w
DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
b
De Bergmolen.
rr
i
Uiiiiierliiiiswesi 31*33, Haarlem
BUITENLAND.
Telegrammen.
BINNENLAND.
Het Nieuwe Ministerie.
^AANDAC 10 FEBRUARI 1908.
32Rto Jaargang. No. 6808.
v;
Bureaux van Redactie en Administratie:
Interc. TeSefoonstunsmea* I42S.
Elke regel meer
Groote letters naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 cent per advertentie contant.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
f 0.60 (confant)f 0.50
.0.10
>T< Bloemendaal.
n zonderlinge keuze heeft de
erheid van den Bloemendaal-
Raad gedaan, door liet nieuwe
huis te willen plaatsen bij Lin-
euvel, van den grooten weg af,
richting van Bloemendaal.
gemeente Bloemendaal is wel
van de zonderlingste in ons land.
i omvat drie bebouwde kommen,
in langgestrekte rechte lijn gelegen
ïlenzang, Overveen en Bloemen-
e plaat3, waar nü. het Raadhuis
i is ontegenzeglijk de meest-geëi-
tle. En het is volstrekt geen voor-
enomenheid met Overveen, of geen
leiten van speciaal-O verveensche
togen (zooals de heer Tideman met
gewone onbekooktheid en onna-
kendheid den heer Bijvoet e. a.
^eet, waarvoor hij dan ook een
Uchte afstraffing ontvingi, wanneer
1 het Raadhuis zoo mogelijk in
'tveen wil houden
^en denke ook aan de belangen van
ïelenzang!
toet het nu daarvan nog verder
Vijderd
;U dan het duin in!....
hopen is, dat alsnog bereikt
'de wat velen zeker de meer-
leid der bevolking wenschen
het Raadhuis van Bloemendaal
Het centrum van Overveen geves-
1 blijft
Ie Raad heeft zich nog een uitweg
■^behouden om daartoe te komen
;r make men gebruik van!
ton Bloemendaalsch Raadhuis bij
eekduin is niet alleen lastig en
emakkelijk, maar het geeft óók
speculatie voor bouwers en zou
ec n vierde bebouwde kom kunnen
ten.dat mag óók wel eens bedacht
b
Algemeen Overzicht.
ie Duit sc he blok-historie,
to-bij von Bülow in het anti-
ticale gevoel 'n cementje heeft
«ocht om conservatief en liberaal
deen te metselen tot een meer-
jtheid, wordt zelfs in Duitschland
'f hoe langer hoe meer belachelijk
•haakt onder een ernstige politici,
ken is het er nu vrijwel over
s, dat het een allerdwaaste mis-
ep was van vorst von Bülow, om
blok-politiek te beginnen. Maar.
t kan hij nu anders? Valt het
'k, dan valt ook von Biilow. Eu
steunt nu hoofdzakelijk op de
servatieven, terwijl de liberalen,
wr ze zelf zeggen, blijven omdat
nog wat te balen valt als re-
pringspartij.
£ijn houding in de kiesrecht-
'estie heeft von Bülow evenwel
rikkelijk veel kwaad gedaan bij
liberalen, en allerwege in den
de neemt men van libeiale zijde
tie aan, waarin verzet tegen von
low wordt aangeteekend. Nu komt
,rbij dat Biilow's voornaamste
de werker, minister von Stengel,
ontslag heeft ingediendbij
'ont zelfs de vergaderingen van
'Uds- en Rijksdag niet. meer bij.
el neemt hij zijn ambt voorloopig
'g waar en het is niet onmogelijk
;t hij dit nog betrekkelijk lang
moeten doen, daar het groote
moeite zal kosten {een opvolger voor
hem te vinden. De man, die thans
minister vin financiën in het Duit-
sche rijk zal worden, moet niet
alleen voor den dag komen met
met een plan in groote trekken,
voor een belastinghervorming, maar
hij moet ook zeker weten, dat er
een meerderheid voor zal zijn.
Daarbij moet hij ook nog middelen
weten te vinden, waaruit de zoo
dringend noodige verhooging van
de traktementen der ambtenaren
kan worden bestreden.
Er zullen dus maar zeer weinig
liefhebbers zijn te vinden voorliet
werk van Von Stengel; maar dat
deze von Bülow in den steek laat,
is wel een zeer teekenende bijzon
heid in de politiekeverhouding van
Pruissen
Een heel belangrijke uiting is er
te berichten van een der voornaamste
Portugeesche republikenscke
raddraaiers, die naar Parijs is ge
vlucht
Deze man heeft n.l. aan een reporter
van de Matin" verteld, dat de repu
blikeinen in Portugal nu definitief
den strijd zullen overbrengen op anti-
clericaal terreiu.
Want, zoo zeide hij, op de kerkelijke
partij steunt de dynastie 1 De monar
cliie heelt anders geen trouwe aan
hangers meer!
Dat is duidelftk genoeg!
Als de godsdienst uitgeroeid is
en bet geloof verdrukt, dan heeft
bet revolutionair en republikeinsck
gespuis dat zooeven den koning-
vermoordde, vrij spel!
De godsdienst, die doet het
nu nog
Maar is deze weg, dan hebben
we vrij baan, zoo roepen de rad
draaiers
Is het wonder, dat Franco, de
groote steun van het Portugeesche
koningschap, in de anticlericale,
liberale pers zoo is gehoond en
uitgemaakt?Franco steunde op
de kerkelijke partij (zooiets als de
christelijk-socialen in Oostenrijk)
om aan de corruptie der twee groote
partijen en aan de dieverij op groote
schaal eens paal en perk te stellen.
Dat vergeeft hem de „groote" pers
niet. En we zien nu, of 't niet an
ders boort, in liberaal of neutraal
geschrijf Franco als 'n soort van
tweeden Alva voorgesteld! En de
socialisten in Parijs, en Rome, in
Madrid en Budapest spuwen naar
hem
Na de uitlating van dezen revolu
tionairen Portugees is dat te meer
begrijpelijk
De begrafenis des konings en
des kroonprinsen in Lissabon is
zonder incidenten verloopen. Alleen
is een wagen, waarop een aantal
kijkers stonden ingezakt, waarbij
tal van menschen werden gewond.
Men zie vei der onze telegrammen
De nieuwe regeeriug heeft de
censuur op de kranten prijsgegeven:
de republikeinsche bladen beloonen
dat door al dadelijk weer een
koogen toon aan te slaan, en te
dreigen
Daarbij zijn er weer geheime be
waarplaatsen van bommen en kara
bijnen ontdekt!
En zooals we Zaterdag al ichre-
ven: menschen die den toestand
goed bestudeeren zeggen dat deze
politiek van slapheid voor Portugal
allesbehalve deugt en dat het eind
zal wezen een revolutie of.een
nieuwe dictatuur om de orde te
handhaven, als die van Franco
Dat is Franco's algeheele rechtvaar
diging
Wat dezen betreft, aan een der
kc-ft'gste Spaanscho bladen heeft liij
o.m. geschreven
„Ik vrees het oordeel van de
geschiedenis niet, maar verzoek u
alleen, de berichten over de too-
neelen, die zich tusschen de Ko
ninginnen Maria Pia en Amelia en
mij zouden afgespeeld hebben, voor
valsch te verklaren. Wat de Konin
ginnen ook van mij mogen denken,
ik heb van baar enkel bewijzen
van achting ontvangen! Wat mijn
vertrek uit Portugal betreft, heb ik
toegegeven aan overwegingen, aan
gaande welke de tijd liclit zal laten
opgaan. Ik ben overtuigd, dat ik
altijd een goed Portugees ben ge
weest."
Dat is waardig, en nobel 1
Het katholieke nationale blad
„Portugal" biedt zonder eenig voor
behoud der nieuwe regeering zijn
steuu en noodigt alle partijen uit
hun gevoelens te zeggen en zich
eendrachtig om den vorst te scharen.
Thans acht het blad de tijd ge
komen om zich geheel aan het
vaderland te wijden, een ieder moet
trouw op den post blijven, die de
omstandigheden en zijn gehecht
heid aan de monarchie hem aan
wijzen.
De Marokkaanse lie Sultan
Abd'ul Azis heeft aan F rank rijk
een lesje gegeven, dat misschien
wel niet helpen zal, maar dat toch
over_ heel de wereld met een soort
van „schadenfreude" en een be
tuiging van „de man heeft gelijk",
zal worden ontvangen.
Er kwam een krantenman bij
Abd'ul Azis, en deze zeide, dat
Frankrijk onzijdig zou blpven tus
schen de twee Sultans. Toen bij
dat hoorde geraakte Abd'ul Azis
in grooten toorn en riep:
„Watblief? Uwe regeering zou
mij in den steek lateD, nadat zij
mij overgehaald heeft, uit Fez op
te breken, mij in het oog van mijn
volk afbreuk gedaan en mij in een
gevaarlijk parket gebracht heeft?
Zij zou haar woord breken, en
onzijdig blijven tusschen mij, den
Sultan, die hare belofte ernstig
heeft opgevat en den overweldiger,
die zich door den vijand laat be
talen
Dat zou krankzinnig en onwaar
dig zijn! Wil men, dat ik mijn aan
zien bij het volk terugwin, dan is
er een goed middel. Ik behoef
maar van Rabat te vertrekken en
naar Fez te gaan, om daar den
heiligen oorlog uit te roepen. De
poorten |van Fez zouden zich van
zelf openen en ik zou door een
geestdriftige menigte ingehaald wor
den.
Ik wil dit echter niet doen, daar
ik vertrouwen in de Franschf re
geeriug stel. Zij moet mij in staat
stellen, naar Fez terug te keeren!"
In Frankrijk zal men niet zonder
mopperen deze zeer juiste opmer
kingen der Sultans vernemen
Er doen zoowaar weer oorlogs
geruchten tusschen Amerika en
Japan de ronde.
Tal van Washingtonsche dag
bladen maken melding van het be
richt, dat president Roosevelt zich
heeft gewend tot de partijleiders in
het Congres om hun aandacht te
vestigen op oorlogsgevaar, dat dreigt
van de zijde van Japen. Daarom
wil de President van de Congres
commissie voor de vloot gedaan zien
te krijgen, dat toestemming worde
gekregen voor vlootuitbreiding op
groo'e schaal.
Wanneer men daarbij in aan
merking neemt, dat pas te Seattle
een congres is gehouden van alle
vereenigingen tot wering van Azia
ten, dan mag men de ernst van den
toestand niet te min schatten.
Twee belangrijke besluiten zijn
op dat congres genomen. Vooreerst
is het voorstel aangenomen, een
verzoekschrift ie richten tot bet
Congres te Washington, waarin
wordt aangedrongen op wering uit
de Vereenigde Staten van alle
Aziaten.
Als tweede besluit van misschien
zeer vergaande strekking, zij de
oprichting vermeld van de Asiatie
Exclusion League of North America,
waartoe staande de vergadering werd
besloten. Dit beteekont, dat nu
een Amerikaausch-Canadeesche or
ganisatie is tot stand gekomen,
welke zich de wering van Aziaten
uitliet vasteland van Noord-Amerika
ten doel stelt en het wel niet zal
laten bij zwakke protesten, doch
een felle, verbitterde campagne zal
voeren
Dat alles doet geen goed I
En Japan heeft het intusschen
met zijn berooide financiën te kwaad
weer hebben een paar ministers
ontslag genomen, wat het heengaan
van 't heele kabinet heet te voor
spellen.
Na de groote offers, die het
Japanscke volk iu den jougsten
oorlog bracht, heeft men het geen
gelegenheid gegeven zich weer te
herstellen, maar voortdurend meer
offers geëischt voor militaire doel
einden. In 1907 zijn de belastingen
met 130 percent verhoogd!
Een nieuwe oorlog lijkt dus wel
haast een dwaasheid in folio i
LISSABON, 8 Febr. De begrafe
nisstoet kwam om half drie in de
kerk aan, waar de lijkkisten op
stellages werden geplaatst.
Op bet kerkplein stelden zich de
troepen op; door de artillerie-bat
terijen werden salvo's gelost, waarop
de Engelsche en Spaausehe kruisers
antwoordden.
De hooggeplaatste bofdignitaris
sen droegen vervolgens de kisten
naar een prachtig versierde katafalk,
waaronder de kist met bet stoffelijk
overschot van den koning links
werd geplaatst, en die met het over
schot van den kroonprins rechts.
Pe plechtigheid in de kerk duurde
een half uur. De kisten bleven nog
eenigen tijd tentoongesteld, teneinde
bet publiek in de gelegenheid te
slel,en er langs te defileeren. Ver
volgens werden ze naar de kapel
gébracht, die den Portugeeschen
vorsten tot laatste rustplaats dient.
Het nieuwe Ministerie zal, naar
uit 's Gravenhage ons Zaterdagavond
werd gemeld, hedenavond in de
Staatscourant verschijnen. Het is
aldus samengesteld
Mr. R. De Marees van Swinderen,
Buit. Zaken.
Mr. J. Nelissen, Justitie.
Mr. Th. Heemskerk, Binnenland-
sche Zakeu.
J. Wentholt, Marine.
Mr. M. J. M. C. Kolkman, Fi
nanciën.
F. II. A. Sabron, Oorlog.
Mr. J. G. S. Bevers, Waterstaat.
A. S. Talma, Landbouw, Handel
en Nijverheid.
Mr. A. W. F. Idenburg, Kolo
niën.
De heer Sabron is thans chef van
den generalen Staf, opvolger van
generaal Kool, vroeger Directeur
van het Onderwijs bij Oorlog.
De beer Wentholt bad zitting
in het demissiounaire Kabinet.
De „Tijd" deelt nog mede:
De nieuwe Regeering moet voor
nemens zijn, spoedig na haar op
treden een voorstel tot Grondwets
herziening bij de Staten-Generaal
in te dienen.
Wij herinneren eraan, dat door
een particulier berichtgever uit
's Gravenhage hetzelfde reeds veer
tien dagen geleden in dit blad als
zeer vermoedelijk werd medegedeeld.
Borneo.
De correspondent van de N. R. C.
seint
„In Boven Kentoengan (afd. Sin-
tang) is verzet tegen den panem-
bahan. Kapitein Timmer en een
mindere zijn in een hinderlaag
gesneuveld. Bovendien zijn er drie
gewonden. Kapitein Filet, resident
en militaire commandant zijn er
heen met versterking."
Daarbij zij opgemerkt
De toestand in het Sintangsche
heeft zich nooit door bijzondere
rust gekenmerkt. Voortdurend is
dit landschap het tooneel geweest
van vijandelijkheden, meer speciaal
echter in het zuidelijk gedeelte, het
Melawi-gebied. De vijandelijkheden
waren evenwel minder tegen het
gouvernement dan tegen den Pa-
nembakan gericht, zooals bleek uit
de bij het leven van den vorigen
titularis herhaaldelijk ingekoineqj
verzoeken van hoofden en bevol
king om onder direct bestuur te
mogen worden gesteld.
Dat verschijnsel komt in die
streken meer voor. Zoo leest men
in het, K. V. van 1907, dat tegen
den radja van Boenoet, een eind
weegs booger dan Kapoeao op,
ernstige klachten werden inge
bracht over onwettige heffingen
en knevelarijen, welke klachten
bij onderzoek gegrond bleken te
zijn; terwijl de radja van Djon-
kong, een rijkje iets ten westen
van Boenoet gelegen, te Pontianak
werd aangehouden als beschuldigd
van moord, zoodat ook deze vorst
onder zijn volkje zicli niet bepaald
bemind zal hebben weten te maken.
Toch wil men, dat het gouver
nement zulke hoofden handhaaft.
Stelt het zich iu hun plaats, dan
heeft men het lieve leventje gaande
van landhongft en zoo meer
wordt dan maar dra gerept. Of do
inlandsclie bevolking intusschen
gekneveld wordt en zoo meer, doet
nier blijkbaar minder toe af.
Requiem voor de Portugeesche vorsten
Een plechtige lijkdienst ter nage
dachtenis van den Koning en den
erfprins van Portugal is Zaterdag
gehouden in de St. Antouiuskerk,
te 's Gravenhage die geheel in rouw
was gehuld. Door een talrijk publiek
van genoodigden en parochianen
werd deze II. mis van Requiem
bijgewoond. Voor bet hoogaltaar
was een katafalk opgericht, gedekt
met de Portugeesche vlag, en aan
het voeteinde een krans van cijcas-
bladeren met linten in Portugee
sche kleuren. I e krans was door
den Portugeeschen gezant neerge
legd, Deze en do legatie-secretaris
namen de plichtplegingen waar
jegens de genoodigden, speciaal je
gens de vertegenwoordigers der
koninklijke familie. Boven de kata
falk verhief zich een hoog baldakijn,
waaruit rouwsluiers af hingen, ter wijl
zilveren kandelaars met brandende
kaarsen rondom de katafalk geplaatst
waren. De meeste buitenlaudsclie
gezanteD, ook de pauselijke zaak
gelastigde met liet personeel der
legal iën, de meeste onzer ministers
de president der Tweede Kamer,
verschillende andere hooge auto
riteiten uit de diplomatieke en amb
telijke ofliciëele kringen woonden
de plechtigheid bij. Het kerkelijk
zangkoor voerde de requiemmis van
Perosi uit.
Pastoor Sclioonenbeek droeg de
plechtige H. Mis op, na afloop
waarvan de absolutie werd verricht
Bij het uitgaan der kerk speelde
de organist den treurmarsch van
Chopiu.
Een monument voor dr. Reiger.
Te Utrecht zij u plannen gevormd
om te geraken tot oprichting van
een monument voor den overleden
burgemeest r dr. B. Reiger. Het
denkbeeld is, een borstbeeld van
dr. Reiger op te richten op het
fraaie Lucasbolwerk nabij de Lucas-
burg.
FEUILLETON,
(Wordt vervolgd,)
•-
a -f
lEUWt HAMLEMSCHE COURUT
Krr
f> 8 maanden voor Haarlem
ABONNEMENTSPRIJS:
f 1.35
tor do plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente) 1.85
jïtor de overige plaatsen in Nederland franco per post 1.8C
'Wonderlijke nummers0.05
(Naar het Duitsch.)
*2).
Velnu, wanneer Steven zijn buit hier
'borgen heeft, geef ze dan gewoon
dan valt er geen verdenking op jou
,ge doet nog een goed werk.
leenman bleef secondenlang staan,
'Vijl hij zijn rossigen baard tusschen
tanden trok en erop kauwde, daar-
Wierp hij een sleutelbos op de tafel
toi: „Daar, zoek maar op. Het zijn de
htels van alle deuren. Wat mij betreft,
k, ik ook mee en zal je aanwijzen in
k. slot elke sleutel past,en wanneer je
reebok of iets vindt, dan kunjeda-
'Jk den molen laten verzegelen. Hij
''Rt toch maar droog brood nauwelijks
°P-"
P-outvester Dohme vond niets. Zijn ver
fden had hem dus op een verkeerden
Seleid.
ri) trots de zorgvuldigste en ijverigste
boringen kon hij het niet vinden, hij
f(, er niet achter komen, dat de zwaar
Jlchte, dikwijls meermalen als wild-
(i Rfipte, Steven den diefstal gepleegd
h'j kon aantoonen, dat hij versehei-
dagen in een naburig dorp als hulp
arbeider gewerkt had. Ree en halsband
bleven verdwenen.
Het bruinlokkige princesje weende om
haar lieven, gehoorzamen lieveling en
speelkameraad en liet een klein goden k-
teeken in 't park voor hem oprichten.
Eva's talent ontwikkelde zich steeds
meer, en ook alles liep haar mee.
De hoofddrijfveeren van h»ar streven
waren eerzucht en genotzucht Steeds
droomde ze van eer en roem, van een
leven, waarin wensch en vervulling een
zijn, waarin elke luim bevredigd, waarin
iedere dolle inval werkelijkheid wordt,
waarin men niet behoeft te rekenen en
te overleggen.
Een onbeschrijfelijke zucht om te leven
brandde in haar.
De gedachte aan thuis en aan de om
geving, waarin ze was opgegroeid, maakte
haar steeds vervelend. Ze schreef niet
meer naar huis, zond slechts van tijd tot
tijd geld weg, hoorde niets meer van haar
familie en niets meer van Walter.
Toeh verlangde ze dikwijls vurig den
knappen jongeman te zien, dien ze op de
handen gedragen had en die ze met haar
jeugdig hart vol liefde en hartelijkheid
bemind had, maar dat dikwijls opkomen
de gevoel was steeds in strijd met baai-
trots en haar eerzuchtige plannen. Zou
zij, die als een de zon tegemoetvliegende
arend die haar sterke vleugels uitsloeg,
zich door eèn veel zwakkeren tochtgenoot
laten tegenhouden en haar vliegkracht
laten verkorten? Nooit meer.
Wanneer zij ook, den drang der nog
niet verloren liefheid volgend, soms ellen
lange brieven schreef naar haar familie,
die ver weg was, toch werden zij nooit
verzonden, maar altijd in de vlammen
van den haard geworpen.
Mevrouw van Rustelli kreeg zeer dik
wijls veel gasten. HatCr gastvrijheid was
alom bekend. Gezelschap, daar had ze
behoefte aan. Door haar vrienden en ver
eerders werd zij ook nu nog, al was haar
roem aan het verbleeken, ten hemel ver
heven.
Daar kon zij nog bekoren, zooals een
mooie nazomerdag, dien men dubbel be
wondert, daar de herfst er spoedig op
volgen moet.
Het zoo onverwacht snel bereikte suc
ces oefende inzoover een ongunstigen
invloed op Eva, dat ze nog in 't begin
van 't pad der kunst zij zichzelf wel
dra overschatte en direct bij elke beris
ping lichtgeraakt was. Mevrouw van Rus
telli bemerkte dat en zij kon een scherpe
berisping niet nalaten.
„Ben toeh niet zoo dwaas te rneenen,
dat je nu volleerd bent," waarschuwde de
barones. „Ge bent zeer begaafd, en ge
zult het nog verder brengen daar je voor
treffelijke gaven hebt, maar dan moet je
geleerd en onderwezen willen zijn. De
lof, dien men u toezwaart, moet u aan
moedigen en aansporen, maar u niet
blind voor uw gebreken maken."
Evaas rood gezicht kreeg een ietwat
trotsche uitdrukking, doch ze sprak niet
tegen. Maar toch namen haar eerst be
wonderenswaardige vorderingen belang
rijk af, ook werkte zij niet meer met
dien ijver aan haai- thuis zoo
verwaarloosde opvoeding en ontwikkeling
De boeke, die haar die ontwikkeling moes
ten verschaffen, bleven dikwijls wekenlang
onaangeroerd. Waarom zich toch te plagen
en zich moe te maken? Waarheen de
jonge zangeres Mevrouw Rustelli ook
vergezelde, zij werd door alle gasten ge
vierd en als een talent van den eersten
rang geprezen. Men vond haar misschien
niet zoo'n opgevoede dame voor de sa
lons, men vond haar bekoorlijk en inne
mend men lachte om haar grappen, men
juichte haar buitengewone in vallen toe.
Eva had nu ook iedere vrees en terug
getrokkenheid overwonnen en gedroeg
zich zeer ongegeneerd. Maar niemand
nam het haar kwalijk, want het scheen,
alsof het mode moest worden en haar
beschermster was een beroemde kunste
nares en voorname dame der wereld.
Bij gelegenheid van een kunstenaars-
feest, oogstte Eva weder rijken bijval in,
en liet haar luimen ongehinderd den
teugel voeren. Zij droeg niet alleen zwie
rige, kunstvolle zangnummers voor, maar
ook zulke, waarin de humor voorzat en
natuurlijk deze werden steeds luide ge-
biseerd.
Het feestnummer wond't jonge meisje
steeds meer op. In haar champagnetent
verkocht ze ieder glas schuimenden feest
wijn voor veelgeld. Niemand waagde het
haar minder dan een goudstuk aan te
bieden. Haar heele voorraad is dadelijk
uitverkocht en zij moet nog meer laten
aanrukken. Haar wangen gloeien het
fijnste reod, haar blauwe oogenfonkelen
als edelsteenen. De mooie mond lacht
lokkend en het haar ziet er als gespon
nen goud uit.
Ook 't laatste glas champagne had haar
hand uitgereikt en daarvoor van een op
het eerste gezicht zeer voornamen, maar
niet meer jongen man een twintig mark
stuk gekregen.
Nu werd de bazar gesloten, Eva gaf
trotsch de rijk gevulde kas af, verwissel
de in de garderobe haar toilet en ging
daarna naar 't tooneel, dat vanuit de
tooneelzaal door twee met tapijten be
legde trappen te bereiken was. Daarboven
zou nu de vreugde beginnen.
Door de vaardige hand van den deco
rateur was 't breede tooneel in een lan
delijke veemarkt herschapen, in wier mid
den een door bloemenguirlandes opge
smukte dansruimte te zien was.
Dat stemde overigens met 't program
ma overeen, want de voorstelling had tot
titel: Een marktfeest te Opkooperdorp.
Eva droeg 't bekoorlijke kleed eener
Hongaarselie boerin.
Bonte linten fladderden om haar haar
tooi Men verdrong zich om den nieuw
opgloeiende ster.
Eva lachte en scherste hartelijk. Op
de geïmproviseerde jaarmarkt stonden ook
stalletjes, waar dit en dat verkocht werd
en waar 't publiek aan het eigenlijke doel
van 't feest kon deelnemen. Maar die
hooge kooplust scheen bereids vermin
derd te zijn.
Daar riep op eens de veel omzwermde
met haar metalen, overal heen klinkende
stem uit„Twintig mark voor wie met
de Bayuni dansen wil," en de goudstuk
ken regenden in een tascbje, dat ze aan
haar ceintuur droeg. Men vond haar op
treden naif, ongedwongen, tamelijk onwel
levend, maar toch bekoorlijk.
Mevrouw van Rustelli kwam niet op
'- tooneel. Ze zat in een loge omringd
door voorname bekenden en schudde lmlf
ontevreden, half verrukt 't hoofd.
„Mijn pleegkind is wel een frisch, in
de vrije natuur opgewassen landkind,"
zei zij tegelijk haar verontschuldigend,
,,en vandaag nu alles voor het goede
ctoel gaat, is zoo iets wel geoorloofd."
Men stemde algemeen toe. Plotseling
wft-d 't gelaat der barones somber en
streng.
Do oude heer van daar straks wilde ook
met Bva dansen en wierp een 100 mark
briefje in haar tasch.
