DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
1000
300 innon™»"
150
100
60
15
14
BUITENLAND.
Telegrammen.
BINNENLAND.
De Dochter van
den Millionair,
KindeHhuisvest 29-33-33, Haarlem
MAANDAG 6 JUL! t>908.
33sts Jaargang No. 6927.
Bureaux van Redactie en Administratie:
isafere. Telefoonnummer 1426.
De kwestie
te Yelsen.
Gevolgtrekking,
Verspreide Berichten.
Gemengde Berichten.
FEUILLETON,
HIK HMSLEHSCHE CWST
ABOHNBMBBT8PEIJ8:
Per 8 maanden voor Haarlem 1.85
Voor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente) 1.86
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post 1,81
Afzonderlijke nummers0.05
PRIJS DER ADVERTENTIËN
Van 1—6 regelsfo.60 (oontant)f 0.6»
Elke regel meer0J0
Groete letters naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 cent per advertentie contant
Alle betalende abonnés op dit blad z(jn, volgens de bepalingen en onder da beperkingen op de polissen vermeld, tegen ongelukken verzekerd voor bedragen van
werken.
•verlijden
G VLD EN bij
verli.s van éen
hand «f voet
dsn sog.
den duim.
éen
wijsvinger.
•VLDRN bij
verlies van
den anderen
vinger.
De uitkeering dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij „Ocean", Bijkantoor voor Haarlem, Nieuwe Gracht 11.
„De Residentiebode", die met vol
ledige instemming ons artikel over de
Armbestuurskwestie te Velsen over
neemt en met onze conclusies het ge
heel eens is, merkt alleen aan dat wij
ons teo opzichte van den administra-
tóeven rechter zouden vergissen.
Wij stelden den burgerlijken rech
ter tegenover den administratieven,
eu zeiden dat de tweede in kwesties
Als deze des te eerder te kiezen is,
omdat hij ook billijkheidsoverwegin
gen in aanmerking mag nemen.
Neen, zegt „De Residentiebode"Ge
deputeerden mogen alleen zien naar
*et of algemeen belang.
Juist.
Maar daarom meenden we, die uit
drukking „billijkheidsoverwegingen"
precies in dit geval toch te mogen
gebruiken.
De burgerlijke rechter is streng
lormeel. Hij ziet in het burgerlijk
proces naar de wet, en naar niets an
ders. Eu zelfs mag hij niet uit zichzelf
de wet toepassen, maar is gebonden
aan den conclusies van den eischer.
tegenover dezen stelden we de
groote vrijheid van den administra-
heven rechter, die behalve naar de
lormeele en de materiëele wet, ook
naar andere overwegingen mag zien.
Die ten slotte zijn overwegingen zoo
formuleeren kan als hij wil, en daarom
redenen van recht en billijkheid zoo
heel dikwijls als „algemeen belang"
aan en mag beschouwen.
In dezen geest schreven we dan ook
de bedoelde zinsnede.
't Is geen „Rechthaberei" dat we op
de kleine aanmerking van onzen Haag-
schen collega even antwoorden, maar
het kan in Velsen, waar juist het bil-
hjkheidsargument in deze kwestie zoo
diep wordt gevoeld, zijn nut hebben,
onze meening nog eens ver
duidelijken en nader ontwikkelen.
len slotte zijn we het geheel eens
Eeet wat „De Residentiebode" schrijft
,er zijn beschouwingen over ons
'heitje: „men ruste in Velsen niet,
)jvoor alle pogingen zijn in het werk
„gesteld, welke tot een definitieve uit-
)>8praak omtrent het optreden van den
„Raad kunnen leiden."
De „Sociale week" zal, in September,
ais algemeen onderwerp „de gemeente
en de sociale kwestie" behandelen.
Wat daar voor talloozen te leer en
zal wezen, hebben we indertijd al eens
besproken.
En een blik op het programma,
verleden week in ons blad gepubliceerd,
bevestigt dat te volle.
Maar ook voor velen die er volstrekt
met zullen heengaan, die geen enkele
les bijwonen, is hier één zeer groote
les toch te trekken.
Dat zijn zij, die steeds maar bewe
ren dat men in de gemeente toch
vooral geen „principiëele politiek"
moet voeren.
„Laat dat maar zijn bij de verkie
zingen voor de Kamer: voor de ge
meente geven plaatselijke dingen den
doorslag en dan hebben we met Chris
telijke of Sociale politiek niet tema
ken"....
Zoo hooren we dikwijls, niet het
minst hier in Haarlem.
Welnudeze Sociale week behandelt
vijftien of zestien onderdeelen van
Christelijke, Katholiek-sociale
gemeentepolitiek.
Zoudt ge meenen, dat dit zelfs kón
geschieden, als in de gemeente naar
Katholiek beginsel geen „principiëele"
politiek door de Christelijke leden van
den Raad moest worden gevoerd?
En nu ontkomt ge niet aan deze
gevolgtrekking
De Katholieke beginselen schrijven
voor dat Katholieke raadsleden ook
Katholiek-sociale gemeentepolitiek zul
len voeren;
in die Katholiek-sociale gemeente
politiek staan we weder vierkant
tegenover het ongeloof en op den
bodem des geloofs, dus is samenwer
king met al wat Christelijk is, de
eenige weg;
zulk een samenwerking en zulk
principiëel optreden van raadsleden
is niet mogelijk, dan wanneer ook
degenen die hen kiezen, principiëel
samengaan.
Zoodat de conclusie is: ook bij ge
meenteraadsverkiezingen kan een Ka
tholiek kiezer, die naar Katholiek be
ginsel de gemeentepolitiek wil gevoerd
zien, niet anders doen dan principiëel
zich stellen tegenover het liberalisme,
het ongeloof, de anti-kerkelijke wereld
beschouwing.
ZWITSERLAND.
De groene fee.
Wie kent niet de groene fee?
Men behoeft geen drankbestrijder
te wezen, geen straffe tegenstander
van den j end ver of de alcohol, om
het alsem-aftreksel, dat onder den
naam „absinth" zulk een ontzettenden
opgang heeft gemaakt in eenige zuide
lijk gelegen landen, een vreeselijk,
en een voor volk en individu ontzag
lijk groot nadeel te vinden 1
De absinth vermoordt de hersens,
kweekt krankzinnigen, misdadigers en
zedeloozen, vernielt het lichaam en
verderft de ziel.
Haar invloed is duizendmaal heil-
loozer dan die van jenever en alcohol:
men behoeft er den bekenden roman
van Maria Corelli niet voor te lezen
om te weten hoe ontzettende ge
volgen het absinthgebruik in landen
als Frankrijk en Zwitserland na zich
sleept: de statistieken zijn daar om
het als wiskundig te bewijzen.
Geen wonder dan ook dat er tegen
het absinthgebruik een zeer sterke
beweging is ontstaan, die in België
reeds geleid heeft tot een algeheel
verbod van verkoop, die in Frankrijk
ook groote vorderingen maakt, en die
in Zwitserland gisteren een volksstem
ming heeft uitgelokt, om het geheele
land ervoor te sluiten.
Reeds hebben de kantons Wallis en
Genè ve vroeger een verbod van absinth-
verkoop uitgevaardigd, maar in deze
kleine ruimten had zulk eeu verbod
niet de uitkomsten, die men ervan
wachtte. Daarom hebben nu de voor
standers van het absinthverbod een
groote beweging op touw gezet, die
ten slotte geleid heeft tot het uitlokken
van een hoogste uitspraak, als hoe
danig het volksreferendum in Zwitser
land is te beschouwen.
Wij zijn benieuwd te hcoren, wat
het Zwitsersche volk zal besluiten.
MAROKKO.
Abdul Azis in actie.
Het schijnt dat de arme Abdul Azis
ten slotte toch nog eens probeeren
wil of hij althans iets van zijn ver
loren prestige kan terugwinnen.
Hij gaat toch naar Casablanca
zoo vertellen de Fransche bladen,
en dat zou zijn om te pogen, van daaruit
Fez te veroveren.
In Casablanca heerschen deFranschen
en resideert generaal d' Amade, dus
Abdul Azis is er heel veilig 1 Maar of
hij werkelijk op zoo ievs als verove
ring wil uitgaan De „Matin" ver
telt zelfs dat hij uit Rabat weggaat
omdat men daar óók vijandig tegen
den armen Sultan wordt en 6r Moelai
Hafid wil uitroepen 1
Hoe het ook zij veel geluk heeft
de Fransche beschermeling totnogtoe
niet gehad, al kan men ook niet
zeggen dat hij iets doet om het te
krijgen
AMERIKA.
Onafhankelijkheidsdag.
Zaterdag was het weer de befaamde
onafhankelijkheidsdag in de Ver-
eenigde Staten van Noord-Amerika.
Op dien dag is er in heel de republiek
een manie om vuurwerk af testeken
enzich daarbij meer of minder
ernstig te kwetsen. Elk jaar zijn er
honderden personen daardoor óf ge
dood öf ernstig gekwetst.
Tot nogtoe ontvingen we nog geen
bericht hoe het Zaterdag is afgeloopen.
De opstand in Paraguay.
De revolutie in de Zuid-Ameri-
kaansche Republiek Paraguay is uit-
geloopen op een volkomen nederlaag
der Regeering. De president der repu
bliek en de ministers] zijn gevlucht in
het Argentynsch gezantschapegebouw.
De oppositie heeft dus gewonnen I
Een pre ttig land! Aan het te
Parijs verschijnende tijdschrift „Pro Ar
menia" wordt uit Tiflis bericht, dat, naar
de aldaar wonende Armeniërs vreezen, dat
binnenkort weder een pogrom ep touw
zal worden gezet, daar de „Zwarte Hon
derd" reeds de noodige toebereidselen
heeft getroffen voor een moordpartij,
waarbij de gevangenen het eerst aan de
beurt zouden zijn. Dientengevolge ver
keert de bevolking in buitengewone
ongerustheid.
Het beruchte boulevardblad
„Le Matin" is te Parjjs in een proces,
door den Senator Humbert op touwge-
zet, veroordeeld wegens beleediging tot
de hoogste boete, 3000 francs, en 50.000
francs schadevergoeding. Overal wekt dat
vonnis bijval, want de „Matin" heelt
langzamerhand door zijn onbegrensde
speculatie op de minste hartstochten,
door zijn persoonlijke aanvallen en door
zijn aanmatiging, waardoor de „Matin"
zelfs vaak machtiger dan de regeering is
gebleken, veler haat zich op de hals ge
haald. Dit sensatieblad is wel het tee-
kenendste product van den modernen
Franschen geest, die niets meer heilig en
eerbiedwaardig achtl
EERLIJK, 5 Juli. De „Vossische
Zeitung" begint heden te publiceer
ren een, blijkbaar uit een authentiek
Bulgaarsch geheim stuk geput ver
slag' over de organisatie van den op
stand in Macedonië. Dit verslag acht
het beter, dat kleinere benden, dan
wel grootere ageeren, omdat kleinere
bewegelijker zijn, en omdat zij meer
den schijn wekken, zoo zij op eigen
terrein „werken", dat zij op initia
tief van Macedonië zijn opgericht,
en niet door Bulgaarschen invloed
zijn ontstaan. Verder wordt de in
voering van het militie-systeem aan
bevolen, daar hierdoor de benden
sterker gemaakt worden. Ook acht
het rapport het 't beste, dat er in
de actie der benden verandering in
treedt, en als het mogelijk is, dat ook
het moorden en het schrikbewind
uit 't programma verwijderd wor
den, omdat misdaden de Bulgaar-
sehe zaak in de oogen van Europa
compromitteeren.
De schrijver van het rapport is,
volgens de „Vossische Zeitung", een
een hoog Bulgaarsch ambtenaar, die,
in opdracht zijner regeering, de zaak
onderzocht.
Uit de Staatscourant,
Bij Kon. besl. van 2 dezer is in
verband met de ophefling van het
bestuur van den Assendelver Zeedijk,
eervol ontslag verleend aan D. Jonge-
jans als dijkgraaf en aan C. de Boer,
D. Reyne Jz., G. IJff Jbz., C. Reyne
Kz. en D. Jongejans Pz. als heem
raden in dat bestuur;
benoemd in het bestuur van den
polder Assendelft, tot dijkgraaf P.
Kleyne Gz. en tot heemraad J. Al
Kz., D. Jongejans Pz., J. van der
I.aan Ez. en K. de Boer Az., allen te
Assendelft.
De Gemeente-fmanciën.
Door de Schiedamsche gemeente
raadsleden J. O. Bender, M. C. M. de
Groot en J. M. v. d. Schalk is aan
v. d. Schalk is aan den Raad aldaar
het voorstel gedaan, een adres te zen
den aan de Koningin, waarin wordt
gezegd
dat de geldmiddelen van vele ge
meenten, ook die van Schiedam, in
zorgelijken toestand verkeeren;
dat de Staat, zonder zijne schade,
daarin een aanmerkelijke verbetering
zou kunnen brengen door zijn krediet
op de geldmarkt aan de gemeenten
ten goede te doen komendat daarvoor
slechts noodig ware, dat de Staat aan
de gemeenten de noodige kapitalen
verschafte tegen de rente, waarvoor
de Staat leeningen sluiten kan;
dat de gemeenten daarvoor belang
rijke bedragen besparen zouden aan
rente, commissiën, drukwerk en ad
ministratie
dat de Staat slechts weinig gevaar
zou loopen en voor zoover rente en
aflossing door een gemeente verschul
digd, de rijksuitkeering niet overtreft,
zelfs geenerlei gevaar;
dat de Staat de kosten van admi
nistratie desnoods op de leenende ge
meenten zou kunnen verhalen.
De Maasbode.
Naar door „De Maasbode" wordt
medegedeeld, zal in December door
dit blad een ochtendblad worden uit
gegeven, waaraan tevens wederom een
uitbreiding van de courant zal wor
den verbonden.
Het „Katholieke Ochtendblad", de
groote Roomsche krant met ochtend
en avondeditie, zal dan eindelijk er
komen, en wel door de energie van
het blad uit de Maasstad, dat in de
laatste jaren met reuzenschreden is
vooruitgegaan.
Wij wenschen onzen Rotterdamschen
collega oprecht geluk met deze nieuwe
uitbreiding en die grootsche plannen,
die bewijzen dat onze Katholieke pers
in het algemeen, en de wakkere Rot-
terdamsche Katholieke collega in het
bijzonder, levenskracht en levensmoed
genoeg bezit om langzamerhand
alle die zoozeer gewenschte strijdmid
delen, waarover zoo lang is geschreven
en gesproken, te kunnen plaatsen
tegenover de macht der liberale en
neutrale pers.
Moge het succes, dat „de Maasbode"
verdient, haar ook in die nieuwe,
grootsch opgezette periode die het blad
ingaat, niet ontbreken 1
Het zal aan het Roomsche leven in
ons land ten goede komen 1
„Moleschott".
Het al populair geworden weekblad
„Moleschott", waarin zooveel nuttige
wenken op het gebied der gezondheids
leer, der hygiëne on der populaire
geneeskunde, treedt zijn tweeden jaar
gang in. Het heeft in den eersten
jaargang bewezen, recht van bestaan
en recht op belangstelling te hebben:
het eerste nummer van den nieuwen
jaargang bewijst dat het in die rich
ting voortgaat.
Woelingen op Sumatra's Westkust.
Blijkens een uit Nederlandsch-Indië,
ontvangen telegram, wordt in de on-
derafdeeling Oud-Agam (residentie
PadaDgscbe Bovenlanden) geregeld be
lasting betaaldjde pasar der hoofdplaats
van Fort de Koek wordt druk bezocht;
iD Laras Baso is de rust hersteld. Een
detachement militairen is gezonden
naar de onderafdeeling Moeara Laboeh,
(afdeeling 13 en 9 Kota), waar het
onrustig is.
Hu fluitend© de doos in.
Ten gevolge van ©en proces-ver baal,
opgemaakt tegen het lid van den
Roozendaalschen raad, dat een open
bare vergadering van dit colleg»
twee achtereenvolgende malen on
mogelijk maakt», door op een spoor-
fluit te gillen, dat hooren en zien
verging, zal tegen bedoeld raads
lid rechtsingang worden verleend,,
volgens het wetsartikel, dat zegt
„Strafbaar is hij, die met voorbe
dachte rade een geoorloofde open
bare vergadering verstoort, zoodat
deze geen voortgang kan hebben."
De aanrander te pakken.
Kader meldt men uit Dostinchem,
dat de aanrander van vrouw G. te
Steenbergen, is gearresteerd en naar
Doetinchëm is overgebracht. Het is
een oud-verpleegde van het gesticht
„De Kruisberg".
Kog juist bijtijds. In de
militaire cantine, te Harderwijk,
werd een horloge vermist.
Het vermoeden viel op een ad-
spirant-koloniaal, die de kazerne
weer had verlaten, wat hem vrij
stond, omdat hij nog niet geteekend
had.
Terwijl onderofficieren en politie
er op uitgingen om den vermiste op
te sporen, had deze op den weg
naar Ermelo aan een Harderwijker
©en horloge verkocht-
Toen laatstgenoemde te H. van
den diefstal hoorde, lichtte hij de
politie in, haar meedeelendei dat de
verkooper van het station Ermelo
naar Rotterdam zou gaan-
Een agent van politie en ©en on
derofficier togen nu naar genoemd!
station, waar zij den bewusten per
soon aantroffen en arresteerden.
Een reeks miséries. Vrij
dagnamiddag is bij het baden in dis
Maas tegenover die Céramique te
Maastricht, verdronken de 22-jarig©
P. Bronsaer, opperman.
De landbouwer A. B., te Bunscho
ten, bij Bameveld, die Dinsdag bij
het rijden van hooi van den wagen
viel, is thans aan de gevolgen over
leden.
De oudste zoon van den heer V,
in de Boven-Nieuwstraat, te Kam
pen, had een pistooltje, waarmee hij
zich dikwijls vermaakte. Door een
ongelukkig toeval ging het wapen
Zaterdagmiddag onverhoeds af en
het kogeltje trof een jonger broer
tje achter het oor in het hoofd, waar
(Naar het Fransch.)
22)
jk scheidsrechter in uw ge»
achii zyn vroeg Guillaume, terwijl
h^hem met een blik van gezag aan-
Gaarne, z»i pachter. ,",H ge
niet het volste vertrouwen van den
beer Ealamon; dat is voor mij ge
noeg.
„En voor mij ©Veneens," voegd-j
de burggraaf er bijneem
-Voorstel aan.
„Dan is mijn uitspraak deze: de
neer de la Rocheferney zal juffrouw
'Bemand sproken in mijn© tegenwoor
digheid."
„Buiten, mij om vroeg de pach
ter,
„Ja* mijnheer Bernard- Ee,n oom
ïs altijd hinderlijk," voegde hij: er
guitig .bij.
„Goed dan," hernam de pachter.
„En waar
„Ia de open llucht," antwoordde
Gtixllammie, „in de schaduw der boo-
men. Laat ons op het gras gaan
Witbjjten."
Bemand, gievolgd dojor twee
knechts, die de manden droegen,
ging vooruit, ten einde de beide reizi
gers bij zijn huisgenooten aan te
kondigen en over bet gereedmaken
yan het ontbijt t© waken. Hij had de
plaats yan samenkomst nauwkeurig
beschreven. Een kwartier na Ber
nard, wandelden Leopold en Guil
laume naar den zoom van het woud
men zou het dejeuner gebruiken bij
de bron, een schilderachtig plekje.
Bernard liep hen tegemoet en geleid
de hen naar eeu viersprong in het
woud- .bedekt met gras en heide
kruid; rechts liep een heldere beek;
welke uit een, met klimop begroeide
rots ontsprong, links strekten zich
de onmetelijke weidevelden uit. Eeu
wenoude eiken en sparren, vormden
met hunne .wijd uitloopende takken
het dak. Schooner plekje was wel
niet denkbaar.
Juffrouw Bernard stond op, bij
de nadering der gasten, en ging hen
eenige schreden tegemoet om hen te
verwelkomen, de beide meisjes had
den ©en omgevallen boom tot zit
plaats gekozen. Rpsemonde wend-
die het hoofd niet om'zij scheen ge
heel verdiept in het samenvlechten
van eenige biezen. Marguerite keek
de reizigers met nieuwsgierige ver
wondering pan. Juffrouw Bernard
maakte een© buiging voor den zaak
gelastigde van den heer Fala-mon en
stelde hare gezellinnen voor:
„Dit is mijn nichtje, mijnheer, en
dat is mijn dochter."
Zich daarop .tot Leopold wenden
de, vervolgde hij„U. kent Margue
rite reeds, beer burggraaf, dus heb
ik de eer u mijn nichtje voor te
stellen."
De burggraaf boog. Hij Was bleek
en zenuwachtig, doch hield zich
goed. Rosemonde had, schier on
merkbaar, een neiging gemaakt, zon
der echter hare plaats te verlaten.;
Guillaume bracht Marguerite de
groeten yan mevrouw Ealamon en
hare dochter, waarop hij Rosemonde
toesprak, terwijl hij slechts met
m!o(eite :zijn|e ontroering' meester
bleef
„Mijnheer Bernard heeft u onge
twijfeld reeds een brief overhandigd,
juffrouw; ,dien ik voor u medege
bracht heb. Een kostschoolvriendin
van u, mevrouw De Ronoy heeft
hem geschreven."
„Ik heb hem ontvangen, dank u,
mijnheer," antwoordde Rosemonde.
De zachte, welluidende stem drong
tot in het diepst van Leopold's ge
moed door.
Bernard kwam zeggen, dat de ta
fel gedekt was, en wees daarbij op
een sneeuwwit laken, hetwelk men
op het gras uitgespreid had. Allen
namen op den grond plaats, volgens
de aanwijzing der pachtersvtouw.
Rosemonde kwam schuins tegenover
den burggraaf te zitten»
Guillaume was bijna voortdurend
aan het woord, waarbij hij zich uit
sluitend tot Bernard of Catherine
wendde, die hem dan verstrooide ant
woorden gaven. Van tijd tot tijd wis
selden Marguerite en Rosemonde op
gedempten toon eenige woorden.
Laatstgenoemde sprak zieer weinig,
doch toonde zich niet beschroomd;
aan haar kalm, ingetogen voorkomen
zou men gemeend hebben, dat Guil
laume's reisgezel voor haar een ge
wone vreemdeling was, die het land
bereisde.
Guillaume ontbeet met smaak; de
burggraaf daarentegen, at weinig
doch dronk des te meer van den ou
den Sauteme, welke Bernard voor
deze gelegenheid te voorschijn ge
haald had. In zijn geval zou een
goed glas wijn hem steun kunnen
geven.
Het dejeuner muntte niet uit door
vroolijkheidalleen Guillaume had
zijne gewone opgeruimdheid niet
verloren. Toen allen opgestaan wa
ren, nam ide pachter Rosemonde een
oogenblik ter zijde en sprak haar
eenige woorden toe. Het jonge
meisje werd beurtelings bleek en
rood. Eindelijk kreeg .zij de spraak
terug en zeide
„Het is goed; alleen spijt het mij,
dat u er niet bij .zijt."
„U kunt het volste vertrouwen,
stellen in den heer Guillaume. Hij
is de vriend van uwen waarden
voogd. Bovendien zal ik binnen uw
bereik blijven."
Nu begaf Guillaume zich, gevolgd
door den burggraaf naar eenige met
mos begroeide eiken, aan welker voet
enkele rotsblokken boven den grond
uitstaken.
„De zitplaatsen zijn reeds gevon
den," zeide hij.
Bernard geleidde Rosemonde naar
hen toe*
„Juffrouw," sprak hij, op kalmen
toon, „de heer Guillaume verzoekt
u beleefd, hem eenige oogenblrkken
gehoor te gunnen. Ik hoop, dat u
den heer de la Rochefemey zult toe
staan, eveneens aan het onderhoud
deel te nemen. Het betreft eenige
verklaringen, welke; deze hoeren u
gaarne wenschten te geven en voor
u van belang kunnen zijn. Ik zeg u
nadrukkelijk, juffrouw, dat de heer
Guillaume een vriend is van den
heer Falamon."
Met deze zeer diplomatisch© woor
den verzocht de pachter zijn nicht
op .©en der rotsblokken plaats te
nemen. Guillaume ging naast haar
zitten; de burggraaf bleef op ©mi-
gen afstand staan.
Bernard verwijderde zich met ©ene
buiging.
„ÏWe gijn n ten hoogste dankbaar,
juffrouw," begon de vriend van den
bankier, „dat u aan ons verzoek vol
daan hebt [Wij willen geen mis
bruik yan uwe goedheid maken. De
burggraaf en ik verstaan de kunst
van kort «en bondig te zijn. Ik stel
hem u voor, juffrouw, als een der
meest rechtschapen lieden, en als een
naaste bloedverwant en vriend van
mevrouw De Ronoy, uwe kostschool
vriendin."
„Hoe maakt die lieve Charlotte
het?" yroeg Rosemonde, om toch iets
te zeggen.
„Uitstekend, juffrouw. Zij schreef
u waarschijnlijk over de reilen van
het bezoek des heeren de la Roche
femey
„Hier is haar brief," antwoordde
Rosemonde, terwijl zij hem aan Guil
laume overreikte. „U moogt hem
voorlezen, mijnheer."
De beide reizigers stonden ver
baasd over zooveel kloekheid en
eenvoud.
„Eigenlijk hebt u groot gelijk, juf
frouw, meende Guillaumedez©
brief kan, hetgeen ons op het hart
hart ligt, duizendmaal beter uitleg
gen, dan wij.
Guillaume las daarop den volgen
den brief voor-
„Lieve Rosemonde. Ik heb een ver
zoek aan u, die het schoonste karak
ter heeft hetwelk ik ken
„O," zeide Bernard's nichtje, ter
wijl zij de hand uitstrekte om den
brief terug te nemen, „staat er dat
in. Ik heb hem slechts vluchtig door-
loopen. Ga niet voort, mijnheer!"-
Wordt vervolgd).
