DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
De Bergmolen.
Kineferhiiisvest 32-33? Haarlem
BUITENLAND.
BINNENLAND.
i'JDAC 14 FEBRUARI 1908.
328te Jaargang. No. 6812.
ABONNEMENTSPBIJS:
3 maanden voor Haarlem fl.S5
[oor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente) 1.35
foor de overige plaatsen in Nederland franco per post 1.8C
onderlijke nummers0.05
Bureaux van Redactie en Administratie:
lettere. Telefoonnummer 1426.
PBIJ8 DEB ADVEBTENTIËN:
Van 1—6 regelsf0.60 (contant)f 0.50
Elke regel meer0.10
Groote letters naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 cent per advertentie A contant.
Sociale Week,
hder onze „sociale berichten" een
'edeeling van het bureau der K.S.A.
-eidende Sociale Week blijft, en
doopig onveranderd,
iet veel genoegen nemen we dit
ie lit op.
|'e hadden al van den beginne
I veel geloof in die berichtgevers,
de Sociale Week als afgeschaft
tfden.
'et het „Dagblad van Noord
kant" vroegen wekan dat maar
let Centraal Bureau der K. S. A.
al spoedig de tegenspraak. Van
Ming was geen sprake geweest,
ik nu komt dit bericht,
aar wij nu iets hebben bij te
;en
s is n.l. van vertrouwbare zijde
oore gekomen, dat de Sociale Week
jaar hier te Haarlem zou plaats
tóen.
ro een definitief onderzoek naar
I localiteiten enz. zou de beslissing
Pen nog wachten, aldus onze
iman.
tocht het waar zijn, dan verheugen
ons dubbel!
'oor Haarlem een eer, voor 't Ka-
tieke leven in Haarlem een niet
g genoeg te stellen prikkel, voor
e roomsche actie een uitmuntende
school, en voor ons, Katholieken,
week van buitengewoon nut en
'ge waarde, zóó zal dan de So-
e Week van 1908 zijn
Zondagsviering
bij de Post.
Ve hebben onlangs in dit blad een
cht plaats gegeven, geuit door
ktnolicke postbestellers, die ons erop
Ben, dat zij des Zondags, wanneer
1de dienstbeurt hebben, de H. Mis
*t kunnen bijwonen.
's Morgens zes uur precies moeten
menschen op het kantoor zijn. De
f Mis van half zes kan nooit geheel
"rden bijgewoond", zoo schreven wij.
En tevens wezen we erop, dat, daar
bestelling vaak tegen elf uur pas
teed is, de H. Mis van half elf
'enmin kan bijgewoond worden.
Zoo deelden ons de bestellers mede
wij overtuigden ons, dat het inder-
&d zoo is!
Maar
Nader is ons gebleken, dat de be
tters aan hun chef, den directeur
■u het postkantoor, van hun bezwaar
'et hebben kennis gegeven!
Dat is inderdaad een fout.
Discipline moet overal heerschen,
in een corps als dat der post-ambte-
iren wel op de eerste plaats.
Die discipline brengt óók mede:
H openbare van grieven aan de
Iperieuren alleréérst.
Dat dit niet is gedaan, achten we
dezen een verzuim.
En dat klemt temeer, omdat de
'irecteur dadelijk nadat hem uit ons
iad de grief bekend was, maatrege-
nam om erin te voorzien.
Meer nogwie verlof vraagt de H.
'is van half zes ten einde toe te
'oren, krijgt dat immer
We wijzen dus de postbestellers,
ie reden meenden te hebben voor
eklag, er met nadruk op dat een
hkel woord aan de bevoegde autori-
eit die reden zou hebben wegge
komen.
En tevens verheugen we er ons
'ver, dat op dit ernstig punt als een
belemmering van het Mis-hooren op
Zondag door dienst zou zijn, zoo wel
willend door die autoriteiten hier ter
stede is tegemoet gekomen.
Dat uitdrukkelijk te constateeren
hier ter plaatse, dunkt ons nadat we
de klacht opnamen, plicht!
Algemeen Overzicht.
Wanneer de moord op koning
Carlos en zijn oudsten zoon was
voorgevallen een honderd jaar terug
in plaats van voor veertien dagen,
zou men zich niet erover behoeven
te bewonderen, dat er al berichten
in omloop zijn die het heele ver
haal van den moord, zooals alle
kranten het hebhen gegeven, onder
ste boven gooien!
Maar dat dit nü al gebeurt, is
toch wel wat krasl
En toch is het zoo.
Men weet het: de geïllustreerde
bladen hebben zelfs foto's gegeven
waarop de plekken stonden aan
gegeven waarde koningsmoorders,
in hun mantels gehuld, en met
karabijnen gewapend, den armen
koning afwachten.
Niets van waarroept nu een
correspondent uit.
En hij ('t is de Lissabonsche
correspondent van de New York
Herald) seint aan zijn blad, dat er
slechts één koningsmoordenaar is
geweest, nl. prof. Boixa, die aan
zwaarmoedigheid leed, verergerd
door den dood van zijn vrouw.
Eiken dag, zegt de berichtgever,
wordt dat nader bevestigd.
-'tis mogelijk, dat de moordenaar
met de republikeinen in betrekking
stond en waarschijnlijk maakte de
atmosfeer van dwingelandij om
koning Carlos en Franco diepen
indruk op hem, maar hij handelde
alleen.
De verhalen van de mannen die
samentrokken om den koning te
dooden en met karabijnen, onder
hun mantel verborgen, op het rijtuig
aanstormden, juist als inItaliaansche
opera's, gelooft men niet meer,
zegt de Amerikaan. Boixa alleen
liep op het rijtuig toe en Schoot bei
den, den koning en den kroonprins,
dood. In de verbijstering, die er
volgde, werden met den moordenaar
twee mannen gedood die onschuldig
waren.
Moet men hierin een nieuwe
poging zien om de republikeinen
en revolutionairen schoon tewasschen
van den moord?
We zouden het beginnen te ge-
looven
De belangrijke onderhandelingen
over het status quo in den
Noordzee, waarbij Nederland's on
zijdigheid zoo nauw is betrokken,
zooals we gisteren mededeelden,
die onderhandelingen zijn gisteren
in den Duitschen Rijksdag be
sproken.
Van de ministertafel werd gezegd,
dat het plan was den status quo
vast te steil:n en de staten, die de
ontworpen overeenkomst aangaan,
zich verbinden zouden op geenerlei
wijze den toestand te veranderen.
Da minister hoopte, dat een der
gelijke overeenkomst veel zou bij
dragen tot de algemeene rust en
het behoud van den vrede. Het
was niet Engeland, die de onder
handelingen had voorgesteld.
Baron von Hertllng, van het
centrum, rapporteur van de com
missies, zeide, dat die onderhande
lingen ongetwijfeld met instemming
van het geheele Duitsche volk ge
schiedden, maar z.i. heeft Duitsch-
land voor zich niet noodig, dat
iemand voor den status quo instaat.
Dat Duitschland nochtans voor
deze overeenkomst is, kan uitgelegd
worden als een teeken van zwak
heid of van een slecht geweten.
Duitschlands vijanden kunnen er
in zien een schuldbekentenis wat
het verleden betreft.
Verscheiden vrijzinnige ennatio-
naal-liberale leden der commissie
spraken in gelijken geest.
Er loopen geruchten, dat tusschen
Spanje en Frankrijk niet alles
rozengeur en maneschijn is in zake
de Marokko-politiek.
En dat dit wel grond heeft, kan
degeen die het volgend Reutertele-
gram goed en tusschen de regels
door leest, wel opmerken.
De Madrileensche „Epoca", zoo
seint Reuter, bevat verklaringen van
den minister Allende Salazar over
het aan Frankrijk toegeschreven
verzoek om een actiever samenwer
king van Spanje met Frankrijk en
Marokko.
De minister zegt, dat sedert
het zenden van troepen naar
Casablanca andere maatregelen van
bescherming werden gevraagd. Men
vermoedt nu, dat Frankrijk ondanks
de herhaaldelijk gegeven verklarin
gen voornemens is aan zqn optre
den een uitbreiding te geven die
in strijd wezen zou met de begin
selen der akte van Algesiras, en
daarvoor de mede werking van Spanje
zoekt om den schijn te bewaren.
De regeering kan echter met
dezen gedachtengang niet medegaan;
zij houdt zich aan de verklaringen
van het Kabinet-Clémenceau in de
Kamer.
De operatiën aan de Algerijnsclie
grens en te Casablanca gaven aan
leiding om te spreken van schending
der verdragen en van de belangen
van Spanje. Doch de akte van
Algesiras kon de daarmede samen
hangende feiten niet voorzien.
Het is voldoende aan de belang
hebbende Mogendheden te vragen
trouw te blijven aan het uitgangs
punt en niet te vergeten, dat die akte
de bizondere positie van Frankrijk
en van Spanje erkent.
De Mogendheden beschouwen de
akte als een kostbaren waarborg
voor de overeenstemming. En de
veronderstelling dat er verschil van
meening bestaat tusschen de Fran-
sche en Spaansche belangen zou
een ontkenning wezen de sedert
1904 steeds in SpaDje gevolgde
staatkunde.
Nieuwtjes in drie regels.
Keizer Wilhelm wil metalleDuitsche
bondvorsten keizer Frans Josef bij
diens jubileum in December bezoeken.
De stemrecht vrouwen in Engeland
houden niet op hun zaak te bederven.
Gisteren 'n „aanval" op het Lagerhuis.
De Russische gezant te 's Graven
hage, de heer Czarikof, is benoemd tot
adjunct-minister van buitenl. zaken.
Als nieuwste candidaat voor 't pre
sidentschap der V. S. wordt genoemd
de rijkaard Pierpont Morgan
Oud-minister Franco is te ©enua
aangekomen. Hij gaat waarschijnlijk
in italië wonen.
De minister van koloniën.
Naar de Avondp. verneemt, zal
de heer idenburg binnenkort uit
Suriname terugkeeren, maar zich
voor herstel van gezondheid eerst
eenige maanden naar het Zuiden
begeven, alvorens het ambt van
minister van koloniën te aanvaar
den.
De vacatures.
Behalve jhr. J. W. van Nispen
tot Sevenaer, die allereerst in aan
merking komt, wordt ook genoemd
als candidaat voor de vacature
Tweede Kamer in het district Rhe
den, jhr. Alting von Geusau, kapi
tein der grenadiers te 's Gravenhage.
Naar de Residentiebode verneemt,
heefLds. D. G. Postma, te Voorburg,
de hem van antirev. zijde in het
district Tietjerksteradeel aangeboden
eandidaatstelling in de vacature-
Talma voor de Tweede Kamer
aangenomen.
Mond- en Klauwzeer.
Naar wordt bericht, heeft de
Pruisische minister van 'lanbdouw
bevolen, dat wegens het mond- en
klauwzeer in Holland, alle vee, dat
tegen het verbod in Pruisen wordt
ingevoerd, terstond afgemaakt zal
worden.
Gemengde Berichten.
Goede vondst. In het dorpje
Neeritter hebben gisteren een paar
werklieden, die bezig waren met
het uitroeien van hout, een aarden
kruik gevonden, inhoudende 116
stuks gouden munten, meest alle
dagteekenend uit de 15e en 16e
eeuw.
Schee'psongeluk. Bij het
binnenkomen van Hr. Ms. pantser
schip „De Ruyter" te Nieuwediep
is Woensdagmiddag een ongeluk
gebeurd, dat echter betrekkelijk
nog goed is afgeloopen. Terwijl men
bezig was het schip in de buiten
haven aan den wal te meren; is
een strakgespannen zware manilla-
tros van de meerpaal geslipt, waar
door vele toeschouwers, volwasse
nen en kinderen, die in de nabij
heid stonden, werden getroffeD. Zij
werden door den tros van de been
geworpen en sommigen bekwamen
vrij ernstig letsel. Echter in 't oog
houdende wat de gevolgen wel
hadden kunnen zijn, is het ongeval
nog gelukkig afgeloopen, daar nie
mand levensgevaarlijk verwond
werd.
Een slag die raak isl Onder
's-Gravenzande zijn gisterennacht
meer dan 300 kippen bij drie ver
schillende tuinders gestolen. Yan
de daders was anders niet te ont
dekken, dan dat de diefstal per
schuit had plaats gehad.
Het 3e Regiment huzaren.
Het 3e regiment huzaren te 's
Gravenhage maakte, ter gelegenheid
van zijn 96-jarig bestaan, gisteren
een wandelrit door de Residentie.
H. M. de Koningin en de Prins
der Nederlanden verschenen op het
balkon voor het paleis, toen het
regiment passeerde.
Brand te Rotterdam Gister
nacht moest de brandweer gealar
meerd worden voor een feilen uit-
slaanden brand in het pand Bin
nenrotte 17 te Rotterdam, waarin
de verf- en decoratieschilder Engel
man gevestigd is. Deze had, wakker
wordende, het vuur bemerkt dat
reeds door een luchtkoker het dak
had bereikt. Ten spoedigste wist
hij nog zijn gezin in veiligheid te
brengen en de bewoners van de
tweede verdieping te waarschuwen
die eveneens nog konden vluchten.
De reddingsbrigade zorgde voor de
bewoners aan de Oppertzijde van
het pand, schoon dezen weinig ge
vaar meer liepen. Met 9 slangen
op de waterleiding was de brand
om half vijf gebluscht. Engelman
was voor een gering bedrag ver
zekerd. De bewoners der tweede
verdieping van het pand, de vracht
rijder Koster en zijn gezin, in het
geheel niet.
-Administratieve nauw
keurigheid. In het laatst van
December kreeg een onderwijzer
te Amsterdam een oproeping, om
zich ten stadhuize te vervoegen,
kamer zooveel.
Zoodra hij gelegenheid had, nam
hij een „pasje" de man woont
in een der buitenwijken tramde
naar het Prinsenhof en spoedde
zich naar de bewuste afdeeling.
Aan een der klerken reikte hij
zijn oproeping over en weldra
daagde er iemand op, met een dik
boek onder den arm en een glim
lach om de lippen.
„Meneer", zei deze, „ik heb
u de blijde mededeeling te doen,
dat u von het Rijk der Nederlanden
een dubbeltje ontvangt".
Een glans van geluk verscheen
natuurlijk op het gelaat van den
aangesprokene.
„En mag ik vragen", stotterde
hij, „waaraan ik dat buitenkansje te
danken hebl"
„U heeft in 1899 een dubbeltje
te veel aan het pensioenfonds bij
gedragen. Wil u maar even tee
kenen"; en tegelijk schoof de spreker
den opgewonden opvoeder der jeugd
het boek toe. Met een gevoel van
voldoening over zooveel eerlijkheid
zette de laatste zijn naam en
wachtte.
„Ja, ziet u," vervolgde de
bureauman, „de minister van finan
ciën zal het u toekomend bedrag
opsturen aan den rijksbetaalmeester
te Utrecht. Of het vandaar u per
postwissel gezonden zal worden, of
dat u het ten kantore moet afhalen,
is mjj onbekend. Doch u zult er
bepaald nader van hooren".
is nog steeda
De gelukkige
wachtende.
Wat zou dat dubbeltje aan het
rijk wel kosten
Een vermakelijke vergis
sing. Hij had een onderzoek ter
plaatse ingesteld, om als dienaar
van den Heiligen Hermandad beslag
te leggen op de achtergelaten be
wijsstukken inzake den diefstal te
Hoogwoud, zijnde twee petten en
een boezeroen, welke belangrijke
documenten in een zwart zakje door
hem per stoomtram werden mede
gevoerd. Naast hem zette zich vrouw
D. uit Wognum met een dito zwart
wasschipperszakje, evenwel meteen
meer onschuldigen inhoud, welke
zakjes broederlijk naast elkaar kwa
men te liggen. Weldra was het
station van bestemming bereikt.
Beiden namen hun zakje'en elk
gaat zijns weegs. Wie kan de
verwondering van vrouw LL be
schrijven, toen zij in den pot, welke
reeds ten vure stond, twee petten
wilde douwen, en stel je voor de
verbazing van den veldwachter, die
bij den burgemeester gekomen, uit
z'u zak een grooten v i s c h haalde.
Diefstal met braak te Am
sterdam. Door middel van open-
sluiting zoo verondersteld althans
de politie zijn gisterennacht te
Amsterdam nog uk de woning van
den heer A. P. arts, aan de van
Breestraat 104, ontvreemd twee al
bums met postzegels, een nikkelen
koffiepot en twee flesschen vol zoe
ten dranks. Toen de deur gisteren
morgen dicht is gevonden, is het
een raadsel hoe de ongewenschte
gasten het huis zijn binnengekomen.
In de vertrekken werd niet de min
ste wanorde ontdekt, zoodat ver
moed wordt, dat zij onraad meen
den te vernemen en het daarom
verstandiger achtten zich met den
eenmaal binnengehaalden buit zoo
onhoorbaar mogelijk te verwij
deren.
Uit de voorliefde voor postzegels
mag men gevoegelijk opmaken, dat
de bedrijvers van dit „geval" dezelf
de zijn, als de boefjes, die zich aan
de collectie des heeren Rootlieb
vergrepen.
Ook de kerk van het H. Hart in
de Yondelstraat moest het ontgel
den. Dezelfde boosdoeners of eenige
hunner ambtsbroeders, braken de
offerbussen open en eigenden zich
den inhoud toe. Men vermoedt,
dat de daders zich in de kerk heb
ben laten insluiten.
De oud minister van oor
log bedreigd. In de Woensdag
19 dezer te houden zitting van de
arrondissementsrechtbank te Leeu
warden zal, valgens de L. C. worden
behandeld een zaak tegen 31 jarigen
lossen werkman K.de P., die eenigen
tijd geleden door den Leeuwarder
gemeente polilic werd aangehouden
en, na verhoor voor den rechter
commissaris, in het huis van bewa
ring werd opgesloten. Hij heeft in
December den oud minister van
oorlog, W- F. ridder van Rappard,
met moord bedreigd.
Hij zond uit Amsterdam een
brief aan genoemden heer van
Rappard, waarin bij schreef, dat,
FEUILLETON.
(Naar het Duitsch.)
Beminners waardig en voorkomend je-
)ns haar beschermster en haar gast,
U'st ze zeer gezellig en verstandig te keu
ken en te schertsen.
OrlofF onderhield zich tamelijk levendig
v et haar en had blijkbaar plezier in het
hmfijke, onopgesmukt wezentje.
s Roe verder de avond verliep, des te
Uier werd mevrouw van Rustelli. Soms
.8 ze den Bus uitvorschend aan. Zijn
,^8en toch verrieden niets van een al te
tójfige bewondering. Hij bekeek Eva met
^hzelfden scherpen en onderzoekenden
J)6 z°oaIs hij kostbare kunstvoorwer-
\veen bijzonder waardevol juweel of
vJ. ®en dier van het edelste ras gewoon
b|d .bekijken, dat isjmeteen kenners-
hef? i 'f? niets ontBaat en die alle voor-
M, e'yhheden als gebreken even koel
auivkeurig tegen elkaar laat opwegen.
Uianfi lets, zin"en Misschien de Bo
de ,v'an Mignon aldus wendde
„Neen Z'c ..t,ot hare beschermster,
f^gueerén u? uUnt u zelf niet accom-
n te vermoeid het
clement over te nemen,"
Wanneer gij u met een niet zeer ge-
oefenden accompagnateur tevreden wilt
stellen, dan ben ik zoo vrij mijn diensten
u aan te biedeD." Daarop sprong Orloff
op en nam de plaats aan den vleugel in.
Hij toonde zich dra als iemand, die ge
woon is piano te spelen, di« op zeldzaam
talentvolle wijze de zangeres accompag
neerde.
Wonderbaar, vol en helder klonk de
heerlijke stem, die nog de betoovering
bad van jeugdige frischheid.
De mooie oogender Barones brandden
als vuur, zij bracht dikwijls 't glas aan
haar lippen, die warm en droog schenen.
Toen Orloff wegens het late uur af
scheid nam, werd hem een gloeiende
hand toegestoken, waardoor alle knokels
staken, maar dadelijk ook trok zij ze weer
terug en beantwoordde zijn verzoek om
nog eens te mogen komen, slechts met
een vluchtig hoofdknikken.
N.
Walter had na ontvangst van
het toestemmende antwoord van profes
sor van Straten zonder talmen zijn werk
begonnen. Den raad van zijn bekwamen
onderwijzer volgend, bediende hij zich
voor het boetseeren van het model van
een zeer fijne, van zandigebestanddeelen
gereinigde kleisoort, door welker vesttig-
heid bij 't model telkens beter kon ver
anderen en verbetereu, voor het tweede
deel der uitvoerig naderde om het dan
klaar te maken in het gewenschte ma
teriaal marmer, albast of zandsteen.
Het werk vorderde niet bijzonder snel,
want Walter wilde iets volmaakts schep
pen, daarom stelde hij aan zich zelf hooge
eischen en was zelden over* zichzelven
tevreden.
Immer levensvoller, steeds het bekoor
lijke model meer gelijk, werd 't stand
beeld, en toch bleef er iets ongewenschts
in, waarom het geheel niet voldoende
sprak.
Trots de uiterste, rustelooze moeite,
vloog de tijd snel voorbij als in een
droom. Zijn voornemen, niet aan Eva te
schrijven, bleef hij getrouw, hoe zwaar
het üem ook viel; maar toch was het
drijvende motief, waardoor hij alles on
dernam en met noesten vlijt uitvoerde,
alleen zij.
Haar trotsche, hartstochtelijke oogen,
haar lokkend, begeerend lachen, die ver
zengende gloed van haar wangen wie
zou dat alles ooit hebben kunnen ver
geten Maar toch herinnerde hij zich ook
de laatste ontmoeting, die hem diep
gegriefd had en Evaas ijzige koelheid.
Niet alleen zijn hart, maar ook zijn
trotsch had duidelijk daaronder geleden
en h:j wou nu zijn geliefde eerst dan
alleen naderen, wanneer hij haar een
duidelijk bewijs van zijn kunsttalent
kon toonen, 't bewijs, dat zijn talenten
aan de hare gelijkwaardig waren.
Steeds zag hij dit doel als een lichten
de ster voor zich en hij volgde haar met
bijna fanatieken ijver en vermeed alles
wat zijn gedachten af zou kunnen wen
den en haar, al was het ook op 't oogen-
blik, een andere richting zou kunnen ge
ven. Nooit had hij behoefte meer aam
verstrooiing en 't eenzame leven, in de
houtvesterij, dat hij aanvankelijk zoo ge
vreesd had, begon Walter met betoove
ring te vervallen.
Als van de wereld afgezonderd, kon hij
zich geheel aan zijn werk wijden, zonder
ooit iets anders te vernemen dat het
majestueuze ruischen der dennen, wan
neer de wintersterren fonkelend een regen
van diamanten van hun toppen blie
zen.
Suusje uit 't posthuis kwam soms,
ging dan op den venstertrap zitten en
bekeek het beeld met den vorsehenden
blik eener geoefende criticus.
Zij was zeer terughoudend met haar
lof en had natuurlijk lieelemaal geen
verstand van het beeldhouwerk.toch vreeg
Walter telkens hoe ze het vónd, want
daarmee had hij reeds menigen nuttigen
wenk gekregen.
Susanne was bovendien een zeer inte-
resant persoontje. Haai; vroolijk verstan
dig gezicht liet de kleinen, misvormde
dubbele beklagenswaardig toeschijnen,
maar zij droeg haar misvormdheid met
zeldzame berusting, liet haar prachtig
haar, dat de kleur had van rijpe edel-
kastanjes, over de te hooge schouders
vallen, smukte haar smalle, ingevallen
borst altijd met linten en bloemen op en
verzorgde altijd zeer zorgvuldig haar wittte
magere, naar mooi gevormde handen.
Men zag haar niet bijzonder graag in
gezelschap, daar zij voor een boosaardige
doorging en men vreesde haai- dikwijls
recht onbeholpen opmerkingen. Ook had
ze van haar ouders veel geleerd, er waren
weinig, of liever geen meisjes in 't dorp,
die zoo bij de hand waren als zij
Maar zeker gedroeg zij zich tegen
over allen met de zelfde openuartigheid
en denzelfden moed, die zich in haar
moeilijk te verwerven vriendschap ver
heugden.
Sausje was door de strenge winterkou,
waar haar gestel niet goed tegen kon, in
lang niet meer in de houtvesterij geweest.
Op een avond kwam ze geheel onver
wacht en vroeg of ze Margriet [voor éen
of twee dagen mee mocht nemen, daar
ze naar de niet al te ver afgelegen hoofd
stad wilde ooi daar een beroemden arts
over haar toestand te gaan spreken.
Moeder had nu natuurlijk zeer veel te
doen, daar het nieuwe meisje nog niet
veel kon uitrichten, doch eerst grondig
in de huiselijke omstandigheden en ge
woonten moest ingewijd worden.
„Vader heeft geen uur vrij en alleen
mag ik ook niet op reis", voerde Susanna
voor haar verzoek aan. „Ik word steeds
korter van adem en als ik nu langer
wacht is het alweer zooveel te meer ach
ter op. Maar wanneer het niet kan
„Ik zou niet weten, wat er tegen zou zijn,"
zei de houtvester Dohme, en Kenata
voegde erbij
„Het is toch wel te begrijpen, dat ik
Margriet niet zou willen tegenhouden,
wanneer zij haarbeste viendin een dienst
zou kunnen bewijzen. Ik ben immers nu
weer tamelijk op dreef.
„Maar mijnheer Walter zal zijn werk
niet gaarne onderbreken."
„Nu wanneer het al zoo lang ge
duurd heeft, zal het op een paar dagen
wel niet meer aankomen," bromde de
oude jager in ziehzelf. Hij had geen
smaak en geen gevoel voor de kunst.
Hij kwam nooit in 't atelier van zijn
zoon, maar meende toch, dat hij met 't
werk eigenlijk al klaar moest zijn, wan
neer het hem niet aan den noodigen vlijt
ontbroken had.
Ieder zoodanig oordeel trof den jon
gen kunstenaar als een slag in't gezicht
aan vlijt liet hij het waarlijk niet ont
breken en hij zou er jaren van zijn leven
voor opgeofferd hebben om de voltooiing
van 't kunstwerk, waarvan zijn gansche
toekomst afhing, te bespoedigen, toch
moest hij zelf inzien, dat de uitvoering
nog in 't verre verschiet was. Toch ver
klaarde hij:
„Eenige dagen rast en overleg zullen
slechts vorderend werken.
Wordt vervolgd.)
DUE HURLEMSCHE MUIT
i
26)
Wi