DAGBLAD voor NOORD-'en ZUID-HOLLAND.
Kinderbuisvest 29-38-33» Haaplem
Van alles wat!
BUITENLAND.
De Dochter van
den Millionair.
WOENSDAG 5 AUG] 1908.
S3"»ta Jaargang No» 6953
Bureaux van Redactie en Administratie:
Interc» Telefoonnummer» 1426.
Alle betalende abonnés op dit blad zyn.
«TOLDEN baj
volgens de bepalingen en onder de beperkingen op de polissen vermeld, tegen ongelukken verzekerd voor bedragen van:
GULDEN bij fCit GULDEN bg ff| A GULDEN bij P f|
De uitkeering dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij „Ocean", Bijkantoor voor Haarlem, Nieuwe Gracht 11.
i.
Wetenschappelijkheid, en..kermis.
Praatjes over alles en Dog wat,
Vaarmee dan bedoeld wordt de ge
wone dingen om ons heen, niet de
zwaarwichtige politiek of de ernstige
sociale vraagstukken, maar de zaken
van het dagelijksche leven, zulke
praatjes vallen in den geest van on
zen tijd.
Is die niet de tijd van populari
satie der wetenschap?
De University Extension,
zooals het heet met een geleerden
naam: de wetenschappelijke kant
die men ontwikkelt in onzen tijd
bij het volk, en het bijbrengen
Van wetenschappelijke kennis óók
aan de gewone klasse, óók omtrent
gewone dingen, dat alles is wer
kelijk van onzen tijd.
En de krant mag daarbij niet
achterblijven.
Welnu, in deze artikeltjes, die
„van alles wat" geven willen,
zal ik trachten naar die richting
ook in onze Courant een en ander
te bieden, dat in dien geest des tijds
de popularisatie der wetenschap
vooral, en ten slotte ook de zaken
van den gewonen dag, voor zoover
die in andere rubrieken niet wor
den besproken, op populaire wijze
zal behandelen.
Niet alleen oorspronkelijke of
eigen opinies, maar ook wat anderen
zeggen, zal men dus hier vinden.
'n Allegaartje te eeniger tijd, dat
misschien vreemd zou doen bij eikaar;
maar omdat de courant een lezens
waardigheid is van slechts één dag,
en een oude courant niet anders
is dan een stuk vuil papier
daarom kan zoo'n allegaartje erdoor.
Ik sprak over popularisatie der
wetenschap.
Wel, is het niet een opmerkelijk
feit, dat onze kermissen daaraan
tegenwoordig zooveel doen?
Of, hoe woudt ge het anders
noemen, dat Stuvé een heel groote
locomobiel te kijk zet, die de elee-
triciteit voor z'n nougatkraam helpt
opwekken, en die voor de jeu£
zoowel als voor de ouderen een
aantrekkelijkheid en een beziens
waardigheid, vaak een voorwerp
van studie ^daar heb ik je!) is?
Zijn ze geen popularisatie der we
tenschap, die natuurkundige proef
nemingen in theaters en variétés zelfs
de vloeibare lucht wordt tegen
woordig al in varietéschouwburgen
op de planken gebracht om tot
allerwonderlijkste toeren in staat te
stellen dat wekt nieuwsgierigheid,
leergierigheid, belangstelling.
En zoo gaat het, in nog grootere
mate, ook door de bioscopen en
kinematografen, of hoe die inrich
tingen zich nog anders noemen.
Vooreerst is zoo'n biograaf, zoo'n
levende-tooneelen-te-voorschijn-bren
gende machine, op zichzelf al
een buitengewoon voorwerp van
wetensehappelijken aard, dat nu op
de populairste wijze die maar mo
gelijk is, onder het volk wordt
gebracht. En je merkt dan ook wel
degelijk, als men zoo eens naar de
vox populi" luistert, dat de ideeën
van de menigte over de ingewik
kelde physische vraagstukken, die
bij een bioscoop zijn betrokken, er
eenigziDs in zitten.
Met den fonograaf is het dito.
De wetenschap dat het geluid door
trillingen der lucht wordt overge
plant, is tegenwoordig in het alge
meen geen geheim meer voor onze
jeugd, zelfs al heeft die op school
of thuis nog geen syllabe over dit
vraagstuk hooren vertellen. Dat deed
de fonograaf evenwel, die practisch
onderricht geeft in de physica
Maar speciaal zoo'n bioscoop of
kinematograaf heett volgens mijn
bescheiden meening nog een veel
grooteren invloed op de volksont
wikkeling door de voorstellingen
die ze te zien geeft.
Nu is het toch mogelijk, dat men
dingen van heel ver, of toestanden
die we tot dusver alleen in boeken
beschreven vonden, met eigen oog
het duidelijkste en beste leer
middel kunnen aanschouwen.
Wie verre reizen doet, kan veel
verhalen, zegt het oude spreekwoord.
Welnu: de bioscoop maakt dat
spreekwoord overbodig. Ge behoeft
nu geen verre reis meer te doen
om veel te kunnen vertellen: met
eigen oogen kunt ge aanschouwen,
fotografisch, ,en niet naar de natuur,
maar geheel en al in de natuur
zelve, wat enkele bevoorrechten tot
dusver alléén zagen in verre landen,
en ons dan beschreven.
Een bloemencorso in Nizza, een
stierengevecht in Spanje, de
bioscoop zet het u voor oogen, alsof
ge erbij waart. En dat zijn nu nog
maar enkel-bezienswaardige tafreel-
tjes. De bioscoop geeft nog andere, die
zeer bepaald didactisch, dat is om te
leeren, zijn bedoeld! Zoo herinner
ik me, dat ik verleden jaar eens
zeer duidelijk heb gezien, boe de
heele vangst, toebereiding, verpak
king en verzending van sardijntjes
toegaat. De blikjes sardijnen, die
men in onze winkels koopt, zeggen
n van hun wordingsgeschiedenis
niets, en toch is het wel interessant
ook daarover wat te vernemen en
te hooren, is 't niet? Welnu: de
bioscoop heeft me dat laten zien
alsof ik in een visscherplaats aan de
kust van Bretagne woondehet
vangen der vischjes met het groote
sleepnet; het koken en schoonma
ken der dieren; het toebereiden in
de kokende olie; het verpakken in
de blikjes; het merkwaardige ver
hitten van die blikjes; het toesol-
deeren ervan en het expediëeren.
En' nu eet ik geen enkele keer
sardijnen meer, of ik herinner me
met pleizier ho® de bioscoop me de
heele wordingsgeschiedenis van
zoo'n eenvoudig blikje liet kijken,
en hoe ik daardoor van een belang
rijke industrie aan Frankrijk's noord
kust in den tijd van een kwartier
aardig op de hoogte ben gekomen.
Zoo gaat het met zoovele dingen:
men leert landen en volkeren ken
nen, zeden en gewoonten en klee
derdrachten ziet men voor zich,
in natura; men kan er vast een
schat van etnnografische of geogra
fische kennis opdoen, die immers
toch een ontwikkeld en gewoon-
bescbaafd mensch genoegen moet
doen. Want kennis is, precies als de
schoonheid: „ajoy for ever."
Hier zou ik nog bij kunnen voe
gen, dat men uit bet bovenstaande
tevens de groote verantwoordelijk
heid van degenen, die de bioscoop
of de kinematograaf exploiteeren,
kan opmaken! Want zoowel als die
scboone en nuttige en leerzame
vinding, zoo gepopulariseerd als die
in onzen tijd is, heel wat goed kan
doen en tot leering strekken,
zoo kan ze ook slecht en bedervend
werken! En htlaas: vele van de
exploitanten die voorstellingen met
bioscopen geven, denken aan deze
verantwoordelijkheid te weinig
Dochdit valt buiteu dit ar
tikeltje om, waarin alleen maar
bet verband dat er in onzen tijd
bestaat tusschen de popularisatie
der wetenschap ende kermis
zou worden besproken.
Als ge deze week nog onze ker
mis bezoekt en wie doet dat niet
gaat er dan eens heen met het
denkbeeld, dat ge in vele opzichten
tegenwoordig nog zooveel leeren
kunt op de kermissen, vooral op
wetenschappelijk terrein! 't Zal u
meevallen! En ik geef mijn idêe
cadeau voor de voorstanders der
kermissen, die hare afschaffing zoo
heftig bestrijden zou die popu
larisatie van wetenschap hun niet
knnnen dienen?F.
DUITSCHLAND.
Zeppelin's verovering der luoht.
Graaf Zeppelin heeft gisteren en
vannacht met zijn luchtschip den be
loofden reuxentocht van 24 uren gedaan.
Althans: hij heeft een groot deel
ervan ten uitvoer gebracht; de tele
grammen zijn ietwat onduidelijk ten
opzichte van de vraag, of Zeppelin
werkelijk ook den heelen nachttocht
terug heeft gemaakt.
Van het meer van Constantx i« het
majestueuze luchtschip gisteren gevlo
gen over heel Zuid-Daitschland heen,
den Rijn af, tot een eind voorbij
Mainz. Wegens een gebrek aan den
motor moest men nabij Offenheim even
neerstrijken«en ander telegram spreekt
echter van aanvulling van den ben
zinevoorraad. En ten kwart voor tien
gisteravond sshijnt het luchtschip
weer opgestegen te zijn voor den
nachtslijken tocht terug.
Dat is werkelijk een praestatie, die
alles wat tot nog toe is gedaan op
het gebied der luchtvaart, finaal in
de schaduw stelt!
Van de verovering der lucht kan
nu zonder tegenspraak worden gespro
ken.
Zeppelin heeft het vraagstuk der
luchtschipperij opgelost I
ENGELAND.
V rij handelseongres.
In Engeland wordt op dit oogenblik
een internationaal „congres van vrijhan
delaars gehouden, waarop natuurlijk
ook ons land ia vertegenwoordigd.
Een aantal liberale kopstukken
het is merkwaardig dat de starre
doorvoering van den vrijhandel in
ons land een zuiver-politiei vraagstuk
is geworden I zijn er heen, en
onze liberale couranten hebben er
heele stukken over.
Engeland en Nederland zijn tegen
woordig, zooals men weet, de eenige
landen die de vrijhandelspolitiek vol
gen, maar het mag daarbij wel worden
opgemerkt, dat alleen in ons kleine
land die vrijhandelspolitiek consequent
en in alles wordt doorgevoerd, tot
consequent nadeel van onze industrie I
ImmersEngeland heeft wel degelijk
inkomende rechten, en «iet zuinig
ookToevallig kregen we bieden,
tegelijk, met het bericht van dit vrij-
handelaarscongres, een |dienstregeliDg
van de Maatschappij „Zeeland" in han
den. En daarin zagen we een lange
lijst van artikelen van welke inkomend
recht wordt geheven in Engeland
't Zou aardig zijn, dat lijstje ter
toelichting aan onze starre vrijhande
laars op het congres eens voor te
houden
SPANJE.
Hervorming van het concordaat.
We meldden onlangs kortelings, dat
de Spaansche regeering, ten zegen
van het land sedert een vrij langen
tijd nu in handen van den flinken
Katholiek Maura en Z. H. den Paus
te samen onderhandelingen voerden
over een hervorming van de kerkelijk-
staatkundige betrekkingen.
Dat heeft betrekking op het vol
gende
Het Spaansche concordaat dagtee-
kent nog yan vroeger, en vooralhet
is gebouwd op toestanden die heel en
al veranderd zijn. Het budget van
eeredienst is daardoor gestegen tot
verre boven het normale en daaren
boven onpractisch ingericht. Ook de
kerkelijke lOrganisatie, uit den ouden
tijd nog zoo gebleven, moet worden
herzien.
Maura wil nu dat alles opknappen.
Wat het land ettelijke millioenen
peseta's bezuiniging zal geven, en
tevens de kerkelijke hiërarchie ten
goede zal kom'en.
Den liberalen, die tot dusver zoo
hard konden schreeuwen over het ont
zaglijke van de kosten der Kerk, wordt
door Maura nu tevens een der grootste
argumenten tegen de regeering uit de
hand geslagen
TURKIJE.
De toestand.
'tls werkelijk te hopen, dat Ab
dul Hamid den toestand meiester zal
blijven- 'tÖEordt wel een beetje
héél sterk, zooals de J ong-Turken
optreden! En het heet dan ook al
!in Turksc.be couranten» dat de
Grootvizier en de nieuwe ministers
er genoeg van hebben, en geen kans
zien om tot een ordelijken staat van
zaken te komen.
Trouwensdei nieuwe ministers
vallen ook bij de Jong-Turken niet
in den smaakzei zijn te zwak, gaan
niet ver genoeg
Dat belooft dus wat!
l,Wat de Jong-Turken betreft, hoo
ren we dat huil hoofd en leider de
bekende Kiamil Pasja zou wezen.
Het is eten zteer belangwekkende or
ganisatie: het centraal bestuur der
partij is te Parijs gevestigd, en te
Konstantinopel, Saloniki en in ver
scheidene plaatsen van Klein-Azië
bevinden zich afdeelingen, met haar
respectieve besturen en talrijke le
den. Niemand 'kent editor de loka
len, waar de besturen bijeenkomen,
noch! de leden.
Schriftelijke hevelen zijn voorzien
van het stempel van het Jong-Tuxk-
sche comité, en alle gedelegeerden)
hebben in opdracht, onbezonnen han
delingen zooveel mogelijk te voorko
men, en nauwkeurig acht tei geven
op de openbare meening. De Jong-
Turksche partij geeft sedert enkelo
dagen een voorloopig officieel or
gaan uit, waarvan de redactie te
Konstantinopel is gevestigd.
Het verkeer tusschen de regeering
en: de Jong-ïurksch© partij ge
schiedt gedeeltelijk anoniem, gedeel
telijk door bekendmakingen in de
dagbladen. Eerstdaags zal een groot
officieel orgaan der Jong-Tuxksehe
partij gesticht worden.
Bovenstaande mededeelingen schij
nen afkomstig ,te zijn van een lid
van het Jojig-Tiirksche comité.
Te Adrianopel.
Gisteren spraken we over de r
nu gelogenstrafte geruchten aan
gaande een formeel oproer tegen den
Sultan, dat te Adrianopel onder dn
troepen zou zijn uitgebroken-
Men had bericht, dat een paar hon
derd soldaten uit deze plaats opge
rukt waren naar Konstantinopel, om
den Sultan af te .zetten
SVerkelijk schijnen nu wel een
paar duizend militairen oproer te
hebben gemaakt en ziqh van hu*
officieren te hebben losgemaakt.
En ©en driehonderd zijn werkelijk
naar Konstantinopel opgerukt, doek
dat was, hooren we nu; om den Sul
tan dank te zeggen voor de grond
wet. Zij werden door een' vertegen
woordiger van dto Sultan begroet
en naar Jildes begeleid. De mees ten
droegen banieren, met het opschrift:
„vrijheid, gelijkheid en broeder
schap".
Op het plein der Hamidié-moske»
werd hun een maaltijd voorgezet.
Daarna stelden de soldaten zich op
voor het paleis.
De Sultan verscheen aan hét ven
ster, liet den aanvoerder fiij zich,:
komen en zeida tegen hem„Ik ben
zeer blij u gezien te hebben. Ik
groet de soldaten, mijne kinderen, en
verzoek hun aan Run kameraden
mijn groeten over te brengen."
De soldaten brachten den Sultan
een ovatie eti keerden vervolgens
met den trein naar Adrianopel
terug.
Verspreide Berichten.
FEUILLETON.
|Naar het Fransch)
48)
XI.
'Na bét toonbel van den' vorigeh'
tivond eb ,d© hevig© aandoeningen,
welke hét gevolg er van, geweest
waren, was het juffrouw de Ville-
fort onmogelijk/een goed© juachtrust
te genieten.
Het weelderigste verbak' der we
reld is niet in. staat het geringste
verdriet te verdrijven. Alleen een
gerust gewéten stemt tot kalmte,
én verzacht, ja, verdrijft soms hét
verdriet. Rosalin de was dus den gan
sdien nacht koortsig en .bijgevolg
.verkeerde het gansche huis in teen
Staat van opgewondenheid.
Toch bestelde juffrouw de Ville-
(fort den volgenden morgen reeds om
negen uur haar rijtuig.
Zij was reeds voor dag ten dauw
opgestaan, tot groote verwondering
Van haie beid© kameniers, had thee
gedronken en zich toen gekleed, als
Ward zij voornemétts den dag buiten
door te brengen). Niemand zou haar
echter vergezellen.
Rrooies negcu ,uur Verliet bet rij
tuig id© villa der Champs Elysees.
Die hoog© dame had geen. enkel .bui
tengewoon' bevél gegeven, zoodat
men haar began het tweed© ontbijt
terugwerwachtté. In ieder geval kon
barones Plock de honneurs daarvan
waarnamen.
Intusschien) reed bet rijtuig voort
in id© richting der boulevards, en be
reikte eenigen tijd later het hotel
van Falamon, waar1 men op haar
komst voorbereid was. Rosalind©
had dein bankier nog een avond te
voren, ©én haastig briefje geschre
ven.
Toen' zij het salon' binnentrad,
wierp zij nieuwsgierige .blikken om
zich been, als dacht zij aan de sporen
van ©en feestje; hetwelk den vorigen
avond in1 hetzelfde .vertrek gegeven
was. Niets verried daarvan echter
het geringst© teekeh- Pa kaarsen
stonden in hun geheel in de kande
laars d© meubels had men. vah) over
trekken voorzien, zooals des zomers
steeds het geval was, daar mevrouw
Falamon buiten vertoefde.
„[Waarschijnlijk is men in d© huis
kamer bijeen, geweest," dacht Rosa
linda1; „dat staat minder vormelijk
O, wat bezorgen die lieden mij toch
een verdriet!"
En 'zopder zich te doen aandielnén,
klept© zij zach( aan, d© deur van
Falamons kabinet.
Zoodra 'zij o'p (den1 'drempel vér-
scheen, stond dé bankier op, ging
haar tegemoet.
„U. blijft zeker bij mij ontbijten,"
zleid© hh 1 ik bén alleen, ,bijna al
leen."
„Bijna alleeh?,, herhaalde Rosa
lin de. „Wi© is er dap: nog meer
„Een vertrouwd ma;n."
„Uw makelaar? daar bedank ik
voor. Zend hem wég, hij is een ake
lige man."
Falamon) glimlachte eens, doch
deed geen moeite zijn makelaar te
verdedigen. Hij zou dan ook het
oogenblik daartoe slecht gekozen
hebben.
„U hebt mij een. onderhoud over
ernstig© zaken verzocht juffrouw,"
zeida hij. „Wij hebben dén ganscben
morgen voor ons."
„Vferwdcht u niemand vroeg Ro
salind©.
„Neen."
„Dat is toch zonderling!" meende
hJet jong© meisje; „men had mij ge
zegd, dat uw© famili© sedert gister
avond vermeerdert is; men sprak
mij over ©en feestje, hetwelk onver
wacht op touw gezet was, zooiets
van ieen huwelijk
„Ah!" 'zeide Falamon zoo natuur
lijk en. onverschillig mogelijk, „ja
u bedoelt stellig ter eere van ©en
jong meisje, dat met haar nichtje
van de boerderij overgekomen is én
bij mij logeert? Zij is eveneens mijn
pupilgisteravond gaf ik eén' partij
tje, waarbij twee of drie vrienden te
genwoordig waren. Maar wie houdt
u toch Zoo goed op de hoogt© eu
licht n in betreffende hetgeen bij
mij voorvalt?"
„D;a,t komt ter niet op aan, waard©
voogd," .antwoordde Rosalind©. Doch
wilt u de goedheid zoover drijven
en mij zeggen of de verloofde van
het jonge meisje evteneens hij bet
feest tegenwoordig was
„Helachte d© bankier. „Die in
lichtingen worden te nauwkeurig!
Dat is ©en verontrustend toeken
ik zal een oogje op mijn bedienden
moeten houden
„U geeft geen antwoord, beste
voogd," zeide een zachte stem'.
„Wel zieker ik antwoord met
mijn© gewon© openhartigheid, dat
het jong© meisje in kwestie inder
daad zoo gelukkig geweest is ten
mijnen huize, in dit vertrek zelfs,
©en jong mensch te ontmoeten, dat
veel van haar houdt ©n in all>e ve<er
en deugd met haar trouwen wil.
Ik wil er zelfs bijvoegen, dat da
vader van het jong© mensch
„Ah!" de toekomstige schoonpa
pa?" vroeg .Rosalind©.
„Juist, da toekomstig©' schoonpa
pa eveneens tegenwoordig was. Dan
was er nog juffrouw Marguerite,,
de nicht van het jonge' meisje, drie
ander© personien, vrienden, dia u niet
kent, mijn makelaar..."
„Altijd weder die makelaar!"
„Ja, dé heer Guillaum©."
„Een listig, gevaarlijk man. Wees
op uwe hoed© met hem 1"
„Laten wij zijn© goed© en slechte
hoedanigheden niet bespreken, juf
frouw, maar dit is nagenoeg het
gezelschap, hetwelk deelnam aan
het prettige avondje, waarvan u het
belang zéér overdreven hebt."
„Ik dank u' mijnheer," antwoordde
Rosalind©. „U zijt de rechtschapen
heid in persoon. Nu moet ik u,
waard© voogd, deelgenoot vatt mijn
zorgen maken, want ik ben zoer te
beklagen
„U riep Falamon uit.
„IkOik sterf haast bijna van
verdriet. Zi© mijne oogen eens! Ik
heb gewetend. Kijk eens, hoe bleek
ik zie en hoe ik beef! Als dat zoo
nog lahg duurt, word ik ziek en
bezwijk
Falamon greep heide handen van
zijn© pupil en zag haar vriendelijk
aan. Rosalind© had tranen in de
oogenzij boog het hoofd.
„Zoo I" zeide hij, ,,u hebt verdriet
Kom tot u 'zelve juffrouw Rosalind©
en laat ons ernstig praten. Zeg mij
alles, volstrekt alles. Ik zal even
d© noodigen bevelen geven."
Dit zeggende stond hij op, ver
liet het kabinet en kwam tien minu
ten later weder terug, waarna hij
zorgvuldig de deur achter zich sloot.
Tutussch.cn had juffrouw de Ville-
forfc tijd gehad, wat tot zich zelf te
komen. Zij bezat een van die krach
tige, vastberaden, zenuwachtige ge
stellen welke spoedig zichzelven we
der mééster zijn en welke op ben ge
geven oogenblik, ©en© onaangename
gedachte verdrijven kunnen.
ffioen Falamon terug kwam, vond
hij haar in een leunstoel bij het ven-
stoel bij het venster zitten, zij had
haar hoedje afgezet, haar parasol
weggelegd, alsof zij zich hij haar
zelve thuis bevond.
„Mooi zoo! zeide hij. „Laten wij
nu eens op ons gemak samen spre
ken; ik luister."
Hij nam een stoel, ging met den
rug gekeerd naar een schrijftafel,
met papieren en brieven beladen, zit
ten, als wild© hij aandachtig luiste
ren, naar hetgeen Rosalind© hem te
vertellen had. [VVelke verhalen van
vreemdsoortig© gevallen en zonder
linge avonturen den bankier werden
voorgedischt, is men nimmer te we
ten gekomen, daar Falamon er nooit
met iemand over gesproken heeft.
Het staat echter vast, dat Rosalind©
met geen woord repte over d© ware
reden, waarom zij zoo dringend
vroeg aan den bankier haars va ders,
haar de ontzaglijke som ter hand te
stellen, en zelfs om bad en smeekte.
Falamon hoorde, ft>t het eind© toe,
het wonderbaarlijke sprookje aan;
hij toonde volstrekt niet. dat hij een
oogenblik aan de waarheidsliefde
der schoon© spreekster twijfelde en
toen Rosalind© ten slotte zweeg,
antwoordde hij zoo welwillend mo
gelijk.
Wordt vervolgd.)
DIE HURLEMSCHE COHRUT
ABONNSUENTSFRUS:
Per 8 maasden voor Haarlem f 1.86
Voor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente) 1.85
Voor de overige plaateen in Nederland franco per post 1,8b
Afzonderlijke nummers0.05
PEIJ6 DEK ADVKETENTIÊN:
Van 16 regelsf0.6ö (concant)f 0A0
Elke regel meerGJ®
Groote letters naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 cent per advertentie A contant.
1000
levenslange onge- 1g11 GULDEN l»g
■ekiktheid t#t Uoverlgde*
werken. 9 typ <$UÊ
verlies van één ®j| 8 0 verlies van 1 |1|| verlies van gg ^en
8 1J| 8 ILM IJl éen duim. all 11
300
kand of voet.
Óen oog.
101
wijsvinger.
15
GULDEN bij
verlies van
Óen anderen
vinger.
Hc
Een Turksche betooging te
Parijs. De Ottomansche bond voor de
centralisatie en grondwet, voorgezeten
door Sabaheddine, neef van den Sultan,
en het Armenische bondgenootschap,
hebben gisteren ter eere van. Frankrijk
eea indrukwekkende betooging voor het
departement van binnenlandsche zaken
gehouden. Clemenceau ontving de af
vaardiging zeer hartelijk. Ooerdji stelde
hem uit naam van d» Ottomansche kolo
nie een erkentelijkheidsadre* ter hand,
waarop Clemenceau uitdrukking gaf aan
de sympathie der regeeriDg voor het
nieuwe stelsel in Turkije, beloofde den
ministerraad in kennis te stellen met
dezen stap en aan president Faillières de
wenschen van de Turksche kolonie te
zullen overbrengen. Het Dieuwe Turkije,
zeide Clemenceau, kan op den zedelijken
steun van Frankrijk rekenen.
't Ongelooflijke gebeurt! Sul-
ton Abdul Hamid heeft 't is haast
ongelooflijk onherkend een wandeling
gemaakt in de straten van Konstantinopel
waarbij hij slechts begeleid werd door
een hofbeambte in burgerkleding. Het
scheen hem bijzonder te interesseeren,
de wandelaars bij hun gesprekken over
de Turksche aangelegenheden te beluis
teren; dat hij onbekend bleef, is hoege
naamd niet ie verwonderen, als men weet
dat noch geen enkele Turk precies wist,
boe zjjn Padisah er eigenlijk wel uitzag.
Een ontzag!ijke ramp ia
I ar