DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND. De Bergmolen. Kineferhiiisvest 32-33? Haarlem BUITENLAND. BINNENLAND. i'JDAC 14 FEBRUARI 1908. 328te Jaargang. No. 6812. ABONNEMENTSPBIJS: 3 maanden voor Haarlem fl.S5 [oor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente) 1.35 foor de overige plaatsen in Nederland franco per post 1.8C onderlijke nummers0.05 Bureaux van Redactie en Administratie: lettere. Telefoonnummer 1426. PBIJ8 DEB ADVEBTENTIËN: Van 1—6 regelsf0.60 (contant)f 0.50 Elke regel meer0.10 Groote letters naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingen 25 cent per advertentie A contant. Sociale Week, hder onze „sociale berichten" een 'edeeling van het bureau der K.S.A. -eidende Sociale Week blijft, en doopig onveranderd, iet veel genoegen nemen we dit ie lit op. |'e hadden al van den beginne I veel geloof in die berichtgevers, de Sociale Week als afgeschaft tfden. 'et het „Dagblad van Noord kant" vroegen wekan dat maar let Centraal Bureau der K. S. A. al spoedig de tegenspraak. Van Ming was geen sprake geweest, ik nu komt dit bericht, aar wij nu iets hebben bij te ;en s is n.l. van vertrouwbare zijde oore gekomen, dat de Sociale Week jaar hier te Haarlem zou plaats tóen. ro een definitief onderzoek naar I localiteiten enz. zou de beslissing Pen nog wachten, aldus onze iman. tocht het waar zijn, dan verheugen ons dubbel! 'oor Haarlem een eer, voor 't Ka- tieke leven in Haarlem een niet g genoeg te stellen prikkel, voor e roomsche actie een uitmuntende school, en voor ons, Katholieken, week van buitengewoon nut en 'ge waarde, zóó zal dan de So- e Week van 1908 zijn Zondagsviering bij de Post. Ve hebben onlangs in dit blad een cht plaats gegeven, geuit door ktnolicke postbestellers, die ons erop Ben, dat zij des Zondags, wanneer 1de dienstbeurt hebben, de H. Mis *t kunnen bijwonen. 's Morgens zes uur precies moeten menschen op het kantoor zijn. De f Mis van half zes kan nooit geheel "rden bijgewoond", zoo schreven wij. En tevens wezen we erop, dat, daar bestelling vaak tegen elf uur pas teed is, de H. Mis van half elf 'enmin kan bijgewoond worden. Zoo deelden ons de bestellers mede wij overtuigden ons, dat het inder- &d zoo is! Maar Nader is ons gebleken, dat de be tters aan hun chef, den directeur ■u het postkantoor, van hun bezwaar 'et hebben kennis gegeven! Dat is inderdaad een fout. Discipline moet overal heerschen, in een corps als dat der post-ambte- iren wel op de eerste plaats. Die discipline brengt óók mede: H openbare van grieven aan de Iperieuren alleréérst. Dat dit niet is gedaan, achten we dezen een verzuim. En dat klemt temeer, omdat de 'irecteur dadelijk nadat hem uit ons iad de grief bekend was, maatrege- nam om erin te voorzien. Meer nogwie verlof vraagt de H. 'is van half zes ten einde toe te 'oren, krijgt dat immer We wijzen dus de postbestellers, ie reden meenden te hebben voor eklag, er met nadruk op dat een hkel woord aan de bevoegde autori- eit die reden zou hebben wegge komen. En tevens verheugen we er ons 'ver, dat op dit ernstig punt als een belemmering van het Mis-hooren op Zondag door dienst zou zijn, zoo wel willend door die autoriteiten hier ter stede is tegemoet gekomen. Dat uitdrukkelijk te constateeren hier ter plaatse, dunkt ons nadat we de klacht opnamen, plicht! Algemeen Overzicht. Wanneer de moord op koning Carlos en zijn oudsten zoon was voorgevallen een honderd jaar terug in plaats van voor veertien dagen, zou men zich niet erover behoeven te bewonderen, dat er al berichten in omloop zijn die het heele ver haal van den moord, zooals alle kranten het hebhen gegeven, onder ste boven gooien! Maar dat dit nü al gebeurt, is toch wel wat krasl En toch is het zoo. Men weet het: de geïllustreerde bladen hebben zelfs foto's gegeven waarop de plekken stonden aan gegeven waarde koningsmoorders, in hun mantels gehuld, en met karabijnen gewapend, den armen koning afwachten. Niets van waarroept nu een correspondent uit. En hij ('t is de Lissabonsche correspondent van de New York Herald) seint aan zijn blad, dat er slechts één koningsmoordenaar is geweest, nl. prof. Boixa, die aan zwaarmoedigheid leed, verergerd door den dood van zijn vrouw. Eiken dag, zegt de berichtgever, wordt dat nader bevestigd. -'tis mogelijk, dat de moordenaar met de republikeinen in betrekking stond en waarschijnlijk maakte de atmosfeer van dwingelandij om koning Carlos en Franco diepen indruk op hem, maar hij handelde alleen. De verhalen van de mannen die samentrokken om den koning te dooden en met karabijnen, onder hun mantel verborgen, op het rijtuig aanstormden, juist als inItaliaansche opera's, gelooft men niet meer, zegt de Amerikaan. Boixa alleen liep op het rijtuig toe en Schoot bei den, den koning en den kroonprins, dood. In de verbijstering, die er volgde, werden met den moordenaar twee mannen gedood die onschuldig waren. Moet men hierin een nieuwe poging zien om de republikeinen en revolutionairen schoon tewasschen van den moord? We zouden het beginnen te ge- looven De belangrijke onderhandelingen over het status quo in den Noordzee, waarbij Nederland's on zijdigheid zoo nauw is betrokken, zooals we gisteren mededeelden, die onderhandelingen zijn gisteren in den Duitschen Rijksdag be sproken. Van de ministertafel werd gezegd, dat het plan was den status quo vast te steil:n en de staten, die de ontworpen overeenkomst aangaan, zich verbinden zouden op geenerlei wijze den toestand te veranderen. Da minister hoopte, dat een der gelijke overeenkomst veel zou bij dragen tot de algemeene rust en het behoud van den vrede. Het was niet Engeland, die de onder handelingen had voorgesteld. Baron von Hertllng, van het centrum, rapporteur van de com missies, zeide, dat die onderhande lingen ongetwijfeld met instemming van het geheele Duitsche volk ge schiedden, maar z.i. heeft Duitsch- land voor zich niet noodig, dat iemand voor den status quo instaat. Dat Duitschland nochtans voor deze overeenkomst is, kan uitgelegd worden als een teeken van zwak heid of van een slecht geweten. Duitschlands vijanden kunnen er in zien een schuldbekentenis wat het verleden betreft. Verscheiden vrijzinnige ennatio- naal-liberale leden der commissie spraken in gelijken geest. Er loopen geruchten, dat tusschen Spanje en Frankrijk niet alles rozengeur en maneschijn is in zake de Marokko-politiek. En dat dit wel grond heeft, kan degeen die het volgend Reutertele- gram goed en tusschen de regels door leest, wel opmerken. De Madrileensche „Epoca", zoo seint Reuter, bevat verklaringen van den minister Allende Salazar over het aan Frankrijk toegeschreven verzoek om een actiever samenwer king van Spanje met Frankrijk en Marokko. De minister zegt, dat sedert het zenden van troepen naar Casablanca andere maatregelen van bescherming werden gevraagd. Men vermoedt nu, dat Frankrijk ondanks de herhaaldelijk gegeven verklarin gen voornemens is aan zqn optre den een uitbreiding te geven die in strijd wezen zou met de begin selen der akte van Algesiras, en daarvoor de mede werking van Spanje zoekt om den schijn te bewaren. De regeering kan echter met dezen gedachtengang niet medegaan; zij houdt zich aan de verklaringen van het Kabinet-Clémenceau in de Kamer. De operatiën aan de Algerijnsclie grens en te Casablanca gaven aan leiding om te spreken van schending der verdragen en van de belangen van Spanje. Doch de akte van Algesiras kon de daarmede samen hangende feiten niet voorzien. Het is voldoende aan de belang hebbende Mogendheden te vragen trouw te blijven aan het uitgangs punt en niet te vergeten, dat die akte de bizondere positie van Frankrijk en van Spanje erkent. De Mogendheden beschouwen de akte als een kostbaren waarborg voor de overeenstemming. En de veronderstelling dat er verschil van meening bestaat tusschen de Fran- sche en Spaansche belangen zou een ontkenning wezen de sedert 1904 steeds in SpaDje gevolgde staatkunde. Nieuwtjes in drie regels. Keizer Wilhelm wil metalleDuitsche bondvorsten keizer Frans Josef bij diens jubileum in December bezoeken. De stemrecht vrouwen in Engeland houden niet op hun zaak te bederven. Gisteren 'n „aanval" op het Lagerhuis. De Russische gezant te 's Graven hage, de heer Czarikof, is benoemd tot adjunct-minister van buitenl. zaken. Als nieuwste candidaat voor 't pre sidentschap der V. S. wordt genoemd de rijkaard Pierpont Morgan Oud-minister Franco is te ©enua aangekomen. Hij gaat waarschijnlijk in italië wonen. De minister van koloniën. Naar de Avondp. verneemt, zal de heer idenburg binnenkort uit Suriname terugkeeren, maar zich voor herstel van gezondheid eerst eenige maanden naar het Zuiden begeven, alvorens het ambt van minister van koloniën te aanvaar den. De vacatures. Behalve jhr. J. W. van Nispen tot Sevenaer, die allereerst in aan merking komt, wordt ook genoemd als candidaat voor de vacature Tweede Kamer in het district Rhe den, jhr. Alting von Geusau, kapi tein der grenadiers te 's Gravenhage. Naar de Residentiebode verneemt, heefLds. D. G. Postma, te Voorburg, de hem van antirev. zijde in het district Tietjerksteradeel aangeboden eandidaatstelling in de vacature- Talma voor de Tweede Kamer aangenomen. Mond- en Klauwzeer. Naar wordt bericht, heeft de Pruisische minister van 'lanbdouw bevolen, dat wegens het mond- en klauwzeer in Holland, alle vee, dat tegen het verbod in Pruisen wordt ingevoerd, terstond afgemaakt zal worden. Gemengde Berichten. Goede vondst. In het dorpje Neeritter hebben gisteren een paar werklieden, die bezig waren met het uitroeien van hout, een aarden kruik gevonden, inhoudende 116 stuks gouden munten, meest alle dagteekenend uit de 15e en 16e eeuw. Schee'psongeluk. Bij het binnenkomen van Hr. Ms. pantser schip „De Ruyter" te Nieuwediep is Woensdagmiddag een ongeluk gebeurd, dat echter betrekkelijk nog goed is afgeloopen. Terwijl men bezig was het schip in de buiten haven aan den wal te meren; is een strakgespannen zware manilla- tros van de meerpaal geslipt, waar door vele toeschouwers, volwasse nen en kinderen, die in de nabij heid stonden, werden getroffeD. Zij werden door den tros van de been geworpen en sommigen bekwamen vrij ernstig letsel. Echter in 't oog houdende wat de gevolgen wel hadden kunnen zijn, is het ongeval nog gelukkig afgeloopen, daar nie mand levensgevaarlijk verwond werd. Een slag die raak isl Onder 's-Gravenzande zijn gisterennacht meer dan 300 kippen bij drie ver schillende tuinders gestolen. Yan de daders was anders niet te ont dekken, dan dat de diefstal per schuit had plaats gehad. Het 3e Regiment huzaren. Het 3e regiment huzaren te 's Gravenhage maakte, ter gelegenheid van zijn 96-jarig bestaan, gisteren een wandelrit door de Residentie. H. M. de Koningin en de Prins der Nederlanden verschenen op het balkon voor het paleis, toen het regiment passeerde. Brand te Rotterdam Gister nacht moest de brandweer gealar meerd worden voor een feilen uit- slaanden brand in het pand Bin nenrotte 17 te Rotterdam, waarin de verf- en decoratieschilder Engel man gevestigd is. Deze had, wakker wordende, het vuur bemerkt dat reeds door een luchtkoker het dak had bereikt. Ten spoedigste wist hij nog zijn gezin in veiligheid te brengen en de bewoners van de tweede verdieping te waarschuwen die eveneens nog konden vluchten. De reddingsbrigade zorgde voor de bewoners aan de Oppertzijde van het pand, schoon dezen weinig ge vaar meer liepen. Met 9 slangen op de waterleiding was de brand om half vijf gebluscht. Engelman was voor een gering bedrag ver zekerd. De bewoners der tweede verdieping van het pand, de vracht rijder Koster en zijn gezin, in het geheel niet. -Administratieve nauw keurigheid. In het laatst van December kreeg een onderwijzer te Amsterdam een oproeping, om zich ten stadhuize te vervoegen, kamer zooveel. Zoodra hij gelegenheid had, nam hij een „pasje" de man woont in een der buitenwijken tramde naar het Prinsenhof en spoedde zich naar de bewuste afdeeling. Aan een der klerken reikte hij zijn oproeping over en weldra daagde er iemand op, met een dik boek onder den arm en een glim lach om de lippen. „Meneer", zei deze, „ik heb u de blijde mededeeling te doen, dat u von het Rijk der Nederlanden een dubbeltje ontvangt". Een glans van geluk verscheen natuurlijk op het gelaat van den aangesprokene. „En mag ik vragen", stotterde hij, „waaraan ik dat buitenkansje te danken hebl" „U heeft in 1899 een dubbeltje te veel aan het pensioenfonds bij gedragen. Wil u maar even tee kenen"; en tegelijk schoof de spreker den opgewonden opvoeder der jeugd het boek toe. Met een gevoel van voldoening over zooveel eerlijkheid zette de laatste zijn naam en wachtte. „Ja, ziet u," vervolgde de bureauman, „de minister van finan ciën zal het u toekomend bedrag opsturen aan den rijksbetaalmeester te Utrecht. Of het vandaar u per postwissel gezonden zal worden, of dat u het ten kantore moet afhalen, is mjj onbekend. Doch u zult er bepaald nader van hooren". is nog steeda De gelukkige wachtende. Wat zou dat dubbeltje aan het rijk wel kosten Een vermakelijke vergis sing. Hij had een onderzoek ter plaatse ingesteld, om als dienaar van den Heiligen Hermandad beslag te leggen op de achtergelaten be wijsstukken inzake den diefstal te Hoogwoud, zijnde twee petten en een boezeroen, welke belangrijke documenten in een zwart zakje door hem per stoomtram werden mede gevoerd. Naast hem zette zich vrouw D. uit Wognum met een dito zwart wasschipperszakje, evenwel meteen meer onschuldigen inhoud, welke zakjes broederlijk naast elkaar kwa men te liggen. Weldra was het station van bestemming bereikt. Beiden namen hun zakje'en elk gaat zijns weegs. Wie kan de verwondering van vrouw LL be schrijven, toen zij in den pot, welke reeds ten vure stond, twee petten wilde douwen, en stel je voor de verbazing van den veldwachter, die bij den burgemeester gekomen, uit z'u zak een grooten v i s c h haalde. Diefstal met braak te Am sterdam. Door middel van open- sluiting zoo verondersteld althans de politie zijn gisterennacht te Amsterdam nog uk de woning van den heer A. P. arts, aan de van Breestraat 104, ontvreemd twee al bums met postzegels, een nikkelen koffiepot en twee flesschen vol zoe ten dranks. Toen de deur gisteren morgen dicht is gevonden, is het een raadsel hoe de ongewenschte gasten het huis zijn binnengekomen. In de vertrekken werd niet de min ste wanorde ontdekt, zoodat ver moed wordt, dat zij onraad meen den te vernemen en het daarom verstandiger achtten zich met den eenmaal binnengehaalden buit zoo onhoorbaar mogelijk te verwij deren. Uit de voorliefde voor postzegels mag men gevoegelijk opmaken, dat de bedrijvers van dit „geval" dezelf de zijn, als de boefjes, die zich aan de collectie des heeren Rootlieb vergrepen. Ook de kerk van het H. Hart in de Yondelstraat moest het ontgel den. Dezelfde boosdoeners of eenige hunner ambtsbroeders, braken de offerbussen open en eigenden zich den inhoud toe. Men vermoedt, dat de daders zich in de kerk heb ben laten insluiten. De oud minister van oor log bedreigd. In de Woensdag 19 dezer te houden zitting van de arrondissementsrechtbank te Leeu warden zal, valgens de L. C. worden behandeld een zaak tegen 31 jarigen lossen werkman K.de P., die eenigen tijd geleden door den Leeuwarder gemeente polilic werd aangehouden en, na verhoor voor den rechter commissaris, in het huis van bewa ring werd opgesloten. Hij heeft in December den oud minister van oorlog, W- F. ridder van Rappard, met moord bedreigd. Hij zond uit Amsterdam een brief aan genoemden heer van Rappard, waarin bij schreef, dat, FEUILLETON. (Naar het Duitsch.) Beminners waardig en voorkomend je- )ns haar beschermster en haar gast, U'st ze zeer gezellig en verstandig te keu ken en te schertsen. OrlofF onderhield zich tamelijk levendig v et haar en had blijkbaar plezier in het hmfijke, onopgesmukt wezentje. s Roe verder de avond verliep, des te Uier werd mevrouw van Rustelli. Soms .8 ze den Bus uitvorschend aan. Zijn ,^8en toch verrieden niets van een al te tójfige bewondering. Hij bekeek Eva met ^hzelfden scherpen en onderzoekenden J)6 z°oaIs hij kostbare kunstvoorwer- \veen bijzonder waardevol juweel of vJ. ®en dier van het edelste ras gewoon b|d .bekijken, dat isjmeteen kenners- hef? i 'f? niets ontBaat en die alle voor- M, e'yhheden als gebreken even koel auivkeurig tegen elkaar laat opwegen. Uianfi lets, zin"en Misschien de Bo de ,v'an Mignon aldus wendde „Neen Z'c ..t,ot hare beschermster, f^gueerén u? uUnt u zelf niet accom- n te vermoeid het clement over te nemen," Wanneer gij u met een niet zeer ge- oefenden accompagnateur tevreden wilt stellen, dan ben ik zoo vrij mijn diensten u aan te biedeD." Daarop sprong Orloff op en nam de plaats aan den vleugel in. Hij toonde zich dra als iemand, die ge woon is piano te spelen, di« op zeldzaam talentvolle wijze de zangeres accompag neerde. Wonderbaar, vol en helder klonk de heerlijke stem, die nog de betoovering bad van jeugdige frischheid. De mooie oogender Barones brandden als vuur, zij bracht dikwijls 't glas aan haar lippen, die warm en droog schenen. Toen Orloff wegens het late uur af scheid nam, werd hem een gloeiende hand toegestoken, waardoor alle knokels staken, maar dadelijk ook trok zij ze weer terug en beantwoordde zijn verzoek om nog eens te mogen komen, slechts met een vluchtig hoofdknikken. N. Walter had na ontvangst van het toestemmende antwoord van profes sor van Straten zonder talmen zijn werk begonnen. Den raad van zijn bekwamen onderwijzer volgend, bediende hij zich voor het boetseeren van het model van een zeer fijne, van zandigebestanddeelen gereinigde kleisoort, door welker vesttig- heid bij 't model telkens beter kon ver anderen en verbetereu, voor het tweede deel der uitvoerig naderde om het dan klaar te maken in het gewenschte ma teriaal marmer, albast of zandsteen. Het werk vorderde niet bijzonder snel, want Walter wilde iets volmaakts schep pen, daarom stelde hij aan zich zelf hooge eischen en was zelden over* zichzelven tevreden. Immer levensvoller, steeds het bekoor lijke model meer gelijk, werd 't stand beeld, en toch bleef er iets ongewenschts in, waarom het geheel niet voldoende sprak. Trots de uiterste, rustelooze moeite, vloog de tijd snel voorbij als in een droom. Zijn voornemen, niet aan Eva te schrijven, bleef hij getrouw, hoe zwaar het üem ook viel; maar toch was het drijvende motief, waardoor hij alles on dernam en met noesten vlijt uitvoerde, alleen zij. Haar trotsche, hartstochtelijke oogen, haar lokkend, begeerend lachen, die ver zengende gloed van haar wangen wie zou dat alles ooit hebben kunnen ver geten Maar toch herinnerde hij zich ook de laatste ontmoeting, die hem diep gegriefd had en Evaas ijzige koelheid. Niet alleen zijn hart, maar ook zijn trotsch had duidelijk daaronder geleden en h:j wou nu zijn geliefde eerst dan alleen naderen, wanneer hij haar een duidelijk bewijs van zijn kunsttalent kon toonen, 't bewijs, dat zijn talenten aan de hare gelijkwaardig waren. Steeds zag hij dit doel als een lichten de ster voor zich en hij volgde haar met bijna fanatieken ijver en vermeed alles wat zijn gedachten af zou kunnen wen den en haar, al was het ook op 't oogen- blik, een andere richting zou kunnen ge ven. Nooit had hij behoefte meer aam verstrooiing en 't eenzame leven, in de houtvesterij, dat hij aanvankelijk zoo ge vreesd had, begon Walter met betoove ring te vervallen. Als van de wereld afgezonderd, kon hij zich geheel aan zijn werk wijden, zonder ooit iets anders te vernemen dat het majestueuze ruischen der dennen, wan neer de wintersterren fonkelend een regen van diamanten van hun toppen blie zen. Suusje uit 't posthuis kwam soms, ging dan op den venstertrap zitten en bekeek het beeld met den vorsehenden blik eener geoefende criticus. Zij was zeer terughoudend met haar lof en had natuurlijk lieelemaal geen verstand van het beeldhouwerk.toch vreeg Walter telkens hoe ze het vónd, want daarmee had hij reeds menigen nuttigen wenk gekregen. Susanne was bovendien een zeer inte- resant persoontje. Haai; vroolijk verstan dig gezicht liet de kleinen, misvormde dubbele beklagenswaardig toeschijnen, maar zij droeg haar misvormdheid met zeldzame berusting, liet haar prachtig haar, dat de kleur had van rijpe edel- kastanjes, over de te hooge schouders vallen, smukte haar smalle, ingevallen borst altijd met linten en bloemen op en verzorgde altijd zeer zorgvuldig haar wittte magere, naar mooi gevormde handen. Men zag haar niet bijzonder graag in gezelschap, daar zij voor een boosaardige doorging en men vreesde haai- dikwijls recht onbeholpen opmerkingen. Ook had ze van haar ouders veel geleerd, er waren weinig, of liever geen meisjes in 't dorp, die zoo bij de hand waren als zij Maar zeker gedroeg zij zich tegen over allen met de zelfde openuartigheid en denzelfden moed, die zich in haar moeilijk te verwerven vriendschap ver heugden. Sausje was door de strenge winterkou, waar haar gestel niet goed tegen kon, in lang niet meer in de houtvesterij geweest. Op een avond kwam ze geheel onver wacht en vroeg of ze Margriet [voor éen of twee dagen mee mocht nemen, daar ze naar de niet al te ver afgelegen hoofd stad wilde ooi daar een beroemden arts over haar toestand te gaan spreken. Moeder had nu natuurlijk zeer veel te doen, daar het nieuwe meisje nog niet veel kon uitrichten, doch eerst grondig in de huiselijke omstandigheden en ge woonten moest ingewijd worden. „Vader heeft geen uur vrij en alleen mag ik ook niet op reis", voerde Susanna voor haar verzoek aan. „Ik word steeds korter van adem en als ik nu langer wacht is het alweer zooveel te meer ach ter op. Maar wanneer het niet kan „Ik zou niet weten, wat er tegen zou zijn," zei de houtvester Dohme, en Kenata voegde erbij „Het is toch wel te begrijpen, dat ik Margriet niet zou willen tegenhouden, wanneer zij haarbeste viendin een dienst zou kunnen bewijzen. Ik ben immers nu weer tamelijk op dreef. „Maar mijnheer Walter zal zijn werk niet gaarne onderbreken." „Nu wanneer het al zoo lang ge duurd heeft, zal het op een paar dagen wel niet meer aankomen," bromde de oude jager in ziehzelf. Hij had geen smaak en geen gevoel voor de kunst. Hij kwam nooit in 't atelier van zijn zoon, maar meende toch, dat hij met 't werk eigenlijk al klaar moest zijn, wan neer het hem niet aan den noodigen vlijt ontbroken had. Ieder zoodanig oordeel trof den jon gen kunstenaar als een slag in't gezicht aan vlijt liet hij het waarlijk niet ont breken en hij zou er jaren van zijn leven voor opgeofferd hebben om de voltooiing van 't kunstwerk, waarvan zijn gansche toekomst afhing, te bespoedigen, toch moest hij zelf inzien, dat de uitvoering nog in 't verre verschiet was. Toch ver klaarde hij: „Eenige dagen rast en overleg zullen slechts vorderend werken. Wordt vervolgd.) DUE HURLEMSCHE MUIT i 26) Wi

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1908 | | pagina 1