SS
N
/O Nu worden in een droog dok op
alien planken vloer groote hakken ge-
4 NViaakt van gewapend beton, 3 M.
- v-^wLiep, 5 M. lang. [Wanneer 10 M.
iak gemaakt is, loopt 't dok vol
•n de bak wordt weggevaren naar
ie plaats waar de kaaimuur komen
moet en die door palen is afgeba
kend. Daar wordt de bak geheel
met gewapend beton gevuld, zoo-
lat hij naar den bodem zinkt. Hier
op worden dan kant en klaar gemet
selde brokken bazalt gelegd, die van
den wal worden aangevoerd en van
fabelachtige zwaarte zijn, en de
;aaimuur is klaar, hecht en sterk als
maar denkbaar is, Overal groote ijze
ren ringen voor 't vastlaggen der
schepen. Deze methode wordt thans
ook nog in Rusland toegepast. De
werken kosten millioenen en mil-
i oenen.
De Kathoiieke zaak in
Frankrijk.
Uit den Omtrek,
de kaaimuren
gemaakt worden, die elders gelegd
worden en wel volgens een heel
nieuw systeem. Het oude mgtselen
L>p paden was ondeugdelijk geble-
aen, daar zij hij het heien van onde
ren verkoolen.
Koers zettend naar de Rijnhaven
de havens hebben eenvoudige na
men, zoodat de meest dronken ma-
roos ze nog kan onthouden) pas-
- eerden we
't Quarantaine station
ontsmettingsdienst van Rotterdam.
In die boot, wees onze gids, ga je
daar besmet in en na uitgestoomd
■e zijn, kom je er ginds ontsmet uit.
[We passeerden een paar
allervreemdste schepen,
links een groote boot met 3 vormen,
.w. twee schepen op elkaar, een
leuk idee om minder havengeld te
betalen, links de 6-master „Xava-
hoe", uit Amerika hierheen gesleept,
die petroleum aanvoert en tegelijk
zeil- en stoomvermogen heeft. Een
der masten fungeert tevens voor
schoorsteen. Een te Rotterdam nog
nimmer geziene boot
Rechts voeren we nu voorbij de
uitgestrekte terreinen der Ameri
can Petroleum Company met haar
kolossale tanks, en de millioenen
vaten tot bergen opgestapeld. Tal
van reuzenbooten der Rotterdam-
sche Lloyd passeerden we.
[We waren in de gelegenheid het
voltooien der
kaaimuren
van zeer nabij te zien, hoe de ba-
zaltstukken van 2 a 3 M. lengte
:n IV2 M. hoogte, wegende 20.000
kilo met drijvende kranen op ie
reuzenstukken van gewapend beton
worden gebracht. 3 a 4 M. kaai
muur kan per dag gemaakt wor
den. Deze worden van achter be
hoorlijk gedraineerd. Vóór alles so
iled werk.
Onze gids wees ons op een drij
vende reuzenkraan, die, gezonken,
op den
- bodem der Rijnhaven
heeft gelegen en daaruit met lich
ters is opgehaald.
fiVe kwamen nu in ,de
Parkhaven,
waar we rechts de etablissementen
der Holland—Amerikalijn zagen
liggen en daar de kolossale boot,
de „Rijndammer", bezichtigden. [Wat
een prachtvloot mochten we over
den bneeden stroom aanschouwen.
Niet minder dan 1400 schepen la
gen tijdens den laatsten winter in
de haven, vertelde ons de heer Cool.
Het eerste gedeelte van het rijk
varieerende programma was hier ge
ëindigd. Vóór 't Park legde onze boot
aan, we stegen uit en begaven ons
naar de
Belvédère
waar we gingen lunchen. Behoeft
het gezegd, dat ook dit tweede ge
deelte v. 't programma alle eer werd
aangedaan Er heerschte aan de
rijk met bloemen en groenslingers
opgesierde tafels in de ko
kette bovenzaal der Bel
védère, die een verrukkelijk
gezicht biedt op den blauwen, bedrij-
vigen Maasstroom, een vroolijke, op
gewekte geest. Aan 't slot nam de
Secretaris van !t Dep., mr. Vlaan
deren, 't woord en sprak eenige har
telijke woorden van dank tot den
ingenieur Cool, die allen wel uit 't
hart waren gegrepen. Mr. Vlaande
ren sprak de innige hoop uit, dat ook
't Dep. Haarlem eens in de gele
genheid zal gesteld worden iets voor
den heer Cool te doen, wiens meie-
j werking ten zeerste op prijs wordt
gesteld. Allen dronken toen ter eere
van den onvermoeiden gids.
Tien minuten vóór 2 werd de boot
weer bestegen. De heer Cool be
schreef ons de historische ontwikke-
j ling der havenwerken, beschreef ons
hoe in 1895 Charlois, Katendrecht
en Delftshaven werden geannexeerd
en in korten tijd geheel Katendrecht
was weggebaggerd. Dra waren we
de
Maashaven
j 50 H.A. groot) binnengevaren,
j waar 't Gem. droogdok bezichtigd
werd, dat schatten gekost hoeft en
waarin een groote boot per dag
f 1000 huur moet betalen. In da
Maashaven lag de prachtige Ard-
j joenoboot van de Rotterd. Lloyd,
i langs de Noordkade strekten zich
j de grootsche gebouwen uit der Steen
kolen Handels vereen, die daar al
haar materiaal heeft opgeslagen.
Daar waren ook de beroemde eleva
tors in volle werking bij 't overla
den der groote booten in de kleinere.
Zoo b!v. de graanelevators, die elk
j 1 ton gekost hebben en zooveel onte-
I vredenheid hebben gebracht. „Die
elevators, welke 't graan uit de boot
zuigen, en tevens 't stof afscheiden,
wegen te nauwkeurig," zei lachend
j een onzer, [ft e stevenden voorbij de
1 aangevaren „Coyeri", wier stukge
varen voorsteven met planken was
dichtgeslagen. In de haven bemerk
ten we op verschillende afstanden
j kolossale palenbundels, die elk
f 5500 kosten, en dienen voor het
aanleggen der booten. Onze gids
1 wees ons op een in de nabijheid
i staanden molen, liggend op de grens
der onteigening en die eenmaal het
„Jusqu'ici" toeriep. Te midden van
reuzen van booten, waartegen je op
moet zien, voeren we over 't water,
waar vroeger 't dorp Katendrecht
lag en de kerk in de verte wijst er
op, hoe zij de verclwenene heeft ver
vangen. De heer Cool deelde mede
hoeveel processen deze onteigening
met zich had gebracht.
.Wat een leven en bedrijvigheid!
I Overal was het laden en lossen
Kleine roeibootjes, waarin groenten
i en andere levensmiddelen, zagen
we van de eene boot naar de andere
zweven. Die zijn van de z.g. kist
jesmannen, van wie in den regel nu
niet zoo heel veel goeds verteld
j wordt.
1 Hoeveel schatten Rotterdam wel
niet aan zijn havens besteedt O,
dat is ontzaglijk. Sinds '80 zijn er
80 millioen uitgegeven aan buiten
gewone werken, 't Bassin der [Waal
haven kost alleen 20 millioen. En
al die sommen offert de stad met
groote liefde. Wanneer Rotterdam
maar groot wordt, aan alle eischen
beantwoordt, dan is der stad geen
uitgave te groot.
In de verte lag de Willemsbrug
met haar dagelijksch verkeer van
11000 mensehen, en wagens natuur
lijk in evenredigheid.
We sloegen een blik op het la-
dingswerk bij het overladen in lich
ters, waarmee de werklieden wel
f 40 per week verdienen, doch moe
der de vrouw is al blij, als ze er
f 15 van krijgt. De rest verdwijnt,
helaas, veelal in de kroegen. Kroeg
houder te zijn in Rotterdam is veel
al beter dan een eerzame betrekking
voor iemand ten minste, die geen
hooge aspiratiën heeft.
Hoe vonden de leden der Vredes
conferentie de havens? vroeg een
onzer. O, die waren enthousiast, 't
grootsche gedoe overtrof hun stout
ste verwachtingen. We voeren de
Maashaven terug om vervolgens de
in 1885 geopende
R ij n h a v e 11
binnen te stevenen. Daar zagen we
de electrisehe kolentippen, waar
voor kranen door de gemeente in
huur gegeven worden, de groote
massa's bazaltslag voor Engeland
bestemd voor wegenverhardingen,
heele- ladingen. Deensch hout, dat
den Rijn opgaat. Het is onbegrijpe
lijk, doch zendingen uit Midden-Rus
land en bestemd voor Duitschland,
gaan dikwerf via Rotterdam. Langs
de Rijnhaven liggen de groote Gem.
loodsen, die aan de booten in huur
worden gegeven en waarin zij hare
heele lading kunnen bergen. Zulke
reuzenbergplaatsen zijn het. Het
deed goed een groote roomkleurige
boot den naam „Queen Wilhelmina"
te zien voeren. De kolossus werd
volgeladen met blikafval. waar
naar thans weer vraag is We voe
ren voorbij heele rijen schepen, vol
geladen met mijnhout, dat den Rijn
opgaat Hier lagen langs den rech
teroever de groote gebouwen der
Holland American Cotton Oil Com
pany met haar machtige opstapel-
plaatsen van katoenpitolio We za
gen aan de andere zijde de „Lulea"
vol met graan geladen, hetwelk uit
de boot wordt opgezogen, van stof
gereinigd en door buizen in de ver
schillende pakhuizen wordt geperst
En zoo is het- overal een werkzaam
gedoe, dat hooren en zien doet ver
gaan en u eerst- een recht begrip doet
krijgen van Rotterdam als wereld
stad op 't gebied van handel en
transitoverkeer. Overal zijn de kra
nen in volle werking. Deze wer
ken in den laatsten tijd electrisch,
hebben de waterkranen vervangen,
toen bleek, dat deze 's winters be
vroren. We stevenden in deze ha
ven voorbij de diverse veembedrij-
ven ,als Blauwhoedenveem, Nederl.
Veem, Handelsveem, Leydsche veem
enz., 't gebouw der Holland-Am-e-
kalijn, en daarnaast het gele, trieste
Landverhuizershotel. Voor deze ge
bouwen lagen de „Cormorant" en
de „Columbus". We waren thans
aan de
W i 1 h e 1 m i n a k a d e
gekomen, in welker hoek H. M de
Koningin op 9-jarigen leeftijd den
eersten steen legde. Hier liggen de
gebouw-en der N. A. S. M., waar
voor de groote „Potsdam", doch iets
verder de lichtgrijze „Rindjani", een
nieuwe passagiers boot, die weer dub
bel zoo groot is ais de „Potsdam".
Waar blijft de grens vraagt men
zich af.
De Spoorweghaven met brug aan
den ingang voorbijgevaren zijnde,
trokken we de
Binnenhaven
in, waarlangs vroeger zich de fabrie
ken van de firma v. d. Lugt ver
hieven, doch ©enige jaren geleden
door brand zijn vernield. Maar be
halve de grootsche gebouwen van 't
Int. Transport Gesellschaft A. G.
verdienen vermelding de bekende en
trepots van alle werelddeelen, zich
langs de heele lengte der Entrepöt-
haven uitstrekkend.
Even verder lag de „Karl Kjell-
berg" cokes in te nemen. Een hy
draulische lift nam heele wagons
cokes als luciferdoosjes op, voerde
z-e de hoogte in en stortte ze leeg in
de wagon. De groote bruggen nade
rend, verhaalde de heer Cool ons
van de -verschillende tractaten in
vroegere tijden gesloten, waarvan
een de stad verplicht de schepen
kosteloos onder de bruggen door te
sleepen en dit is nog van kracht.
We waren ongemerkt de Konings
haven uitgestevend en stoomden
toen
de rivier pp,
langs de oude Boompjes. Tal van
historische bijzonderheden omtrent
het vermoedelijk ontstaan van Rot
terdam, fan den bekenden Mossel-
trop enz. kregen we hier van onzen
rusteloozen leider te hooren. Rechts
lag een opleidingsschip, waar in 't
want honderden pas gewasschen
baadjes in 't koeltje hingen te wap
peren, links een der groote prach
tige Batavierbooten bij de drijvende
Zwemschool tegenover 't Maashotel.
De boot gleed nu onder de lange,
drukke
Ma asbrug
door en weldra bood links 't hooge
Witte Huis ons een verrukkelijk ge
zicht. Rechts op de ankerplaatsen
tusschen de boeien weer een bosch
van scheepsmasten. Daarachter op
den oever de groote Vitello-fabrie-
ken van v. d. Berg Limited, door
wier reuzenindustrie Rotterdam de
eerste margarinemarkt werd van Eu
ropa. Bij deze fabrieken de groote
Oranjeboom bierbrouwerij.
Even verder, midden op den Maas-
stroom liggend, bood de vlakke
stroom, waarin de lieve zon haar zil-
verstralen stortte met het omringen
de stadsgedeelte een majestueus pa
norama aan. Links lag het donker
groene geboomte der oude Plantage,
een deel, a-ls men de oude schoolboe
ken gelooven mag, van het ocrbosch
uit prehistorische tijden, dat zich
uitstrekte' van hier tot den Helder.
In 1700 gingen de Rotterdammers
hierheen reeds dauwtrappen en dat
gebruik is bewaard gebleven tot he
den. Langs beide zijden gleden ons
de lange Rijnschepen voorbij m. haar
witte en bruine zeilen, en de klei
ne bootjes, die 't binnenlandsch ver
keer onderhouden. Rechts lag bij toe
val H. Ms. oorlogsschip de Ruyter.
Steeds verder dreven we de Maas
op langs de talrijke werven, waar
de krachtige hamerslagen en de ve
le schepen op de helling luide van
de bloeiende industrie getuigden. In
de verte reeds lag
R 011 e r d a m
met zijn grootsche geboiiwen en wa
tervlakten vol vertier, een grandioos
schouwspel biedende. De tijd drong
om terug te keeren. En met volle
kracht ging het toen naar den aan
legsteiger bij het
Maasstation
waar een gedeelte van 't gezel
schap aan wal ging. Een groot deel
bleef achter, want door de goede
zorgen van mr. Vlaanderen was ons
nog een verrassing bereid. Mr.
Vlaanderen had n.l. voor allen
een introductie gekregen om de
Potsdam van de N. A. S. M. aan
de [Wilhelminakade te bezichtigen,
waarvan wij een dankbaar gebruik
zouden maken.
Daarheen bracht ons ten slotte de
boot langs de rij van vroolijke beken
de bootjes van Pop Smit. Bij de
Wilhelminakade namen wij van den
heer Cool, onzen vriendelijken leids
man, afscheid. Dat ieder onuitputte
lijk wras in dankbetuigingen behoeft
zeker wel geen betoog. Weidra klau
terden we nu langs de steile loop
brug, 't reuzengevaarte
de „P o t s d a m"
op, de wel ©enigszins verouderde,
maar toch zeer keurig ingerichte
passagiersboot der HollandAine-
rika-lijn. Met groote belangstelling-
werd hier onder geleide alles bezich
tigd, alle klassen, alle appartemen
ten, doch het zou ons te ver voeren
ook hier een gedetailleerd verslag
van te geven.
De excursie van 't Departement
heeft een zeer aangename» indruk
op allen gemaakt, zij zal wel niet
licht door het deelnemende gezel
schap worden vergeten.
Het was een excursie, waarvan
met recht kan gezegd wor
den, dat het nuttige aan het aange
name is gepaard.
Jacques Piou, de bekende leider
der Katholieke republikeinen in
Frankrijk, heeft een boek over de
eerste phasen der scheiding gepu
bliceerd, dat in alle Katholieke lan
den belangstelling wekken zal.
Uit de uiteenzettingen van den
leider der „Action libérale popu
laire" kan men een beeld samen
stellen van den kerkelijken toestand
in Frankrijk en men verkrijgt een
overzicht zooals den buitenstaander
slechts zelden geboden wordt. „De
Maasbode" gr eft er een kort over
zicht van.
Alle gebeurtenissen van belang
laat Piou de revue passeeren om
aan te toonen, hoe de Paus de be
langen der Kerk en de ongeschon
denheid van het geloof met edele
energie heeft voorgestaan.
Üe Paus heeft zich niet in ver
warring laten brengen en niet laten
bedriegen, nobel heeft hij het lijden
voor de Kerk en hare trouwe die
naren aanvaard, de inmenging iu de
kerkelijke jurisprudentie steeds met
grooten 1 adruk afgewezen. „De
Franschman, ofschoon sceptisch,
heeft dit schouwspel niet onverschil-
lig bijgewoond. De eenvoud in het
groote, de vreugde ia het brengen
van offers kunaen nog altijd de
Fransche ziel ontroeren". De vijan
den der Kerk meenden, haar te
kunnen uitroeien, maar hunne
wapenen liggen gebroken op Jden
grond, een woord van den Paus-
heeft al huu arglistigheden bloot
gelegd.
Piou schrijft dan verder: „Nooit
zag men zooveel ge'oovigen in de
bedebuizen, onverwachte namen
verschijnen op de lijsten van in
schrijvers, die vragen, dat de gees
telijken in hunne parochies mogen
blijven, de moreele autoriteit der
geestelijkheid wordt van dag tot
dag grooter, de oneenigheid tusschen
de Katholieken verdwijnt., de geeste
lijke gaat uit de sacristie en houdt
voeling met het volk.
Een ontwaken, dat wij eerst on
mogelijk hadden geacht, kondigt,
zich van alle zijden aan, Op de
puiohoopen van het concordaat
wordt een bewonderenswaardig werk
van nieuwen opbouw verrichtde
kleine seminaries ontstaan wederom
en zorgen voor de opleiding der
gesstelijken, overal worden parochi
ale comité's opgericht, die zich weer
tot dioeesaau-eomité's vereenigen.
Do ervaring zal de eerste fouten
verbeteren. Wanneer men het door
de Kerk iu eenige maanden vol
brachte werk aanschouwt, staat men
star van verbazing." Van welgestelde
slaven zijn wij zegt Piou dooi
de wijsheid des Pausen arme, maar
vrije mensehen gewerden.
„Men heeft den ondergang der
Km-k voorspeld, doch men heeft
haar niet eens kunnen verzwakken.
Integendeel heeft de Kerk doen zien,
hoeveel groeikracht no^ in haar
schuilt. De orkaan is lieengestormd
over den ouden eik. heeft hem echter
geen schade gedaan, alleen eenige
üorre takken zijn afgevallen."
Piou zet verder uiteen, dat. het
heerschende regiem, waaraan de
Kerk noodgedwongen onderworpen
is, zeer onzeker is. Een vrijer ver-
eenigingsrecht is .voor de Kerk
noodzakelijk. De tegenwoordige
Kamer zai dit niet doen, er moet
dus een nieuwe Kamer komen,
hoeveel opoffering dat ook zou
kosten. Maar die opofferingen gaan
de kracht der Katholieken niet te
boven. Zij moeien moed bezitten,
want zij beschikken over het recht
vau vergaderingen en vereeniging;
vrijheid van drukpers en het recht
van het vrije woord. Dit alles moet
gebruikt worden tot verovering van
tiet Fransche volk. „De geesten
moeten worden overtuigd, dat in
dsn nationale» godsdienst heil en
z -gen voor hen ligt, sociale wel
vaart en sociale gerechtigheid. Dis
cipline en organisatie zuilen ons
mede tot het doel brengen."
Burg. B t a n d. Ondertrouwd:
F. H. Plevier en C. Habekotbé. J.
Koolhoven en M. E. Logeman.
Getrouwd: F. van der Ploeg en
E. Keur.
ZANDVOORT.
Boottocht. Donderdagmorgen 6
uur vertrokken per extra tram Zand-
voorts „Harmoniegezelschap", de zang-
vereeniging „Kunst na Arbeid", be
nevens onderscheidene belangstellen
den in 't geheel een gezelschap van
een 160 personen naar Haarlem,
vanwaar de boot der firma Bus hen
over [het Kagermeer naar Waddings
veen voerde, dat te ongeveer 11 uur
bereikt werd. Op een weiland, dat een
geschikte plaats bleek voor een ker-
rnesse d'été, had het festival plaats,
waarvoor de „Harmonie" zich te laat
had aangegeven, reden, waarom dit
korps bet allerlaatst optrad. Dat dit
echter geenszins aan het succes schaad
de, bleek uit de geestdriftige toejui
ching en de herhaalde vraag om een
extra-nummer. „Maritana", „Amphi-
trite", de „Wedstrijd-ouverture" van
Van 't Kruys, benevens de „Drapeau
de Beet3" werden kranig tenjgehoore
gebracht; ook „Kunst na Arbeid" hield
zich flink.
Te zeven uur werd de terugreis
aangevangen, en ook nu, evenals op
de heenreis, wisselden de instrumen
tale en vocale nummers elkander op
het water af. Tegen twaalf uur kwam
meu te Zandvoort terug, waar tal van
belangstellenden reeds geruimen tijd
aan de tram gewacht hadden.
HEEMSTEDE.
Deze week werd alhier door de
Noord-Hollandsche Vereeniging „Het
Witte Kruis", afdeeling Heemstede,
eene vergadering gehouden.
hier, poesZe moet mij gevolgd zijn,
toen ik naar beneden ging.
„Mascot" was de „bankkat", die een
zeer onverstandige aanhankelijkheid
aan Denison toonde, nadat deze haar
een jaar geleden als een ellendig, half
verhor gerd jong katje voor de deur
van het bankgebouw had gevonden.
Met de kat in zijn armen gedrukt
werd hij kalmer. In weerwil van den
honger, die hem plaagde, sluimerde
hij toch tamelijk lang. Hij werd wak
ker gemaakt door de kat, die pogin
gen aanwendde om uit zijn armen
los te komen. Hij streek een lucifer
aan en keek op zijn horloge. Pas half
elf. Plotseling" begon de kat akelig te
jammeren.
Kom hier, MascotKom, poes
riep hij, ten hoogste opgewonden.
Wat scheelt je toch, dat je zuik een
helsch spectakel maakt?
Maar het dier, anders zoo gehoor
zaam, bewoog zich niet. Denison stak
nogmaals een lucifer aan en wankelde
om den koffer om de kat te zoeken.
r6 bij den stalen deur met
fonkelende oogen en miauwde jam
merlijk.
Plotseling wist hij alles! Als een
stormwind drong de waarheid op hem
aan. Hij tuimelde een paar passen
achteruit en zonk, overweldigt door
ontzetting op den vloer.
Vreemd, dat hij daar niet eerder
aan gedacht bad.
Het gewelf was luchtdicht en zoodra
i de daarin voorbanden zuurstof ver-
bruikt was, bleef den gevangene niets
over dan de dood door verstikking.
Dit inziende verloor hij voor een
oogenblik bet verstand. Hij vloog
naar de deur, wierp er zich met zijn
volle gewicht tegen aan, schreeuwde
luidkeels en sloeg er met de handen
op. tot deze bloedden. Nadat hij ge
heel uitgeput was, kwam de kalmte
der wanhoop over hem en hij lag als
verpletterd op den grond. Toen hij
zijn gedachte weer eenigermate be-
heerschte, hield onafgebroken de vraag
hem bezig; hoe laDg zal de lucht
nog toereikend zijn? Hij haalde zijn
horloge voor den dag en streek met
j bevende handen een lucifer aan. Zijn
mond vertrok zich pijnlijk, toen hij
bemerkte, hoe zwak bet bleeke, kleine
vlammetje brandde.
Pas vijf minuten na half twee!
Nog zeven uur wachten 1
Langzamerhand begaf hem alle hoop
en een groote onverschilligheid maakte
zich van hem meester. Toen zijn hand
over het zachte vel der kat streek,
kwam plotseling een ontzettende ge
dachte bij hem op: de kat, zijn vrien
din Mascot, hielp het kleine beetje
lucht mee verbruiken. Als hij haar
doodde, kon hij misschien wat langer
leven misschien zoo hmg, tot....
Maar het was hem onmogelijk
neen, hij kon het aanhankelijke dier
niet opofferen. Bijna een uur over-
j woog hij bei, vraagstuk, maar bij
i kwam steeds tot hetzelfde resultaat.
Ik doe het toch 1 riep hij einde-
i lijk in een plotselingen aanval van
razernij, ik moet!
En hij pakte de kat ruw met beide
handen aan. Doch hij had niet meer
de kracht om haar vest te houden,
ze ontgleed hem en viel neer. In plaats
van zich nu te verschuilen, kroop het
beest naar haar pijuiger en drukte
zijn kop tegen diens hand.
Ik kan het niet! kreunde hij.
Hij gieed weer op den vloer en
bleef liggen, totaal versuft.
Nu is het uit met mij 1 fluisterde
hij. Dit is het einde het einde! Op
dit oogenblik sloegen de klokken iu
I de stad vier uur.
Vijfentwintig minuten Da acht liep
j Dellingbam vlug de trappen af en
betrad het buitenste gewelf'. Precies
om üalf negen wees het uurwerk aan,
dat het combinatieslot geopend kon
worden. Dellingham vormde de letter
combinatie en stiet de zware deur
met beide armen open; daarop ging
hij een oogenbhk achteruit, tot het
gewelf met versche lucht gevuld zou
zijn. Plotseling zag hij iets wits in de
nabijheid der deur schemeren.
Hij boog zich wat voorover om te
zien wat het was, en schreeuwde vol
ontzetting: groote hemel! Denison!
Het volgende oogenblik had hij den
man op zijn armen en rende met
hem in de t'rissche lucht. Geen oogen
blik twijfelde hij eraan, dat Denison
dood was, maar legde hij hem met
bet gezicht naar beneden en deed
pogingen om het leven weer op te
wekken. Gelukkig was Tracy dadelijk
na hem gekomen en met zijn hulp
waren dokter en ambulance binnen
vijf minuten ter plaatse.
Zoodra de dokter den ongelukkige
zag, schudde hij het hoofd en schudde
het nog harder, toen hij de nadere
bijzonderheden hoorde. Toch werkte
hij onvermoeid door. Een uur verliep
en de toestand van Denison scheen
onveranderd, ten minste in de oogen
zijner collega's. De dokter hield een
oogenblik op om slechts vier woorden
te zeggen.
Er is leven voorhanden 1
Dadelijk werd besloten hem in het
hospitaal te brengen en de ambulance
raasde met hem weg.
De doodelijk verschrikte beambten
der bank gingen naar hun lessenaars,
maar waren nauwelijks in staat het
gewone werk te verrichten.
Tracy liep naar het gewelf om het
geld te jhalen. Toen hij terugkwam
hield hij iu zijn armen een uitgeputte,
nauwelijks nog ademende kat.
Hier is nog een patiënt, riep bij
en "beproefde zijn ontroering achter
een lach te verbergen. Ze lag op de
trap en snakte naar lucht 1 Zeker is
ze Denison gisteren gevolgd en werd
met hem iugesloten.
Het was Dillingham absoluut onmo
gelijk stil bij zijn venster te zittenen
hij rende in z'n kantoor op en neer. Als
ik maar niet zoo'n ezel geweest was!
schold bij zich zelf op bitteren toon.
Waarom bad ik niet zooveel verstand
om in het gewelf te gaan zoeken 1
Hij moet achter de koffers gelegen
hebben. Het was me gisteren dadelijk
al of niet alles in orde was 1
Op dit oogenblik ging het belletje
van de telefoon. Met een sprong was
Dillingham bij het instrument.
Meneeren, de dokter zegt, dat bij
het haaltriep hij. Ik ga naar het
hospitaal.
Toen de patiënt zijn collega her
kende glimlachte hij flauwtjes en
fluisterde: Hoe is het, leeft Mascot?
En toen Dillingham knikte, helderden
de trekken van den geredde plotse
ling op.
EINDE.
Uit het verslag van dén secretaris
bleek, dat de vereeniging in ledental
is toegenomen. Negentien malen wer
den goederen in bruikleen verstrekt
en wel in acht en vijftig gezinnen.
De rekening en verantwoording,
sluitende met een batig saldo van
f 182,37 werd nagezien en goedge
keurd.
Herkozen werden de twee aftre
dende bestuursleden, de heeren mr,
D. E. van Lennep en E. A. M. Droog,
en tot afgevaardigden naar de alge-
meene vergadering gekozen de heeren
J. Becker en E. A. M. Droog (plaats
ver v.)
Als leden van het hoofdbestuur
werden voorgesteld de heer mr. H. <L
G. van Tienen, herkiesbaar en in
plaats van mr. D. E. van Lennep,
niet herkiesbaar, de heer W. D. Hats-
ma Muiier, burgemeester van Spaar n-
dam en in plaats van den heer W.
C. Visser, wethouder van Nieuwe
Niedorp.
Gemeenteraad. De raad dezer
gemeente zai op Donderdag 4 Juni
des 11. m. om half acht uur vergade
ren.
Te behandelen onderwerpen zijn:
1. Vaststelling eener verordening tot
regeling van bet verkeer op de wegen
in verband met het gebruik van mo
torrijtuigen en rijwielen. 2. Vergun
ning aan het gemeentebestuur van
Amsterdam tot het leggen van een
tweede buis voor de Duinwaterleiding
in den Heerenweg. 3. Financieele re
gelingen houdende wijziging der ge-
meentebegrootiugen voor 1907 en 1908.
4. Benoeming van een stembureau
voor eventueele stemming en herstem
ming voor de vacature in den-gemeen
teraad. 5. Benoeming van, een lid van
het Burgerlijk Armbestuur. 6. Voor
stel van B. en W. om machtiging
tot het aanwijzen van deskundigen
voor het maken van een uitbreidings
plan. 7. Vernieuwde vaststelling van
het bouwplan Dolleman. 8. Ingeko
men stukken en mededeelingen.
Zitting met gesloten deuren.
BENNEBROEK.
Afgekeurd. De eenige loteling,
die uit deze gemeente voor den ver
korten diensttijd was ingelijfd, is we
gens lichaamsgebreken afgekeurd. Nu»
komt lotingsnummer 10, Barend Mense
aan de beurt.
Voetbalclub. Eindelijk is heb
voetbalspel ook te Bennebroek inge
burgerd; eenige dorpsjongens hebbe»
zich tot een voetbalclub vereenigd en
zijn zich flink aan het oefenen op een
aardig terrein van Oak-hill, dat hun
door den eigenaar, ds J. A. Gerth van
\Vijk, vriendelijk wordt toegestaan.
Raadsverkiezing. Ter voorzie
ning in de vacature, ontstaan door
het bedanken van den heer H. Breu
kelaar als lid van den Gemeenteraad,
is de verkiezing bepaald op Woensdag
10 Juni 1908, en zoo noodig de stem
ming op Vrijdag 19 Juni en de her
stemming op Vrijdag 26 Juni a.s.
Burg. Stand. Ondertrouwd:
M. van Gelderen en E. Beentjes.
Getrouwd: Th. H. Jansen en B.
van der Kolk.
Re vallen: A. Mensing-Lammert.
Overleden: M. Bak, 67 j.
Statuten. Met no. 126 der „St.-
Ct is o.m. verzonden de afdruk van
de akte betreflende de Coöperatieve
Boerenleenbank.
VELSEN.
Bloedvergiftiging. Een jongen
alhier kreeg een splinter in de hand,,
wat bloedvergiftiging tengevolge had.
Alhoewel de splinter spoedig werd
verwijderd en hulp aanwezig was, i®
het ventje toch overleden.
IJMUIDEN.
Omnibusdienst. Alhier zal eene-
omnibusdienst geopend worden en
wel van den aanlegsteiger der xlinster-
daruscbe boot naar het strand.
H AARLEMMERMEER.
Duur land. Een boerderijtje met
21/2 H. A. land, gelegen te Hoofddorp,
is verkocht voor f10,000, een prijs,
welke misschien nimmer Jn Haarlem
mermeer gemaakt is.
Burg. Stand. Ondertrouwd:
M. Grebe en A. v. d. Beek. C. va»
Delft en N. van der Luit. J. Harne-
ternan en S. van der Vlugt. A-
Goudriaan en W. Vermeer.
Getrouwd: T. H. Combe en G.
Kamerman. M. Houtwipper en J,
de Bie. N. Kranenburg en L. Schalk.
NIEUW-VENNEP.
R. K. Z a n gv e r e e n i g i n g N1 e u W-
Vennep. Hier is, ter verbetering va»
het koorgezang in de R. K. kerk, een
zangvereeniging opgericht, met aan
vankelijk 20 leden.
VOORHOUT.
„Hulp i n N 0 0 dNaar aanleiding
van de ÖDancieele moeielijkheid waarin
de kas van „Hulp in Nood" onder-
afd. van den Ned: R. K. Volksbond-
verkeert, is in dé afgeloopen week ee»
Comité benoemd, dat zal pogen eeö
tombola te houden. Het zal daarvoor
prijzen trachten in te zamelen 01»
deze later (waarschijnlijk in Augustus)
tentoon te stellen en te verloten.
De geheele opbrengst zal worden
bestemd voor de kas van „Hulp 10
Nood". Wij kunnen niet anders daö
hen veel succes toe wenschen en
voor dit werk van barmhartigheid
ten sterkste in de weldadigheid va°
Voorhout's ingezetenen aanbevelen.
„Eensgezindheid" Naar
uit zekere bron vernemen, heeft d
tooneelver. „Eensgezindheid" alhi^ft
voor een uitvoering in Augustus (U)'
dens de kermis) in studie genom©Pr
„Selim de Negerslaaf." Alhoewel be^
een zeer zwaar stuk is en er z>raI..
rollen in voorkomen, twijfelen
niet, of het zal onder de tegenwo0
dige zeer goede leiding, zeer zeker n®0
aller wensch worden uitgevoerd.
Wij wenschen haar van harte ve
succes.
diÖe v
!e he
Nat
BLOEMEND A AL.
BEVERWIJK.
Ie
Brn
