DAGBLAD voor NOORD-'en ZUID-HOLLAND. Kinderbuisvest 29-38-33» Haaplem Van alles wat! BUITENLAND. De Dochter van den Millionair. WOENSDAG 5 AUG] 1908. S3"»ta Jaargang No» 6953 Bureaux van Redactie en Administratie: Interc» Telefoonnummer» 1426. Alle betalende abonnés op dit blad zyn. «TOLDEN baj volgens de bepalingen en onder de beperkingen op de polissen vermeld, tegen ongelukken verzekerd voor bedragen van: GULDEN bij fCit GULDEN bg ff| A GULDEN bij P f| De uitkeering dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij „Ocean", Bijkantoor voor Haarlem, Nieuwe Gracht 11. i. Wetenschappelijkheid, en..kermis. Praatjes over alles en Dog wat, Vaarmee dan bedoeld wordt de ge wone dingen om ons heen, niet de zwaarwichtige politiek of de ernstige sociale vraagstukken, maar de zaken van het dagelijksche leven, zulke praatjes vallen in den geest van on zen tijd. Is die niet de tijd van populari satie der wetenschap? De University Extension, zooals het heet met een geleerden naam: de wetenschappelijke kant die men ontwikkelt in onzen tijd bij het volk, en het bijbrengen Van wetenschappelijke kennis óók aan de gewone klasse, óók omtrent gewone dingen, dat alles is wer kelijk van onzen tijd. En de krant mag daarbij niet achterblijven. Welnu, in deze artikeltjes, die „van alles wat" geven willen, zal ik trachten naar die richting ook in onze Courant een en ander te bieden, dat in dien geest des tijds de popularisatie der wetenschap vooral, en ten slotte ook de zaken van den gewonen dag, voor zoover die in andere rubrieken niet wor den besproken, op populaire wijze zal behandelen. Niet alleen oorspronkelijke of eigen opinies, maar ook wat anderen zeggen, zal men dus hier vinden. 'n Allegaartje te eeniger tijd, dat misschien vreemd zou doen bij eikaar; maar omdat de courant een lezens waardigheid is van slechts één dag, en een oude courant niet anders is dan een stuk vuil papier daarom kan zoo'n allegaartje erdoor. Ik sprak over popularisatie der wetenschap. Wel, is het niet een opmerkelijk feit, dat onze kermissen daaraan tegenwoordig zooveel doen? Of, hoe woudt ge het anders noemen, dat Stuvé een heel groote locomobiel te kijk zet, die de elee- triciteit voor z'n nougatkraam helpt opwekken, en die voor de jeu£ zoowel als voor de ouderen een aantrekkelijkheid en een beziens waardigheid, vaak een voorwerp van studie ^daar heb ik je!) is? Zijn ze geen popularisatie der we tenschap, die natuurkundige proef nemingen in theaters en variétés zelfs de vloeibare lucht wordt tegen woordig al in varietéschouwburgen op de planken gebracht om tot allerwonderlijkste toeren in staat te stellen dat wekt nieuwsgierigheid, leergierigheid, belangstelling. En zoo gaat het, in nog grootere mate, ook door de bioscopen en kinematografen, of hoe die inrich tingen zich nog anders noemen. Vooreerst is zoo'n biograaf, zoo'n levende-tooneelen-te-voorschijn-bren gende machine, op zichzelf al een buitengewoon voorwerp van wetensehappelijken aard, dat nu op de populairste wijze die maar mo gelijk is, onder het volk wordt gebracht. En je merkt dan ook wel degelijk, als men zoo eens naar de vox populi" luistert, dat de ideeën van de menigte over de ingewik kelde physische vraagstukken, die bij een bioscoop zijn betrokken, er eenigziDs in zitten. Met den fonograaf is het dito. De wetenschap dat het geluid door trillingen der lucht wordt overge plant, is tegenwoordig in het alge meen geen geheim meer voor onze jeugd, zelfs al heeft die op school of thuis nog geen syllabe over dit vraagstuk hooren vertellen. Dat deed de fonograaf evenwel, die practisch onderricht geeft in de physica Maar speciaal zoo'n bioscoop of kinematograaf heett volgens mijn bescheiden meening nog een veel grooteren invloed op de volksont wikkeling door de voorstellingen die ze te zien geeft. Nu is het toch mogelijk, dat men dingen van heel ver, of toestanden die we tot dusver alleen in boeken beschreven vonden, met eigen oog het duidelijkste en beste leer middel kunnen aanschouwen. Wie verre reizen doet, kan veel verhalen, zegt het oude spreekwoord. Welnu: de bioscoop maakt dat spreekwoord overbodig. Ge behoeft nu geen verre reis meer te doen om veel te kunnen vertellen: met eigen oogen kunt ge aanschouwen, fotografisch, ,en niet naar de natuur, maar geheel en al in de natuur zelve, wat enkele bevoorrechten tot dusver alléén zagen in verre landen, en ons dan beschreven. Een bloemencorso in Nizza, een stierengevecht in Spanje, de bioscoop zet het u voor oogen, alsof ge erbij waart. En dat zijn nu nog maar enkel-bezienswaardige tafreel- tjes. De bioscoop geeft nog andere, die zeer bepaald didactisch, dat is om te leeren, zijn bedoeld! Zoo herinner ik me, dat ik verleden jaar eens zeer duidelijk heb gezien, boe de heele vangst, toebereiding, verpak king en verzending van sardijntjes toegaat. De blikjes sardijnen, die men in onze winkels koopt, zeggen n van hun wordingsgeschiedenis niets, en toch is het wel interessant ook daarover wat te vernemen en te hooren, is 't niet? Welnu: de bioscoop heeft me dat laten zien alsof ik in een visscherplaats aan de kust van Bretagne woondehet vangen der vischjes met het groote sleepnet; het koken en schoonma ken der dieren; het toebereiden in de kokende olie; het verpakken in de blikjes; het merkwaardige ver hitten van die blikjes; het toesol- deeren ervan en het expediëeren. En' nu eet ik geen enkele keer sardijnen meer, of ik herinner me met pleizier ho® de bioscoop me de heele wordingsgeschiedenis van zoo'n eenvoudig blikje liet kijken, en hoe ik daardoor van een belang rijke industrie aan Frankrijk's noord kust in den tijd van een kwartier aardig op de hoogte ben gekomen. Zoo gaat het met zoovele dingen: men leert landen en volkeren ken nen, zeden en gewoonten en klee derdrachten ziet men voor zich, in natura; men kan er vast een schat van etnnografische of geogra fische kennis opdoen, die immers toch een ontwikkeld en gewoon- bescbaafd mensch genoegen moet doen. Want kennis is, precies als de schoonheid: „ajoy for ever." Hier zou ik nog bij kunnen voe gen, dat men uit bet bovenstaande tevens de groote verantwoordelijk heid van degenen, die de bioscoop of de kinematograaf exploiteeren, kan opmaken! Want zoowel als die scboone en nuttige en leerzame vinding, zoo gepopulariseerd als die in onzen tijd is, heel wat goed kan doen en tot leering strekken, zoo kan ze ook slecht en bedervend werken! En htlaas: vele van de exploitanten die voorstellingen met bioscopen geven, denken aan deze verantwoordelijkheid te weinig Dochdit valt buiteu dit ar tikeltje om, waarin alleen maar bet verband dat er in onzen tijd bestaat tusschen de popularisatie der wetenschap ende kermis zou worden besproken. Als ge deze week nog onze ker mis bezoekt en wie doet dat niet gaat er dan eens heen met het denkbeeld, dat ge in vele opzichten tegenwoordig nog zooveel leeren kunt op de kermissen, vooral op wetenschappelijk terrein! 't Zal u meevallen! En ik geef mijn idêe cadeau voor de voorstanders der kermissen, die hare afschaffing zoo heftig bestrijden zou die popu larisatie van wetenschap hun niet knnnen dienen?F. DUITSCHLAND. Zeppelin's verovering der luoht. Graaf Zeppelin heeft gisteren en vannacht met zijn luchtschip den be loofden reuxentocht van 24 uren gedaan. Althans: hij heeft een groot deel ervan ten uitvoer gebracht; de tele grammen zijn ietwat onduidelijk ten opzichte van de vraag, of Zeppelin werkelijk ook den heelen nachttocht terug heeft gemaakt. Van het meer van Constantx i« het majestueuze luchtschip gisteren gevlo gen over heel Zuid-Daitschland heen, den Rijn af, tot een eind voorbij Mainz. Wegens een gebrek aan den motor moest men nabij Offenheim even neerstrijken«en ander telegram spreekt echter van aanvulling van den ben zinevoorraad. En ten kwart voor tien gisteravond sshijnt het luchtschip weer opgestegen te zijn voor den nachtslijken tocht terug. Dat is werkelijk een praestatie, die alles wat tot nog toe is gedaan op het gebied der luchtvaart, finaal in de schaduw stelt! Van de verovering der lucht kan nu zonder tegenspraak worden gespro ken. Zeppelin heeft het vraagstuk der luchtschipperij opgelost I ENGELAND. V rij handelseongres. In Engeland wordt op dit oogenblik een internationaal „congres van vrijhan delaars gehouden, waarop natuurlijk ook ons land ia vertegenwoordigd. Een aantal liberale kopstukken het is merkwaardig dat de starre doorvoering van den vrijhandel in ons land een zuiver-politiei vraagstuk is geworden I zijn er heen, en onze liberale couranten hebben er heele stukken over. Engeland en Nederland zijn tegen woordig, zooals men weet, de eenige landen die de vrijhandelspolitiek vol gen, maar het mag daarbij wel worden opgemerkt, dat alleen in ons kleine land die vrijhandelspolitiek consequent en in alles wordt doorgevoerd, tot consequent nadeel van onze industrie I ImmersEngeland heeft wel degelijk inkomende rechten, en «iet zuinig ookToevallig kregen we bieden, tegelijk, met het bericht van dit vrij- handelaarscongres, een |dienstregeliDg van de Maatschappij „Zeeland" in han den. En daarin zagen we een lange lijst van artikelen van welke inkomend recht wordt geheven in Engeland 't Zou aardig zijn, dat lijstje ter toelichting aan onze starre vrijhande laars op het congres eens voor te houden SPANJE. Hervorming van het concordaat. We meldden onlangs kortelings, dat de Spaansche regeering, ten zegen van het land sedert een vrij langen tijd nu in handen van den flinken Katholiek Maura en Z. H. den Paus te samen onderhandelingen voerden over een hervorming van de kerkelijk- staatkundige betrekkingen. Dat heeft betrekking op het vol gende Het Spaansche concordaat dagtee- kent nog yan vroeger, en vooralhet is gebouwd op toestanden die heel en al veranderd zijn. Het budget van eeredienst is daardoor gestegen tot verre boven het normale en daaren boven onpractisch ingericht. Ook de kerkelijke lOrganisatie, uit den ouden tijd nog zoo gebleven, moet worden herzien. Maura wil nu dat alles opknappen. Wat het land ettelijke millioenen peseta's bezuiniging zal geven, en tevens de kerkelijke hiërarchie ten goede zal kom'en. Den liberalen, die tot dusver zoo hard konden schreeuwen over het ont zaglijke van de kosten der Kerk, wordt door Maura nu tevens een der grootste argumenten tegen de regeering uit de hand geslagen TURKIJE. De toestand. 'tls werkelijk te hopen, dat Ab dul Hamid den toestand meiester zal blijven- 'tÖEordt wel een beetje héél sterk, zooals de J ong-Turken optreden! En het heet dan ook al !in Turksc.be couranten» dat de Grootvizier en de nieuwe ministers er genoeg van hebben, en geen kans zien om tot een ordelijken staat van zaken te komen. Trouwensdei nieuwe ministers vallen ook bij de Jong-Turken niet in den smaakzei zijn te zwak, gaan niet ver genoeg Dat belooft dus wat! l,Wat de Jong-Turken betreft, hoo ren we dat huil hoofd en leider de bekende Kiamil Pasja zou wezen. Het is eten zteer belangwekkende or ganisatie: het centraal bestuur der partij is te Parijs gevestigd, en te Konstantinopel, Saloniki en in ver scheidene plaatsen van Klein-Azië bevinden zich afdeelingen, met haar respectieve besturen en talrijke le den. Niemand 'kent editor de loka len, waar de besturen bijeenkomen, noch! de leden. Schriftelijke hevelen zijn voorzien van het stempel van het Jong-Tuxk- sche comité, en alle gedelegeerden) hebben in opdracht, onbezonnen han delingen zooveel mogelijk te voorko men, en nauwkeurig acht tei geven op de openbare meening. De Jong- Turksche partij geeft sedert enkelo dagen een voorloopig officieel or gaan uit, waarvan de redactie te Konstantinopel is gevestigd. Het verkeer tusschen de regeering en: de Jong-ïurksch© partij ge schiedt gedeeltelijk anoniem, gedeel telijk door bekendmakingen in de dagbladen. Eerstdaags zal een groot officieel orgaan der Jong-Tuxksehe partij gesticht worden. Bovenstaande mededeelingen schij nen afkomstig ,te zijn van een lid van het Jojig-Tiirksche comité. Te Adrianopel. Gisteren spraken we over de r nu gelogenstrafte geruchten aan gaande een formeel oproer tegen den Sultan, dat te Adrianopel onder dn troepen zou zijn uitgebroken- Men had bericht, dat een paar hon derd soldaten uit deze plaats opge rukt waren naar Konstantinopel, om den Sultan af te .zetten SVerkelijk schijnen nu wel een paar duizend militairen oproer te hebben gemaakt en ziqh van hu* officieren te hebben losgemaakt. En ©en driehonderd zijn werkelijk naar Konstantinopel opgerukt, doek dat was, hooren we nu; om den Sul tan dank te zeggen voor de grond wet. Zij werden door een' vertegen woordiger van dto Sultan begroet en naar Jildes begeleid. De mees ten droegen banieren, met het opschrift: „vrijheid, gelijkheid en broeder schap". Op het plein der Hamidié-moske» werd hun een maaltijd voorgezet. Daarna stelden de soldaten zich op voor het paleis. De Sultan verscheen aan hét ven ster, liet den aanvoerder fiij zich,: komen en zeida tegen hem„Ik ben zeer blij u gezien te hebben. Ik groet de soldaten, mijne kinderen, en verzoek hun aan Run kameraden mijn groeten over te brengen." De soldaten brachten den Sultan een ovatie eti keerden vervolgens met den trein naar Adrianopel terug. Verspreide Berichten. FEUILLETON. |Naar het Fransch) 48) XI. 'Na bét toonbel van den' vorigeh' tivond eb ,d© hevig© aandoeningen, welke hét gevolg er van, geweest waren, was het juffrouw de Ville- fort onmogelijk/een goed© juachtrust te genieten. Het weelderigste verbak' der we reld is niet in. staat het geringste verdriet te verdrijven. Alleen een gerust gewéten stemt tot kalmte, én verzacht, ja, verdrijft soms hét verdriet. Rosalin de was dus den gan sdien nacht koortsig en .bijgevolg .verkeerde het gansche huis in teen Staat van opgewondenheid. Toch bestelde juffrouw de Ville- (fort den volgenden morgen reeds om negen uur haar rijtuig. Zij was reeds voor dag ten dauw opgestaan, tot groote verwondering Van haie beid© kameniers, had thee gedronken en zich toen gekleed, als Ward zij voornemétts den dag buiten door te brengen). Niemand zou haar echter vergezellen. Rrooies negcu ,uur Verliet bet rij tuig id© villa der Champs Elysees. Die hoog© dame had geen. enkel .bui tengewoon' bevél gegeven, zoodat men haar began het tweed© ontbijt terugwerwachtté. In ieder geval kon barones Plock de honneurs daarvan waarnamen. Intusschien) reed bet rijtuig voort in id© richting der boulevards, en be reikte eenigen tijd later het hotel van Falamon, waar1 men op haar komst voorbereid was. Rosalind© had dein bankier nog een avond te voren, ©én haastig briefje geschre ven. Toen' zij het salon' binnentrad, wierp zij nieuwsgierige .blikken om zich been, als dacht zij aan de sporen van ©en feestje; hetwelk den vorigen avond in1 hetzelfde .vertrek gegeven was. Niets verried daarvan echter het geringst© teekeh- Pa kaarsen stonden in hun geheel in de kande laars d© meubels had men. vah) over trekken voorzien, zooals des zomers steeds het geval was, daar mevrouw Falamon buiten vertoefde. „[Waarschijnlijk is men in d© huis kamer bijeen, geweest," dacht Rosa linda1; „dat staat minder vormelijk O, wat bezorgen die lieden mij toch een verdriet!" En 'zopder zich te doen aandielnén, klept© zij zach( aan, d© deur van Falamons kabinet. Zoodra 'zij o'p (den1 'drempel vér- scheen, stond dé bankier op, ging haar tegemoet. „U. blijft zeker bij mij ontbijten," zleid© hh 1 ik bén alleen, ,bijna al leen." „Bijna alleeh?,, herhaalde Rosa lin de. „Wi© is er dap: nog meer „Een vertrouwd ma;n." „Uw makelaar? daar bedank ik voor. Zend hem wég, hij is een ake lige man." Falamon) glimlachte eens, doch deed geen moeite zijn makelaar te verdedigen. Hij zou dan ook het oogenblik daartoe slecht gekozen hebben. „U hebt mij een. onderhoud over ernstig© zaken verzocht juffrouw," zeida hij. „Wij hebben dén ganscben morgen voor ons." „Vferwdcht u niemand vroeg Ro salind©. „Neen." „Dat is toch zonderling!" meende hJet jong© meisje; „men had mij ge zegd, dat uw© famili© sedert gister avond vermeerdert is; men sprak mij over ©en feestje, hetwelk onver wacht op touw gezet was, zooiets van ieen huwelijk „Ah!" 'zeide Falamon zoo natuur lijk en. onverschillig mogelijk, „ja u bedoelt stellig ter eere van ©en jong meisje, dat met haar nichtje van de boerderij overgekomen is én bij mij logeert? Zij is eveneens mijn pupilgisteravond gaf ik eén' partij tje, waarbij twee of drie vrienden te genwoordig waren. Maar wie houdt u toch Zoo goed op de hoogt© eu licht n in betreffende hetgeen bij mij voorvalt?" „D;a,t komt ter niet op aan, waard© voogd," .antwoordde Rosalind©. Doch wilt u de goedheid zoover drijven en mij zeggen of de verloofde van het jonge meisje evteneens hij bet feest tegenwoordig was „Helachte d© bankier. „Die in lichtingen worden te nauwkeurig! Dat is ©en verontrustend toeken ik zal een oogje op mijn bedienden moeten houden „U geeft geen antwoord, beste voogd," zeide een zachte stem'. „Wel zieker ik antwoord met mijn© gewon© openhartigheid, dat het jong© meisje in kwestie inder daad zoo gelukkig geweest is ten mijnen huize, in dit vertrek zelfs, ©en jong mensch te ontmoeten, dat veel van haar houdt ©n in all>e ve<er en deugd met haar trouwen wil. Ik wil er zelfs bijvoegen, dat da vader van het jong© mensch „Ah!" de toekomstige schoonpa pa?" vroeg .Rosalind©. „Juist, da toekomstig©' schoonpa pa eveneens tegenwoordig was. Dan was er nog juffrouw Marguerite,, de nicht van het jonge' meisje, drie ander© personien, vrienden, dia u niet kent, mijn makelaar..." „Altijd weder die makelaar!" „Ja, dé heer Guillaum©." „Een listig, gevaarlijk man. Wees op uwe hoed© met hem 1" „Laten wij zijn© goed© en slechte hoedanigheden niet bespreken, juf frouw, maar dit is nagenoeg het gezelschap, hetwelk deelnam aan het prettige avondje, waarvan u het belang zéér overdreven hebt." „Ik dank u' mijnheer," antwoordde Rosalind©. „U zijt de rechtschapen heid in persoon. Nu moet ik u, waard© voogd, deelgenoot vatt mijn zorgen maken, want ik ben zoer te beklagen „U riep Falamon uit. „IkOik sterf haast bijna van verdriet. Zi© mijne oogen eens! Ik heb gewetend. Kijk eens, hoe bleek ik zie en hoe ik beef! Als dat zoo nog lahg duurt, word ik ziek en bezwijk Falamon greep heide handen van zijn© pupil en zag haar vriendelijk aan. Rosalind© had tranen in de oogenzij boog het hoofd. „Zoo I" zeide hij, ,,u hebt verdriet Kom tot u 'zelve juffrouw Rosalind© en laat ons ernstig praten. Zeg mij alles, volstrekt alles. Ik zal even d© noodigen bevelen geven." Dit zeggende stond hij op, ver liet het kabinet en kwam tien minu ten later weder terug, waarna hij zorgvuldig de deur achter zich sloot. Tutussch.cn had juffrouw de Ville- forfc tijd gehad, wat tot zich zelf te komen. Zij bezat een van die krach tige, vastberaden, zenuwachtige ge stellen welke spoedig zichzelven we der mééster zijn en welke op ben ge geven oogenblik, ©en© onaangename gedachte verdrijven kunnen. ffioen Falamon terug kwam, vond hij haar in een leunstoel bij het ven- stoel bij het venster zitten, zij had haar hoedje afgezet, haar parasol weggelegd, alsof zij zich hij haar zelve thuis bevond. „Mooi zoo! zeide hij. „Laten wij nu eens op ons gemak samen spre ken; ik luister." Hij nam een stoel, ging met den rug gekeerd naar een schrijftafel, met papieren en brieven beladen, zit ten, als wild© hij aandachtig luiste ren, naar hetgeen Rosalind© hem te vertellen had. [VVelke verhalen van vreemdsoortig© gevallen en zonder linge avonturen den bankier werden voorgedischt, is men nimmer te we ten gekomen, daar Falamon er nooit met iemand over gesproken heeft. Het staat echter vast, dat Rosalind© met geen woord repte over d© ware reden, waarom zij zoo dringend vroeg aan den bankier haars va ders, haar de ontzaglijke som ter hand te stellen, en zelfs om bad en smeekte. Falamon hoorde, ft>t het eind© toe, het wonderbaarlijke sprookje aan; hij toonde volstrekt niet. dat hij een oogenblik aan de waarheidsliefde der schoon© spreekster twijfelde en toen Rosalind© ten slotte zweeg, antwoordde hij zoo welwillend mo gelijk. Wordt vervolgd.) DIE HURLEMSCHE COHRUT ABONNSUENTSFRUS: Per 8 maasden voor Haarlem f 1.86 Voor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente) 1.85 Voor de overige plaateen in Nederland franco per post 1,8b Afzonderlijke nummers0.05 PEIJ6 DEK ADVKETENTIÊN: Van 16 regelsf0.6ö (concant)f 0A0 Elke regel meerGJ® Groote letters naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingen 25 cent per advertentie A contant. 1000 levenslange onge- 1g11 GULDEN l»g ■ekiktheid t#t Uoverlgde* werken. 9 typ <$UÊ verlies van één ®j| 8 0 verlies van 1 |1|| verlies van gg ^en 8 1J| 8 ILM IJl éen duim. all 11 300 kand of voet. Óen oog. 101 wijsvinger. 15 GULDEN bij verlies van Óen anderen vinger. Hc Een Turksche betooging te Parijs. De Ottomansche bond voor de centralisatie en grondwet, voorgezeten door Sabaheddine, neef van den Sultan, en het Armenische bondgenootschap, hebben gisteren ter eere van. Frankrijk eea indrukwekkende betooging voor het departement van binnenlandsche zaken gehouden. Clemenceau ontving de af vaardiging zeer hartelijk. Ooerdji stelde hem uit naam van d» Ottomansche kolo nie een erkentelijkheidsadre* ter hand, waarop Clemenceau uitdrukking gaf aan de sympathie der regeeriDg voor het nieuwe stelsel in Turkije, beloofde den ministerraad in kennis te stellen met dezen stap en aan president Faillières de wenschen van de Turksche kolonie te zullen overbrengen. Het Dieuwe Turkije, zeide Clemenceau, kan op den zedelijken steun van Frankrijk rekenen. 't Ongelooflijke gebeurt! Sul- ton Abdul Hamid heeft 't is haast ongelooflijk onherkend een wandeling gemaakt in de straten van Konstantinopel waarbij hij slechts begeleid werd door een hofbeambte in burgerkleding. Het scheen hem bijzonder te interesseeren, de wandelaars bij hun gesprekken over de Turksche aangelegenheden te beluis teren; dat hij onbekend bleef, is hoege naamd niet ie verwonderen, als men weet dat noch geen enkele Turk precies wist, boe zjjn Padisah er eigenlijk wel uitzag. Een ontzag!ijke ramp ia I ar

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1908 | | pagina 1