DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND
m
Bergmolen.
dden-Europeesche tijd.
BUITENLAND.
SCindsrhuisvesi 31-33, Haarlem
n onze abonnés.
32"te Jaargang-, No. 6824.
IJDAC 28 FEBRUARI 1908
Bureaux van Redactie en Administratie:
Interc. Telefoonnummer 1426.
Directeur der Nieuwe Haar-
!che Courant noodigt allen, die
ftoe kunnen medewerken, drin-
uit, ons te willen helpen, opdat
Irtentiën van veilingen, verkoo-
8n, boelhuizen, grasverpachtingen
ook in de Roomsche Courant
Haarlem en Omstreken worden
'nomen.
anneer H.H. Notarissen en Make
rs door degenen, die bij deze
foopingen enz. betrokken zijn,
ig op ons blad opmerkzaam wor-
gemaakt, zullen deze heeren niet
eren ook in de Nieuwe Haar-
che Courant,' die toch door een
aanzienlijk deel der bewoners
Haarlem en Omstreken gelezen
"dt, die advertentiën te plaatsen,
ij bevelen deze belangrijke zaak
de aandacht van al onze lezers.
DE DIRECTEUR.
i de eerstvolgende Raadsverga-
ng zal een voorstel van B. en
behandeld worden, om aan de
ede Kamer adhaesie te betui-
met een adres van de Kamer
Koophandel te Leiden, waarin
tig wordt aangedrongen op
dregden van regeeringswege tot
stelling van één verplichte tijd-
ining, en tot invoering van den
den-Éuropeeschen tijd.
ao hebben we gisteren in ons
1 vermeld.
let komt ons voor, dat we de
lekenis van dit voorstel en onze
iheele instemmiag daarmede, wel
eenige woorden mogen toelichten
iinde ook ook bij onze lezers
t den Midden-Europeeschen tijd
het bijzonder, en voor eenheid
tijdrekening in het algemeen,
symphatie te wekken, voor zoo
die nog niet mocht bestaan.
lenheid van tijd.
3 het werkelijk nog noodig, ar-
lenten aan te voeren om te be
en, dat eenheid van tijd noodig is?
-eeds in 1892 noemde in de
bede Kamer de heer Heelaerts
Blokland den toestand zooals
in ons land wordt aangetroffen
houdbaar". Laten we eerlijk zijn:
woord is gebleken, ietwat on-
't te zijn: „onhoudbaar" is de
Hand niet, daar we sinds 1892
altijd met die grenzelooze tgds-
"farring zitten opgescheept 1
'ir belachelijk en bespottelijk is
3'oestand wèlDè vreemdelingen
en er ons om uit, de reizigers
ons land bezoeken, verbazen en
Aren zich om onze „Chinoiserie"
Wij zelf? We zijn apathisch, in-
«öt, laten Gods water over Gods
W loopen, al heeft ook het
'^indelingenverkeer, de handel
hade bij, al brengen we onszelf
en die ons land bezoeken herhaal
delijk in moeilijkheden en last.
In bijna alle landen van Europa
is het vraagstuk der eenheid van
tijd op voldoende wijze opgelost.
Natuurlijk 1 Die staten hebben zoo
goed als wijzelf begrepen hoezeer
er in handel, rechts-aken, ver
keer en openbaar leven nadeel
wordt geleden, wanneer in een zoo
gewichtige zaak als de tijdregeling
Jan en alleman hun believen kunnen
doen gelden. Maar terwijl wijzelf
het nooit tot een oplossing hebben
kunnen brengen, is het vraagstuk
elders geregeld, en goed geregeld.
Engeland heeft geheel den tijdvau
Greenwich, België eveneens, Duitsch-
land dat door zijn grootte en
zijn ligging over verschillende
lengtegraden nog veel meer moei
lijkheden kan opperen dan wij ooit
kunnen doen bezit den middel-
Europeeschen tijd. Frankrijk houdt
zich aau den middelbaren tijd van
Parijs, de Skandinavische landen
hebben dezelfde tijdaanwijzing als
Duitschland.
Alleen wij in Nederland laten
e ken burgemeester zijn eigen baas,
hebben in Amsterdam, Maastricht,
Groningen, Leeuwarden, Roermond,
Vlissingen overal een andere tijds
bepaling, rijden in het spoor op
Greenwich-, en in een stoomboot of
omnibus op plaatselijken of ook
vaak Amsterdamschen tijdde
noodzakelijkheid van éetizelfden tijd
voor allen in onze samenleiding
toch tastbaar genoeg is tot dus
ver nog maar niet tot uitdrukking
gekomen in een maatregel van
regeeringswege, die in drie of vier
wetsartikeltjes was te maken.
komt de Midden-Europeesche tijd op
neer) profiteeren we één uur langer
Yan het zonnelicht en de zonne
warmte in de mooie morgenuren
het geheele leven wordt daardoor
een uur vervroegd, wat beteekent:
des morgens een uur uitsparing van
kunstlicht, één uur meer zomer
warmte, en des avonds één uur
vroeger bedtijd wat in ons land,
waar het 's avonds zoo vaak „nacht
werk" wordt en waar we toch ook
nooit „met de zon naar bed" gaan,
hygiënisch óók een voordeel heeten
moet 1
Practische bezwaren tegen den
Midden-Europeeschen tijd zijn er wel:
de spoorwegdienstregeling met Bel
gië is er o. m. een. Maar die kun
nen niet in vergelijking komen met
de groote voordeeleu, die de Midden-
Europeesche tijd voor het geheele
maatschappelijke leven, op hygië
nisch en op financieel gebied, geven
zal.
Dat we dus met heel veel genoe
gen hefc praeadvies van B. en W.
van Haarlem, om den Raad te
verzoeken, de beweging voor den
Midden-Europeeschen tijd te steu
nen, hebben ontvangen, behoeft na
dit alles geen toelichting meer.
Hopen W6, dat nu ook de regee
ring eindelijk eens doortastend zal
optreden, ons niet langer de r i s e
van Europa zal doen zijn op tij d-
regelingsgebied, en aan ons land
en volk de groote voordeelen van
een uniforme tijdregeling, en dat
met den Midden Europeeschen tijd,
zal geven
Levert de vraag: is eenheid van
tijd noodig, onder verstandige men-
schen niet veel verschil van mee
ning op, de eigenlijke strijd ont
brandt echter, wanneer we de vraag
stellen: welken tijd moet die
uniforme regeling voorschrijven?
De een wil Greenwichtijd, de
tegenwoordige spoorwegtijdregeling;
de ander verklaart zich voor Am
sterdamschen tijd als zijnde onge
veer dè zonne-tijdregeling onge
veer, om dat slechts voor een klein
deel des lands dan toch nog de
ware tijd bereikt wordt, weer
anderen wenschen den Midden-
Europeeschen tijd.
De laatste zijn de meerderheid,
verreweg.
Dat is niet toevallig!
Want vooreerst het verkeer, het
handelsverkeer vooral, is aangewe
zen op den Midden-Europeeschen
tijd, die ook door Duitschland is
aangenomen.
Maar ten tweede heeft de Mid
den-Europeeschen tijd ook maat
schappelijk zeer veel voordeelen.
Het grootste voordeel is wel
we winnen er tijd mede.
Hoe zonderling die bewering ook
mogen klinken ze is ten volle waar,
en geen vernuftige redeneering is
tot nog toe in staat geweest, de
waarheid ervan te ontzenuwen.
Door de klok één uur voor te
zetten bij Greenwichtijd (want daar
Algemeen Overzicht.
Tegen de vrij algemeene ver
wachting in, is de veelbesproken
P o 1 e n w e t gisteren door het Prui
sische Heerenhuis aangenomen.
Voor dichtbezette tribunes, en in
tegenwoordigheid van den Kroon
prins, hadden de laatste beraadsla
gingen plaats: de sprekers waren
allen tegen de onteigeningspolitiek,
en prins vod Bülow verdedigde
nogmaals zijn voorstellen.
üg legde er nadruk op, dat be
voegdheid tot onteigening het eenige
middel in den strijd tegen de Polen
is. Hij had dan ook van de zijde
der tegenstanders van het wetsont
werp geen ander voorstel gehoord.
Er waren aldus von Bülow
maar twee mogelijkhedenóf de
politiek der Oestzeeprovincies op
geven óf onteigening.
Daarop werd een amendement
van den burgemeester van Frank
fort, Adickes, om het wetsontwerp
betreffende de Oostelijke provincies
te herstellen in den vorm, waarin
het door het Huis van afgevaardigden
werd goedgekeurd, met 143 tegen 111
stemmen aangenomen, waarmede
dus ook het Heerenhuis 70,000 H.
A. heeft toegestaan.
Dit amendement was door de
regeering eerst overgenomen, en
met de aanneming ervan was de
overwinning der regeering beslist.
Onder groote beweging van het
Huis werd von Bülow van vele
zijden gelukgewenscht.
Ook in Italië is een belangrijke
beslissing gevallen.
Gisteren beraadslaagde de Kamer
voor de laatste maal over de be
ruchte motie van Bissolati, strek
kende om de lagere school alle
godsdienstonderwijs te ontnemen.
De premier Giolitti bestreed de
motie; hij beaamde het soevereine
gezag van den staat over iedereen
hij sprak zijn afkeuring uit over
de poging om het Italiaansche volk
in de godsdienstige kwestie te ver-
deelen. De minister verklaarde de
motie niet te aanvaarden, evenmin
als een amendement van Moschini.
Dit laatste werd met 335 tegen 106
sti mmen verworpende motie van
Bissolatie werd daarop eens ver
worpen.
Een door de regeering aanvaarde
motie van vertrouwen werd met
279 tegen 129 stemmen aangeno
men. De vrijmetselarij heeft dus
haar zin niet gekregen
In Rome bevindt zich op dit
oogenblik de Russische admiraal
Eberhard die een eigenhandig schi ij
ven van den Czaar heeft overge
bracht, en de neef van den Czaar,
grootvorst Boris, die dezer dagen
ook een officieel bezoek beleefd
heidsbezoek alleen aan Z. H. de
Paus bracht.
Deze twee bezoeken worden door
Italiaansche politici als een veel-
beteekenend symptoom opgevat.
Dank zij het sympathieke optre
den van den gezant Moeravief en
de talentvolle houding van Italië,
heet m Rusland de campagne van
Italiaansche socialisten tegen den
Czaar vergeten-
Rusland en Italië hebben betref
fende de Balkan-politiek nog
altijd spreken de bovenvermelde
politici dezelfde meening. Daarom
moeten dan ook St. Petersburg en
Rome elkaar steeds meer naderen.
Ook materieel zou deze, naar
men hoopt, langdurige vereeniging,
voordeelig zijn, in geval de spoor
weg van de Zwarte Zee naar de
Adriatische Zee een feit wordt.
Bij al de narigheden, die Bel
gië reeds heeft met de Congo-
kwestie en Engeland's ongehoorde
inmenging, komt nu |toch (zooals
we gisteren reeds deden doorsche
meren) de partijzucht en de anti-
clericale, kleine politiek der liberalen
en socialisten.
Hoe het ook voor hen was te
hopen, dat de Belgen bij deze voor
hen zoo gewichtige kwestie een
stemmig zouden zijn en eenparig
een besluit zouden weten te nemen,
de oppositie gooit roet in het eten
Volgens een bericht uit' Brussel
is nl. in de kamer een voordracht
ingediend zijn van de gezamenlijke
oppositie om het heele Congovoor-
stel tot de najaars-zitting te verda
gen, tot na de verkiezingen dus,
omdat de loopende zitting reeds
einde April eindigt.
Men begrijpt natuurlijk de strek
king van dit voorstelde oppositie
wil aan de regeering bij de ver
kiezingen de eer niet gunnen de
moeilijke kwestie te hebben opge
lost.
Het komt haar veel voordeeliger
uit, wanneer het land tengevolge
van die kwestie nog in verwarring
is
Of daardoor verdeeling en ver
deeldheid, haat en nijd en politieke
onrust, ja zelfs onzekerheid en
buitenlandsche inmenging dreigt,
dat is dien heeren onverschillig!
Althans, als ze niet tot andere
gedachten zijn te brengen.
Wat misschien nog het „H. v. A."
gelooft, dat schrijft:
„De onderhandelingen over den
opstel van het nieuwe verdrag van
overname moge aanzien worden als
afgeloopen.
„Als zijn indruk gaf de voorzitter
der kamer, M. Cooreman, te kennen,
dat het verdrag Vrijdag op het
bureel der kamer zal worden neer
gelegd, zoodat de commissie der
XVII er werkelijk Dinsdag aan
staande kennis zo'u van nemen.
„Het nieuws der overeenkomst
drijft van onzen geest eene nacht
merrie weg, des te onbehaaglijker
naarmate men in Engeland al het
mogelijk doet om ons de aanhech
ting van den Congo beu te maken.
„De overeenkomst is in zoover
gevorderd, dat men nog enkel de
bijgevoegde clausmie moet afwachten
die de kamers vrijelijk zullen on
derzoeken en bespreken, met het
vaderlandsche doel aan België het
genot eener kolonie te verzekeren,
dewelke zal beheerd worden in
voorwaarden, die zullen waarborgen:
èn de belangen en de rechten van
het land, èn den eerbied voor de
internationale conventies, èn de
rechtmatige voorrechten van den
koninklijken stichter van den Con-
go-Staat.
„Wij .hebben de overtuiging, de
innige overtuiging, dat, in die voor
waarden, alle goede Belgen hand
in hand zullen gaan in deze zaak"
De afzakking naar de republiek
wordt in Portugal hoe langer hoe
meer duidelijk.
Nu beginnen zelfs de Lissabonsche
bladen al den verkoop der Poriu-
geesche koloniën bepleiten. Zoo
zou men aan het noodige geld
komen om den financieelen toestand
van Portugal te verbeteren, heet
het.
Men wijst er op, dat Engeland
ongetwijfeld gaarne Mozambique
(met Delagoabaai) zal willen over
nemen. Duitschland zou dan Angola
kunnen koopen en Frankrijk Macao
en Timor. De conservatieve l üario"
zou in denzelfden geest schrijven
als hierboven werd medegedeeld.
We krijgen zoo den indruk, dat
men in Portugal zélf niet goed weet,
wat te doen, en dan tot zulke voor
stellen komt
Ook de dreigbrieven tegen koning
Manuel houden niet op!.
De Czaar heeft op Tsarskoje Selo
eenige afgevaardigden van de
Russische Rijksdoemaontvangen.
De Czaar was omriDgd door de
ministers van het keizerlijk huis,
van binnenlandsche en buitenland
sche zaken en door zijn militair en
erviel huis. Hij hield een toespraak,
waarin hij zeide
Het verheugt Mij u bij mij te
zien en u succes met den schijnbaar
gelukkigen gang der werkzaam
heden van de Rijksdoema te kunnen
wenschen. Herinner u, dat gij door
Mij bijeengeroepen zijt met het doel
de voor Rusland noodige wetten uit
te werken en mij bij de taak orde
en recht te vestigen, behulpzaam te
zijn. Van alle wetsontwerpen, die
op mijn last bij de Doema zijn
ingediend, houd ik dat, betreffende
verbetering van het landbezit der
boeren voor het belangrijkste, en
ik hjrinnert aan mijn meermalen
geuite meening dat schending van
het eigendomsrecht nooit mijne
goedkeuring zal krijgen.
„Ik weet met welke gevoelens en
gedachten gij bij mij gekomen zijt.
Rusland wies en nam toe in kracht
in den loop van duizend jaren,
dank het innige geloof der Rus
sische Mannen, hunne toewijding
aan hun Keizer en hvn grenzelooze
liefde voor het vaderland. Zoolang
dit gevoel in de 1 tarten van alle
Russen leeft zal Rusland zich kun
nen verheugen en in gelukwelvaart
en kracht. Ik smeek, met u, God
dat die gevoelens altoos in de harten
der Russische mannen zullen blijven
voortleven, en dat de zon des ge-
luks steeds moge stralen over ons
machtig vaderland."
Daarna kwam de Czarina met den
Czafewitsj binnen, en gingen de
vorstelijke personen door de rijen
der afgevaardigden, waarbij de Czaar
hier en daar een gesprek aan
knoopte.
Na een lunch in het Puieis
woonden de afgevaardigden een
godsdienstoefening in de Kasan-
kathedraal te St. Petersburg bij.
Het blijkt, dat bij de ontvangst
alleen afgevaardigden van de
rechterzijde en de Octobristen aan
wezig waren.
Toen de Kadetten, om elk partij
dig karakter aan de ontvangst te
ontnemen, mededeelden dat zij ook
naar Tsarskoje Selo wilden gaan,
ontvingen zij de mededeeling, dat
de lijsten reeds waren afgesloten,
en dat zij dus niet ontvangen
konden worden.
Daardoor heeft de ontvangst een
beslist partijdig karakter gekregen,
dat trouwens door de woorden van
lef over de „Russische Mannen",
die de Czaar sprak, nog scherper
uitkwam.
Hoe de meening zijn kan ook
nog blijken uit dit bericht
Het Congres der Russische Man
nen wilde een deputatie naar
Tsarskoje Selo zenden, maar door
Stolypin's bemoeiing is dit plan
verijdeld,
Stolypin liet voorts aan het con
gres mededeelen, dat de Bond, die
niet aan de gestelde verwachtingen
beantwoord had, voortaan geen
regeeringssubsidie meer zou krijgen.
Daarentegen kwamen van den
Czaar en van grootvorst Nikolaa»
FEUILLETON.
'LrT? *5 "u ook op 't goed Ezer-
Och, onzin!
Wil ik je eens een raad geven?
XV.
ifi
ABONNEMENTSPRIJS:
.ff 8 maanden voor Haarlem f 1.85
!°or de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente) 1.35
■for de overige plaatsen in Nederland franco per post 1.8C
''ouderlijke nummers0.05
S I
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 16 regelsf0.60 contant)/ 0.60
Elke regel meer,0.10
Groote letters naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 cent per advertentie A contant.
(Naar het Duitsch.)
zou wel gewild hebben, dat die reis
t ten einde wa» gekomen, maar Di-
Oem niij „Lola" en gij, onderbrak de
inalige primadonna,
h dat kan toch niet.
faarom niet? Zijn wij niet beide ge-
tyde vrouwen, die op gelijke rang-
t te staan? En wat het leeft ij dsver-
j betreft, ik denk maar ik ben je
Wel! zoo ben ik ook altijd voor ie
pst.
A wanneer gij het mij toestaat dan
gaarnestemde Eva toe, blozend
kenoegen. Ze was waarlijk zoo al te
;~'id«n niet, dat zij zich tegen zoo'n
"oden onderscheiding zou verzetten.
ze ze'^s te veel op dien ver-
eest: en t00n> meer zelfs dan noodig
wflt baar menigen ontevre-
ver 'tV,vn Orloff bezorgds.
- od 't^Hemeen verliep dit eerste be
zeer aan6<* Walgowska op een voor
'e damaa wijze e» zij verzocht
8ky te komen.'
Mijn paarden hebben even zulke stijve
knoken als ik zelf, antwoordde lwanowna.
Ik mag vau die booze dieren niets boven
hun krachten vergen, want ze hebben
mij lang en trouw gediend en genieten
nu om zoo te zeggen van het eerlijk ver
diende genadebrood. Een nieuw gespan
aan te schaften, loont de moeite niet
meer. Tot het kerkhof zullen Olga en
Michel mij nog wel kunnen rijden.
Waarom nu zoo dadelijk aan zoo'n treu
rig iets te denken? merkte Orlof op. In
de stallen van mijn goed staan jonge
vurige rossen, waarover u steeds beschik
ken kan.
Mag ik je ze misschien morgen zenden?
Zullen Mevrouw de Barones en u er geen
plezier in hebben
Wat. mij betreft, ik voeg mij geheel
naar de wenschen mijner lieven vriendin,
verklaarde Mevrouw van Rustelli-SIecli-
ter.
Ik vind in een zoo jong huwelijks ge
luk mag niemand als een bom in komen
vallen, merkte lwanowna Wolgowska op.
Komt, zoo dikwijls gjj wilt, gij zijt wel
kom.
Neen, tante, gastvriendschap is ook
verplicht een tegenbezoek te verleenen,
bracht, Dimitri in.
Slaat ge onze invitatie af, dan is ons
daarmee de mogenlijkheid ontnomen, de
uwe aan te nemen.
O, wat een onzin Met dergelijke dingen
hou ik me niet op. Ik ben een vrouw
van 't land, die van zulke vormen niets
afweet en niets weten wil.
Maar, lwanowna, in dit geval geef ik
Orloff gelijk, mengde zich Lola in 't ge
sprek. Ontvangen, zonder zichzelf te laten
ontvangen, is een ontmoediging die geen
kiesch mensch kan verdragen.
Ik spreek hier [als onpartijdige, want
zelf als gast bij u vertoevend, sta ik
eigenlijk ver buiten dez^ aangelegenheid
Maar gij bewijst mij de eer wat aan mijn
meening te hechten, jen daarom zeg ik
het je openlijkGe bent verplicht aan
Dimitri en zijn gemalin de uitnoodiging
aan te nemen.
Nu, wanneer allen tegen mij samen
spannen, helpt tegenspreken natuurlek
niet.
Wanneer mag ik den wagen zenden?
Wat mij betreft, Zondagavond, Volgens
mijn gevoelen is het evenwel een veel te
omslachtige zaak.
De eenvoudigste ter wereld. Alles, wat
van mij is, staat de Barones en u ten
dienste. Wij hebben alleen te danken, als
daar gebruik van gemaakt wordt. Niet
waar, Eva?
O, ja, zeer zekerI riep de jonge vrouw.
Deze toestemming was zeer oprecht. Ken
de toch de nieuwe meesteres van 't goed
Ezernowsky haar voormalige bescherm
ster als een dame, die geenszings van ge
zelligheid afkeerig was en hoopte door
haar invloed op Orloff te zullen kunnen
werken. Lola, [komt gfj met Tante lwa
nowna? Mogen wij daarop rekenen? Ge
behoeft toch weer niet zoo speedig te
vertrekken? Onze logeerkamers zijn ge
zellig ingericht. Ik zou me gelukkig ach
ten, als ze niet langer leeg stonden. Dat
maakt toch een veel te droefgeestigen
indruk. Wat nog te verbeteren is, daar
zal ik gaarne voor zorgen. Dan heb ik
slechts even te wenken. Dus gij komt
met tante mee en gij blfjft eenigen tijd
bij ons?
Ik kom mee, antwoordde.Mevrouw van
Rustelli, maar de duur van ons verblijf
hangt natuurlijk van lwanowna af.
Ge hebt toch ook geen roden een lan-
geren duur te wenschen, kind, uw man
is b(j je, en jullie beiden kan de aanwe
zigheid van andere personen slechts las
tig vallen.
Och, dat zie ik niet inl Moeten dan
alle pasgetrouwden zich op oen zolder
onder het dak doodkniezen Mij doet hot
steeds plezier, der woreld mijn geluk te
toonen.
Het geluk is een teere bloem, die be
schermd wil zijn.
Neen, niemand zal het bij mij stelen.
Wie weet te groote onvoorzichtig
heid kan gevaarlijk worden.
Ik ben gaarne zooals vroeger je leer
linge
Dan zeg ik jo: Zorg, dat je voor Di
mitri alles wordt on zegen zij a liefde voor
do eenzaamheid. Maak hot hem zoo lief,
dat hij nimmer meer van jo weg wil.
Leef voor hem met de gunsche betoove-
ring uwer jeugd, schoonheid en talenten.
Zorg ervoor, dat zijn denken en voelen
geheel door jou beheerscht wordt, dat hij
aan jou zijde niets mist, naar niets ver
langt. Gun hem den trots, jou onderwij
zer! de vormer van jou ziel te zijn, zorg
ervoor, en het staat jo in je macht, dat
geen vijandelijke elementen tusschen
jullie treden! En wanaeer ik zoo spreek,
dan meen ik het eerljjk en goed met
jullie beiden.
Ja, ja, gij hebt het alty d goed gemeend
en ik zal dat ook alles doen, antwoordde
Eva verstrooid, die slechts vluchtig ge
luisterd had. Dus het blijft zoo? Jullie
komen? Ik heb schrikkelijk veel met je
te bepraten.
En stil voegde zij erbijj Ge moet mij
bijstaan! Er moet een klein complot ge
smeed worden tegen
Wij moeten ons nu niet langer ophou
den, riep Orloff hen toe. Gij vergoet, dat
we weg moeten rijden. Genoeg voor van
daag.
De beide andere bezoeken, die nog af
te leggen zijn, worden op morgen ver
schoven, aanstaanden Zondag zal het
een vreugde- en feestdag zijn, die ons in
staat zal stellen, Mevrouw van Rustelli
en tante lwanowna als waarde gasten te
begroeten.
Ia vroolijke stemming nam Eva af
scheid en werd door de Barones in den
tuin tot de wagen vergezeld.
Toen Lola daarna de treden van den
stoep weer opging, nam haar altijd nog
mooi gezicht, een bittere, sombere uitdruk
king aan.
De weinige personen uit den Russi-
schen landadel, aan wie Orloff zijn jonge
gemalin voorstelde, waren in verrukking
over haar zoete, overweldigende bekoor
lijkheid.
Dat als goudzaden glinsterende haar,
die stralende blauwe oogen, de vriende
lijk lachende mond, het vertrouwelijke,
onbevangen karakter, waarmee zij iedere
stijfheid dadelijk wist te verjagen en de
verveling wist te verdrijven, bevielen bui
tengewoon. Niets zou gemakkelijker ge
weest zijn, dan 't goed Ezernowsky tot
't middelpunt van 't gezellige leven te
maken maar Eva vond het niet geraden
Dimitri te tergen, die geen tegenspraak
duldde. Zij wou zich eerst van een krach-
tigen bijstand verzekeren en voor dit
doel Lola van Rustelli, zoeken te winnen,
die handige, zeer gevierde dame.
Dat de verwelkende schoonheid der
Barones haar eigene, bekoorlijk opbloei
ende schoonheid zou kunnen verduiste
ren, deze gedachte kwam nooit in haar
op en zoo iemand die gedachte geopperd
hebben, dan zou ze vol trotsch zelfbe
wustzijn daar*ver gelachen hebben
(Wordt vervolgd.)