Kerknieuws.
Koloniën,
Wat anderen zeggen.
Onderwijs.
2e. Oprichting „Weduwensteun" en
ten 3e. bespreking „Coöperatie."
Personalia. De heer J. P. La-
gerberg, timmerman en aannemer al
hier, is door den Commissaris der
Koningin benoemd tot lid der ge
zondheidscommissie in dit district.
Een wonderdier. Als een bijzon
derheid kunnen wij mededeelen, dat
bij den heer J. Nicola alhier een
varken geboren is met 8 pooten, 2
goed ontwikkelde achterlijven en een
kop.
Het varken heeft nog eenige uren
geleefd.
A a n r ij d i n g tram. Bij de Post-
brug werd gister een wagen met bloem
bollen door de stoomtram aangereden
doordat de voerman verkeerd uithaal
de. Een der wagenwielen was gebro-
en de as verbogen.
Het kar wij. Het karwij-dorschen
beeft een aanvang genomen en is
reeds aan de graan beurs te koop aan
geboden te Hoofddorp. Hoedanigheid,
hoeveelheid en prijs laten niets te
wenschen over. Een goed begin.
Personalia. Door B. en W. is
bepaald, dat de beer J. Berrevoets,
thans hoofd dor o. 1. school no. 6,
doch destijds op verzoek overgeplaatst
naar school no. 5, in functie zal treden
op 1 Augs. a. s.
De heer F. Brouwer, onderwijzer
te Nieuw Vennep, komt voor als no.
2 op een voordracht voor gelijke be
trekking te Broek in Waterland.
Burgelijke Stand.
BEVERWIJK. Overleden: J. H.
Brinkmans, 3!/2jsar.
Bevallen: D. RosbagBoelhou
der, d.
BLOEMEND AAL. Bevallen: H.
RoosenVan den Aardweg, z.
Overleden: C. E. Noors, 78 j.
S. Vijevano, 81 j. N. A. Faase, 46 j.
G. Blokdijk, 46 j.
HAARLEMMERMEER. Onder
trouwd: J. W. Bontje wedr. en S.
van Beek wed. K. Dekker en G.
van Arkel. G. Oudshoorn en G.
Bochoven. A. F. Schöder en M. v.
Wieringen.
Gehuwd: T. van Duijn en M. C.
Cornelisse. A. Verhoeve en G. Balk.
Bevallen: M. W. Dol geb. Hon-
coop z. M. Kroon geb. Van 'tRiet
z. L. Lanser geb. Spaargaren d.
M. Korsuize geb. Bokhorst z. L. G.
C. Metz geb. Rodermond z. C.
Groen in 't Wond geb. Duinhoven
(z. en d.) M. van Schil geb. Heems
kerk d. G. Griek8poor geb. Griek-
spoor z. S. v. Gefien geb. Kun3t d.
H. M. v. LeeuwenSchonhage z.
Overleden: Rikje Ackerman 7
m. I.aurektius Johannes Hoogduin
5 m. A. Blij leven, 64 j. E.
Spaans, 64 j.
HAARLEMMERL1EDE c. a. Ge
trouwd: J. G. van Dongen en W.
Swenneker.
Bevallen: D. v. d.PuttenSmal,
z. A.van DiepenVan Wouderen, d.
HEEMSKERK. Ondertrouwd:
Jacobus Folkert Tuin, 30 j. van Heems
kerk en Anna Boon, 27 j. van As-
sendeift.
Bevallen: M. W. Willems-Roos, z.
C. van Dorp-ven WijDgaarden, z.
Overleden: J. J. Sinmge,3mnd.
z. v. J. Sinnige-v. Egmond, per extract
uit Haarlem.
HEEMSTEDE. O n d e r t r o u w dM.
P. Steinhauer en A. C. de Graaff.
Bevallen: A. Kol-van Hage, d.
N, Rot-Ver wei, z. M. Hageman-
Floris, z. C. M. J. Hoogenstein-Schef-
fer, d. T. Compier-van Bakel, d.
M. M. van Rijn-Schijvens, z.
G. van Zadel-Zwemmer, z. A. C.
D. M. ElderingHuijsser d. J.
Ver JonkschotBergmans z. M. W.
SabelisHorn z.
Overleden: Wed. M. C. Lange-
veld, 63 j. D. Leuven, 75 j.
LISSE. Ondertrouwd: K. F.
Daudey en M. M. van Dijk. A. v. d.
Berg en A. Sprokkelenburg.
Geboren: Franciscus Johannes
Jacobus, z. van J. Damen en C. Rus
man. Bernardu3 Hendricus, z. v.
M. van der Reep en H. Heemskerk.
Overleden: Levenl. z. van J. van
Diest en M. Bourgoüje.
NOORD WIJK. Geboren: Johan
nes FraDciscus Abraham, z. van Jan
Kret en M. H. A. Bekkering. Pe
trus Johannes, z. van W. van Bohemen
en B. Duijndam. Nicolaas, z. van
P. van Beveren en T. van der Luijt.
Johannes Cornelis, z. van H. J.
Salman en C. H. van Ruiten.
Overleden: Arie van der Niet,
64 j. gehuwd met Gatharina de Winter,
weduwnaar van Leuntje van Roon.
NOORDWIJKERHOUT. Geboren:
Maria Cornelia, d. van J. G. Rem-
mertwaal en C. van Velsen, Catha-
rina Cornelia, d. van C. Heemskerk
en H. Koster
Getrouwd: M. A. J. Alkemade
en H. M. van Haaster.
Overleden: Ch. Hut wed. A. de
Jong 87 j.
Ondertrouwd: G. N. Croese en
F. B. van Dorp.
Bevallen: J. Drost geb. Godefroy
z. M. van Munster geb. van der
Star d. J. M. van der Voorn geb.
van der Plas d. K. van Duiven-
bode geb. de Vreugd z.
Overleden: J. A. M. Noorder-
meer, 7 j.
Bevallen: J. Scheelings-Veldhui
zen, z. M. Linnekamp-Hoogwout, z.
Bevallen: E. W. Hartendorp-Van
der Giezen, z. P. M. Hartog-Finson, z.
Geboren: L. P., z. v. Ch. Moer
kerk en B. M. Humine.
Bevallen: J. Koper-Couprie, d.
P. M. Kruse-Ahling, z. M. H. van
't Hof-Hückels, z.
Overleden: D. E. Cazander,5 j.
D. van den Bos.
De reorganisatie van de
H. Congregatie van den Index.
De Romeinsche correspondent van
de „Schweiz. Kirchen-Zeitung" schrijft
aan zijn blad de volgende bijzonder
heden omtrent de reorganisatie der
H. Congregatie van den Index.
Bekend is, dat deze correspondent
iemand is uit de hoogste kerkelijke
kringen, die dus uitstekend kon zijn
ingelicht.
Zoodra bekend werd, schrijft hij, dat
de H. Vader zich met de geheele re
organisatie van het kerkelijk beheer
bezighield, waren velen nieuwsgierig,
hoe het wel gaan zou met de recht
bank welke tot taak heeft, de geloo-
vigen te beschermen voor het gevaar
dat hen bedreigt door het lezen van
boekeD, die óf niet in overeenstem
ming zijn met de zuivere leer der
openbaring öf aan de goede zeden
schade kunnen toebrengen.
In den laatsten tijd voelden velen
zich geroepen, den H. Vader en de
Duitsche bisschoppen op de, naar zij
meenden, onverdragelijke misstanden
bij de Index-congregatie opmerkzaam
te maken.
Een geheel ongehoorde wijze van
optreden, die met den Germaanschen
geest, zoo beweerden zij, gevoelig in
tegenspraak was, maakte deze kerke
lijk instelling voor dezen tijd zeer on
doelmatig en eischte ten spoedigte
grondige hervorming, wanneer men
niet de instelling zelve wilde afschaf
fen. En aan hervormings-voor6tellen
ontbrak 't waarlijk niet. Natuurlijk
was men dus zeer beniewd, daar de
H. Vader eene reorganisatie van het
geheele Congregatie-wezen beoogde,
eens te zien, of en hoe men van deze
welwillende voorstellen op het Vati-
caan gebruik zou maken. De spanning
was niet minder groot bij hen, die
zonder geroepen te zijn, hunne voor
stellen betreffende het beheer der ker
kelijke aangelegenheden den H. Vader
aanboden, dan bij hen, die in dit op
treden eene onbegrijpelijke opgebla
zenheid en eene ergelijke fout zagen.
Reeds was van zeer bevoegde zijde
(b.v in de „ApologetischeRundschau")
er op gewezen, dat die vermeende
misstanden slechts in de verbeelding
bestonden en op volslagen onwetend
heid betreffende de werkzaamheid der
H. Congregatie van den Index be
rustten, maar nog ontbrak van de
zijde van den H. Stoel de een of andere
kennnisgeving, waaruit blijken zou,
hoe de houding van de tegenstanders
der Index-congregatie op het Vaticaan
beoordeeld werd.
Bij de reorganisatie der Romeinsche
congregaties bood zich hiertoe eene
welkome gelegenheid aan. Hoe heeft
nu de H. Stoel het bovengeschetste
optreden beoordeeld?
Is de Index-congregatie mis
schien opgeheven? Neen. Is zij
gereorganiseerd? Neen. Zijn hare vol
machten verminderd Integendeel.
Niet alleen dat deze Congregatie geen
enkele hervorming heeft ondergaan,
zijn hare volmachten zelfs uitgebreid
de Indix-congregatie zal er zich in
den vervolge niet mee vergenoegen,
boeken, die door anderen ter barer
kennis gebracht worden, te onderzoe
ken en indien noodig te verbieden;
zij zelve zal van ambtswege op de
verschenen boeken toezicht uitoefenen
en wat in de termen valt, om veroor
deeld te worden zal zij voor haar ge
rechtshof brengen.
Ook zal zij den bisschoppen, indien
noodig, hunne strenge verplichting
in het geheugen terugroepen, tegen
aanstootelijke geschriften hunnerzijds
op te komen. Daardoor wordt de
Index-congregatie nauwer verbonden
met het hoogste kerkelijke college in
geloofszaken, met het H. Officie, zoo
dat de leden der eene Congregatie
voortaan met die der andere over ver
bod van boeken, die bij een der beide
Congregaties ter sprake komen, kun
nen ter rade gaan.
In ieder geval blijkt hieruit wel,
dat zij, die onlangs om eene hervor
ming der Index-congregatie, om be
perking harer volmachten, ja, om hare
algeheele opheffing riepen, niet op
het goede pad waren. Wanneer zij nu
hun denken en voelen in overeen
stemming willen brengen met de Kerk
(sentire cum Ecclesia), dan moeten
zij in het openbaar hun oordeel over
de Index-congregatie wijzigen.
Welk Katholiek kan er aan twijfe
len, dat de H. Vader bij een maat
regel, die voor het geheele beheer der
Kerk van zoo verstrekkende beteeke-
nis is, zich verheugt in dien bijzon
deren bijstand van den H. Geest, die
hem door den Goddelijken Stichter
der Kerk beloofd is?
Het gunstig bekende orchest, onder
leiding van den grijzen, maar nog
altijd jeugdigen directeur Pater de
Sonnaville wiens verdiensten ver
leden jaar door de Regeering zijn
erkend, toen hem het officierskruis
der Oranje Nassauorde werd verleend
voerde uitmuntend geschoold en
met opgewektheid een drietal muziek
stukken uit. Vooral de wals van A.
Walter, die de feestelijke stemming
tusschen de prijsuitdeeling verhoogde,
viel zeer in den smaak.
Vóór de prijsuitdeeling een farce in
twee tafereelen, door een zevental jon
genlui rolvast en aardig gespeeld.
Vooral voor persmuskieten was dit
stuk van waarde. Het droeg tot titel
„De Landbouw, weekblad voor Chica
go". De wederwaardigheden van den
directeur, tevens redacteur van een
bloeiende landbouwcourant, worden
daarin geestig geschetst.
Eerst de moeilijkheden van het
werk, aanhoudend gestogrd door de
telefoofi, daarna de keus van een
medewerker, (plaatsvervanger bij af
wezigheid) als de zenuwen van den
journalist er onder zijn en hij er uit
moet. Dan het brutaal optrenen van
een volkomen onbekwaam, maar door
bluf zich reddend gelukzoeker, die
echter in een minimum van tijd de
courant er onder werkt. Ziedaar het
gegeven van deze farce, welke tevens
de les bevat, dat men zonder kennis
en opleiding zich maar niet voor
persman kan uitgeven. Het publiek,
dat talrijk was opgekomen, toonde
zich zeer ingenomen met de voorstel
ling, maar was niet minder dankbaar
voor de zorgen, welke „Katwijk" als
van ouds aan zijn jongelui wijdt.
(„Res")
Spoor-en Tramwegpersoneel de Groeps
vertegenwoordiging niet gebruiken om
de belangen van het personeel te be
hartigen, maar om propaganda te
maken voor hunne eigen partij, d.w.z.
voor de S. D.A. P. in 't N. V.
Dus kameraden, ge weet het nu;
kiest ge de leden der Ned. Vereen.,
de volgelingen van Rosenveldt, Harms,
v. d. Berg en Michielsen, dan weet
ge vooruit al, wat ze voor Uwe be
langen doen
Zichzelven dienen!
Daarom kiest flinke mannen, die
Uwe belangen behartigen en ver
dedigen, en dat ge die mannen vindt
in het Ned. R.K. Secretariaat
van Spoor- en Tramwegperso
neel, dat hebben onze mannen in
de afgeloopen periode getoond. Wij
kunnen ze daarom vrij wederom aan
bevelen.
ÏNGEZONDEN.
Nagekomen Kerkbericht.
BENNEBROEK.
Zondag, half 8 Vroegmis, 10 uur de
Hoogmis, 2 uur Catechismus, 3 uur de
Vespers.
Maandag, Dinsdag, Woensdag, Donder
dag, Vrijdag en Zaterdag, kwart over 8
h. Mis.
Zaterdag, 's namiddags van 4—8 uur ge
legenheid om te biechten.
In ondertrouw zijn opgenomen
Theodorus Haagestijn, weduwnaar van
Geerlruida Willems met Petionella
Krammer, en
Bartholomaeus Peters met Cornelia
Petronella Schoone.
Prijsuitdeeling te Katwijk.
In het St. Willibrordus gymnasium
met Handelsschool te Katwijk aan
den Rijn is gisteren wederom hot
jaarlijksche feest der prijsuitdeeling
op waardige en aardige wijze verloo-
pen. In de feestelijk versierdo aula
waren oaast den Zeer [Eerwaarden Di
recteur, pater Bosch van Oud-A melis-
weerd, gezeten de HoogEerwaarde
Presidenten van Warmond en Hage-
veld en om hen heen een breede schaar
van geestelijken, vooral uit dit Gewest,
Tegen de wanden der zaal zaten de
jongelui verlangend te vernemen, welke
winst zij in den geestelijken wedloop
van dit jaar mochten behalen. En
achter de geestelijken vele ouders, die
hoopten dat hun kinderen bewijs van
goede studie mochten verkregen heb
ben en wier hart kind zijnde met
kinderen niet minder bl popelde
als hun naam, in hun kind gekroond,
werd afgeroepen.
Misbruik van de Groeps-
vertegenwoordiging bij
het Spoorwegpersoneel.
Wij lezen in „Het Rechte Spoor,"
orgaan van het Ned. R. K. Secreta
riaat van spoor- en tramwegpersoneel
Tot heden verkeerde het personeel
der Spoorwegen in de vaste overtui
ging, dat de Groepsvertegenwoordiging
gebruikt werd om algemeene wenschen
en bezwaren ter kennis van de Direc-
tiën te brengen en z. m. op te lossen.
Zoo behoort het ook te wezende
Groepsvertegenwoordiging dient ge
bruikt in het algemeen belang van
het personeel.
Het Orgaan der Ned. Ver. van
Spoor- en Trampersoneel, no. 13 van
27 Juni l.i. denkt daar echter heel
anders over.
In het verslag (van den 2den dag)
van de Algemeene Vergadering lezen
we het volgende ('tls toevallig punt
11 der agenda, ook gek)„De Alge
meene Vergadering besluite, dat onze
Vereeniging als zoodanig niet mede
werkt tot instandhouding der Groeps
vertegenwoordiging, door onze beste
mannen te doen kiezen in de verschil
lende groepen."
Dat was 'n voorstel der Afdeeling
Ede.
Rosenveldt als Voorzitter is daar
tegen„Als groepsvertegenwoordiger
is spr. veel in de gelegenheid propa
ganda, voor de organisatie te maken.
We zullen de menschen onder ons
bereik hebben, wanneer ons voorstel
aangenomen wordt, anders (let wel
op)zullen we een krachtig mid
del van propaganda missen."
En verder
„We gebruiken de groepsvertegen
woordiging niet alleen als pro
pagandamiddel, maar ook om
goed op de hoogte te komen van de
wenschen en grieven van het perso
neel".
Een duidelijker betoog behoeven
de heeren ons niet te geven. Zij ver
klaren het hier duidelijk genoeg, dat
zij de Groepsvertegenwoordiging op
de eerste plaats gebruiken als pro
pagandamiddel voor hunne vereeni
ging en voor de S. D. A. P.
Mooi zoo!.... En de Maatschappij
vergoedt hun reis- en verblijfkosten.
Me dunkt de Directiën mogen van
deze uitspraak op de Algemeene ver-
dering der Ned. Vereeniging wel eens
nota nemen. En het personeel, dat
wederom op den vooravond der ver
kiezingen staat, mag het wel eens in
z'n ooren knoopen, dat de H.H. van
de Nederlandsche Vereeniging van
Het sneuvelen van sergeant Siegers
Den len Mei. zoo wordt aan het
„Soerab. Handelsblad" uit Makassar
geschreven, verschenen in het bivak
te Kanangar, Oost Soemba, de hoofden
Loedji Damanamoe van kampong
Kadjangi (landschap Karera) en Oem-
boe Marahoong van kampong Mehang
Mata (Massoe). Dezen waren door den
bivak-commandant, sergeant Siegers,
opgeroepen en werden aangehouden
tot het verstrekken van inlichtingen.
Zij beweerden, dat Oemboe Nai
Laki hoofdleider van den aanval
op de patrouille Breijman opden2en
April jl. en de andere hoofden van
Massoe en Karera zich wenschten te
onderwerpen, doch omdat zij bevreesd
waren voor de militairen in het bivak,
den sergeant Siegers verzochten, met
een kleine patrouile op ongeveer !/4
uur afstand buiten het bivak te ko
men.
Siegers liet zich verleiden en begaf
zich zelf ongewapend, in den middag
van den 5den Mei, slechts door 5
inlandsche fuseliers vergezeld, naar
Kedjoe, circa */4 uur van Kenangar
gelegen. Daar waren de hoofden met
ongeveer 150 volgelingen, allen met
lans en Klewang gewapend, vereenigd.
Oemboe Mai Laki leverde twee per
sonen uit, die den nachtelijken aan
val op de patrouille Breijman zouden
hebben ondernomenéén hunner was
nog een knaap. Siegers wees Oemboe
Nai Laki op het onwaarschijnlijke
van zijn verhaal en stelde hem voor,
naar Kanangar te gaan, om daar de
zaak verder te onderzoeken, welk
voorstel werd aangenomen.
Op een modderig, hellend, glibberig
gedeelte van het pak gekomen, wei
gerde Oemboe Nai Laki verder te
gaan. Siegers drong er op aan den
tocht voort te zetten en stak daarbij
zijn hand naar Oemboe Nai Laki uit,
waarschijnlijk om zijn aandringen tot
medegaan te verduidelijken. Deze gaf
hem dadelijk daarop met zijn lans
een steek, het sein tot een algemeenen
aanval.
De overmachtige bende drong tus
schen de fuseliers inin een oogenblik
waren allen neergelegd en onthoofd.
Slechts een der aanvallers kon wor
den neergelegd. De wapens met toe
behooren der gesneuvelden werden
door de bende meegenomen.
Een uit het bivak op het schieten
ter hulp gesnelde patrouille werd met
vuur ontvangen; het gelukte haar
echter spoedig den vijand te verdrijven
de vervolging werd echter niet ver
genceg doorgezet.
De patrouille keerde met de lijken
der gesneuvelde makkers naar Kanan
gar terug. De vijand had de hoofden
ditmaal niet meegenomen. Verder
werd op den vijand, die zich op de
heuvels nabij het bivak had opgesteld,
vuur afgegeven tot 2 hunner sneuvel
den bende verdween daarop.
Siegers en de zijnen werden weder
het slachtoffer van te veel vertrouwen
op eigen kracht en het onderschatten
van den vijand.
De patrouille, die uitrukte, was veel
te zwak, waardoor de noodzakelijke
veiligheidsmaatregelen om den vijand
bij den marsch naar het bivak op
een behoorlijken afstand te houden,
niet konden worden genomen.
Voor den inhoud dezer rubriek stelt de
Redactie zich niet aansprakelijk.
Van ingezonden stukkengeplaatst oj
niet geplaatstwordt de copy den inzeïï'
der niet teruggegeven.
Bidden in de kazerne.
Geachte Redactie.
Naar aanleiding van bovengenoemd®
quaestie en de artikelen, welke daar
over in verschillende couranten gestaan
hebben, zij het mij vergund ook mijn®
meening in uw geacht blad uiteen t®
zetten.
Wanneer men de verschillende ar
tikelen leest, zou men haast tot d®
conclusie moeten komen, dat er heel
wat moed toe behoort om vóór en n»
het eten in de kazerne te bidden,
omreden er zoo dikwijls spotters zullen
zijnom van erger, als met eten wer
pen of zoo iets, niet te spreken. Ik
heb mij daarover dikwijls verwon
derd, over het geschrijf namelijk. Zelj
heb ik als milicien twee jaar gediend
en, zooals ik thuis en overal elders
gewoon was, altijd vödr en na het
eten gebeden.
Nu moge het misschien wat ong®'
looflijk klinken, doch ik moet zeggen
tot eer van allen met wie ik gediend
hebnooit ben ik daarover lastig
gevallen, zoover ik weet; (misschien
één keer). Het kan nu wel gebeurd
zijn, dat er in stilte mee gespot is»
doch overluid niet. Er werd heel geen
„stilte" gecommandeerd en toch w®9
het rustig. Heusch, ik geloof, dat d®
kwestie beter door de miliciens zen
opgelost wordt, dan door de „stilte'-
Niet dat ik dit laatste afkeur, in
geheel niet, 't is zeer goed. Wel be'
twijfel ik, of het menschelijk opzicht
wat toch ten slotte de oorzaak va®
het niet-bidden is, daardoor wegge*
nomen wordt. Een klein voorbeeld-
Ik zat eens met een vesting-artilleris'
te praten, die zijn brood opat. ('t Wa®
niet in de.kazerne). Na afloop daarvan
bad hij. Ik vroeg, of hij dat in de
kazerne ook deed. 't Antwoord wafl:
„Neen". Toch werd daar „stilte" g®'
commandeerd.
En verder, 't is slechts voor een paar
dagen, daarna let geen mensch er meet
op. Men moet daar Diet mee beginnen,
als men een paar maanden reeds heen
gediend, doch met den eersten, den
besten dag en dan is het toch zoo
gemakkelijk.
't Zal wel overal zijn, zooals bij d®
bereden Artillerie: de jonge recruten
liggen allen zooveel mogelijk bij elkaar,
althans bij geen andere lichting. Allen
komen haast zoo van huis af, waar
hun dikwijls, misschien wel meest»
goede lessen meegegeven zijn. En van
het dan zoo moeilijk om vóór en na
den maaltijd te bidden? Zijn er vee1
overschilligen, dan zullen zij eerder
vreemd opkijken dan spotten, omdat
zij nog ni^t aan het kazerneleven ge'
wend zijn. Ik voor mij kan niet be
grijpen, dat er zoo weinig roomsche
en protestantsche jongelingen gevon
den worden, die in de kazerne bidden-
Gelukkig is er eene kentering merk
baar naar het goede. Doch als voor
beeld hoe weinig er altijd in de ka
zerne gebeden is, diene het volgende-
Als naar gewoonte bad ik vóór mij®
boterham. Juist kwam een korp.-hoef*
smid over de kamer. Toen ik klaar
was, kwam hij naar mij toe enzeid®»
dat ik de eerste was, die hij in d®
kazerne in het openbaar zag bidden-
En die man droeg de zilveren medaill®
van 24 jaar trouwe dienst. Toen ik
dezen zomer „op" was, zat ik naar ik
hoorde, gelukkig niet meer alleen t®
bidden.
En wat is van dat alles de oorzaak?
Hoe komt het, dat er zoo weinig i®
de kazerne gebeden wordt? Het men
schelijk opzicht, zeker. Doch de oor
zaak zit mijns inziens dieper. De meest®
miliciens behooren tot de werkend®
klasse, hebben dus meest de laats'
voorafgaande jaren in fabrieken en
werkplaatsen doorgebracht. En nu z°®
ik wel eens willen vragen. „Hoeveel
Roomsche mannen geven daar de j oft'
gelui een voorbeeld om te bidden?
Wij zullen er maar geen antwoord op
geven. Doch, ziedaar voor een groo1
deel de oorzaak. Of zou men som®
denken, dat jongens, die nooit inb®'
openbaar zien bidden in de burger
stand, het in de kazerne wel zulle®
doen De gewoonte om zonder bidde®
„U moet hem mij binnen de vier en
twintig uren teruggeven, mor gen-
middag dus, nalat u hem gelezen,
overwogen en desnoods overgeschrer
yen hebt!"
„Ja, ja, ja. De brief...."
„Teeken eerst dit stuk," hernam
Guillaume, hem een blad papier
voorhoudende-, waarop drie regels ge
schreven waren, door een anderai
hand dan de zijne.
„.Wat is dat?" vroeg de markies.
„Een ontvangbewijs, on be tee ke
nend voor u. doch voor mij van be
lang. Lees het maar."
De markies nam het papier en las
„Ik erken van den heer Guillaume
ontvangen te hebben ©ene eerste me-
deeling van belangrijke stukken,
waarom ik hem verzocht heb."
„Dit teeken ik niet, mijnbeer," aai
de Malatesta, wiens oogen schitter
den van toom en ongeduld „En u
zult mij op slag den brief afgev-ep,
of..."
„Of?" herhaald© Guillaume.
„Neem u in acht," vervolgde Ma
latesta; ,,u speelt met mij een ge
vaarlijk spel,"
„Gevaarlijk!" riep Guillaume uit;
„het zou nog t© bezien staan voor
.wien
De markies wierp den makelaar
een blik toe. Ongetwijfeld zou dien
blik een schelm vrees aangejaagd
hebben. Guillaume liet hij echt-er
koud.
„Neen,-- hernam hij kalm, „ik ben
in het minst niet bang voor u, mar
kies, en ik ben er zeker van. dat
u mij volstrekt geen kwaad zult
doen. Zoo onvoorzichtig zijt u niet.
Komaan, wilt n het stulc teek-enen
„Neen mijnheer. Ik vind uwe han
delwijze- onbehoorlijk; zij verraadt
gebrek aan oprechtheid...."
„Ja, wat zal ik u zeggen?" ant
woordde Guillaume„de daad, waar
toe u mij verleid hebt, is inderdaad
hoogst fatsoenlijk
„U breekt uw woord."
„Als ik u den beloofden brief
breng
„Als u mij -een schriftelijk bewijs
van ontvangst vraagt, waarvan nim
mer sprake is geweest, in onze over
eenkomst."
„Mondelinge- overeenkomst," ver
beterde Guillaume. „U stond er op,
dat wij slechts een mondelinge af
spraak maken zou-de-nnu ziet u
daarvan het nadeel. Wie kan bewij
zen, -dat «dj niet van bet een of
and-er ontvangbewijs gesproken heb
ben
„Duizend bommen en granaten!"
riep de markies uit, de- hand uit
strekkend©, als wilde hij iemand ver
worgen, „wilt u mij |d-en brief geven,
ja of neen?"
„Neen," zeide Guillaume; „al
thans niet, voordat n dit stuk ge--
teekend hebt."
„Wacht maar eens!" schreeuwde
id© markies, dol van woede.
Hij snelde naar -een prachtig spie-
gelkastje iep. nam er een pistool uit.
Daarmede gewapend, liep hij op
Guillaume toe-.
„Mijn brief, mijnheer," zeide hij
aanleggende.
„Vuur!" riep Guillaume. „Een
fatsoenlijk man valt dood ter nader
-de justitie- wordt gewaarschuw-d; er
volgt -een strafproces en u wordt
onthoofd; het is zoo klaar als de
dag."
Malatesta hief bet pistool op.
„Wilt u dan, dat ik u dood?"
vroeg hij met een duivelachtigep
glimlach.
„U ziet w-e-1 van piet," antwoordde;
Guillaume, „-daar ik u dit l-eelijk-e-
pistool do© opheffen-"
D-e- markies wist niet in-e-er, wat
hij van de- zaak denken mo-e-st. Dat
1-eelijk© pistool was een prachtig wa
pen met gou-d ingel-egd.
„Het is niet te gel oo venriep
hij -einde-lijk uit „Nog nimmer heb ik
iemand ontmoet, idi-e zóó vermetel
of zóó dom was als u!"
„Och kom!" zeide- Guillaume.
„Ik zweer u," vervolgd© de mar
kies, koortsig opgewonden, „dat ik
u een kogel'door den kop jaag, wan
neer u mij pi-et terstond deze brief
wisseling overgeeft, waarop ik zoo
zeer gesteld b-en, dat ik u honderd
duizend franken voor betalen wil."
„Goed!" antwoordde d-e- andere,
„bij deze- sommatie zijn al d-e vor
men in acht genomen. Uw geld of
uw levenMoet ik ook met mijn
rug op den grond gaan liggen
Malatesta had opnieuw d-ep arm
uitgestrekt -en op Guillaume-'s hoofd
gemikt. Hij stond geen zie-s schreden
fvan hem af. De-laatste woorden van
den makelaar kwamen hem zóó zon
derling voor, dat hij het wapen liet
zinken.
„Wat bedoelt ge, dwaas, m-e-t dat
op den rug gaan liggen?" vroeg hij.
„Niets," antwoordde G'uillaume.
„Gekheid, een mapier van spreken."
„Ik eisch eene- nadere verklaring,
anders...."
„Kom, kom! alweer? Wanneer u
begint met .mij peer te schieten, zal
ik mij bezwaarlijk verklaren kun
nen," h-erpam Guillauin-e-.
„Geloof m-ei, heer markies, speel
niet zoo met vuurwapen-ep; dat is
-een-a slechte gewoonte van u. Om bij
ons i n Frankrijk de lui te- dwingen,
te- ge-ven hetgeen wij van ben verlan
gen, jdpat m-en dat op ©en veel be
hendiger manier. Ni-et waar, h-et is
gemeen ep laf om zoo maar te zeg
gen: j-e- geld of je l-even!"
„Maar verklaar je toch nader, el
lendeling!" ri-ep Malatesta nit. „Er
schuilt ©en dubbel© beteekanis, ©ene
afschuwelijke zinspeling, laster ach
ter uwe woorden..."
„Vindt u dat?" vroeg Guillaume
kalm. „Dat „geld of je leven",
schijnt nog al indruk op u te- maken.
Ligt het u zoo na aan het hart
Malatesta wierp zijn pistool op
een tafeltje -en begoP ip diep gepeins
het vertrek op en neder te- loopen,
.terwijl hij piet om Guillaume scheen
te denken. Blijkbaar had d© make
laar -een geheimzinnig punt aange
roerd, hetwelk met bet verl-eiden van
den markie-s in verhandscheen te
staan. Deze- raadpleegde- zijn geheu
gen ep ging in gedachte- ©en voor
een al zijne .tegenwoordige re-laties
na. Eindelijk zeide hij hoofdschud
dend tot zich zelf
„Iemand heeft mij verraden. Om
P-et even, ik mo©t er mij zi-ep uit te
redden."
Guillaume had aan nfe tafel plaats
genomen ep bladerde in ©en album.
„Wat is hij gerustzette de mar
kies zijn© alleenspraak voort. „Hij"
is nog e-ep half fatsoenlijk map; hij
is -echter zeer .geslepen en hoewel
reeds op jarep, kan hij be-t m-et zijn
principes po-g ver brepgan in de we
reld. Wist hij, dat mijn pistool niet
geladen was Wanneer hem dat on
bekend was, dan is hij iemand met
zel-dzam© standvastigheid ep moed
begaafd Ik moet hem voor mijn be
langen ziep te winnen."
„Komaan," vervolgde- hij hardop,
terwijl hij Guillaume naderde, „welk
gewicht hecht u aan bet bewijs, dat
u van mij verlangt? Welk gebruik
denkt u vap bet stuk te maken, na
dat ik het van mijn-e handteekeping
voorzien heb?"
„Dat is niet uw zaak, mijnheer,"
antwoordde de makelaar. „Het is al-
1-eep voor p van belang te weten of
dit papier u in ongelegenheid brei®'
gen kan of piet. In dat geval mo0
uw v-erstanid u zeggen, dat, zoo d®
bewijs aan omkooperij denken doet
dat het veeleer1 tegen den omgekoch
te, idan tegen dep omkoop-er pleite
Laten wij ©eps verstandig met elkaft'
d-er spreken. U hebt er belapg bU
©ep© briefwisseling te kennen en
schaft ze- u, idjoor middel van, V0®1
geld. Steelt n jzp? Neen. Ik be®
het, die- z;e steelt en den prijs vo®1
mijn ontrouw opsteek. Wat zou ©e®
rechter wiel in zoo'p geval doen
zou idengep© .berispen, die bet gel®
als lokaas gebruikt had, ten eind'1'
zich meester te maken vaP de briiS'
v-en, welke yo-or hem vap belaft»1
zijn, Idoch hij zou den op-dergeschik'®
zwaar straff-en, die- het geheim v«h"
kocht had van -een brief, aan zil®
patroon .geadresseerd. U ziet d®*
wel, (dat uw© bezwaren slechts deP®'
beeldig bestaan, dat uw toorn bel®'
chelijk is en .uw pistool kiiutersp0"
waarover ©en verstandig map bloZc®
moest."
„Ik geloof, op mijn woord," rkd
d-e markies lachend uit, „dat ga mée®
wijsheid bezit dan ik, vader G®d'
lapm-e. Geef mij uw papier ma3®-'
dan zal ik het teekenën.."
Wordt [vervolgd)»
SASSENHEIM.
SASSENHEIM.
SCHOTEN".
SPAARNDAM.
WARMOND.
ZANDVOORT.
