigingen bij den
fnenlijk hadden aangeklopt
Jsbepalingen, nu de bur-
de zaak in handen heeft,
Eik komen tot wat we wen-
t ïaast achter gezet wordt,
tin in dezen diligent blijven,
'oeel aan zijn beloften blijven
l
De Engelsche liberalen verliezen
onophoudelijk kamerzetels. Nu weel
een te Heresfondshire.
De uitspraak in het proces-Thaw
is: krankzinnigheid. De millionair-
moordenaar is naar het gekkenhuis.
In de ziekenhuizen te Boeda-Pest
hebben 52 medici den arbeid gestaakt.
Ze eiselieneen loonsverhooging van25°/o
(Naar het Duitsch.)
<1 werkelijkheid zou het hem on-
geweest zijn ook maar iets naar
krijgen.
'vangst, die hem bij Eva was
gevallen en de herinnering aan
onderhoud, dat hij met haar
«ten zwaar op hem en maakten,
edstemming tot een dieptreurige.
"ij den aanblik van Margriet ont
beer de kunstenaar in den ge-
en vernederden man en hij
de hem zoo onverwacht gebo-
'i'ooiing aan als een, ten minste
"ogenblik goed werkend, genees-
È(tla een verlossende afwending
'achten.
was achter in de mine kamer
óReslagen, en op een der treden
j Kerstengel gaan staan, als kwam
"1st naar beneden.
y°et natuurlijk alles met fijne
biet Christusrozen bes trooid wor-
h«eer die ten minste te krijgen
Walter.
.^'bewaarder heeft er genoeg 1"
wel voor een vollen korf zor-
0]
8e beeldhouwer schikte en plooi-
gewaad, dat het mooie, jeugdige
2n t zo°dat het weldra schilder-
at, maakte het overvloedige, zijde
zachte haar vast' en liet een deel op den
rechterschouder van 't meisje vallen.
ïooals zij nu daar stond, de handen
gevouwen over de borst, geleek zij bijna
reeds op een engelachtige Maagd, met
de onschuldige uitdrukking op haar gelaat,
was zij de reinste lieftalligheid zelve.
Nadat Elza herhaaldelijk erop had aan
gedrongen, zong Margriet een oud, be
kend Kerstlied, met weliswaar zachte en
kinderlijke stem, maar toch rein en lief
lijk klinkend. Er zat aandacht en vroom
heid in dat gezang, iets oneindig roerends
en godsdienstigs. Elza, die met de voor
bereiding van 't feest belast was, was ge
heel en al verrukt en vroeg haar broer
telkans
„Nu, hoe vindt je het? Is het niet een
goede gedachte van ons geweest Zullen
vader en moeder het niet aardig vinden
Hij antwoordde aleehts ten halve. Aller
lei gedachten dwarrelden in zijn hoofd:
Zou hij hier niet het model voor een
kunstwerk gevonden hebben, dat hem
nader zou brengen tot liet tot nu tevej-
geefs gezochte doel en zou dat hem na
der kunnen brengen tot de verwezenlij
king van zijn vurig verlangen Eva te be
zitten?
Eva
Op de meest zeldzame wijze dacht hij
thans aan haar, een wijze, die Walter
zich zelf niet kon verklarenhet waz een
onstuimig verlangen, maar toch veel eer
verbittering dan de zucht om haar te
zien.
Meer de wensch haar van zijn talenten
te overtuigen dan de vrees zijn geliefde
Eva te zullen moeten verliezen.
Hij kon zelfs niet meer gezond denken
en voelen, maar een nieuw plan begon
in zyn geest te rijpen.
Zijn eergevoel was nu eenmaal geducht
gekwetst. In zijn geest vormde zich
een nieuw beeld: een klein, armoedig
gekleed kind knielde biddend neer op de
onderste trede.
„Kleed je nu vlug aan!" zei Elza tot
haar vriendin.
„Vader en moeder blijven zeker niet
lang meer weg en mogen niets merken.
Ga mee naar de huiskamer, Walter! Ik
zal onze handige Liza gauw even helpen
de tafel te dekken V
„Ja, zustertje, ga jij overal maar goed
voor zorgen."
Ze liep weg, maar bij de deur gekomen
keerde ze weer terug en zei„Weet je
wat?"
„Nu
„Ge zult toch de kar wel hooren als ze
den tuin komt binnenrollen? Verberg jij
je dan vlug achter het kachelscherm en
kom er dan ineens achter uit, als vader
en moeder reeds in de kamer zijn."
„Neen, Elsa, dat doe ik niet," antwoord
de hij met een weemoedige uitdrukking
in zijn gelaat.
„Zulke grappen vallen alleen dan in
goede aarde, wanneer iemand werkelijk
dojjr zijn familie met vreugde en spanning
verwacht wordt."
Maar, dat is hier toch niet het geval.
De eenige, die werkelijk blij is, dat ik
gekoinen ben, dat ben jij en gij hebt
me toeh al gezien.
Moeder was altijd goed voor me, maar
ten slotte ben ik toch haar pleegzoon
maar en wat mijn vader betreft zijn
lieveling ben ik nooit geweest. Ik zou
het zelfs belachelijk vinden, als ik zou
meenen ze op die wijze te zullen verras
sen. Men verwacht mij nu als zoon des
huizes op 't Kerstfeest na een tweejarige
afwezigheiddoch, dat ik mijn pleeg
ouders een bijzondere vreugde zou doen,
doordat ik nu vroeger gekomen ben, dat
geloof ik heuscli niet.
„Gij verdenkt vader, omdat hij u niet
reeds vroeger verzocht eens naar huis te
komen. Geluk en liefde is er evenwel de
oorzaak niet van geweestdat had een
anderen grond. Ge weet het, als ik erbij
ben zeker niet-, laat hij zich thuis niet
gauw uit en ook van moeder hoor ik niets.
Maar dat ze allebei van gauscher harte
van j.e houden, geloof dat maar gerust".
„Ik twijfel daar niet aan, zustertje,
maar toch
„Hoor! Ja, ja, wis en zeker, daar
komen ze al!" onderbrak Elsa, en ze
stormde naar 't venster. „Och, ik bid het
je, wees nu heel aardig en vriendelijk 1
Vader ia wel wat barsch, maar hij meent
het zoo kwaad niet. Hij denkt altijd maar,
dat hij zijn kinderen niet moet laten zien,
hoezeer hij ze lief heeft. Hij heeft een
gouden hart. Maar men moet dien schat
kunnen waardeeren."
Ze liep de aankomenden tegen en keerde
weldra met hen terug.
De houtvester Dohme begroette zijn
pleegzoon op ietwat afgemeten toon en
ook deze probeerde tevergeefs op warme,
hartelijke wijze met hen te praten. En
zoo ook de beide meisjes Elsa en Mar
griet er niet geweest waren, dan zou de
avond een zeer droefgeestig verloop heb
ben gehad.
Men ging tsttnelijk vroeg_ slapen. Wal
ter kreeg een vroolijke, ruime beneden
kamer met een verrukkelijk uitzicht.
Den heelen nacht lag hij te denken
over 't plan van het nieuwe werk, dat
hem den gewenschten roem zou verschaf
fen en toen hij half was ingesluimerd,
meende hij telkens haar te zien, die hem
toelachtte, en de arm naar hem uitstak,
terwijl haar donkerblauwe, vurige oogen
straalden van trotsche bevrediging en
bewondering.
VII.
Toen Ge Kerstavond was aangebroken,
moest men naar de kerk, die tamelijk
ver van de houtvesterij aflag, want de
houtvester Andries was een zeer gods
dienstig man.
Een vrome mensohenschare vulde het
met ijs en sneeuw bedekte kerkje. Grijze
mannen en vrouwen, jonge, krachtige
mannen en kinderen zaten of stonden
dicht tegen elkaar gedrongen.
Het maanlicht goot zijn tooverach tigen,
blauwigen schemer door de hqoge spits-
bogenraampjes op de tegels en bidstoelen.
Ruischende orgeltonen weerklonken
langs de kerkgewelven.
Naast de postmeosterin zat haar doch
tertje, een zwak, klein schepseltje met
een vroolijk, schrander gezicht. En al
viel het niet zoo zeer op, toch was haar
borst ingevallen en haar rug een weinig
gekromd. Maar haar ruime kleeren, haar
tot over de schouders vallend kastanje
bruin haar verborgen zooveel mogelijk die
misvormdheid.
Toen de Nachtmis uit was, gingen de
postmeester Werneoke, zijn vrouw, Hu asje
en de sinds eetiigen tijd een beetje suk
kelende houtvosterin in den jachtwagen.
Andries Dohme speelde zelf'voor koetsier.
Walter, Elsa én Margriet Steenman
gingen te voet. Het was een heerlijke
wandeling onder masten en dennen die
door den sneeuw als zilver glinsterden.
Margriet had een roode doek omgesla-
'gen, waaruit haar zwart, krullend haar
kwam kijken, hoe dikwijls zij het ook on
geduldig wegstopte. Als sterren fonkel
den die groote, donkere oogen. En als zij
lachte of sprak zag men twee rijen «inet-
telooze, witte tandjes tusschen de mooi
gevormde lippen.
Toen de jongelui thuis kwamen, zaten
Dohme en de gasten reeds aan een warm
grogje en in den haard knapten groote
blokken harsachtig -denuenhout; want
op de vensterramen schitterden kristallen
bloemen en zeldzaam mooi gevormde
ijspinnea hingen aan de dakramen. Maar
in de kamer was het warm en lekker.
Suusje, zat als een katje in elkaar ge
drongen, in een armstoel, met een wol
len, blauw en roodgestreepten doek om,
niet zoozeer omdat ze ioo'n kou had, dan
wel om haar mismaakt figuur te verber
gen. Zij kon met recht doorgaan voor een
zeer interessant, levenslustig persoontje,
dat lustig kon keuvelen en een scherpen,
kritischen blik bezat voor de zwak- en
dwaasheden van anderen.
Als eenig ên zwak kindje was ze wel
een beetje verwend geworden, vooral door
haar moeder en als een geVolg daarvan
was zij dikwijls zeer eigenzinnig en vol
luimen en grillen, maar hield van Mar
griet als ware ze haar eigen zuster en
ging er steeds trotsch op de deugden
barer vriendin in het gunstigst licht te
zetten.
„Niemand mag in de kamer, waar de
kerstboom staatzei Elsa op min of meer
gewichtigen toon. Men is daar bezig met
een verrassing. Margriet en Walter moe
ten meegaan om mij te helpen."
[Wordt vtrvolyd.)