DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
i€ineierëaul®tf@st Haarlem
BUITENLAND.
BINNENLAND.
Uit den Omtrek.
STADSNIEWS.
Zaterdagavondpraatjes.
ZATERDAG 28 MAART 1908.
32"* Jaargang, No. 6848
Bureaux van Redactie en Administratie:
latere- Tcldooniiuinmer S416.
Dit nummer bestaat uit
twee bladen, beneuens de
Officiëele Kerk lijst en
het Geïllustreerd Zon
dagsblad in 16 pagina's.
EERSTE BLAD.
Fiasco.
Nieuwtjes in drie regels.
Gemengde Berichten.
RENE HURLEMSGHE CMUiï
ABONNEMENTSPRIJS:
Por 8 maanden voor Haarlem fl.35
Voor de plaatsen, waar een agent, is gevestigd (kom der gemeente) 1.35
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post 1,8(.
Afzonderlijke nummers0.05
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 1—6 regelsf0.60 (contant)f 0.50
Elke regel meer - 0.10
Groote letters naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 cent per advertentie i contant.
Het besluit der Amsterdamsche
Juweliersvereeniging, om de loons-
overeenkomst met den Alg. Diamant-
bewerkersbond te verbreken, (men zie
onder „Binnenland") is van veel meer
dan plaatselijk- of vakbelang.
Want de redenen waarom het ge
nomen is, beteekenen niet meer of
minder dan het fiasco van de grootste
en best-georganiseerde arbeiders-ver-
eenigir.g in ons land 1
Een volslagen fiasco.
Het blijkt overtuigend, dat al de
macht der organisatie, al het (getheo
retiseer over de mooiheid der vak-
vereeniging, geen waarde meer heeft
waarmee de arbeiders iets hunnerzijds
vrijwillig moeten opofferen in het
belang der maatschappij.
Zelfs deze voorspoedige en voor
beeldig-georganiieerde werklieden als
de diamantbewerkers laten hun eigen
belang, hun eigen beurs, spreken vóór
het algemeen belang; zelfs voor hen
beteekent het werken der vakvereeni-
ging blijkbaar niets anders dansteeds
méér loon eischen, beter arbeidsvoor
waarden, grooter deel van de koek
van 't kapitaal I
Wordt dat niet vervuld, moeten ze
hunnerzijds iets opofferen, dan v a
l'organisation!
Dat is het fiasco der moderne (neu
trale) vakbeweging,die alleen steunt op
eigenbelang en klassenstrijd.
Zoolang de werkman niet in zijn
vakvereeniging leert, dat hoogere be
langen dan alleen die van het werk
loon of den arbeidstijd in zijn vak
organisatie evenzeer thuis behooren,
zoolang zal hij ook het zuivere egoïsme
op de eerste en eenigste plaats eeren,
en wordt daaraan niet voldaan, dan
heeft de vakorganisatie voor hem geen
waarde 1
Voor wie goed ziet, is het fiasco-
van den A, isDiamantbewerkersbond
het fiasco ook der neutrale vakbe
weging I
BELGIË.
Koning Leopold.
Het schijnt met de Belgischen
koning weer allesbehalve goed te
gaan. Hij is in den laatsten tijd
aan het sukkelende man, die
nooit ziek is geweest en die met
zijn krachtige, imposante figuur
welke een hoofd boven iedereen uit
steekt, steeds het beeld was van
lichamelijke kracht, ook zelfs op
zijn jaren, hij is nu opeens aan
het aftakelen en voortdurend onder
dokters handen.
Het schijnt dat zijn toestand in
de laatste dagen opeens weer ver
slechterd is: met [haastigen spoed
is hij eergisteren plotseling van Brus
sel naar het zuiden van Frankrijk
getogen op aanraden van zijn dok
toren.
De berichten uit Brussel zijn steeds
sussend, maar verhalen doen de
ronde, dat de koning zieker is dan
men denkt.
FRANKRIJK.
De Marokkopolitiek in de Kamer.
In de Fransclie Kamer werd gis
teren beraadslaagd over de buiten
gewone kredieten voor Marokko.
Men zie onder „Marokko" meer
hierover.
Minister Picquart logenstrafte de
geruchten als zouden er vrouwen
en kinderen zijn vermoord. De be
weringen van Jaurès weerleggende,
beijverde de minister zich aan te
toonen, dat generaal d'Amade ge
voelens van menschlievendheid aan
den dag had gelegd, rooals men
die bij dergelijke expedities zelden
aantreft
Clemenceau betuigde met een
hoofdknik zijn instemming met Pi-
chon, die Jauiès verweet het Fran-
sche leger voor Europa te hebben
aangeklaagd. Gelukkig brengt het
buitenland hulde aan het leger. Hij
voegde er aan toe„Ik zou van
Moelai Hafid slechts een onvoor
waardelijke onderwerping aanvaar
den." Doumer, de rapporteur, recht
vaardigde het optreden van Frank
rijk in Marokko, dat ten doel heeft
de orde te herstellen in het belang
van Frankrijk en de beschaving.
Het geheele wetsontwerp betref
fende de kredieten voor Marokko
werd daarop met groote meerderheid
aangenomen.
Knoeiers en zwendelaars.
't Houdt niet op!
Rochette, de man van de 100
millioenenkrach, blijkt in verstand
houding te hebben gestaan met al
lerlei hooge heeren, dat is nu gis
teren in de Kamer wel uitgekomen
Notabene een der ondervoorzit
ters van de Fransche Kamer was
de rechtsgeleerde raadsman van zijn
zwendelmaatschappijen
Nu (is er weer een ander schan
daal, om over te praten.
Zekere meneer Eliez-Evrard, pre
sident van den Departementalen
Raad van 't Noorden, een heel hoog
staatsambtenaar, Senator daaren
boven, lid van vele ridderorden
enz.; is op den loop met een milli-
oen schuld!
'n Fraaie boel tegenwoordig in
Frankrijk
MAROKKO.
Frankrijk's actie.
Uit het rapport van den afge
vaardigde Doumer, dezer dagen in
de Fransche Kamer rondgedeeld,
blijkt, dat de door den Marokko-
oorlog ontstane onkosten reeds 22
millioen francs bedragen.
Doumer komt aan het slot van
zijn verslag tot de conclusie, dat
de opofferingen van allerlei aard,
die Frankrijk zich voor Marokko
getroostte, dit land tot imeerdere
aanspraken op Marokko recht geven,
dan tot die, welke het door zijn
geografische ligging en-zijn geschie
denis reeds bezit....
De geruchten van Frankrijk's
wenschen om de Algeciras-acte te
herzien zullen naar aanleiding van
dit Rapport wel herlevendigen
Men zie nog onder het hoofdje
„Frankrijk" de behandeling van
het rapport in de Kamer.
In Parijs volgen de protestvergade
ringen tegen de overbrenging van Zola's
lijk naar 'iPanthéon elkaar op.
De Fransche Staatskruitfabriek te
Vomges bij Dijon is in de lucht ge
vlogen. Bijzonderheden ontbreken nog.
De Spaansche regeering heeft be
sloten uiterst strenge maatregelen tegen
de anarchisten te nemen.
Koning Eduard zal dit jaar, in
Augustus, een gelukwenschingsbezoek
afleggen bij keizer Frans Josef.
De Prins der Nederlanden op de
eilanden.
Z. K. H. de Prins der Nederlanden
vertrok gistermorgen van Terschelling.
Alle schepen in de haven vlagden.
Op den steiger en langs den weg naai
de haven wapperden wimpels aan
stokken. Het fanfarekorps blies er
lustig op los.
Prins Hendrik werd door den
burgemeester, de plaatselijke reddings
commissie en de feestcommissie uit
geleide gedaan.
De menigte aan den wal wuifde
den vertrekkenden Prins hartelijk toe;
volksliederen werden gezongen. Daarna
verliet de torpedoboot de haven.
Op Vlieland werd Z. K. H. door
den burgemeester en het bestuur der
plaatselijke reddingscommissie ont
vangen en door eene geestdriftige
menigte luide toegejuicht. Het fan
farecorps speelde het Wilhelmus.
Langzaam zette de stoet zich in be
weging door het in der haast met
talrijke vlaggen versierde dorp. Eerst
werd een bezoek gebracht bij den
Noordschen consul Akersloot, waar de
schilderijen van mevrouw Betsy
AkerslootBerg bezichtigd werden.
Daarna ging de Prins naar het ge
meentehuis, waar de kinderen een
welkomstlied zongen. De kerk, de
begraalplaats, de vuurtoren en de
reddingboot werden achtereenvolgens
bezocht, waarna Z. K. H. om half elf
het eiland weer verliet, uitgeleide
gedaan door eene voor het bezoek
dankbare bevolking.
De Prins vertrok van Vlieland naar
den Helder, waar hij dejeuneerde bij
den Schout bij nacht, en ging gister
middag per auto naar het kasteel
Marguette, waar hij bij jhr. Gevers
te gast kwam.
Een nabetrachting.
Naar aanleiding van de tocht van
Z. K. H. prins Hendrik naar de Noord-
zee-eilanden, schrijft de correspondent
van het Hbld. te Helder:
Prins Hendrik zoekt de ze»Ware
hij in Holland grootgebracht, hij zou
vermoedelijk den soldatenrok niet
hebben begeerd, maar het scheepsdek
hebben gezocht
Na zijn komst in het nieuwe va
derland zal hij hebben gevoeld, dat
het grootste verleden van Nederland
doorf de zee is geschreven; dat ®ok
in de toekomst de zee de bron zal
zijn, die Nederland in staat stelt zijn
in vela opzichten zoo hooge positie
te houden. En te verwonderen is het
daarom niet, dat wij Z. K. H. zoo
vaak ontmoeten bij gebeurtenissen,
die met de zee in nauw verband staan
en dat wij hem thans weder kunnen
volgen op zijn tocht langs onze kus
ten en langs de eilanden. Door deze
reizen wil bij zich een juist oordeel
vormen over den toestand van het
redding wezen, en zal hij vernemen
wat daar nog ontbreekt en wat ver
betering eischt. En men zal hem ook
vertellen van hetgeen op onze kusten
door den zeeman is geleden en van
hetgeen door de eenvoudige zeelui
is gedaan om bet leven van hun
naasten te redden.
Vooral in deze dagen, daar op Ter
schelling, zal men hem gewezen heb
ben op wat daar is verricht, gewezen
hebben op de wilskracht en durf,
daar meer nog dan elders noodig om
de booten in zee en op de strandings
plaats t,e brengen, en wij gelooven
dat het verblijf op dat eiland, in die
zeer eenvoudige omgeving, door hem
niet licht zal worden vergeten.
Dc loonregeling in de Diamant
nijverheid.
Een hoogst belangrijk besluit heeft
de vergadering van de Amsterdamsche
Juweliersvereeniging, de vereeniging
van werkgevers in de diamantnijver
heid genomen. Met ingang van heden
zijn alle met den A. N. D. B. gesloten
ioonovereenkomsten door de A. J. V.
vervallen verklaardde vereeniging
acht zich door geen enkel contract
meer jegens de werkliedenorganisatie
gebonden.
De Alg. N. D. Bond is dus niet bij
machte gebleken, hare leden te be-
heerschen het grondideé der werk
lieden-organisatie Trouw aan de
organisatie, heeft schipbreuk geleden
op het individueel egoïsme
Dat is een feit dat opmerking ver
dient in dezen tijd van solidariteits-
roeperij
Een s t r ij d t u s s c h e n g e-
meentelijke autoriteiten-
Een zoon van burgemeester W- te
Broek in Waterland, lreeft eergis
terenavond den waarnemenden se
cretaris Van Engelenburg op straat
met een bijl aangevallen en ernstig
verwond. De dader is ter beschik
king van de justitie gesteld; do ge
wonde is ter verpleging naar Am
sterdam getransporteerd.
Geen voetbal op straat.
De burgemeester der gemeente Kam
pen is er toe overgegaan liet voet
balspel op straat in de geheele kom
te verbieden. Het was te voorzien,
dat het daartoe zou komen, want
meer en meer werd het gooien met
ballen en andere projectielen een last
voor het publiek.
SCHOTEN.
*üe gasfabriek. Gisteren is
de laatste paal voor dc gasfabriek
er ingeheid zoodat met het leggen
der fundeering is begonnen. De vlag
wapperde van de heistelling.
Het R. K. Sanatorium voor longlijders.
In 'tSt. Bavogebouw werd gister
middag 8 uur een vergadering ge
houden. waarin de Katholieke Dames
onzer stad bijeenkwamen ter vorming
van een Fropagandacomité voor de
„Vereeniging tot sti editing
van R. K. Herstellingsoorden
voor 1 onglij ders".
De vergadering was flink bezocht.
Zij werd gepresideerd door den heer
Dr. L. 0. Proot, die bij de opening
allen 't welkom toeriepjnsunens 't Voor-
loopig Comité. Aan het verzoek van
dit Comité om de leiding dezer ver
gadering op zich te nemen, heeft spr.
gaarne voldaan. Te meer, omdat hij
van het doel dezer vergadering zich
min of meer de vader mag noemen.
Bij de gehouden besprekingen te
Amsterdam, heeft spr. n.l. gaarne de
opdracht aanvaard te Haarlem een
voorloopig comité te vormen. Spr.
deelde nader mede, hoe het Comité
is samengesteld. Aan allen, die tot de
samenstelling ervan hebben meege.
werkt, bracht spr. dank.
Dr. Proot weidde vervolgens uit
over 't doel van het te vormen Comité,
d i. belangstelling wekken voor de
goede zaak en finantieelen steun ervoor
vragen. Dat is gauw begrepen.
Maar wat is 't doei der vereeniging
zelve? De vereeniging wil een steen
bijdragen in den strijd, die ailerwege
in den lande gevoerd wordt tegen de
tuberculose speciaal wil de vereeni
ging stichten een „R. K. Herstellings
oord voor longlijders, dat door klooster
broeders of zusters zal bediend worden.
Niet alleen zal 't Gesticht openstaan
voor Katholieken, ook andersdenken
den zullen er een plaats in kunnen
vinden.
Vervolgens vroeg spr: Wat wordt
er gedaan in ons land voor den strijd
tegen de tuberculose? Die vreedzame
strijd dateert eerst van d« laatste 18
jaren. En alom heeft hij dadelijk
sympathie gewekt onder de filantro
pen. Spr. kan wel zeggen, dat de filan
tropie thans staat in 't teeken der
tuberculosebestrijding.
Het heeft lang geduurd eer men
den strijd tegen die volksziekte heeft
aangebonden. Dat gaat altijd zoo in
ons Nederland. Talmen. Men heeft
jaren lang gevreesd, dat de tuber
culoselijders allen naar 't buitenland
moesten, willen zij kans hebben op
genezing, Doch gaandeweg kwam
men tot een andere overtuiging. Men
kan tuberculoselijders ter hulp komen
door ze lang te laten verblijven in
de vrije, frissche lucht. Dit inziende,
is men sanatoria gaan bouwen. Het
eerste verrees in 1900 van dr. Haantjes.
Prachtige resultaten verkreeg men en
dit sanatorium verwierf een groote
reputatie.
Daarna is men de zaak gaan be
kijken van filantropische zijde. En
volkssanatoria verrezen er, vooral na
het schoone voorbeeld, dat H. M. de
Koningin-Moeder gaf, die in October
1901 't sanatorium Oranje Nassauoord
liet openen van de gelden, die haar
als huldeblijk der Nederl. natie waren
aangeboden. Hierna verrezen de sa
natoria Hellendoorn en Hoog Laren.
Deze laatste zijn volkssanatoria,
't Getal patiënten, dat in in een sa
natorium bescherming vindt is even
wel steeds beperkt, te beperkt. Men
zocht naar andere hulpmiddelen. Er
werden consultatiebureaux gesticht,
die beoogen, behalve het opsporen
der tuberculose gevallen, te leeren,
hoe hygiënisch geleefd moet worden,
enz. Deze bureaux hebben verder de
Ijghallen opgericht, die zeer goed
werken. De heele beweging der tuber
culose. bestrijding wordt ruim door
Rijk, Provincie en Gemeente gesub-
sidiëerd.
Veel wordt er gedaan voor die ar
me lijders. We zijn dan ook dank
baar, maar niet voldaan. Er zijn te
veel lijders en er dient dan ook nog
meer gedaan te worden. Nederland
mag zich wel spiegelen aan andere
landen. Wat doet Zweden en Noor
wegen wel niet voor zijn tuberculose
lijders! Er is veel sympathie hier,
maar toch mag die nog wel eens op
gewekt worden. Spr. doet dit ook
in deze vergadering. Hij kan dit niet
beter dan door de woorden te citeeren
van prof. Nolen, die wel't hoofd mag
genoemd worden der tuberculosebe
strijding in Nederland. Met prof.
Nolen wekte spr. allen krachtig op
^den strijd mee te strijden, Het is in
onze kringen reeds lang erkend, dat
in ons Nederland plaats, ja behoefte
bestaat aan een R. K. Sanatorium.
Alierwege is sympathie in Kath. krin
gen voor deze zaak. En aan 't hoofd
dergenen, die zich voor een R. K.
Sanatorium zoo beijveren, staat oirn
Doorluchtig Episcopaat. Hoe onze
Haarlemsche Kerkvorst in 't bijzonder
erover denkt, dat zal dat de H.E.
heer Plebaan nader uitleggen.
De Hoogeerw. Plebaan Rikmenspoel
bracht dank, ook naméns den Bis
schop, aan dr. Proot.
Voor een Kath. patient wil spr. een
Kath. Sanatorium, Kath. liefdezusters
moeten de zorg en de verpleging van
den Roomschen patient uitoefenen.
Een R. K. patient heeft een R, K.
Tehuis noodig. Niet alleen zal bij
daar vinden hulp voor 'tveege lijf,
doch ook hulp voor zijn ziel. Een
zieke, die Roomscli is, heeft behoefte
aan een Roomsche omgeving, die hem
troost en vrede zal schenken en over
geving aan Gods H. Wil.
Roomsche ziekenhuizen worden al
tijd door een ieder gezocht, maar een
R. K. zieke voelt zich alleen thuis in
zijn Roomsch ziekenhuis. Waar ligt
dit aan? Aan 't Roomsche Kruis. De
zieke gevoelt zich één met zijn Room
sche ingeving. Een Roomsche verple
ging is dan ook een zegen voorB. K.
lijders; dat kunnen we ook opzuiver
medische gronden gerust zeggen. De
zieke wil gewoonlijk niet uit 't huis,
doch gaat hij naar een Roomsch ge-
'n Week niet emoties.
Voor een dubbeltje naar
Overveen en terug. Oor-
declen met kennis van ta
ken. Een goedgeslaagde
vergadering en ten belofte
voor de toekomst.
XXXIII,
Da,'s een week met emoties ge
weest Dc automobiel-omnibus
naar Overveen. de ingezonden stuk
ken in de kranten en al het ge
schrijf, gewrijf en gepraat over den
Hout en het boomengerooi, de eer
ste vergadering van „Gelooi' en We
tenschap", de komst van 't mooie
weeris dat geen allegaartje van
voor ons goeie Haarlem gróóte ge
beurtenissen, die zoo allemaal te
gelijk 'n mensch zouden overvleu
gelen
Daar heb je die automobiel van
meneer Tideman. iWel, ik ben zelf
zoowaar naar de Groote Markt ge-
loopen om het ding te zien. Erin-
gezeten heb ik niet, maar een goeie
kennis van me, wien dat wèl te
beurt viel, heeft me verteld dat-ie
met een vaart van jewelste over
den Zijlweg naar Overveen en' van
daar naar Bloemendaal is gesleurd
en vervolgens, of de duivel 't ding
op de hielen zat, rechtsomkeert
maakte en in dezelfde vaart weer
naar de Groote Markt werd terug
gebracht, zoodat hij binnen een half
uur weer op de stoep van Brink-
mann stond met een beverig gevoel
in z'n beenen vanwege het gehos
en 'n halve doofheid in z'n eene
oor vanwege het geraas. Toch was
hem het ritje wel bevallen en zag
hij wel wat in die nieuwe onderne
ming. Maar sedert ik in onze Cou
rant gelezen heb, en uitgecijferd ge
zien. dat het een financieel stropje
dreigt te worden voor degenen die
ermee beginnen, ben ik nog niet zoo
overtuigd, dat we al heel gauw voor
een dubbeltje heen en weer naar
Overveen zullen automobielen
Trouwens, een bewoner van deni
Zijlweg sprak me van de week in
mijn winkel óók nog d'r over, En
hij zeide dat men op dien smallen
Zijlweg toch eerst wel eens maatre
gelen mocht nemen om het rijpad
te verbroeden; want dat er anders
op den duur met zoo'n automobiel
ongelukken moeten gebeuren.
Daar zullen ze dan onzen stads
park-architect bij moeten roepen,
denk ik, dan kan ie 'n rijtje hoornen
laten omhakken en zoo plaats ma
ken. Jongen, jongen, die boomen-
omhakkerij brengt tegenwoordig
wat te weegIedereen is op z'n
minst hoornen-kenner of tuin-deskun-
dige, als je zoo eens om je heen
hoort! 'tls dan ook wel gemakke
lijk, om dat vak te becritiseeren
dat is waarvan een ander vak.
bouwkunde b.v.bruggen-maken, of
huizen bouwen, daar moet je toch
wat verstand van hebben, wanneer
je critiek wilt uitoefenen. Maar dat
is voor tuin- en park-architectuur
niet noodig. Dat zie je dan trou
wens ook: Jan en alleman spreekt
z'n oordeel uit, en niet zachtjes óók
Het „argument" van de meesten is
ik vind het leelijkEn daarmede
houden ze de zaak voor afgedaan.
.Nu moet het me wel van het hart,
dat ik het snoeien en kappen en
omhakken van boomen, dat in den
laatsten tijd op nog al groote schaal
gebeurt, ook niet zoo mooi kan vin
den. 'n Kennis van me wees me van
de week nog vroeger mooie plek
jes in het Bolwerk, die nu kaal zijn
en verlaten. Plij woont er in de
buurt en heeft er dus allen kijk
op, wat voor iemand uit de stad,
die zoo niet eiken dag dien kant
uitkomt, niet zoo is. Maar ik boud
me' dan toch maar daaraan, dat we
in den stads-tuinarchitect een deskun
dige van naam hebben aangesteld,
en dat we alleen op praatjes van
ik vind het niet mooi, dien deskun
dige niet mogen wantrouwenAl
thans niet, zonder het „waarom" te
hebben gehoord. En dat menschen
als de boekverkooper Groot, of Mo-
doo, of Reijne, die toch net zooveel
verstand van tuinbouw en parkaan-
leg hebben als mijn jongste loop
knechtje, op hoogen toon hun oor
deel strijken over een in en buiten
ons land als deskundige hoog-geëerd
vakman als de heer Springer, dat
vind ik eenvoudig-weg belachelijk.
Ook over onzen Hout wordt daar
zoo maar klakkeloos geredeneerd:
de roep is nu in de stad, dat de
Hout „leelijk" is geworden! Och
kom, lieve menschen wacht eens een
maandje tot het jonge groen er is,
en kom dan eens den Heemsteedschen
kant uitEn probeer me dan eens,
als je ziet hoe de Hout er uit
ziet, vol te houden dat de Hout
leelijk is! Höevelen praten elkaar
nu niet dat praatje na. zonder dat
ze eigenlijk met «enigen critischen
blik en kennis van zaken zelf wat
hebben gezien? 't Praatje gaat óók:
vroeger was de Hout een bosch, nu
is het een park, en dat is jammer
Met dat praatje zijn we al zoo
ver, clat je er lui in Amsterdam,
die nooit in den Hout geweest zijn,
over liooi't redeneeren, en dan1
stellen ze zich onzen Hout waar
schijnlijk voor als 't Vondelpark,
met heel breede. paden, een vijver,
groote open stukken enzoovoorts. Ik
zeg maar weerlieve menschen, gaat
toch eens kijken in het goede seizoen,
als 't groen uit is. En wanneer je
dan hier en daar wat klein kreupel
hout en woekergewas ziet opge
ruimd, dat den grooten hoornen den
gezonden groei belette, kijk dan
eens om u been of' werkelijk het
uitzicht niet mooier is geworden, en
zelfs als ge 't niet zoo vindt,
vraag dan eens een deskundige naar
het „waarom"
Op dat „waarom" komt het aan.
M«n weet het „waar»m" altijd ni»t:
daar zijn b.v. die boomen op den
Zijlweg, die ik affreus leelijk vind
gekaptmaar ik zou toch zoo
denken, dat dit niet zonder zeer
goede redenen zóó is gebeurd! Ik
houd me echter aanbevolen om dat
eens te hooren! Alleen dan kan ik
met kennis van zaken oordeelen. En
dat is toch noodzakelijk, als je over
een of andere zaak wilt meespre
ken, zooals rector Bosman in den,
loop van zijn mooi en duidelijk
betoog in „Geloof en .Wetenschap
deze week zoo terecht zeide, toen
hij het over de valsche en ware we
tenschap had. Ja, dat was eerst een
mooi-geslaagde vergadering! lie
'Hoogeerwaarde Moderator van die
vereeniging zeide nu wel, dat hij
speechen-houden, niet zoo erg voor
staat en ook dat hij-zelf niet zoo
graag als spreker op den voorgrond
wil komen, maar ik hoop toch
dat zijn woordjuist op deze popu
laire, pakkende en leerrijke wijze
zich wat méér zal laten hooren. ,Wie
de vroeger zoo druk-nageloopen
9 uur's-conferentèes van den vorigen
Plebaan van St. Bavo heeft geno
ten, vindt dan gelegenheid om in de
conferenties van „G. en ÏW. die
zelfde zoozeer bij de ontwikkelden
op prijs gestelde betoogen terug te
vinden
."Wat me óók pleizier deed op deze
vergadering, dat was de drukke toe
loop van zooveel Roomsche stadge-
nooten, die.je anders op geen enkel»
Katholieke vergadering ziet, Jhi
daarnevens: zooveel jonge gezich
ten Onze Haarlemsche Roomsche
jongelui kwamen óók uit den hoek,
en dat is hoogst verblijdendOch.
daar js in „G. en W," juist voor
die jongeren een macht Ie leeren,*
en zoo'n wetenschappelijk cachet
draagt er toe bij, om vooral de jon
geren te boeien. Daar komt nog bij,
dat voor onze ontwikkelde Room
sche jongelui van beteren stand tot
dusverre hier weinig gelegenheid
was, zich te laten zien. In „G. en
,W." kunnen die nu hun lijf-vereeni-
ging vinden, en wanneer de ouderen
dan met hun levenservaring en hun
ondervinding steunen, dan zal er
voor het Roomsche Haarlem van
deze vereeniging een opbouwende,
oplevende kracht ten goede uitgaan,
die zeker niet is te onderschatten.
Zoo zit ik weer op mijn praatstoel,
en ik bemerk met schrik, dat ik
de beschikbare plaats weer heele-
maal heb volgepraat. En zoo kan
ik dus nog niet mijn collega Ting-
tang van antwoord dienen op z'n
Damiaatje, waarin hij de noodza
kelijkheid van opruiming der huisjes
oin de oude Bavo op de Groote
Markt, inluidde. Enl'in, dat zie
ik vooreerst toch niet gebeuren. Dus
kan dat best tot een volgend»u
keer wachten
21 MAAST,
