ffisEin a
DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND,
Bet spook ni Ühetwynd-Fark.
Kmderhyisvesf 8S-33, HaarBevn
BINNElNLANu.
WOENSDAG f APRIL 1908.
33"to Jaargang:, No. 6851.
Bureaux van Redactie en Administratie:
Interc. Telefoonnummer 1426.
Vliegende winkels.
RIHTFNLAND.
FtUlLLETQN,
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden voor Haarlem 11.35
Voor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente) 1.35
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post 1.8C
Afzonderlijke nummers0.05
PRIJS OER ADYERTENTIËN:
Van 1—6 regelsf0.60 (contant)f 0.50
Elke regel meer,0.10
Groote letters naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 cent per advertentie contant.
Een der vormen, waarin de con
currentie tegen den handeldr ij ven
den Middenstand niet zelden op zéér
af breuk-doende wijze optreedt, is de
z.g. „vliegende winkel".
Een leegstaand winkelhuis wordt
meestal door zoo'n „vliegenden win
kel" betrokken, groote aanplakbil-
I jetten vertellen van een „uitverkoop
wegens faillissement", of van een
"liquidatie van eenig buitenlandsch
magazijn, alles in den regel met
namen en toenamen op de meest-
vertrouwbare wijze aangeduid, en
liet publiekloopt er in.
Juist binnen den tijd, die de wet
vrijlaat zonder belasting, is het met
den „uitverkoop" gedaan, de „vlie
gende winkel" verdwijnt spoorloos,
en begint op een andere plaats weer
hetzelfde proces.
Dat de handeldrijvende Midden
stand in zulke „vliegende winkels"
zeer terecht een deloyale concurren
tie ziet, mededinging van vreemden
meestal, die zonder iets bij te dra
gen aan de den winkeliers opgelegde
hooge belastingen, het publiek met
veel lawaai vaak minderwaardige
artikelen opdringen, dat is begrij
pelijk
In Duitschland is het bedrijf der
„vliegende winkels", op denzelfden
voet als het hier geschiedt, door do
wet op de oneerlijke concurrentie
zeer bemoeilijkt. Daar worden dien
speculanten op de goedgeloovigheid
van het publiek lasten opgelegd,
zoodat ze eerllijk meededen in de
lasten, die de winkelier heeft te dra-
gen.
Bij ons evenwel is dat bedrijf ge
heel vrij.
De Middenstand-zelf moet maar
zien, hoe hij ertegen optreedt.
Ook in onze Haarlemsche R. K.
Middenstandsorganisatie kwam de
zer dagen nog dit onderwerp ter
sprake. Welnu: wij wijzen deze Mid
denstanders op het voorbeeld van
de li trechtsche Handelsvereeniging,
die dezer dagen in flinke adverten
ties in de plaatselijke bladen tegen
zulk een „vliegende winkel" daar
ter plaatse waarschuwde.
Méér nog: omtrent den naam. die
de bedoelde „vliegende winkel" op
geeft te voeren, heeft die vereeni-
gnig geïnformeerd hij den consul-
generaal der Nederlanden te Ber
lijn. En het antwoord wasbestaat
niet!
Concurrentie derhalve „onder be
drieglijke voorwendsels"
Aan het publiek wordt door de
vereeniging dit alles duidelijk en
sprekend per advertentie gezegd
dat is de ware manier, om nu de
Staat nog niet helpt, zulk een
deloyale mededinging te dooden.
Voorlichting van het publiek, dat
is de eerste eisch
Onze Haarlemsche middenstanders
zullen goed doen, zich bij mogelijke
voorkomende gelegenheid aan dat
voorbeeld der Utrechtsche collega's
te spiegelen!
BELGlE.
Valsche bankbiljetter.
Ia België is men tot de verbijs
terende ontd'kkirig, d»t er ontzag-
Boeiende roman, uit lift Engelsch.
11)
De drie laatste fleschjes nam de.
oude uit de doos en onderzocht ze
nauwkeurig.
„Deze kogeltjes lossen gemakke
lijk op in vloeistof," zeide Ra
gen, met de fleschjes spelend. „Ze
zijn zoo klein, dat gij ze ternauwer
nood ziet. Ze werken oogenblikkelijk
en hij, die er eeu van neemt, sterft
als aan een beroerte. Ze zijn bereid
uit giftplanten, die in onze wouden
groeien en laten geen spoor achter."
„Dat zal niet goed zijn," zeide
Sylvia bevend. „Zij is jong en sterk
en 't is niet waarschijnlijk, dat ze
aan eene beroerte sterft."
De oude legde t ileschje weg en
nam een ander.
„In dit geval moeten we een an
der zoeken. Op "R fleschje staat
„koorts". Wie zulk een kogeltje
neemt, krijgt eene hevige koorts, die
een week aanhoudt, waarna de zieke
sterft. De werking is heel natuurlijk
en geen mensch ter wereld kan iets
van vergiftiging vermoeden. Het
heeft reuk noch smaak en laat geen
lijk veel valsche 1000 francs-biljet
ten in omloop zijn. Zeker is het
dat er een heeleserie is nagemaakt,
dat beteekent (schrikt niet 1)10.000
biljetten van 1000 francs10
millioen
De geldwereld is in paniek, alle
beurszaken worden er ernstig door
gestoord, en de autoriteiten weten
niet goed wat ze met dit alles doen
moeten, vooral omdat de valsche
biljetten zoo mooi zijn nagemaakt,
dat de Bank zelve er heeft inge
wisseld en uitgegeven I
M< t haastige spoed zijn er nieuwe
biljetten van een heel nieuw type
gemaakt die eerstdaags zullen wor
den uitgegeven.
De Belgische Bank heeft een
bedrag van fr. 25.000 uitgeloofd
voor dengene, die makers van de
valsche biljetten kan aanwijzen.
DUITSCHLAND.
Dc gezanten-historie.
Dr. Hill, de gezant van Amerika
te 's-Gravenbage, gaat nu toch naar
Berlijn. Zoo heet het althans in
een Reuterbericht, al spreekt een
Engelsche krant het weer vierkant
tegen.
Wij houden ons vooreerst aan het
Reuter-telegram.
't Blijkt nu meer en meer, dat
de keizer den heer Hill liever niet
wilde hebben, om lat die niet rijk
genoeg is om veel praal en pracht
ten toon te spreiden.
En dat wensebt de keizerin Ber
lijn aan zijn bof te hebben.
Intusschen zegt een Duitsch blad
„Dr. Ilill is niet rijk, cn me
vrouw Hill is geen vrouw, wie bet
er alleen om te doen is, uiterlijk
te schitteren. Boiden hebben betere
aanspraken op de achting hunner
medemenschen. Dr. Hill is een van
de grootste geleerden in Amerika
op het stuk van volkenrecht enz.
en misschien de knapste diplomaat
ter wereld. Zijne vrouw heeft met
hare groote ontwikkeling en groote
talenkennes in den tijd van de vre
desconferentie, wanneer zij een uit
gelezen gezelschap van mannen
met geest en kennis placht te ont
vangen, dikwijls de bewondering
van hare gasten gaande gemaakt."
Als dit alles waar is, dan doet
de Duitsche hofkring toch misschien
niet zoo'n onvoordeeligen ruil, door
dit hoogbegaafd echtpaar te krijgen
in plaats van een met goud besla
gen millioaairslamilie
FRANKRIJK.
De roof wet van Briand.
Uit een rapport van het Kamer
lid Lecomte blijkt nu, hoe groot de
aansRg is op de eigendom die door
het afschuwelijke en in dit blad
herhaaldelijk besproken roofwetje
van Briand wordt geda-n!
Zooals men weet, komen nog
steeds van alle zijden eischen in
om teruggave der goederen en ka
pitalen, die aan kerken geschonken
spoor achter. Zij is sedert eenigen
tijd zeer teruggegaan, waarom zou
ze geen koorts kunnen krijgen
„Deze zijn beter," zei miss Monk
langzaam; „wij zullen er gebruik
van maken. Doch wacht! Wat is in
't derde fleschje
„De werking dezer kogeltjes is
dezelfde als die uit 't vorige fleschje,
docli met een klein verschil," zei de
oude. „Ik kan de twee fleschjes
slechts door hunne plaatsing in de
kast onderscheiden en in 't laatste
schijnen de kogeltjes een weinig klei
ner dan in 't andere. Het verschil
in de werking is ditde kogeltjes
uit 't derde fleschje geven dezelfde
verschijnselen, doch veroorzaken
slechts een schijndood."
„Dat begrijp ik niet
„Niet Het is een prachtig mid
del, uit zeldzame planten bereid,"
zei de oude vrouw. „Wie 't gebruikt
krijgt een- hevige koorts en sterft
schijnbaar in waanzin. Doch in wer
kelijkheid is hij niet dood, maar de
patiënt is niet van een lijk te onder
scheiden. Drie dagen lang blijft 't
leven weg. en dan ontwaken geest
en lichaam uit hunne verdooving.
Wil men den laatsten toestand zes
dagen rekken, dan behoeft men den
schijndoode slechts een tweede ko
geltje in een lepel water opgelost
te geven. Doch gij zult dit middel
niet gebruiken. Neem een kogeltje
uit de tweede flesch."
„Maar hoe zal ik 't bij mij dra
waren om daarvoor missen te doen
lezen voor de zielerust van bepaalde
overledenen.
Nu die schenkingen niet meer
aan hun doel beantwoordden, eisch-
ten de rechthebbenden ze zeer te
recht terug.
Bij het rapport van Lecomte zijn
nu staten gevoegd, waarop men
voor elk departement afzonderlijk,
het aantal eischen om teruggifte
kan nagaan alsmede het bedrag der
goederen, waarover die eischen loo-
pen.
De eischen, ingesteld door recht-
streeksche eigenaars zijn ten getale
van 6127. De waarde der terugge
vorderde goederen is: aan rente-
gevende papieren 469,675 francs
aan geldsommen 2,363,465 fr.aan
onroerende goederen 3,044,711 fr.
andere goederen 347,933 fr.totaal
6,225,784 fr.
Het outwerp van Briand eerbie
digt, zooals men weet, de eischen
van erfgenamen in de rechte lijn
Daarentegen schuift bet de eischen
van alle andere erfgenamen op zij.
Deze eischen zijn nu ten getale van
niet minder dan 9552.
En de waarde der opgeeischte
goederen bedraagtaan rentegevend
papier 1,239,850 fr.aan geldsom-
me 13,814,872 fr.aan onroerende
goederen 21.067,533 fr.aan andere
goederen 1,492,638 fr..totaal
34,614,413 francs.
Deze kapitale som van een kleine
35 millioen wil het ontwerp een
voudig aan de rechthebbende i ont
houden 1 Met bijna 35 millioen wor
den hier dooden en levenden een
voudig bestolen.
Toch heeft de democratische lic
kerzijde, met Combes aan het hoofd,
besloten het ontwerp zonder eenige
wijziging aau te nemen.
PORTUGAL.
Een nieuwe aanslag voorbereid?
De jonge koui«g Manuel blijkt
in zijn eigen paleis zeifs nog niet
veilig te zijn voor de koningsmoo:-
ders, en deze blijken hun plannen
nog niet te hebben opgegeven.
Althans de United Press Asso
ciation meldt, dat volgens een tele
gram uit Lissabon een hoogst ern
stig feit zich in het Koninklijk pa
leis (Pago des Necessitades) heeft
voorgedaan.
Koning Manuel, vergezeld van
verscheidene officieren, deed in he t
park zijn gewone wandeling, toen
het hem opviel, dat een schildwacht
zeer onhandig het geweer presen
teerde. Hij ontbood den officier die
het bevel over de troepen voerde
en een onderzoek werd ingesteld,
waardoor aan het licht kwam, dat
de verdachte schildwacht een zeer
gevaarlijk persoon was.
De andere soldaten verklaarden
niet te weten wie die man was en
waar hij vandaan kwam.
Het staat vast dat hij handlan
gers moet hebben gevonden in het
paleis zelf! Tot dusver hebben de
gen Hoe 't aanwenden vroeg
Sylvia.
„Gelegenheid in overvloed. Werp
't Bernrce in eene kop chocolade of
koffie, als ge alleen bij haar zijt. Ik
zal 't kistje aan n toevertrouwen,
terwijl ik een doosje voor uwe ko
geltjes ga halen."
Ze legde het koffertje op Sylvia's
knie en ging naar hare kamer, die
door eene nauwe gang met de ver
trekken barer meesteres in verbin
ding stond.
„Wat die kleine dingen toch een
kiacht hebben," mompelde zij, ter
wijl ze met de fleschjes speelde.
Plotseling verschrikte zijer werd
aan de deur geklopt, 't fleschje viel
op haar schoot. Ze aarzelde nog een
oogenblik. doch er werd opnieuw ge
klopt. Sylvia herkende hieraan, dat
't Bernice zijn moest.
Ze stond op, zette 't kistje op
tafel en daarnaast het doodende ko
geltje dat zij voor haar bestemd
had. Ze legde er eene courant over
en gin dan in haar boudoir, waar
de markiezin wachtte.
Nu bewoog zich Gilbert Monk in
zijn schuilhoek. Hij stak zijn hoofd
tusschen de gordijnen uit en luis
terde.
„Ik geloof, dat de duivel mij
helpt," fluisterde hij. „De weg is
klaar en indien ik goed oppas, is
mijn fortuin gemaakt."
Als een schaduw kwam hij te voor
schijn en sloop op zijn teenen naar
overheidspersonen nog niet kunnen
uitvorschen wie dat zijn.
De pseudo-soldaat maakt deel uit
van de vereeniging Da Crux Negra,
welke onder hare leden twee ko-
ningsmoordeis telde, n.l. den school
meester Buica en den handelsbedien
de Sosta.
Betrouwbaarder troepen hebben
nu de wachten aan het paleis be
trokken. De schildwachten zijn thans
in de voornaamste gangen geplaatst.
Koning Manuel had den wensch
te kennen gegeven om zien in het
openbaar te vertoonen, maar heeft
hiervan afgezien, daar de Koningin
zich daar krnehtig tegen verzette,
omdat zij niet het gevaar wilde
loopen ook haar tweeden zoon te
verliezeD. Zij zal er pas in toestem
men als de rust in het land is
hersteld.
MAROKKO.
'n Duitsche opinie.
Het „Beniner Tageblatt" de
spreekbuis van een invloedrijke
Duitsche partij, stookt nog immer
tegen Frankrijk.
Naar aanleiding van de jongste
gebeurtenissen in Marokko en ge
neraal Lyautey's optreden, gisteren
door ons medegedeeld, schrijft het
blad
„Is dit bericht juist en wordt het
bevestigd, dan blijken er drie din
gen uit: eerstens, dat generaal
Lyautey de eigenlijke opperbevel
hebber is geworden,terwijld'Amade
slechts de krijgsoperaties leidt:
tweedens, dat Frankrijk zich genoopt
ziet, zijn program nog wat meer
uit te breideu, en ten slotte, dat
de pacificatie, die eenige weken
geleden reeds een zoo goed als
voldongen feit heette, nog niet zoo
spoedig is te verwachten."
H. M. de Koningin en de Prins in
Rotterdam.
H. M. de Koningin en Z. K. Hoog
heid Prins Hendrik hebben gisteren
bet aangekondigde bezoek aan Rotter
dam gebracht.
Het Koninklijk Echtpaar arriveerde
met den gewonen trein van 12 25
(Hollandsche Spoor), waar de koni k-
Ujke wagen was ingeschakeld, aan
>t station D. P., waar ter ontvangst
aanwezig waren de burgemeester, de
heer A. R. Zimmerman, met diens
echtgeuoote. Na de begroeting, waarbij
bet dochtertje van den burgemeester
aan H. M. een bouquet aanbood, die
door H. M. met een vriendelijk woord
van dank werd aanvaard, begaven de
vorstelijke personen, met gevolg, zich
direct in de gereedstaande rijtuigen en
werd een rijtoer gemaakt door tal van
straten.
Onderweg werden H. M. bouquetten
vereerd, op het Hofplein door bet
dochtertje van den heer C. A. N. Loos,
pachter van de buffetten van den
Z.-H. E. Sp., en aan de Bergweg
namens de Vereeniging „HetNoorden",
door jongejuffrouw A. van der Kolf,
terwijl aan de Vlietlaan de leden der
de tafel ;hij luisterde nog even.
In de zijkamer hoorde hij zijne
zuster met de markiezin, die zij naar
't leven stond, praten. Geen geruiseh
verried de terugkomst van Ragen.
Vlug pakte hij 't papier op, nam
't derde fleschje, waarvan 't was
doek gescheurd was,-deed den stop
af en liet twee kogeltjes in zijne
hand rollen. Toen plaatste hij 't weer
waar 't gestaan had. Daarna nam hij
't kogeltje, dat Sylvia uit 't tweede
fleschje genomen had en doodend
gift was, en verruilde het met een
uit 't derde fleschje, dat slechts den
schijndood veroorzaakte. Dit gedaan
hebbende, verdween hij weer in de
vensternis met zijn buit.
De gordijnen bewogen zich nog
eventjes, toen Sylvia binnenkwam,
een oogenblik later verscheen ook de
oude Ragen.
Zij ging voor den schoorsteen zit
ten en begon de fleschjes weg te
bergen, zonder te bemerken, dat er
een in hare afwezigheid geopend
was. Ze zette 't koffertje weder in
de geheime lade en deed deze op slot.
Toen nam zij 't kogeltje, dat Monk
verwisseld had en deed 't in een
klein fleschje, 't welk ze op hare
kamer gehaald had.
„Dit fleschje kunt ge in uw zak
open maken," zei ze, het haar toe
reikend: „ge zult gelegenheid heb
ben om 't ongemerkt te gebruiken."
„Dat zal heden nog gebeuren,"
sprak Sylvia met wraakzuchtige
buurt vereeniging „Vlietlaan" stonden
opgesteld.
Het eindpunt was de meubelfabriek
der firma Allan en Co., aldaar, welke
fabriek H.M. en de Prins met een bezoek
wenschten te vereeren.
Het aan den Oudendijk grenzende
ruime voorterrein, voor deze gelegen
heid in een fraaien tuin herschapen,
en met masten, waaraan versieringen
van oranje koord, levend groen en
wit zijden linten afgezet, leverde een
prachtvol effect op.
Voor de entrée van het kantoorge
bouw, thans tot ontvaDg-salon inge
richt, was een keurig baldakijn aange
bracht van lichtblauw en goud. Het
was, in een woord, een versiering,
welke deze firma, die ook op dit gebied
zulk een grooten naam heeft, alle eer
aandeed.
De rijtuigen reien tot voor de
entrée, waar de Vorstelijke Bezoekers
ontvangen werden door de firmanten,
de heeren M. H., P. en L. Hoefnagels,
met hunne dames, terwijl de jonge
juffrouw C. Hoefnagels aan H.M. een
bouquet aanbood.
Als een attentie aan Z. K. H., die
een. groot liefhebber van paarden is,
waren ter weerszijden van het terrein
de wagens der fabriek opgesteld, alle
bespannen met tweespannen, welke
de stallen der firma alle eer aandoen.
De geheele fabriek werd bezichtigd
en mocht bij H. M. en Z. K. H. de
hoogste belangstelling wekken.
Door de in volle werking zijnde
zagerij, kwam men op het in een
fraaie allée herschapen terrein, dat
naar de vrij staande fabriek voor het
rollend materieel leidt, waar verschil
lende geheel of deelteiijk afgewerkte
tramwagens van verschillend systeem
stonden.
Een wagen van de Rotterdamsche
electriscbe tram was geheel in gereed
heid gebracht, om aan de Vorstelijke
Personen een uitlegging te geven van
de wijze, waarop deze wagens bestuurd
worden, inzonderheid, om Hen een
duidelijk inzicht te doen krijgen van
hetgeen door den wagenbestuurder
Reder verricht werd, toen bij door
zijn tegenwoordigheid van geest, H.
M. en den Prins voor een groot on
heil behoedde.
Het bezoek aan deze fabriek duurde
ruim een uur en bij het afscheid ne
men, verklaarden H. M. en Z. K. H.
zich hoogst voldaan over het vele
belangrijke, dat Zij hadden aan
schouwd.
Het volgend bezoek gold de Prins
Hendrikdokken der Rotterdamsche
Droogdok-Maatschappij, aan de Hei
plaat.
Aan den steiger van de werf der
Droogdok-Maatschappij werden de
Vorstelijke Personen ontvangen door
d3 commissarissen, de heeren Van
der Sleyden, president, J. P. J. Lu-
cardie, J. F. Rebell, J. W. Veder,
Herin, de Jongn en den directeur, de
heer M. G. de Gelder, terwijl de jon
geheer Guy de Gelder aan H. M. een
bouquet aanbood.
Op de werf stonden de vrouwen
van al de werklieden der fabriek, op
dit oogenblik een 1200 in getal.
Ook hier bezichtigd n de vorstelijke
bezoekers met de meeste belangstel
ling de interessante werken die Rot
terdam's bloei en welvaart zoo nauw
betreffen.
Nadat de dokkendoorwandeld waren,
namen de Koningin en de Prins weder
stem. „Binnen veertien dagen of nog
eerder zal Bernice in 't familiegraf
der Chetwynds rusten."
Gilbert Monk waagde zich nog
niet uit zijn schuilhoek. Hij deed
de twee kogeltjes in een doosje en
keek naar beneden in 't park.
Een uur later kwam hij uit de
nis te voorschijn en bereikte onge
merkt zijne kamer.
„Deze twee kogeltjes zal ik voor
mijn eigen gebruik bewaren," sprak
hij tot zichzelf „voor mij kunnen
ze groote waarde hebben. Sylvia zal
Bernice heden willen vergiftigen,
doch ze zal slechts schijnbaar ster
ven. Allen, zelfs lord Chetwynd zul
len haar voor dood houdenik alleen
zal weten, dat ze leeft."
X.
VERGIFT.
Een half uur voor 't eten ver
scheen Sylvia in den salon; in hare
houding kon men niet 't minste mer
ken van haar misdadig planze zag
er uit alsof nooit eene slechte ge
dachte in hare ziel opgekomen was.
Ze wierp een onderzoekenden blik
door 't vertrek; weldra ontdekten
hare scherpziende oogen in eene ven
sternis den rooden weerschijn van
't zijden kleed van Bernice. Vlug
trad ze nader, wierp de witte gor
dijnen van elkaar af en blikte op de
kleine gestalte, die in de groote nis
zat.
afscheid en begaven zich weer aan
boord van de „Columbus", die inmid
dels aan. het dok aanlegde.
De boottocht werd nu voortgezet
naar de in aanlegzijnde Waalhaven.
Daar zag men de reusachtige bagger
machines, welke het werk der uit
graving bewerken, in volle werking.
Aan een aldaar gemaakten steiger
werd aangelegd en begaven de Konin
gin en de Prins zich aan wal. Daar
werden de aannemers van dit reuzen
werk, de heeren L. Volker Azn. en
A. C. Volker Azn. aan de Koningin
en den Prins voorgesteld.
Begeleid door den directeur der ge
meentewerken, den heer G. J. de
•Jongh, en den onderdirecteur der ge
meentewerken, den heer H. A. van
IJsselsteyn, die, evenals het gemeen
tebestuur en de secretaris, den tocht
medemaakten, werd nu een wande
ling langs 'n honderden meters lang,
expresselijk aangelegd, plankier, met
loopers bedekt, gemaakt, om een be
zoek te brengen aan de inrichting der
gemeente tot vervaardiging van beton
ijzeren kaaimuurblokken. Daar zag
men de vervaardiging dier blokken,
in alle phasen van bewerking.
Daarna werd de riviertocht nog een
eind weegs voortgezet en teruggevaren
naar den veersteiger, aan de Park
kade, om van daar terug te rijden
naar het station.
Overal langs den weg werden de
vorstin en de Prins enthousiast toe-
gej uicht.
Om 5 uur 6 minuten vertrokken
het koninklijk echtpaar weer naar
den Haag.
Spotters en hun straf.
Een sensationeel verhaal heeft dezer
dagen in de bladen de ronde gedaan
over eenige personen te Waddinxveen
bij Gouda, die met het H. Avondmaal
zouden hebben gespot en op de plaats
zelve met een ernstige ziekte plotse
ling zouden zijn gestraft.
Wij hebben dat verhaal niet opge
nomen, omdat we eerst wel eens na
dere inlichtingen wilden hebben.
Gisterenmiddag ontvingen we die
uit Waddinxveen zelve.
De waarheid van het verhaal blijft
evenwel nog twijfelachtig. Behoudens
enkele détails wordt door den bericht
gever h'et heele verhaal volgehouden,
en werkelijk zijn de betrokken per
sonen na de goddelooze spotternij ern
stig ziek geworden en onder genees
kundige behandeling geweest. Het
verband tusschen het feit-zelve en de
ziekte is nog niet duidelijk, en in dit
geval meenen we dan ook tot de uiter
ste voorzichtigheid te moeten manen.
In „De Standaard" van gisteren
avond welk blad dezelfde yoometi*-
tigheid als wij heeft in acht geno
men lezen wij nog. dat de bedoelde
Ü«den ontkennen zich aan bedoelden
spot te hebben schuldig gemaakt en
een aanklacht Wegens laster tegen
den coi respondent, die het bericht de
wereld inzond, bij de justitie hebbeu
ingediend. Als de zaak voor den rech
ter komt, zal men er dus meer vau
hooren.
Zondagviering bij de militairen.
In een der Katholieke bladen kwam
onlangs een bezwaarschiift voor over
het niet-toestaan van het bijwonen
der H. Mis, op 25 Maart, den feestdag
van Maria Boodschap.
Men maakte daarvan den militairen
autoriteiten een grief.
Er lag een smartvolle uitdrukking
in hare groote. glanzende oogen en
een hevig zielelijden stond op haar
gelaat te lezen.
„Gij verveelt u toch niet, Berni
ce vroeg Sylvia met vleiende
vriendelijkheid. „Ge ziet zoo treu
rig. verlangt ge weer naar uwe
pleegouders te St., Kilda, naar de
sombere rotsen en hunne bewoners,
naar 't vrije leven van voorheen
„Ik wilde, dat ik mijn eiland nooit
verlaten had?" zei Bernice met
hartstochtelijkheid. „Daar was ik te
huis en hier gevoel ik mij als een
indringer, deze gedachte kan ik niet
van mij werpen. Ik kan u wel de
waarheid zeggen. Sylvia ik heb
er zoo naar verlangd ze iemand te
kunnen zeggen en Max is zoo
vervuld van zijne verbeteringen,
heeft 't zoo druk met zijne gasten
dat hij niet ziet dat ik langzaam
sterf. Maar waaraan zou hij dat ook
bemerken Voor hem heb ik steeds
een lachend'gezicht, zelfs al breekt
mij het hart. Hoe zou hij weten, dat
mijn glimlach valsch en mijne vroo-
lijkheid gemaakt is? De waarheid
kan ik hem niet vertellen; hij is
zoo goed en zoo teeder voor mij,
doch ik kan hem niet zeggen, wat
er in mijn hart omgaat."
„Dat verwondert mij, Bernice. Ik
waande u zoo gelukkig."
Wordt vervolgd.)
