DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
ie Bergmolen.
karlem badplaats?
BUITENLAND.
Telegrammen.
BINNENLAND.
Kinderhiiisvesi 31-33» Haarlem
JDAC 21 FEBRUARI 1908.
S2"t0 Jaargang. No. 6818.
Bureaux van Redactie en Administratie:
Interc. Telefoonnummer 1426.
i liet Rapport der Commissie
lang-verwachte, gisteren ein-
r verschenen en door ons
ierig reeds besprokene wer-
k het laatste woord is in de
(tie „Haarlem badplaats?", dan
|eft bij dit opschrift het vraag-
|&n niet meer geplaatst,
(t rapport is voor de exploitatie
een „badplaats Haarlem" 1 a
rt saris phrases.
Komt eigenlijk neer op deze
raak: er is geen geld voor
doden, dusStaalwa-
a Brongebouw en mooie lig-
en wat niet al, is van geener-
mt voor een streven om hier
'adplaats te stichten: daar moet
geld voor zijn om er „moder-
en" binnen te halen, daar is
jpeelbank voor noodig en andere
.cties"we zullen maar niet
onderzoeken welke.
■t is de hoofdinhoud van het
irt.
Sn beetje teleurstellend doet dit
wel aan I
Haarlem is er geen geld voor
inden, zoo heet het eerst. In
vaderland kan men er niets
bijeenkrggên, oordeelt de
hissie voorts. Alléén het bui-
«d zou het kunnen
dat niet ontmoedigend en
Ramend, zooals we gisteren reeds
een kort woord zeiden?
toekomst van Haarlem als
ilaats zou dan alléén afhangen
Belgischen ondernemingsgeest
|urf? He mannen dieinRotter-
electrische trams hebben aan-
|d, die het stadstramnet in
avenhage hebben ontworpen
kploiteeren, die Amsterdamsche
tstriëele ondernemingen op touw
iu, en syndicaten hebben ge
lid voor Noord - Brabantsche
Kspoor wegeu, Geldersche tech-
jie werken en Noord-Holland-
stoornbooten, die buitenlan-
ziju het op wie men vertrou-
heeft en in wien men nog de
£e hoop stelt, waar het gold een
.ndsche onderneming in het
,e van Nederland, vlak bij de
dstad, te exploiteeren
lel bemoedigend, en ver trouwen
eend in onzen Nederlandschen
en energie 1
t>ch eigenlijk is er ook niet
irs te verwachten,
i Nederlandsche kapitalisten
Iren spoorwegen in Amerika, en
telgen exploiteeren industriëele
ien in ons land, dat komt
jeen uit.
Bt verbaast ons dan ook eigen-
hiet, dat de Commissie vreem
de meest-gescbikten achtte, om
„Badplaats-Haarlem" te exploi-
fcn. Ze toonde zich daarmee ge
in de lijn van de effecten-
inen, die het Nederlandsche
itaal naar verre landen brengen
oor onze industrie buitcnlandsch
itaal leenen.
FEUILLETON.
Ie
Maar wat ons wèl verbaast, is dat
de Commissie zich ook in hare
opinies en conclusiën zoo geheel
door die buitenlanders laat influen-
ceeren 1
Toen de Antwerpenaren zeiden,
dat een „Badplaats-Haarlem" alléén
zou kunnen slagen wanneer er een
speelbank kwam en „moderne at
tracties", toen vond de Commissie
dat eveneens van zelf sprekend
Even te voren lezen we in het
Rapport, dat de meerderheid der
Commissie in den beginne van oor
deel was „dat aan Haarlem zoo
mogelijk het karakter van een ge
neeskrachtig bad moest worden ge
geven."
Het blijkt dus dat de Antwerpe
naren de commissieleden al heel
gauw hebben omgepraat en dat ze
hun idéé: Haarlem als luxe-bad
plaats, in de plaats van het „genees
krachtig bad" van de commissie
hebben geschoven.
Anders vatten we althans niet,
waarbij die speelbank en verdere
„attracties" bij booren zou: van „ge-
neeskrachtigen" aard zal dat een en
ander toch wel niet door de com
missie zijn gevonden!
We moeten dus te dezen opzichte
concludeeren, dat de commissie in
den loop van haren arbeid totaal
van meening is veranderd: dat zij
een „geneeskrachtig bad" (type-
Neuenahr b.v.) in den beginne het
ware achtte, maar onder den invloed
van Belgische kapitalisten er toe is
gebracht, om naar een „luxe-bad
plaats" te streven.
Toen dit ten slotte niet lukken
wou, kon de kwestie „Haarlem-
Badplaats" geen punt van overwe
ging meer uitmaken,
Als we de opdracht van den Raad
nog eens nalezen, dan blijkt daaruit
dat de commissie had te onder
zoeken „in hoeverre het doel der
„Maatsch. t. E. van Staal water bron-
„nen, ook in verband met de plaat
selijke omstandigheden, voor de
„toekomst kon worden geacht levens
vatbaarheid te hebben."
Erg duidelijk is dat ons niet.
Het doel van de Maatsch. te E.
van Staalwaterbronnenwat zou
dit doel nog meer zijn geweest
danhet doel dat elke maat
schappij heeftgeld verdienen
Althans uit de onderhandelingen
die gevoerd zijn, schijnt wel zeer
duidelijk te blijken, dat er van
éénig ander doel, althans op
het oogenblik bij die Maatschappij
geen sprake is
Vijfduizend gulden per jaar krijgt
krijgt ze nuen daar gaat ze
voor heel Haarlem en alle toekomst
plannen niet van af I
Onderhandelen, het contract ver
breken dat aan een concurreerende
maatschappij de alleenheerschappij
verzekert, en dat het Haarlemsche
bronwater ter eeuwigen dage op
den achtergrond houdt, dat
wilden de heeren bestuurders van
die M. t. E. van Staalwaterbronnen
alléén, als ze hun 5000 pop per jaar
gegarandeerd kregen!
Wat ter wereld kan dan anders
liet doel van die Maatschappij
zijn, dan geld verdienen
De toekomstige bloei van Haarlem?
Een nieuw opleven van onze stad
Een volmaakt nieuw veld om
onze gemeente vooruit te brengen?
Weineen Alleen: f5000 per jaar,
geen cent minder
In deze omstandigheden lijkt ons
de opdracht van gemeentewege
om na te gaan in hoeverre het
doel dier maatschappij levensvat
baarheid hebben kan, al zeer
ongelukkig geformuleerd
Wat mag onze gemeente kannen
regardeeren de kwestie, of die heeren
hun f 5000 per jaar wel krijgen
Immers niets
We veronderstellen evenwel, dat
bij de instelling der commissie de
gemeenteraad inden waan verkeerde,
dat het doel der bewuste maat
schappij was Haarlem vooruit te
brengen, ook al moest dat in den
beginne veel opoffering kosten.
En de commissie schijnt ten slotte
dan overtuigd te, zijn, dat zelfs
met heel veel opofferingen dat ide
aal„Haarlem vooruit door het
Staalwater", niet is te bereiken.
Den arbeid der commissie ap-
preciëeren we.
Erover oordeelen te volle, en
met kennisname van alle gegevens,
kunnen we echter niet!
Want naar de Haarlemsche me
thode, herhaaldelijk ook in onze
Raads-overzichten gecritiseerd, om
alleen een rapport, een voorstel,
een missive te publiceren, maar de
beweegredenen, de bijlagen, de ge
gevens en verklaringen en motieven
zorgvuldig te bewaren voor de raads
leden alleen, naar die methode
is ook dit Rapport gepubliceerd.
't Is een index van de hoofdstuk
ken in een net bandje, dat men
ons voorzet: maar het boek-zelf is
het niet!
We weten de conclusie, we weten
dat er rapporten zijn, we hooren
dat er is gebrief-wisseld, maar
hoe de commissie uit die rapporten
en brieven tot die conclusie is ge
komen, hoe die rapporten luiden
en wilt er is geschreven, dat krij
gen we niet te hooren!
Zoodat we dus ten slotte zelfs
geen definitief oordeel over de
waarde van dat Rapport enden
arbeid der commissie kunnen geven.
Daartoe onthoudt men ons de ge
gevens.
Van den beginne af, dat onze
Courant onder de tegenwoordige
hoofdredactie kwam, is tegen die
in Haarlem gebruikelijke manier
van doen in gemeentezaken protest
aangeteekend van deze plaats.
We hebben de voldoening, dat
een der plaatselijke bladen zich
met nadruk aan onze zijde heeft
geplaatst, en nu mèt ons klaagt
over deze bemoeilijking van onzen
arbeid.
Dit alles nog eens uitdrukkelijk
te constateeren als besluit van deze
enkele beschouwingen over het
„Haarlem-Badplaats ?-Rappoi t", is
zeker allesbehalve overbodig.
Algemeen Overzicht.
Niet alleen de Protestanten, ook
zelfs de Istraëlieten in F r a n k r ij k
al zijn ze er direct niet bij be
trokken protesteeren tegen de
schandelijke wet-Briand
In den „Figaro" vinden we een
brief van den opperrabbijn Mozes
Netter, waarin deze een en ander
uit het krachtig en welsprekend
protest tegen de berooving der
Katholieke kerk en de kerkvervol
ging mededeelt
De maconnieke regeering gaat
echter door, of er niets gebeurt.
Het wachtwoord der loge is ge
geven, en daar kunnen alle pro
testen niet tegen opde heeren
hebben te gehoorzamen
Droevig 1
Teekenend is het intusschen, een
paar staaltjes te hooren van de
manier waarop de maconnieke re-
geeringsbladen zich over deze pro
testen van niet-Katholieken uitlaten.
De „Lanterne", een blaadje dat
onder Combes staat, vindt dat de
protestanten al heel onverstandige
schepsels zijn. Overigens verwondert
ze zich er niet over: de clericalen
van alle gelooven, van het protes-
tantsche, het joodsche of het katho
lieke, zijn een pot nat, zegt het blad.
De „Petite Republique", die den
heer Briand zeer na staat, neemt
het wit minder gemakkelijk op dan
de „Lanterne".
Het korte hoofdartikel dat ze aan
het adres wijdt, toont wel dat de
heer Briand niet ingenomen is met
het stuk der protestanten en geeft
mogelijk een voorproefje van argu
menten die de heer Briand tegen
deze petitie in zal brengen.
Een dezer argumenten zou dan
zijn, dat de protestanten wel wat
lichtzinnig „gemeeno zaak maken
met de vijanden van de republiek"
en zich te gemakkelijk buigen voqr
de „ultramontaansche eischen"...
'tOude liedje: verdachtmaking!
Nu nog een paar zinnetjes over
„priesterheerschappijenzoovoorts,
dan zijn we ér.
De stukken van Protestanten en
Israëlieten staan echter op te stevigen
grondslag, om ze met een paar
Anti-Roomsche stokerijen omver te
gooien
In de oogen van alle weidenkenden
zal de wet-Briand een afschuwelijke
roovirij blijven, dat is nu in ieder
geval al zeker!
Aan het onlangs vermelde, in
de Marokko -zaak van veel be
lang geachte schrijven van Moeley
Hafid aan de mogendheden is het
volgende ontleend:
Eerstens klaagt hij over wat
mannen, vrouwen en kinderen te
lijden hebben, zonder dat eenig ge
bruik of eenig heilig recht dat noo-
dig maakt. Hij doelt daarbij op de
bezetting van het land, die over
bodig is, omdat het volk opstond
tegen een sultan, die niet in staat
is, zijn gezag] te handhaven.
Moeley Halid roept daarom de
interventie van de mogendheden
in, om deze beproeving van het
land af te wenden.
Wat de uitroeping van den Hei
ligen Oorlog aangaat, dat was slechts
een politiek kunstmiddel, om de
opwinding van de bevolking over
de bezetting van het land te bezwe
ren. Hij is door het oprukken van
de Fransche troepen in het gebied
der Sjawia's, verhinderd geworden
daar een gouverneur te benoemen.
Voorts heeft hij den strijd willen
vermijden en daarom is hij niet
opgerukt naar het land der Sjawia's.
De bescherming van de vreem
delingen in Casablanca is zijn taak
en niet die der Franschen. Om het
terugtrekken van de Franschen te
verkrijgen, wil hij slechts wettige
middelen toepassen. Zoolang de
bezetting voortduurt, kan aan her
stel van de veiligheid niet gedacht
worden.
In het aan hem onderworpen
gebied is nog geen daad van geweld
voorgekomen.
De vreemdelingen zijn daar dan
ook geheel en al veilig, wat ver
standige Franschen gaarne beken
nen.
Een praatje is het, dat Moeley
Hafid den vreemdelingen vijandig
gezind zou zijn. De feiten toonen
dat voldoende aan
De sociale botsingen winnen het
in het buitenlandsch Overzicht vaak
in gewicht van de politieke on-
eenigheden in onzen tijd!
We hebben van die sociale
botsingen er heden weer twee te
melden, waarvan nog veel minder
dan van een politiek eonffict, kan ge
zegd worden, waar ze op uit zullen
loopen.
Vooreerst dreigt er een reusach
tige staking in N o o r d-A m e r i k a.
Die staking, die natuurlijk weer
voorkomt in de Vereenigde Staten,
zal beginnen op de Gould-spoor-
wegen, doch dreigt zich uit te
strekken over alle lijnen der Unie.
De stakingsbeweging is een gevolg
van het plan der aaneengesloten
spoorwegbesturen om deloonen
met 10 pet. te verlagen, wegens
de heerschende geldnood en de
strenge politiek door Roosevelt
tegen de spoorwegen gevolgd.
De verschillende arbeidsbonden
bereiden zich voor tot een krachtig
verzet tegen de voorgenomen ver
laging der loonen.
Nog ernstiger dan deze staking,
die althans nog wacht op het be
sluit van de spoorwegmagnaten,
lijkt ons de reeds begonnen strijd
in het scheepsbouw- en machine
bedrijf in het Noordoosten van
Engeland.
Reeds is een staking van de
mnchinewerkers begonnen. Dat
zijn ongeveer 12,000 leden van
drie vakvereenigingen de meesten
van de groote Amalgamated Society
of Engineers werkzaam bij pa
troons die aangesloten zijn bij het
verbond van fabrikanten.
Een 16,000 andere machinewer
kers hebben de vermindering van
loon aanvaard, en dan zijn er nog
eenige fabrieken, niet bij dat ver
bond aangesloten, die het loon niet
verlaagd hebben.
Van dezen strijd moet nog on
derscheiden die in het scheepsbe-
drijf.
De ouder handelingen zijn daar
nog niet afgeloopen. Komt 't daar
tot een breuk en sluiten de patroons
hun werven, danzullen de ma
chinefabrieken het denkelijk ook
doen
Naar berékening zouden dan aan
de Noordoostkust een 70,000 werk
lieden gedaan krijgen! Maar dan
kan de strijd zich nog over andere
streken uitbreiden.
De laatste groote strijd in het
machine vak in Engeland was in
1879 en duurde dertig weken.
En deze pas begonnene ziet er
al even dreigend uit!
Nieuwtjes in drie regels.
ST. PETERSBURG, 20 Febru
ari. In het geding tegen vonStössel
werd heden vonnis gewezen. Stüssel
werd ter dood veroordeeld zonder
verlies van eer. Generaal Fock
kreeg een berisping, de generaak
Reiss en Smirnof werden vrijgespro
ken.
Het gerechtshof zal den Keizer
verzoeken de straf voor Stüssel te
veranderen in 10 jaar vestingstraf
en zulks met het oog op de held
haftige verdediging van de onder
zijn opperbevel staande bezetting,
zoomede met het oog op zijn per
soonlijke dapperheid.
Hofberichten.
Men meldt ons uit den Haag
H. M. de Koningin heeft de weka-
lijksche conferentiën met de ininis.
ters hervat en gisteren ontvangen
BIK HURLEMSCHE COMMIT
ABONNEMENTSPRIJS:
8 maanden voor Haarlem fl.35
or de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente) 1.35
or de overige plaatsen in Nederland franco per post 1.8C
Kinderlijke nummers0-05
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 16 regels..f 0.60 (contant)f 0.50
Elke regel meerÖ.10
Groote letters naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 cent per advertentie ft contant.
(Naar bet Duitscb?
0 dwong zij zich dan tot een boven-
schelijke rust en liet de doodelijke
Ie naar binnen bloeden. Eenige be-
iugen opperde mevrouw va.n Rustelli
maar, zooals het de plicht is een
din met wijsheid en overleg op a.les
(>rkzaani te maken.
iezeer Orloft' ook nauwlettend toa-
konhij in haar gezicht niets anders
Aken, dan dat het bleeker gewor-
was en dieper schatten onder de
itochtelijke oogen vertoonde,
lilt gij wel overwogen, dat 't meisje
ien familie der minste klasse voort-
t? vroeg zij, terwijl se haar ringen
haar slanke vingers heen en weer
of.
Kt geef ik daarom antwoordde hij.
recht om ooit nog in haar nabijheid
Omen, zal ik van die lui wel afkoo-
Twijfel jij eraan, dat men niet zal
temen
neen, ge hebt te doen met arme
jschen,üi(.onder scltulden gebukt gaan,
f wie hun dochter en kleindochter al
I" jaren een vreemde geworden is.
Die zullen je voorstel wel aannemen. Dat
zou ik ook wel denkenMaar....
Wat dan
Zal dit bekoorlijke, maar slechts opper
vlakkig voelende wezen u werkelijk kun
nen geven, wat gij van je levensgezellin
verlangen zult?
Daar ik van plan ben mij met Eva
terug te trekken op een mijner eenzaam
gelegen landgoederen, zal het mij wel niet
aan tijd ontbreken Eva's talenten te ont
wikkelen en hare vorming te vervolma
ken. De onderwijzer van een beko®rlijk
schepseltje te worden is een gedachte,
waarin veel bekoorlijks is gelegen en waar
jij je ook mee bezig gehouden hebt.
Zeker, maar Eva houdt van gezellig
heid.
Ik hoop, dat het mij gelukt haar de
eenzaamheid lief te maken.
Ik hoop, dat je je niet zult bedriegen,
Dimitri
Deze bezorgdheid ligt verre van mij.
Tot nog toe heb ik mijn wil steeds door
gezet op één uitzondering na.
Niet altijd tot je geluk en dat van
vreemden.
Geluk is een zeer rekbaar begrip. Voor
mij beduidt datHeer en meester te blij
ven. Hebt gij nu nog wat te zeggen,
Lola?
Neen, wat ik er tegen heb, heb ik ge
zegd. Ik moet het aan u overlaten, haar
toekomt op te bonwen en heb geen recht
er tussehen te komen. Wil je het meisje
huwen, dan zult ge je bruid uit wijn han-
den ontvangen. Ik ben bereid voor Eva
te doen wat een oudere zuster of naaste
bloedverwante voor haar doen zou.
En wat ik van uw vriendelijkheid durf
de te verwachten, Barones. Mag ik u
verzoeken mijn voorspreekster te zijn
In haar donkere oogen gloeide een dof
licht op, toen zij antwoordde
U moet mij toch toestaan, wat deze
aangelegenheid betreft, op een onzijdig
standpunt te blijven staan.
Ik koester de beste wenschon voor uw
en Evaas geluk, doch werp alle verant
woordelijkheid van me af, want dat zou
zwaar op me drukken en mij beangstigen.
Voor uw zaak zelf uit. Dimitri!
Haar fijne vingers kussend, nam liij
afscheid van haar.
Het was tijd, want Lola voelde, dat
hare. kracht haar begaf -en dat moeielijk
te onderdrukken tranen uit haar hart
dreigden te springen.
Na eenige uren in de eenzaamheid te
hebben doorgebracht, had ze haar ver
loren tegenwoordigheid van geest weer
teruggewonnen.
Ook Eva wees mevrouw van Rustelli
later op 't gewicht en de gevolgen van
den stap, dien zij van plan was te doen
en waarschuwend zei zeBedenk, wat
ge opgeven moetJe familie en je kunst!
Mijn kunst Dimitri zal mij toch nog
wel toestaan tenminste op concerten te
zingen.
Verbeeld je dat maar niet! Er is geen
rnensch die zoo'u ijzeren en een vaste
wilskracht heeft, wiens karakter zoo stijf
en onbuigzaam is.
Och, men moet met hem kunnen sprin
gen! Ik maak me sterk, dat ik het met
Orloff klaar speel, lachte Eva overmoedig
en keek in den gro'oten spiegel, die haar
't beeld weerkaatste van een jeugdige
schoone.
Je kunt je vergissen, antwoordde de
Barones scherp.
Misschien is er wel een tijd geweest,
dat hij werkelijk in staat was te bemin
nen, maar geloof me, die is lang voorbij.
Het leven maakt van hein een menschen-
vijaud en een egoïst- Wanneer hij je zijn
hand aanbiedt, geschiedt het werkelijk
niet uit liefde.
En op welken grond dan, denkt gij?
Een ander is er toch zeker niet.
Zoo oordeelt gij, daar ge geen levens
ondervinding genoeg hebt. Zooals naar
een hinderpaal, die op 't oogenblik zijn
luimen bevredigen kan, verlangt hij naar
je en vindt geen prijs te duur. Reken er
evenwel niet op, dat hij je daarom altijd
als een kostbaar kleinood hoog zal hou
den. Ben je eenmaal zijn eigendom ge
worden, dan daalt weldra je waarde tot
't niveau dier dingen, waarvoor Orlofl
reeds schatten wegwierp, die menigen arme
als een vermogen toegeschenen zouden
zijn.
Misschien zal hij mij wel niet zoo gauw
moe zijn," bracht Eva hier tegen in, haar
rood mondje ^spottend vertrekkend. Ik
laat het erop aankomen. En waf mij»
familie betreft, de gedachte aan haar kon
mij werkelijk niet wankelmoedig maken.
Ik zal er Dimitri dankbaar voor zijn, als
hij mij een nieuwen naam en een nieuwe
woonplaats zal geven.
Aan een denkt ge toch zeker nog met
een weeke gewaarwording terug: aan je
eerste, reine liefde, aan Walter of kun
je hem ook zonder te treuren uit je hoofd
zetten
Heeft u die eerste liijfde zelf niet uit
mijn hart gerukt Ik ben steeds uw leer
gierige leerlinge geweest. U deed mij twij
felen aan Walter's talent en hij zal het
ook wel niet verder dan het middelma
tige brengen.
Ik sprak, zooals de eerlijkheid het mij
gebood en zooals ik wist, daar jij mij om
raad vroegt.
Was het iets meer den kinderspel ge
weest, dan zoudt zij ondanks dat hem
niet losgelaten hebben klopt er daar
binnen dan geen hart?
Zij legde haar hand op de borst van het
jonge meisje.
Eva zag neer op die fonkelende edel-
steenen, die deze zachte, fijn gevormde
vingers sierden en mompelde verstrooid:
Een hart? lk weet niet ofikereen
heb. Soms meen ik wel, dat er zoo iets
in mij klopt, maar dan slaapt het weer
dadelijk in.
Moge het niet voor het eerst tot het
volle leven opgewekt worden, wanneer
het ontwaken onheil voor jou en anderen
beduidt, wanneer gij de brug achter je
In Londen hebben op't oogenblik
meer dan 200,000 menschen de influen
za. De apothekers jubelen.
De vader van Kardinaal M erry del
Val is benoemd tot Bpaansch gezant te
Tanger.
De anarchisten in New-Vork be
ramen een bomaanslag in de beurs. De
publieke gaanderij is gesloten.
Campbell Bannerman, Engeland*
eerste minister, is weer erg ziek. Hij zal
nu ontslag nemen.
De onrustbarende berichten uit
Marokko (gisteren vermeld) worden
niet bevestigd.
Japan gaat in Maart in den Stillen
Oceaan vlootmanoeuvres houden?
Tegen Amerika?
Weer een fmantiëel schandaal in
Rusland. Millioenen verduisterd bij
den spoorweg Moskou-Kazan.
afgebroken hebt en gij, waarheen je je
ook wend', het akelige verwijt u tegen-
roept: Te laat! Ik heb u gewaarschuwd,
alsof het mijn geweten betrof, doe nu wat
je wilt. Voor mij is hiermee deze aange
legenheid afgedaan. Ik verspij er geen
woord meer over.
Do Barones verliet de kamer. De sleep
van haar kleed wond zich als een slang
achter haar aan, over den drempel.
Eva zag haar na, schudde dan 't hoofd
als wilde zij .slechte gedachten verjagen,
ging voor den spiegel staan, stak een
bloem uit den prachtigen boeket, dien
Orloff gezonden had, in haar goudgele
haar en neuriede, zich bevallig heen en
weer wiegend, een operette melodie.
De voorstellingen van de Barones had
den heelemaal geen indruk op Eva ge
maakt, doch integendeel haarzelfbewust
zijn nog meer doen stijgen. Lola met
haar verwelkte gezicht en haar verbleekte
stem benijdde haar en gunde haar die
heerlijke toekomst niet.
Zooveel afs, dat Dimitri een rol in het
leven van Mevrouw Rustelli speelde,
meende Eva geraden te hebben, maar
daarmee was het, volgens haar opvatting,
nu ook heelemaal gedaan en uiets lag
verder van haar weg dan schitterde voor
uitzichten weg te worpen ten gunsten van
een dwaas, die zich 't geluk uit de kan-
deu liet slaan.
Wordt vervolyd.f
