DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
I-
et spook van (Mwyod-Park.
BUITENLAND.
BINNENLAND.
g&Ënsferhuisiffest 31-33; Haarlem
IJDAG 20 MAART 1908.
32ato Jaargang, No. 6842.
Bureaux van Redactie en Administratie:
luiere. Telefoonnummer 8426.
Ran Hen, die zich mef in-
itig uan 1 April per 3 maan-
|n op ons blad abonneeren,
ftrdt de „NIEUWE HAflR-
fMSCHE COURANT"tot dien
|tum kosteloos toegezonden.
Neutraal?
Nieuwtjes in drie regels.
Ned. Zouavenbond.
Gemengde Berichten.
FEUILLETON.
OWE HURLEHSCHE CQURUTT
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden voor Haarlem f 1.85
Jrior de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente) 1.85
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post 1,8C
jifzonderlyke nummers0.05
PRIJS DER ADVERTENTIÊN:
Van 16 regelsf0.60 (contant)f 0.50
Elke regel meer,0.10
Groote letters naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 2-5 cent per advertentie fl. contant.
,De neutrale Middenstandsbewe-
ig in ons land houdt zich verre
i de politiek."
lat heet bekend, en wordt her-
ildetijk met nadruk verzekerd.
Yog onlangs, toen een Roomsch-
ffholieke iWinkeliers vereeniging
Amsterdam werd gesticht, pro-
Heerden een aantal leden der (neu-
kle) „Algemeene M inkeliersveree-
hging" op geruchtmakende wijze
karvoor was zoo'n Roomsche ver-
kiging noodig.de „Algemee-
I S\[. V." zou heuseh niet partijdig
4-den
Kn men betoogde met nadrukfe-
jfatiéve samenwerking van confés-
i'iecle vereenigingen zou de een-
licht breken, een „neutrale" ver-
ftiging alleen kan wat uitwerken!
i die neutraliteit stond boven ver-
bi king!
J awel
Gisteren moest in Amsterdam een
iieenteraadslid worden gekozen.
De liberale eandidaat was.... de
htskundige adviseur der „Alge-
ene Winkeliers-Vereeniging-"
lm al heeft nu die vereeniging niet
i zóódanig en met open vizier ha
ft liberalen adviseur gesteund, -
liter de schermen is er met „Mid-
hstandsbelang" en „Middenst'ands-
Ihartiging" terdege gewerkt.
J ngezonden stukken in de Amster-
jinsche bladen, die kennelijk van
fti in de Amsterdamschc Midden
ftndsbeweging zéér vooraan-staand
b'Soon afkomstig waren, moesten
óirenboven dienst doen voor den
jieralen eandidaat.
ipe „neutraliteit" der neutrale
inkeliers vereeniging is nu hier-
fede wel niet openlijk geschonden,
kar bewezen is toch weer, voor
zooveelste maal, dat strikte
futraliteit een onmogelijkheid is.
En de historie van de candidatuur
n Mr. Frikkers in Amsterdam VII
een nieuw bewijs voor de nood-
kelijkheid van een Roomsche Mid-
'iistamlsvereeniging, óók in Am-
i'erdam, die met de neutrale en ra-
cale vakgenooten zeer gevoegelijk
m samenwerken, maar die wat de
'incipes aangaat, zonder eenige aar-
1-1 ing of zonder vrees, in sociale wa
ren zich bewegend, de Roomsche
ag kan hijsehen
DUITSCHLAND.
De „Bloc-knoeierij.
.La comedia finita... 't ac
cord is er tusschen liberalen en
kiservatieven.
Belde partijen liebben een stak
lü hun beginselen opgeofferd
ri toch maar in het regeerings-
schuitje te mogen blijven, en ziedaar-
de historie weer in orde
Eigenlijk gezegd is de komedie
hiermede toch niet uitéén bedrijf
is er maar afgespeeld I De andere
bedrijven zal men later krijgen,
want bij elke kwestie die oprijst,
treedt het diepgaand beginselverschil
tusschen conservatieven en liberalen
natuurlijk weer op den voorgrond.
En het zal de vraag wezen, of de
Katholiekenhaat (tegen het Centrum
gaat immers de Bloc-politiek) ten
slotte zoo sterk zal blijven, dat alle
beginsel van liberaliteit of conser
vatisme erdoor overboord kan worden
gezet I
Journalistea-solidariteit.
Bij de beraadslaging over de ko
loniale begrooting, in den Rijksdag,
klonk gisteren, gedurende een rede
van Erzberger, toen deze over de
onsterfelijke ziel der negers sprak,
gelach en oho 1-geroep van de pers
tribune.
De afgevaardigde Gröber riep
daarop in de richting van de pers
tribune „Dat zijn dezelfde zwijnjak
ken van laatst I"
Wegens dezen uitroep..staken
de journalisten in den Rijksdag I
De Keizer op reis.
Wil men keizer Wilhelm op zijn
Middellandsche zee-reis volgen Zie
hier dan het programma van 's Kei
zers reis, zooals het nu officieus lijkt
vastgesteld te zijn.
Dinsdag 24 dezer gaat de Keizer
met de Keizerin en hun twee jong
ste kinderen, Joachim en Victoria
Louise, zijn tocht naar Korfoe on
dernemen.
Op zee neemt de Keizer geene
ministers of staatslieden mee, maar
tot Venetië zal hem baron v. Je-
nisch, als vertegenwoordiger van
buitenlandsche zaken, vergezellen.
Koning Victor Emanuel enTittoni
zullen op den dag van aankomst
te Venetië zijn. Het keizerlijke paar
zal incognito nog een paar dagen
te Venetië blijven.
Van Venetië uit gaat de Keizer
in de Adriatische Zee kruisen, tot
het inwendige van het Achiileion
op Korfoe in orde is gebracht, wat
pas in het begin van April bet ge
val kan zijn.
De Keizer zal de kust van Dal-
matië niet bezoeken.
Op de terugreis van Korfoe zal
hij een dag te Weenen vertoeven,
om keizer Frans Jozef met zijn
jubileum geluk te wenschen.
De Duitsche bondsvorsten wen
schen zich bij dat huldebetoon aan
te sluiten, en de voornaamsten hun
ner zullen vermoedelijk denzelfden
dag te Weenen komen, o.a. de ko
ningen van Wurtemberg en Saksen,
de prins-regent van Beieren en
misschien ook de Duitsche groot
hertogen.
FRANKRIJK.
Volkomen in de lijn!
Iü de Fransche Kamer is giste
ren, na een woelige discussie en
behoorlijk protest van fatsoenlijke
menschen, met een meerderheid
van een paar honderd stemmen
aangeuomen het wetsontwerp, om
aan den pornografist Zola een be
grafenis in het Panthéon (notabene
den tempel der roem voor Frank-
rijk's groote mannen 1) te geven.
Dat grapje moet een paar hon
derdduizend francs kosten.
En dat zal met allerlei eerbetoon
moeten gebeuren.
Do Fransche Kamer en de kerk-
vervolgende regeering blijft daar
door volkomen in de lijn: de kloos
terzusters hun eigendommen uit,
de bisschoppen verdreven uit hun
huizen, en de vieze vuilschrijver
Zola in het Panthéon, dat vroeger
een Roomsche kerk was, maar waar
uit men ook God heeft verdreven!
PORTUGAL.
Officieren-Koningsmoorders
Een opzienbarende tijding komt
uit Lissabon!
De Engelsche regeering zou n.l.,
naar met zekerheid wordt gemeld,
een schrijven hebben gericht aan het
Portugeesche kabinet, waarin Enge
land dreigt zijn gezant te zullen
terugroepen, als de Portugeesche
regeering niet krachtig optreedt
tegen de officieren, die betrokken
zijn geweest bij den koningsmoord
Het moet n.l. in Portugal wat
wij niet wisten I een publiek
geheim zijn en de overheid moet
er lang van op de hoogte zijn, dat
aan de samenzwering talrijke hooge
officieren deelgenomen hebben 1
De regeering echter durft niet
tot hunne gevangenneming over te
gaan, uit vrees hierdoor weer
nieuwe ontevredenheid en verbit
tering tegen den koning te wekken.
Er is nog wel steeds een onderzoek
hangende, maar de regeering is
reeds besloten alle deelnemers gratie
te schenken. Het amnestie-deeieet
ligt reeds onderteekend gereed maar
wordt eerst openbaar gemaakt,
wanneer het onderzoek (dat door
de republikeinsche bladen als een
schijnbeweging bespot wordt) ge
sloten zal zijn.
Engeland dringt er echter op aan,
dat Portugal niet het voorbeeld van
Servië zal volgen, en eischt, dat
alle samenzweerders hun straf zullen
krijgen
MAROKKO.
De „walvischvaarder."
We zetten gisteren, bij het ver
melden in onze drieregelberichten
van het Reuter-telegram, dat de
stranding van een „walvischvaar
der" op de Marokkaansche kust
berichtte, bij dat woord „walvisch
vaarder" een vraagteeken. Want
het kwam ons ongehoord voor, dat
men op de Spaansche kust Wal-
visschen zou willen vangen 1
Of we gelijk gehad hebben!
De kranten die er wel ingeloopen
zijn, komen nu een voor een met
de melding, dat 't niet een wal
vischvaarder was, maar dat het
schip zelf „Baleine" d. i. Wal-
visch heette I
Intusschen, van de bemanning
die door de Marokkanen is gevan
gen genomen, is nog niets bekend.
De Engelsche ambassadeur in
Konstantinopel, Sir O'Connor, is over
leden.
Het bericht van de „Gaulois" over
een nieuwe Marokko-conferentie, gis
teren vermeld, wordt tegengesproken.
De hertog der Abruzzen, neef van
Victor Emanuel, gaat 2 April trouwen
met een Amerikaansche juffrouw.
Prins Hendrik te Vlissingen.
Gisteren bracht Prins Hendrik
het aangekondige bezoek aan Vlis
singen. Om 11.44 Greenwich rolde
de sneltrein het station binnen.
Verschillende autoriteiten waren
ter begroeting aanwezig, o. a. de
directie en commissarissen van de
werf de Schelde, welke het bezoek
meer onmiddellijk gold, de burge
meester, de inspecteur van het loods
wezen, de directeur der maatschappij
Zeeland, de garnizoenscommandant
de commandant van Hr. Ms. Bevel
en vertegenwoordigers van de
Hollandsche Lloyd. De commissaris
der Koningin was te Middelburg
ingestapt.
De Prins was gekleed in de uni
form van vice-admiraal (groot, tenue)
en vergezeld van zijn adjudant,
baron H. E. van Asbeck. In de
vorstelijke wachtkamer werden de
autoriteiten voorgesteld en vertoefde
men tot half een. Vervolgens reed
het gezelschap laDgs den Prins
Hendrikweg, Koningsweg en de
Dokkade naar de hoofdpoort der
fabriek in 8 rijtuigen. Honderden
stonden langs de wegen geschaard.
Vele vlaggen wapperden. De schepen
waren gepavoiseerd. Het volk was
enthousiast.
Aan de poort werd de Prins
opgewacht door den pres.-commis
saris, den heer Arie Smit.
Prins Hendrik begaf zich naar
den voorsteven van liet op stapel
staande stoomschip Tabanan, waar
van hij de laatste beletselen wegnam
Er was een loge aangebracht, waar
de laatste hamerslag het schip van
zyn ketenen ontsloeg. Direct kwam
er beweging in het schip, doch lang
zaam aan. Na 5 min. had de doop
plechtigheid plaats. Onder de met
ontbloot hoofd gesproken woorden:
„Stoomschip Tabanan, onder Gods
hoede zult gij naar de Oost gaan",
gleed het schip majestueus te
water.
Terwijl de Tabanan gemeerd
werd, woonde Prins Hendrik de
kiellegging bij van de Biliton en
een ander mailstoomsehip.
De s.s. Biliton zal gebouwd wor
den voor rekening der stoomvaart
maatschappij „Nederland" te Am
sterdam en is bestemd voor vracht
vervoer,
Het andere mailstoomschip zal
gebouwd worden voor rekening
van de Koninklijke Hollandsche
Lloyd.
Óm half twee verliet de Prins de
fabriek en begaf zich naar het
Grand Hotel des Bains, om daar de
lunch te gebruiken, aangeboden
door de directie van de maatschappij
de Schelde; 32 geuoodigden zaten
aan.
Na afloop bezichtigde de Prins
de Koningin Wilhelmina der maat
schappij Zeeland. Alleen de directie
van de Zeeland, de Commissaris
der Koningin en de burgemeester
waren daarbij tegenwoordig.
Van daar reed de Prins naar
Middelburg, waar hij den maaltijd
gebruikte ten huize van den com
missaris der Koningin, mr. Dijck-
meester, en van waar hij om half-
acht den terugtocht naar de resi
dentie aanvaardde.
Koninklijk bezoek aan Rotterdam en
aan Boskoop.
Heden brachten 11. M. do Konin
gin en Z. K. H. de Prins der Neder
landen een bezoek aan Boskoop, ten
einde eenige tuinbouwinrichtingen,
alsmede de Rijkstuinbouwschool te
bezichtigen.
Des voormiddags 12 u. vertrokken
de hooge bezoekers uit Den Haag in
drie automobielen. De tocht ging
via Leiden, Alfen a. d. Rijn naar
Boskoop. Daar werd afgestapt ten
huize van den burgemeester van Bos
koop.
De'terugreis geschiedde wederom
per automobiel langs denzelfden
we£-
Op 31 Maart zal het Koninklijk
Echtpaar een officieel bezoek aan
Rotterdam brengen.
Uit de Staats-Courant.
Bij Kon. Besl. is aan mr. M. J.
0. M. Kolkman, minister van finan
ciën, te 's-Gravenhage, op zijn ver
zoek, eervol ontslag verleend als
lid van het college van bijstand,
bedoeld in art. 35 der Woningwet,
met dankbetuiging voor de in die
betrekking bewezen diensten, be
noemd tot lid van bedoeld college
mr. E. R. H. Regout, lid van de
Tweede Kamer der Staten-Gene-
raal, te 's-Gravenhage.
Bij Kon. Besl. zijn benoemd tot
gedelegeerden der Nederlandsche
regeering voor het in de maand
Juni 1908 te St.'Peterburg te hou
den Xlde internationale scheepvaart
congres, de heeren: A. Deking Dura.,
oud-hoofdingenieur van den provin
cialen waterstaat in Overijsel en
lid voor Nederland van de perma
nente internationale commissie voor
de scheepvaartcongressen, te 's-Gra
venhage; H. Wortman, ingenieur
van den rijkswaterstaat der lsts
klasse te Amsterdam; W. K. Beh-
rens, hoogleeraar aan de Techni
sche Hoogeschool jte Delft, ingenieur
van den rijkswaterstaaat der 1ste
klasse met verlof, te Delft.
Bij Kon. Besl. van 14 dezer is,
met ingang van dien datum, aan
J. C. Kluit, op zijn verzoek, eervol
ontslag verleend als voorzitter der
plaatselijke commissie voor de on
gevallenverzekering te Wormerveer
en is benoemd tot voorzitter dier
commissie, D. A. J. G. L. Eggink,
secretaris der gemeente Wormer
veer.
Bij Kon. Besl. is benoemd tot
ridder in de orde van denNederland-
schen Leeuw, B. E. Ruys, directeur
van de Stoomvaartmaatschappij
„Rotterdamsche Lloyd", te Rotter
dam.
De Haagsche Kiesrecht-motie.
Gisterenavond is in de vergade
ring der R. K. Kiesvereen'giDg
's Gravenhage II met 36 tegen 5
stemmen de bekende motie aange
nomen, waarbij de kiesvereeniging
aan den Bond voorstellen zal niet
over te gaan tot het aannemen van
één praciische conclusie inzake het
kiesrecht.
Een rechisclie overwinning in
Amsterdam.
Bij de gemeenteraadsverkiezing
in Amsterdam VII (Vacature Mr.
Heemskerk) gisteren gehouden is
met overgroote meerderheid direct
gekozen de eandidaat der Christe
lijke partijen Mr. Dr. C. F. Schoch.
Met zekerheid kunnen wij mee
deden, dat met toestemming van
den hoogeerw. deken van Gouda,
de protestvergadering van den Ned.
Zouavenbond dit jaar in de maand
September te Gouda zal worden
gehouden. (H.)
De ramp van de „Berlin".
Naar gemeld wordt, zijn t.ot op
dit oogenblik nog ongeveer 30 per
sonen, behoorende tot de passagiers
van het stoomschip „Berlin" 't welk
verleden jaar aan den Hoek van Hol
land verging, niet teruggevonden.
Het meerendeel der vermisten zijn
Duitschers, enkelen Engelschen.
De kapitein Parkinson, de eenige
der passagiers die uit het water nog
levend werd gered, is dezer dagen
van een reis naar China teruggeko
men en heeft een bezoek gebracht
aan den Hoek van Holland, waar
hij den bekenden kapitein Jansen
heeft bezocht en hem een geschenk'
uit China heeft aangeboden. Ook
de dochter van den eigenaar van het
hotel Amerika ontving van den heer
Parkinson voor haar goede zorgen
een gedachtenis, bestaande uit èen
prachtig Cliineesch servies, terwijl
de dankbare kapitein nog 50 aan
de algemeene armen schonk.
Inbrekers te Schiedam.
Gisteren avond omstreeks half zes
is op een afdak van een loodsje
staande op de werf van de firma
Meijer Stegmann, koperslagers
aan de West vest, een geheel nieuwe
staalboor gevonden, welke daar
blijkbaar slechts kort gelegen heeft
en vermoedelijk afkomstig is van
Boeiende roman, uit het Engtkch.
2)
I k heb vader noch moeder," zei
jonge markies treurig, terwijl de
'ftge stuurman zijn meester wee-
'ftedig aanzag, „en daar mijn oom
tante mij in hunne zaken niet om
rid vragen, kunnen zij ook niet
-twachten, dat ik het doe. Mijne
riste familie zijn eigenlijk geen
'eedverwanten, Berniee. Het zijn
'iin stiefbroeder en mijn stiefzus-
ft', kinderen van den tweeden echt-
rioot mijner moeder; ze wonen bij
l,j in huis en ik heb hen zeer lief."
'.Vroeger hebt ge mij nooit over
ri gesproken, Max.'
«Niet? Dat komt zeker, omdat ik
o veel aan u dacht in uw gezel-
ïrip," zei dc lord lachende. „Mijn
fBer stierf, toen ik nog een knul
en ik heette reeds lord Chet-
tjrid, toen ik op 't gymnasium
1 i^m. Mijne moeder, eene zachte
Schoone vrouw, bleef eenige ja-
L Weduwe en huwde daarna voor
it,, tweeden keer. toen ik op de
lAorsiteit was. Haar tweede ge-
was Gilbert Monk, een oud-
Indisch officier; het huwelijk was
echter niet gelukkig, want er lag
geen liefde aan ten grondslag. De
officier Monk was vroeger in Ita
lië getrouwd geweest en had twee
kinderen, die daar geboren waren
en welke hij mee naar Chetwynd-
Park bracht. Twee jaren later stierf
hij en mijne moeder moest hein op
zijn sterfbed beloven goed voor zijne
kinderen te zorgen. Dit deed zij:
doch een jaar later rukte ook haar
de dood weg en haar laatste verlan
gen was, dat ik voor hare stief
kinderen een goede vriend en broe
der zou zijn. Ik beloofde haar plech
tig, dat Sylvia steeds een thuis zou
vinden in Chetwynd-Park en ik heli
hen zoo lief als zuster en broer."
„Hoe oud zijn ze, Max
„Gilbert is twee jaar ouder dan
ik, vijl en twintig en Eylvia
- ik noemde mijn schip naar haar
is twee en twintig. Gilbert heeft
tot nu toe geen betrekking gezocht:
ik geloof, Hat hij een rijk huwelijk
beoogt. Sylvia zal ongetwijfeld ook
eens een goede party doen, maar ik
hoop, dat ze nog lang hij ons blijft'
gij zult haar zeker lief krijgen. Wat
zullen beiden verbaasd opkijken,
wanneer ik met mijn vrouw terug
keer. Weldra zult gij met mij gaan,
niet waar, Berniee?"
„Indien mijne ouders het toe
staan,' antwoordde t meisje blo
zend.
„Uwe ouders zullen die toestem
ming niet weigeren," hernam de
lord„ze hebben zeker bemerkt, hoe
innig- ik u bemin; eiken dag was ik
bij hen en bij u; indien ze mij dus
uwe hand wilden weigeren, was er
vaak gelegenheid geweest om mij
dit te laten merken. Kom, Berniee,
laat ons dadelijk naar uwe ouders
gaan." De stuurman keerde naar de
boot terug en beiden begaven zich
naar liet kasteeltje dat zich vlakbij
verhief.
De lieer Gwellan zat voor zijn
schrijftafel en naast hem in een klei
nen leuningstoel zijne vrouw. De
oude heer hij telde reeds zes kruis
jes was een groot en mager man,
toch zag hij er nog krachtig uit
en zijn geheel uiterlijk droeg den
stempel van goedheid en welwillend
heid. Zijne vrouw, wier haren ook!
reeds eene zilverwitte kleur gekre
gen hadden, had een edel, open ge
laat en gouden hart.
Toen lord Ohetwynd aan dc zijde
van Berniee binnentrad, stonden de
oude lui beleefd op. lie lord was
sedert zijn verblijf op 't eiland bij
na een dagelijksche gast op 't kas
teeltje. en zij hadden hem lief ge
kregen. Toch bemerkte de lord, dat
men hem dezen keer ernstiger dan
gewoonlijk begroette.
„Ik kom voor dit jaar mijn laat
ste bezoek afleggen," zei de lord:
„bij gunstigen «vind vertrek ik mor-
j
gen.
De oudé heer wisselde met zijne
vrouw een veelbcteekenenden blik
en een schaduw van ongerustheid
scheen van zijn hoofd te wijken.
„Dat spijt mij, markies, want uw
gezelschap was ons alleraange
naamst; wij zullen uwer altijd met
liefde gedenken."
„Ik verlang meer dan een gewoon
aandenken, mynheer Gwellan," zei
de lord blozend; „ik verlang' voor
mij den steun uws ouderdoms en ik
smeek u, laat Berniee als mijne
vrouw met mij gaan in 't slot mijns
vaders."
De oude lieden verschrokken en
een diep zwijgen volgde.
„Dat heb ik niet voorzien," sprak
eindelijk de oude heer; „ik en mijne
vrouw achtten Berniee nog een kind.
Bedenk eens, lord, zij. is pas zeven
tien jaar; gij zijt van adel en be
hoort tot de hoogste kringen, wel
dra zult gij de liefde voor een arm
meisje vergeten zijn."
„Nooit! Op mijn woord als edel
man! Berniee heeft het voorkomen
eener prinses en ik weet, dat tie
G wel lans ook van edelen bloede
zijn."
„Vergeet niet, lord, dat Berniee
ons kind niet is. .Wanneer ook gij
in uwe liefde het geheim harer ge
boorte over 't hoofd ziet, uwe fami
lie zal dal niet doen, en mogelijk
komt er een tijd, dat gij berouw
gevoelt over uwe daad."
„Gij kent mij niet," hernam lord
Chetwynd. „Mijne liefde is geen
voorbijgaande hartstocht, ik bemin
Berniee met heel mijn hart en heel
mijne ziel, om 't even, wie hare ou
ders waren. Geef mij, Berniee, want
ik kan zonder haar niet meer leven."
De oude lieer aarzelde; de warme
taal van den fieren edelman had
hem getroffen.
„Wat zullen we. doen, Ivaroline?
vroeg hij zijne vrouw. „Kunnen we
met een gerust geweten het geliefde
kind den lord tot vro.uw geven?"
Dc beide jongelieden wendden zich
met smeekende blikken tot mevrouw
Gwellan. Zij begreep deze blikken
en gaf een bevestigend antwoord op
de vraag van haar gemaal.
„Nog een woord, lord Chetwynd,"
zei de heer Gwellan, toen de jonge
man reeds woorden van dank wilde
uitspreken, „nog een woord, fk wil
u alles zeggen, wat ik over ons lief
kind weet. Zij is niet van ons bloed,
wij weten noch wie zij is, noch van-
waai' zij kwam; wij denken, dat zij
van Engelsche afkomst is. Reeds
meer dan twintig jaar leven we op
dit eiland, en veertien jaar geleden
kwam er op een Octoberavond een
jacht gelijk het uwe in de haai.
Een heer, met een slapend tweejarig
wicht in de armen, stapte aan wal
en vroeg naar de meest gegoede lie
den van dit eiland. Men stuurde
hem naar.mij; hij zei mij, dat dit
kind een wees was en hij het aan
onze zorgen wilde toevertrouwen om
het na vijf jaren terug te halen. Hij
stelde mij eene groote som gelds ter
hand en vertrok. De vijf jaren ver
streken en nu zijn reeds vijftien zo
mers voorbij, en nog hebben we niets
van hem gehoord."
„Zonderling," zei lord Chetwynd,
„hoe was zijn naam
„Hij noemde zich South, maar wij
gelooven, dat 't slechts een aange
nomen naam was."
i^Hieldt ge hem voor den vader
van 't kind
/„■Ja en neen. Hij zei, dat ze eene
wees was, maar liij omarmde ze
toen hij wegging en drukte zc in
vertwijfeling aan zijn hart. Blijk
baar behoorde hij tot de hoogere
standen; toch scheen eene vreeselijke
smart zijn geheel levensgeluk ver
woest te hebben."
„Waarom is hij niet gekomen om
't kind terug te vorderen?"
„Wij denken, dat hij moet gestor
ven zijn, eer de vijf jaren voorbij
waren," zei de heer Gwellan. „Wij
hebben Berniee als ons eigen kind
opgevoed, maar gij noch wij zullen
waarschijnlijk ooit vernemen, wie zij
eigenlijk is."-
(Wordt vervolgd.)
