DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
4Ull üuu lüll IUU du
Kinderhuisvesi 2@-3l-33, Haarlem
400 Gulden
uitgekeerd.
BUITENLAND.
BINNENLAND.
De Dochter van
den Millionair.
VkiJDKC 3 JULI 1908.
33st9 Jaargang No. 6925.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden voor Haarlem fl.8S
Voor de plaatsen, waar een agent i» gevestigd (kom der gemeente) 1.88
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post l,8t
Afaonderljjke nummers0.05
Bureaux van Redactie en Administratie:
In tere. Telefoonnummer 1426.
PRIJS DER ADVERTENTIÊN:
Va* 1—6 ragekf0.60 (contant)f 0.58
Elke regel meer.0.30
Groote letters naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 cent per advertentie i contant.
Alle betalende abonnéa op dit blad z^n, volgens de bepalingen e* onder de beperkingen op de polissen vernield, tegen ongelukken verzekerd voor bedragen van
l.T.xl.nge oöge- Afin eUU>EKWj Qfïfl 1 Cf) GGLDH« bij Iflfl 0DLDÏI1 1 Oil
4en
wijsringer.
•KLDEN bij
verlies van
den anderen
vinger.
De uitkeering dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij „Ocean", Bijkantoor voor Haarlem, Nieuwe Gracht 11.
Aan de erfgenamen van onsen
▼•rzekerde No. 934, wijlen den heer
M. v. d. hinden te Bennebroek, die
i«or een automobiel-ongeluk bet
leven verloor, werd door de Directie
«Ier .Nieuwe Haarlemsche Courant"
•P 24 Juni jl. de som van 400
galden uitgekeerd.
Wie tegen ongelukken verzekerd
■wil zijn, abonneer e zicb op de
«Nieuwe Haarlemsche Courant" en
▼rage een polis aan.
De Directeur.
ONZE VERZEKERING.
Ben paar woorden over deze nuttige
instelling, die wij vóór eenigen tijd
**n ons blad verbonden hebben.
Nu door zoo hoogst-tragische aan
leiding gebleken is, van boe groote
waarde een gratis-ongelukkenverzeke-
nng moet geacht worden, komt men
•ps van verschillende zijden inlich
tingen vragen.
Welnu dan.
Op ieder abonnement, dat geregeld
6n trouw betaald wordt, kan één polis
worden aangevraagd en verkregen.
Deze polis kan evenwel niet staan op
naam van iemand, die ouder dan vijf
en zestig jaar, of jonger dan achttien
jaar is.
Onze abonné's van hoogen leeftijd
moeten dus de polis doen zetten op
naam van een der jongere huisgenooten,
mits deze niet weer jonger dan
achttien jaar is.
Nog iets anders.
Sommige menschen schijnen te
meenen, dat alleen bij ongelukken
vmrdt n Cen u*Peering gegeven
Nu, dat is heelemaal onjuist.
1 ük a^e ongelukken, die tengevolge
bCDben het verlies van het leven,
levenslange invaliditeit of het verlies
▼an ledematen, in de polis genoemd,
bestaat recht op uitkeering, indien de
getroffene een polis in zijn bezit heeft
en niet valt onder de uitzonderingen,
in de polis genoemd.
Hetzij dus iemand een ongeluk
overkomt in de fabriek óf op den
openbaren weg, in een of ander ver
voermiddel of tehuis, de plaats waar
net gebeurt, heeft met het recht op
uitkeering niets te maken.
En hoe licht kan zulk een ongeluk
met gebeuren!
Niet voor niets zegt men, dat een
ongeluk in een klein hoekje ligt. Bn
lees er de Courant maar eens op na,
hoe dikwijls het voorkomt! Maar al
wenschen we natuurlijk van harte
iedereen toe, dat hij voor ongelukken
bewa rd blijve, de droeve ervaring
leert ons dagelijks, dan nü deze, dan
gene door grooter of kleiner lichame
lijke rampen getroffen wordt. En bij
zulke ongelukken wenscht de „Nieuws
Haarlemsche" haar abonné's zij
het dan geen troost, dan toch ten
minste leniging in stoffelijken nood te
schenken.
v
Ten slotte.
Sommige abonné's hebben zich be
klaagd dat ze nog geen polis ontvangeD
hebben.
Nu, we hebben er een duizend of
wat geschreven geen kleinigheid,
waarde lezer!
En er ligt alweer een respectabel
pak van die er dagelijks bijkomen.
Dat er daaronder ook een paar van
vroegeren datum geraakt zijn, is niet
geheel onmogelijk.
De meesten intusschen, die vroeg
hun formulier ingezonden en toch *og
geen polis ontvangen hebben, zullen
dat formulier wel niet heelemaal juist
ingevuld hebben. Die krijgen daarvan
spoedig bericht met verzoek een vol
lediger opgave in te zendeu.
Ook aan dit gedeelte van den
reuzenarbeid wordt hard gewerkt.
Geduld cIub!
Op z'n Fraisch.
ÏWe hebben nog iets te zeggen over
de historie der armbesturen te Vel-
sen.
De kwestie kan als yolgt geresu
meerd:
Er waren honderden jaren gele
den jn Velsen om redenen van
wat al te grooten Protestantsehen
godsdienstijver twee „secties" van
het burgerlijk armbestuur ge
sticht: de Roomsche sectie, en d©
Protestantsche.
Aan de Roomsche „sectie" om
het nn maar zoo eens te noemen1
zijn gedurende den loop der jaren
verschillende geldsommen vermaakt,
met de al of niet uitgesproken, doch
in ieder geval klaarblijkelijke bedoe
ling, dat dit geld aan de Roomschen
(en aan deze alléén!) zou ten goede
komen.
[Wethouder Netsoher achtte het
evenwel oirbaar, dat dit geld nu
maar eens „aan de gemeente" mosst
komen, en heeft dus nu doorgedre
ven dat de twee „secties" één zul
len zijn
In theorie is daartegen niets te
zeggen, maar in de practijk komt die
vereeniging natuurlijk neer op een
doodgewone inpalming van de gel
den die voor de Roomschen be
stemd en gelegateerd waren!
Hebben wc ongelijk als we dat
noemen: op z'n Fransch?
[We weten niet, wat Velsen's
notabelen nu zullen doen- SNje hoor
den verluiden van een proces.
Het schijnt ons echter toe, dat
alvorens de burgerlijke rechter
wordt in den arm genomen, eerst
de hulp van den administratieven;
rechter dient te worden ingeroepen.
En deze is: het college yah Ge
deputeerde Staten.
Bij Gedeputeerde Staten dient hoo-
ger beroep te worden aangevraagd
tegen het o.i. meer dan ergerlijke be
sluit van den Velsenschen Raad in
zake het Armbestuur. Gedeputeer
den kunnen niet alleen rechts-, maar
ook billijkheids beweegredenen doen
gelden. En deze komen hier het al
lereerst in aanmerking!
IVe zijn benieuwd, of Gedeputeer
de Staten van Noord-Holland het
goed -zullen vinden, dat „op z'n
Pransch" aldus ©en deel van wat
door vrome schenkers bij uitersten
wil speciaal en uitdrukkelijk voor
een Katholiek weldadig doel be
stemd is, maar kalmpjes nu aan an
deren wordt gegeven
BELGIË.
De Congo.
Minister Schollaert heeft met zijn
belangrijke rede gisteren nog een heele
kamerzitting gevuld. Hij stelde de
ontzaglijke waarde van den Congo en
de onmetelijke rijkdommen, die alle
verbeelding te boven gaan, in het
licht. De conce8siekwestie heeft
zeide zij geen ernstige moeilijk
heden opgewekt. Alle mogendheden
brengen het concessiestelsel in toe
passing. De acte van Berlijn verbiedt
dit niet e% sluit niet het beginsel van
particulier bezit uit.
De staat, eigenaar van vrij zijnde
gronden, moet die ontginnen of die
aan anderen voor dat doel afstaan.
De nota van Engeland vraagt niet
de concessies op te heffen, maar drukt
alieen de vrees uit, dat de handels
vrijheid niet in toepassing zal kunnen
worden gebracht. Overdracht van de
belasting-inning,waarvan de Engelsche
nota spreekt, bestaat niet; niet één
maatschappij bezit een dergelijk recht.
De regeering wil, dat de Congo een
op gewone wijze gevormd handelscen
trum worde.
Maar het in exploitatie brengen
eischt kapitalenom die aan te trek
ken moet men voordeelen en conces
sies toestaan. Niets is er in de over
gave van den Congo geschied om ons
schrik aan te jagen.
Het komt België toe den Congo in
exploitatie te brengen in overeenstem
ming met de acte van Berlijn, zonder
op ons aldus eindigde de minister
invloed te laten uitoefenen door
buitenlandsche inmenging.
De bijeenkomst werd daarna opge
heven.
DUITSCHLAND.
Éan vlieg afgevangen.
Een andere uitdrukking kunnen we
er haast niet voor vinden, voor dien
handigen zet van den Dnilschen keizer,
die nu zoowaar nog nèt vóór presi
dent Fallieres zijn bezoek aan den
Czaar brengen gaat, een samenkomst
met den Czaar heeft aangevraagd en
die doorzet óok!
De Czaar en de Keizer zullen elkaar
te Cap Sal, even zsidelijker dan Re-
val, ontmoeten. Den keizer is dus aan
het maatregelen nemen: men kan er
op aan, dat deze ontmoeting, zoo vlak
voor het luidruchtig-aangekondigd
bezoek van den J"ran»chen president,
een hooge politieke beteekenis heeft!
AMERIKA.
De presidents-verkiezing.
Als ©en fraai staaltje van Ameri-
kaansch© verkiezingszeden volge
hier letterlijk het bericht dat de
„Daily Mail" uit New-York ge
seind krijgt over de „Democratische
Conventie" te Denver, die de vol
gende week zal plaats hebben.
„Uit alle straten stroomen, zoo
meldt de correspondent, benden
schreeuwers naar de Con yen tie
te Denver. De claque op de galerij,
die ten gunste yan verschillende can-
didaten moet juichen, joelen, fluiten,
zingen en schreeuwen door scheeps
roepers, zal meer dan 10.000 man
sterk zijn. Tammany Hall zal alleen
vijf treinen .met zes- tot zevenhon
derd politici met een stem als een
klok zenden. Zij breken Vrijdag op
onder leiding van Charles F. Mur
phy en zullen 125.000 p. st. klein
geld, 8400 flesschen wijn, 35 ton
ijs, 30.240 flesschen bier en 175.000
sigaren meenemendoor een oordeel
kundige verdeeling van deze ge
schenken hopen zij te bereiken, dat
zich een orkaan van geestdrift in
Dienver zal verheffen."
Prachtig, wat?
De opstand in Mexico.
De meest uiteenloopende berichten
hebben we omtrent den opstand in
Mexico.
Van regeeringszijde heet het nog
altijd dat roovers aan den gang
zijn, maar dat klopt niet met de
ernstige berichten en groote maatre
gelen.
In heel het centrale noordelijke ge
deelte van Mexico is de krijgswet
afgekondigd; in bijna 100 steden en
dorpen zijn troepenafdeelingen gesta-
tionneerd. In 24 uur tijds zijn 40
extra-treinen, volgepropt met Bonds-
troepen, Torreon voorbijgespoord in
noordelijke richting.
De garnizoenen van Juarez, Ciudad
Porfirio Diaz en Matamoras zijn aan
zienlijk versterkt. Het bevel van pre
sident Porfirio Diaz, dat de rebellen,
die gepakt worden, zonder vorm van
proces moeten worden neergeschoten,
wordt druk opgevolgd!
De regeering heeft een premie uit
geloofd voor iederen opstandeling, die
levend of dood wordt uitgeleverd.
Maar de jongste berichten zeggen,
dat de opstand nü pas goed aan de
gang zal gaan!
PKRZIË.
De toestand.
De Engelsche berichten over de
anarchie die ©enerzijds, en het
schrikbewind dat anderzijds in Per-
zië heerscht, houden aan.
De Times-correspondent vooral is
uiterst uitvoerig met allerlei afschu
welijke histories, en zweept op die
manier de opinie in Engeland tegen
Perzië op. De Sjah ondervindt het
al, dat Engeland niet met hem is.
Hij heeft dan ook wat voorbeel
deloos mag1 heeten zich direct
tot den Koning van Engeland ge
wend om zich te beklagen over de
wijze, waarop het recht van asyl
door het Engelsche gezantschap te
Teheran is uitgeoefend.
Men bericht da,t koning Eduard
in zijn antwoord de Britsche lega
tie verdedigde en te gel ijker tijd op
de verschillende terechtstellingctn
wees, die in den jongs ten tijd, zon
der eenig voorafgaand vonnis, heb
ben plaats gehad.
Op het „Foreign Office" verklaart
men, dat er werkelijk telegrammen
zijn gewisseld tusschen den Koning
en den Sjah, maar dat van hun in
houd geen mededeeling kan worden
gedaan.
Intusschen is de zaak in het La
gerhuis al ter sprake gekomen.
Een vraag beantwoordende zeide
Sir Edward Grey gisteren, dat de
Perzische troepen, die het Engelsche
legatiegebouw omsingeld hielden, nu
zijn teruggetrokken. Betreffende de
uitlevering van de vluchtelingen, ei-
schen wij, verklaarde de minis
ter een geschreven waarborg voor
hun leven, personen en eigendom
men, alvorens zij de legatie verlaten
en de verzekering, dat, in het geval
van degenen, die beschuldigd wor
den van misdrijven, anders dan van
politieken aard, tegen dezen e® be
hoorlijk proces zal worden gevoerd,
dat door een lid van de legatie zal
mogen worden bijgewoond.
Verspreide Berichten.
D r. L u e g e r. De burgemeester Tan
Weenen, d* bekende dr. Lueger, komt
eerlang naar Scheveningen om voor her
stel van zijn gezondheid de baden M
gebruiken.
Hofberichten.
H. M. de Koningin-Moeder is gis
terochtend in de residentie aangeko
men. H. M werd aan het Staatsspoor
station verwelkomd door Z. K. H. den
Prins, die daardoor verhinderd werd
het Zendinggfeest bij te wonen.
H. M. de Koningin-Moeder heeft
gistervoormiddag kort na aankomst
in de residentie een bezoek van rouw
beklag afgelegd bij de douairière ba
ronesse van Hardenbroek, ten sterf-
huize Prinsegracht.
H. M. laat zich heden bij de be
grafenis van baron Van Hardenbroek
vertegenwoordigen door den Kamerheer
jhr. mr. SchimmelpeDninck.
Prins Hendrik op de Heemskerk.
„Het Vad." ontleent aan een par
ticulieren brief bijzonderheden over
het verblijf van de „Heemskerk" in
de Noorsche wateren. Wij nemen uit
dit schrijven het volgende over:
Donderdagmorgen om 5 uur kwam
het groothertogelijke jacht binnen,
waar zich onze Prins aan boord be
vond en nog dienzelfden morgen kwam
Z. K. H. aan boord van de „Heems
kerk".
Zaterdagmorgen 27 Juni om 5 uur
lichtten wij het anker en stoomden
naar buiten, de route werd genomen
tusschen al de verschillende eilandjes
•n riffen, dis zich over een groote
uitgestrektheid langs de kust van
Noorwegen bevinden.
Het was een prachtige tocht, die
ontzaglijk groote rotamassa's waar men
zeer dicht langs passeerde. Enkele
nog geheel met sneeuw bedekt, bijna
loodrecht uit see opkomende, leverden
een nooit te vergeten schouwspelhet
is een ruwe natuur, bijna geen boomen,
zelfs op sommige plaatsen geen gras
of iets dat daarop gelijkt, niets dan
kolossale steenklompen.
De vaarroute slingert zich tusschen
al deze door, dikwijls ziet men pas
kort voor men moet draaien de ope
ning waar men door moet. Eén vooral
was merkwaardig, de Melö Sund tot
op het laatst zag men geen doorgang
en was het net of het schip op het
land aanstoomde en tegen de rotsen
zou loopen, toen zich opeens de on
geveer 150 meter breede opening ver
toonde en ons weder een nieuw vaar
water deed ontdekken.
De Noordsche loods, dien wij aan
boord hadden, was een type van een
flinken Noorman, kalm en voorzichtig.
Toch bracht hij ons met een mooie
vaart van 12 mijl tusschen al deze
schijnbare hinderpalen door.
In gebroken Mngelsch en Duitech
vermengd met veel Noorsch gaf hij
zijn aanwijzingen, een enkelen keer
zelfs het roer nemende en het deed
ons allen groot genoegen toen Z. K.
H. hem bij zijn vertrek de gouden
medaille van de Huisorde van Oranje
schonk. Dat vond hij prachtig, de
man die altijd even kalm bleef, kreeg
nu een kleur van genoegen.
Zondagmiddag verlieten wij de Inner
Lead, zooals deze route binnendoor
genoemd wordt, en stoomden in volle
zee koers zettende naar Umuiden.
Prachtig weer, wind van achteren,
gaf het schip een kleine slingerende
beweging, nef genoeg om te bemerken
dat hen op zee was.
Z. K. H. gebruikte deze dagen om
het schip bijzonder goed in oogen-
schouw te nemen. Hij bezocht machine
kamers en stookplaataen, die nu
daar alles in volle werking was
zeer interessant waren. Tot de onderste
bergplaatsen werden opengemaakt en
bekeken. De Prins informeerde naar
vele dingen, woonde de verschillende
exercitiën bij en vertoefde dikwijls op
de brug.
In den nacht ran Maandag op
FEUILLETON.
(Naar het Eransch)
ftO)
De paanden, die eene nieuwe hand
?D+ ^>e^an'nen z°° wild. te wor-
n, dat ieder ander dan Guillaume
ongerust zou geworden zijn. Hij zag
verstond, dat hij met twee volbloeds
te doen had, welker gevoeligen bek
©en zeer zachte manier van rijden!
Wereischte. Hij vierde hun dus den
teugel, hen slechts met de stem tot
bedaren brengende. m kield hen
«Angzamerhand weder in.
De weg was goed, breed en recht,
rfoodat men de paarden genoegzaam
Lom laten uitloopen, waardoor zij
▼tenzelf kalmer zouden wonden.
Guillaume bestuurde het span met
W&ahte, doch vaste hand, een glim-
bvch speelde om zijn mond. De burg
graaf herkende in de houding, de
fladrevenheid en de sierlijkheid,
Waarmede deze arme makelaar de
"teugels voerde, den sportsman va,n
■rit zuiverste wato
«Maar, lieve hemel," zeide hij tof
teXn, „u moet op 't mipsi ynaeaetr
renpaarden hebben loopen laten,
mijnheer Guillaume! ffiaart u toen
millionair
„Mijnheer," antwoordde de ander
vroolijk, „het eenige wat ik op het
oogenblik zou wenschen, en dat ook
zeer billijk zou zijn, is verschillende
millionaire t© laten loopen, die ik
ken."
Intusschen hadden de paarden de
meesterhand herkend en weder een
regelmatigen draf aangenomen.
Guillaume schepte er behagen in,
zulk een vurig span te besturen;
hij vermeed, de wagensporen en reed
de karren voorbij, welke hij tegen
kwam, met eene juistheid van oog,
welke den burggraaf de grootste ver
wondering baarde
Op het vrije veld gekomen, werd
de weg breeder en was bestraat, ter
wijl aan beide zijden oude olmen
stonden- Guillaume reed ter rechter
zijde, door het zand, zoodat de heide
heeren ongestoord het gesprek kon
den voortzetten.
Nadat Leopold den „koetsier" een
sigaar aangeboden had, besloot hij
dezen eenige duidelijke, rechtstreek-
sche vragen te stellen.
„ÖVeet u ook, mijnheer," zoo be
gon hij, „hoeveel graaf de Villefort
zijne dochten mede teja huwelijk
gteft?"
„Ik mieen zulks te weten', mijnheer.
Juffrouw Rosalind© ontvangt een
huweiijkBgift jmti twee gjRlwgfc m
honderd duizend franken rente voor
uit betaald."
„Dat wil nog al iets zeggen," zei
de burggraaf. „En in de toekomst
„Ik geloof n te kunnen verzeke
ren," antwoordde de ernstige Guil
laume, „dat nog niets, met het oog
op de toekomst, bepaald is. Zij is
de eenige dochter, en bijgevolg de
erfgename yan het gansche vermo
gen haars vaders."
„[Welk vermogen bedragen zon?"
„Nu vraagt u waarlijk wel wat
veel, mijnheer. Een Indisch fortuin
Bombay, Calcutta en Chandernagor
kan zoo van verre niet geschat wor
den door lieden, die niet op de hoog
te van 'sgraven zaken zijn."
„Hoe is hij aan al dat geld geko
men
„Men zegt door twee en twintig
jaren .onvermoeid te werken en ge
lukkig te speculeeren," antwoordde
Guillaume.
„Men verzekert ook, dat hij ten
gronde gericht was, toen hij Frank
rijk .verliet. Hij ging heen met het
vaste voornemen, nimmer meer in
het land te komen, waar hij zoo
veel verdriet gehad had.
„Ondankbaar vaderland, gij zult
mijne beenderen niet bewaren
voegde Guillaume er glimlachend
bij.
„En toch' keert hij er terug; hij
heeft zijn terugkomst reeds ge
meld!" riep de burggraaf uit.
„Hetgeen hebbaan id© mar
keiaar, „dat de heer De Villefort
minder standvastig is van karak
ter of minder haatdragend dan Sci-
pio de Afrikaan."
„Best mogelijk," zeide Leopold.
„Dit neemt echter niet weg, dat hij
in mijn oog .een zonderling is, zeld-
zaam-stijfhoofdig, systematisch tot
hardvochtigheid toé en hij dat alles
nog laakbaar onvoorzichtig."
„Hoe zoo, mijnheer yroeg Guil
laume.
„Welgetuigt zijn gedrag jegens
zijne dochters niet van de groot
ste overdrevenheid?"
„Voor zoover ik weet, heeft hij
slechts één dochter, mijnheer," zei
Guillaume.
„U weet, wat zwijgen is," her
nam de burggraaf. „Doch goedzon
der twijfel moet u zoo spreken; u
zult uwe redenen wel daarvoor heb
ben."
„Ik moet u zeggen, heer burg
graaf, dat ik mij gelukkig zou ach
ten, wanneer ik tot de hoogere stan
den behooren zou
„Rosalinde te huwen 1" vulde Leo
pold aan.
„Is zij soms niet schoon, niet rijk,
niet voornaam genoeg?"
„Zij is dat alles in den hoogsten
graad," hernam de burggraaf. „Ik
kan er zelfs bijvoegen, op gevaar
af van door u voor een fat gehou
den te wonden ,dat ik meer kans heb
dan ieder ander, om juffrouw De
[Villefort te huwen, en dat ik mij,
toch nog liever voor den kop schoot,
dan haar man te worden."
„Hebt u schulden, mijnheer?"
vroeg Guillaume.
„O ja, drukkende schulden; mijn
vader eveneens."
„Zoudt u ze niet willen voldoen
Lacht u de vreugde van een weelde
rig bestaan niet toe?"
„Jawel, mijnheer."
„En u wijst dit huwelijk' van de
hand?"
„Ik zeg'u, dat ik het tot geen prijs
wénsch."
„En de ware reden daarvoor?"
„Mijnheer Guillaume, mijn stelre
gel is, dlat men nooit een vrouw
mag1 beschuldigen."
„Dat is zeer schoon, heer burgL
graaf," hernam Guillaume. „Ik ge
loof, dat u, in den tijd, waarin wij
leven, de eenige zijt, die zulk een
prijzenswaardige minachting voor
rijkdom koestert."
„Toch niet, toch nietik zou inte
gendeel dolgraag schatrijk zijn."
„Dat begrijp ik niet
„Ik herhaal u, mijnheer Guillau
me, dat ik nooit kwaad zeg van eene
vrouw."
„En daarin hebt u gelijk," her
nam de makelaar, „vooral wanneer
het juffrouw De Villefort betreft,
die zulke uitstekende hoedanigheid
bezit, deugden
„Het yandehanidsche paaiti gaat
in galop," viel da burggraaf hem
te de nakv i
„Ik houd het reeds in, mijnheer^
Ja, deugden, welke gepaard gaan!
aan eene oprechtheid van karakter,
een zuiverheid van gevoelens
„Het bijdehandsehe paard strui
kelde zooeven, mijnheer Guil
laume."
„Ik heb het goed in de hand,
mijnheereene voortreffelijke
vrouw en wier
„Maar, mijnheer Guillaume, uw
paarden dragen niet meer gelijk
„Zij nemen denzelfden pas reeds
aanziet u web mijnheer Men
haalt voorbeelden aan van juf
frouw Rosalinde's onuitputtelijke
goedheid
„Zoo! Noem er dan eens een?"
„O, ik vrees onbescheiden te
zjjn."
„Vertel maar gerust. Op mijne
verantwoording."
„Juffrouw De Villefort was nog
op de kostschool," hernam Guillau
me, toen een knap jongmensch van
hooge geboorte verliefd op haar
werd; hij schreef haar hartstochte
lijke brieven en dreef de dwaasheid
zoover, dat hij haar een huwelijks-
voorstel wilde doen in het bijzijn
der directrice ynn de inrichting.''
(Wordt vervolgd.)
BK tUUBLEMSCHE COURANT
1000
15