DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
I'd spook van Ciietwynd-Parfe.
7^
lrg"
schoien-kwestie voor
net Schoterkwartier.
BUITENLAND.
nrïerhuisvest 31-33, Haat*i©m
11.
DINSDAG 7 APRIL 1908.
33ate Jaargang No. 6856.
|3(j
r ïo.
Bureaux van Redactie en Administratie:
Enterc. Telefoonnummer 1426.
mjiLLETON,
deÜ bokPann€n' Een koetsier zat op
-te
en,
68
tte
(6.,
Bsitte
m 48
*el- 1
O -I
<,50
1 ar-
18
30
8 a
:ijens
.00.
50
m-
ïii-
a
HOK H1MLEMSCUE M«iï
p ABONNEMENT8PBIJ8:
tor 8 maanden voor Haarlem fl.35
Voor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente) 1.35
V oor de overige plaatsen in Nederland franco per post 1,81
Ationderlijke nummers0.05
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 1—6 regelsf0.6O (contant)f C.60 i
Elke regel meer0A0
Groote letters naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 cent per advertentie 3. contant.
'i het nummer van heden vin-
eJ onze lezers op de vierde blad-
'Jl e een formulier, dat, nauwkeurig
duidelijk moet worden ingevuld
wet mkt.
Daarna kan liet uitgeknipt en aan
de courantenbezorgers meegegeven,
ol rechtstreeks aan .ons adres Kin-
aerhuisvest '29-31-33 te Haarlem
bezorgd worden.
Doze abonné's buiten Haarlem
kunnen bet ingevulde formulier aan
e agenten ter hand stellen of bet
on® franco per post toezenden.
1 m"' verzoeken H.H. Agenten be-
eetd, voor de toezending der formu-
ifcien aan ons adres zorg te willen
•agen en de geabonneerden zoo-
cel mogelijk van dienst te willen
liere ^vulling der formu-
v; Ee toezending der polissen volgt
tonnen eenige dagen.
dit ü00c^igeo alle abonné's uit,
no» nieuwe voordeel, aan hetabon-
hnnrf'^'' op 0as Katholieke blad ver-
onder al hun vrienden en
1 bieden bekend te willen maken.
DE DIRECTEUR.
pediou aa»u Haarlem aangebouwde
do 61 ,e.r £eineente Schoten, in
tier" «bet Scboterkwar-
finri 8auaamd, verkeert ook op
ocierwijsgebied (openbaar onder-
JJ ln positie van een parasiet.
letn T ^'eet ket: de gemeente Haar-
ov "eeit indertijd met Schoten een
de b^6j mst. ëes)°ten, waardoor
too» 11Ul7erei1 uit die laatste gemeente
sol, i worden op de openbare
scholen van Haarlem.
anno »was in den fijd, toen de
ir d Xt i vau Schoterkwartier
bèsolL j ?at' eu uit dat oogpunt
Vriiao -0n er niets tegen deze
nabftVu7i van Haarlem en deze
o Uatighejd van Schoten (dat Y0lgeug
voor evnMmerj verplicht is te zorgen
heden °eade onderwijsgelegen-
m5enf J°°r kinderen uit de ge-
uente) worden ingebracht.
de an,,? r er<^ eckter de zaak, toen
tier vi Xa]le, vaa Scboterkwar-
TA D Paan werd geschoven.
bierbo11 verviel de gemeente in de
koven genoemde verplichting,
denko? M*?en f^us eraan gaan
derwii voor ket openbaar on-
ucrwijs te zorgen.
Mn^ Schoten dan ook.
beeft Schoten is een dorp, én al
bet een stads-gedeelte, met
stads-bevolking en stads-eischen
dat gedeelte wordt ongelukkigerwijs
alleen bewoond door de volksklasse,
zoodat de baten niet naar rato van
bet getal zijn en Schoten in een
heel bizondere financiëele positie
verkeert.
Elders moest nu raad geschaft en
hulp verleend, en Schoten deed dan
ook pogingen om van Rijkswege
subsidie te krijgen voor de inrich
ting van zijn openbaar onderwijs.
Eerst na jarenlange pogingen is
dat mogen gelukken, en Schoten
beeft nog niet zoo lang geleden
aanbesteed het bouwen van een
gi oote openbare school, een aan
besteding, die ook in ons blad in
baar geheel werd vermeld.
In een der plaatselijke bladen,
de „Stads-editie" der „O. H. Ct."
kwam nu Zaterdag bet bericht
voor, dat B. en W. van Haarlem
de bedoeling hebben, de 600 a 700
kinderen uit Schoten (het Schoter
kwartier) die de openbare Haar-
lemscbe soh< len bezoeken (vooral
natuurlijk die in de Kleverpark en
in de Scboterstraat) met Mei a.s.
daaruit te verwijderen.
Dat berichtje is, zooals het daar
ligt, opgewarmde oude kost.
Want verleden jaar hebben
B. en W. van Haarlem de over
eenkomst met Schoten inderdaad
al opgezegd.
Verleden jaar is al besloten
en ook bericht dat Schoten van
Mei af voor het openbaar onder
wijs van zijn kinderen zélf moet
zorgen. Dat stond dan ook in ver
band met den voorgenomen school-
bouw van Schoten, waardoor de
kinderen, die nu op de Haarlèm-
scbe scholen gaan, plaats zouden
vinden in de nieuwe Scbotensclie
school.
Doch sedert dien is er een kink
in den kabel gekomen.
De nieuwe school van Schoten
is wel aanbesteed, doch nog altijd
is men niet aan bet bouwen. Dat
komt, omdat de Minister de gun
ning nog niet beeft goedgekeurd
er schijnt een moeielijkheid achter
te zitten die eerst moet worden uit
den weg geruimd.
Het bouwen-zelf vordert een tijds
ruimte van 9 maandendaar zal
men gerustelijk nog drie maanden
bij mogen rekenen voor bet in
orde brengen, meubileeren enz. der
lokalen, zoodat bet tijdstip van de
opening der nieuwe Scbotensche
school nu reeds zeker méér dan
een jaar op zich zal laten wachten.
Wanneer nu het bericht van bet
bo ven-aangehaalde stedelijk blad
zou moeten beteekenen, dat wer
kelijk B, en W. van Haarlem van
plan zijn, ondanks Schoten's sehool-
bouw, die door onverwachte om
standigheden wordt vertraagd, toch
reeds primo Mei a. s.de Schotensche
kinderen van de Haarlemsche scho
len te verjagen, dün zou de zaak
ernstiger worden I
Want dan zou dat beteekenen,
dat de kinderen uit bet Schoter
kwartier ongeveer een jaar lang
zonder (openbaar) onderwijs 't zouden
moeten stellen.(*)
En dat lijkt ons toch niet aan
nemelijk I
Het is, dunkt ons, niet goed aan
te nemen, dat de nieuwe wethouder
van onderwijs, hoewel wetende dat
Schoten zijn uiterste krachten in
spant om eerlang in bet openbaar
onderwijs te voorzien, nü reeds
mir nichts, dir nichts de
Haarlemsche openbare scholen
sluiten zal voor de Scbotensche kin
deren
Mr. Thiel moge zooveel sym-
pathiseeren als bij wil met deu
Bond van Nederl. Onderwijzers, die
kleinere klassen wil, ons dunkt
dat hij toch die kleinere klassen
niet zoo opeens kan invoeren door
eenvoudig de vreemde kindertjes
eruit te zetten, wanneer het vooruil-
zicht bestaat, dat die vreemde kin
deren toch binnen een afzienbaar
tijdperk bun eigen school zullen
hebben
Het bericht van de „Stads-Edi-
tie" lijkt ons daarom onjuist toe.
Wij kunnen niet g&looven, dat B.
en W. van Haarlem daartoe nü
zullen overgaan. Nü is bet daarvoor
niet de gewensebte tijd, en de bil
lijkheid tegenover de naburige ge
meente verbiedt zulk een optreden,
dunkt ons.
't Is natuurlijk niet de zorg voor
bet openbaar onderwijs, die ons
drijft dit bier te zeggen, maar de
zorg voor bet algemeen belang en
een gevoel van billijkheid en recht
vaardigheid, welke o. i. door een
voornemen als de „Stads-Editie"
toeschrijft aan B. en W. vanHaar-
lem, worden geschokt.
Wordt dit berichtje niet tegen
gesproken, dan zou bet goed zijn
als we eens officieële inlichtingen
kregen van de tafel des dagelijk-
schen bestuurs. Ook de gemeente
Schoten zou gaarne wat nader wil
len weten, denken wij, want wij
meenen te weien, dat men in Scho
ten er niet op rekent, dat Haarlem
in dit stadium van zaken werkelijk
met Mei a. s. tot uitsluiting der kin
deren uit bet Schoterkwartier zal
overgaan
Men zie in dit verband een bericht
over de R. K. Scholen in het Schoter
kwartier, onder ons Stadsnieuws.
BELGIE.
De obstructie der socialisten.
De Belgische socialisten zullen
een formeeie obstructie gaan voeren
in zake bet voorstel betreffende der
Congo.
Aldus kondigen ze nu zelf aan
in bun orgaan.
De liberalen, die dat spelletje
eerst niet zoo ongeschikt vonden,
beginnen nu huu goeden naam
bedreigd te gevoelen.
En bun hoofdblad, de „Indépen-
dance zegt dan ook nu
„Blijkbaar is het de bedoeling
van de socialisten, om op alle ge
oorloofde wijzen te trachten, te
beletten dat men spoedig tot een
beslissing komt.
„Men moet zicli echter niet
ontveinzen, zegt bet blad, dat bet
gebeurde van Zaterdag (waarvan
we gisteren melding maakten) een
zeer ernstige aanwijzing isindien
de toon, die gisteren door bet
optreden der uitersterste linkerzijde
overheerscheud was, de gebeele
beraadslaging blijft heheerscken,
dan zal dit zonder twijfel leiden tot
ernstige oneenigheden, die bet
Belgische Parlement niet tot eer
zullen strekken
De liberalen vergeten dat de
pogingen die zij steeds hebben te-
daan om van de Congo-kwestie een
politiek wapen tegen de regeering
te smeden, precies in den geest der
socialisten hebben gewerkt
FRANKRIJK.
Een reusachtig arbeidsconflict.
Zoo mag gerust genoemd worden
de „lock-out", die in Parijs door
de metselaars patroons is afgekon
digd.
Deze lock-out raakt direct bij de
50,000 werklieden en kan door te
rugslag en door het verband met
de andere takken van het bouwvak
meer dan 100,000 werklieden tref
fen I
Men begrijpt den ernst van een
dergelijken maatregel.
Men begrijpt ook, dat, alvorens
de werkgevers dezen maatregel
voteerden, deel name in bet huidige
Frankrijk, waar de arbeiders een
zoo tyranniseerende positie hebben,
er wel heel ernstige redenen moeten
zijn
En dat is pok zoo.
De beruchte „G. O. T." de anar
chistische en revolutionaire alge-
meene conferatie van de arbeiders,
die overal in hare syndicaten de
r6geering en de ordelijke burgers
al zooveeel last en schade beeft
berokkend, zit er achter!
En waar deze stookt, daar kan
een conflict niet uitblijven!
't Wordt er zelfs zoo erg mede,
dat volgens de „Echo de Paris"
Clemenceau van plan is die revo-
lutionnaire vereeniging te ontbin
den, daar deze vereeniging uitslui
tend politieke doeleinden nastreeft.
De minister-president geeft ook
als grond der ontbinding aan, dat
de vereeniging betrekkingen on
derhoudt metde royalistische
partij 1 Dit verzinsel zal waarschijn
lijk erbij gebaald zijn om nog
schuchtere republikeinen ineens
voor het plan te winnen,
In den ministerraad is dit plan
ter sprake gekomen en minister
Vivianie uitgezonderd, hebben alie
collega's Clomenceau's voornemen
goedgekeurd.
De heeren socialisten en revolu-
tionnaireu zullen bun vroegeren
vriend Clemenceau wel dankbaar
zijn 1
Uit de Fransche Kamer.
Jaures heeft gisteren alwederom
geïnterpelleerd en tegen Olémenceau
gefulmineerd.
't Wordt een manie bij hem!
En dat is te verwonderlijker, om
dat bet toch niets helpt: alle partij
en steunen bet ministerie, wanneer
de leider der socialisten bet aanvalt
omdat ze meenen, dat Clemenceau
dan toch nog minder kwaad kan
dan een uitsluitend op de socialis
ten steunend ministerie doen zou.
En dat zou ervan komen als Jau-
rès bet van Clémenceau won.
't Lijkt daarom wel zoowat afge
sproken werk tusscben de socialis
tenleiders eu den half-socialistischen
Clémenceauwant zoolang Jaurès
zijn aanvallende taktiek behoudt,
zit bet ministerie steeds vaster in
bet zadel! Eu dat is den socialisten
allesbehalve onaangenaam, want nu
trekken ze er geducht vau en zij
weten wel, dat bet gemakkelijker
is naast de regeering te staan, dan
zélf de teugels te voeren 1
Overigens was bet gisteren' bet
oude liedje.
Clémenceau bralde wat op zijn
anticlericalisme, en zeide toen, dat
bij de inkomstenbelasting en andere
radicale voorstellen met alle kracht
zou probeereu erdoor te balen.
Abbé Naudet en het H. Officie.
„De Tijd" schrijft:
Ue Congregatie van het H. Of
ficie, die de „Justice Sociale" ver
oordeelde, beeft aan abbé Naudet
bovendien geboden om binnen veer
tien dagen Paijs, het terrein van
zijn journalistieken arbeid te ver
laten en naar zijn eigen bisdom
(Bordeaux) terug te keeren.
Volgens den „Figaro" blijft Nau
det zich met „energie" tegen dit
gebod verzetten en weigert bij te
vertrekken. Dit verzet zou, volgens
hetzelfde blad, te wijten zijn aan
de groote kinderliefde van deu abbé
voor zijn ouden, ziekelijken vader
en zijne bejaarde moeder, die op
den boulevard Montparnasse bij
hun zoon inwonen en die hem we
gens hun gezondheidstoestand niet
zouden kunnen volgen naar zijn
bisdom. De „Figaro" stelt bet voor,
alsof bet H. Officie van deze om
standigheden niet op de hoogte is
geweest en, nader ingelicht door
Mgr. Lecot en Mgr. Amette, die
thans te Rome verblijven en
voor Naudet zouden pleiten (I?)
zeker bet bevel zal intrekken.
Wij zullen dit hebben af te wach
ten. IJdel is evenwel de poging van
den „Figaro" om bet verzet van
abbé Naudet te verdedigen, ja als
loffelijk te doen voorkomen op
grond, dat deze, door bij zijne ou
ders te blijven, handelt overeen
komstig bet vierde der goddelijke
geboden, „dat hooger staat dan de
kerkelijke Geboden en zeker hooger
dan de particuliere verordeningen
eener Congregatie". De priester mag
en moet zijne ouders, wanneer de
zen ziek of gebrekkig zijn, zooveel
uoodig en zooveel mogelijk bijstaan
en opbeuren, maar aangezien by
krachtens zijne wijdiDg en de plich
ten van zijn heilig ambt geroepen
is om, overeenkomstig de bevelen
zijner Overheid, de geestelijke be
langen der menschheid te beharti
gen, moet de zorg voor bet tijdelijk
welzijn zelfs van zijne ouders, die
bij verlaten heeft om den Heer te
kiezen als zijn „erfdeel", wijken,
wanneer tusscben beide plichten
conflict rijst.
Het staat Naudet natuurlijk vrij
om zijne bedenkingen te Rome ken
baar te maken, maar voordat en
zoolang de kerkelijke Overheid baar
bevel niet beeft ingetrokken, moet
hij gehoorzamen aan bet wettig
gezag.
Zoowel bij de „Figaro" als bij
Naudet schijnen de begrippen om-
ten t kerkelijk gezag en kerkelijke
tucht een weinig verduisterd te zijn.
OOSTENRIJK.
Een belangrijke sociale wef.
Door de Oostenrijkscbe regeering
is een wet ingediend op de ver
plichte winkelsluiting, of, zooals bet
beter beet, de reglementeering van
de Arbeitszeit im Haudelsgewerbe."
Volgens dit ontwerp zullen geen
winkels ea daarbij behoorende kan
toren vóór 5 uur'e morgeDS geopend
en na 9 uur 's avonds gesloten mo
gen worden.
Dit zou dus met aftrek van twee
uur schafttijd een arbeidsdag van
14 uur zijn, maar feitelijk gaande
winkels pas om 8 uur open en
sluiten om 8 uur.
Aan de provinciale besturen is
vrijheid gelaten om naar gelang
van plaatselijke toestanden die uren
te wijzigen De wet geeft slechts de
uitersten aan. Tevens is bepaald
dat de wiukelmeisjes stoelen krij
gen om op te zitten.
MACEDONIË.
De hervormingsvoorstellen.
Volgens een bericht uit Sofia
hebben. Frankrijk, Italië en Oosten-
rijk-Hongarije reeds onvoorwaarde
lijk bun goedkeuring gehecht aan
bet Russische voorstel in zake Ma
cedonië.
Het heet ook, dat te Londen een
gedachtenwisseling plaats beeft tus
scben den Russischen gezant en de
Engelscbe regeering, om, zoo mo
gelijk te komen tot een gecombi
neerd Russisch-Eugelsch voorstel.
Als dat waar is ea 't lijkt wel
dan hebben we niet, zooals eerst
beweerd werd, een gecombineerd
Russisch-Oostènrijksch, maar een
Russisch-Britscb hervormingsvoor
stel te wachten 1
't Kan raar loopen 1
Ronnide roman, uit hel Engehch,
16)
Het was bereids donker geworden
ftn een zware Deoembermist ]ag
over 't land. Ook Gilbert werd plot-
■seling door vrees bevangen omtrent
ffernióé, want ze moest 't ontwaken
nabij zijn. Indien lord Chetwynd
a°g eens in den grafkelder was
'ndien ze nu eens ontwaakte en lord
ïetw.ynd kaar uit de klauwen ha-
V'yanden bevrijdde!
't 1 6Zft gedachte alleen 'deed Monk
dulr|)U zweet uitbreken; zijn onge-
rp Werd hem onverdraaglijk.
Chef611 den langen weg naar
qk ,wyud aan zee invoer, rolde
ze ,.w7uds rijtuig hem voorbij. De-
p» a.s op de terugreis.
MÖ'nl ge,vaar is geweken," zei
iï» --lïlet den verroesten sleutel
z0;.pi!u Zak spelend. De kerk is
W n *>eeds ffesloten en indien ze
jjj, 1 Waakt, hoort geen mensche-
J )o°°r e hulpkreten.
+ot'hrVagen I.eed snel door 't dorp
vo trhi&^Hijk de oude grijze kerk
Cill reeds gesloten was.
erf, Monk was nu op zijn ver
dere reis naar Huil zeer bedaard,
doch zijne vingers speelden voort
durend met den ouden sleutel.
Toen hij in de stad kwam, stond
de trein reeds op 't punt te vertrek
ken. Nauwelijks had hij tijd een
kaartje naar Londen te nemen en
in een ledig compartement te sprin
gen. De trein zette zich in bewe
ging en Monk zag uit 't raam, dat
vele menschen hem opgemerkt had
den.
Ondcrtusschen was 't pikdonker
geworden, iets waarover Monk zeer
was. Toen de trein aan 't eerst-,
vo gend station stopte, opende hij
ue üeur en stapte uit aan den tegen-
ld®.!1 kant van 't, station.
leP .hij voort zonder door ie-
.®ezien te worden eenen veld-
,j n' He trein reed langzaam
en Monk stond weldra voor
een gesloten wagen, door twee paar-
Zijt gij 't Flaek?" vroeg klonk,
nader tredend.
,,Ja, antwoordde de aangespro
kene, terwijl hij vau den bok spron<"
Hij opende den wagen, greep de°n
mantel van Monk en wachtte lot
deze zou instappen.
„Hebt ge alles meegebracht?"
vroeg Monk; „waar is de blinde lan
taarn
Fla-ck haalde onder de bok eene
lantaarn te voorschijn. Hij opende
ze en een rood licht viel in den
wagen. Men zag er shawls, mantels
en kleedingstukkenook stond er
een korfje met wijn, brandewijn en
taartjes.
„Best," hernam Monk „ik geloof,
dat we alles hebben." Hij keerde
de lantaarn zoo, dat 't licht in 't ge
zicht des koetsiers viel. Het lage
voorhoofd, het kortgeschoren haar,
de groote ooren, de uitspringende
kaken, de breede mond en de kleine
schele oogen al 's mans trekken
waren bij de Londensche politie wel
bekend. Hij was een echte deugniet
die reeds eenige jaren gevangenis
straf achter den rug had, nog niet
lang geleden was hij eerst los
gelaten, had kennis met Monk ge
maakt, en' nu weer iets uitgericht
dat hem met 't gerecht moest in aan
raking brengen. Monk had hem ech
ter aangeraden niet te verschijnen
en daardoor den booswicht op zekere
manier aan zich verbonden, zoodat
deze zich als een slaaf liet behan
delen.
F lack sloot de lantaarn weer, ter
wijl Monk in den wagen stapte en
zei
„Rijd langzaam. 'We zullen om
middernacht te Chetwynd zijn.
Spaar de paarden voor den verderen
rit. Wees voorzichtig en nu voor
uit."
De deur werd diehtgeworpen, de
koetsier sprong op den bok en Gil
bert Monk reed weer naar Chet
wynd terug.
HOOFDSTUK XIV.
IN DEN GRAFKELDER.
Het was bijna middernacht en
pikdonker, toen 't rijtuig van Monk
op een punt der landstraat kwam,
van 't welk men 't dorp Chetwynd
kon overzien. Gilbert deed den wa
gen stilhouden en stapte uit. Daar
onder lag 't dorp in de diepste rust,
geen lichtje schitterde in den duiste
ren nacht.
„We hebben een goeden nacht voor
onze onderneming," zei Monk, „een
beteren konden we niet treffen. Zoo
als ge weet, moet ge hier blijven
met den wagen't gerammel van een
rijtuig zou 't heele dorp op de been
brengen. Wat is 't koud! Ik wed
dat in dezen stormachtigen nacht
geen ziel op straat is. Het meisje
woont- een halve mijl van hier, maar
zal toch gereed zijn met mij te gaan.
Ik zal alleen heengaan en ge blijft
hier wachten, al duurt 't tot de dag
aanbreekt."
„Ja meester," zei Flack; „gij zult
mij hier vinden, al bleeft ge tot
'Nieuwjaar."
„Geef mij de lantaarn ik heb ze
noodig. Ook den langen zwarten
mantel met de kap. En vergeet niet
den korf met brandewijn en de werk
tuigen; haar vader heelt haar wel
licht opgesloten en dan moet ik haar
bevrijden. Er zijn ook damesschoe
nen in den korf niet waar Goed
JJ
zoo.
Monk nam den mantel en den korf
vermaande Flack niet in te slapen
maar op zijne terugkomst te passen
en verdween toen in de duisternis.
Zooals we gezien hebben, meende
Flack, _dat zijn meester een jonge
dame wilde bevrijden. Monk had
weldra die halve mijl afgelegd en
toen hij 't grijze kerkgebouw nader
de. .hoorde hij de klok van Chet-
wynd-Park, dat op eene mijl af
stand lag, middernacht slaan.
Hij opende 't ijzeren kek van 't
kerkhof, sloot 't weer en stond wel
dra voor de kerkdeur. Niemand was
op straat en in de kerk scheen al
les doodstil. Hij liet een kleinen
lichtstraal op de deur vallen en vond
zoodoende 't sleutelgat.- Ook hier
van had hij een wasafdruk geno
men en was nu van een sleutel voor
zien, waarmede hij de deur opende.
Hij trad binnen en sloot de deur weer
zorgvuldig toe. De lantaarn hield
hij onder zijne jas. Wat zag het er
spookachtig' uit, hoe zwaar scheen
hem de lucht te drukken-
Hij overwon zijne vrees, sloop door
't schip der kerk, wier vloer be
dekt was met marmersteenen waarop
die namen der daaronder begraven
Chetwynds gebeiteld waren. Achter
't hoogaltaar was eene deur, welke
toegang verschafte naar de trap, die
in den keidér voerde. Monk had zich
van een sleutel van deze deur voor
zien en ze zoodoende spoedig ge
opend. Een koude luchtstroom kwam
hem tegen.
Monk liet nu 't volle licht dooi
de lantaarn uitstroomèn en daalde
de trap af. Onder in 't gewelf bleef
hij staan voor de deur, die tot den
grafkelder toegang verschafte. Met
den sleutel uit de bibliotheek van
Chetwynd opende hij ze. Hij slooji
voort en vond weldra den steen,
waarop de zerk van Bernice ge
plaatst was. Hij liet 't volle licht
er op vallen en las op de zilveren
plaat 't volgende opschrift:
BERNICE,
Echtgenoote van Max,
Negende Markies van Chetwynd.
Monk boog zich over de zerk en
legde zijn oor er ophij hoorde niets.
„Hemel!" mompelde Gilbert, voor
't eerst sprekend sedert hij 't rij
tuig verlaten had. „M ellicht is ze
tot bewustzijn gekomen .heeft haren
toestand begrepen en is van schrik
gestorven.
Hij zette de lantaarn op de kist
en begon het deksel los te schroeven.
Zijne handen beefden zoodanig, dat
hij nauwelijks werken kon en zijn
hart klopte hevig. Elk oogenblik
kiem hij op om te luisteren. Toen
hij 't deksel los had, schemerde het-
hern zoo voor de oogen. dat hij 't
gelaat der doode onder 't glas niet
zag. 4-
Wordt vervolgd.
