DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
400 dulden
uitgekeerd.
De Dochter van
den Millionair.
Hiniiephuiswest Haarlem
DINSDAG 30 JUNI 1908,
33sta Jaargang No- 6922.
ABONNEMBNTSPBD8:
Per S maanden voor Haarlem (1.36
Voor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente) 1.35
Voor de overige plaatsen in Nederland franoo per post 1,8C
Afzonderlijke nummers0.06
Bureaux van Redactie en Administratie:
laster©. Telefoonnummer 1426.
PKIJS DEB ADVEBTENTIEN:
Van 16 regels(0.60 (oontant)( 0.60
Elke regel meer0J0
Groote letters naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 cent per advertentie A contant.
Aiie betalende abonnés op dit blad zijn, volgens de bepalingen en onder de beperkingen op de polissen vermeid, tegen ongelukken verzekerd voor bedragen van:
De uitkeering dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij „Ocean", Bijkantoor voor Haarlem, Nieuwe Gracht 11.
Aan de erfgenamen van onzen
verzekerde No. 934, wijlen den heer
M. v. d. Linden te Bennebroek, die
door een automobiel-ongeluk het
leven verloor, werd door de Directie
der „Nieuwe Haarlemsche Courant"
op 24 Juni jl. de som van 400
gulden uitgekeerd.
Wie tegen ongelukken verzekerd
wil zijn, abonneere zich op de
„Nieuwe Haarlemsche Courant" en
vrage een polis aan.
De Directeur.
Het indrukwekkend af
scheid van den Heer W.
C. J. Passtoors als presi
dent van den Ned. R. SC.
Volksbond en de belang
rijke statutenwijzigingen.
De (tweedaagsche) 19de algemeen©
vergadering van den Ned. R. K.
Volksbond werd hier Zaterdag en
Zondag gehouden.
De heer W- C. J. Passtoors, de
Centraal president, opende de verga
dering naj 't gebed door Mgr. Kn
ifings uitgesproken. De Voorzitter
zegt, dat het de laatste vergadering
is, die hij zal ureskleeren. Zij draagt
door de Statuten herziening een bij-
Zonder karakter. Deze herziening
is door de snelle afwisseling van so
da!© toestanden noodig geworden.
Spr. brengt dank aan den gewichti-
gen arbeid der herzieningscommis
sie. Zijn aftreden als Voorzitter be
sprekende, zegt spr., dat hij den stap
wel overwogen heeft. Hij is gedaan
in 't belang van de zaak en den per
soon. Gebaald in tal van college's en
oommissies werd zijn werk te zwaar.
Hoewel zijn gezondheid niets te wen-
schen overliet, besloot spr. toch in
overleg met zijn geneesheer zich van
werkzaamheden te gaan ontlasten.
Gok is hij overtuigd, dat een nieuwe
kracht dten Bond tot zegen zal zijn.
'Noode legt spr. een groot stuk van
zijn leven {neer. 20 Jaren heeft hij
den Bond geleid. Hij zal hem even
wel niet verlaten en er als Centraal
bestuurslid krachtig in blijven wer
ken. (Langdurig- applaus.) Reeds
voor 1/2 jaar besloot spr. zich té
Ginneken te gaan vestigen, waar
H. M- de Koningin hem Uu tot Bur
gemeester heeft benoemd. (Krachtig
applaus.) En al gaat hij nu in een
ander Diocees wonen, toch zal de
afd. Den Haag hem naar den Cen-
rtralen Raad blijven afvaardigen en
'zoo kan hij in 't Centraal Bestuur
blijven zitting nemen, dat bij niet
graag .zou verlaten. (Applaus.)
Hierna begonnen de werkzaamhe
den.
FEUILLETON,
(Naar het Fransch.)
18)
„Och, niets. Familiezaken."
..Luister ©ens," hernam Leopold,
„de gelegenheid wordt mij aangebo
den u van dienst te zijn, naar ik
toeen, en ik grijp ze met beide han
den aan. Mijn plan was morgen
vroegtijdig te vertrekken, wanneer
mijn nicht zulks goedvindt; ik heb
mijn jachtwagentje bij mij. Nu voert
mijn weg langs Groenenhof, dus rijdt
u mede, mijnbeer, dan kan ik tevens
Bernard en zijn gezin eens goeden
dag zeggen, want ik ken hem en
draag hem achting toe."
„U zijt al te goed, mijnheer," ant
woordde Guillaume; „zoudt u mij
ook willen mededeelen, wien ik zoo-
Veel dank verschuldigd ben
„Aan burggraaf Leopold de la
mocheferny, mijn neef," gaf me
vrouw De Ronoy ten antwoord:
Guillaume boog, zeggende:
„Is de burggraaf niet een huis
vriend van mijn waardigen pa*
troon
„Ja* ja," antwoordde Leopold,
Medegedeeld wend dat dank zij
de bijdragen der leden voor ƒ611.868
altaarbenoodigdheden zijn gekocht
voor arme kei-ken ter eere van 't
Jubileum van den H. Vader.
Nadat tal van huishoudelijke za
ken behandeld waren, begon men
aan de herziening van de Statuten.
Deze was voorbereid door een
Commissie, die rapport uitbracht hij
monde van den rapporteur, den heer
ijWi A. J. v. d. Kamp. 61 Amende*,
menten heeft de Commissie op .11
artikelen ontvangen. Voor een groot
gedeelte zijn ze te brengen onder de
volgende beginselkwesties:
le. Zal de Bond bond blijven of
een werkliedenvereeiuiging worden
2e. Zullen ook vrouwen tot den
Bond kunnen toetreden
Je. Zal 't abonnement op „De
Volksbanier" verplichtend worden
4e. Zal verplichtend worden 't lid
maatschap der vakonderafdeelin-
gen
5e. Aan wie zal de beslissing zijn
in vakzaken?
Voorgesteld werd eerst omtrent
deze kwesties te beslissen.
le. Zal de Bond bond blijven of
een werkliedenvereeniging worden?
Het laatste stelde Delft voor en
ontving va,n verschillende zijden
steun.
Nu de middenstanders zich aller-
wege na den Delftschen Katholie
kendag gaan vereenigen in bonden,
moeten de werklieden, die geheel an
dere belangen hebben, zich afzon
derlijk vereenigen. Dit zal ook den
bloei der vakaf deelingen bevorde
ren.
(Door den heer Hooij, Haarlem,
was reeds vooraf reorganisatie van
•len Bond gevraagd. De tegenwoor
dige staat den bloei der vakafdeelin-
gen in den weg. Meer vrijheid gege
ven aan de vakafdeelingien, zullen
ook de vaksecretariaten beter tot
hun recht komen.)
De tegenstanders van 't voorstel-
Delft vreezen een groote versnip
pering en verval van krachten. Met
ruim 70 tegen 18 stemmen werd be
sloten, da,t de Bond bond zou blij
ven.
Zondagmorgen werd de vergade
ring' voortgezet.
Rotterdam zou in 't belang van
den heer Passtoors dezen liever tot
Eere-Voorzitter benoemd zien, waar
op de heer Passtoors zeide zeer ge
voelig voor de eer te zijn, doch ver
zocht daar nog eenige jaren van ver
schoond te mogen blijven. Het eer
volle Eere-Voorzitterschap is een'
doode functie. En, wanneer zijn
werk matar ©enigszins verlicht
wordt, zal hij voor den Bond met
liefde en met alle krachten blijven
werken. (Eindeloos applaus.)
De behandeling der Statutenwijzi
ging werd voortgezet.
Zullen ook vrouwen tot
den Bond worden toegela
ten?
„zoo tusschenbeiden zal men bij den
heer Falamon wel eens over mij
spreken."
„Zelfs met veel lof, naar ik meen."
„O, u wilt mij vleien, mijnheer
Guillaume; er bevindt zich toch
vaak iemand in dat huis, die vree-
selijk veel kwaad van mij vertelt,
daar ben ik zeker van
„En wie dan?" vroeg Guillaume
„Een voornaam, jong persoontje.
Kent u juffrouw De Villefort?"
„Ja, mijnheer.... zeer goed, van
naam. Zij is ©ene uitstekend© partij
doch juffrouw De Villefort wil, op
het voorbeeld der Engelsche meis
jes, hare volle vrijheid genieten, al
vorens te trouwen. Overigens is zij
een engel van deugd en schoonheid."
„Brrr!" riep de burggraaf uit, als
of hem eene wesp gestoken had.
„[Wat hebt ge neef?" vroeg Char
lotte, met moeite een glimlach onder
drukkend.
„Niets, waarde nicht."
„„Zij heeft een allerliefst karak
ter," vervolgde Guillaume; „zacht
en goed...."
„Ah!" zeide Leopold, die zich dit
maal, in eene zenuwachtige bewe
ging, aan een rozenstam gestoken
had.
„Geestig; een onbedorven zieltje
en daarbij oprecht in haar omgang;
misschien is ze wel een beetje ver
legen uitgevallen," voegde de on
deugende makelaar- er bij.
„Zeker; u kent haar bijzonder
Amsterdam wilde de openstelling
zonder meer, Rotterdam wilde, dat
de Bond in elke plaats twee afzon
derlijke afdeelingen voor mannen en
vrouwen had.
Rotterdam bepleitte de noodzake
lijkheid der Kath. vrouwenorganisa
ties, nu onze Kath. meisjes dreigen
onder te gaan in de z.g. neutrale
vakvereenigingen voor vrouwen, die
geregeerd worden door de kopstuk
pen der S. D. A. P. In de organisatie
zullen de meisjes opgeleid worden
tot goede Kath. huismoeders.
Amsterdam zegt, dat er niet ge
noeg voor de; Roomsche vrouwen en
meisjes gedaan wordt. Laat de Bond
het ontbrekende aanvullen, ook in
't belang van den Bond zelf.
Mgr. Konings gevoelt levendig de
noodzakelijkheid der arbeidstersor
ganisaties. Maar deze hooren z. i.
niet thuis in den Bond. Het lidmaat
schap der organisatie is voor den!
man blijvend, voor 't meisje tijde
lijk. 't Doel der organisaties is ook
verschillend. Die der arbeidsters is
het beschermen der meisjes, opdat
ze later als moeder de
kroon der leliën zal dragen. Verder
moet zij in haar organisatie bijleeren
wat zij in 't huishouden moet ken
nen.
Rotterdam wil, zooals in de H.
Familie, mannen en vrouwenafdee-
lingen met gezamenlijke vertegen
woordiging in den Centralen Raad.
Dit idee nam de Commissie over en
het werd aangenomen met 91 tegen
11 stemmen.
Het verplichte abonne
ment op de Vo 1 ks barnier.
Ook over deze kwestie is lang en
breed gesproken.
De voorstanders willen door de
verplichting den broederband bevor
deren, één orgaan voor den geheelen
Bond versterkt dezen.
De tegenstanders zien in de ver
plichting een te grooten last, die op
•de afdeelingen gelegd wordt. Voor
vele afdeelingen is een plaatselijk
orgaan van meer belang. Dit betoog
de vooral Rotterdam. Maar Amster
dam vond een plaatselijk orgaan ver
keerd. In Rotterdam kan men toch
b.v. „De Maasbode" lezen (Rotter
dam riep: ,,De Maasbode" willen
wie niet. Dan zal „De Maasbode"
eerst onze medestander moeten wor
den.)
Ten slotte besliste de vergadering
met 84 tegen 23 st„ dat 't abonne
ment verplichtend zal gesteld wor
den.
Daar 't uur reeds zoo ver verstre
ken was, werd besloten de werk
zaamheden te stakeu en na 't Volks
congres en de Sociale ;Week weer een
Centrale Raadsvergadering uit te
schrijven en dan de behandeling der
Statuten voort te zetten.
In den loop der vergadering had
den verkiezingen plaats voor ,t Cen
traal Bestuur. De heeren De Groen,
Lammers en Mouwens werden her
kozen. In de plaats van den aftre
denden heer v. d. Doorn, wien de
goed, mijnheer," zeidei Leopold, ter
wijl hij opstond om zijn wrevel te
verbergen, welke ook wel zijn kluch
tige zijde had.
Mevrouw De Ronoy en Kitty ke
ken elkander aan en hadden moeite
niet in lachen uit te barsten, het
geen nog al zonderling zou voorge
komen zijn aan den vertrouweling
van den heer Falamon, aan den be
wonderaar van Rosalinde's deugden.
Een gelukkig toeval zou de dames
een voorwendsel geven hunne vroo-
lijkheid bot te vieren. Tussohen twee
magnolia's door kwam het gelaat
van Dubrouveuil te voorschijn. Hij
had zijn hoofd door een geopend ven
ster gestoken en zeide, buiten de
serre staande, tot mevrouw De Ro-
noy:
„Zooeven ontving ik de Parijsche
dagbladen, mevrouw de gravinde
Donaukwestie is bijna opgelost en de
verandering in de Caïmacan van
Moldavië
„JVel sakkerlot! Je bent zelf een
Caïmacanriep Leopold, terwijl hij
na,ar het andere einde der serre weg
vluchtte.
Nu konden' allen vrij lachen en
Guillaume kon niet nalaten in deze
algemeene vroolijkheid te deelen.
„Maar wat scheelt u toch, mijn
heer Dubrouveuil, „met uw Molda
vië en uw Caïmacan zei de gravin.
„Hoe! mevrouw," antwoordde de
rentmeester, pog steeds met zijn
hoofd door het venster gestoken,
Voorzitter hulde bracht, werd ge
kozen de heer Rijke, van jWeesp.
Tot Centraal President
werd gekozen de heer J. |5V-
Smit, van Amsterdam, met
64 van de 103 stemmen.
De heeren v. d. Kamp en Grobben
verkregen resp. 18 en 17 st.
De heer Smit zegt zich bewust te
zijn, dat de heer Passtoors moeilijk
is op te volgen, doch hij zal zijn
best doen. Hij vertrouwt op den]
zegen van God, die zichtbaar op 't
werk van Passtoors rustte en voorts
op de hulp van allen, zooals die den
heer Passtoors steeds verleend is. De
vriendschappelijke geest blijve
steeds in den Bond heerschen. En
gebeurt er ook iets iu de afdeelin
gen, men loope er niet mede naar
buiten. Nu ook besloten is de dames
toe te la,ten, staat veel werk voor
de deur. Met de hulp van allen hoopt
spr. evenwel datgene te zullen kun
nen doen, wat de Centr. Raad van
hem zal verlangen. (Applaus.)
De heer Passtoors wenscht den
heer Smit geluk, hoopt dat hij 't
volle vertrouwen zal genieten om
den Bond tot grootheid en bloei - te
kunnen brengen. Er is een tijd van
komen en gaan. Spr. dankt allen,
die hem gesteund hebben. Met de
zen steun en den zichtb'nen zegen
van God heeft spr. den Bond geleid
en nog altijd staat hij aan de spits
dep organisaties in Europa. Spr.
dankt daarvoor onzen Lieven Heer,
Mgr. Bottemanne z.g., Mgr. Cal-
.lier, Mgr. Eijgenraain cn Mgr. Ko
nings, de oprichters, alle Centrale
Bestuursleden, den Centralen Raad,
den geheelen Bond. Het is in die 20
jaren gebleken, dat de Hoofden der
Kerk niet onverschillig staan tegen
over de volksorganisatie, doch dat
zfj zich laan 't hoofd der volksbewe
ging plaatsen.
Dikwerf heeft spr. met de zijnen
voor heete vuren gestaan, doch
steeds streed men voor de zaak, nooit
voor den persoon. D. i. de grootste
kracht geweest. Het was niet te doen
om elkaar over 't paard te tillen.
In die 20 jaren heeft spr. nooit iets
leelijks ondervonden. Dit teekent
den Bond. jWat er ook gebeure, zegt
spr., verlaat den Bond nooit! Groot
is hij geworden, wijl de Katholiciteit
voorzat, wijl zij zat in hart en nie
ren. Gedwongen moet spr. zijn
plaats laten verwisselen. Maar het
doet hem genoegen, dat zij in goede
handen komt. Spr. begroet den heer
Smit, beveelt hem in God's zegen.
Ziedaar uw troep, roept spr. uit,
breng' hem in den strijd, doch haai
hem er ook weer uit. Spr. hoopt, da,t
zij samen nog lang werkzaam zullen
zijn.
Menigmaal barstte de heer Pas
stoors in snikken uit en met hem
de meesten in de vergadering. Het
waren aandoenlijke momenten.
De heer v. d. Kamp, nog onder den
diepen indruk, zegt dat 't afscheid
van Passtoors was, waardig aan zijn
functie en zijn persoon. Deze weiger-
„komt uw gemoed niet in opstand
tegen de onwaardige handelwijze der
Moldavische overheid
„Ik weet niets af van uwen Caï
macan, noch van Moldavië. U is niet
wijs, mijnheer Dubrouveuil."
„Neen, neen," verklaarde Leopold,
„hij is van het hondje gebeten, dat is
gewis!"
Het was reeds laat geworden en
mevrouw De Ronoy achtte het noo
dig het teeken tot naar bed gaan te
geven, al zou zij daardoor ook eenige
officieele mededeelingen moeten der
ven, betrekkelijk de Donau-provin-
cies en den Caïmacan.
Zij toonde zich ten zeerste ingeno
men met Leopold's aanbod, den heer
Guillaume gedaan en voegde er zelfs
bij, da,t zij eeu briefje wilde mede
geven voor iemand, die op Groenen
hof verblijf hield. Leopold beefde
van vreugde, toen hij zich bereid
verklaarde zich met deze boodschap
te belasten.
„Neen, volstrekt niet," antwoord
de de gravin, terwijl zij haar neef
veelbeteekenend aankeek, „mijnheer
Guillaume zal mijn brief wel aan
Bernard willen ter hand stellen. Ik
heb veel met den pachter op en|
wenschte hem verschillende zaden,
te vragen voor mijn moestuin."
Guillaume maakte eene buiging en
begaf zich naar het vertrek, dat voor
hem in gereedheid gebracht was. De
gravin en Kitty trokken zich even
eens in hunne kamers terug, zoodat
de 't Eere-Voorzitterschap, want hij
wil nog niet gepensioneerd worden.
Spr. vraagt of de heer Passtoors
een klein bewijs van hulde van den
Bond wil accepteeren, n.l. 6 stoelen,
2 erapeauds en 1 canapé. Ontvang
ze, zegt spr., met dezelfde liefde
als die waarmede de leden voor u
hebben bijgedragen.
De heer Passtoors dankt voor de
heerlijk schoone Verrassing, die hij
met beide handen aanvaardt. Dit be
wijs van sympathie komt uit 't hart,
Want hij weet van waar het komt.
Dit cadeau zal spr. steeds herinneren
aan de kameraadschap en vriend
schap, die hij in dezen Bond steeds
ondervond (Donderend applaus.)
Aan 't slot dezer vergadering
bracht Mgr. Konings den aftreden
den president da,nk voor alles wat hij
in die 20 jaren deed. Op voorbeel
dige en krachtige wijze heeft de
Bond zich tot den jongelingsleef
tijd ontwikkeld. Het was spr. een
eer en geluk met den president te
hebben mogen samenwerken. Dagen
van geluk en van groote moeilijkhe
den zijn doorleefd, doch Passtoors
stond steeds onbeweeglijk als de
rots. Steeds gezorgd 'vóór alles Ka
tholiek te zijn. Zoo is men voortge
gaan op den weg van waarheid, vre
de en liefde. Passtoors gaf zijn beste
krachten aan den Bond. Spr. hoopt,
dat zijn woord allen zal bezielen,
zijn voorbeeld sterken.
De heer Passtoors dankte Mgr.
Konings met wien hij als een vriend
gewerkt heeft. Bij voortduring stelt
hij zich onder diens hoede, wiens
voorlichting op sociaal terrein hij
niet kan ontberen. De goede geest
en de vriendschap, die steeds
heerschten, zijn de groote kracht voor
den Bond geworden. Een persoon
lijk, intiem vertrouwen is spr. steeds
geschonken. Thans doet hij van een
gedeelte der werkzaamheden af
stand, om het andere gedeelte aan
de overzijde der tafel voort te zetten.
Qo!ki ito de Kamer zal spr. steeds
voor den Volksbond op de bres
staan.
Spr. dankte ten slotte nog den
heer Guskens als Voorzitter der re-
cepieerende afdeeling Haarlem voor
de vorstelijke ontvangst. (Applaus.)
De feestvergadering.
Te half vijf vulden de Centrale
Raadsleden de gereserveerde
plaatsen en honderden leden der afd.
Haarlem als belangstellenden, de
ruime groote zaal van „St. Bavo",
allen in blijde verwachting naar de
komst van Haarlem's Ivèrkvorst.
Daar schreed Z. D. H. Mgr. A. J.
Callier de feestzaal binnen,,
zeeg'nend allen, die aan zijn voeten
waren neergeknield.
Mons eigneur to am plaats in den
gereserveerden zetel op den Bis-
scboppelijken troon en naast Z. D.
H. ter rechter zijde de Hoogeerw.
heer Mgr. G. iWi- Konings, de Cen
trale Adviseur en links de (VVeleerw.
heer L. v. d. Berg, Geestelijk Ad
viseur der afd. Haarlem.
Leopold alleen in het paviljoen bleef
zitten mijmeren. Hoe haastig nam hij
echter de vlucht en stoof hij de trap
pen op, toen hij eensklaps tegen
over zich het politieke hoofd ge
waar werd, hetwelk nog steeds door
het venster naar binnen keek
XL
De zon stond nauwelijks aan den
hemel, toen Leopold de la Roche-
femey, na een slapeloozen nacht,
over het voorplein van Vallombreuse
wandelde waar zijn jachtrijtuig
wachtte. De heer Guillaume was
hem reeds een half uur voor geweest
en ging hem te gemoet, gewapend
met een dikken wandelstok, terwijl
hij onder den linkerarm een porte
feuille droeg van verlakt leder.
„En de brief van mijn nicht voor
Bernard?" vroeg Leopold, terwijl hij
hem de hand reikte.
„Een bediende heeft hem mij van
morgen gebracht: mevrouw de gra
vin had hem gisterenavond nog ge
schreven, alvorens ter ruste te
gaan."
„Zou ik het adres mogen zien
vroeg de burggraaf.
„Zeker, hier is het, mijnheer. Hij
is aan Bernard, den pachter, gericht.
„Ongetwijfeld," hernam de burg
graaf. „Maar komt het u niet voor,
alsof die brief onder een dubbel en
veloppe verzonden wordt?"
„Ik onderzoek enveloppen noch
De Secretaris van Monseigneur,
de Zeereerw. heer M. P. J, Möll-
mann, nam plaats aan de Bestuurs
tafel naast den Voorzitter.
Op 't tooneel schaarde zich saam,
verscholen achter de dichte haag van
palmen, groen en bloemen, de zang-
vereeniging „St. Bavo", die onder
leiding en pianobegeleiding van den
heer V). Andriessen op loffelijke wij
ze het „Veni Creator" uitvoerde.
De heer lW. C. J. Passtoors sprak
daarna Haarlem's Bisschop toe, zei
de, dat de Centrale Raad het op zoo
hoogen prijs stelt na de verricht©
werkzaamheden van gisteren en van
daag ,den Bisschop in zijn midden
te mogen ontvangen. In 1898 mocht
de Centrale Raad Mgr. Callier ook
in deze Bisschopsstad begroeten,
als Vicaris-Generaal. Nu, bijna 11 ja
ren later, als Bisschop van 't Dio
cees, als Beschermheer van den Bond.
Spr herinnerde aan de woorden van
Mgr. Callier in 1898. Met groote
belangstelling zei Mgr. toen, volg
ik de werkzaamheden van uwen
Bond. En wat mij het meest in de
zen Bond aantrekt, is de
kalme wijze, waarmee hij
voorwaarts gaat naar 't doel. An
deren razen, stoken en zijn bevreesd,
dat ze nog piet genoeg stoken. Ze
schijnen nog geen stoom genoeg te
hebben. Maar dat stoken om meer
stoom te krijgen, schijnt geen an
dere reden te hebben, dan om den
boel te laten springen."
De ketel van onzen Bond, ging de
heer Passtoors voort, is na 11 jaren
nog niet gesprongen. En dat komt,
wijl we steeds een flinke veiligheids
klep hadden in 't vaderlijk woord,
dat we steeds van U ton en dan ont
vingen. Nogmaals wijst spr. op de
groote eer, die Mgr. den Centralen
Raad en den Volksbond door zijn
komst bewijst. (Applaus.)
Mgr. Callier zegt, dat bet nie
mand zal verwonderen, dat het eer
ste woord, dat Mgr. bij deze gele
genheid zal spreken een woord is,
gericht tot den aftredenden presi
dent van dezen Bond, of liever tot
den oud-president. Deze heeft, aldus
Mgr. Callier, tot mijn verrassing en
tot mijn vreugde mij herinnerd aan
woorden, die ik jaren geleden ge
sproken heb en waarin ik de reden
ontvouwde, waarom deze Bond mij
zoozeer aantrekt. En dat deze Bond
nog niet gederailleerd is, Mgr. ge
looft, dat dit voor een groot deel
is toe te schrijven hieraan, dat hij
steeds het rechte spoor gevolgd is
en met den noodigen stoom is voor
uitgegaan. En om u daarvoor dank
te betuigen, ben ik er terstond toe
overgegaan deze vergadering te ko
men bezoeken, om zooveel in mijn
vermogen lag een plechtig slot te
maken aan uw praesidium.
En nu gelooft Mgr. den Volksbond
gerust geluk te mogen wenschen
met de keuze van den nieuwen pre
sident, die jaren lang aan 't hoofd
heeft gestaan eener groote en voor
harten en zal dit schrijven aan den
pachter ter hand stellen," zei Guil
laume koel.
,De burggraaf twijfelde geen 00-
genblik of de brief was onder dubbel
enveloppe aan Rosemond© gericht en
moest een pleidooi ten zijnen gun
ste bevatten. Vroolijk en vol hoop
steeg hij in het rijtuigde heer Guil
laume nam naast hem plaats en
voort ging het in gestrekten draf
door de oprijlaan.
Men volgde een weg, welke langs
de vijvers dwars door de weiden van
Vallombreuse liep. Het was nog
nauwelijks lichtde utigestrekte met
biezen begroeide oevers wemelden
van watervogels, welke met luid ge
krijs ch opvlogen, zoodra de paarden
naderden. Toen men de vijvers ach
ter den rug had, draaide de weg
naar links en voerde door de bos-
schen. De eerste zonnestralen kleur
den de groene,, bewegelijke twijgen
alle toppen der boomen schenen ver
guld en daar de met mos en gras
bedekte bodem, nog' in duister ge
huld was, geleek het wel een prach
tig tapijt van smaragdgroen flu
weel, hetwelk onder den voet der
eeuwenoude eiken uitgespreid was.
„JVanneer u soms schilder of dich
ter is," zeide Leopold, „dan zoudt
u hier zeer schoone lichteffecten
kunnen vereeuv, igen, mijnheer Guil
laume,"
f rrordt vervolgd
1000-IP- 4QQ 300 ss 150^- 100 60s: 15%"
