DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND
De Bergmolen.
flaagsche Brieuen.
Kinderhuisvest 31-33, Haarlem
Interc. Telefoonnummer 1426.
BUITENLAND.
iSDAC (7 MAART 1908.
32"t" Jaargang. No. 6839.
Bureaux van Redactie en Administratie:
Ran hen, die zich met in-
ng uan 1 April per 3 maan-
fi op ons blad abonneeren,
>rdt de „NIEUWE HAAR-
MSCHE COURANT" tot dien
fum kosteloos toegezonden.
Waarheen?
FEUILLETON.
Nieuwe actie der Franschen,
China geeft toel
ABONNEMENTSPRIJS:
'er 3 maanden voor Haarlem fl.85
fooi de plaatsen, waar een agent is gevestigd {kom der gemeente) 1.35
fooi de overige plaatsen in Nederland franco per post 1.8C
{wonderlijke nummers.0.05
PRIJS HER ADVERTENTIÉN
Van 1—6 regelsf0.60 (contant)0.50
Elke regel meer.0.10
Qroote letters naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 cent per advertentie A contant.
(•>u bericht, dal diepen indruk
jet diaken op elk geloovig en
[ristelijk gemoed, vinden we in een
bladen.
|)aar wordt n.l. medegedeeld, dat
br eeriige predikanten der Ned.
;,,v- Uemeente te Almelo aan de
LS- 'lc|inaten" een circulaire wordt
idg^deeld, waarin over „het onpro-
jV °h karakter" van den Doop
ifö' gesproken en o.m. hei vol-
n'l': Wordt gezegd
,Als een a.s. lidmaat hart lieeft
of wat. de kerkelijke gemeente wil.
f °°k reiner en vromer wenscht
leven, dan is dat voldoende. On-
,,j;oek uzelven er op, ot' dat uw
tiS('h is
>len versta dit wel- Mocht
nu.!1 .van zichzelf weten, dat hjj
niet is gedoopt, dan wordt bij
Izpn vo]strekt niet afgeraden dat
ei' zich )aat doen. Eer het te-
oftenl! i)c doop kan een schoone
nfl® "neldige handeling voor ie-
jiim zijn
Maar er om cen 0f "andere
dei1 t>ez(vaar tegen heeft zich te
te" 'löopen die melde zich er niet
U' aap r
m predikanten deelen voorts me-
l,
dat
zij ook ongedoopten als lid-
jilll'j11 de betergezinden on<
lek ,n t einde wel gaan schs
i.ffu der Ned. Herv. Kerk zullen
jiixenien en zeggen t en slott e
M arineer de met roomsohe dwa
len besmette loden onzer kerk,
ie ('r nIar hunkeren of deze weer
Ini^'^niate mag worden als de
bo"ls°he, ervaren dat het ons ernst
piet ons verzet tegen hun drijven.
onder hen
gaan schamen en
z'tl Z1i' terwijl zij zich zoo
bimen aan denkbeelden en ge-
juikpn, zich als onwaardige pro-
igtantpn gedragen, en niet wande-
In PP den weg dien Christus wees."
#ó°vor js het dus in de Hervormde
ci'k al gekomen
poor predikanten wordt de H.
IooP Senocmd „een Roomsohe dwa-
Ing'
We onthouden ons van elk eom-
icjitaar 0p het medegedeelde. Het
christelijk, heidenseh karakter dat
iimderne Protestanten verkrijgen,
gt hier voor iedereen dik er bo-
«•noP^
1 Maak gevraagd mag worden
Maarnoen leidt dit alles?
Naar een modern Heidendom?...
li<M kan niet anders!
Ei' veel veranderd in den po-
jtieken toestand. Niet alleen dat
Were mannen achter de regeerings-
afel zijn komen te zitten, maar
ok dat de atmosfeer in de Kamer
po belangrijk gewijzigd is. Onder
jet, ministerie-De Meester ging die
voortdurend zwanger van relletjes,
van opstootjes; men was er geen
dag zeker van, dat niet een of an
dere politieke onweersbui zou los
barsten. Op de meest, onverwachte
oogenblikken gebeurden er vaak
dingen van ingrijpenden aard en
verre strekking, zoodat onrust steeds
de gemoederen vervulde en de heer
De Meester maar al te vaak zich
geroepen achtte een kalmeerend of
verklarend woord to spreken, wat
hij dan meestal nog heel onhandig
deed.
Thans schijnt dit alles op eens
gewijzigd, te oordeelen ten minste
naar de rustige, snel afgeloopen
crisisdebatten. Zeker, er zal nog
jwel eens een stormpje loskomen, al
dadelijk b.v. als de wet op het
„vrijwillig" gedeelte aan de orde
komc, waarop menige spreker nu
al onrustbarend doelde, maar dau
zal men 't van te voren hebben
zien aankomen, zal 't een onver
mijdelijk iets zijn, waarop men van
weerszijden rekent.
Die onverwachte uitspattingen
echter zullen we wel niet licht zien
terugkeeren. Er is kalmte gekomen
rechts de kalmte der zekerheid
van 't vertrouwen op de kiezers,
d e wel in meerderheid achter de
Kamermiuderbeid staan; links de
kalmte der onmacht en der vrees
voor diezelfde kiezersmassa een
vrees, door den uitslag in Tietjerk-
steradeel, waar Excellentie Rink ai
dadelijk het liberale stemmental be
duidend zag dalen, niet weinig aan
gewakkerd.
Zóó geheel anders is de stemming
in de Kamer geworden, dat mr.
Drucker, die een nogal luidruchtige
rede hield, uit den toon viel. Toen
hij mr. Kolkman's woord, dat in
1905 zoo insloeg, herhaalde en ook
zeide: „We zitten nu eenmaal met
de meuschen," zie, toen vond dat
heelemaal geen weerklank, wijl ieder
gevoelde, de verhoudingen gansch
anders waren dan voor een paar
jaar!
Ook de mop van Schaper,
dat het ministerie is „een houten
loods," getimmerd inderhaast uit
allerlei planken, ging niet op.
Niemand lachte er om.
Beter dan mr. Drucker en burger
Schaper behalve waar deze de
bezuinigiugs-misleiding der libe
ralen nog eens geeselde bracht
de heer Goeman Borgesius het er af
Deze heeft zich waarlijk weer wat
gerehabi'iteerd. Op 't laast der De
Meester-periode werd hij niet erg
au sérieux geuomeD, maar nu
wist hij door zijn ingetogen kracht
de aandacht weer te winnen. Ware
hij op zijn oude manier van leer
getrokken, het zou natuurlijk inter
rupties van rechts geregend hebben,
maar zulke fijne politieke voelhorens
heeft de afgevaardigde uit Enkhuizen
wel, dat hij zich inhield. Zoo heel even
tjes b.v. zinspeelde hij er wel op, dat
de heer Heemskerk dan toch geen
meerderheid achter zich had, maar
hij besefte, düt de rechtsche min
derheid toch heel wat solider basis
was dan zijn linker meerderheid
en zoo ging hij er maar niet op
door, repliceerde hij niet eens.
Heel het crisisdebat maakte
trouwens den indruk dat het maar
gehouden werd uit sleur. Het is
nu eenmaal mode om een nieuw
ministerie eens aan den jas te trek
ken en daarom deed men het, maar
't ging niet van harte, want de jas
is goed van snit en sluit best.
De nieuwe figuren achter de mi
nisterstafel werden natuurlijk ge
ducht bestudeerd. De heeren Kolk
man, Talma en Heemskerk bleken
zich nog niet goed in hun fauteuils
thuis te gevoelen. Géwoon frank
en vrij door de Kamer te drente
len, eens te praten met den een,
te overleggen met den ander, ver
lieten zij hun regeeringszitplaats als
't maar even mogelijk was; terstond
na 't uitspreken zijner verklaring
stond minister Heemskerk al druk
gesticuleerend tusschen een groep
kamerleden, even snaaksch alsof
hij nog gewoon voor Sliedrecht
zetelde.
Van Sliedrecht gesproken, ik
hoorde verzekeren dat de heer Van
der Molen, door dit district ons
geschonken, wel eens de leider der
anti-revolutionaire fractie zou kun
nen blijken. Voor den heer L'e
Waal Malefijt ware dit een achter
uitgang, maar deze afgevaardigde
is waarlijk niet van het hout, waaruit
men een krach tigen leider snijden kan.
Aan zijn zwakke stem, die ook bij 't
crisisdebat in het gegons der Kamer
verloren ging, beantwoordt heel zijn
weinig-krachtdadig optreden, zoodat
minister Heemskerk's partij best
een anderen aanvoerder gebruiken
kan. We zullen er wel ras meer
van zien, want de nieuwgekozenen
voor Sliedrecht en Tietjerksteradeel
zullen zich natuurlijk wel gauw
la.ten installeeren, opdat het regee-
ringssmaldeel spoedig op volle
sterkte zij.
Politicus.
DOITSOHLAND.
Bloc gemodder.
Men is weer druk aan het mod
deren om de regeringsmeerder
heid in Duitschland bij elkaar te
houden, of, wil men een ander
beeld: met allerlei lokmiddeltjes
en sjacherbeloften wordt het uit
eenvallende „bloc" in den letter
lijksten zin nog samengelijmd.
Het gaat nu over het voorge
stelde verbod om in openbare ver
gaderingen een andere dan de
Duitsche taal te mogen bezigen:
een maatregel, direct tegen Polen
en den Elza3 gericht.
De liberalen zijn daar vlak tegen,
de conservatieven zijn er druk voor.
Van den anderen kant is er echter
de nieuwe beurswet: die zeggen
de conservatieven, niet in het be
lang van den handel is.
Nu moet Von Bülow, door ic het
eene wat te laten vallen ten gun
ste der eene, en in het andere wat
te schrappen ten behoeve der an
dere partij van het „Bloc", de twee
ontwerpen met allerlei gesjacher
erdoor sleepen
Hartverheffende, beginsel-rijke
politiek toch
De liberalen zelf spotten met het
„Bloc" En dat het vroeg of laat
vroeg is waarschijnlijkeruiteen
zal vallen en de plaats voor het
Centrum weer zal vrijlaten, dat is
buiten kijf!
De katholieken kunnen veilig
afwachten 1
Geen politieke beteekenis?
Officieus wordt nu gemeld, in
tegenspraak met de eerste be
richten, dat bij de aanstaande ont
moeting tusschen Keizer Wilhelm
en Koning Victor Emanuel in
Venetië noch de rijkskanselier noch
de staatssecretaris van buitenland-
sche zaken aanwezig zal zijn.
Vervalt nu de politieke beteekenis
van het bezoek
LUXEMBURG.
De troonopvolging.
Het ambtelijk blad te Luxem
burg maakt een besluit van den
Groothertog bekend, waarbij aan
zijne oudste dochter, prinses Maria
Adelheid als „eerste rechthebbende
op den troon" de titel van erf-
groothertogiu van Luxemburg en
erfprinses van Nassau verleend
wordt.
Daarmede is de befaamde Salische
wet, die san Koningin Wilhelmina
de troonopvolgiug in Luxemburg,
na den dood van Koning Willem
III verbood, defiuitief opgeheven.
Voor koningin Wilhelmina wilden
de Luxemburgers deze opheffing
niet tot stand brengen; de toekom
stige groothertogin is echter Ka
tholiek, z^oals het geheele Luxem-
burgsche v )lk, wat ongetwijfeld van
eenigen invloed is geweest op de
goedkeuring van deze verandering.
MAROKKO.
Reuter seint, dat generaal d'Amade
een telegram heeft verzonden uit
het Bivak te Oeled Fatima luidende
„Hedenmorgen verlieten de troepen
de kasbah van Oeled Kaid;oml2
uur 's middags werd het bivak te
Dar Oeled Fatiua betrokken. Er
werden vele seinen waargenomen,
waarop de vijand zich in groote
getale in de richting van Zaoei en
El Oerini verzamelde.
De vijand, ter sterkte van 1000
ruiters en evenveel voetvolk, ging
tot den aanval over, maar ons ge
schut boezemde den aanvaller de
noodige vrees in en stelde de in
fanterie in staat den aanval door
te zetten tot de teuten en de tenten
dorpen door te trekken.
De Marokkanen boden verzet tot
in de tentendorpen en leden zware
verliezen, waarvan velen met de
bajonet werden toegebracht. Tenten
en vee vielen in onze handen; grijs
aards, vrouwen en kinderen zullen
worden vrijgelaten. Aan Fransche
zijde werden slechts weinig verliezen
geleden."
PORTUGAL
Rare berichten.
Twee rare telegrammen worden
medegedeeld uit Lissabon.
Volgens het eerste zou er weer
een samenzwering zijn ontdekt, die
ten doel had een militaire dictatuur
in te voeren.
En het tweede telegram meldt
dat Z. H. de Paus een brief zou
hebben geschreven aan koningin
Amelie, waarin hij haar den raad
gaf geen zachtmoedigheid te be-
toonen tegenover de republikeinen 1
Daaraan wordt toegevoegd, dat er
groote verontwaardiging in de »tad
gewekt is door dit bericht.
We zijn zoo vrij van het eerste
niet veel, en van het laatste bericht
niets te gelooven!
PERZIË.
In het land van den Sjah.
Het gist er, in het land van den
Sjah 1
En we «taan, als de teekenen niet
bedriegen, daar weer aan den vöor-
avohd van ernstige gebeurtenissen.
Het op zichzelf ongehoorde feit
verleden week door ons gemeld, dat
de Sjah zijn bijna 60-jarigen oom
Zill es Sultanen en diens oudsten
zoon Djelal ed Dauleh gevangen
heeft doen nemen, omdat zij een
samenzwering tegen hem op touw
zooden hebben gezet, geeft, ook al
blykt het bestaan van zulk een *a-
menzweriug onjuist, een verrassen
den- kijk op den toestand en op het
karakter van Sjah Mohammed Ali
Mirza.
Zill es Sultaneh is een persoon
van zeer veel invloed, al blykt nooit
heel duidelijk of hy dien nu in
vrijzinnige richting of op reaotio-
naire wijze tracht aan te wenden.
Het vermoeden dat hij er opportu
nistisch mee te werk gaat, schijnt
daarom niet ongewettigd.
Begrijpen wij den toestand nu
goed, hetgeen door de schaarsche
en vaak minder juiste berichten
dikwijls zeer moeilyk valt. dan be
duidt die (al of niet bestaande) sa
menzwering een weer opleven van
de reactie.
De besluitelooze Sjah heeft zoo
wel de volkspartij, die vooruitstre
vend is, als de conservatieven die
gaarne elke gelegenheid zouden
aangrijpen om den ouden toestand
te herstellen, althans een poging
daartoe te doen, verbitterd.
En nu is het zeer waarschijnlijk
dat de samenzwering van prins Zill
ten doel had een herstel ran den
ouden toestand, door omverwerping
van den troon, welke laatste om
standigheid dan den Sjah zou heb
ben doen ingrijpen.
Dat dit zoo is, wordt waarschijn
lijker door dat de naam van prins
Salar in dit verband opnieuw is ge
noemd. Prins Salar ed Dauleh is
een jongere broeder van den Sjah
en verwekte verleden jaar in den
voorzomer een opstand,om den troon
maehtig te worden.
Na bij Rivavend te zijn versla
gen vluchtte hij in het Engelsche
gezantschap en gaf zich later, nadat
hem was toegezegd dat* zijn leven
zou wordeu gespaard, aan den gou
verneur van Hamadan over, met
wien hij naar Teheran terugkeer le.
Hij werd daar bljjkbaar met vrij
gevigheid behandeld, 'doch heeft
nu, bij gebleken nieuwe poging om
tegen zijn ouderen broeder op te
staan, weer een groot deel van die
vrijheid moeten inboeten.
De aanslag op Emir Bahadoer is
dan een uiting van ontevredenheid
van de andere partij, die heel goed
ziet dat do Sjah besluiteloos is, wei
felt en reactie wil, doch niet recht
durft doortasten.
In de dagen van den December-
staatsgreep werd reeds op prins
Zill's verwijdering van het Hof aan
drongen, doch dit ging toen niet
door.
Waarschijnlijk hebben de parle
mentaire afgevaardigden bij de toe a
gevoerde onderhandelingen dezen
eisch nog niet durven stellen, al
thans met de belofte dat hij niet
meer zou intrigeeren genoegen ge
nomen.
Blijkt deze onderstelling juist, dan
staat de Sjah dus tusschen twee
vuren en wordt zijn dreigende hou
ding tegenover het parlement ter
zake van de vervolging der perso
nen die een aanslag op hem deden,
duidelijk. De Sjah ziet zich bedreigd
en tracht nu achter de schermen
zijn kwijnenden invloed te herstel
len, terwijl hy, wanneer hy de kaue
schoon ziet, een bedreiging uit, of
handelend, en dan meestal met ge
lukkig, ingrijpt.
In elk geval komt het ons voor,
dat de positie van den Sjah door
het verwijderen van het Hof van
zijn invloedrijken oom zeer is ver
zwakt!
CHINA.
De Chineesche Draak heeft voor
de Japansche Zon moeten bukken
China heeft volledig alle eischen
der Japanners in zake de Tatsoe-
Maroe-kwestie ingewilligd.
China zal aan Japan 21,400 jen
betalen voor de wapenen en 10,000
taëls als schadevergoeding voor het
gedwongen oponthoud der Tatsoe-
Maroe te Kanton.
Det vrijlating van 't schip zou
vermoedelijk gisteren plaats vinden.
Japan heeft van zijn kant beloofd,
scherpe verbodsbepalingen uit te
vaardigen en toe te passen op den
smokkelhandel in wapenen en mu
nitie uit Japan naar China. Maar
Japan heeft niet willen beloven, die
bepalingen ook van kracht te doen
wezen cp de verscheping van wapen
tuig naar Macao.
De onderkoning, die weigerde
toe te geven is defiuitief ontslagen.
Eén ding is zeker: dit heele in
cident zal veel kwaad bloed tegen
Japan zetten in China!
(Naar het Duitsch.)
52)
J)io laatste woorden uitsprekend,
Poog zij zich zoo dicht over hem.
lat haar adem zijn wangen streelde
n voegde hem toe: Volg mij niet!
k ben alleen gekomen en wil even-
;oo gaan.
XX.
Hoe duidelijker Eva gevoelde, dat
dj Walter's liefde niet meer bezat,
les te verlangender streefde zij er
laai'- het verlorene terug te winnen.
Niet in staat een wensch te onder
drukken, geheel en al slavin als zij
pas van de indrukken van 't oogen-
j'lik, begaf zij zich naar haar ge
boortestadje, nam haar intrek in 't
hotel en zond van daar een briefje
baar Margriet, met 't verzoek haar
j'adelijk te komen bezoeken.
Het jonge meisje kwam t ver
hoek na.
He jonge zuster sprak lang, harts-
oehlelijk bewogen en besloot haar
vertrouwelijke mededeeling- met de
Woorden
.Walter j.s |)00S Qp xnijmaar hij
'emjni me, Jk weet, dat hij '1 doet
en evenmin zonder mij leven kan als
ik zonder hem. Alleen de gedachte
mij te krijgen, heeft hem tot den
waren kunstenaar gemaakt en ook ik
heb behoefte aan hem, wanneer jk
allen levenslust verliezen zal.... Al
leen één beletsel staat thans nog'
tusschen ons beidenGij, Margriet
Ik geef wel graag toe, dat gij veel
edeler en veel beter bent dan ik. -
Maar zult gij hem gelukkig kunnen
maken, zult gij ooit voor hem wor
den, wat ik voor hem zijn kan
Hij heeft je lief, ja zeker, en. vreest,
dat hij aan je gebonden is. Zoudt
gij hem evenwel willen blijven vast
houden wegens een ondoordacht ge
zegde, wanneer ik je toch alles zeg
gen moest, dan zoudt gij daarmee
niet alleen zijn, maar ook mijn geluk
verstoren.
Is het werkelijk zoo? vroeg Mar
griet, en twee groote tranen vloden
langzaam van de donkere wimpers
en rolden zachtkens over de sneeuw-
bleek, geworden wangen.
Ach, vergeef me, ik ben een zeer
ellendige egoïst! riep mevrouw Van
Orloff, en had dit niet moeten zeg
gen Doe. wat je je hart ingeeft. Het
zal altijd het beste zijn. Loef wel!
i'jij voelde zich door twee kleine
handjes teruggetrokken.
Gelooft ge, dal hi.i je nog bemint?
vroeg Margriet met zachte, gebro
ken stem,
Ja, kind wat, moet ik je. daar
op antwoorden
De waarheid.
Nu. goed ik geloof liet.
En gij bemint gi.j hem
O, ja.
Margriet'Si kinderlijke gestalte
richtte zich geheel omhoog, toen zij
op bevelenden toon riep:
Spreek zoo oppervlakkig nietIk
heb een heilig recht te vragen en
volle oprechtheid te vorderen, want
nu dringt zich misschien de noodza
kelijkheid aan mij op, een groot,
zwaar offer te brengen. Ik zal het
graag doen, doch alleen met de over
tuiging (Walter daarmee werkelijk
het doel zijner innigste wenschen
bereikbaar te maken Nog hebt gij
hem je liefde niet bewezen. Kunt
en wilt gij het nu?
Ja.
Zult. gij weer niet wankelmoedig
worden
NeenSinds ik .Walter's kunst
werk gezien, sinds ik het oordeel
cler grootste autoriteiten over „De
Samaritaansche" gelezen heb, voel
ik, dat wij eens zijn, onsterfelijk
voor altijd
Sinds wanneer Ik evenwel heb
hem bemind, toen de heele wereld
en hij zelf aan zijn talent twijfelden.
Ja ja, zustertje, dat was lief
en goed van je, maar hem geestdrift
ingestort, hem op de treden voor den
roem geplaatst, dat heb ik alleen.
Hij wil het nu zelf niet erkennen,
omdat hij hoos op me is en voor
jou met yecht warme dankbaarheid
koestert. Maar, ziet ge - of
het je niet mogelijk zal zijn mij uit
zijn hart te verdringen Of Walter
de voor kunstenares aangelegde
raadgeefster, de begecsterendste me
dewerkster. die hij in mij gevonden
zou hebben, van zich af kan zetten
Vertrouwt ge je dat toe
Margriet liet treurig het. lieve,
kopje hangen.
Hoe zou ik, arm, eenvoudig kind
dat klaar krijgen Hij hoeft zich
waarlijk niet voor gebonden te hou
den. Ik wilde zelfs den ring niet
nemen en verzocht Walter eens rij
pelijk te overleggen. Zijn geluk
is mij immers veel gewichtiger dan
het mijne, en ook voor jou wil ik
geen sta-in-den-weg zijn. Maak hem
alleen zoo vroolijk en tevreden als
het steeds mijn streven geweest zou
zijn.
Ben ik het werkelijk alleen
slechts, die jullie scheidt, wees dan
niet bezorgd. Van nu af staat niets
meer tusschen jullie in den weg. De
weg is vrijGoeden nacht, zuster
Zeer vroeg in den morgen stond
Margriet den volgenden dag voor t.
posthuis en wilde mijnheer er-
necke of zijn vrouw spreken.
De oude luitjes zaten m hun ge
moedelijk kamertje. Op de tafel
stond de koffiekan te dampen en uit
's postmeesters pijp stegen licht ge
kronkelde wolkjes op naar 't open
raam
Welkom, mijn kind! riep vrouw
Wernecke.
Naar ik hoop, is er niets gebeurd,
wat je tot ons voert Neen
Haal een kop uit de glazenkast. Je
weet de plaats immers hier?
Het jonge meisje boog en vroeg
daarnaSuzanna slaapt zeker nog
Ja. Het arme kind wordt steeds
sukkelender en heeft, rust noodig.
Bij den postmeester scheen plotse
ling iets in de keel gekomen te
zijn.
Hij schraapte zich de keel, klopte
zijn pijpje uit en ging aan 't venster
staan.
Na een tusschenruimtc van een
paar minuten, wendde hij zich om
en zeiGij moet toch zeker dadelijk
weer niet weg,'Margrietje Snze zal
het zeker wel pleizierig vinden, dat
je gekomen bent, maar wakker ma
ken mag ik ze niet.
(Niets drijft me weg, antwoordde
zij. Is Suze - dat wil zeggen
denken de dokters altijd nog, dat een
verblijf in het Zuiden haar goed
zou doen
Ten minste zij raden het mij eiken
keer aan, zei Wernecke, ofschoon
ik geen rijk man ben, zou ik mijl)
eenig kind deze laatste gelegenheid
toch nog te genezen, gaarne aanbie
den maar 8uzanna wil met geen
vreemde verpleegster reizen en even
min dulden dat moeder, die hier
moeilijk gemist kan worden, haar
vergezelt. Ja, ja, Margriet, dringen
der dan vroeger wordt mij aangera
den, de zieke naar een warm kli
maat te zenden, thans nu de herfst,
reeds nadert. Maar, waar een be
geleidster te vinden, die haar past
en waar wij, ouders, ons volle ver
trouwen in kunnen stellen
Gij sloegt het destijds af
Daar Walter mij noodig had, fluis
terde zij diep blozend. Nu is alles
anders. Niemand heeft mij meer noo
dig, noch in de houtvesterij, noch
in den molen
O, gingt gij mee riep de post-
meesteres. Ja, dan wisten wij. dat
onze dochter zeker in goede handen
was.
Haar oogen blonken van vreugde.
Het innige hopen van een moeder
eindigt immers slechts met den kaat
sten ademsnik van 't geliefde kind,
(Slot volgt.)
