DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
-sart Anil—» ?HH"— a 1M—r Ifll)
De Paus en Frankrijk.
BUITENLAND.
""Zaterdagavondpraatj es.
tCï m dei* tauïs west 2S«3«S**S3s Haarlem
zaterdag 30 mei isos.
SSste Jaargang No. 6900.
Bureaux van Redactie en Administratie;
luiere. Tetefoofinummer 1426.
ASie betalende abonnés op dit blad zijn. voigens de bepalingen en onder de beperkingen op de polissen vermeld, tegen ongelukken verzekerd voor bedragen van:
De uitkeering dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij „Ocean", Bijkantoor voor Haarlem, Nieuwe Gracht 11.
Pit nummer bestaai uit
tiuee bladen, beneuens de
Officiëele Kerklijsten
het Geïllustreerd Zon
dagsblad in 16 pagina's.
EERSTE BLBP.
>i* Heemstede.
De eenheid der Katholieken te Heem
stede loopt gevaar.
Daar is, om den zetel van wijlen
den hoogvereerden Nestor van den
Raad,den heer Peeperkorn Sreen strijd
ontbrand, die wij niet zonder leed
wezen aanzien.
Tegen de beslissing der Roomsch-
Kathoiieken Kiesvereeniging in, die
in een druk bezochte bijeenkomst met
meerderheid van stemmen den heer
H. J. N. Peeperkorn candideerde, is
niet alleen een tegencandidaat gesteld
van Katholieke zijde, maar is zelfs
een neutrale kiesvereeniging op
gericht!
Dat doen jonge Katholieke man
nen, die Katholieke traditiën hebben
hoog te houden, zeer die wèl weten dat
alleen door eenheid kracht wordt ge
boren en dat tweedracht altijd ver
lies na zich sleept
Nog eens: met leedwezen zien wij
die houding aan!
Toen eenmaal de R. K. Kiesver
eeniging uitspraak had gedaan, toen
moest de candidaat dier vereeniging
de candidaat zijn van alle Katho
lieken.
Dat eischt de organisatie en de
partij, dat eischt gezond beleid en
goede tactiek.
Het Katholieke Heemstede, waar
de Roomsche partij tot dusverre zoo
flink voor den dag kwam, mag en
kan met deze dissidenten met mede
gaan.
Wat ook persoonlijke voorkeur zij,
waarheen ook desympathiën trekken,
voor alles moet de discipline bewaard
blijven
En deze „neutrale" kiesvereeniging,
die dóór Katholieken tegen deRoomsch
Katholieke kiesvereeniging is opge
richt, mag niet triomfveren, voorden
goeden naam van het Roomsche
Heemstede
Daarom bevelen wij dringend aan,
dat alle Katholieken bij de verkiezing
die op handen is, den candidaat der
-Katholieken zullen stemmen Die can
didaat is en moet zijn degene die door
■de R. K. kiesvereeniging erd gesteld,
de heer
H. J. N. PEEPERKORN.
Hem te stemmen is allen Katho
lieken in Heemstede, die vooreerst
prijs stellen op het behoud der een
heid in de Katholieke partij, en die
ten tweede niet wenschen, dat naar
het spreekwoord „de derde met het
been wegloopt, waar twee anderen
om kijven", een dure plicht!
De auticlericale pers, van alle
landen naar het schijnt, de kof
fiehuis-politici, de liefhebbers
van critiek en de bedilzuchtigen,
vele niet-Roomschen, en zeker de
ongeloovigen van allerlei slag,
die allen putten zich uit iu onder
stellingen, wat toch maar de reden
kan zijn geweest, dat Paus Pius aan
de Fransche Bisschoppen in zake
de bekende amendementen-Berger
en -Lemire een gedragslijn heeft
voorgeschreven, die zóózeer een ma
terieel nadeel is!
Dat kan niet, zegt de oppervlak
kige wereld, gebeurd zijn zonder
een bijbedoeling, zonder een ergje.
Al die redeneeringen komen
materialistisch genoeg alleen
neer op het thema: „men gooit toch
maar zoo geen millioenen weg, of
men moet er vooideei inzien. Doch
wélk voordeel?...."
.Het non possumus van Pius
X in zake de Fransche Scheidings-
wet met wat daaraan annex is, be
grijpen de anticlerióalen, de politi
kasters en godsdienstbedillers even
min als het non possumus
van Pius IX tegenover het- nieuw
bakken Italië
I'e rechtskwestie, de feitelijke
onmogenlijkheid voor den Paus om
éénige inmenging van een anti-Ka
tholieke regeering, en die van Frank
rijk nog wel ten allerlaatste,
te dulden in zui ver-geestelijke
o.' de Katholieke hiërarchie rakende
zaken, die ontgaat zonderling-
genoeg aan de meesten onzer tegen
standers.
Wij willen hier geene uitvoerige
historische schets geven van wat
de nieuwe kwestie, die zooveel pen
nen in beweging brengt, juist
behelst.
En evenmin zullen we ons ver
meten, een soort van verdediging
te willen leveren van wat Paus
Pius deed, Roma locuta is
voor óns ook de eigenlijke beëindi
ging der zaak.
Maar toch met het oog op
zoovelen ook onder ons, die in ge
sprekken of lectuur die materialis
tische beschouwingen die we hier
boven aanhaalden voortdurend hoo-
ren of onder de oogen krijgen, mag
te dezer plaatse nog wel eens een
woordje over die opspraak wekken
de houding des Pausen gezegd wor
den.
Een woordje, dat niet anders is
dan de ouderstreeping van de
recht skwestie, die bij 's Pausen
houding heeft voorgezeten, en die
zooals we zeiden voor aller
lei overwegingen van materiëeien
aard wordt voorbijgezien.
Door de amendementen van den
Katholieken priester-afgevaardigde
Lemire £n den Katholieken senator
Berger zouden van de geconfiskeer-
millioenen der z.g. j undaiies, welke
de Fransche Staat eenvoudig had
iugepalmd, althans nog een aan
tal 't zou wel haast de helft
geweest zijn, zegt men gered
worden.
I ie millioenen zouden minister
Briandhader mee ingestemdge
komen zijn aan de, naar gewoon bur
gerlijk recht opgerichte vereenigin-
gen van priesters, welke uitkeering
bij overlijden en ziekte ten doel
hadden: een soort van onderlinge
ziekte- eu begrafenisfondsen dus.
En aan den wil der erflaters van
de fundaties zou dan tegelijk vol
daan kunnen worden: de priesters
die van die verzekeringskassen lid
waren, zouden zich verbinden de
H.H. Missen naar den wil der fun
datiestichters te Lezen.
't Leek werkelijk mooi gevonden.
'n Heel kapitaal gered voor de
Kerk en de geestelijken en de gees
telijke bediening, en daarbij tevens
in acht genomen de intenties der
fundatie-vermakers
Geen wonder dat de Katholieke
leeken in Kamer en Senaat er ooreu
naar hadden, om deze amendemen
ten aan te nemen! En ook onder
de geestelijkheid waren er velen
zij het ook lang niet allen, zooals
nu de anti-katholieke pers gelieft te
beweren die voor dat plan wat
voelden Briand, die èn de Kerk
van zijn eigendom berooft èn de
uitvoering van vrome stichtingen
onmogelijk maakt, was dan toch
voor een gedeelte gedupeerd door
die handigheid van abbé Lemire,
zoo meende men
Totdat de Paus sprak.
Toen werd het duidelijk dat hei
materieel gewin, dat mogelijk zou
zijn, geheel zou worden teniet ge
daan door een machtig geestelijk
verlies.
Toen werd het duidelijk ook, dat
het anticlericalisme, met toedoen
van den ongetwijfeld te goeder trouw
zijnden abbé Lemire, aan de Kerk
een strik spande.
Toen begreep men, dat het Ker
kelijk recht zou worden geschonden
met deze overeenkomst, en dat de
Paus dat re ebt niet kon en mocht
uit handen geven, al waren er drie
maal méér millioenen mee te win
nen geweest!
Want die „mutualitésc, die coö
peratieve verzekeringskassen van
geestelijken, vallen dan toch weer
onder eeD andere speciale wet, waar
door het onmogelijk zou zijn in hare
statuten een bepaling op to nemen,
dat afvallige priesters of schisma-
tieken buitengesloten konden wor
den.
Derhalve zouden die vereenigin-
gen het doen lezen der H.H. Missen
van de kerkfundatiëo niet op zich
kunnen nemendat ken geen Paus
ter wereld gedoogenmen mag
dan toch niet een zoo zuiver
kerkelijk eu geestelijk werk
als uit toevertrouwen aan leden
van een vereeniging waaronder zich
ook schismatieke priesters konden
bevinden l En die zoudea erin zijD,
dat heeft de historie in Frankrijk
reeds doen zien, en de regeering zou
er wel voor gezórgd hebben Zelfs
e mogelijkheid van zulk een hei
ligschennis moest uitgesloten wor
den, ziedaar dan reeds één pak
kende en alleszins rechtvaardige, op
kerkelijke rechten geheel steunende
reden waarom Paus Pius zjjn Non
possumus hooren deed!
Daar zijn natuurlijk voor~Tïët
Pauselijk besluit nog vele andere
redenen geweest. Doch reeds deze
eene doet zien, dat het anti-
el ericaal „wat zit er toch achter?"
geheel ongemotiveerd is.
Het kerkelijke recht sprak, de
kerkelijke tucht en hiërarchie wa3
in gevaar
Doch dat alles begrijpen de anti-
clericalen niet, of willen ze niet
begrijpen.
En dan komen ze tot fraaie ge
volgtrekkingen als b. v. de luchtige,
mondaine „Figaro", wiens „Katho
lieke medewerker" zoo betitelt
de man zich waarlijk de onder
stelling maakt en uitwerkt dat de
Jezuieten (natuurlijk die Jezuieten
weer!) en de Assumpiionisten er
achter zitten, en den Paus hebben
omgepraat, teneinde na den val en
de uitschudding der seculiere Fran
sche geestelijkheid daar eens ten
eigen bate de baas te gaan spe
!en
Tot zulke dwaze onderstellingen
o, onze Hollaudsche anti-Katho
lieke bladen Deinen ze ijverig over
en schrijven er in hoogen ernst het
hunne bijkomt men, wanneer
men bij den Paus met geweld iets
anders wil ouders!ellen dan alleen
zijn zorg voor het geestelijk be
lang, handhaving van zijn gees-
t e 1 ij k recht
meening, heeft weten te brengen.
Het Fransche „Journal des
Débats" meent, dat de Paus zijn
weigering om de „mutuelles" toe te
staan, alléén baseert op de ver
wachting dat de Regeering door de
allerfelste antigodsdienstige maat
regelen een reactie ten gunste van
den ouden godsdienst zal uitlokken,
waardoor Frankrijk weer Katholiek
zal worden.
Die onderstelling is natuurlijk
dwaas.
Motieven als deze zijn al even
onwaardig als de curieuze beweeg
redenen die den Paus door de
„Figaro" worden toegeschreven.
Maar één ding uit wat het „Journal
des 1 ébats" schrijft, zal waar big ken:
Frankrijk zal vernieuwd worden in
Christus door den fleren en op zijn
recht staanden Paus, welke God in
Pius X aaD de wereld heeft ge
schonken.
Reeds zijn er de gelukkige aan
wijzingen voorhet ware, vrome
Katholicisme leeft onder de ver
drukking op 1 Geve God, dat Paus
Pius eens nog de zegepraal van het
Geloof mag zien, zuiver bewaard
en door geen anticlericale wereld
lijke macht beduimeld, in datzelfde
Frankrijk wiens officiëele bewinds
lieden nu hun haat tegen Kerk en
God zoo onbeschaamd botvieren
Herhaald behoeft hier niet te
worden, dat de Katholieken van
Frankrijk met vreugde het tijdelijk
gewin hebben opgeofferd voor gees
telijk behoud, dat de Bisschop
pen allen in trouw en gehoorzaam
heid aan den Voist der H. Kerk
de wijze Pauselijke beslissing heb
ben aanvaard en er naar handelen.
Ook de waardeering van die hou
ding ontbreekt bij onze tegenstan
ders.
Natuurlijk: het goddelijk merk-
teeken der éénheid van de Katho
lieke Kerk ontgaat hun als zoo
danig.
Maar wij gaan daar groot op
En wij, Katholieken, verheugen
ons, dat de geestelijkheid van Frank
rijk zich zoo unaniem trouw aan
de Kerk heeft geloond, en voor die
getrouwheid zelfs zoo zware mate-
rieele offers en voor een deel mis
schien ook het verstandelijk offer
van zich-neerleggen bij-anderer-
FRANKRIJK.
Geen „alliance."
De „entente" schijnt „entente"
te blijvende Engelschen willen
aan een „alliance" blijkbaar niet
aan. Althans de Engelsche pers is
over het gisteren door ons mede
gedeelde idéé, dat vooral in Fransche
diplomatieke kringen schijnt te
huizen, niet erg te spreken.
Om twee redenen nietvooreerst
ducht men van een „alliance" een
noodzakelijke versterking der leger
macht. Engeland zou dan bij oorlog
hebben te vechten op Let land,
Frankrijk met troepen moeten
bijstaan. En dat wil de Engelschman
niet: hij blijft in dit opzicht in zijn
„splendid isolation" op zijn eiland,
omringd en beschermd door zijn
machtige vloot.
XLII,
In zaken gaat het nog altijd
maai- slapjes! [We leven werkelijk
in een intens slechten tijd, zoo'n tijd
van crisissen, van malaise, van te-
geslag. 't Is al maar klagen wat
je hoortde winkeliers, de effecten-
menschen, de groothandelaars, de
reizigers! En niet te vergeten de
buitenmenschen die leven moeten
van mooi weer en veel vreemdelin
gen. 't Lijkt wel, dat die in de laat
ste jaren stiefkindertjes van moeder
Natuur geworden zijn, en al zegt
mijn oudste jongen, dat we in een
periode van zonnevlekken leven, en
dat we daarom zoo'n waaierig en re
genachtig en stormachtig zomert je
hebben - je zoudt toch zeggen, wat
loeren die jongens in den tegen woor-
tigen tijd al niet! ik zeg maar:
zonnevlekken of niet, maar het is
oen ramp voor velen. Daar had je
den Hemelvaartsdag: (Woensdag
Was het keurig weertje, en warm
van belang, echt-zomerschen de
menschen dachten al op een uitstapje
een ritje naar buiten.... Jawel,
Donderdagmorgen stonden we weer
met een halven stormwind en een
dreigende luchten al werd op den
dag het weertje wel wat beter, daar
riJ n er toch honderden geweest, die
•te stilletjes thuisblijven, en de bui
tenmenschen die op een overvol be
doek hadden gerekend, kwamen al
teeer bedrogen uit! Neen, de tijd is
er niet naar, om met een opgewekt
gezicht vertrouwen te hebben in de
toekomsten ik houd het ervoor,
dat al dat speculeeren wat je tegen
woordig zoo gemakkelijk kunt doen
en wa,t helaas zoo vaak wordt ge
daan, door den slechten tijd nog in
de hand wordt gewerkt. Je kunt
het zoo gemakkelijk doen! Van de
week was er zoowaar een „reiziger
in speculatie-affaires", om den man
zoo eens te noemen, bij me. .Want
die Amsterdamseh© en andere kan
toren houden er, naar het schijnt,
reizigers of agenten op na, die den
winkelier en den burgerman afloo-
pen en hen voor een beetje geld
een zoet winstje beloven. De kerel
zag er schunnig genoeg uiteen af
getrapte broek en een vies jasje over
z'n dikken buik, ©en goor hoedje
en geen manchetten, je type van ver-
loopen individu. En hij deed zoo
geheimzinnig: eerst dacht ik dat 't
een agent was van een nieuwen
grossier in kruidenierswaren, die on
der de duiven van zijn concurrenten
kwam probeeren te schieten, en
ik was op m'n hoede en ook wat
gereserveerd, terwijl ik mijn vrouw
tevens een knipoogje gaf in de rich
ting van de geldla. Maar van krui
denierswaren had de vent geen be
nul: hij zag notabene capucijners
voor bruine boon-en aan! En al
heel ga,uw bemerkte ik, dat ie wat
anders wou: jawel, 't kwam er dan
bij horten en stooten uit, of ik niet
wou doen in „premie-affaires". Je
stortte een bagatel, een twintig, der
tig gulden, en dan had je een maand
lang kans op het in de hoogte gaan
van de Amerikaansche markt en zoo
die werkelijk in da hoogte ging, de
winst van een stuk, ter waarde van
een paar honderd dollars, geloof ik.
Amerikaansche sporen weerIk liet
den man eens heelemaal uitpraten,
want ik was wel nieuwsgierig om
te hooren hoe dat zaakje in z'n werk
ging, en werkelijk: de „reiziger"
was voor zijn vak gekniptHij
wist me die beele beurs-operatie zóó
prachtig voor te stellen, en gaf me
direct een pa,ar fondsen aan de hand,
die secuur de volgende week met
vijf procent hooger zouden staan, dat
je er glad zou zijn ingeloopen, geloof
ik.... als je niet, zooals ik, voortdu
rend gekeken had naar den afgetrap
t-en rand van die linkerbroekspijp,
die met rafels over z'n versleten;
schoen hing. Toen i-e klaar was,
was, zei ik dan ook„Man, als 't nu
werkelijk waar is wat je zegt, waar
om neem je dan zélf niet zoo'n klein
aandeeltje in die premie-affaire Je
kunt 't waarachtig wel goed gebrui
ken, geloof ik, en zoo'n secuur winst
je tads je mij voorspelt, is toch zeker
niet te versmaden!" jVVeet je wat
de leeperd me antwoordde? „Me
neer - zeit ie „meneer, ik zou
het dadelijk doen, als ik maar con
tanten had. Daar ontbreekt 't me
anLeen u mij maar eens een hon
derd guldens of wat, dan ga ik di
rect Steels of Southerns koop-en, en
'k ben een man in bonis!" Nou,
je begrijpt, dat ik op dat liefelijke
aanbod maar niet inging, goed
gevonden was het echter van den
kerel zekerHij is ongetroost bij me
heengegaan, en liep toen aan den
den overkant bij den horlogemaker
in. Maar dien tro fhij niet thuisj die
was den vorigen dag op da verga
dering van zijn Bond geweest, en
hij liet nu aan een paar vakgenoo-
ten ons mooie Haarlem eens kijken.
Ter waarschuwing echter voor m'n
lezers, waar deze reiziger in specu
latieve fondsen soms óók nog mocht
komen, heb ik hier dit gevalletje
maar verteld. TV at zeg je ervan
Ilc sprak er mijn buurman den hor
logemaker over, teen die met zijn
kennissen 's middags weer thuis
kwam, ik stond juist aan de deur
en die kennissen, waaronder een
Amsterdammer was, vertelden me
dat in groote plaatsen als Rotter
dam en Den Haag en Amsterdam,
da,t soort van agenten voor specula
tiekantoren, net als agenten voor
wedrengokkerij en andere zulke vun
zige zaakjes, allesbehalve zeldzaam
zijnNu, me dunkt, in dat opzicht
mogen we dan blij zijn, dat Haarlem
geen „groote stad" is, al hebben we
ook hier onlangs zoo'n sportbureau
gekregen, waar je je geld kunt ver
liezen met te wedden op paarden
die in Parijs of de hemel weet waar,
in wedrennen meeloopen! „Geen
groote stad, maar toch een vrien
delijke stad" zei een van de kennis
sen van mijn overbuur bij die gele
genheid, en hij haalde op van de
mooie wandeling, die de Bond van
Horlogemakers den vorigen dag ge
maakt had door 't mooiste deel van
Bloemendaal, waarbij de muziek ver
eeniging „Harmonie" in haar kra
nige pakjes zoo dapper en verdien
stelijk de muziek had geleverd. Daar
waren die horlogemakers, voor zoo
ver ze vroeger nog niet Bloemen-
daal's bosschen hadden gezien of 't
Kopje waren over gewandeld, eenvou
dig verbluft van: waardeeren wij,
Haarlemmers, die heerlijke streek ei
genlijk wel genoeg Ja, wanneer je
overal met zulke onhebbelijke ke
rels te doen had als dien onbezol-
digden veldwachter, waarvan ik gis
teren in de krant las, dan zou 't wat
anders wezen! Maar zoo'n individu
is dan toch in onze omstreken een
zeldzaamheid, en de bezoldigden, dat
is de echt© politiedienaren, zijn in
Bloemendaal vooral, één en al vrien
delijkheid en voorkomendheid, dat
moet hen nagegeven worden! Ik
hoop dan ook over dat voorval, dat
onze Nieuwe Haarlemsche
van gisterenavond meldde, nog wat
te vernemen: zulke onhebbelijkhe
den doen onzen goeden naam en die
der omstreken leelijk schade, t Is
wel is waar iets, waaraan de autori
teiten niets kunnen doen, (evenmin
als ze blijkbaar paal en perk kun
nen stellen aan het onverstand en
de dolle onvoorzichtigheid van hen,
die de gevaarlijke hellingen van 't
Kopje per fiets probeeren af te stor
men, en dan ongelukken maken of
krijgen, zooals Donderdag weer eens
gebeurde), maar tóch, zulke voor
vallen gooien roet in 't eten en ge
ven onze „vriendelijke stad en mooie
omstreken" zooals die horloge
maker Haarlem en Bloemendaal heel
zoetsappig noemde, bij vreemden
een kwaden naam. Zpo heb je meer
van die dingen, die de mooiste zaken
dreigen in de war te sturentoen
Zaterdag de Prins in de stad was,
zag ik nog zoo iets, dat allerverma-
kelijkst werkte op de toeschouwers,
maar dat óók haast een leelijk voor
val was geworden, onze vaak zoo
modern-doende stad allesbehalve ter
©ere. Dat was op de Nieuwe Gracht,
toen de gieken en bootjes van „Het
Spaarne" zoo aardig, schilderachtig
en echt-Hollandsch voor het huis
van den gouverneur op en neer wie
gelden, en de Prins op het bordes
kwam. t(Was net in 't mooist van
heel die aardige betooging, terwijl
de roeiers en stuurlui hun uiterste
best deden om zoo kranig mogelijk
voor den dag te komen.... alles was
in spanning, de meisjes in de giek
zaten kaarsrecht, de stuurlui ma
noeuvreerden op 't mooist.... toen
onder de brug over den Kruisweg
kwam aanvaren een ja, een hoe
zal ik 't-zeggen: een faecaliënschuit,
een van die overdekte schuiten die
we als overblijfsels van praehisto-
rische toestanden op het gebied der
hygiëne helaas in Haarlem tot onze
schande nog maar al te veel hebben.
De schuit voer met een lekker gan
getje, de twee kerels er op in de groe
zelig geel-bruine pakjes, die waar
schijnlijk even doof waren voor 't
feestgejuich en blind voor 't feest
betoon als ze ongevoelig van reuk
vermogen wel moéten wezen, de
twee mannen boomden ferm door,
en 't geval dreigde, dat de bootbe-
tooging voor het huis van den heer
Van Tienhoven met een zeer eigen
aardig vaartuig zou worden ver
meerderd! De havenmeester, me-
ner Kriens. die in z'n mooie motor
bootje aan 't morrelen was met den
motor, merkte het gevaar echter ge
lukkig opgelukkig, want 't zou
een eeuwigdurende blamage zijn ge
weest, die ons Haarlem zoo onsterfe
lijk belachelijk gemaakt zou hebben,
als we nu onsterfelijk beroemd zijn
door Lourens Coster, de Damiaatjes
en andere beroemde dingen. En nog
net voor de Prins buitep kwam, kon
de schuit, een aller-ongewenschte
gast in deze betooging, naar terzij
worden gehaald, waarna de twee
schippers zich in behagelijk niets
doen languit op het dek boven den
geurigen inhoud, uitstrekten. Dat
intermezzo heb ik in de kranten niet
vermeld gezien, zelfs niet in onze
Nieuwe Haarlemsche: 't pas
te ook niet bij 't deftig krantenver
slag van het Prinsenbezoek. Maar
't was er niet minder grappig om,
en de Zaterdagavondman vindt het
wat aardig dat hij dit primeurtje
bij het Prinsenbezoek nu eens mag
vertellen
30 MEI.
HIVE HUILEMSCHE COORIIT
ABONNEMENTSPRIJS:
Pki 8 uiaaiulen roor Haarlem f 1.35
Voor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente) 1.35
Voor de overige plaatsen ia Nederland franco per post l,8t
Alio aderlijke nummerr 0.05
PRIJS DER ADVERTKNTIÊN:
Vsui 1—6 regels fO.SU (contant)f 0.50
Elke regel meer0.10
Groote letters naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 cent per advertentie contant.
1000
V Stift ill,1 hand of voet. 1 llli éen »og. I 8111 éen duim.
schiktheid tot
werken.
60
éen
wijsvinger.
15
GULDEN bij
verlies van
éen anderen
vinger.
O
Malais» aan allen kant.
De buitenmenschen en hoe ze
je een geldwinning komen aan-
preeken. Een vriendelijke
stad met mooie omstreken.
Wat onzen goeden naam schade
kan doen, en een primeurtje
van een vermakelijk incident.
