DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
De Bergmolen.
Kinderhuisvesl 31-33, Haarlem
Vastenbrieven.
BUITENLAND.
BINNENLAND.
feuilleton.
DONDERDAG 5 MAART 1908.
32ato Jaargang. No. 6829.
Bureaux van Redactie en Administratie:
Interc. Telefoonnummer 1426.
Monseigneur H. van de Wetering,
Aartsbisschop van Utrecht, behan
delt in zijn vastenmandement van
dit jaar de noodzakelijkheid van
den godsdienst, om de zoo nog
noodige tevredenheid onder de men-
schen te brengen.
Wie zonder geloof is, beschouwt
dit leven als het eenige leven en
zal ontevreden zijn en blijven, wan
neer dit hem niet volop te genieten
geeft. De oprecht geloovige Chris
ten daarentegen gelooft, dat lijden
en wederwaardigheden den mensch
dikwijls dienstiger zijn dan voor
spoed en rijkdom. Én duizenden
religieuzen prediken onophoudelijk
door hun voorbeeld en leven aan
de wereld de twee deugden, die
alleen een gewenschte oplossing
van het sociale vraagstuk kunnen
geven, t. w. onthechting aan het
aardsche en liefde tot den even-
mensch.
„Daarom, Wij herhalen het, aar
zelen Wij geen oogenblik onze be
sliste overtuiging uit te spreken,
dat bij de eischen naar betere le
vensvoorwaarden, die in onze dagen
steeds met meer aandrang gesteld
worden, alleen de godsdienst ten
slotte bevrediging en redding zal
kunnen brengen. Om diezelfde reden
heeft Z. H. Paus Leo XIII z. g.,
die genoemd wordt de Paus der
werklieden, en ook de thans regee-
rende Paus Pius X er telkens en
telkens weer op aangedrongen, dat
in de sociale vereenigingen steeds
de godsdienst op den voorgrond zou
staan. Daarom vermanen Wij op
nieuw de leden onzer katholieke
vereenigingen, dat zij toch trachten
in die vereenigingen meer en meer
het katholiek leven te bevorderen
en de leden te doordringen van
de waarheden en beginselen van
onzen heiligen godsdienst. Dan,
maar ook dan alleen, wanneer zij
dit behartigen, zullen de vereeni
gingen op den duur een zegen zijn
voor ons volk. Vooral ook in de
huisgezinnen moet meer en meer
het godsdienstig leven worden be
vorderd.
In het huiselijk leven moet een
godsdienstige toon heerschen. In
den huiselijken kring immers worden
de degelijke, diep overtuigde katho
lieken gevormd. Zonder twijfel, de
school en de christelijke leering
kunnen en moeten veel bijdragen
om het kind te doordringen van de
waarheden van onzen heiligen gods
dienst en te vormen tot een dege
lijk katholiek, maar wanneer het
kind thuis geen katholiek leven
meemaakt, wanneer het nooit over
godsdienst hoort spreken, wanneer
vader en moeder nooit vragen aan
het kind of het de waarheden van
onzen heiligen godsdienst wel kent
en begrijpt, dan kan het niet anders
of het kind zal een oppervlakkig
katholiek worden. Daarentegen,
wanneer het kind opgroeit in een
echt katholiek huisgezin, waarin
dikwijls over godsdienst wordt ge
sproken, vader en moeder steeds
toonen op de eerste plaats to hechten
aan het trouw vervullen van de
godsdienstplichten, waar het steeds
vermaand wordt om vóór alles God
trouw te dienendan zal zonder
eenigen twijfel het kind worden een
degelijk en diep overtuigd katholiek,
dat bij al zii a doen en laten zich
zal afvragen, wat plicht en geweten
gebieden en dat zal weten weerstand
te bieden aan de taal der verleiders
die, in het vooruirzicht van tijdelijk
gewin, het van God en godsdienst
trachten te vervreemden."
-■Mgr. Ley ten, Bisschop van Breda,
spreekt tot zijn diocesanen over de
noodzakelijkheid van de veelvuldige
H. Communie.
Sinds de laatste twee jaren, dat
is sinds de uitvaardiging van het
aan Z. H. zoo dierbare Decreet
heeft de H. Vader, die zich van
zijn eerste optreden af een vurig
y veraar voor de veelvuldige en
dagelijksche Communie had be
toond, als het ware niet opgehouden,
zijne beste zorgen hiertoe aan te
wenden, dat de ware leer der Kerk
omtrent de H. Communie bij het
geloovige volk immermeer ingang
zou vinden en het naderen tot de
H. Tafel overal zou bevorderd
worden. En, zich verblijdend over
de van vele kanten ontvangen me-
dedeelingeu, dat de dagelij ksche
Ccmmunie reeds begonnen was
overvloedige vruchten af te werpen,
deed de H. Vader den lOen April
11. een schrijven richten tot de
Bisschoppen van geheel de wereld,
om hen uit te noodigen, het be
gonnen werk met alle kracht voort
te zetten en door alle hun ten
dienste staande middelen de geloo-
vigen tot de veelvuldige en dage-
lijhsche Communie te brengen. En
opdat het iedereen blijken zou, met
hoe vurig een verlangen de Paus
was bezield, drukte Z. H. daarbij
den wensch uit, dat ieder jaar in
de Iloofdberk van ieder Bisdom
openbare godvruchtige oefeningen
gehouden en in alle Parochiekerken
gezamelijke gebeden door degeloo-
vigen zouden gestort worden, ten
einde de veelvuldige en dagelijksche
Communie immer overvloediger
als een zegen en een buitengewone
gunst van Gods goedheid te ver
werven.
Wat den H. Vader bij dit zijn
onvermoeid streven bezielt en be
weegt, behoeft geen verklaring.
Niets anders is het, B. G., dan op
de zekerst en kortst mogelijke wij
ze waarachtig heil te bezorgen aan
de menschheid, en, bij de voorrzet-
ting van zijn grootsche levenstaak:
alles herstellende in Christus, bo
venal hulp en steun te zoeken in
de innigste vereeniging aller chris
tenen met Hem, in Wien onze God
en Vader ons gezegend heeft met allen
geestelijken zegen en in Wien zijn
welgevallen zich heeft voorgenomen,
alles te Instellen wal in den Hemel
en wal op de aarde is. Dit immers,
zoo schreef Z. H. nog kort geleden,
dit is wel de kortste weg, om heil
te bezorgen aan ieder mensch in
't bijzonder en aan da maatschappij
in 't algemeen: alle christenen aan
sporen om te naderen tot Jezus,
tegenwoordig en levend in de H.
Eucharistie. En in het reeds ge
noemde .schrijven aan de Bisschop
pen luidt het: te midden van de
algeheele verflauwing der gods
vrucht onder de katholieken is er
zeker geen krachtdadiger genees
middel te vinden, om de verflauwde
christenen weer op te wekken tot
eene meer edelmoedige liefde jegens
God, dan de veelvuldige en dage
lijksche H. Communie, waarbij de
ziel Hem ontvangt, die de bron is
van de meest brandende liefde.
Genoeg, B. G.. om u eenigszins
te doen begrijpen, hoe hooge ver
wachtingen de Paus van het toe
nemen tder H. Communiën koestert
en hoe vurig Z. H. verlangt, dat
het lofwaardig en Gode alleraan
genaamst gebruik, om dagelijks in
staat van genade en met een op
rechte meening tot de H. Tafel te
naderen, zich van dag tot dag meer
onder de geloovigen verbreide".
En ten slotte zegt Mgr. Leyten:
„Is het Ons eeue oprechte vreugde
te weten, dat onze opwekking van
het vorig jaar niet zonder vrucht
gebleven en het getal H. Commu
niën in ons Bisdom aanmerkelijk
vermeerderd is, op het voorbeeld van
O. H. Vader diukken Wij hierbij
den wensch uit, dat op den inge
slagen weg met ijver zal worden
voortgegaan. Daarom verklaren wij
het ten slotte voor onzen uitdruk
kelijk en wil, dat er in ons Bisdom
altijd meer zal gezonnen worden
op middelen het best geschikt, om
de geloovigen te brengen tot een
vurig verlangen naar en een veel
vuldig gebruik van de H. Commu
nie. Dat de [Priesters daarover
spreken óp den kansel en daartoe
aansporen iD den biechtstoel.
Dat zij overwegen, wat er bij
ouderen en jongeren, bij menschen
van verschillende levensomstandig
heden en [gemoedsstemming kan
gedaan worden opdat zooveel doen
baar Jezus dagelijks zijne geloo
vigen aan de Tafel [zijner, liefde zie
deelnemenen hoe er het best
voor kan worden gezorgd, dat er
geen te hoogej eischen voor de veel
vuldige Communie worden gesteld
en toch de goede en vrome stem
ming niet door sleur en oneer
biedigheid verloren ga.
Wegens overvloed van copy
blijft de Nalezing der Raadsver
gadering tot morgen liggen.
ENGELAND.
De regeering verliest
De liberale Engelsche regeering
verliest zooals onze lezers weten
met elke verkiezing telkens een
stuk vanhare meerderheid. Als ze
den zetel behoudt, dan is het( nog
zoo dat de tegenstanders victorie
kunnen roepenmaar meestal wordt
haar meerderheid van vroeger een
minderheid.
En de meerderheid der tegenstan
ders wordt ook steeds grooter.
Zoo nu weer te Bashings. In 1906,
bij de verkiezingen waarbij de li
beralen zoo wonnen, werd deze zetel
door hen verloren. Maar met een
kleine meerderheid, als door een
toeval, zei men. En ze hoopten dan
ook, spoedig den zetel weer terug
te winnen. Maar nu de unionist die
in 1906 was gekozen, is afgetreden,
hebben de liberalen niet alleen de
plaats niet kunuen herwinnen, maar
integendeel is de meerderheid der
unionisten meer dan verdubbeld
't Begint er leelijk uit te zien
voor het liberale bewind.
En dat het nu daarenboven de
Katholieken zoo tegen zich uit het
harnas jaagt dooi de anticlericale
onderwijswet, doet aan het Kabi-
net-Bannerman veel kwaad boven
dien
DUITSCHLAND.
Duitschland en de Congostaat.
De gisteren door ons gemelde
uitlating van den Brusselschen
Matin" over de toegezegde hulp
van Duitschland aan België en den
Congostaat, wanneer Engeland naar
de woorden van Sir Edward Grey
„den uitvoer van de in strijd met
de Acte van Berlijn geoogste ca
outchouc door oorlogsschepen zou
pogen te beletten", wordt in de Uuit-
sche pers beslist ODjuist genoemd.
Duitschland heeft geen enkele
reden, om de gereserveerde houding,
die het tot nog toe in de Congo-
zaak heeft aangenomen, te verlaten.
De „Voss. Ztg." schrijft die me-
dedeeling in den Matin" toe aan
het persbureau van den Congostaat,
dat er naar streeft „de goede ver
standhouding en de eenstemmigheid
order de onderteekenaare der Acte
van Berlijn te verstoren en in het
bijzonder in'Engeland wantrouwen
tegen Duitschland op te wekken."
Hiertegen meent het blad ernstig
te moeten protesteeren.
FRANKRIJK.
Le papa et son fits.
In de plaats van den jongen
Pranschen lawaaimaker Archim-
baud, die tot deputé was gekozen
naar men weet omdat hij zoo veel
kabaal had gemaakt tegen de tracte-
mentsverhooging der Kamerleden,
maar die gebleken is den militairen
dienst te hebben ontdoken, is nu tot
deputé gekozen papa Archim-
baud
Het kiesdistrict bleef dus de
familie trouw 1
Het zal nu te bezien zijn, of papa
de gedragslijn van zoontje zal volgen!
Curieuze dingen gebeuren er toch
in Frankrijk 1
De vrijmetselaars-kerkdieven.
Men zal zich herinneren, dat de
Fransche „hooge" vrijmetselaar
Thomas in Limoges een paar maan
den geleden werd ontmaskerd als
een van de grootste en brutaalste
kerkdieven, die er ooit bestaan
hebben.
Hij stal en roofde, met inbraak
en met list, tal van kostbaarheden
uit de Katholieke kerken en ver
kocht die te Parijs, Londen en elders.
De vrijmetselaar-kerkdief heeft nu
zes jaar dwangarbeid gekregen, een
paar van zijn medeplichtigen twee
en drie jaar.
Wat gebeuit er met de gestolen
kunstvoorwerpen Wel, die
komen weer aan de Katholieke Kerk,
zult u zeggen Pardon, die
komen aan den StaatWant
sinds Waldeck Rousseau, Combes,
Briand, Clemenceau en consorten,
heeft de Staat immers zich verklaard
eigenaar van alle kerkelijke kunst-
voorpen, die aan de Roomsche Kerk
eigenlijk behooren 1
Onwillekeurig denkt men hier aan
de historie van de kleine en de
groote dievenThomas gaat de
gevangenis in heel goedl Maar
Briand is minister!
De kosten van de Marokko-expeditie!
In het aardige Fransche tijdschrift,
„Lectures pour tous" komt een
inierressante berekening voor aan
gaande de kosten der Fransche
expedities in Marokko.
Van het Algerijnsche legerkorps
staan 5200 infanteristen1000 ca-
valleristen; 700 artilleristen; 350
beambten en sanitaire troepen; 2
300 inboorlingen en 460 officieren
in het veld. Op den dag der mo
bilisatie ontving ieder officier een
maand soldij extra: ieder overste
678 francsieder majoor 459 francs
iedere kapitein 345 fr. enz. Dat
beteekent al eene uitgave van
150.000 francs. Bij de mobilisatie
wordt tevens de koloniale soldij
van kracht, d. w. z. de overste krijgt
in plaats van 22.60 fr. 35.50 fr.
toelagede luitenant 13.50 in plaats
van 7.60 fr., enz. De onderofficieren
krijgen ook dagelijks eene extra
toelage van 1 franc en de soldaten
van 10 centimes. Dan komen nog
de inlandsche soldaten met hunne
soldij van 1 25 francs per dag. Dat
is per dag eene extra-uitgave van
2500 fr. voor de officieren, 800 voor
de onder-officieren en 700 voor de
soldaten. Buiten de soldij worden
echter ook de rantsoenen verhoogd
en op 750 gram brood, 500 vleesch
of 300 gram geconserveerd vleesch,
25 centiliter wijn, 100 gram groen
ten enz. vastgesteld. He 10,000 dag
rantsoenen ieder sulbaltern offi
cier heeft op U/2 en ieder straf-
officier op 2 rantsoenen recht
vragen ook eene uitgave van
15 000 fr. per dag. Dan komen nog
25000 fr. kosten voor de fourage.
Het transport naar het oorlogstoo-
neel loopt öök in de papieren en
vraagt 60.000 francs. Zonder nu
nog met de hooge kosten voor
munitie en geschut te willen reke-
kenen, kost elke dag in Marokko
19.000 francs, zoodat de 60 dagen
van 1 Dec. tot 1 Februari eene
uitgave beteekenea van 1.570.000
francs.
Men houde wel in 't oog, dat
dit alleen extra-uitgaven zijn. de
gewone kosten komen hierbij niet
in aanmerking!
Dure politiedienst is het, die
Frankrijk voor Europa's pleizier,
en zonder er zelf wat bij te winnen,
in Marokko waarneemt!
ITALIË.
Rome en de Grieksche kerk.
Uit Rome komen tal van berich
ten omtrent bekeeringen van schis
matieke Grieken tot 't Katholicisme.
Zoo heeft patriarch Cyrillus VIII
die nog altijd in de H. Stad ver
toeft, uit Jeruzalem een telegram
ontvangen, waarin hem werd ge
meld, dat in Salt, het Jabeo
Galaad uit de H. Schrift in 't
over-Jordaansche, 1200 personen
hun verlangen te kennen hadden
gegeven om tot 't Katholiek geloof
over te gaan.
Deze bekeeringen-in-ma8sa worden
aan de viering van de Chrystomus-
feesten te Rome toegeschreven.
AMERIKA.
De anarchisten.
Een buitengewone actie is vaar
dig geworden over de Amerikaan-
sche anarchisten. Wat de aanleiding
ervan is, is niet erg duidelijk, maar
het is zeker dat tal van personen
dreigbrieven ontvingen. O.m. kar-
dinae) Gibbons en de aartsbisschop
van New-York, voorts een aantal
financiers en politieautoriteiten.
Reeds hebben enkele kleinere aan
slagen plaats gehad, en men vreest
voor grootere.
Nieuwtjes in drie regels.
De Prinses-Weduwe Von Wied.
Op de bezittingen in Nederland
van H.K.H. de prinses-weduwe
van Wied, geb. prinses Marie der
Nederlanden, meer in het bijzonder
h t Huis de Pauw en Bakkershagen
gelegen aan den Leidschen straat
weg, worden thans werkzaamheden
van aanleg on onderhoud verricht,
welke in de latere jaren tot't strikt
noodzakelijke werden beperkt
Men verzekert, dat een en ander
in verband staat met het voornemen
dat aan H.K.H. de prinses wordt
toegeschreven, om niet steeds te
Neuwied te blijven resideeren, maar
voor het grootste gedeelte van het
jaar met de prinsessen,haar dochters,
haar verblijf naar deze goederen
over te brengen.
Prov. Staten van Utrecht.
In bet district Breukelen hebben
de Christelijke partijen, zooals te
verwachten was, gewonnen bij de
stemming voor drie vacaturen in
de Provinciale Staten.
'Gekozen werden de heeren mr.
H. J. Doude van Troos'wijk (c.-h.)
met 2613 st.O. Knigge (r. k.) met
1967 st. en mr. H. J. H. baron
van Boetzelaer (a.-r.) met 2569 st.
Laat dat maar aal
(Wordt vervolffü.)
REUK HMRLEMSCHE COÖRANT
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden voor Haarlem fl.35
Voor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente) 1.85
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post
Ahonderljjke nummers
1.81
0.05
PRIJS DER ADVERTENTllN:
Van 1—6 regelsf0.60 (contant)f 0.50
Elke regel meer0.10
Groote letters naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 cent per advertentie contant.
i
Koning Alfonso gaat de volgende
week toch naar Barcelona. Hoe zal
dat afloopen?
De koning van Servië gaat in
deze maand zoowaar een bezoek aan
den Czaa: brengen!
Weer een reuzen-ongeluk in Ame
rika. Een school verbrand in Cleve-
land.200 kinderen verbrand en vertrapt!
Franco is bezig aan een boek over
Portugal eu den toestand der laatste
maanden in dat land.
(Naar het Duitach.)
42).
Ik geloof jeAan jou woorden twijfe
len zou "aan de kracht van een
engel twijfelen zijn.
De houtvester Dohroe ontving de door
zijn pleegzoon meegedeelde tijding met
bevrediging, maar zomjer eenige geest
drift, zooals dat de kleine, lieve Jütsa wel
deed.
Maar niet zoo vroeg vreugdevuren ont
steken, zei hij op zijn fiegmatieken toon.
Voor de tentoonstelling aangenomen is
't ding wel, maar of het de lui ook be
valt, of 't geld opbrengt Dat is een an
dere vraag. Dat moet men afwachten en
zich daarvan niet dadelijk zulke groote
illusies voorstellen.
Ik stel er mij ook geen voor, maar
mijn succes schenkt mij moed om verder
te gaan, antwoordde Walter, die reeds
den volgenden morgen weer afseheid van
't pleegvaderlijk huis nam, want een
levendige lust weer aan den arbeid te
gaan, stond hem niet toe te rusten.
Van nu af bad Margiiet eiken avond
met volle vertrouwen om Gods hulp,
dat Walters werk tosh den bijval der
kunstcritici mocht verwerven en alge-
meene waardeering en de kleine Elsa ging
geen bedelaar voorbij, zonder hem iets te
geven, hoopte, dat de Hemel daardoor
Walter's arbeid wel zou zegenen.
Orloff poogde werkelijk Evaas slechts
oppervlakkige opvoeding te verbeteren
en wijdde zich vol ijver aan dat werk,
vol belangstelling en geduld, doch spoe
dig moest hij echter erkennen, dat het
zijn jonge gemalin aan eiken lust ontbrak
bet verzuimde in te halen.
Nam hij uit zijn rijke bibliotheek een
leerzaam boek, dan hoorde zij slechts
verstrooid toe of trok een vervelend ge
zicht en begon akelig te geeuwen, vroeg
hij haar onder zijn leiding haar geringe
kennis van pianospelen te vermeerderen,
en moest zij een mooi nummer verschei
dene malen herhalen, dan sloeg Eva plot
seling dikwijls als een onbeholpen kind
met beide handen op de toetsen en liep
er van weg.
Eerst liep Dimitri de vluchtende lachend
.achterna en nam de zaak voor een grap
op, maar verloor later 't genoegen in
zulke onderbrekingen en sprak zich op
onomwonden, tamelijke ruwe wijze daar
over uit.
Niet beter ging het met de taalstudie.
Ook verdroeg Eva niet, wanneer hij haar
op 't slechte gebruik van verscheidene
vreemde woorden wee» en op haar vul
gaire manier zich uit te drnkken op
merkzaam maakte.
O, God, laat me toch met rustHet
is hier zonder dergelijke k weipartij en al
vervelend genoeg 1 riep zij op een avond.
Gij verlangt naar gezelligheid antwoord
de hij, en ge wilt je nog niet eens de
noodige regelen aanleeren, die 't verkeer
met ontwikkelde menschen vergen
Ik werd heel gaarne ontvangen en zelfs
gevierd in zeer voorname kringen, voor
ik jou leerde kennen, wierp zij trotsch
tegen.
Toen waart ge de „Bayduny", een nieuw
opflikkerende ster aan den kunsthemel
geweest, een pikant persoontje, dat men
niets kwalijk nam en over wier naieve-
teiten en dolle uitvallen men zich vroolijk
maakte. Nu staat het iets anders met de
zaak. Mevrouw van Orloff moet zoowel
gasten als zij, die gasten ontvangen met
de volmaaktste ontwikkeling eener we
reld dame tegemoet kunnen treden. Zij
mag niets doen of zeggen, wanneer men
achter haar rug lachen zou of de schou
ders ophalen.
Haar voornaamste taak, is en biijft het,
zich als de bezitster van een om dadellij k
goed waardig voor te doen. Voor je daar
voor niet klaar bent, kan ik ook jou
wensch, het eenzame goed Eszernowsky
in een plaats der gastvriendschap te ver
anderen, onmogelijk vervallen.
Jft- jij zoekt natuurlijk waar uit
vluchten, wijl het je niet past.
Ik zoek naar uitvluchten? onderbrak
hij kaar heftig. Dat zou rae werkelijk
voor de eerste maal in mijn leven ge
beuren.
Ik was tot nu toe gewoon, steeds ja
of neen te zeggen, en zal deze gewoonte
tot mijn laatsten adem moeten bijhou
den, zoowel tegenover jou als anderen.
Nu spreek je werkelijk alsof ik een be
taalde dienstmeid zou zijn, die voor alles
zwijgen moet, en niet je vrouw. Geheel
en al onderdrukken laat ik mij niet! Dat
is nu eenmaal mijn gewoontel Versta je?
Noem jij het onderdrukking, wanneer
men je leeren wil, je een schande wil
besparen
Schande? I-Ia, ha, ha! Waar ik mij
slechts vertoonde, verdrong zich ieder om
mij. Verbeeld je maar niet mij een bij
zondere gunst te hebben bewezen, toen
je met mij een verkeering aanknooptet.
Ik zou mijn weg ook zonder jou welge
maakt hebben en misschien een veel
schitterender.
Of een, die je in 't moeras gevoerd zou
hebben.
Of men in de modder verstinkt of in
de verveling, dat is tamelijk wel hetzelfde.
Dat kun je opvatten, zooals je wilt. Nu
ben je mijne gemalin en zal je gehoor
zamen.
Zoo! Zal ik? Nu, dat komt er
nog maar op tekort.
Zij wa» op een gestikt kussen gaan
zitten en keek met fonkelende oogen
Orloff aan.
Die heerlijk# sterren sehenen wel als
gloeiende kolen «n haar kleur veranderde
telkens. Mij voor immer en altijd in te
kerkeren, dat zal nooit gebeuren. Daartoe
ontzeg ik je 't recht.
Een kerker als deze, zou bij menige
vrouw een paleis zijn.
Kan wel zijn!
Dan had je ergens maar een huismusch
moeten zoeken, die al blij is het dage-
lijkscb brood en nog wat daarbij te heb
ben. Mijn eischen zjjn en waren minder
bescheiden en ik hoopte, dat gij ze be
vredigen zoudt.
Onder zekere voorwaarden ben ik niet
ongenegen het te doen.
Wanneer ik als een kind weer op de
schoolbank zou zitten en op alles, wat
jou invalt, ja en amen zeggen? Welnu,
daar zul je geen succes mee hebben, je
geeft mij je naam en je rijkdom en
neemt daarvoor af mijn jeugd, schoonheid
en mijn onaantastbaar groot talent.
De inzet mijnerzijds was de prijs wel
waardig is het evenwel ook den prijs
van den inzet waardig?
Dat ligt op mijn opvattingaan. Ik ver
zwijg je geenszins, hoe ik op 't idee kwam
ons beide levens aan elkaar te verbinden,
en op welke voorwaarden en jij ver-
klaardet daarmee accoord te gaan. Slechts
je eigen wil is geschied.
Wellicht, stelde ik mij uw huwelijk toch
wel wat anders voor.
Beantwoord slechts mijn vraag, Dimitri,
heel oprecht, zeer waar. Wil je
Ik weet niet, waarom ik het niet ze*
doen I
Bewoog je de liefde om mij ta verwer
ven
Wat anders
Met deze wedervraag, die allerlei gis
singen toelaat, ben ik niet terreden, doch
herhaalWas het de liefde voor mij, die
jou deedt besluiten mij te vragen?
De dweeperij van een jongen, zooals
Schiller die in zijn gedichten bezingt,
ten minste niet. Heb je dat gedacht van
een man van mijn jaren, die alles geno
ten heeft en van alles verzadigd is
Ge ontwijkt mijn vraag.
We zijn beiden vandaag niet in staat,
verstandig te praten.
Goede nachtLaten wij dit thema voor-
loopig rusten.
Het werd ook den volgenden en de
daaropvolgende dagen niet weer opgeno
men. Evenzoomin bemoeide Orloff er zich
evenwel mee, de jonge vrouw lust in het
leven pogen te krijgen.
Slecht geluimd sprak hij kort en barsch
met zijn onderhoorigen, berispte dezen en
genen en toonde zich bovendien zoo barsch
en afwijzend, zooals Eva hem nog nooit
gezien had.
Immer nog op haar macht over hem
vertrouwend, wilde zij Dimitri met schert
sen en beminnenswaardige liefkozingen
ophitsen, doch bereikte niets verder dan
dat hij eindelijk ongeduldig uitvoerde en
riep: