DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
De Bergmuien.
katholieke kerkbouw.
BUITENLAND.
ÜCifsderhiai^wesf 3f*339 tiaaHeni
sNSOAC 3 MAART 1908.
32ate Jaargang, ftlo* 6827.
Bureaux van Redactie en Administratie:
Interc. Teleïecmnurttmea" I4S6.
ïiteflF*
|eke'
öreede en mooie gezichtspunten
1 cle kerkinrichting lieeft Mon-
gneur Graaf van Ouderkerk a/tl
"istel in het maandschrift „d e
atlioliek." gegeven. Voorgons
'sooulijk zijn die gezichtspunten
'der het mooist, waar zij nog
Oos de Gothiek verdedigen, en
'ar bijvoorbeeld gevraagd wordt
'at men ons toch eens duidelijk
Sggen wat er dan sinds de 13de
S15de eeuw ontsluierd is" Want
boudens allen eerbied Voor fyet
lenovergestelde gevoelen, kan ons
t beweren niet behagen, dat het
'tholieke kerkgebouw niet geheel
'er dezelfde bestemming in de
geutiende heefLals in de dertien
dat (nu pas) het Offer zou ont
sierd zijn en de preek van meer
'ang bij de bouwinrichting zou
Worden zijn, enz.
Het geldt naar ons inzien hier
vooral de juiste voorstelling
h het middeneeuwsch kerkgaan.
aar de gewone man zijn gewone
fpskerk des Zondags betrad, daar
'ren waarlijk tijdens de midden-
Uwen, plaatsen genoeg in het
'ddenschip. Men staat immers lier-
'aklelijk verbaasd over het luttel
Hal woningen, dat nog voor een
'lve of geheele eeuw, een dorp
'rmde. Volgens „den Aardbol'"
&g. 599) telde heel Woudrichem
'0 inwoners, in het jaar des lleeren
41Warmond bijna 1000 zielen,
laronder heel een Protestantsche
meente. Nieuwkoop, dat een zeer
ilvarende plaats heet, telde (door
'orden mede te rekenen) twee
lomsche parochieën, twee bloei
de Protestantsche gemeenten en
!'fs nog een Remonstrautsche, en
'heel dit vijftal kerkgenootschap-
'h kwamen tot 2000 zielenVoor-
'Ut (toch ook nog gemengd) telde
"atijds 500 zielen. Alle Katholieke
Protestantsche inwoners van de
fee Noord wij ken telden ruim 2700
Woners, enz.
Rekent men nu de kleinen be
den 4 4 6 jaren hier nog af, en
Met men dan het middenschip
d een Sint Jeroenskerk te Noord-
'jk, of zet men de weinige hon-
rdtalien van Roomsche Warrnon-
hs uit 1841 en het schip der oude
''heuse kerk, of de Nieuwkoopers
het nog blootleggend gedeelte
h oude Maria-kerk-fundeering en
Noordsche kapel, neen, waarlijk
6en, men had hoegenaamd geen
®t van de kolommen, en iedereen
h form en ruim op het heilig
dar zien, beter dan in de latere
6rken op zolders of ouder toezicht
hr den Waterstaat gebouwd 1
f'aarbij moet nog voor de steden
considerans wegen, dat de hoofd-
h keu aldaar schier der midden-
Uwen pleinen mochten beeten.
■Het ruim der Hóoglandsche kerk
der Pieterskerk te Leiden, ge
^tnon naast de plekken der zij-
hken welke vrij „doorzicht"
'ven, konden meer duizendtallen
'u menschen op het altaar doen
'ft, dan ooit noodig was.
En onze oude Plaarlemsche Sint
Bavo
En de Sint Laurens te Rotterdam
of de Sint Jan in het kleine Gouda
In waarheidde oude vaderen,
als zij uit hunne graven verrezen,
zouden luide uitroepen: „Niet op
het hoofdaltaar kunnen zien
Alle dagen der week, want wij
hadden toen immers collegiale ker
ken met getijdenkoor en dagelijk-
sclie conventueele koormis, en des
Zondags evengoed 1" En dan had
men nog de particuliere kapellen,
of kleine parochiekerken waar men,
bij ontbieken van steenen gewelven,
slechts loodsachtiga gebouwen en
geen kolommen had. Kortom, het
kan zijn dat men in de vorige
eeuw (zooals o.a. in de Mou Père-
Kerk te Leiden) te veel met
kolommen heeft gewerkt, die vaak
nog maar „looze" kolommen waren,
eu dus bepaald dienden weggelaten,
maar dat men in 't algemeen
in de eeuwen vóór de hervorming
door de kolommen van onze.Gothi-
sche dommen, de geloovigen achter
steenen gevaarten zou hebben ge
plaatst, dat is met het oog op liet
zielental moeilijk aan te nemen!
Het heilig offer was waarlijk niet
ontsluierd I
Voorts verplichtte de H. Kerk
hare geloovigen te allen tijde slechts
om Mis te hooren „met goede ma
nieren." Dat men dus tegenwoordig
Csntraalhallen bouwt, zelfs zeer
schoone, in navolging van reeds
langbestaande Gothische centraal-
kerken, kan er zeker in de bouw
kunst door. Maar als de oorzaak
hiervan ooit wezen zou, dat de be
krompenen liefdadigheid en devotie
der geloovigen verminderd is wat
betreft het optrekken van een kerk
„uit denbreede"; alsvervolgens
die centraalbouwzou opgaan, omdat
het opdragen van vele H. Missen aau
de vele altaren van gilden en broe
derschappen, ophield, en het mee-
rendeel der Katholieken alleen laat,
het liefst ten half elf uur (éérst en
anke!) ter Misse komt, en dan uit-
tien wil ja, naar het ééne Altaar,
maar dan tevens nog méér naar
alles, wat aan alle zijden des mis-
hoorders, aan toiletten en bevriende
tronies te zien is,och, dan valt
het toch zeker te betreuren, dat de
Kerk der negentiende op zulke
wijze voor iets anders dienen moet
dan de Kerk der dertiende eeuw,
en men roept onwillekeurig uit:
hoe minder hoe beter!
Zou eindelijk de preek thans meer
plaats innemen dan voorheen
Waaruit blijkt dat?
Als men in de historie van den
prediker Brugman leest, voor hoe-
vele werken die eerwaarde spreker
alom werd aangenomen tot urenlan
ge sermoenen, of als men bij do
historie van de instorting van Sint
Pieters toren te Leiden leest,'; hoe
men onder de middagpredikatie
van een gewonen achtermiddag in
den Vasten reeds menigmaal was
ontsteld door de loslatende steenen,
of als men over de sermoenen
van kloosteroversten hoort gewagen,
dan gevoelt men duidelijk dat er
lang voor de regelen van het H.
Concilie van Trente, in onze oude
Kerken, óók druk is gesemoend
en geluisterd!
De oude provinciale conciliën,
ordonnantiën, zelfs uit St. Bo-
nifacius tijd, bevelen liet
gestadig*' prediken. Waarom heet
het dan dat nu de kerkbouw
meer naar het prediken dient in
gericht, dan die der oude Neêr-
landsche hoofdkerken, waarin de
voorgangers der Protestanten zich
(naar zekere galmmethode) nog
perfect doen verstaan? De oud-
Dominé Abraham Kuijper heeft
duizendmaal dat stuk vertoond voor
stampvolle oude Roomsche kerken!
Wjj voor ons zien dus niet alleen
geen gemotiveerde grieven tegen
den ouden Gothischen dom onzer
vaderen met zijn symbolieke ko
lommen en het ruime middenschip,
maar wenschen hem van harte terug.
Kerken als de Sint Jacobus te 's
Hage en veel meer nog onze nieuwe
Sint Bavo hier te Haarlem hebben
nu eenmaal iets wat boven alles
het Godshuis proclameert, een Gods
huis waarin God woont met de
menschen.
En dat wil het godsdienstig ge
voel toch veel meer dan de heer
lijkste menschen hal, ook al is in
die hallen de woonstede Gods nog
kunstvol, maar schijnbaar toch se
cundair in voorkomen
Algemeen Overzicht.
In Spanj e, dat met zijn nabuur
Portugal berucht is geworden om
de vele bommenwerpers, die op het
Pyreneesche schiereiland vertoeven,
wil men een zeer aardig gevonden,
een niet-alledaagsch, maar naar
het ons voorkomt, toch ook een
niet van gevaar ontbloot middel
gaan toepassen om de revolutionaire
Oataloniërs wat [zachter te doen
stemmen Jeu opzichte der vorste
lijke personen.
Iü plaats van dezen verre buiten
't bereik der bommenwerpers in
veiligheid te brengen, in plaats van
de bommenwerpers uit 't land te
verbannen of hen in de kerkers op
te sluiten, laat men hen in vrede
en men wil koning Alfonso's Moeder
Maria Christina, gaan 'laten [wonen
iiyBarcelona, in die stad van tver-
stfnrikking en aanslagen.
Tot het nemen van dit besluit,
waaraan koning Alfonso en de Mi-
uisterraad reeds hunne goedkeuring
hebben verleend, zouden aanleiding
hebben gegeven de opmerkingen
van sommige „invloedrijke personen
die zeer goed op de hoogte zijn van
het Catalonisehe vraagstuk," m.a.w.
men wil trachten Cataloniërs voor
het koningschap te winnen door
den sympathiöwekkeuden invloed
der koningin-moeder wier verblijf
aldaar aan de betrekkingen tusschen
Catalonië en het Madridscke Hof
ongetwijfeld een karakter zou geven
van grootere hartelijkheid dan die,
welke er tot dusverre bestond.
Wij hopen van harte de goede
uitwerking van dit middel, toch
blijft bet gevaarlijk in hooge mate,
we zouden wel 'reis aan een paar
denmiddel gaan denken.
In Portugal is men algemeen
nog diep onder den indruk van het
afschuwelijke (frama, dat zich hier
afspeelde in de hoofdstad des lands,
in Lissabon.
Van hier vernemen we, dat
koning Manuel II waarschijnlijk
zal afwijken van de tot dusverre
gevolgde gewoonte, wat betreft de
proclamatie. Deze ceremonie zou
dan sléchts daarin bestaan, dat de
koning den eed, afgelegd voor de
leden der regeering, in de Cortes
zal bekrachtigen.
Uit Perzië ook niet veel nieuws
Van allerwege ontvangt de Sjah
de hartelijkste gelukwenscken.
De Britscbe zaakgelastigde te
Teheran heeft den Sjah de geluk-
wenschen overgebracht van Koning
Eduard.
De redding is gevierd met een
illuminatie van het paleis. Echter
is de aanslag niet zonder politieke
gevolgen gebleven. Het ministerie
is weer eens gereorganiseerd.
Behalve bij den aanslag op den
Sjah heeft Zaterdagmorgen te Tehe
ran nog een bomontploffiug plaats
gevonden.
De explosie vond plaats in een
eenzame straat; twee mannen
een arbeider en een tuinman
kwamen daarbij om het leven.
Een derde, eveneens ernstige
aanslag te Teheran is die welke
Zaterdagmiddag werd ondernomen
tegen het leven van den vizier
Makfoes, een vertrouweling van den
Sjah. Ditmaal sprong de bom wèl
en reet zij verscheiden voorbijgan
gers aan stukken.
Het heet nu in de telegrammen
uit Teheran, dat aldaar alles rus
tig is.
Negentig personen bevinden zich
in voorloopige hechtenis. Verschei
den hunner waren pas kort te vo
ren in de stad aangekomeu.
Tot slot der bommen- en aan
slaghistories nog iets uit Argen
tinië, iets naders omtrent den
aanslag op president Alcorta. Die
aanslag moet eigenaardig zijn toe
gegaan.
De president stapte juist uit z;jn
rijtuig eu wilde zijn woning binnen
gaan, toen een man een bom wierp
voor de voeten van het staatshoofd.
Het gevaarlijk werptuig was van
een blikken verfpot vervaardigd en
bevatte 10 kilo ontplofbare stof.
Maar de bom ontplofte nieten
president Alcorta ging over tot een
wel koelbloedige, maar in de ge
geven omstandigheden uiterst roeke-
looze daad. Hij schopte den bom
uit den weg en ging kalm zijn
woning binnen.
De gelukkig uiterst onhandig in
elkaar geknutselde bom bleof ook
na den presidentieelen schop kalm
liggen.
Men bericht, dat in 't land de
orde en rust niet ^verstoord zijn en
dat Alcorta zal doorgaan met de
uitvoeriug van zijn politiek program.
Aan Adiekes, den opperburge
meester van Frankfort is het te
danken, dat de Polenwet er in
't Heerenhuis doorgekomen is in een
vorm, die voor de regeering aan-
nemenlijk was.
En om nu Adiekes eens recht
hartelijk te bedanken, zal hij in den
adelstand worden verheven.
Door een Berlijnsch blad was
beweerd, dat prins Biilow de toe
stemming van de conservatieven
voor de onteigeningswet gekocht
heeft met de belofte, dat hij in het
Pruisische drieklassenkiesrecht niets
zou veranderen, is geheel ongegrond,
zegt de officieuse Norddeut3che
Allgern. Zeitung.
De Poólsche pers slaat na de
aanneming der wet een waardigen
toou aandat moetep zelfs do
nationale Duitsclie bladen toegeven.
De Dziennik Poznanski schrijft
De slag treft ons, zonder dat wij
een onrecht begaan hebben, want
niemand kan het ons als verwijt
aanrekenen, dat wij onze heiligste,
bij geboorte verkregen rechten,
onzen volksaard niet kunnen op
geven, daar onze bevolking naar
verhouding sterker toeneemt dan de
Duitsche. [Het geldt hier een voor-
beeldelooze uittarting. Maar wij
moeten jonzen wrok en onze ver
ontwaardiging inhouden; want juist
nu hebben wij koelbloedigheid,
kalmte en overleg van noode.
De aanneming van de Polenwet
begint al onaangename gevolgen
voor de Duitschem te hebben. Da
delijk nadat de uitslag van de
stemming bekend was geworden,
hebben alle Pruisische onderdanen
die in Dombrewo in Russisch Polen
wonen, dreigbrieven van het Poolsch
nationalearbeidersverbond gekregen
met de aanmaning, om onverwijld
het koningkrijk Polen te verlaten.
„Wij kunnen niet gedoogen,
schrijven de Polen, dat onze broe
ders gemarteld worden en tot hon
ger en gebrek komen, terwijl de
zonen van de booswiehten zich
met liet bloed en het zweet van
ons arm Poolsche volk vetmesten."
In Zwitserland heeft te Goppen-
stein in Walisserland Zaterdagavond
een vreeselijke ramp plaats gehad.
De ambtenaren van deLötschberg-
tunnel-onderneming gingen juist
aan tafel in het nieuwe hotel, dat
de onderneming voor het herbergen
van haar hoofdpersoneel heeft op
gericht.
Er deed zieh opeens een donde
rend geraas hooren, en twee kin
deren, die angstig de zaal kwamen
binnenhollen, riepen„Een lawine!
Een lawine I" Dadelijk daarop ging
het hotel door den geweldigen
luchtdruk onderstboven. Dertig
menschen werden bedolven onder
het puin. Het postkantoor stortte
eveneens in.
Dadelijk togen de werklieden
van de Lötschbergtunnel en de
bewoners van Goppenstein aan het
reddingswerk, dat den goheelen
nacht door en Zondagmorgen werd
voortgezet. De laatste doode werd
Zondagmorgen 9 uur, de laatste
gewonde 's namiddags 1 uur onder
het, puin vandaan gehaald.
Er zijn 12 do.oden, onder wie
de beide kinderen, die in de hotel
zaal de komst van de lawjne aan
kondigden. Gewond zijn er 15 men
schen, die naar het ziekenhuis van
Brieg zijn overgebracht.
Onder de dooden is dr. Rossus,
uit Genève, sedert drie weken ge
huwd. Zijn jonge vrouw is gewond
aan hoofd en beenen.
De ontroering in Goppenstein en
omstreken is zeergroot.
In St.Petersburg zijnZondagavond
zeven terroristen, door den krijgs
raad wegens een op touw gezetten
aanslag tegen grootvorst Nikolaas
en tegen den minister van justitie,
ter dood veroordeeld, opgehangen,
onder hen was ook, naar gemqld
wordt, de Italiaansche onderdaan
Mario Calvino, voor wien de Ita-
liuansche regeering gratie had ge
vraagd.
In Engeland heeft mengisteren
weer eens een poging gedaan in
het Lagerhuis om de uitgaven voor
oorlogstoerustingen te beperken.
Da radicaal Murray Macdonald
diende een motie in dien geest in.
En wel met 't oog op de voortdu
rende vriendschappelijke berekkin-
gen van Engeland met de buiten-
lendsche mogendheden.
Asquith diende een amendement
in, waarin werd Verklaard, dat het
Huis de ministers zou steunen in
al zulke bezuinigingen op de uit
gaven voor leger en vloot als over
een te brengen zijn met een be
hoorlijke verdediging van het J2a-
gelsche gebied. Hij gaf uiting aan
zijn sympathie met den wensch om
de toeneming der uitgaven voor
de vloot te doen verminderen niet
alleen in Engeland nuar in alle
landen
Juist in het geval met Duitsch-
land, hebben wij alle roden te ge-
looven, dat de twee volken al nader
en nader tot elkaar komen om het
elkaar wederzijdsch begrijpen vol
komen te doen worden (toejuichin
gen). Wij hebben geen reden om
met achterdocht of vrees eenige
uitbreiding der vloot daar of elders
gade te slaan, welke slechts over
eenkomt met de oeconomische of
defensieve behoeften. Onze vloot-
politiek is zuiver verdedigend. De
regeering zeide de spreker ver
der gelooft, dat onze stelling op
maritiem gebied een stelling van
onbetwistbaar overwicht is en zoo
moet het blijven (toejuichingen.)
Asquith zeide er zeker vau te
zijn, dat geen van de groote mo
gendheden het met haat, afgunst
of wantrouwen beschouwt, dat de
Engelsche vloot op den twee-mo-
gepdheden-standaard wordt gehou
den. De regeering voelt noch ver
zoeking noch neiging om beneden
die grens te gaan.
Nadat er over de motie van Mae
donald nog verder beraadslaagd was,
werd zij met 320 tegen 73 stem
men verworpen.
De minderheid bestond hierbjj
voornamelijk uit de radicalen en
FEUILLETON.
Jf
EUWE HAARLEMSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRIJS:
[tr 8 maanden voor Haarlem fl.35
'Oor de plaatsen, waar een agent ia gevestigd (kom der gemeente) 1.85
voor de overige plaatsen in Nederland franco per post 1,81
Hzonderljjke nummers0.05
Van 16 regels
Elke regel meer
Groote letters naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 cent per advertentie contant.
PRIJS DER ADVERTENTIÉN:
f0.60 (contant)f 0.50
0.10
>■111 i |i r
(Naar het Duitseh.)
110)
Rva keerde, nadat zij zich overtuigd
dat haar ga9ten niets te kort kwn-
in de eetzaal terug, waar Orlofl",
!e<la nog rookend in een leunstoel zat,
zei tot hem:
ll)e dames zijn al ondergebracht. Zou
üu o k niet een beetje minder leeiijk
'•'(■lit trekken 1 - Dat verzoek ik je.
lij wierp een vluchtigen blik op haar
zei: Ge hebt een zeldzame en'beve-
4e manier om iets te verzoeken,
"at bewijst al zeer veel verzoeningsge-
,'lheid en goeden wil van mijn kant,
ik het nog doe, of heb ik geen reden
gekrenkt te gevoelen Zeor beslist
1 gij ongelijk.
'i'loü' lachtte op de hem eigene wijze,
steeds deed twijnden of hij gewoon
[firtste of met iemand spotte.
ord nu niet op nieuw driftig, mijn
t Wij zullen toch maar niet ais kin-
£n doen, die elkaar tujwerpen:
'ij luibt schuld Ne -n jij 1
'ij nam haar kin in zijn hand en
(hide haar sierlijke kopje heen en
r- Dat jullie trouwen altijd zelf niet
weten, wat jullie onweerstaanbaar maakt!
Je bent bekoorlijk, maar je gezicht
kcefi beminnelijker bekoorlijkheid noodig,
zooals een verrukkelijk landschap zonnen-
glane. Ou v erswolken maken noch den
hemol mooier, noch 't voorhoofd van een
jong vrouwtj
Ik zal er mijn best voor doen! schertste
Eva en haar oogen straalden hem zoo
liefderijk aan, dat hij zich weer gelukkig
gevoelde.
Toen Iwanowna met Mevrouw Ruslelli
naar 't goed Wolgowska terugreden, zei
de eerste
Het was zeer gezellig bij jullie,maar'
ik zal er niet zoo gauw meer komeu'
Thuis ben ik hot meest op mijn gemak
Dat zu len jullie mij niet kwalijk nemen
Hoe ouder de mensch wordt des te meer
wordt hij voor zijn gemak. Komt mij zeer
dikwjjls opzoeken. Voor jullie is het een
kleinigheid en voor mij is het een groote
vreugde. Mijn goede Barones heeft ook
beloofd nog te zullen blijven. Tot spoedig
weerzien
De bezitters van eenige inderdaad ta
melijk veraf liggende riddergoederen leg
den tegenbezoeken af. Daarna werd het
stil, zeer slit op de bezitting Ezernowsky
De prachtige inrichting, waarover Eva in
den aanvang gejubeld bad, bood haar niet
verrassends meer. Aan rijk gedekte tafels
te zitten en bediend te worden, verloor
ook snel de bekoorlijkheid der nieuwheid
Als Dimitri baar verzocht te zingen, zou
zij bijna, evenals voor jaren in den ouden
molen, geantwoord hebben
Ach, waar dient dat voor? Als niemand
toehoort Maar dan bezon zij zich nog
gauw en vervulde zijn wensch.
Hij applaudisseerde na de met groote
geestdrift voorgedragen liederen, maar
zei daarna toch
Gij moest Mevrouw, do Barones van
Rustelli verzoeken je die mooie liedjes
te loenen, die zij laatst zong.
Die moeite kan ik mij wel sparen. Lola
zond ze' mij toch dadelijk den volgenden
dag reeds. Daar lig-t het lieele pak.
Zoo! Hebt ge er al een geleerd?
Maar ik verzoek je toch! Je weet toch,
dat Ik zelf met de eenvoudigste pianobe
geleiding niet terecht kan. Dat leer ik
nu eenmaal maar niet.
Dat is ook heelemnal niet noodig, schat.
Ik zal je wel helpen. Kom hiér!
Hij koos het eenvoudige, verlangde lied,
dat door de Barones meer gesproken dau
gezongen, haar zoo diep getroffen had en
vroeg na het korte voorspel:
Nu, waarom zwijgt je nu?
Ik kan niet van 't blad lezen.
Natuurlijk! Vergeef mei Ik speel de
muziek mee.
Hij deed het. Zij zong nu de noten er
onder, zonder gevoel en onverschillig.
Je moet je eerst' met den tekst ver
trouwd maken!
Zal ik hem je voorlezen
O God, neen Ik weet nog heelemaal
niet precies, waar de sentimenteele geschie
denis zich om liun draait. Verraden liefde
verraden trouw. Voor alles moet ik de
melodie goed in mijn hoofd hebben.
Hoor nogmaals, zij is heel eenvoudig
en je zult ze wel spoedig kennen.
Eva lieuride mee en riep na enkele
herhalingen ziezoo, nu zal het wel gaan.
Werkelijk had ze de melodie hu te
pakken. Heerlijk als metaal klinkende
tonen weerklonkenmaar hoe weinig
sprak er de weemoedige zin van 't kleine
muziekstuk uit.'
Luister nog eens naar 't liedje, wan
neer de Barones het zingt, zei Or) off.
Herinner je je niet, op wat een zachte,
weeke wijze zij het voordroeg?
Ilc herinner me alleen; dat ik dacht:
een zoo moe, versleten orgaan moest toch
niet meer ingespannen worden.
Moe en versleten Ge hebt wel ge
lijk. Maar over welke betoovering beschikt
die 'kranke stem toch altijd nog? En
waarom? Wijl een warm gevoelende
ziel zich in haar openbaart, een ziel, die
geleden en gefaald heeft, berouwd en ge
boet een ziel, die door de smart louter
de en leerde te boeten.
Begin 't liedje nog eens! Ik geloof, dat
je nu begrijpt, wat ik bedoel. Neen,
neen, niet die, krachtige, stralendschoone
toon 1 Bij de woorden Verloren voor im
mer dóór eigen schuld, moeten tranen
in de stem schitteren, die tranen, welke
inwendig geschreid, nooit opdroogen, maar
in, kostbare parelen veranderen.
Och watl voer Eva ongeduldig uit en
wierp de muziek weg, zoodat zij over de
gladde vlakte der piano heenvliegend op
den grond viel.
Zulk vervelend, zoetsappig tuig is niets
voor mij.
Daar slaap ik bij in.
Hij sprong overeind. Aan zijn trekken
was het aan te zien, alsof hij in geweldi
gen toom zou uitbarsten, die echter da
delijk onderdrukt werd.
Met een kort, minachtig Iacl^\ ver
liet Orloff de kamer.
Op dezen dag zag de jonge vrouw hem
heelemaal niet meer, wel echter den vol
genden dag en wel zoo rustig, als was er
niets voorgevallen.
Onder het middageten sprak hij over
eenige veranderingen aan de gebouwen,
die volgens Tarties Iwanava's plannen
op 't goed Eyernowsky uit te voeren
waren, de huishoudgebouwen moesten
deels veranderd, deels vergroot worden.
Onverschillig hoorde Eva toe. Haar ge
dachten schenen met andere dingen bezig.
Stel je geen belang in deze plannen?
vroeg hij ontstemd. Ik dacht, juist gij, als
kind van 't land, zoudt
Och,die onaangename huiselijke omstan
digheden hebben mij weer waarlijk 't
land doen krijgen, viel zij hem snel in
de rede, en als jij mij een zeer grooten
dienst zoudt willen bewijzen, als je mij
een groot bewijs van zoudt willen geven,
dan
Nu?
Laat ons dan van hier wegtrekken,
naar de stad, onverschillig naar welke
maar hier wegl
Ge kent zijn ideeën en wist, dat we ,'t
grootste aantal jaren op Eyernowsky zou
den doorbrengen.
Ik hoopte, je de «bezitting lief endier-
baar te kunnen maken. Mist ge hier
iets
Ja, de gezelligheid.
Dat betreurik. Een man op rijpen leef
tijd pleegt, zijn leefwijze niet meer te ver
anderen.
Van mij echter verlangt ze, dat ik de
mijne geheel voor je opoffer.
Lachend sloeg hij de oogleden iets op
en antwoordde Hoogstens kan ik er voor
zorgen je dat offer zooveel mogelijk te
verzachten.
Zijn spottende trek tergde baar en liet
haar antwoorden: Wijl jij mij aan een
gouden ketti g gelegd hebt, moet het
mij maar ook weer achter de tralies be
vallen en jij gelooft, dat het uitgesloten
is, dat ik die nooit zal trachten te ver
breken.
O, neen, mijn kind, want
ik woet wel, wat voor een allerliefst
tristsch hoofdje, dat slank rond halsje
draagt. Ik bedoel alleen en dat merk ik
je op 'dat verbreken zal wel weinig
baten, want ik pas wol op voor mijn
wild vogeltje.
(Wordt wvolgd).
