DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND. SCmderihuisvest 2S«5§I«@3s Maariem Onze gratis-ongelukken verzekering. BUITENLAND. BINNENLAND. De Dochter van den Millionair. VRIJDAG 31 JULI 1908. 33ste jaargang No. 6949. Bureaux van Redactie en Administratie: Ontere. Telefoonnummer 1426. Wij maken onze lezers met na druk opmerkzaam, dat bij alle Ongelukken, dus ook bij onge lukken die te huis, op straat, op iram of spoor of waar ook gebeu ren, volgens de bepalingen der polis recht op uitkeering bestaat. Zij die nog niet in bet bezit van eon polis zijn, gelieven deze spoedig door inzending van een ingevuld formulier aan te vragen. DE DIRECTEUR. Onderwijzers. Verspreide Berichten. FEUILLETON, BWE MLEMSCHE COURAIT ABONNEMENTSPRIJS: Per 8 maanden voor Haarlem fl.85 Voor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente) 1.25 Voor de overige plaateen in Nederland franco per post 1.8C Afaonderlijke nummers 0.05 PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 16 regelsf0.80 (oontant)f 0.60 Elke regel meer,0.10 Groote letters naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingen 25 cent per advertentie A contant. 1000 Alle betalende abonnés op dit blad zijn, volgens de bepalingen en onder de beperkingen op de polissen vermeld, tegen ongelukken verzekerd voor bedragen van: GULDEN bij Hl»» «es» 4B P» im M ffth 0* 0% «ft GULDEN bij levenslange onge- fjj jgggfj GULDEN bij scbiktheid tot werken. 400 overlijden 300 GULDEN bij verlies van éen hand of voet. 150 GULDEN bij verlies van éen oog. 100 GULDEN bij verlies van éen duim. 60 verlies van éen wijsvinger. 15 GULDEN bij verlies van éen anderen vinger. De uitkeering dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij „Ocean", Bijkantoor voor Haarlem, Nieuwe Gracht 11. Het Nederlands ch Onderwijzerg- Gemootschap vergadert hier in deze dagen. Al merkt het publiek daar weinig Tan behalve bij 'n officieel© out- ontvangst als die van gisteren- Avond toch zijn daar ook voor de krantehmejnschen belangrijke din gen aan te stippen, die buiten de onderwijzerskringen aandacht ver dienen. En nu denken we hier allereerst san de in vele opzichten belang rijke openingsrede, door den voor zitter van het Genootschap gisteren gehouden. In die réde sprak deze voorzitter %on leste en natuurlijk ook ten belangrijkste over den strijd die het N- O. G. voert met den (roo- den) Bond van Eed. Onderwijzers. Men weet dat deze (socialistische) Bond in den laatsten tijd de partij van de z.g. „republikeinsche school", de school, waarbij het Hoofd onder geschikt zou zijn aan de beslissin gen der onderwijzers, ten ernstigste propageert. Indertijd is door een hoofdartikel in dit blad, met be trekking op toestanden in ons Bij- Jronder .Onderwijs, uiteengezet hoe verderfelijk wij dat stelsel der „re publikeinsche school" voor het on derwijs in het algemeen vinden. Welnu, voor zoover iemand het Inog niet wist is uit deze voorzitters- speech gebleken, dat het Ned. Ond. Gen. vierkant tegenover dien roo- den Bond staat. Den nadruk legde de heer Lancée er op, dat de kwestie van „hoofd" of „republikeinsche school" niet moest iWezen een onderwijzerszaak, inaar hoogstens ko;n zijn een onder- W ij s zaak En terecht zeide deze voorzitter: „Wetenschappelijke vragen lost men „niet op door oimoodig vertoon van „hartstochtzij eischt een koel „hoofd en kalm overleg". Dat ten opzichte van dit laatste door de heftige socialistisch-ge- zinde onderwijzers niet weinig wordt gezondigd, is voor ieder mensch! duidelijk. Doch waardeering en toejuiching verdient het, dat deze vereeniging van openbare onderwijzers het per soonlijk© belang van den klassei-on- derwijzer zoo nadrukkelijk onderge schikt wii achten aan het .belang van het kind. Wij voor ons, die de openbar© school voor onze jeugd principiëel afkeuren en de bijzondere Katho lieke school voor alle Roomsch-Ka- tholieke kinderen tot regel, neen: tot plicht! stellen, wij voor ons hebben geen aanleiding om ons diep in het geschil tusschen den Bond van Ned. Onderwijzers en bet Ned. Ond. Genootschap te mengen. Doch wèl mag het met een gevoel van ingenomenheid worden gecon stateerd, dat er althans [nog velen onder onze openbare onderwijzers worden gevonden, die het onderwijs, of beter: de zaak van het kind. willen stellen boven eigen belang en eigen voordeal Dit is althans voor ons openhaar onderwijs, waaraan zoovele kinderen (helaas ook zooveel Katholieke!) deelnemen, nog een verschijnsel, dat voor de toekomst hoop geeft op beter! FRANKRIJK Oproer. In het stadje Villeneuve St. Geor ges, nabij Parijs, zijn gisteren ernstige botsingen tusschen werkstakers uit Parijs, die daar aan 't betoogen waren, •n de troepen voorgevallen. Door de stakers werden barricades opgeworpen, die later door de kuras- siers en dragonders met den sabel in de vuist, en de karabijn aan den schouder, moesten genomen worden. De stakers-zelf schoten ook dapper meer dan -400 revolverschoten werden gelost, en naar de verschillende Reuter- telegrammen melden zijn generaal Vervaire en vele officieren en man schappen gewond. Ook de onder-pre fect werd gewond. Zes dooden zijn gevallen en 20 doodelijk gekwetsten. De minister-president maakte giste renavond kwart over elven de vol gende nota openbaar: Tengevolge van de gebeurtenissen te Draveil heeft de minister-president met spoed den procureur-generaal van het Hof te Parijs opgeroepen en hem uitgenoodigd zich naar Draveil en Villeneuve te begeven, om daar onver wijld een onderzoek in te stellen. Hij zal vergezeld worden door den direc teur van den algemeenen veiligheids dienst. Een gerechtelijke instructie wordt geopend tegen de bedrijvers van den opstand tegen de openbare macht. Een aaneengeschakeld verhaal van het gebeurde heeft ons op dit oogen- blik nog niet bereikt. De uitvoerige berichten zijn echter, zooals men ziet, ernstig genoeg! ENGELAND. Hoogerhuis en Lagerhuis. De stille veete tusschen Hooger- en Lagerhuis is in Engeland weer eens losgebarsten tot een openlijk conflict. Het Hoogerhuis nl. behandelt thans het wetsontwerp op de ouderdoms pensioenen. Natuurlijk was onder de lords de oppositie tegen dit ontwerp groot. Dat is nu minder, want dat waste verwachten. Maar ernstiger is, dat tot dusver als een soort constitutionele regel gold, dat het Hoogerhuis geen amendemen ten kan aanbrengen in financieele wetten. Over de uitgaven beslist uit sluitend het Lagerhuis, de eigenlijke Volksvertegenwoordiging, en wat de financien betreft hebben dus de lords niets in te brengen. Drie eeuwen lang is het aldus ge weest, nadat in Juli 1678 in het La gerhuis de vermaarde verklaring werd aangenomen, waarbij de aanwijzing en verschaffing van de benoodigde staatsgelden uitsluitend aan dit Huis werden voorbehouden en uitdrukkelijk werd vastgesteld, dat het Hoogerhuis geen recht had wijzigingen aan te brengen in de door het Lagerhuis vastgestelde financieele wetten. Nu echter hebben de lords dezen regel omvergeworpen Lord Lansdowne ontkende, dat het Lagerhuis te dezen aanzien eenig voor recht zou bezitten en door deze ver klaring aangemoedigd stelde lord Cro mer daarop voor, om de wet op de ouderdomspensioenen slechts van kracht te verklaren tot 1915, met dien verstande echter, dat zij die op dat tijdstip pensioen genoten, dit zouden behouden. Tevens echter besloot het Hooger huis, op voorstel van lord St. Aldwyn, om na het jaar 1910 ook de bedeel den pensioen te doen genieten. Te vergeefs werd namens de regeering dit voorstel, dat aan de schatkist drie millioen p. st. zal kosten, bestreden, Het is te verwachten, dat nu het in meerderheid liberale Lagerhuis met kracht zal optreden om zijn privile ges te handhaven. 3et conflict is dus weer acuut TURKIJE. Interviews. Alles wordt mogelijk in Turkije! De Islam (is nu op eenmaal zoo radi caal mogelijk geworden, welnu: de ministers laten zich interviewen, wat voor 't allereerst is in dit land, en zelfs de „Sjeik ul Islam" de opperpriester en allereerste geestelijke waardigheidsbekleder, gewaardigt zich te spreken. 't Is natuurlijk weer de „Matin" die deze interviews heeft gehad, éen met den minister van Binnenlandsche Zaken en een met den Sjeik ul Islam. Eerstgenoemde bevestigde, dat de Sultan Maandag bezworen heeft op den Koran, de grondwet geheel te handhaven. De persvrijheid zal ge ëerbiedigd worden, zoolang de bladen de bevolking niet openlijk tot oproer aansporen. Een onderdrukking van de opstandelingen met wapengeweld zou. zeide de minister, wel niet noodig zijn, daar 't meerendeel, ook van de buitenlanders zich onderworpen heeft. De verkiezingen zullen zoo spoedig mogelijk plaats hebben, zoodat het parlement in October bijeen kan komen. De Sjeik Ul Islam bevestigde te genover den „Matin"-correspondent de verzeKeriDgen van den minister en voegde er aan toe, dat voortaan ook de gewetensvrijheid zou geërbiedigd worden. Het gelijk recht van alle ge loofsbelijdenissen wordt door de grond wet voorgeschreven en is niet in Btrijd met den geest van den Koran. Op deze laatste verzekering deed de „Matin"-correspondent een vraag vol gen nl. dezeHet eenige verschil, dat dan nog tusschen Christenen en Muzelmannen bestaat, is de verplichte dienst in het leger. Wordt misschien ook deze verplichting afgeschaff? De Sjeik antwoordde: Ja zeker, Muzelmannen en Christenen hooren een vaderland toe. Verder vroeg de journalist nog: De priesters van verschillende kerken, Grieken, Armeniërs en Muzelmannen, hebben elkander onder het gejuich van het publiek omarmd. Wat hebt u daarvan gezegd „Ik heb het feit vol geestdrift be groet Als dat nu nog niet genoeg is om te laten zien, hoe alles op z'n kop staat in Turkije op het oogenblik, dan weten we het niet meer! Engelsche rechtspraak. Deze week werd er voor een Londensch poli tierechter een jongen v»m 15 jaar ge bracht, William Taylor bij naam en kïein van stuk. Hij had iets onbehoorlijks ge daan, wat vinden wij niet vermeld. De rechter liet den vader roepen en zei hem, dat de wet den rechter niet toe liet de eenig geschikte straf op teleggen, nl. een goed pak slaag. En zonder pak slaag zou de rechter den jongen voor ettelijke maanden naar de gevangenis moeten zenden. Hij zou achter uit de moeilijkheid komen, als de vader zelf den jongen het pak slaag wou geven. De vader: Goed, ik zal het vanavond doen. De rechterO neen, dat geeft «iet. Hij moet het pak slaag hier hebben. De vader brengt zijn hand aan zijn oogen en het huilen schijnt hem nabij. De rechterKom, Taylor, wees een man. Wil je hem afranselen? De vader: Goed. De rechter: Je moet hem twTaalf slagen met de berkenroe geven, flinke, rake, volle slagen. Maar je moet even wachten, want do cipier zal de zoe vast in het wa ter zetten om ze flink en buigzaam te magen. Wanneer de cipier mij meldt, dat de jongen zijn hehoorlijk pak slaag heeft gehad, dan mag ik hem laten gaan! Niet deftiggeno eg. Alle dagblad- correapondenten, die te Reval de ontmoe ting tusschen den Czaar en den president bij woonden, verhalen aan hun bladen het volgende komische incidentje hetwelk de kleine troonopvolger veroorzaakte. Toen de Fransche heeren aan boord kwamen van het keizerlijk jacht, vroeg de jeug dige Alexis aan zijn gouvernante, waar nu de president was. De gouvernante wees Zijne Excellentie aan. Toen riep het jongske, hetwelk koning Edward en an dere souvereinen in zooveel meer schit terende uniformen had gezien: „En hij draagt maar een jas! Minister Heemskerk. De Minister van Binnenlandsche Zaken is gisteren voor eenigen tijd met verlof vertrokken. Het Postwetje. Naar „De Resmeldt zou het voornemen bestaan het postwetje met 1 September of 1 October in te voe ren. Betrekkelijke of volstrekte Neutraliteit? Na het reces zal, volgens „De Tijd" het Kamerlid Bogaardt Minister Heemskerk in de Tweede Kamef een vraag stellen betreffende de neutrali teit op de openbare school. Men herinnert zich de uitspraak van Minister Rink in deze zaak. De heer Rink had de neutraliteit, in de Onderwijswet verlangd, geduid als betrekkelijke neutraliteit: in een school met uitsluitend Katholieke be volking mag gerust het kruisteeken gemaakt en een kruisbeeld opgehan gen worden; in eeD school enkel be zocht door kinderen van geloovig Protestantsche ouders mag de Bijbel als leesboek worden gebezigd. De vraag, die de heer Bogaardt het voornemen heeft te stellen, bedoelt van Minister Heemskerk te vernemen, of hij dezelfde opvatting is toegedaan, als zijn voorganger. Volgens „Het Huisgezin" is de heer B. tot het stellen zijner vraag genoopt door een bespreking der neutraiiteits- quaestie door den R. K. Onderwijzers bond in het bisdom Breda. De Katholieke onderwijzers aan openbare scholen met uitsluitend Ka tholieke bevolking wenschen het on derwijs zoo katholiek mogelijk te maken, doch ze zijn beschroomd dit te doen zoo lang ze niet zeker weten, dat zulks door de Regeeriug ia over eenstemming wordt geacht met de wet. Om nu deze zekerheid te verkrijgen zal de heer Bogaardt, die met, het streven van den R. K. Onderwijzers bond instemt, tot den Minister van Binnenlandsche Zaken een vraag rich ten. Een weldadigheidsvlucht. De houders van postduiven in Noord- Holland hebben een plan op touw gezet, stormenderhand veler, zoo niet aller sympathie zal verwerven. Zij willen n.l. door hun vogels een flinke som gelds „bijeen laten vliegen," om daarvan tientallen van kindteren, die lijdende zijn aan tuberculose, in de gelegenheid te stellen langer of korter tijd in een gezonde streek door te brengen. Tot op heden bestaat in geheel ons land geen sanatoriuimvoor kinderen die aan tuberculose lijden. De bestaande inrichtingen en herstellingsoorden te Scheveningen, Katwijk, Egmond etc. kunnen slechts gedeeltelijk in de voortdurende behoefte aan kinderver pleging voorzien, zoodat de noodza kelij kheidj voor etne soortgelijke stich ting werd gevoeld. De Noord-Hollandsche Postduiven- bond nam daarom het initiatief tot het grondvesten van een fonds waar door het stichten van eene dergelijke inrichting binnen niet al te langen tyd mogelijk zou kunnen worden. Het plan komt in 't kort hierop neer: door de vereeniging en door de leden persoonlijk worden ©ere prijzen beschikbaar gesteld. Hun ken nissen en vrienden worden uitgenoo digd hieraan iets toe te voegen. De geheele burgerij wordt opgeroepen, door daden te getuigen van haar belangstelling. Zoo zal op Rochefoit in België den 16den Aug. met jonge duiven een prachtige wedvlucht gehouden kunnen worden, waaraan alle leden van den Noord-Hollandschen Postduivenbond kunnen en zeker ook zullen deel nemen. De secretaris van hun bond is de heer J. H. Sjoerd de Vries, Van der Helststraat 82, te Amsterdam. Nederland en Venezuela. Bij het Departement van Koloniën is heden ontvangen het volgende tele gram van den gouverneur van Curasao van 29 dezer„Een door den zwager van president Castro met stroo en suiker voorCuragao bevrachte schoener zou Willemstad binnengevallen zijn, maar kon bij de president Castro's den Curagaoschen handel trffende maat regelen verbitterde kooplieden geen verkoop van de lading vinden en vertrok. Gedurende korten tijd was veel publiek in den omtrek van de haven. De orde werd door de politie gemakkelijk gehandhaafd. De correspondent van de „New York Eferald" te Willemstad seinde gisteren nog aan zijn blad Inwoners van Willemstad brachten gisterenavond eene groote ovatie aan de pers, omdat deze er zoo krachtig bij net gouvernement op had aange drongen, genoegdoeming te vragen van het Venezolaansche gouvernement voor zijn slechte behandeling van Nederlandsche onderdanen. De quarantaine-ambtenaar heeft niet willen toestaan, dat dagbladcorrespon denten den heer De Reus gingen inter viewen, maar deze liet weten, dat hij in Venezuela tot den dag van zijn vertrek to 3 goed behandeld was. Alleen het diplomatieke corps deed (Naar het Fransch.) 44) „Hebt u dan' tijding van hem?" „Ja. uit de derde hand; hij houdt er niet van zijn tijd te verliezen met mij te schrijven; hij correspondeert met mannen van zaken, die hem uit den brand kunnen helpen. Bij een hunner heb ik vernomen, dat die drommelsche Leopold in een valstrik geloopen was." „Welnu," zeide Falamon, „dan Word ik méér begunstigd dan u, mijnheer. Dezen morgen nog heb ik een allerliefst briefje uit Clichy ont vangen." „Dat wil ik wel gelooven!" her nam de graaf, „en hij heeft duiztend- inaal gelijk met u te schrijven. Bent U niet bankier, een rijke bankier en bovendien voogd over die weerga- looze Indische prinses, die diamanten bezitten moet, zoo groot als duiven eieren Die domkopdat hij nog niet ïnet haar gehuwd is „Ja, het lot is somtijds grillig. In zijn brief spreekt uw zoon nochj Van geld, noch van de Indische prin ses „Hoe?" riep de graaf uit. „Heeft hij dan zijn verstand verloren?" „Neenzijn brief getuigt van veel vernuft, vriendschap en hart." „En waar mag hij dan wel over gesproken hebben Zoudt u mij zijn brief toonen willen „Dan zon ik eene onbéscheidenlreid begaan, mijnheer" „Nu, laten wij er dan niet meer van spreken. Maar wat kan hij u dan wel te zeggen hebben „Wat zegt hij mij niet?" hernam Falamon. „Een verliefd hart is wel sprekend. Uw zoon doet mij de eer aan, mij deelgenoot van zijne innig ste en meest geestdriftige gevoelens te maken." „Voor het boerinnetje?" riep de graaf uit. „Om dat plompe meisje uit de boerderij van Bernard? Ach, hemelsche goedheid! dan is hij be paald krankzinnig geworden. Schep geen vermaak in mijn leed, mijnheer Falamon (want zooals u ziet, benik diep bedroefd) ©n wees zoo goed dien vlegel tot rede te brengen, wanneer het daartoe nog tijd is." „Matig uw wanhoop, mijnheer," antwoordde Falamon, die met groote moeite een glimlach onderdrukte, „uw zoon zal genezen. Ik ken een middel tegen de ziekte, waar-door hij op het oogenblik aangetast is." „Ja, niet waar?" zeide de oude man. „Daarom kom ik ook eens met u spreken. Komaan, waarde heer, laat ons den gevangene bevrijden en hopen wij, dat hij ten spoedigste de Indische prinses ten huwelijk vraagt. Daartoe is slechts eene klei nigheid noodig, ongeveer vijftigdui zend franken en ik kom ze u vra- g'en-" „Daar is slechts één' ding tegen,'' gaf de bankier ten antwoord. „Wat dan Hebt u misschien geen geld Dat zou een' mooie grap zijn In tegendeelik kan op het oo genblik over groote sommen beschik ken." „Ziet u wel? Ik houd van zulke oprechte antwoorden!" riep de be jaarde edelman, terwijl hij zich met voldoening in de handen wreef. „Wij beschikken over groote sommen Welk eene schoon© beteekenis van een bankier, bij wien men geld ter leen komt vragen! Ja, op mijn woord, u behoort tot de bloem van den financiëelen adel! Geef mij de hand, vriend." Dit zeggende, reikte de graaf Fa lamon de hand, welke deze eerbiedig! drukte. Tot nog toe gingen de zaken als van een leien dakje. De oude heer maakte reeds bij zich- zelven het volgende plannetje: Terwijl ik vijftig duizend franken van hem leen, ten einde dien door draaier van een Leopold uit de ge vangenis te verlossen, vraag ik hem bovendien nog een vijftien duizend frank voor mijne particuliere behoef ten. Dat maakt dus samen vijf en zestig duizend frank ten mijnen las te. Wanneer mijn jicht mij nn maar met rust laten wil, gaat alles naar wensch, want als men goed bij kas is, telt men nimmer méér dan vijf' en twintig .jaren. De graaf was met zijne alleen spraak tot hiertoe gekomen, toen hij Falamon eein brief uit een lade zag halen, welken deze openvouwde. ^,Ha!" zeide' de la Rocheferney, „daar is het hartroerend© epistel 1 Lees 'er mij maar niets uit voor, waard© heer. Ik zou mijn geduld verliezen en jdat zou mij misschien niet goed bekomen, ik had wel drie kwartier last van mijne zenuwen!" „U vroeg mij eene som va:n vijftig duizend franken, ten einde de schuld van uw zoon te betalen vroeg de bankier. „Ja," antwoordde de graaf. „En daar- u toch zooveel geld in kas hebti. „Geloof maar vrij, mijnheer, dat er geen dag in het jaar is, waarop ik niet over vijftigduizend franken be schikken kan." „Sapperloot!" riep de oude edel man uit. „Ik wilde wel, dat ik het zelfde kon zeggen!" „Doch," vervolgde Falamon, ,,©r is één omstandigheid, waarmede u onbekend zijt, heer graafdeze brief, hoe hartroerend hij ook zijn moge, bevat aan het slot eene 'zeer zaak rijke zinsnede, wijl ze over geld han delt."' „AhDe knaap komt ©erst aan het eind© met zijn vraag voor den dag P" „Neen. Aan het einde verklaart d© edele, fiere jongeling mij, dat hij volstrekt geen diensten van zijne vrienden wil aannemen en ©en make laar den bepaalden last gegeven heeft meubels, paarden, rijtuigen, schilderijen en wat hij verder bezit te vexkoopen, en mij de opbrengst ter hand te stellen, zoodat zijn schuld- eischer aan mijn kas betaald worden kan en ten mijnen huize de gijze ling kan doen eindigen. Dus, heer graaf, de weigering om geld te lee- nen is even bepaald als het bevel tot verkoop zijner goederen. Lees het zelf maar." „Ikriep de la Rocheferney„ik zulke ezelstreken lezen? .Weet u wel, dat ik dien knaap onder cura- teele kan laten stellen Weet n wel, dat ik veel zin heb hem wegens zijn buitensporig gedrag te doen op sluiten. Hoe hij steekt tot over de ooren in schulden, ik eveneens,hij wordt gegijzeld, kan tien, vijftien millioen trouwen en aarzeltHij vindt er .vermaak in een melkmeid te aanbidden! Een aanbiddenswaar dig© vrouw heeft hem innig lief en hij deinst voor haar terug! Maar. bij den hemel! ik, zijn vader, zal toch wel het recht hebben, hem aan den rand van den afgrond terug te houden, en verklaar u, dat ik regel recht de justitie in kennis stellen zal, met hetgeen hier voorvalt!" Onder deze welsprekende rede had l alamon gescheld en was een bedien de binnengekomen. „Verzoek mijnheer Guillaume hier te komen," zeide de bankier. „Wie. is die mijnheer Guillaume?" vroeg de graaf. „Mijn makelaar. Een zeer fatsoen lijk man," antwoordde Falamon. Guillaume trad binnen. De graaf keerde hem den rug toe en begon de schilderijen te bekijken, welke in het kabinet van den bankier hingen. „Mijnheer Guillaume," zeide Fa lamon, „op hoeveel schat u de op brengst van het meubilair, de schil derijen en den stal van burggraaf de la Rocheferney?" „Op ongeveer zestig duizend fran ken," antwoordde Guillaume. „Het is alles te zamen dus hon derd twintig duizend frank waard; mijn zoon wordt bestolen!" zeide de graaf, zich plotseling omwendende. „Wanneer ik mij met eene zaak in laat, wordt niemand bestolen, mijn heer," antwoordde Guillaume ern stig, terwijl hij den graaf fier in de oogen blikte*. „Komaan! de eerlijkheid in per soon!" hernam deze. „U, zijt make^ laar „Jawel, mijnheer." Wordt vervolgd.)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1908 | | pagina 1