DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND
get spook van (Mwyod-Park.
Haarlem-O verveen
Bloemendaal.
BUITENLAND.
Kinderhuisvesf 31-33, Haarlem
DONDERDAG 2« MAART 1908.
32ste Jaargang, No. 6346.
Bureaux van Redactie en Administratie:
Int ere. Telefoonnummer 1426.
Aan hen, die zich met in
gang uan 1 April per 3 maan
den op ons blad abonneeren,
wordt de „NIEUWE HAAR
LEMSCHE COURANT" tot dien
datum kosteloos toegezonden.
Von Bülow aan het woord
FEUILLETON.
V.
Nieuwtjes in drie regels.
1IEUWE HAARLEMSCHE COUiAHT
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden voor Haarlem fl.85
Voor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente) 1.85
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per poBt 1.8C
Afzonderlijke nummers,0.05
PRIJS DER ADVERTENTIÊN:
Van 1—6 regels0.60 (contant)f 0.60
Elke regel meer0.10
Groote letters naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 cent per advertentie contant.
't Is een bewezen feit, dat de
verbinding van de city-Haarlem
met de „voorsteden" Overveen,
Bloemendaal veel te wenscben
overlaat.
Het electrisch trammetje naar
Rusthoek is een gemakkelijk voer
tuig voor de zomergasten die naar
„het Bosch" willen, en het komt
ook voor een goed doel den Bloe
mendalers die per trein verder wil
len, te hulp, maar een ideaal
verbindingsmiddel tusschen de stad
en deze nabij liggende gemeente is
't allesbehalve.
Overveen heeft er niets aan,
en voor Overveen is, zouden we zeg
gen, een verkeersmiddel „voor dage-
lijksch gebruik", voor den gewonen
man, voor den inwoner van die
even welvarende als belangrijke
buurt, zoowel als voor den Haar
lemmer daarheen, van nog grooter
belang dan voor het eigenlijke
Bloemendaal l
Dit alle3 is geen nieuws.
't Is honderdmaal verteld, en dui
zendmaal herhaald.
Want de lijdensgeschiedenis van
een Haarlem-Overveen'sch verkeers
middel is lang!
Daarom is het wel te begrijpen,
dat ingezetenen van Bloemendaal-
Overveen, die de belangen van hun
gemeente begrijpen, kennen endaar-
voor zorgen willen, er steeds op
uit zijn de verkeerskwestie nader
tot oplossing te brengen.
Een nieuwe fase in de historie
van die pogingen is gisteren inge
gaan met de proefritten van den
auto-omnibus naar hut systeem-Sau-
rer, die gisteren, op den feestdag
van Maria Boodschap, bij het mooie
weer, het voordeel hadden op meer
dan gewone wijze de aandacht te
trekken van het publiek.
Belangstellenden, autoriteiten van
allerhande slag, van burgemeesters
en raadsleden tot officieren toe,
en niet te vergeten de onontbeer
lijke Pers hebben die ritten mee
gemaakt op uitnoodiging van het
voortvarende, en voor de gemeente
Bloemendaal ongetwijfeld bard-wer
kende raadslid, den heer Tideman.
Dat het publiek langs de straat
de tochten van den auto-omnibus
méér een welgeslaagde reclame voor
een door den heer Tideman geredi
geerd Weekblad, dan een ernstig
pogen om een nieuw verkeersmid
del populair te maken, noemde,
dat moge het gevolg zijn van een iet
wat vreemd-doende combinatie,maar
voor ons kan dat geen reden zijn,
om niet onbevangen en openhartig
ons oordeel over een en ander te
zeggen.
En dan mag vooropgezet, dat de
proefrit die we gisteren hebben
meegemaakt, ons wat betreft de
technische en plaatselijke omstan
digheden ten volste heeft voldaan.
Het voertuig zelf een gemak-
kelijk-loopende, vertrouwbaar-be
stuurbare automobiel, die volgens
het nieuwste systeem niet behoeft
te worden aangezet met een slinger
maar waarvan de motor van de
bestuurdersplaats kan worden in
beweging gesteld deed den rit
binnen het half uur vanaf de Groote
Markt via Overveen (Raadhuisj
naar het eind van het dorp Bloe
mendaal zelf (Hotel Ker nemerland),
en weer terug.
De proefneming die op een eind
van den weg werd gehouden ter
ervaring van het rijden bij regen
en 8lijk een gedeelte van den
weg was vanwege het Bloemen-
daalsch gemeentebestuur met slijk
en zand en water slibberig gemaakt
gaf eveneens de beste resultaten:
van „slippen" geen sprake, even
min van „dolloopen" der wielen
bij aanzetten, of doorglijden bij stil
houden.
De carosserie-zelve (die desnoods,
naar wij vernamen, voor een an
dere type kan worden verwisseld)
bleek eveneens voldoende te zijD.
De in- en uitgang van den auto
omnibus is niet van achter, maar
vóór: vooreerst als een uitstekend
middel tot wering van stof, dat steeds
achter een auto opwaait, maar
voorts ook, om den bestuurder tevens
conducteur (plaatskaart-controleur)
te maken en aldus de kosten van
het personeel te verminderen.
Van het technische gedeelte dezer
proefneming kunuen wij derhalve
niets dan lof zeggen.
Daarbij komt, dat in de smalle
en drukke Zijlstraat, op den even
smallen Zijl weg, zoowel als door
vele gedeelten van Bloemendaal-
zelve, een vrij-loopende automobiel
zonder twijfel verkieslijker toeschijnt
dan een op aangelegde baan loo
pende tramweg, die ófwel den be
schikbaren weg aanzienlijk versmalt
óf een dure eigen baan noodig maakt.
Komt het ons dus in het alge
meen, uit technisch en plaatselijk
oogpunt, voor dat de proefneming
van gisteren bewezen heeft de
mogelijkheid, bestaanbaarheid, ge
makkelijkheid en zekerheid van een
auto-omnibusverbinding Haarlem
OverveenBloemendaal, daar is
een andere zijde aan deze zaak,
welke voor ons totnogtoe onover
komelijke bezwaren tegen een
zoodanige exploitatie medebrengt.
En dat is de financiëele zijde.
Kort en goed gezegd, de exploi
tatie van een omnibus van deze
soort lijkt ons te duur, om met
succes te worden begonnen en
volgehouden.
Naar ons is medegedeeld bedragen
de onkosten per 100 K.M f 22.
ruim.
Hieronder moet dan ge wore
slijtage, kosten van materialen als
brandstof enz. worden begrepen.
Stel dat er afschrijving van een
en ander óók is bijgenomen, dan
blijft toch nog een groot gedeelte
der onkosten van een exploitatie
over.
Wij noemen: stalling, kosten van
personeel dat toch dubbel moet
zijn, om van behoorlijken rusttijd
verzekerd te zijn, voorts reserve
materiaal en afschrijving daarvan,
banden, herstellingen enz.
Wij willen geen raming van een
en ander maken, toch men begrijpt
dat deze onkosten juist het bedrijf
zeer aanzienlijk duurder maken.
Stel evenwel voorloopig eens het
ons genoemde bedrag van f22.
per 100 K.M. voor al de gewone
onkosten.
Dat geeft 22 cents per K.M.
Het traject HaarlemOverveen
Bloemendaal is (volgens de Afstands-
kaart van den A. N. W. B.) lang
2.5 K.M. De heen- en terugreis
zou dus kosten f 1.10 per keer.
Stel het tarief op 10 cents (méér
is zeker niet mogelijk) dan zullen
bij elke heen en terugreis minstens
11 personen moeten worden ver
voerd, om deze eerste door de
betrokken leveranciers gegeven, en
dus allesbehalve te hoog geschatte
kosten goed te maken. Voegt
men daarbij nog de kosten van stal
ling en personeel, bedenkt men
dat men toch minstens één reserve
wagen zal moeten hebben, dat
het personeel minstens dubbel zal
moeten zijn (op drukke dagen komt
men daar niet mee toe), dat de
onkosten van het auto-ver voer juist
door de enorme reparatekosten nog
immer en overal schrikbarend hoog
zijn dan zal men begrijpenvdat wij
de rendabiliteit van een onderne
ming met deze auto-bussen, wanneer
ons geen meer-afdoende en bevre
digende berekening wordt gegeven,
niet gunstig kunnen aanzien.
Misschien kan men ons te dezer
zake bevredigender verklaringen
geven.
We zouden het wenschen.
Er zijn nog wel andere bezwaren
de verkeersdrukte in de Zijlstraat,
die door bet heen- en weervliegen
van zulk een omnibus niet gering
zou worden verhoogd engehin
derd voorts de loopende concessie
voor een eleetrische tram, waar
naast een auto-dienst toch geen
reden van bestaan zou hebben.
Doch dit alles is overkomelijk
of op te lossen.
Maar als het financieel bezwaar
blijft, dan kan en mag van de
zaak niets komen.
Is dit echter afgeschreven, dan
kunnen over de andere moeilijk
heden besprekingen volgen, en het
verkeersbelang, dat 't zwaarst is,
zal dan ongetwijfeld het zwaarste
wegen.
We meenden dat het goed was,
in dezen oprecht onze meening te
zeggen. Het zal ons aangenaam
zijn, verdere en naar we hopen
meer bevredigende verklaringen te
ontvangen.
Intusschen mag dunkt ons
een woord van hulde niet worden
onthouden aan de voortvarende,
flinke en doeltreffende wijze, waarop
door den heer Tideman de ver
keerskwestie HaarlemBloemen
daal is aangepakt. Zelfs al mocht
deze auto-dienst onmogenlijk blijken,
dan heeft de proefneming toch al
bewezen dat er vooreerst groote
behoefte is aan een zoodanige ver
binding, en ten tweede dat de op
lossing ervan niet meer zooveel
moeilijkheid meebrengt en ook niet
zooveel tijd behoeft te kosten.
BELGIË.
De Congokwestie.
De parlementaire koloniale com
missie heeft gisteren bij eindstem
ming gestemd over de koloniale
wet en het verdrag betreffende de
overneming van den Congo.
I e geheele wet werd met 11
tegen 1 stem, en de naasting m6t
10 tegen 2 stemmen en 1 onthou
ding aangenomen.
DUITS0HLAND.
Een storm in een glas water.
De journalistenhistorie is uitge
gaan als een nachtkaars
Een paar groote buitenlandsche
verslaggevers vonden de zaak te
hoog opgezet, lachten wat om den
verklikker Müller, die het veelbe
sproken woord „Saubengel" aan de
krantenmenscken overbracht, en
verklaarden dat ze niet verder mee
zouden doen aan de „staking".
En zoo eindigde de herrie met
een sisser: de „stakers" verklaarden
zich voldaan met de verklaring van
den heer Glöber, die zeide: Wan
neer ik een opzichte van den ernst
der door Erzberger behandelde
kwestie, aan mijn ergernis over het
gelach op onparlementaire wijze
uitdrukking gaf, bied ik daarvoor
mijn verontschuldiging aan".
Men ziet het: een nog veel flau
wer „verontschuldiging" als de
heeren op hoogen toon geëischt
hadden
Intusschende wereld is gered,
en von Bülow.heeft zijn speech
kunnen houden die we hieronder
weergeven.
De Rijkskanselier sprak het eerst
over Marokko. Hij verklaarde dat
de Acte van Algeciras alle betrok-
Bvai nde roman, uit het Engelsch-
6)
„Zoo valt mijn vooruitzicht op een
rijk huwelijk en ook 't uwe," riep
hij. „Lady Chetwynd zal mij gauw
wegsturen, doch gij, Sylvia, moogt
blijven als zuster, om 't onervaren
ding wat manieren te leeren. De
aangenomen dochter van een onbe
kenden edelman, wellicht een vis-
scherskind- denk u, dat zeventien
jarig wicht zal hier de baas spelen,
waarvoor gij met uw twee-en-twin-
tig zult moeten bukken."
.Woede en haat stonden te lezen
op 't gelaat van Sylvia; ze scheen
wel tien jaar ouder.
„Hij zegt, dat hij Berniee zoo
heet ze? niets van onze vroe
gere verloving verteld heeft,"
fluisterde ze met schorre stem. „Wat
zou lady Chetwynd zeggen, indien
ze zijn brieven aan mij onder de oo-
gen kreeg? Indien ze een vonk van
vrouwelijk gevoel in haar kinder
hart heeft, zal ik haar leven ver
gallen. Zou ik alleen lijden? Doch
nooit zal ze vernemen, dat dit mijn
werk is, ik «tl
Ze zweeg en drukte de lippen sa
men. als om een geheim te weer
houden.
„Gij spreekt als een kind, dat men
beleedigd heeft, en niet als eene
vrouw, wie een schandelijk onrecht
gebeurd is. Ik weet het, gij wildet
hem prikkelen door dien strijdmaar
hij heeft u bij uw woord gevat en
eene andere getrouwd. Nu zijt ge
niet meer de toekomstige lady Chet
wynd. die men met eerbewijzen over
laadde. Gij zijt eenvoudig de arme
miss Monk, die door Chetwynd's
goedheid hier blijven mag, zoolang
de markiezin u niet wegstuurt. En
gij wilt haar 't leven vergallenIn
dien ik een vrouw was en zoo op zij
geschoven wierd, zou ik hemel en
aarde bewegen om mij te wreken.
Ik zou niet dulden, dat zoo een
schepsel in het huis heerschte, waar
ik meesteres moest zijn."
„Denkt ge dan, dat ik geen gevoel
heb vroeg ze. „Houdt ge mij voor
een schoolkind Geloof wat ge wilt,
Gilbert, maar ge kent me nog niet.
Ik zeg u, het woelt hier in mijn
hart. Nog geen uur geleden, was ik
vol plannen voor een gelukkige toe
komst en nu ben ik eene verlatene.
Indien het lady Chetwynd goedvindt
mij weg te sturen, heb ik geen thuis
meer dan moet ik gouvernante
worden of ergens in een afgelegen
plaats van mijne armzalige honderd
pond leven. ;Meent gij, dat ik dit
alias dragen zal.? Ik zeg u, er is «en
duivel in mij, die wraak roept!" Zij
legde een vreeselijken nadruk op de
laatste woorden.
„Wraak Bahdie zal u niets
brengenGij hadt markiezin kunnen
worden, doch ge hebt niet gewild.
Willen we Chetwynd-Park verlaten,
eer de lord met zijne lady komtdit
dunkt mij nog 't beste."
„Ik niet. Ik zal in Chetwynd-Park
blijven, totdat ik hier meesteres
word. Wat staart ge mij aan ik
zei u immers, dat ge mij nog niet
kent. Geen kind zonder naam zal
mij hier 't voorwerp mijner liefde
rooven nooit!"
„Wat wilt ge doen?"
Haar gelaat kreeg zulk eene drei
gende uitdrukking, dat haar broeder
zelf schrikte.
„Wat ik doen zal, is nog niet be
paald," fluisterde ze; „ik zal u niet
te diep in mijne geheimen inwijden,
Gilbert. Ik heb geen andere vriendin
noodig. dan de oude Ragen. Doch
van eene zaak kunt ge zeker zijn,
mijne plannen zijn niet vernietigd:
alleen de uitvoering er van is ver
traagd; ik zweer u, binnen vijftien
maanden zal ik markiezin van Chet
wynd zijn."
„Maar hoe? Ik kan niet begrij
pen
Een gebiedende beweging van hare
hand deed hem zwijgen.
„Vraag mij niet, maar gehoorzaam
mij, want uw welvaren is met 't
mijn# verbonden. We moeten ons ge
lukkig paar een schitterende ont-
vangst bereiden en gij zult hen tot
Edinburg tegemoet reizen. Tracht
de vriendschap der jonge vrouw te
winnen en laat de rest aan mij over.
Neem dadelijk de noodige maatrege
len voor hun ontvangst, en geef
uwe bevelen aan de dienstboden,
meer is voorloopig niet noodig."
Ze wendde zich snel om en trad
met vlugge schreden 't kasteel bin
nen.
„Voor heel de wereld wilde ik
Sylvia niet in den weg staan," zei
Gilbert, zijne zuster nastarend. „Syl
via is zoo lang bij de oude Ragen
op school geweest, dat ze aan een
menschenleven geen waarde hecht,
zelfs aan 't hare niet. Wat wil ze
toch Zeker is 't, dat ze niets goeds
voor heeft. Sylvia kan doen wat
ze verkiest, ik ben alléén bereid de
winst te deelen."
Hij streek den gefrommelden brief
weer glad en trad binnen. Hij riep
den opzichter en deelde hem 't
nieuws mee. Alle dienstboden waren
zeer verwonderd over de onverwach
te tijding.
Hij gaf nauwkeurige bevelen over
de plechtige ontvangst en vertrok
den volgenden morgen paar Edin-
burg.
„Ik zal recht hartelijk en ver
heugd moeten zijn," sprak hij tot
zich-zelf, toen hij zijne plaats van
bestemming naderde. „Ik wilde wel
eens w#t«n, wat Sylvia doen zal om
kenen verplichtte er op te letten
dat geen inbreuk werd gemaakt
op de economische gelijkstelling
der mogendheden, maar de uitvoe
ring van de belangrijke bepalingen
van de Acte van Algeciras werd
tegengehouden door de onlusten
om den troon.
Wij verwachten, zeide de rijks
kanselier, dat ook Frankrijk op
vredelievende, vriendschappelijke
wijze de akte erkent en haar be
palingen zal opvolgen.
Wat de Macedonische kwestie
betreft, het kwaad ligt hier niet
alleen in de tegenstelling tusschen
Chris enen en Mohamedanen, maar
ook in den verbitterden strijd tus
schen de verschillende Christelijke
nationaliteiten om de macht in
Macedonië. Bij de handhaving van
den status quo had Duitschland
evenveel oprecht belang als eenige
andere mogendheid. Bij de verlen
ging van den Bosnischen spoorweg
maakt Oostenrijk-Hongarije ge
bruikt van het aan de monarchie
bij verdrag geschonken rechten.
De Macedonische gruwelen zeide
von Bülow waren een slag in
het aangezicht van Europeesche
beschaving en humaniteit, maar
nog erger was de gedachte aan een
hevigen oorlog wegens enkele van
die besmette vilajets.
Omtrent den brief van den keizer
aan lord Tweedmouth, zeide de
kanselier dat die brief, wat vorm
en inhoud aangaat, een particulier
schrijven was en geen regeerings-
daad. Het was niet de eerste poli
tieke particuliere brief door een
souverein geschreven. Onze aan
bouw van schepen was niet een
een tegen Engeland gerichte uit
daging. De nobele wijze, waarop
Engeland deze kwestie behandelde,
zeide de kanselier ten slotte, draagt
er toe bij elke verstoring van de
vriendschappelijke betrekkingen
tusschen Engeland en Duitschland
re verhoeden en aan de besprekin
gen erover elke vijandigheid te
ontnemen.
Toejuichingen volgden op deze
frase.
Een diplomatieke kwestie.
Een geval dat veel besproken zal
worden, seint Reuter uit Washing
ton. De Amerikaan8che regeeriug
heeft n. 1. den gezant te 's Gra
ven hage, Hill, willen benoemen
als ambassadeur te Berlijn.
Maar uit Berlijn komt nu het
bericht, dat Duitschland weigert
den heer Hill als gezant te Berlijn
toe te laten.
De bedenkingen tegen Hill zijn
van zuiver persoonlijken aard en
zjjn afkomstig van den Keizer, die
eenvoudig liet weten, dat Hill een
„persona non grata is". Ter ver
klaring hiervan wordt gezegd Hill
was eerst adjunct-minister van bui-
tendsche zaken te Washington toen
prins Heinrich de Vereenigde Staten
bezocht kwam hij noodzakelijkerwijs
in persoonlijke aanraking met den
hare verloren plaats weer te her
winnen. Eene zaak is mij duidelijk
voor Berniee Gwellan ware 't
beter geweest in St. Kilda te leven
en te sterven. Haar huwelijk met
lord Chetwynd zal haar noodlottig
worden."
DE HUWELIJKSREIS.
Ongeveer een uur nadat lord Chet
wynd het telegram ontvangen had,
stapte Gilbert Monk in 't hotel
„Royal" af.
„Het is noodzakelijk, dat de kleine
heldin een gunstigen indruk van mij
ontvangt," sprak hij tot zichzelven.
„Waarschijnlijk is het een schuch
ter en verlegen schepsel, wiens aan
trekkingskracht wel alleen in een
lief gezichtje zal bestaan. Chetwynd
is juist de man om zich in zoo eene
te verlieven en ik wed, dat hij bin
nen een half jaar berouw heeft over
zijne dwaasheid. Ik ben zeer nieuws
gierig liaar te zien."
Hij riep een bediende en deed zich
naar de kamer van Chetwynd voe
ren.
De markies zelf opende de deur.
Gilbert Monk had gedacht den jon
gen markies een weinig verlegen te
vinden, doch hij bedroog zich. Lord
Chetwynd ontving hem met open
hartige vriendelijkheid; de herinne
ring aan 't verledene scheen bij hem;
bezoeker. De juiste aard der beden
kingen is echter niet bekend.
FRANKRIJK.
De krach van 100 millioen.
Dinsdag maakten we melding van
de arrestatie van den milloenen-
zwendelaar Rochette te Parijs.
Het blijkt al meer en meer dat
deze directeur van het Credit Minier
een aartszwendelaar is, die in veie
opzichten aan den beruchten Ber-
lijnschen bankier Friedberg herin
nert. De loopbaan van dezen 32-
jarigen jongeman is in een woord
verbluffend.
Te Melun debuteerde Rochette
als kellner, om vervolgens naar
Parijs te verhuizen waar hij nadat
hij een klein kapitaaltje geerfd had,
relatie aanknoopte met financiers
van verdachte trouw, die zich in
zeer korten tijd van Rochette'« ka
pitaal hadden meester gemaakt.
Door schade wijs geworden, begon
onze ex kellner zelf financieele on
dernemingen te stichten, die hij,
door knoeierijen met de pers, tot
op zekere hoogte populair wist te
maken.
Het bedrijfskapitaal der verschil
lende ondernemingen bedraagt thans
nominaal 75 millioen francs,
Rochette beschikte over 58 fili
alen en agentschappen in Parijs en
de provincie, die zijn papieren de
den circuleeren. Zooals steeds, zijn
't ook in dit geval weer de kleine
luyden, die 't meest onder de zweu-
delarijen te lijden hebben. Het te
kort moet nog de 100 millioen
francs te boven gaan!
ENGELAND.
Een zware nederlaag.
De liberale partij in Engeland
lijdt nederlaag op nederlaag. Ze
maakt het er ook naar!
Door de handelspolitiek vervreemt
zij de kooplieden, door de anti-cle-
ricale onderwijswet heeft zij de Ka
tholieken tegen zich in het harnaa
gejaagd, en ook de werklieden zien
meer en meer, dat de liberalen
partij hen gebruikt als hulptroepen
zonder ze wat ervoor te geven.
De zwaarste nederlaag die ze tet
nog toe leden, heeft hen Dinsdag
getroffen in het Londensche voor
stad-district Peckham.
Terwijl de liberalen in 1906 een
meerderheid hadden van 2339 stem
men, hebben ze nu verloren met
2500 stemmen minderheid
De Unionist Gooch is n. 1. geko
zen met 6970 stemmen, terwijl op
den liberaal Gauirey 4476 stemmen
waren uitgebracht.
Er dreigt in Duitschland een reus
achtige strijd in de bouwvakken. De
regeering poogt verzoening te brengen.
Het Duitsche keizerspaar is giste
ren in Venetië aangekomen. Toejuichin
gen, kanonschoten, diners, toasten enz.
De bekende Dury Lane schouw
burg te Londen is gisteren gedeeltelijk
afgebrand.
uitgewischt. Hij meende, dat Syl
via hem niet bemind had; en daar
zij zelf de verloving verbroken had,
was hij haar dankbaar voor 't groo
te geluk, dat hij nu genoot. Uit
achting voor haar, had hij Berniee
niets van zijne vroegere betrekking
tot Sylvia verteld; ze bleef voor
hem altijd eene zuster.
„Zeer verheugd u te zien, Gil
bert," riep hij uit, hem de hand rei
kende. „Het is zeer lief van u. ons
zoover tegemoet te komenkom bij
't vuur, ge ziet er koud uit."
Hij voerde Monk in de kleine zij
kamer. waarin een weldoende warm
te heerschte.
Monk trad naar den haard en keek
nieuwsgierig rond.
„Mijn beste gehikwenschen, Max,"
zei hij„ge hebt al uwe vrienden;
verrast. Gij ziet er zeer gelukkig uit
en ik wensch u en uwe vtouw een
lang en gelukkig leven. Sylvia laat
u groeten en is ongeduldig, haar
nieuwe zuster te zien. Ze is zoo
verheugd, over uw geluk."
Het gelaat van den markies schit
terde van vreugde.
„Wie had voor zes maanden ge
dacht, dat ge heden getrouwd zoudt
zijn," bemerkte Gilbert. „En ge zijt
alleen uit liefde gehuwd als de prins
in 't sprookje, en hebt eene kleine
boerin tot markiezin verheven."
(Wordt vervolgd
