DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
Kinderhuisvesi 29-3I-33, Haarlem
Staatsexploitatie
van Spoorwegen?
BUITENLAND.
BINNENLANu.
^aterdagavondpraatjes.
ZATERDAG 16 MEI 1908.
S3ste Jaargang No. 6889.
ABONNEMENTSPRIJS:
Ber 8 maanden voor Haarlem 11.35
Voor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente) 1.35
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post 1.8L
Adionderlijke nummer» „0.05
Bureaux van Redactie en Administratie:
Inferc. Telefoonnummer* 1426.
F KI.Ik DEK ADVERT ENTTEN
Van 1—regels Ill.iai (««.uianttf 11.50
K.lfce rege' meer 11.10
Groote letters naar plaatsruimte.
|Vien«iaanhie<tiiii en '25 '■ent j>er advertentie A contain.
Alle betalende abonnés op dit blad zijn, volgens de bepalingen en onder de beperkingen op de polissen vermeld, tegen ongelukken verzekerd voor bedragen van:
levenslange^ onge- II fl 11 GULDEN bij Q fl II G^DENbij 1 Efl GULÜEN 1 H 0 fl ^rfeftan''
■UU IIUU hand of VOet- IIIU éen °0g' NülJ éen duim. |J IJ wijsvinger.
schiktheid tot
werken.
GULDEN hij
verlies van
éen anderen
vinger.
De uitkeering dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij „Ocëan", Bijkantoor voor Haarlem, Nieuwe Gracht 11.
Dit nummer bestaat uit
tuiee blade^ beneuens de
Officiëele Kerk lijst en
het Geïllustreerd Zon
dagsblad in 16 pagina's.
EERSTE BLAD.
De vrijzinnig-democratische partij
in de Tweede Kamer is op dit oogen-
hlik bezig, een beweging te orga-
üiseeren voor staats-exploitatie on
zer spoorwegen.
De bekend© motie, door de heeren
Bos c. s. voorgesteld, om uit te spre
ken de wenschelijkheid van die
staats-exploitatie, kwam deze week
in behandeling en zal de volgende
Week nog verder worden besproken.
Krijgt da motie een meerderheid,
dan is ongetwijfeld uit de Kamer-
zelve een wetsontwerp in den geest
van staats-exploitatie te waehten
de voorstanders daarvan hebben
hun plannen en cijfers al klaar, en
zullen zeker niet voor de omzet
ting van hun theoriëu in de praktijk
terugdeinzen.
Of de motie echter kans van aan
neming heeft?
We denken het niet!
Naar inlichtingen, uit de meest
vertrouwbare bron door ons ont
vangen, zal de geheele antirevolu
tionaire partij ais één man tegen
stemmen. Al heeft men getracht
sommige antirevolutionairen, met
name de heeren de Waal Maltfijt
«u Kuyper, voor te stellen als me
destanders ran de heeren Treub en
Bos, de enkele uitlatingen van
déze leiders, dagteekenend van jaren
geleden, zullen geen beletsel vor-
dien om het beginsel der motie-Bos,
^elke staats-exploitatie van spoorwe
gen nü gebiedend noodzakelij knoemt
toch af te wijzen. De heer de Waal
Malefijt zal ongetwijfeld zelf zijn
standpunt nader verdedigen.
Wat de oud-liberalen betreft, on-
^er dezen zijn misschien eenige
^oorstanders, zeker vele tegenstan
ders.
En wat da Katholieke staatspartij
^augaat, ook hier zijn de tegenstan
ders van staats-exploitatie van
spoorwegen in de meerderheid. Dat
dioet reeds gebleken zijn op een
®aötal vergaderingen, die de Ka
tholieke Kamerclub speciaal voor
hit onderwerp heeft belegd.
Wij achten het derhalve zoo goed
als zeker, dat de motie-Bos in de
Tweede Kamer zal worden ver
worpen.
Wat wij voor ons niet zullen be
treuren.
Wij willen allerminst, beweren dat
het tegenwoordige stelsel van spoor
weg-exploitatie het ecnig-ware is.
Noch, dat er niet heel wat aan onze
spoorwegen te verbeteren valt. Want
al zijn de Nederlandscbe spoorwe
gen, en bovenal, de Holl. IJz. Sp.
Maatschappij, wat materiëel betreft
velen buitenlandschen spoorwegex
ploitaties voor, daar is toch in
de tarieven, dienstregelingen, be
voorrechtingen, bouwhistories, be
zoldiging van het personeel «dz.
zóóveel wat onbillijk en onrechtvaar
dig en onlogisch en dwaas c n onjuist
moet heeten, dat er naar verande
ring van den bestaauden toestand
zeer zeker moet worden uitgezien.,
Maar.wij hebben nog nimmer
afdoende hooren bewijzen, dat staats
exploitatie dit alles zal beter maken
Wij gelooven, totdat men het ons
onwedersprekelijk anders aantoont,
dat staats-exploitatie evenzeer on
billijkheid in de tarieven, oubekookt-
heden in de dienstregelingen zal
opleveren, dat bevoorrechting en
protectie niet zullen verdwijnen (wie
twijfelt er aan, die den Staat wel
eens aan het werk zag!), dat
het personeel toch niet naar volle
tevredenheid zal bezoldigd worden
(let op alle andere staats-werklie
den dat de nü terecht afge
keurde talmerij met het bouwen
van nutkige of noodzakelijke wer
ken toch niet verdwijnen zal.
En we vreezen daarbij, dat het
even almachtig als verfoeielijk bu-
reaucratendom, dat het publiek als
alleen voor zich bestaande adht, op
de verschrikkelijkste wijze zal toene
men wij vreezen dat de exploitatie
kosten enorm zullen stijgen en een
ruïne zullen worden voor onze
staatsbegrooting, vooral in ons land,
waar de spoorwegen van het ver
voer te water zulk een enorme, in
andere landen in het geheel niet
voorkomende concurrentie hebben.
Onze bezwaren, waarvan we en
kele releveerden, zijn volstrekt niet
van principiëeien aard. Integendeel,
wij achten het voornaamste openbaar
vervoermiddel èn om zijn algemeen
belang èn om de bizondere omstandig
heden van verkeer met den vreemde,
van lrandels-concurrentie 'met het
buitenland, een zaak van zóó groote
beteekenis, dat de Staat die als de
personificatie is van bet algeaaeen
belang, hier zeer zeker ófwel rege
lend ófwel toeziend, ófwel besturend,
naar mate de omstandigheden zijn,
mag optreden.
Maar wij oordeelen vooralsnog
do bezwaren tegen een staats-exploi
tatie grooter dan de voordeelen die
deze brengt. En we vreezen ook,
dat men zich door de tactiek dei-
voorstanders van staats-exploitatie
wel wat op een dwaalspoor laat
brengen. Voor ons toch is de vraag,
welke onze spoorwegpolitiek be-
heerschen moet, niet dezemoet
de Staat de spoorwegen naasten, of
niet? maar deze: boe kunnen
in bet algemeen belang verschillen
de misstanden en misbruiken, on
gerechtigheden en onvolmaakthe
den, welke de tegen woordige spoor
weg-exploitatie aankleven, het best
worden verbeterd?...
Dat dit nooit beter kan dan door
staats-exploitatie, gdooven we aller
minst.
En daarom al stellen we ons
principiëel niet er tegen hopen
wij dat de motie-Bos die de zaak
o. i. op te eenzijdig terrein brengt,
niet zal worden aangenomen.
Maar we hopen daarbij, dat uit
de discussie van de volgende week
de noodzakelijkheid zal rijzen, op
verschillende punten onze spoorweg-
politiek te herzien. Dat dit dan zal
moeten zijn in de riehtiDg van méér
en practischer staat-inmenging, daar
over bestaat bij ons geen twijfel!
D UITSCHL AND.
De Keizer, Willem de Zwijger, en
Koning Leopold.
Een curieus drietal, zal men
zeggen Toch waren ze gisteren
alle drie in Wiesbaden de Keizer
om er n.l. een standbeeld van den
Zwijger, Prins Willem van Oranje,
te onthullen, en Koning Leopold
van Belgë om.... ja, om er een
badkuur te doen, beet het, om den
Keizer eens te spreken en te hooren
hoe deze over hem eu de Congo-
affaiie denkt, zeggen anderen.
Over geen van beide gebeurtenis
sen noch over de onthulling,
noch over de ontmoeting van den
Duitscheii Keizer met den Belgi
schen votel is vetl belangrijks
te vertellen, 't Belangrijkste van
al zijn de beschouwingen die gele
verd worden over de bedoeling die
Leopold zou hebben gehad om een
onderhoud met Keizer Wiihelm aan
te vragen. Doch daar officiëel wordt
gemeld dat er „heelemaal geen
politiek" achter zit en er toch wel
niets van zal uitlekken, wat werke
lijk de reden is geweest, kunnen
we er gevoegelijk het zwijgen toe
doen
De spoorkaartjes-belasting.
Waartoe staats-exploitatie van
spoorwegen al leiden kan en het
gevaar is allesbehalve denkbeeldig
of overdreven heeft Duitschland
nu ook weer getoond met zijn spoor
kaartjesbelast iDg.
De begrooting sloot nietwat
nood, zei de Duitscbe „Eisenbahi;-
minister"we schaffen de retours
af, geven alléén enkele reizen meer,
en maken alles nog wat duurder
bij onze staatsspoorwegen. Daaren
boven leggen we nog een aparte
belasting, naar de klassen progres
sief, op spoorkaartjes, ook die van
de particuliere maatschappijen.
Zóó geschiedde. Maar ditmaal
heeft het publiek zich uuauiem
„passief" verzet: de reizigers gingen
een klas lager reizen, en de ont
vangsten zijn in plaats van ver
meerderd, schrikkelijk verminderd.
Hat officieel rapport van de
Duitsche „spoorwegdistrictsbestu-
ren", pas verschenen dringt dan
ook aan op opheffing van dezen
regeeringsmaatregel, die echter in
haar geschiedenis alweer, zooals we
reeds zeider., een argument is tegen
staatsexploitatie.
MAROKKO.
Terwijl Duitschland, tot groote
ergernis van Frankrijk, de afge
vaardigden van Moelai Hafid out-
vjngt en officiëel toespreekt, zet
Frankrijk ze aan de deur Een
telegram uit Parijs meldt althans,
dat vier afgevaardigden van den
tegensultan, die gisteren aan het
ministerie van buitenlausche zaken
en aan het paleis van den presi
dent een audiëntie verzochten, stil
letjes buiten de deur werden gezet
en niet werden ontvangen!
Intusschen wordt de vooruitgang
van Moelai Hafid's krijgsgeluk en
van zijn invloed daardoor niet ge
stoord: de tegensultan heeft nu zjjn
leger een stelling doen innemen
tusschen Fez en Mequinez, van
waaruit het de beide steden en den
van Tanger naar Rabat voerenden
pas beheers cht.
Abdul Azis kan nu niet veel uit
voeren.
Nieuwtjes in drie regels.
De jubileumtentoonstelling te
Praag is gisteren door aartshertog
Frans Ferdinand geopend.
De wei op de ouderdomspen
sioenen zal de volgende week in het
Engelsche Lagerhuis worden ingediend.
In October, zoo wordt uit New-
York gemeld, zal de hertog der Abruz-
zen met juffrouw Elkins trouwen.
De Duitsche staatssecretaris van
koloniën, Deru burg,is inbonden en door
koning Edward gisteren ontvangen.
Een ernstig treffen in Marokko.
Drie Eransche officieren en 13 man
schappen gedood,en talrijke gewonden.
Verspreide Berichten.
D e schand aalpers i u Fr a n k rij k
Het is te hopen dut liet beruchte en
lawaaiinakerige boulevardblad van Parijs,
de „Matin", nu eens een lesje zal krijgen.
De senator Humbert heeft n.l. hij den
proctireuv-gevi-raal een klacht wegens
smaadschrift ingediend tegen de „Matin",
wegens het publiceeren van een reeks
artikels, 'waaiin beweerd wordt, dat hij
betrokken zou zijn in de zaak-Roclie£te.
Humbert was vroeger secretaris-generaal
van de „Matin", en worét nu, nadat hij
naar een andere krant is overgegaan,
door dit blad onrneedoogend vervolgd,
't Is echter een kwestie, of de rechtbank
het machtige regeeringsblad zal aandur
ven
De spe el hol kon ing I Te New-
York is overleden zekere Allen, die den
bijnaam had van „sp e e lh o 1 - ho n i ng".
De man is 75 jaar gewordenhij had
met dobbelen een groot vermogen ver
gaard.* Niet mindtr dan 300 maai is hij
in hechtenis genomen wegens overtre
ding van de verbodsbepalingen op het
spelen; doch nooit is daar een veroor
deeling op gevolgd.
Een typische ontmoeting.
Bij een ontvangst ten huize van Botha,
den burgemeester van Bloemfontein, zijn
Lord Methuen en generaal de Wet aan
elkaar voorgesteld. Lord Methuen moet
tegen den Boerengeneraal gezegd hebben,
dat, daar-de Engelsche troepen er nooit
in geslaagd waren hem in de guerrilla in
handen te krijgen, hij blijde was hem
nu eindelijk gevonden te hebben. Er
volgde een opgewekt gesprek tusschen de
twee generaals.
U i t Man t eo (Noord Amerika) wordt
berient, dat de vliegmachine der gebr.
Wright gedurende een proeftocht naar
beneden viel en totaal vernield werd. De
eigenaars liepen eenige lichte kneuzingen
op.
Vorst E uien burg heet lijdende te
zijn aan zenuwtoevallen, veroorzaakt door
een overmatig'gebruik van morphine, dat
hij tegen slapeloosheid nam.
Uit de Staats-Courant
Bij Kon. best, van 14 dezer is dr.
A. J. W. Monnik, geineente-ueneQgheer
te Vorden, benoemd tot officier inde
orde van Oranje-Nassau.
Bij Kon. besi. van 14 dezer is aan
dr. G. Kal ff, hoogieeraar te Leiden,
opgedragen de regeering te vertegen
woordigen, op het XXXste Neder-
land8ch taai- en letterkundig congres,
in 1908 te Leiden te houden.
Bij Kon. besl. van 14 dezer zijn
benoemd
tot lid en voorzitter der commissie,
aan weike in 1908 wordt opgedragen
het afnemen van bet examen, bedoeld
in art. 12 der Hooger Onderwijswet,
dr* C. J. Eggink, inspecteur der.
gymnasia
tot leden der commissie
dr. W. H. van de Sande Bakhuyzen.'
oud-rector van het gymnasium te
Utrecht; dr. P. V. Sormani, rector
van het gymnasium te Nijmegen; dr.
A. van iJgendijk, rector van het
gymnasium van het college St. Wil-
lebronl te Amsterdam; dr. M. J.
Beversen, conrector van het gymna
sium te Zwolle; dr. Th. P. JÜ. van
Aalst, rector, van het gymnasium te
's-GravenhageJ. Martin Miiller.
leeraar aan liet Gereformeerde gym
nasium te Amsterdam P. A. van
Deinse, leeraar aan het gymnasium
te Arnnein dr. P. \V. Merkes, leeraar
aan bet Gereformeerd gymnasium te
Amsterdam dr. W. van Loghem,
leeraar aan het gymnasium te 's-Gra-
venhagedr. H. W. C. E. Bückman,
leeraar aan het gymnasium te Am
sterdam dr. D. P. A. Verrijp, leeraar
aan het gymnasium te Arnhem.
De gewone audiëntie van den
minister van landbouw, nijverheid en
handel zal op Woensdag 20 Mei e. k.
niet plaats hebben.
Minister idenburg.
De heer Idenburg, minister van
koloniën, eergisteravond te 's-Graven
hage aangekomen, heeft gisteren, voor
zooveel noodig, bezoeken van kennis
making bij zijn ambtgenooten in het
Ministerie afgelegd, het eerst bij den
tijdeiijaen voorzitter van den minis
terraad, mr. Heemskerk.
De schellen van de opgen.
,;De Residentiebode' schrijft, spé
ciaal met het oog op Haagsche toe
standen, het volgende dat èn in het
algemeen èn met het oog op Haar-
lemsche toestanden ook door onze
lezers mag worden ter harte geno
men
„Herhaaldelijk is de kwestie ter
sprake gebracht, of hier ter stede
ai dan niet van overheidswege een
nieuwe schouwburg moet worden ge
bouwd en ingesicht en of er sub
sidie aan het tooneel kan worden
gegeven.
Principieel hebben antirevolutio
nairen van iederen stand zich tegen
overheidsschouwburg of overheids
subsidie gekant.
Niet aldus altoos alle Katho
lieken.
Sommigen meenden, dat da
schouwburg openbaren steun mocht
genieten, om aan het vertier en den
bloei onzer schoone stad te gemoet
te komen.
Voorzeker is zulks een loffelijk
doel.
Maar het mag niet tot eiken prijs
verkregen worden, met name niet
ten koste van eerbaarheid en gods
dienstzin.
Op hoe onbeschaamde wijze die
beide menigmaal op het hedendaag-
sche Schouwtooneel hetwelk te
recht verdient schouw tooneel te
worden geheeten worden aange-
XL.
Wat je tot loon krijgt
voor je geschrijf Hoe
se. mij voor een hooswicht
uitmaken, en wat ik daar
tegen heb. Een praatje
uit ouwe tijden en een blik
in. de toekomst. Wat
beter is: hard schreeuwen
en niets krijgen, of bedaard
vier he'll en wat tot stand
brengen!
fi'7. heb je nou van dat kranten-
avoA^f'" nnJn vrouw gister-
ia 'h ^oen z® RA haar verbazing
die .krant las dat er iemand was,
Vertel Zaterdagavondpraatje yan
lijk *1 1 we®k allesbehalve vriende-
deiï d ontvangen, en had gevon-
let 'dD mijn opinie over de Haar-
te k' 7Paarden t ram nergens naar
«ehrijf, ^eb ie nou van je ge-
l>esla t Neemt allemaal tijd in
ie en bij slot van rekening krijg
stok v°s- m'e^ de nienschen aan den
gel ijp ,n ik vind dat die man groot
°Uze .met te vertellen dat
be^l ^ai'lemsche paardentram nog
Of is en mooi in de verf zit.
riscfi<7 s°ms die leelijke elec-
vfouxv tramm-eties mooier?" M'n
?Üu ls' als er wel meer vrouwen
laato+ dd ©ens met dengene die
Ussch aan bet woord was, wat
wee haakjes voor mij in
mijn eigen zaken een leelijk ding
is, want ze gunt, als het tusschen ons
tweeën gaat, nooit het laatste woord
aan mij,,'k Ben benieuwd, wat je
dien meneer, die gróót gelijk heeft,
gróót gelijk, hoor je! zult terug
schrijven!" zei ze nog bij wijze van
afscheid, want er kwam juist volk in
den winkel, en zoo moest ze naar
voren.
En nu zit ik met de pen in de
hand te turen naar hetgeen die me
neer me zoo leelijk voor den neus zet,
die beweert dat onze paardentram
nog allesbehalve uit den tijd is, en
dat de koetsiers en conducteurs er
van óók al niet uit den tijd zijn, en
dan betoogt dat ik zoo maar wroe-
delijk a-1 die nienschen op straat wil
zetten, want dat ik er toch niet op
aandring dat de Holl. Spoor, die
de nieuweconcessie zal krijgen, a.1
die oude beambten der paardentram
overnemen moet.
Ben ik werkelijk zoo'n booswicht
„Och. die lieve trammetjes zien er
wezenlijk nog zoo netjes uit, en dat
je die nu zoo maar goedsmoeds wilt
opruimen".... zoo zegt mijn ontevre
den tegenstander, 't Is waar, hij
heeft gelijkze zijn mooi, en ruim,
en makkelijk, behalve op de drukke
dagen, als je er niet meer in-kunt.
klaar m'n lieve hemel, dat is toch
geen reden om ze ten eeuwigen da
ge te houdenDe trekschuit, die ik
in mijn jongen tijd nog ge ken d heb,
was óók zoo'n net en zindelijk en
gezellig dingje zgt er zoo knus en
prettig in 't roefje .en jongens, die
dingen waren meest zoo netjes ge
schilderd! En het personeel? De
schipper was compleet een vrind van
je, nog veel meer dan die goeie ouwe
conducteur met z'n zilveren banden
om z'n pet en zijn vriendelijke grij
ze bakkebaardjes, en met den
schippersknecht kon je nog veel ge
moedelijker, en veel meer op je ge
mak óók omdat 't, langer duurde, een
praatje maken dan je nu een half
woord wisselt over 't beroerde weer
met den voerman op die houten hots-
kloinpen of dien conducteur met dien
zwarten doek onder zijn kin. En
hulpvaardig dat ze waren, die ouwe
trekschuitluiM'n vader heeft me
dikwijls verteld uit z'n tijd, dat hij
per schuit naar het Haagje ging, en
dat de schipper extra voor hem het
gezelligste hoekje in de roef bewaar
de en een flink dik kussen op de
bank en in den winter een lekkere
warmwaterstoof met een komfoortje
voor de pijp, die m'n vader, als een
echt oud-Haarlemmer, nooit uit den
mond legde behalve in de kerk, on
der 't bidden, of als ie sliep. Neen,
bij zulke gedienstigheid en vriende
lijkheid, daar zijn zelfs die goeie
ouwe tramwegmannen van de Haar-
lemsche paardentram nog niets bij
Maar 't is toch geen reden ge-'
weest, om den aanleg van de spoor
tegen te houden, en ze hebben den
schipper en de knecht en het jager
tje ook niet bij de concessie voor den
sjioortrein overgenomenik heb al
thans nooit gehoord van een trek-
schuitschipper die machinist op een
locomotief geworden zou zijnToch
kan je moeielijk beweren, dat de
trekschuit met het net-geschilderde
roefje niet veel netter eruit zag als
die roeterige spoorwagens.... maar
ook dat is géén beletsel gebleken,
om de trekschuit op te doeken voor
wat beters, precies zooals ik in
mijn vorig praatje bepleitte in zake
de paardentram, die ik zoo graag
voor wat beterseen electrische tram
met behoorlijke verbindingen naar
buiten, zou zien plaats maken, al
ziet ze er ook nog zoo mooi geschil
derd uit en al is 't ook nóg zoo'n
knus voertuig
Toch ben ik allesbehalve een bar
baar, hoor je! En het doet mij spijt,
dat die geachte inzender uit dat en
kele feit dat ik de paardentram
graag do#r een moderner vervoer
middel zou vervangen zien, besluit
dat ik onbarmhartig al dat werke
lijk-vriendelijke en verdienstelijke
personeel zóó maai' aan den dijk zou
willen zettenIntegendeelMaar
'daarom ga ik tóch niet mee mét
mijn ontevreden tegenstander, die in
de concessie van de nieuwe electri
sche, welke de paardentram dan toch
wel zeker zal moeten vervangen, de
overneming van al dat oude perso
neel eenvoudigweg^ maar verplich
tend wil stellen! Want. dat is een
i onmogelijkheidEn 't onmogelijke
kan je toch niet vragenMeneer
Groot heeft indertijd in onzen ge
meenteraad eens op dezelfde onmo
gelijkheid aangedrongende lloll.
Spoor, aan wie niet de oude con
cessie wordt, overgedragen, maar die
een nieuwe concessie krijgt, wil
de hij het oude personeel der 14.
T. M. maar overdoen; die H. S. M
zou dan het personeel der ontbonden
Trammaatschappij verplicht zijn in
dienst te nemen, hoewei het hier toch
absoluut niet geldt het overnemen
van oen lijn, maar het aanloggen van
een nieuw tramwegnet, dat met het
nu bestaande niets te maken heeft
JDat kan je natuurlijk wel vragen,
maar je kunt tevens op je vingers
narekenen, dat een maatschappij die
een nieuwe concessie aanvaardt,
zoo'n voorwaarde nooit zou willen
inwilligenZoowel meneer Groot
als mijn geachten tegenstander in de
krant zijn dus op een verkeerden
weg, dien ik zeker niet zou willen
inslaan, als ik wat te vertellen had.
en dien ik dan ook in de krant
nooit in gemoede kan aanbevelen.
Neen, 't eenige wat voor 't oude per
soneel der H. T. M. bij overgang der
concessie te doen is, dat is minnelijke
schikking' En ik wéét, dat er m
dien geest door eenige raadsleden
en door B. eu en door de directie
der paardentram zelf is gewerktik
weet dat er zelfs door Commissa
rissen van de paardentram een rui
me som als fonds voor het perso
neel is gereserveerd geworden, wat
aan het verzoek om de menschen
over te nemen (die dan toch voor
het overgroote deel reeds vrij be
jaard zijn en dus al héél gauw ge
pensioneerd moeten worden) op rede
lijke wijze kracht bijzet. Hoe drt
alles zal afloopen, is niet te zeggen,
maar wel mag ik hier zeggen, dat
de leden van den Raad, die op deze
wijze voor het personeel der paar
dentram blijk gaven te willen zorgen
en daarvoor zoo hun best hebben
gedaan, de ware manier hebben aan
gepakt Dat is wel wat anders dan
met luid geschreeuw voor de pu
blieke tribune allerlei hooge eiscnen
te stellen, en daarom komt het wei
minder in het gevlei bij het publiek,
maar het is doeltreffenderLn ik
kan dus mijn waarden tegenstander,
die ingezonden stukken schrijft te
gen den Zaterdagavondman, gerust
vertellen dat ik met mijn aandrin
gen op het. verdwijnen van de paar
dentram volstrekt niet zoo'n boos
wicht ben geweest als hij denkt en
anderen wil laten denken, maar dat
ik daarbij het belang van het per
soneel wel degelijk in het oog hield,
al liep ik niet te koop met ei-
schen, die onmogelijk te vervuil 3n
zijn
16 MEI.
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
1000
•li 111 overlijden .11111 7 H T I li 1 I 7 SPUI 77 II 3
15
Moelai Hafid en Europa.
ei Tl O m in 4- A 1J
1 VlTuU 1- 1 "1