DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND. 4Ull üuu lüll IUU du Kinderhuisvesi 2@-3l-33, Haarlem 400 Gulden uitgekeerd. BUITENLAND. BINNENLAND. De Dochter van den Millionair. VkiJDKC 3 JULI 1908. 33st9 Jaargang No. 6925. ABONNEMENTSPRIJS: Per 8 maanden voor Haarlem fl.8S Voor de plaatsen, waar een agent i» gevestigd (kom der gemeente) 1.88 Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post l,8t Afaonderljjke nummers0.05 Bureaux van Redactie en Administratie: In tere. Telefoonnummer 1426. PRIJS DER ADVERTENTIÊN: Va* 1—6 ragekf0.60 (contant)f 0.58 Elke regel meer.0.30 Groote letters naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingen 25 cent per advertentie i contant. Alle betalende abonnéa op dit blad z^n, volgens de bepalingen e* onder de beperkingen op de polissen vernield, tegen ongelukken verzekerd voor bedragen van l.T.xl.nge oöge- Afin eUU>EKWj Qfïfl 1 Cf) GGLDH« bij Iflfl 0DLDÏI1 1 Oil 4en wijsringer. •KLDEN bij verlies van den anderen vinger. De uitkeering dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij „Ocean", Bijkantoor voor Haarlem, Nieuwe Gracht 11. Aan de erfgenamen van onsen ▼•rzekerde No. 934, wijlen den heer M. v. d. hinden te Bennebroek, die i«or een automobiel-ongeluk bet leven verloor, werd door de Directie «Ier .Nieuwe Haarlemsche Courant" •P 24 Juni jl. de som van 400 galden uitgekeerd. Wie tegen ongelukken verzekerd ■wil zijn, abonneer e zicb op de «Nieuwe Haarlemsche Courant" en ▼rage een polis aan. De Directeur. ONZE VERZEKERING. Ben paar woorden over deze nuttige instelling, die wij vóór eenigen tijd **n ons blad verbonden hebben. Nu door zoo hoogst-tragische aan leiding gebleken is, van boe groote waarde een gratis-ongelukkenverzeke- nng moet geacht worden, komt men •ps van verschillende zijden inlich tingen vragen. Welnu dan. Op ieder abonnement, dat geregeld 6n trouw betaald wordt, kan één polis worden aangevraagd en verkregen. Deze polis kan evenwel niet staan op naam van iemand, die ouder dan vijf en zestig jaar, of jonger dan achttien jaar is. Onze abonné's van hoogen leeftijd moeten dus de polis doen zetten op naam van een der jongere huisgenooten, mits deze niet weer jonger dan achttien jaar is. Nog iets anders. Sommige menschen schijnen te meenen, dat alleen bij ongelukken vmrdt n Cen u*Peering gegeven Nu, dat is heelemaal onjuist. 1 ük a^e ongelukken, die tengevolge bCDben het verlies van het leven, levenslange invaliditeit of het verlies ▼an ledematen, in de polis genoemd, bestaat recht op uitkeering, indien de getroffene een polis in zijn bezit heeft en niet valt onder de uitzonderingen, in de polis genoemd. Hetzij dus iemand een ongeluk overkomt in de fabriek óf op den openbaren weg, in een of ander ver voermiddel of tehuis, de plaats waar net gebeurt, heeft met het recht op uitkeering niets te maken. En hoe licht kan zulk een ongeluk met gebeuren! Niet voor niets zegt men, dat een ongeluk in een klein hoekje ligt. Bn lees er de Courant maar eens op na, hoe dikwijls het voorkomt! Maar al wenschen we natuurlijk van harte iedereen toe, dat hij voor ongelukken bewa rd blijve, de droeve ervaring leert ons dagelijks, dan nü deze, dan gene door grooter of kleiner lichame lijke rampen getroffen wordt. En bij zulke ongelukken wenscht de „Nieuws Haarlemsche" haar abonné's zij het dan geen troost, dan toch ten minste leniging in stoffelijken nood te schenken. v Ten slotte. Sommige abonné's hebben zich be klaagd dat ze nog geen polis ontvangeD hebben. Nu, we hebben er een duizend of wat geschreven geen kleinigheid, waarde lezer! En er ligt alweer een respectabel pak van die er dagelijks bijkomen. Dat er daaronder ook een paar van vroegeren datum geraakt zijn, is niet geheel onmogelijk. De meesten intusschen, die vroeg hun formulier ingezonden en toch *og geen polis ontvangen hebben, zullen dat formulier wel niet heelemaal juist ingevuld hebben. Die krijgen daarvan spoedig bericht met verzoek een vol lediger opgave in te zendeu. Ook aan dit gedeelte van den reuzenarbeid wordt hard gewerkt. Geduld cIub! Op z'n Fraisch. ÏWe hebben nog iets te zeggen over de historie der armbesturen te Vel- sen. De kwestie kan als yolgt geresu meerd: Er waren honderden jaren gele den jn Velsen om redenen van wat al te grooten Protestantsehen godsdienstijver twee „secties" van het burgerlijk armbestuur ge sticht: de Roomsche sectie, en d© Protestantsche. Aan de Roomsche „sectie" om het nn maar zoo eens te noemen1 zijn gedurende den loop der jaren verschillende geldsommen vermaakt, met de al of niet uitgesproken, doch in ieder geval klaarblijkelijke bedoe ling, dat dit geld aan de Roomschen (en aan deze alléén!) zou ten goede komen. [Wethouder Netsoher achtte het evenwel oirbaar, dat dit geld nu maar eens „aan de gemeente" mosst komen, en heeft dus nu doorgedre ven dat de twee „secties" één zul len zijn In theorie is daartegen niets te zeggen, maar in de practijk komt die vereeniging natuurlijk neer op een doodgewone inpalming van de gel den die voor de Roomschen be stemd en gelegateerd waren! Hebben wc ongelijk als we dat noemen: op z'n Fransch? [We weten niet, wat Velsen's notabelen nu zullen doen- SNje hoor den verluiden van een proces. Het schijnt ons echter toe, dat alvorens de burgerlijke rechter wordt in den arm genomen, eerst de hulp van den administratieven; rechter dient te worden ingeroepen. En deze is: het college yah Ge deputeerde Staten. Bij Gedeputeerde Staten dient hoo- ger beroep te worden aangevraagd tegen het o.i. meer dan ergerlijke be sluit van den Velsenschen Raad in zake het Armbestuur. Gedeputeer den kunnen niet alleen rechts-, maar ook billijkheids beweegredenen doen gelden. En deze komen hier het al lereerst in aanmerking! IVe zijn benieuwd, of Gedeputeer de Staten van Noord-Holland het goed -zullen vinden, dat „op z'n Pransch" aldus ©en deel van wat door vrome schenkers bij uitersten wil speciaal en uitdrukkelijk voor een Katholiek weldadig doel be stemd is, maar kalmpjes nu aan an deren wordt gegeven BELGIË. De Congo. Minister Schollaert heeft met zijn belangrijke rede gisteren nog een heele kamerzitting gevuld. Hij stelde de ontzaglijke waarde van den Congo en de onmetelijke rijkdommen, die alle verbeelding te boven gaan, in het licht. De conce8siekwestie heeft zeide zij geen ernstige moeilijk heden opgewekt. Alle mogendheden brengen het concessiestelsel in toe passing. De acte van Berlijn verbiedt dit niet e% sluit niet het beginsel van particulier bezit uit. De staat, eigenaar van vrij zijnde gronden, moet die ontginnen of die aan anderen voor dat doel afstaan. De nota van Engeland vraagt niet de concessies op te heffen, maar drukt alieen de vrees uit, dat de handels vrijheid niet in toepassing zal kunnen worden gebracht. Overdracht van de belasting-inning,waarvan de Engelsche nota spreekt, bestaat niet; niet één maatschappij bezit een dergelijk recht. De regeering wil, dat de Congo een op gewone wijze gevormd handelscen trum worde. Maar het in exploitatie brengen eischt kapitalenom die aan te trek ken moet men voordeelen en conces sies toestaan. Niets is er in de over gave van den Congo geschied om ons schrik aan te jagen. Het komt België toe den Congo in exploitatie te brengen in overeenstem ming met de acte van Berlijn, zonder op ons aldus eindigde de minister invloed te laten uitoefenen door buitenlandsche inmenging. De bijeenkomst werd daarna opge heven. DUITSCHLAND. Éan vlieg afgevangen. Een andere uitdrukking kunnen we er haast niet voor vinden, voor dien handigen zet van den Dnilschen keizer, die nu zoowaar nog nèt vóór presi dent Fallieres zijn bezoek aan den Czaar brengen gaat, een samenkomst met den Czaar heeft aangevraagd en die doorzet óok! De Czaar en de Keizer zullen elkaar te Cap Sal, even zsidelijker dan Re- val, ontmoeten. Den keizer is dus aan het maatregelen nemen: men kan er op aan, dat deze ontmoeting, zoo vlak voor het luidruchtig-aangekondigd bezoek van den J"ran»chen president, een hooge politieke beteekenis heeft! AMERIKA. De presidents-verkiezing. Als ©en fraai staaltje van Ameri- kaansch© verkiezingszeden volge hier letterlijk het bericht dat de „Daily Mail" uit New-York ge seind krijgt over de „Democratische Conventie" te Denver, die de vol gende week zal plaats hebben. „Uit alle straten stroomen, zoo meldt de correspondent, benden schreeuwers naar de Con yen tie te Denver. De claque op de galerij, die ten gunste yan verschillende can- didaten moet juichen, joelen, fluiten, zingen en schreeuwen door scheeps roepers, zal meer dan 10.000 man sterk zijn. Tammany Hall zal alleen vijf treinen .met zes- tot zevenhon derd politici met een stem als een klok zenden. Zij breken Vrijdag op onder leiding van Charles F. Mur phy en zullen 125.000 p. st. klein geld, 8400 flesschen wijn, 35 ton ijs, 30.240 flesschen bier en 175.000 sigaren meenemendoor een oordeel kundige verdeeling van deze ge schenken hopen zij te bereiken, dat zich een orkaan van geestdrift in Dienver zal verheffen." Prachtig, wat? De opstand in Mexico. De meest uiteenloopende berichten hebben we omtrent den opstand in Mexico. Van regeeringszijde heet het nog altijd dat roovers aan den gang zijn, maar dat klopt niet met de ernstige berichten en groote maatre gelen. In heel het centrale noordelijke ge deelte van Mexico is de krijgswet afgekondigd; in bijna 100 steden en dorpen zijn troepenafdeelingen gesta- tionneerd. In 24 uur tijds zijn 40 extra-treinen, volgepropt met Bonds- troepen, Torreon voorbijgespoord in noordelijke richting. De garnizoenen van Juarez, Ciudad Porfirio Diaz en Matamoras zijn aan zienlijk versterkt. Het bevel van pre sident Porfirio Diaz, dat de rebellen, die gepakt worden, zonder vorm van proces moeten worden neergeschoten, wordt druk opgevolgd! De regeering heeft een premie uit geloofd voor iederen opstandeling, die levend of dood wordt uitgeleverd. Maar de jongste berichten zeggen, dat de opstand nü pas goed aan de gang zal gaan! PKRZIË. De toestand. De Engelsche berichten over de anarchie die ©enerzijds, en het schrikbewind dat anderzijds in Per- zië heerscht, houden aan. De Times-correspondent vooral is uiterst uitvoerig met allerlei afschu welijke histories, en zweept op die manier de opinie in Engeland tegen Perzië op. De Sjah ondervindt het al, dat Engeland niet met hem is. Hij heeft dan ook wat voorbeel deloos mag1 heeten zich direct tot den Koning van Engeland ge wend om zich te beklagen over de wijze, waarop het recht van asyl door het Engelsche gezantschap te Teheran is uitgeoefend. Men bericht da,t koning Eduard in zijn antwoord de Britsche lega tie verdedigde en te gel ijker tijd op de verschillende terechtstellingctn wees, die in den jongs ten tijd, zon der eenig voorafgaand vonnis, heb ben plaats gehad. Op het „Foreign Office" verklaart men, dat er werkelijk telegrammen zijn gewisseld tusschen den Koning en den Sjah, maar dat van hun in houd geen mededeeling kan worden gedaan. Intusschen is de zaak in het La gerhuis al ter sprake gekomen. Een vraag beantwoordende zeide Sir Edward Grey gisteren, dat de Perzische troepen, die het Engelsche legatiegebouw omsingeld hielden, nu zijn teruggetrokken. Betreffende de uitlevering van de vluchtelingen, ei- schen wij, verklaarde de minis ter een geschreven waarborg voor hun leven, personen en eigendom men, alvorens zij de legatie verlaten en de verzekering, dat, in het geval van degenen, die beschuldigd wor den van misdrijven, anders dan van politieken aard, tegen dezen e® be hoorlijk proces zal worden gevoerd, dat door een lid van de legatie zal mogen worden bijgewoond. Verspreide Berichten. D r. L u e g e r. De burgemeester Tan Weenen, d* bekende dr. Lueger, komt eerlang naar Scheveningen om voor her stel van zijn gezondheid de baden M gebruiken. Hofberichten. H. M. de Koningin-Moeder is gis terochtend in de residentie aangeko men. H. M werd aan het Staatsspoor station verwelkomd door Z. K. H. den Prins, die daardoor verhinderd werd het Zendinggfeest bij te wonen. H. M. de Koningin-Moeder heeft gistervoormiddag kort na aankomst in de residentie een bezoek van rouw beklag afgelegd bij de douairière ba ronesse van Hardenbroek, ten sterf- huize Prinsegracht. H. M. laat zich heden bij de be grafenis van baron Van Hardenbroek vertegenwoordigen door den Kamerheer jhr. mr. SchimmelpeDninck. Prins Hendrik op de Heemskerk. „Het Vad." ontleent aan een par ticulieren brief bijzonderheden over het verblijf van de „Heemskerk" in de Noorsche wateren. Wij nemen uit dit schrijven het volgende over: Donderdagmorgen om 5 uur kwam het groothertogelijke jacht binnen, waar zich onze Prins aan boord be vond en nog dienzelfden morgen kwam Z. K. H. aan boord van de „Heems kerk". Zaterdagmorgen 27 Juni om 5 uur lichtten wij het anker en stoomden naar buiten, de route werd genomen tusschen al de verschillende eilandjes •n riffen, dis zich over een groote uitgestrektheid langs de kust van Noorwegen bevinden. Het was een prachtige tocht, die ontzaglijk groote rotamassa's waar men zeer dicht langs passeerde. Enkele nog geheel met sneeuw bedekt, bijna loodrecht uit see opkomende, leverden een nooit te vergeten schouwspelhet is een ruwe natuur, bijna geen boomen, zelfs op sommige plaatsen geen gras of iets dat daarop gelijkt, niets dan kolossale steenklompen. De vaarroute slingert zich tusschen al deze door, dikwijls ziet men pas kort voor men moet draaien de ope ning waar men door moet. Eén vooral was merkwaardig, de Melö Sund tot op het laatst zag men geen doorgang en was het net of het schip op het land aanstoomde en tegen de rotsen zou loopen, toen zich opeens de on geveer 150 meter breede opening ver toonde en ons weder een nieuw vaar water deed ontdekken. De Noordsche loods, dien wij aan boord hadden, was een type van een flinken Noorman, kalm en voorzichtig. Toch bracht hij ons met een mooie vaart van 12 mijl tusschen al deze schijnbare hinderpalen door. In gebroken Mngelsch en Duitech vermengd met veel Noorsch gaf hij zijn aanwijzingen, een enkelen keer zelfs het roer nemende en het deed ons allen groot genoegen toen Z. K. H. hem bij zijn vertrek de gouden medaille van de Huisorde van Oranje schonk. Dat vond hij prachtig, de man die altijd even kalm bleef, kreeg nu een kleur van genoegen. Zondagmiddag verlieten wij de Inner Lead, zooals deze route binnendoor genoemd wordt, en stoomden in volle zee koers zettende naar Umuiden. Prachtig weer, wind van achteren, gaf het schip een kleine slingerende beweging, nef genoeg om te bemerken dat hen op zee was. Z. K. H. gebruikte deze dagen om het schip bijzonder goed in oogen- schouw te nemen. Hij bezocht machine kamers en stookplaataen, die nu daar alles in volle werking was zeer interessant waren. Tot de onderste bergplaatsen werden opengemaakt en bekeken. De Prins informeerde naar vele dingen, woonde de verschillende exercitiën bij en vertoefde dikwijls op de brug. In den nacht ran Maandag op FEUILLETON. (Naar het Eransch) ftO) De paanden, die eene nieuwe hand ?D+ ^>e^an'nen z°° wild. te wor- n, dat ieder ander dan Guillaume ongerust zou geworden zijn. Hij zag verstond, dat hij met twee volbloeds te doen had, welker gevoeligen bek ©en zeer zachte manier van rijden! Wereischte. Hij vierde hun dus den teugel, hen slechts met de stem tot bedaren brengende. m kield hen «Angzamerhand weder in. De weg was goed, breed en recht, rfoodat men de paarden genoegzaam Lom laten uitloopen, waardoor zij ▼tenzelf kalmer zouden wonden. Guillaume bestuurde het span met W&ahte, doch vaste hand, een glim- bvch speelde om zijn mond. De burg graaf herkende in de houding, de fladrevenheid en de sierlijkheid, Waarmede deze arme makelaar de "teugels voerde, den sportsman va,n ■rit zuiverste wato «Maar, lieve hemel," zeide hij tof teXn, „u moet op 't mipsi ynaeaetr renpaarden hebben loopen laten, mijnheer Guillaume! ffiaart u toen millionair „Mijnheer," antwoordde de ander vroolijk, „het eenige wat ik op het oogenblik zou wenschen, en dat ook zeer billijk zou zijn, is verschillende millionaire t© laten loopen, die ik ken." Intusschen hadden de paarden de meesterhand herkend en weder een regelmatigen draf aangenomen. Guillaume schepte er behagen in, zulk een vurig span te besturen; hij vermeed, de wagensporen en reed de karren voorbij, welke hij tegen kwam, met eene juistheid van oog, welke den burggraaf de grootste ver wondering baarde Op het vrije veld gekomen, werd de weg breeder en was bestraat, ter wijl aan beide zijden oude olmen stonden- Guillaume reed ter rechter zijde, door het zand, zoodat de heide heeren ongestoord het gesprek kon den voortzetten. Nadat Leopold den „koetsier" een sigaar aangeboden had, besloot hij dezen eenige duidelijke, rechtstreek- sche vragen te stellen. „ÖVeet u ook, mijnheer," zoo be gon hij, „hoeveel graaf de Villefort zijne dochten mede teja huwelijk gteft?" „Ik mieen zulks te weten', mijnheer. Juffrouw Rosalind© ontvangt een huweiijkBgift jmti twee gjRlwgfc m honderd duizend franken rente voor uit betaald." „Dat wil nog al iets zeggen," zei de burggraaf. „En in de toekomst „Ik geloof n te kunnen verzeke ren," antwoordde de ernstige Guil laume, „dat nog niets, met het oog op de toekomst, bepaald is. Zij is de eenige dochter, en bijgevolg de erfgename yan het gansche vermo gen haars vaders." „[Welk vermogen bedragen zon?" „Nu vraagt u waarlijk wel wat veel, mijnheer. Een Indisch fortuin Bombay, Calcutta en Chandernagor kan zoo van verre niet geschat wor den door lieden, die niet op de hoog te van 'sgraven zaken zijn." „Hoe is hij aan al dat geld geko men „Men zegt door twee en twintig jaren .onvermoeid te werken en ge lukkig te speculeeren," antwoordde Guillaume. „Men verzekert ook, dat hij ten gronde gericht was, toen hij Frank rijk .verliet. Hij ging heen met het vaste voornemen, nimmer meer in het land te komen, waar hij zoo veel verdriet gehad had. „Ondankbaar vaderland, gij zult mijne beenderen niet bewaren voegde Guillaume er glimlachend bij. „En toch' keert hij er terug; hij heeft zijn terugkomst reeds ge meld!" riep de burggraaf uit. „Hetgeen hebbaan id© mar keiaar, „dat de heer De Villefort minder standvastig is van karak ter of minder haatdragend dan Sci- pio de Afrikaan." „Best mogelijk," zeide Leopold. „Dit neemt echter niet weg, dat hij in mijn oog .een zonderling is, zeld- zaam-stijfhoofdig, systematisch tot hardvochtigheid toé en hij dat alles nog laakbaar onvoorzichtig." „Hoe zoo, mijnheer yroeg Guil laume. „Welgetuigt zijn gedrag jegens zijne dochters niet van de groot ste overdrevenheid?" „Voor zoover ik weet, heeft hij slechts één dochter, mijnheer," zei Guillaume. „U weet, wat zwijgen is," her nam de burggraaf. „Doch goedzon der twijfel moet u zoo spreken; u zult uwe redenen wel daarvoor heb ben." „Ik moet u zeggen, heer burg graaf, dat ik mij gelukkig zou ach ten, wanneer ik tot de hoogere stan den behooren zou „Rosalinde te huwen 1" vulde Leo pold aan. „Is zij soms niet schoon, niet rijk, niet voornaam genoeg?" „Zij is dat alles in den hoogsten graad," hernam de burggraaf. „Ik kan er zelfs bijvoegen, op gevaar af van door u voor een fat gehou den te wonden ,dat ik meer kans heb dan ieder ander, om juffrouw De [Villefort te huwen, en dat ik mij, toch nog liever voor den kop schoot, dan haar man te worden." „Hebt u schulden, mijnheer?" vroeg Guillaume. „O ja, drukkende schulden; mijn vader eveneens." „Zoudt u ze niet willen voldoen Lacht u de vreugde van een weelde rig bestaan niet toe?" „Jawel, mijnheer." „En u wijst dit huwelijk' van de hand?" „Ik zeg'u, dat ik het tot geen prijs wénsch." „En de ware reden daarvoor?" „Mijnheer Guillaume, mijn stelre gel is, dlat men nooit een vrouw mag1 beschuldigen." „Dat is zeer schoon, heer burgL graaf," hernam Guillaume. „Ik ge loof, dat u, in den tijd, waarin wij leven, de eenige zijt, die zulk een prijzenswaardige minachting voor rijkdom koestert." „Toch niet, toch nietik zou inte gendeel dolgraag schatrijk zijn." „Dat begrijp ik niet „Ik herhaal u, mijnheer Guillau me, dat ik nooit kwaad zeg van eene vrouw." „En daarin hebt u gelijk," her nam de makelaar, „vooral wanneer het juffrouw De Villefort betreft, die zulke uitstekende hoedanigheid bezit, deugden „Het yandehanidsche paaiti gaat in galop," viel da burggraaf hem te de nakv i „Ik houd het reeds in, mijnheer^ Ja, deugden, welke gepaard gaan! aan eene oprechtheid van karakter, een zuiverheid van gevoelens „Het bijdehandsehe paard strui kelde zooeven, mijnheer Guil laume." „Ik heb het goed in de hand, mijnheereene voortreffelijke vrouw en wier „Maar, mijnheer Guillaume, uw paarden dragen niet meer gelijk „Zij nemen denzelfden pas reeds aanziet u web mijnheer Men haalt voorbeelden aan van juf frouw Rosalinde's onuitputtelijke goedheid „Zoo! Noem er dan eens een?" „O, ik vrees onbescheiden te zjjn." „Vertel maar gerust. Op mijne verantwoording." „Juffrouw De Villefort was nog op de kostschool," hernam Guillau me, toen een knap jongmensch van hooge geboorte verliefd op haar werd; hij schreef haar hartstochte lijke brieven en dreef de dwaasheid zoover, dat hij haar een huwelijks- voorstel wilde doen in het bijzijn der directrice ynn de inrichting.'' (Wordt vervolgd.) BK tUUBLEMSCHE COURANT 1000 15

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1908 | | pagina 1