DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
Middenstands-crediet-
vereenigingen.
BINNENLAND.
Zaterdagavondpraatjes.
KindeHiuisirest 31-33, Haarlem
ZATERDAG 22 FEBRUARI 1908.
32*te Jaargang, No. 6819.
Bureaux van Redactie en Administratie:
Infer©.. Telefoonnummer 1426.
Dit nummer bestaat uit
twee bladen, beneuens de
Officiëele Kerk lijst en
het Geïllustreerd Zon
dagsblad in 16 pagina's.
EERSTE BLAD.
Alvorens, Mijnheer de Hoofdre
dacteur, met Uwe toestemming eene
zoo mogelijk populaire uiteenzetting
te geven van eenige der belang
rijkste punten omtrent bovenstaand
vxaagstuk van den dag, boude u
mij ten goede dat ik op Uw arti
kel d.d. 12 dezer de volgende noti
ties maakte.
U sprak van
Droevige financieele re
sultaten"
Zooals een ieder wel weet, zijn die
droevige resultaten bijna nimmer
te wijten geweest aan verleenen van
crediet, hetgeen toch in elk geval
slechts het doel der middenstands-
vereenigingen, op welke wijze ze
dan ook zijn ingericht, kan zijn.
Droevige resultaten vloeiden ge
woonlijk slechts alléén voort uit de
zucht spoedig groote winsten te
behalen waaruit dan de ellendige
speculatiezucht in de slechte
beteekenis van het woord ont
stond.
„Het aandeelenkapitaal"
„mag enkel en uit-"
„sluitend dienen voor"
„leeningen.
Indien werkelijk dit beginsel in
stemming ondervond, dan zou de
midenstandscredietvereenigingreeds
voor de geboorte ten doode zijn
opgeschreven. Immers de onder
vinding in andere soortgelijke ver
eenigingen bewijst, dat zij dan aan
chronisch kas-tekort zoude labo-
reeren, een geval dat natuurlijk
juist in verband met het doel der
der Vereeniging hulp in oogen-
blikkelijkeu nood niet mag voor
komen.
„Alleen plaatselijk be-"
„kenden zijn met de fi-"
„nanciëele positie v/d"
„aanvrager goed be-"
„kend."
Dit mogen bij den landbouwers
stand het geval zijn, daar in dat
bedrijf de financieele toestand ge
woonlijk voor een ieder merkbaar
is, (men denke er maar even aan
dat 's boer's kapitaal gewoonlijk
slechts bestaat uit vee en land) bij
den middenstand en vooral bij dien
ia de groote steden is hetjmeeren-
deels zeer moeielijk iemands fiuan-
cieele „Lage" voldoende te kunnen
nagaan.
Immers men heeft door de groote
verscheidenheid der bedrijven ge
woonlijk geen, dan oppervlakkigen
kijk op den voorraad en de verdere
bezittingen, waaruit de activa be
staan.
En hoe merkt men iets van de
de passiva, die de eersten verre
kunnen overtreffen?
Het komt er bij de ge-"
„wone banken niet op-"
„aan, waarvoor het"
„crediet noodigis, doch"
„bij een middenstands
„bank moet het crediet"
„goed besteed worden."
Afgescheiden van de vraag of
het voor de gewone banken er wer
kelijk niet aan komt bf dat men
daar reeds sedert lang weet dat de
opgegeven reden toch niet te con
troleeren is, zal een eisch dat het
crediet „goed" besteed worde, wel
niet te handhaven zijn. Hoe zal
men zich n.l. omtrent het goed
besteden een juist oordeel kunnen
vormen, hoe zal men omtrent
vreemde zaken zich er in kunnen
denken of het aangevraagde crediet
voor een goed doel wordt besteed
of niet?
En moet men nu heusch altjjd
de reden opgeven, waar toch de
noodige zekerheid wordt gesteld?
Wordt hierdoor aan het erediet
vragen niet een onnatuurlijke slag
boom bereid? Mijnheer de Hoofd-
Red., na deze opmerkingen steek
ik van wal met:
Middenstandscredietvereenigingen.
I. Doel en omschrijving.
Middenstandscredietvereenigingen
zijn vereenigingen van middenstan
ders, die gezamelijk in elkaar's
tijdelijke geldbehoeften trachten te
voorzien. Tout simple.
Deze vereenigingen stellen zich
ten doel, het op betrekkelijk korten
termijn uitleenen van gelden aan
hierom verlegen zijnde standge-
nooten, welke gelden verkregen
zijn door stortingen van de leden
en van anderen.
Het verleenen van crediet aan
anderen dan aangesloten midden
standers is geheel uitgesloten, terwijl
spaargelden en deposito's ook van
buitenstaanden kunnen worden
betrokken.
Eene credietvereeniging is eene
coöperatieve instelling, die dóór en
uitsluitend voor hare leden werkt.
Ook de Middenstandscredietver-
eeniging kan dus niet anders dan
door het kapitaal der middenstan
ders worden opgericht.
Met dit kapitaal als basis kan zij
hare armen verder uitslaan,deposito's
en spaargelden zoowel van midden
standers als van daar buiten staanden
tot zich trekken en deze met een
deel van haar kapitaal aan hare
crediettrekkende leden uitleenen.
Dat de credietvereeniging een
coöperatief karakter dragen moet,
komt hierdoor, dat het bijeenge
brachte kapitaal gewoonlijk te klein
is om hierop, als vereeniging, veel
crediet te kunnen krijgen, vandaar
dat de leden' door het coöperatief
beginsel allen tot op zekere hoogte
voor elkaar weder moeten instaan,
willen de zaken der vereeniging
zich kunnen ontwikkelen.
De redenen die eene, uitsluitend
voor den middenstand werkende,
credietvereeniging dringend noodig
doen zijn, zijn velerlei
le een bank wil niet altijd aan
een ieder voorschotten in blanco
en zelfs op persoonlijken ofzakelijken
borgttocht verstrekken.
Vooral in tijden van geldschaars-
te getroost men zich gewoonlijk
de moeite en kosten niet, zich van de
dan juist véél inkomende aanvragen
nauwkeurige inlichtingen te ver
schaften, waardoor de meeste worden
afgewezen.
2e. is eene gewone bankinstelling
door haar veel uitgebreider werk
kring nu juist niet de goedkoopste
en meest gewilligste geldschieter
en is ze gewoonlijk meer voor den
groothandel dan voor den midden
stand ingericht.
3e. een uitsluitend zonder bij
zonderlijk op eigen voordeel bedacht
zijnde credietbank, kan door het
heffen van een matig percentage
over hare voorschotten een gemak
kelijk crediet aan hare leden ver
schaffen, waarvan de prijs niet zóó
hoog is, dat, zooals dit thans meer
malen gebeurt, de bank met haren
hoogen rentestand pas de laatste
toevlucht is.
5e zal het door een te hunnen
behoeve bestaande bank aan bijna
allen middenstanders gelukken, die
noodige gelden op eene gemakkelijke
wijze te verkrijgen, die zij anders
dikwijls na hiertoe bij familie en
kennissen vruchteloos aankloppen
moeten derven, welke derving ge
woonlijk schade doet aan hunne
zaak.
Als wij de inrichting der crediet-
vereenigingen meer van naderbij
beschouwen, dan bemerken wij 2
soort leden, crediettrekkende, en zij
die door kapitaal, deposito's en
spaargelden de vereeniging steunen.
Deze 2 soorten wisselen telkens
af doordat men nl. de eene maal
tot de eene soort en even later tot
de andere behoort.
Beiden soorten zijn aandeelhou
der en als zoodanig minstens tot
het bedrag hunner deelname (hun
aandeel) ten volle aanspraketijk.
Zelfs wordt in de Statuten meer
malen bepaald dat men tot twee-
of meermalen zijne deelname aan
sprakelijk is.
Dat geschiedt natuurlijk ten einde
den buitenwereld des te grooter
zekerheid te geven.
Beide soort leden hebben ook
een deel hunner aandeelen, in de
kas der Vereeniging in contanten
gestort, b.v. minstens 10
De le soort is dus aandeelhouder
in de Vereeniging en tevens haar
schuldenaar, de 2e niet meer dan
aandeelhouder. Een raad van toe
zicht of admissie waakt er voor dat
slechts zij, die. hiervoor in aanmer
king komen, van de 2e tot de le
categorie overgaan.
De vereeniging wordt bestuurd
door hare statuten, haar huishou
delijk reglement en de verdere be
palingen, welke alle door de alge-
meene ledenvergadering worden uit
gevaardigd.
Tot handhaving dezer is een be
stuur, uit de leden te kiezen, aan
gewezen dat zich wat de dagelijk-
sche administratie en werkzaamhe
den betreft, kan doen bijstaan door
een administrateur-kassier (beamb
te der vereeniging.)
Maakt de credietvereeniging een
deel uit van eene grootere veree
niging, dan staat natuurlijk de eerst
genoemde met haar bestuur in zoo
ver onder toezicht van dat der alge-
meene Vereeniging, als noodig is
om deze laatste te vrijwaren voor
ten hare nadeele komende besluiten.
BUITENLAND.
Algemeen Overzicht.
De geschiedenis van het Leo
pold-fonds dat in de Congo-over-
name zulk een voorname rol speelt,
wordt komisch!
Een vermakelijke concurrentie is
er tusschen de Belgische steden, om
allen wat te krijgen van den grooten
„hap", die de koning met millioenen-
milde hand uit den Congo-schotel
aan sommige gemeenten in zijn land
wil toedienen.
Vooral Brussel en Ostende zijn
bij den koning favoriet. Dertig of
veertig millioen voor de verfraaiing
van Ostende, dertig millioen voor
een „Walhalla" bij Brussel staan
op het lijstje en zoo gaat het
door.
Antwerpen schreeuwt nu echter
óók om z'n portie. Een brug over
de Schelde, nieuwe kaaien, een groot
vrijheidsbeeld of een genius der stad,
die de rivier verlicht, allerlei
zulke fantastische plannen worden
er gesmeed op de begeerde millioe-
nen.
Leuven heeft ook al een bod ge
daan naar een stukje van den buit.
Eu de gemeenten in het Oosten
des lands klagen dat het Westen
alles, en zij niets krijgen zullen!
't Is vermakelijk!
De regeering heeft alle moeite
om tusschen de twee verlangens
die des konings, die reuzenbouw-
plannen in Brussel en Ostende voor
heeft, en die van het land, dat een
beetje betere verdeeling wil van de
miliioenen, een neutraal stand
punt in te nemen
Natuurlijk lukt het haar niet op
den duur! Ontevredenen zal deze
millioenen-historie zeker wel ma
ken
Intusschen houdt deEngelsche
agitatie tegen koning Leopold en
den Congo maar aan. Gisteravond
juist is in Londen weer een groote
vergadering gehouden, onder pre
sidium van den Lord mayor, waarin
moties werden aangenomen die dan
toch zeer zeker een ongeoorloofde
inmenging zijn in de zaken van
buitenlanders.
Niet meer of minder dan het vol
gende zeggen die moties:
„Ds vergadering zou geen voor
waarden van inlijving kunnen goed
keuren welke niet de rechten en
vrijheden van het Congoleesche volk
zouden herstellen, of geen volledige
handelsvrijheid zou verstaan."
En
„De tijd van geduldig afwachten
is thans voorbij, en de vergadering
doet een beroep op de Engelsche
regeering, die gerechtigd en gehou
den is om onverwijld krachtig op
te treden, ten einde te verzekeren,
dat er een aanneembaar plan voor
de inlijving van den Congo door
België wordt gemaakt, of, voor het
geval het Belgische volk mocht
weigeren, zelf op te treden."
Handelsvrijheid.zélf optreden.
Dat is de finesse van de zaak!
Die belanglooze Engelschen toch!
Maar men moet toch nog eens met
nadruk vragenwaar bemoeien die
Engelschen zich mede? Als Duitscli-
land's keizer den Congo bezat, was
er van zoo'n inmenging geen sprake
Een beteekenisvol nieuwtje uit
ItaliëDe nieuwe aartsbisschop
van Bologna heeft in zijn eerste
herderlijk schrijven, gedateerd 1Ü
Februari, tot de burgerlijke auto
riteiten woorden gesproken, zóó
sympathiek, dat ze in geheel Italië
diepen indruk maken.
Mgr. Delia Chiesa was lange
jaren onder secretaris van Staat en
is geheel op de hoogte der gevoelens
van den H. Vader, wiens bijzonder
vertrouwen hem op dezen verheven
en moeilijke post riep
Bologna behoort tot het gebied
van den vroegeren Kerkelijken Staat.
Zooals we onder onze drieregel-
berichten reeds gisteren meldden,
eindigde het pioces tegen gene
raal Stössel met de terdood
veroordeling van den hoofdbe-
klaagde. Het vonnis wordt gemoti
veerd door de bewering, dat de
generaal capituleerde, alvorens al
zijn hulpbronnen uitgeput waren,
dat hij zijn autoriteit niet wist te
doen gelden, en dat hij zondigde
tegen de discipline.
Te midden eener doodelijke stilte,
las generaal Vodar het vonnis voor. V
Eén oogenblik ontroerde Stösfel,
doch onmiddellijk daarna kreeg hij
zijn tegenwoordigheid van geest
terug.
Generaal Smirnow die werd vrij-
gesproken, hoorde het bericht met
cynische kalmte aan, terwijl zijn
collega Reisz tranen in de oogen
kreeg. Stö3sel's zoon die in actie ven
dienst bij het Russische leger staat,
vergezelde zijn vader, en onder
steunde hem bij het verlaten van
de rechtzaal. De vrienden van den i.
generaal drukten hem zwijgend de
hand.
De publieke tribune was overvol.
Eenige dames werden bewusteloos i
toe ze het vonnis hoorden.
Onmiddelijk werd door een tal
rijke menigte een telegram aan den
Czaar gestuurd, met een verzoek
om genade voor den veroordeelde, j
Ook de krijgsraad zal den vorst
verzoeker), de straf in tien jaar
vestingstraf te veranderen.
Uit Por tugal komen, nü al
rare berichten. Allerlei complot-^jj
ten worden er al ontdekt, zoowel
revolutionnaire als reactionaire, heet
het.
Reuter seiut iets over geruchten
van een complot tegen den koning,
koningin Arnalia en 't ministerie.
De vele concessies, door hen ge
daan, beschouwt men als een be
treurenswaardig bewijs van zwakte.
Van den anderen kant echter
worden, zooals we reeds meldden,
de door de regeering genomen
maatregelen ten zeerste toegejuicht,
en als de eenig juiste beschouwd.
't Is een verwarde boel!
Nieuwtjes in drie regels.
EIIWE HAARLEMSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden voor Haarlem fl.35
Voor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente) 1.35
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post 1,8C
Afzonderlijke nummers0.05
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 1—6 regelsf0.60 (contant)f 0.50
Elke regel meer,0.10
Groote letters naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 cent per advertentie contant.
(Ingezonden.)
Wij kernen, na beëindiging van
deze reeks artikelen over dit belangwek
kend onderwerp, ons door een deskun
dige welwillend toegezonden, op deze
„notities" terug. RED.
4e Zal eene vereeniging van 100
middenstanders ongetwijfeld véél,
véél meer crediet erlangen en dus
in staat zijn in eigen boezem véél
meer nut te stichten, dan 100 maal
het crediet bedraagt dat aan een
dezer gegeven wordt.
(Wordt vervolgd.)
JEWETCL.
Minister Lloyd George heeft een
verzoening beproefd in het Engelsche
arbeidsconf liet. 'tls echter mislukt.
Nieuwe JapanschegezantTakahiii
bij president Roosevelt. Hartelijke toe-
spraken. Larie, zegt de pers.
Nieuwe spionin Frankrijk ontdekt
Wil 't geheim der luchtschepen navor-
schen. Maar.... er is geen geheim van
Te Marseille: matroos simuleer!
ziekte, dokter verklaart hem gezond: l
matroos schiet den dokter dood.
Uit de „Staats Courant."
Bij Kon. besl. zijn benoemd: to
voorzitter van den Hoogen Raad var
Adel: G. G. baron van Asbeck, than:
lid van dien Raad te 's Gravenhage, ei
to t lid van den Hoogen Raad vai
AdelA. Z. graaf van Rechteren-
Limpurg, ridder-expectant der ridder
lijke Duitsche orde, balije van Utrecht
te Dalfsen.
Bij Kon. besl. is benoemd tot ver
tegenwoordiger der Nederlandsch S
regeering op het van 18 tot 24 Me
1908 te Weenen te houden internatio
naai congres van architecten dr. i
J. H. Cuypers, architect der Rijks
museumgebouwen te Amsterdam.
XXVIII.
'I Staalwater-rapport, en waarom
je er geen woord over het Staal-
water-self in leest. Billard-
en andere „attracties" in Heem-
slede en Zandvoort. He tijd
ran de kleine luyden en wat
we vu zonder Vreemdelingen-
verkeer" toch hebben gedaan
gekregen! 'n Vrome luensch
'voor het Statenbolwerk.
Ikia geen staalbad in Haarlem?....
Nu, mij wel! 'kHeb er altijd een zwaar
hoofd in gehad, dat ze hier met een Ca
sino, en een Bad-theater, en wat er nog
hij hoort, komen zouden.
't Is al jaren geleden dat ik 't „Staal-
water uit de Meer" eens geproefd heb:
jongens,'voor je lekker hoefje dat goed
zeker niet te drinken! En toen zei ik al
dadelijk: me lieve mensch, als ze hier in
Haarlem een beetje leven in de brouwerij
willen brengen van wegens dat afschu
welijke water, dat zoowat smaakt als een
oplossiDg van.... al te oude eieren, dan moe
ten ze de „bron" maar zoovèr mogelijk
weg zettenIk lees nou in onze Courant
dat het net zoo is uitgekomenEen heel
relaas hebben meneer Loomeijer en de
andere heeren, die ik niet zoo goed ken
als onze Roomsche apotheker uit de Bar-
téljorisstraat, opgezet over Haarlem als
badplaats. Ze hebben het daarin ever
»'Oote gebouwen, hotels, attracties, ver
makelijkheden, mooie omstreken
maar weet je waar je geen woord, geen
syllabe over leest in heel dat rapport?.
Over het water! 't Water, dat uit de Meer
komt, dat is niet de hoofdzaak, 't is geen
eens bijzaak! Ik houd het ervoor dat het
eigenlijk een lastpost is, dat water: die
heeren mochten willen dat ze dat «are
ellendig-makende water er n i e t bij had
den
Wel zeker,'t is niet anders: het water is
je grootste tegenvaller is geweest in heel
die historie! Want we hebben het gehoord
uit de krant: een speelgelegenheid en
„moderne attracties", düt vonden de men-
schen van kapitaal de hoofdzaak] Je
kunt toch met den besten wil van de
wereld niet verwachten dat je hier in
Haarlem menschen van buiten 'zal krij
gen die alleen op dat water afkomen?
Daarom vind ik het ook nog niet zoo gek
gezien van mijn buurman den schoen
maker dien koffiehuis-politikaster, die
al eens meer in deze Zaterdagvondpraat-
jes is aangehaald die zeide dat hij niet
kon begrijpen waarom die commissie nog
zooveel moeite had gedaan om met die
heeren van 't Staalwater te confereèren.
Zehadden zie iedirect moeten zeggen
dat akelige water zetten we opzij, dat is
voorde badplaats Haarlem 'tminst noodige
en eigenlijk overbodig. De hoofdzaak is
een hotel, en een concertgebouw, en een
komedie t èn een speelgelegenheid, zoo
zouden toen de Antwerpsche meneeren
erbij hebben gezegd. Welnu, wat zou 't
'n Paar honderd meier achteruit, daar
had dan die „mondaine attractie" kunnen
staan,op Heemstee'sche grond I Nu heb
je daar al 't biljart met de vlotbrng.
zoo'n soort van badplaats-spelletje in 't
klein, welnu, wat let de heeren, dat .ze
er een jeu de poule of een billard-aca-
demie of een ander soort „attractie" van
hetzelfde genre opzetten? 't Mag niet,
zegt u? Och kom! Larie! Als je in Zand
voort komt, en je drinkt in de een of
andere heel nette gelegenheid een glaasje
port, dan duwt de kellner je zoo tersluiks
een visitekaartje in je hand: „Astraction
de billard. Jeu de poule," met een heel
duidelijke aanwijzing waar, en 't nummer
van de villa erbij.
En als je dan, nieuwsgierig, er langs
loopt en eens gluurt naar dat onschuldig
eruit ziend villatje, dan zie je een ouden,
vriendelijken, grijzen heer de deur al open
maken uit de verte: „komt u binnen, me-
neerl". ...Je kunt me niet wjjs maken,
dat ze op Zandvoort dat niet in kleuren
en geuren weten, wat elk Haarlemmer
die 'n keer of wat in en buiten het seisoen
er komt, al weet! Welnu, waarom in den
Hout onder Heemstee, ook niet zoo iets,
op wat grooter schaal? De commissie
is Haarlemseh, heeft [met dat Heemstee-
sche gedoe clan niets van noode, en de rest
van de „attracties" zouden we dan in
Haarlem zelf kunnen hebben
Zoo redeneerde mijn buurman de schoen
maker, en ofschoon je nu allen kunt be
grijpen dat ik het daarmee heelemaal
oneens ben, kon ik toch niet nalaten te
vertellen, dat-ie van 't standpunt der com
missie eigenlijk een heeleboel gelijk bad,
en dat-ie 'n mooi figuur zou hebben ge
maakt onder de commissieleden, die
schoenmaker
Dat was 'n complimentje, waar ie zicht
baar greotsch op was.' „Och, de kleine
luiden van tegenwoordig beteekenen óók
wel wat", zei-ie met 'n gevoel van eigen-
waardenat je kondt zien dat-ie z'n eigen
daar het eerst mee bedoelde.
Nu, wat dat laatste betreftik bedoel van
die kleine lui, heeft ie wel wat gelijk,
dat kan ik niet ontkennen. Daar heb je
die kwestie tusschen de slagerspatroons,
de slagersknechts en het openstellen van
Eet slachthuis. De patroons krijgen de
Pen op hun neus, en de knechts krijgen
hun zin van enzen gemeenteraad
Noem dat nu maar eens, dat ze hier de
grooten boven de kleineren stellenDat is
evenwel in onzen tijd nu eenmaal 's we
relds loopde democratiseering van alles
zit in de lucht! Wat anders kun je noe
men het lumineuze idéé van dien inge
zonden-stukken-schrijver in een van on
ze plaatselijke couranten, die voor de
aanstaande wielrijdersfeesten die lui die
hier komen zullen, wou onderbrengen in
tenten op 't Spanjaards veld, op strooi,
net als miliciens!
Neen hoor, dan slaap ik lieverbij
den burgemeesterthuis, die tot een goed en
vertrouwenwekkend en loflelijk voorbeeld
óók een paar kamers heeft beschikbaar
gesteld voor de commissie, die nu de zaak
heeft op te knappen. Wat uwé? Dat zal
me een lolletje worden in Juli. 'n Paar
duizend man (eu dames, want die zijn
bij zulke feesten niet van de minste I)
hier in de stad: tochtjes in den omtrek,
diners, vuurwerk, ja, wat niet al feeste
lijkheden komen daarbij! Toch maar een
kranig werk van onze Middenstanders,
die 't nu toch zoover hebben gebracht
dat onze krant van „lamlendigheid" nu
niet meer te spreken heeft! 't Is nog ver
weg, dat feest, maar toch heb ik met
genoegen gezien, dat men al druk bezig
is met do voorbereiding: mi nog alléén
voor de logieskwestie, maar straks, als
die opgelost is, voor de goede ontvangst
en do vermakelijkheden, denk ik, of
ik moest meneer van de Kamp niet ken
nen, die voor zooiets net in z'n element
is en geknipt!
Als dan de burgerij zoo enthousiast
meewerk i zooals ze nu zich getoond
heeft, en men aanpakt zooals men nu
heeft aangepakt, dan stel ik me voor
onze stad van die jubileumsfeesten heel
wat voordeel voor !En weet je wat we er dan
óók bij winnen De kennis, dat we het ook
zonder „Vreemdelingenverkeer" hier wel
klaar kunnen spelen, althanszonder
„Vreemdelingenverkeer" in zijn tegen
woordige gedaante en met zijn tegen
woordig bestuur! Wel, wel, wat is me
die vereeniging tegengevallen! Die doet
'top haar slofjes af! En daar- is zoovéél
te doen voor zoo'n vereeniging, als daar
maar eens 'n energiek bestuur aan het
laadje zat, dat kijk -op de dingen heeft
en dat zich zou laten hoorenWat
drommel, er moest geen raadsvergadering
voorbij gaan, of „Vreemdelingenverkeer"
moest er een adres hebbenom verkeers-
verbetering, om bespoediging van de ko
mende electrieke trams, om bestrating
hier en daar, om subsidie voor dit of
dat... Honderden dingen, die zoo'n ver
eeniging beter mag aanpakken en door
zetten, dan ze nu doet! Bestrating bij
voorbeeld ik dacht daar van de week
nog om, toen ik over't Staten-bolwerk
baggerde in een modderlaag, twee vingers
minstens dik! Wanneer komt déar de
bestrating, die beloofd is? Zeker van de
zomer, als het mooie weer voorgoed e
is, en er geen klachten meer rijzer
Waarom daarvoor toch niet vóór de vooi
jaarsbuien gezorgd? 'tls nu toch letter
lijk, als het maar een halven dag regem
o n mogelijk om droogvoets van de "sta
komende, de brug tegenover deMaerle
van Heemskerkstraat te bereiken. Da
moet men door een modderpoel war lei
die niet mis is! Als ze datvangemeei .4
tewege nu niet opeens en finaal wille
verbeteren, waarom .dan niet een dee
en de grootste reden tot ergem is orgeruin u
Met een klinkerbestratinkje van
die brug over den weg heen tot aan t!
kleine steentjes van het trottoir zou me
al zoo gebaat wezenWant het verkei
is er druk, en er flodderen bij regenwei
héél wat menschen door den modder, th
naar het Kleverpark moeten van af i
Kruisstraat! Kom, meneer Schram,
hebt er óók nog al eens last van, als
naar huis gaatzoudt u er niet eens
woordje over willen zeggen? Stel da
maar zoo'n lijdelijke oplossing voor n
ik hier boron aan de hand gaf: de bew tij
ners van 't noordelijk stadskwartier tl
er altijd, en vele andere stadgenooten d
vaak aan dien kant van de stad we/.t
moeten, zullen u er dankbaar voor zij:
22 FeBBUABT.
