DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
M spook van Chetwynd-Parii.
Tuchtschool te Velsen,
KincSerhuisvest 31-33? Haarlem
Maandag 13 april isob.
33ste Jaargang No. 6861.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden voor Haarlem fl.35
Voor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente) 1.35
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post 1.8C
Afzonderlijke nummers 0.05
Bureaux van Redactie en Administratie:
Interc. Telefoonnummer 1426.
PRIJS DER ADVERTENTIEN:
Van 1—6 regelsf0.60 (contant)f 0.80
Elke regel meer0.10
Groote letters naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 cent per advertentie A contant.
1 li liet nummer van heden vin
den onze lezers op de vierde blad-
Zljde een formulier, dal nauwkeurig
ea duidelijk moet worden ingevuld
Aiet inkt.
Daarna kan het uitgeknipt en aan
couiantenbezorgers meegegeven,
r'' rechtstreeks aan ons adres Kin-
16l'huisvest 29-31-33 te Haarlem
3(zorgd worden.
Dnze abonné's buiten Haarlem
innen het ingevulde formulier aan
6 agenten ter hand stellen of het
üll8 franco per post toezenden,
j Wij verzoeken H.H. Agenten, be
eefd, voor de toezending der forrnu-
leren aan ons adres zorg te willen
^ragen en de geabonneerden zoo-
eel mogelijk van dienst te willen
bij de invulling der •formu
lieren.
De toezending der polissen volgt
1 \m-ü eeQi?e dagen.
noodigen alle abonné's uit,
1 Q'-euwe voordeel, aan hetabon-
op ons Katholieke blad ver
in .,®n> °nder al hun vrienden en
miheleden bekend te willen maken.
Heden
wordt een begin gemaakt met de
reiking der polissen,
in C| ons> dat formulieren worden
vee6 ever<^ 00,< door personen, die nog
v" a'50nné zijp. De enkele inlevering
n 'et formulier is echter niet voldoende
*e wo d°nZe *konnementenlijst ge'5rac'd
i e')')en daarom op de vierde pagina
e 's het formulier voor onze abonné's
n a"der afgedrukt voor hen, die abonné
e"schen te worden.
Aan onze vrienden verzoeken wij nu
f'endelijk, dat laatste formulier te willen
ven aan bloedverwanten of kennissen,
'1 w'e onze Roon?sche Courant nog niet
,n huis komt.
Wanneer ieder abonné langs dezen weg
s den nieuwen aanbrengt, zullen we
goedig heel dicht bij ons doel komen:
e toomschp Courant voor Haarlem en
nistreken tot in het laatste Katholiek ge-
n dezer streek haar plaats te bezorgen.
DE DIRECTEUR.
Den blik uit den trein,
jj Lr D met den trein van Haarlem
't Alkmaar reist, ziet, even vóór
tip*. 1 13felsen, links uit 't por-
iji.i' l>aaiïlPie kijkend, een reusachtig,
j.:- °uwenc°mplex, als het ware op-
mpC ket kreupelhout, waar-
te,^uitgestrekte terreinen van
ar°n Tuijl zijn begroeid,
wee kleinere gebouwen staan als
masten voor 't geweer" voor- en zij
waarts van den imposanten voor
gevel van 't hoofdgebouw.
Verre van iets droefgeestigs,
biedt het geheel een vroolijk gezicht.
Van lichtrooden baksteen opgetrok
ken muren, cfe daken bedekt met
donkerrood©, verglaasde pannen,
waarop 't zonnetje zoo heerlijk kan
blikkeren, het geheel aangenaam af
gewisseld door de vele ramen, de
kokette dakvensters en dakkapellen,
de sehoorst-eentoppen die zoo glun
der boven dit alles uitloeren, liet is
maar goed, dat men van uit de verte
het in licht tegelwerk uitgevoerde
opschrift „T u c h t s c h o o 1" niet le
zen kan, want voor den oningewijde
is van den stempel der tucht, als
zou die op 't type van dit bouw
werk gedrukt zijn, niets te bespeu
ren.
Een groot stuk werk.
Even ten Zuiden van Velseroord,
aan den landweg, loopend van deze
plaats naar Driehuis, is de Tucht
school gebouwd, die den 16en de
zer maand voorgoed geopend zal
worden. Onder architectuur en toe
zicht van den Hoofdingenieur van
't Dep. van Justitie, den heer W. C.
Metselaar, is het grootsche werk
grootemleels uitgevoerd door den
aannemer .TV. H. G. Jansen, te
Utrecht., voor het kapitale bedrag
van f 160.000. TVij zeggen „grooten-
deels", want de werken in gewapend
beton, de installaties voor verwar
ming, verlichting en watervoorzie
ning zijn afzonderlijk aanbesteed
en kosten nog f 4.0.000, zoodat het
geheel onze Schatkist 2 tonnen
gouds zal vragen, behalve nog de
meubileering, stoffeering, enz.
Ons b e z o e k.
Met toestemming van den heer
Directeur, den JVelEerw. heer Ds
J. Visser, gewezen Predikant te
Kuilenburg', hebben wij, gedurende
den geheelen Vrijdagmorgen, deze
inrichting bezichtigd, en werden
daarbij rondgeleid door den heer Di
recteur zelf en het Hoofd v. On
derwijs, tevens w.n. directeur, den
heer A. de Lauwere, oud-Hoofd der
school voor M. Eh L. O. te Sas van
Gent.
Het past ons in dit verslag een
woord van dank neer te schrijven
aan deze beide eerste ambtenaren
der Inrichting voor de groote vrien
delijkheid, welke wij van lien moch
ten ontvangen en voor de belang
rijke inlichtingen en aanwijzingen,
die zij ons verstrekten. Onzen dank
ook aan den heer J. de Lignian,
schrijver le klasse, voorheen ver
bonden aan de vrouwelijke tucht
school te Zeist.
De Tuchtschool van hui
ten.
Van Velseroord komend, bereikt
men allereerst de vriendelijke, een
voudige woning van den tuinman,
den heer J. Bij, als zoodanig over
geplaatst van de Tuchtschool te
Haren (Gr.).
De geheel© inrichting is van den
landweg door een hekwerk geschei
den.
Rechthoekig op den voorgevel van
't hoofdgebouw bevinden zich links
en rechts de sierlijk gebouwde wo
ningen van den Directeur en van
't Hoofd van Onderwijs, welke wo
ningen door overdekte gangen in
directe verbinding staan met 't
Hoofdgebouw, in 't belang van het
geregelde toezicht, tl at door deze
beide eerste ambtenaren den gehee
len dag door zal worden uitgeoefend.
Achter hunne huizen liggen ruime
tuinen voor eigen gebruik.
Tusschen deze beide ambtswonin
gen, vóór 't Hoofdgebouw, een twee
tal groote gazons en terzijden perk
jes met stamrozen..
De Tuchtschool van hin-
n e n.
Door de,dubbele hoofddeuren be
treedt men de ruime vestibule, waar
in een paar banken voor de wach
tenden. Rechthoekig op deze en pa
rallel met den voorgevel loopt de
hoofdgang', waarin op verschillende
plaatsen dubbele tochtdeuren. Van
tocht heeft men dan ook in de lange,
breede, koele corridors geen hinder.
Rechts der vestibule de wachtka
mer en links de directeurs- en admi
nistratiekamers, beide met dubbele
schuifdeuren van elkaar gescheiden.
In deze mochten wij van den zoo
voorkomenden, sympathieken Direc
teur tal van bijzonderheden verne
men omtrent Tuchtscholen in 't al
gemeen en deze in 't bijzonder.
11 e t per s o n ee 1.
Deze tuchtschool is van het z.g.
dubbele systeem. Zij bezit n.l. 16
isoleerkamers, in tegenstelling met
andere in den lande, die slechts de
helft bezitten.
Behalve te Velsen bevinden zich
nog' Tuchtscholen te Haren bij Gro
ningen, Nijmegen, Ginneken, alle
voor jongens, een vrouwelijke te
Zeist en verschillende rijksopvoe
dingsgestichten.
Naast Je reeds genoemde functio
narissen zijn aan de Inrichting nog
verbonden
1 eerste onderwijzer, de heer J.
C. v. d. Berge, onderwijzer aan een
O. L. school te Rotterdam,
2 hulponderwijzers, de heeren J.
F. Engels, onderwijzer aan de Tucht
school te Haren (Gr.) en
2 werkmeesters, n.l. de heeren J.
Mebius, leeraar aan de Goud- en
Zilversmidsschool en aan de Rijks
normaalschool te Schoonhoven (tee
kenen) en J. D. E. Brinkerhof, in
gelijke functie aan 't Opvoedings
gesticht Ned. Mettray (timmeren).
2 beambten in huishoudelijken
dienst, de heeren TV. v. Maren, in
gelijke betrekking aan de Tuchtsch.
te Ginneken, en J. Tl. Lievaart,
sergt. 4e Reg. Inf. te Delft.
1 geneesheer en wel een psychia
ter (deze is evenwel nog' niet be
noemd).
1 keuken-, 1 linnenmeid en 1 por
tier-tuinman.
Ten slotte3 godsdienstleeraren.
De Protestantsche is de .WelEw.
Zeergel. heer dr. de Sopper, pre
dikant te Velsen, de Katholieke en
Israëlietisch-e zijn nog niet benoemd.
De leveranciers.
De Tuchtschool heeft eigen gas
(aërog^een), waarvoor de installatie-
is gemaakt door de firma v. d. Zee,
in Den Haag; eigen watervoorzie
ning. waarvoor defirma De TVaal
Ma-lefijt te Overveen zorgdeeen
centrale verwarming, aangelegd
door de Kon. Ned. Fabriek te Am
sterdamde betonwerken zijn ver
vaardigd door de firma F. J. Stu-
lemeijer en Co., te Bredade tuin
aanleg' van de firma Galesloot, te
A'damlinoleum enz. door de fir
ma Pander te Haarlem.
Meubelen, matten, enz. enz., alle
stoffeeringsartikelen, is alles eigen
werk der verpleegden in onze Rijks
werkinrichtingen, Opvoedingsge
stichten, Gevangenissen enz. De
meubelen komen meest uit Veenhui-
zen. Alle munten uit door een bij
zonder soliede, keurige afwerking,
vol smaak en stijl. En men staat ver
baasd, hoe zulke beste vaklieden
toch ooit in rijkswerkinrichtingen
zijn terechtgekomen. In de direc
teurskamer b.v. staat een soliede
brandkast, geheel en al door een
verpleegde gemaakt,, en voorzien
van een geheime, driedubbele slui
ting. door dezen zelf uitgevonden.
Een artistieke, rijk geornamenteer
de, in sobere kleurendruk uitgevoer
de catalogus der diverse huishoude
lijke benoodig'dheden, is een model
van bind- en drukkunst, eigen werk
der jongens van den Kruisberg.
De 1 e klasse.
Gaan wij nu de verdere inrich
ting van 't gebouw na.
.TVij schreven reeds, deze Tucht
school bevat 16 isoleerkamers, de
z.g. le klaskamertjes.
Zoodra een jongen, volgens von
nis van den strafrechter, of wel op
verzoek van ouders of verzorgers,
door vader of moeder, ook wel door
politiedienaren (in burgerkleding)
in de Tuchtschool gebracht is, wordt
hij, na in een vol bad en door het
afknippen der haren behoorlijk ge
reinigd te zijn, van andere onder-
kleeding voorzien, alsook in de mees
te gevallen van eigen bovenkleeding
der-school, voor den Directeur ge
bracht, die den knaap verschillende
vragen stelt, ook naar aanleiding
der uitgebreide gegevens omtrent
hem, die de directeur te zijner be
schikking heeft, vermaant hem zich
goed te gedragen en deelt- hem de
straffen en voorrechten mede. Ver
volgens komt elke aankomende
knaap in de 1-e klasse, d.w.z. hij
wordt in absolute afzondering in
een der 16 isoleervertrekken opge
sloten. Dit vertrekje, een ruime cel,
is frisch en luchtig en bevat een
ledikant met stroomatras, een
waschtafel met waschdoek, een hoek
kastje, stoel, tafel, een toestel der
centrale verwarming, een gaslamp
met ballon (de kraantjes zijn buiten
7t vertrek). In dit kamertje zijn 2
deuren met glazen ramen, de eene.
met matglas, geeft toegang tot een
tuin, die gemeenschappelijk is voor 8
dier 'Vertrekken en van de gestichts-
tuinen behoorlijk is afgesloten. De
andere deur, met raampjes van
doorschijnend glas, komt in -de hoofd
corridor uit. Voor de ruitjes in de
gang blauwe ondoorschijnende gor
dijntjes, zoodat men wel den ver
pleegde kan zien, doch deze zelf niet
naar buiten kan turen. De deuren
zijn alle op slot, -elke beambte heeft
een eigen sleutel, de directeur een
looper voor alle sloten. Het hoofd
doel is n.l. dat de verpleegden den
geheelen dag bij al hetgeen zij -doen
onder toezicht staan. In deze ver
trekken zijn electrische knoppen om
ev-entueel-e wenschen kenbaar te ma
ken. In de corridors, in den gemeen-
schappelijk-en tuin, in de kerk, waar
de le klasse verpleegden zich ook
bevinden, spreken tegen elkaar is
streng verboden met 't oog op den
ongunstigen invloed, dien de een op
den ander zou kunnen uitoefenen.
Men ziet liet, op een gevangeniscel
lijken de isoleervertrekken aller
minst, er uit ontvluchten zou niet
zoo heel moeilijk wezen. Doch in
den regel zijn de jongens heel kalm,
verzekerde de Directeur ons, en het
isolement wérkt daar niet weinig
toe mee.
Slechts in zéér algemeene trekken
is de zorg voor en de behandeling
van de verpleegden voorgeschreven,
verder is alles overgelaten aan de
opvattingen en inzichten van den
directeur.
Deze directeur heeft van de ver
pleging op tuchtscholen een stu
die gemaakt. In verschillende inrich
tingen heeft hij den practischen
dienst meegemaakt en zich op dit
gebied reeds een groote kennis ver
worven, wat ons uit alles bleek, niet
het minst, uit het program, dat hij
zieh heeft voorgesteld uit te werken.
Niet slechts zijn plichtsgevoel, maar
ook zijn liefde voor 't doel der In
richting, zal hem met geestdrift en
toewijding vervullen.
De verpleegde, in T isoleervertrek,
wordt zoodra mogelijk door den
dokter lichamelijk, vooral ook gees
telijk onderzócht, het hoofd van on
derwijs onderzoekt zijn intelleetu-eele
ontwikkeling, de gedsdienstleeraar
zijn godsdienstige. De directeur ten
slotte begint al dadelijk met hem
te spreken, over zijn lev-en, zijn fa
milie, -enz., kortom hij tracht lei
ding te geven aan zijn gedachten.
Met de 3 g-enoemdehoofdambtenaren
gaat de directeur te rade en stelt
daarna de gedragslijn vast. De jon
gden krijgt geregeld les, teekenonder-
wijs, godsdienstonderricht. Het
eenige amusement islezen. De di
recteur bepaalt den duur van 't iso
lement, dat, zonder machtiging van
den Min. van Justitie, evenwel niet
langer dan 1 maand mag zijn;
H e t d o -e 1 der Tuchtschool.
De inrichting heeft een eigen bi
bliotheek en wel een voor de beamb
ten, en een voor de verpleegden. De
laatste bevat boeken voor verschil
lende leeftijden. De illusie is, aldus
de Directeur, alles te maken tot één
geheel. -Door onderwijs, godsdienst
onderricht, arbeid, recreatie -enz.,
willen wij de jongens sturen in de
richting, waarin wij ze willen heb
ben.
Velen hebben ge-en juist begrip
omtrent 't do-el der Tuchtschool, het
is ge-en filantropische instelling, liet
is -en moet zijn een tuchtschool
in den vollen zin des woords. Het
doel is -evenwel de straf dienstbaar
te maken aan de opvoeding. Het
groote kenmerkende verschil tus
schen een Rijksopvoedingsgesticht
en een Tuchtschool is ditheeft het
eerste ten doel een straffende op
voeding te geven, de Tuchtschool
daarentegen geeft een opvoedende
straf.
Met volle behoud der tucht zullen
de verpleegden toch met groote lief
de en met beleid worden behandeld.
Misdraagt -een verpleegde zich even
wel, dan is er de cachot en voor ze-er
woeste onwilligen zagen we bov-en
op een der magazijnen een stelletje
hand- en voetboeien, die nu niet zul
len toelachen. De gewone cachot-
straf kan door de water- en brood-
straf verscherpt worden.
De 2e klasse.
Oordeelt de directeur den tijd ge
komen, dan gaat de verpleegde van
de le naar de 2e klasse en éénmaal
in de gemeenschap, kan hij niet meer
terug naar de isoleerkamer. In de
2e klasse eten de verpleegden sa
men aan afzonderlijke tafels, ver
richten samen arbeid, doch ook hier
is steeds toezicht. Ook hier kan, zoo
als b.v. te Nijmegen, 't zwijgsysteem
gehandhaafd blijven; of' spreken kan
ook worden toegestaan, b.v. het we
derzijds vragen stellen via den on
derwijzer, het spreken, dat echter
steeds voor den onderwijzer hoor
baar moet zijn. enz.
Aan iedere zijde zijn 8eerste klas
lokatlen, waarvan aan het einde zich
bevindt een beambtekamer.
Voor jongens boven en beneden de
14 jaar zijn afzonderlijke verblijf-
en dito schoollokalen, welke laatste
met schoolbanken, borden enz. het
aanzien van een gewone school heb
ben. Naast de verbiijfzalen 2e klasse
bevinden zich de werkzalen.
De 3e klasse.
Bij zeer goed gedrag gaan de ver
pleegden over van de 2e naai- de 3e
klasse. Zij krijgen dan vruchten bij
't eten, krijgen buiten-wandelingen,
meer spelen, enz. Tien begrijpt, dat
er steeds naar gestreefd wordt de
3e klasse te halen.
Nooit mag de 2e en 3e klasse met
elkander in aanraking komen. De
3e klasse vormt de eigenlijke over
gang naar 't gemeenschappelijke le
ven.
In de verbiijfzalen dezer klassen
hebben de leerlingen in kasten een
eigen vak. De 2e en 3e klasse
verpleegden hebben een overdekte en
een open speelplaats. In de eerste
vindt men allerhande gymnastick-
werktuigen.
Het voorbereidend vakon
derwijs.
Van de werkzalen zsfl een als tee
kenzaal worden ingericht, terwijl in
de andere houtarbeid zal verricht
worden, cartonnagewerk vervaar
digd, enz.
Het- vakonderwijs zal uitsluitend
en alleen een voorbereidend kartjrter
dragen en moet hoofdzakelijk dienen
om den blik der verpleegden ruimer
te maken. Toch zal ook hier met de
beroepskeuze en 't- reeds gekozen vak
der verpleegden rekening worden ge
houden.
De 4e klasse.
De laatste klasse is de 4e, de z.g.
strafklasse voor jongens, die aan een
strengere tucht behooren te worden
onderworpen. De verpleegden in de
ze klasse hebben noch tuin, noch
speelplaats, alleen een open plaats
tusschen 4 hooge muren om wat
lucht te happen.
Men ziet alzoo, dat noch 'de eerste,
noch de laatste klasse erg begee-
renswaard zijn.
De wasch- en slaapgele
genheden.
TVe gaan nu naar de wasch- en
sla apgele genheden.
De wasehlokalen zien er keurig
uit. Ieder heeft zijn eigen plaats, ei-
FEUILLETON,
Boeiende roman, uit het Engeheh.
21)
XVII.
DE TREURENDE ECHT
GENOOT.
.Denzelfden avond, dat de m£ir"
{Aezin in TVa les aankwam, zat lord
Eetwynd in de kamer zijner over
zeil vrouw.
>vas alleen. De gordijnen wa-
neergelaten -en de gaslampen ver-
U'teidden een helder licht door t
ertrek De piano stond open en
"etl blad muziek lag op -den lesse-
zooals Bernioe 't verlaten had
Aan - 1
n venster stond hare sierlijke
UAktafel en een leunstoel, zooals
11 wem 't laatst gebruikt had
E°rd Chetwynd aanschouwde dit
la Is ^aas^ let eerbied. In d-e drie
^Mste dagen na de begrafenis van
V^iee was hfj schrikbarend ver-
aaej-,1. Zijn schoon gelaat was in-
eva-llen. zijne oogen waren dof
jenigen traan hadden ze in die da-
I' vergoten.
De markies opende een lade van
hare schrijftafel, hierin lagen pa
pieren zijner vrouw. Brieven had z-e
nooit ontvangen, doch haar -dagboek
lag -daarChetwynd nam het en
sloeg 't op-en.
IJ-et bevatte e-en kort verhaal van
heur leven sedert ze St. Kilda ver
laten had. Ze had 't geschreven voor
haar alleen en daarin hare reine ziel
in 'de gr-enzenlooze lief de voor haren
echtgenoot uitgestort. Het tintelde
van verstand, lief-de en teederheid.
oor Chetwynd was 't eene bood-
schap uit 't graf.
/TUD1 verlichtten zijn bedrukt
lart, hij weende lang en aanhoudend.
aar na, las hij 't door; er kwamen
toespelingen in op Sylvia en Gil
ler,, -aan weder opmerkingen over
de amilie Gwell ah St. Kil-da, anec-
doten van Fifine: doch geen woord
vei i led, dat Bernice bekend was met
de vroegere verloving van Max en
'Sydvia.
Toen hij gedaan had, stak hi.i 't
boek in zijn borstzak.
„Ik zal 't in mijn bibliotheek als
een schat bewaren, sprak hij tot
zichz-elven.
Nog lang zat de markies voor Ie
schrijftafelt scheen alsof de aan
wezigheid zijn-er dierbare nog altijd
dit vertrek vroolijkheid en lev-en bij
zette. ,,11
Hij was wederom tot bedaren ge
komen, toen er aan de deur geklopt
werd. Zijne bleeke wangen werden
rood. bij de gedachte, dat 't iemand
wagen kon, hem in dit heilige uur
te storen. Hij wilde opstaan en den
indringer wegjagen, toen d-e deur
zacht openging en Sylvia binnen
trad.
Langzaam, als ware zij zelve ver
schrikt over hare stoutmoedigheid,-
naderde zij den markies. Deze zag
haai ernstig - en vragende aan.
„O, Max," sprak miss Monk op
t-eederen toon, „men z-eide mij, dat gij
hier voor 't eerst waart, sed-ert
sed-ert En ik stond buiten aan
de deur, dood bevreesd, dat gij u
eenig- leed zoudt doen. Eindelijk kon
ik niet langer wachten. O, Max, gij
zult toch geen wanhopige dingen
do-en, niet waar
Lord Chetwynd keek baar ver
rast aan.
„Ik ben geen lafaard, dat ik den
last zou afschudden, dien de Hemel
mij opgel-egd he-eft, Sylvia. Toch is
d-e zon uit mijn leven geweken en
ik kan 't maar niet leeren„de wil
des Heeren geschiede". Zij was al
les, wat ik had, Sylvia mijn ee
nig. mijn hoogste geluk Niemand in
de wereld verstond mij zooals zij-
Zij was mijn beter ik mijn be
waarengel en ik heb haar ver
loren."
Zijne lippen beefden van smart.
De valsche vrouw, wier hand zijn
levensgeluk verwoest, zijne gade ge
roofd had, verbleekte een weinig.
„Laat ik u troosten," sprak ze,
„laat mij uwe zuster zijn."-
„Gij zijt ze-er goed voor mij, Syl
via," hernam de lord dankbaar.
„Bernioe beminde u, dat vergeet ik
niet; gij hebt mij 't leven aangenaam
gemaakt. Ik verlang, dat dit ver
trek gesloten blijft en gij moet de
sleutels bewaren, Sylvia. Van tijd
tot tijd moet ge hier komen en hare
boeken en zaken afstoffen, doch al
les zoo laten, als 't is; ook op hare
kleedkamer moet ge niets veran Ie
ren."
Miss Monk beloofde lord Chet-
wynd's wenschen na te komen.
„Ik ga weg van hier, Sylvia, hier
kan ik niet blijven, zoolang mijn
wonde bloedt. Dikwijls meen ik hare
stem te hooren, die mij roept, of hare
voetstappen op de trap. All-es her
innert mij hier te zeer aan de da
gen van geluk en weelde. Ik ver
zoek u, te Chetwynd-Park te blij
ven mijne dienaren zullen u gehoor
zamen, gij zult hunne meesteres zijn.
TUellicht hoort ge nu en dan wat van
mij, 'doch ik beloof 't u niet. Ik
heb Sanders bevolen, u 't jaargeld
in termijnen' uit te betalen. Ook
heeft hij bevel, Gilbert duizend pond
uit te tellen om hem in zijne stu
diën te ondersteunen. Ik laat geen
adres hier, ik ga om te vergeten.
Bedenk, dat gij en Gilbert mijne
naaste bloedverwanten zijn."
Miss Monk dacht, dat hij Bernice
in verre gewesten spoediger zou ver
geten. Over 't algemeen was 't be
ter, dat hij vertrok. En als hij te
rugkeert, zou zij 't wagen hem aan
Bernice's uitersten wil te herinne
ren, indien hij zich nalatig betoon
de. Zij zwoer zichzelve, dat Chet
wynd na 'l treur jaar d-e hare zou
worden.
„Morgen vroeg zal ik u niet zien,
Sylvia," sprak de markies ernstig,
„daarom zeg ik u nu vaarwel.
De lord-bracht den nacht in de
vertrekken zijner overleden vrouw
door, doch hij sliep niet.
Een bediende had zijn koffer ge
pakt. Bij 't aanbreken van den dag
begaf hij zich bij zijn heer om hem
in 't kl-eeden behulpzaam te zijn.
Toen Chetwynd gereed was ging hij
in de eetzaal.
Het was niet vrouw Skewei', die
de koffie had gezet, maar Sylvia.
Verwonderd keek hij haar aan, groet
te haar hoffelijk en ging aan tafel.
Het ontbijt werd bijna zwijgend
gebruikt; na afloop reikte hij haar
de hand.
„Ik ga met u tot aan de poort,
Max," zei Sylvia.
De markies drukte de weenende
huishoudster en zijn opzichter de
hand en wendde zich om., zonder
een woord te zeggen. Sylvia volg
de hem tot aan 't rijtuig.
„Lk ga," sprak hij. „Van nu tot
dat de vrede in mijn hart terug
keert ben ik -een banneling uit 't
slot mijner vaderen."
Voor 't laatst reikte hij Sylvia de
hand.
„Vaarwel Max! Moogt ge spoe
dig den vrede vinden, dien ge zoekt
Gij zult hem vinden, niemand kan
eeuwig treuren. Binnen een jaar ver
wacht ik u terug, vergeet 't niet
Max, binnen een jaar. Maar al komt
ge dit jaar of na tien jaren eer
der of later mij zult ge altijd
op u vinden wachten."
XIX
MATVR-CASTLE.
Mawr-Castle, de schuilhoek,
waai Gilbert Monk de markiezin
van Chetwynd gebracht, hal, was
een somber oud slot uit de mid
del-eeuwen en stond heel eenzaam
op eene rots, aan den onmetelijken
Oceaan grenzend. T roeger bezat t
hooge ringmuren en grachtende
de eerste waren vervallen, d.-e laat
ste met steenen en aarde gevuld.
Het, gebouw was sedert jaren door
niemand meer bewoond, uitgeno
men eene oude vrouw, die het be
waakte. Op eepe reis door TVales
had Monk t eens bezocht; 't was de
eenzaamste plaats, die hij ooit ge
zien had. Een oud bediende, die in
't dorp op ©en mijl afstands woon
de, had 't toezicht er over en van
dezen had Tlonk 't aan een spot
prijs voor twee jaar gehuurd.
(Wordt vervolgd
HEUWE HMRLEMSCHE COHRiMT
O Ui
If 1 o i T-* li 1 J. n 1, .-, J
-> 'SS floorl 1 A+ aahTm All In flip -f! Tl P.
1.' V. 1IULW ynu dclUftVHULi vv Viy
