uavjdl.au voor rvsuunu- en ^.uiu-nuLL-Aivu.
De Bergmolen.
Uit de Statenzaal.
BUITENLAND,
Telegrammen.
Kindephuiswest 38-33; Haarlem
vrijdag 6 maart 1908.
32at0 Jaargang, fio. 6830
Bureaux van Redactie en Administratie:
Interc. TeSdoonnummsr 1426.
b
ht'ö
V, Te veel eer!
F E U I L L ET O N.
Nieuwtjes in drie regels.
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden voor Haarlem f 1.35
Voor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente) 1.3-5
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post 1,81
Afzonderlijke nummers0.05
PRIJS DER ADVERTENTJfiN:
Van 1—6 regelsf0.60 (contant)f 0.50
Elke regel meer0.10
Groote letters naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 cent per advertentie contant.
feit,
fete
»HCc „De Maasbode" heeft een opmer-
lip,^ kenswaardig artikel over het verval
'ii de uiteenspntting der liberale
nnt Partij
I N aar aanleiding van het besluit van
p 'len heer Reijne, om zich uit het
Ijj c hoofdbestuur der Liberale Unie terug
te trekken wegens de vrouwenldes-
6tf' rechtkwestie.
Een deel van dat artikel waar
We ten volle mee instemmen is
onder onze rubriek „Wat anderen
neggen" opgenomen.
„De Maasbode" noemt echter den
heer Reijne een aanstaand liberaal
leider. Althans een voorganger. Die
leider worden kan op het terrein
tueschen Borgesiua en Tydeman;en
dit terrein zegt het blad „ligt
nu braak in de politiek."
We gelooven: „de Maasbode" be
wijst den heer Reijne te veel eer.
De afgevaardigde voor Kampen doet
Wel eens in jeugdige dartelheid een
sprongetje ter zijde.
En liefhebbert wel eens buiten de
paden der groote politiekoch,
Kampen is allesbehalve vast en de
kamerontbinding staat om den hoek
Van de deur!
Maar in één opzicht is de heer
Reijne volbloed-liberaal, Unieman en
Borgesius-vereerderhij is anticleri-
eaal op ende opl En als 't consigne
gegeven wordt, markeert hij den pas:
Voorwaarts, links 1 De heer Reijne is
een gehoorzaam volgelingWie
hem kennen, glimlachen om 't idéé:
Reijne als leider
Zoolang de heer Reijne zich anti-
clericaliteit als 't eenig-practisch be
ginsel denkt en zich daarbij de luxe
Veroorlooft van allerlei onverwachte
sprongen in de theoretische politiek,
zoolang bewijst men hem waarlijk
- él te veel eer, ooit een toekomstig
leider in hem te zien!
Nalezing van de Raadsvergadering.
Einbarras de choix voor den
Liadso verzicht-schrij ver
En „van het goede te veel"
Zoo dunkt het ons haast voor
'len lezer, die al het onvermijdelijk-
lange verslag in ons blad van gis-
'teren doorworsteld heeft.
Daaromvoor vandaag slechts
énkele punten, die waarbij we onze
opinie te zeggen hebben, uit de
3d agendanummers genomen. De
«Sprokkels", gisteren onder 't Ste
delijk Nieuws den lezer aangeboden,
hebben daarenboven al verschillen
de appreciaties gegeven, die we noo-
dig geven moesten.
„De Hout" eu hoe die er nu
Uitziet tegen vroeger, dat is zeker
Wel 't meest-interessante onderwerp
Voor de meeste Haarlemmers. De
Verandering van onzen Hout in een
Open park tegen een wild, dicht
begroeid bosch zooals het vroeger
Was die verandering mishaagt
Velen in Haarlem. Al zijn de opinies
biet zoo overdreven als die van
den heer Karei Reijne, die in een
ingezonden stuk in een der stede-
i lijke couranten „den Hout" van
tegenwoordig inspireerend tot een
(Naar het Duitsch.)
43).
Voor ons trouwen zei ik je, dat er soms
t 'lagen komen, waarop mij iedere scherts
targt en verdriet, waarop ook elke lief-
'voojsing mijne stemming bederft. Roep
teel» mijn woorden in je gedachte terug.
Ik zal je niet weer lastig vallen, ant
woordde Aj scherp en onvriendelijk en
)vierp de deur dreigend achter hem dicht,
'n de verwachting, dat hij haai-achterna
ijlen en deze ruwheid goed zou maken.
Maar dat gebeurde niet. Hij bleef in zijn
kamer en hield de deuren derzelve ge-
j s'oten.
's Middags reed men naar tante Iwa
nowna, die weer sukkelde en dat bezoek
j erd nu dagelijks herhaald. Orloff besprak
'j'les met Mevrouw van Rustelli en wis-
'i°lde met haar van gedachten. Eva voelde,
J at zij niet meepraten kon, dat zij geen
pel kon nemen aan 't onderhoud dezer
pi<le menschen, toen daar dingen ter
.pfake kwamen, waarvan zij geen ver-
"trui had.
Haar hartstochtelijk temperament ont
makte. Niemand zou aan de tusschen
''uitri en de barones bestaande ver-
moppig walsje, tegen „den Hout"
van vroeger opwekkend tot een mooi
lied van Beethoven of Mendelssohn,
noemde
Maar al is de opinie over de
reorganisatie van „den Hout" vrij
afkeurend onder het publiek, al
zegt men vrij algemeen„de Hout
wordt leelijk" het wil ons toch
voorkomen dat dit oordeel enkel
en alleen het oppervlakkig oordeel
is van het ondeskundig publiek.
Oppervlakkig: omdat men daarbij
niet denkt aan het-behoud en de
bewaring en de verfraaiing voor
later, wat voor een bosch en een
boomaanplanting als „de Hout" is,
toch noodzakelijk heeten moet; en
ondeskundig, omdat de tuinarchi
tectuur een wetenschap is, die niet
met een „ik vind het niet mooi"
kan worden afgebroken.
Juist in het belang echter van
den, laat ons gerust zeggenberoem
den tuinarchitect die de verandering
van onzen Hout bewerkstelligt, en
om te voorkomen dat een ondes
kundig, oppervlakkig oordeel ten
slotte de „publieke opinie" gaat be
heerschen waarvoor dan alles
wijken moet, stukkeu als dat
van den heer Reijne zijn daarvan
de voorbode! daarom hebben
we aangedrongen op publicatie van
de deskundige, op de zaak ongetwij
feld diep-ingaande zelfverdediging
van onzen tuinarchitect door B. en
W. En nogmaalshet verheugt ons,
dat de Raad althans eenigermate
de noodzakelijkheid inziet, om het
publiek beter en vollediger te doen
inlichten dan totnogtoe geschiedde.
Dat het Rapport in zijn geheel ge
publiceerd wordt iets wat som
mige raadsleden om ons onbekende
redenen niet wenschten schijnt
er nog niet af te kunnen, we zullen
het nu in uittreksel krijgen.
In tusschen, we houden voldit
behoeft nog geen bezwaar te
wezen tegen het geven van al-
geheele inzage ervan aan de
PersDie publiceert waarlijk
niet alles wat los en vast is, noch
alles wat ze weet! Onbescheiden
couranten.... ja, die zijn er! He
laas hadden we onlangs in onze
stad daarvan nog een voorbeeld bij
de publicatie der Wielerfeesten, zeer
ten schade van den goeden naam
van en de goede gebruiken onder
ons, Haarlemsche journalisten.
Doch in gemeentezaken is dan
toch controle genoeg en repres
sieve maatregelen [zijn altijd bij
eventuëele onbescheidenheid moge
lijk. Dat zwaard van Damocles zou
voor sommige collega's misschien
juist goede resultaten hebben!
Over de kwestie-Vermeulen (het
geven van een bijslag op het
pensioen der ex-directrice van het
Stads Armen- en Ziekenhuis) is lang
en breed geredeneerd.
We kunnen het niet helpen,
maar het standpunt van B. en W.
handhaving der bestaande veror
dening en het niet-ontvankelijk-
verklaren van gevoelsargumenten,
komt ons het eenig-juiste voor.
En ook de beslissing van den Raad.
houding iets onbetamelijks hebben kun
nen vinden. Zij gingen alleen als goede
vrienden met elkaar om, als broer en
zuster, en steeds waren Iwanowna en
Eva erbij. De laatste gevoelde zich even
wel uitgesloten, ter zijde geschopt en daar
door ontmoedigd.
Lola was en bleef de ziel dezer avonden,
die fijn-bescliaafde werelddame, die zich
nooit op den voorgrond plaatste, nooit 't
oogmerk had, anderen op den achtergrond
te stellen, doch toonde steeds zich als de
vrouw van volmaakte gratie en voornaam
heid en die steeds op elk gebied zich
thuis toonde in 't gesprek.
Ik ga vandaag niet met je mee naar't
goed Wolgowska, verklaarde de jonge
vrouw op een achtermiddag. Ik heb hoofd
pijn.
Je zongt toch daarstraks nog.
Wijl ik me niet erin toegeven wou,
maar
Veeleer zal verstrooiing je toch goed
doen.
Dat is wel mogelijk, antwoordde zij met
een spotachtig vertrokken moud. Maar
onder verstrooiing versta ik toch iets an
ders als de bezoeken bij Tante Iwanowna.
Dp jou zullen ze wel zeer prikkelend wer
ken, dank zij Movrouw de Barones, maar
naast jullie speel ik een veel te onbe
duidende en overbodige rol, een rol, waar
uit, zooals het in de theater-contracten,
mijn persoonlijkheid niet in uitkomt.
Laat Mevrouw van Rustelli, die de
grootste aanspraak op je dankbaarheid
Wil men met geweld een heel,
heel bizonder geval zien in deze
pensioenskwestie een geval dat
wij na de toelichtingen van den
burgemeester en den wethouders
niet aan we; ig achten dan was
de Raad aangewezen op het voor-
stel-van de Kamp om aan de be
doelde dame een gratificatie te
geven. Dat was van de zijde der
heeren Miedema en Snel tj es o. i.
de eenig-juiste weg geweestgevoels-
argumentatio die op een cadeautje
werkt, en zoo ze dien weg van
den beginne af gevolgd hadden,
zouden ze, dunkt ons, meer succes
gehad hebben dan nu I
Dat de heer Miedema wil aftreden
als raadslid omdat de Raad hem
geen gelijk gaf, hebben we gisteren
in onze „Sprokkels" al voldoende
gebrandmerkt. Zóó doet geen ernstig,
beginselvast man, in een college als
de gemeenteraaddat doet men
hoogstens bij een kaartclub of een
dominopartijtje
Den Midden-Europeeschen tijd heeft
men uit het adres van den Raad
aan de Tweede Kamer geschrapt
Het belangrijkste is er dus uitge
haald, en de heer Krelage had groot
gelijk toen hij zeide, dat nu ook
gerust het heele adres kon achter
wege blijven. Want te betoogen
dat de tydverwarring van tegen
woordig een ding is dat zoo spoedig
mogelijk moet worden opgeruimd,
dat noemt men enfoncer une
porte ouverte.
Over het advies der Kamer van
Koophandel, dat als overbodig en.
bekend, terecht niet is gevraagd,
spraken we gisteren in de „Sprok
kels" alDa Kamer van Koop
handel denkt als de heer Enschedé,
doch B. en W. denken zooals
de overgroote meerderheid in ons
land, en zooals alle Middenstanders,
en zooals tal van Kamers van Koop
handel, waaronder óók de Leidsche 1
Al staat dat de heer Krelage
had gelijk, en ons even te pakken
nu j uist niet in het adres waar
mede adhaesie werd gevraagd 1
Wat den heer Van de Kamp
bewoog, om tegen de opinie van
den Middenstandsbond en van al zijn
vakgenooten en den lande in, den
Raad voor te stellen juist datgene
waarop het aankwam te schrappen
uit het voorstel, is ons allesbehalve
duiduidelijk
Ten slotteover de houding van
den wethouder van onderwijs tegen
over de relletjes-makende Bond van
Ned. Onderwijzers-heertjes, hebben
we in de „Sprokkels" het noodige
gezegd.
Dat die krachtige houding van
den wethouder ons pleizier doet,
behoeft niet gezegd. De roode on
derwijzersbond-leden willen nogal
eens gaarne zich beroepen op radi
calen steun, zelfs niet vergeefs. Dat
een radicale wethouder zóó straf
het gezag hooghoudt, relletjes on
derdrukt, en zich door het Bonds-
lawaai niet laat verdringen, doet ons
dus te méér genoegen. Moge de
heeft, buiten 't spel! gebood Orloff. Het
schfjnt dus, dat het alleen een onbedui
dend iets betreft en geen hoofdpijn, maar
wanneer gij weigert mij te vergezellen.
Ze trok haar schouders op, strekte zich
op liet rustbed neder en bevochtigde haar
voorhoofd met een sterk riekende odeur.
Wanneer je me niet gelooven wilt, kan
ik er niets aan doen, maar ik kon nu
toch heusch niet meegaan.
Zooals je wilt. Beterschap!
Hij liet zijn paard zadelen, wiens hoef
slagen spoedig in de verte wegstierven.
Mevrouw van Rustelli bewoog hem,
vroeger dan anders terug te keeren,daar
hij verplicht was nu meer bezorgd voor
zijn vrouw te zijn, al was zij ook slechts
licht ongesteld. En nogmaals wil ik het
je zeggen, Dimitri, v.oegde zij hem toe,
terwijl ze hem tot in den corridor weg
bracht. Gun Eva de vreugde barer jeugd.
Sluit dat levenslustige wezen niet van
alle verkeer met de buitenwereld af. Een
beetje toegenvendheid in dit opzicht, zal
ook haar plooibaarder maken. Despotisme
verwekt tegenstand.
Tegenstand? Dien laat ik nooit gelden
en dien zal ik ook in dit geval breken
Ik had het immers vooruit kunnen
weten, dat zij geen raad van mij aanneemt
antwoordde Lola treurig.
Dadelijk daarop stond hij alleen. De
lichte, helgekleede gestalte verdween in
een der veelal stille gangen van het oude
gebouw.
Orloff besteeg zijn paard, dat hij nu
heer Thielzélf oud-onderwijs-man,
practisch, en dus door de ervaring
geleerd waartoe het drijven van de
helaas veelal revolutionaire en so
cialistische jongere onderwijzers
brengt zich in alle opzichten zoo
ferm betoonen als wethouder
BELGIË.
Kerkelijk en burgerlijk huwelijk.
De bekende Katholieke staats
man Karei Woeste heeft in België
een wettelijken maatregel voorge
steld, die voor de Katholieken nood
zakelijk mag heeten.
Het betreft n.l. een wijziging van
art. 267 van het Strafwetboek, waar
door den bedienaar van den gods
dienst verboden is, het Kerkelijk
huwelijk te voltrekken voor de bur
gerlijke huwelijksformaliteit.
Eenzelfde verbod bestaat ook,
naar men weet, ten onzent.
De heer Woeste stelt nu voor dit
verbod in geval van doodsgevaar
van een der beide partijen op te
helt'en. Niets redelij kers immers dan
dat in zulk een geval d6 geestelijke
het kerkelijk huwelijk mag voltrek
ken zonder straf te beloopen! Dezer
dagen had zulk een voorval plaats
te Overboulaere in Vlaanderen. De
kapelaan, die vergeefs wachtte op
dSn burgerlijken ambtenaar, voltrok
op het laatste oogenblik nog een
huwelijk waarbij een der partijen
stervende was. De kapelaan werd
volgens de wet, zij het ook tot
leedwezen van den rechterveroor
deeld: het wetsvoorstel-Woeste
komt in zulk een geval te hulp.
Ten onzent hebben we zulk een
geval ook al eens gehadeen wets
ontwerp als het bedoelde zou ook
ten onzent geen overbodig iets en
zoo rechtvaardig mogelijk zijn!
DUITSCHLAND.
Het bloc en de koloniën.
Men kent de wordingshistorie
van het Duitsche anti-centrums-
bloc: de door de regeering ge-
eischte spoorweg- en troepenuitbrei
ding in Duitsch-Zuid-West-Afrika,
welke de centrumsmeerderheid wei
gerde.
Dernburg, de nieuwe koloniale
secre'arisjwien deze historie erboven
op heeft gebracht, begint datzelfde
spelletje nog eens.
Meer spoorwegen vraagt hij, en
meer troepen, nu in Oost-
Afrika.
't Mooie is, dat een en ander
vroeger door liberalen en nationalen
is geweigerdmaar het bloc
is nu voor deze heeren werkelijk
een „blok aan het been" geworden.
Ofschoon de liberalen nu al ver
tellen dat de uitbreidingscredieten
niet noodzakelijk zijn, zullen ze
toch wel eindigen met alles toe te
staan
Ze hebben zich eenmaal gebonden.
En regeering en bloc zitten aan
elkaar vast, tegen -wil en dank
Wat 'n verheffende politiek!
langzaam draven liet, want 't verlangen
naar Eva dreef hem niet naar huis. Het
was reeds tamelijk laat, toen hij 't goed
Ezsernowsky bereikte, vroeg hoe de ge
nadige vrouw het maakte en vernam
dat zij eenige uren geleden reeds koetsier
Stipen had laten voorrijden en was daar
na vertrokken.
Heel goed 1 zei Dimitri, en liet elke ver
dere vraag achterwege.
Middernacht was al voorbij, toen de
wagen door de koetspoort reed. De deu
ren werden geopend, en gesloten, het
ruischen van zijden kleeren werd hoor
baar en de echtgenooten stonden plot
seling tegenover elkaar. Elegant en stra
lend schoon, de wangen gloeiend, een
lachje om den mond, zoo begroette Eva
den somber kijkenden gemaal.
XVII.
Waar ben jij geweest? vroeg Orloff.
Naar Camorgs, antwoordde zij. Het is
reeds zeer lang geleden, dat zij ons haar
tegenbezoek maakten. Daarom ben ik er
vandaag heengereden. Ze lieten me niet
eerder weggaan.
En je hoofdpijn?
Je zei toch immers zelf, dat verstrooiing
zeer goed was. Mijn hoofdpijn nam later
iets af, en toen kwam ik plotseling op
het idee
Blijf bij de waarheid en spreek niet
van een plotselingen inval I onderbrak
hij barscli. Jou plan was vooraf gemaakt,
MAROKKO.
Spaansch verzet. .Europa's
houding.
Spanje heeft nooit veel op gehad
met de agressieve Marokkopolitiek
van Frankrijk, dat weet men.
En nu dan deze ook een nieuwe
faze is ingegaan en men heftig zal
gaan aanvallen, is de Spaansche
pers allerscherpst
Thans, nu de ware voornemens
van Frankrijk ondanks alle looche
ning zoo duidelijk aan het licht
komen, heet het, moet Spanje,
als teeken van protest zijn troepen
uit Casablanca terugroepen
De Cortez-zittingen zullen in de
komende weken waarschijnlijk le
vendige debatten te hooren gege
ven aangaande deze kwestie.
Tevens wordt uit Parijs gemeld,
dat Pichon, na afloop van den jong
sten ministerraad, den Franschen
gezanten bij de signatuurmogend-
heden der Algeciras-acte, telegra
fisch heeft opgedragen, den betref-
fenden regeeringen m6de te deelen,
dat de Fransche regeering verster
kingen stuurt naar Marokko.
Reuter seint uit Berlijn, dat deze
mededeeling „gereserveerd, koel-
hoffelijk" te Berlijn is ontvangen.
HONGARIJE.
Macedonische spoor-plannen,
De Hongaren steunen Oostenrijk
sterk in de Balkanpolitiek. En zijn
woedend op Engeland: von Aehren-
thal heeft gisteren naar Reuter
seint in de Hongaarsche delegatie
een krachtig bewijs van steun ge
kregen met zijn politiek en hem is
de raad gegeven, ondanks Engeland
en Sir Edward Grey's kijven,
voort te gaan met de spoor-plan
nen.
TURKIJE.
De Sultan schrikt!
We tfeiden al, dat de Sultan van
Turkije over Engeland's bedreiging
met een onafhankelijk Mace'donië
allesbehalve gesticht is.
Hij heeft zich nu, naar de Duitsche
bladen vertellen, de redevoeringen
van Sir Edward Grey en Lord
Fitzmaurice woordelijk laten tele-
grafeeren.
Een van de hoogste Turksche
hoogwaardigheidsbekleeders ver
klaarde den „Frankf. Ztg. "-corres
pondent te Konstantinopel, dat men
in Yildiz Kiosk in de hoogste mate
onthutst was over de wijze waarop
Engeland in de verhoudingen van
een souvereinen staat trachtte in te
grijpen.
Nooit zou de sultan een hem
door de groote mogendheden op
gedrongen generaal-gouverneur voor
Macedonië aanvaarden, om 't even
of deze Christen of Mohammedaan
is, zeide de se Turk.
Maarde Zieke Man heeft
al meer dingen moeten doen, die
hij „nooit" doen zou
AMERIKA.
Het reusachtig ongeluk te Cleveland.
De noodlottige brand van een
sehool te Cleveland in Ohio, waar
van we gisteren onder de drieregel-
voor ik wegreed en je ziekte was slechts
voorgewend
Jij woudt niet met mij mee naar Iwa
nowna Walzowska, daar je hooptet je op
andere wijze beter te zullen amuseeren
en zoo verzont je deze leugen.
Het bekoorlijke gelaat der jonge vrouw
verkreeg een trotsche, onaangename uit
drukking. Nu dan, waarom zou ik mij dan
ook nog lang verdedigen riep zij met
scherpklinkende stem uit. Zeker wilde
ik niet en zal van nu of niet weer wil
len Verstaat gij! Ik zal «nooit, nooit,
nooit, meer willen, maar zal mij ook
evenmin hier laten opsluiten en mij doo-
delijk vervelen. Ga jij uws weegs, en laat
mij den mijnen gaan.
Wat hebt gij mij overigens te verbie
den Gij steldet mij zelf bij de Canorgs
voor.
Omdat ik ze als buren niet geheel en
al passeeren kan.
Doch dat een nader verkeer met hen
mij ongewenscht voorkwam, zei ik je en
verzweeg ook den reden geenszins.
Ja wel, ik weet het, wijl zij verre ver
wanten van de Grimalskys zijn en je neef
er dikwijls komt.
Ik wil ook tevens zoo openhartig zijn
en je meedeelen, dat ik Wladimir daar
aan trof en een zeer aardigen, bescheiden
en sympathieken jongen man in [hem
leerde kennen, die het diep betreurt, dat
jij hem ongenegen bent.
Dat geloof ik wel, zei Dimitri, om wiens
berichten spraken, was het gevolg
van het te fel stoken van een
kachel.
De zes verdiepingen liooge school
brandde zeer snel uit. De onderwij
zers beproefden de orde onder de
kinderen te bewaren, doch toen
deze laatsten de vlammen zagen,
drongen zij in doodsangst naar de
eenige deur, die naar buiten leidde,
maar deze werd spoedig door hun
verminkte lichamen afgesloten.
Meer dan 100 jongens en meisjes
van 7 tot 10 jaar waren op de 3de
verdieping opgehoopt en schreeuw
den in hun vertwijfeling voor de ven
sters, terwijl men met de brand
ladders hen niet bereiken.
Het aantal der omgekomen kin
deren wordt nu opgegeven als 180.
Tijdens de paniek wierpen zich 15
kinderen uit het venster. De meesten
hunner werden deerlijk gewond op
genomen; 3 meisjes vonden op die
wijze den dood.
Een zekere Upton heeft 18 kin
deren gered. Toen hij o.a. een
meisje uit het brandend gebouw
wilde redden en het bij den arm
greep, scheurde de arm van het
lichaam loszóó ver had het vuur
zijn vreeselijk werk al verricht.
Upton viel van zichzelf, toen hij
het kinderarmpje in de hand hield.
Men moest hem wegdragen. Hij
heeft ernstige brandwonden.
Een van de geredde kinderen
heeft verteld, dat de kinderen, die
uit het gebouw snelden, over de
lijken hunner kameraadjes moesten
loopen 1
Koning Edward is naar Biarritz.
Hij bezocht eerst nog zijn zieken eer
sten minister Campbell Barmerman.
Einde van deze maand zal te
Genua de eerste Italiaansche katho
liekendag plaats hebben.
Een samenkomst der koningen
van Engeland en Italië, op zee bij Si
cilië, is op til, naar het heet.
Vier verdachten van den aan
slag op den Sjah zijn gevangen ge
nomen in een tempel.
BRUSSEL, 5 Maart, Minister
Schollaert heeft heden na een
laatste gesprek met koning Leopold
bij de Kamer een aanvullingsstuk
behoórende bij het verdrag tot
overneming van den Kongostaat
ingediend. (Het stuk is in zijn groote
trekken overeenkomstig we reeds
hebben gemeld)
De kroonstichting vervalt, tegen
een jaarlijksche uitkeering van
120,000 fr. aan prins Albert en van
75,000 fr. aan prinses Clementine,
de verplichting om de concessies,
verleend aan de American Congo
Company en de Campagnie fores-
tiére alsmede de belofte van de
concessie van grondgebied aan de
zending te eerbiedigen. De koning
houdt in volledig bezit 40,000 H.A.
in Majoembe, waar hij proefnemin
gen met gewassen zal houden.
BRUSSEL, 6 Maart. Nadere bij
zonderheden over de Congo over
eenkomst zeggen nog
lippen nu weer dat gewone, spottende
lachje speelde.
Hij heeft reden zich over mijn onge
negenheid te beklagen, jij evenwel niet
minder haar te zegenen.
Zij haalde haar schouders op. Houdt
gij het voor onmogelijk, dat ik ook zon
der jou praal en rijkdom zou genoten
hebben? Mijn glansperiode begon juist
aan te vangen, toen gij mij van daar weg-
voerdet en wel, zooals ik het nu inzie,
niet uit liefde, maar om twee personen,
je neef en de Barones een poets te bak
ken! Gij moest je vermogen aan iemand
anders vermaken, opdat het ten slotte
niet aan Wladimir zou komen eu wenschtet
als de verpersoonlijking van een egoïst,
het uiterst noodzakelijke met het aange
name te vereenigen. Mij vondt ge aardig,
begeerenswaard en hieldt mij voor onnoo-
zeler dan ik ben. Dadelijk hadt ge je
keus gemaakt. Ik ben evenwel geen
Marionet, die danst, wanneer men aan
't touwtje trekt. Ik ben geen zottin, die
steeds bukt en zioh door jou laat behan
delen als een slavin, die haar eigenwaar
de niet schatten kan.
Wat mij als Mevrouw van Orloff, als
meesteres van Ezernowsky, past, daar
maak ik nu aanspraak op en betwist je
het recht, je het te weigeren,
(Wordt vervolgd).
