DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
urn-s- mnjwi".r mn
Over een revolutie.
BUITENLAND.
BINNENLAND.
De Dochter van
den Millionair.
iCiiideHtetisi&wesi 23»3I*>339 Haarlem
donderdag g aug, isos.
S8113 Jaargang No. 6954
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden voor Haarlem f 1.35
Voor de plaatsen, waar een agent ia gevestigd (kom der gemeente) 1.85
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post 1.8C
Afeonderhjke nummers 0.05
Bureaux van Redactie en Administratie:
Interes. Telefoonnummer 142®.
PRIJS DER ADVERTENTIE»
Van 16 regeisf0.80 (contant)f 0.50
Elke regel meer0J0
Groote letters naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 cent per advertentie contant.
Alle betalende abonnés op dit blad zijn, volgens de bepalingen en onder de beperkingen op de polissen vermeld, tegen ongelukken verzekerd voor bedragen van:
8» Iht Üy over y en lllill hand of voet. fi_ü éen oog. B li IM éen duim.
schiktheïd tot
werken.
éen oog.
verlies van
éen
wijsvinger.
GULDEN bij
verlies van
éen anderen
ringer.
De uitkeering dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij „Ocean", Bijkantoor voor Haarlem, Nieuwe Gracht 11.
Zonder een enkel geweerschot,
heeft Turkije den sprong gemaakt
v&n het meest autocratische régime
dat, waarvan men heeft gezegd
het is het despotisme, getemperd
hoor.den moord naar een
°P sociaal gebied vrijen regeerings-
Vorm.
De vraag is nuzal dat duurzaam
Vezen
In ons buitenlandsch nieuws heb
ben we die vraag al eenige malen
lji het kort besprokenhier is het
he plaats om eens eenige meer uit
voerige beschouwingen over die
^Ven curieuze en onverwachte als
°Qtzaglijke omwenteling ten beste
te geven.
Wel het merkwaardigste van al
ï8, dat deze reusachtige ommekeer
«oo vreedzaam is gegaan.
Revolutiesin het woord zelf
hgt al de gedachte aan bloed en
strijd en wanorde en dood.
Maar deze revolutie was vreed
zaam.
Waarom? Omdat het heele volk
rijp schijnt te zijn geweest voor de
Vrijheid in regeeringsvorm, iets
Wat men zoo zelden kan zeggen in
aulke gevallen. De Sultan heeft de
grondwet niet enkel verleend, om
dat het volk die wenschte, maar
•omdat hij niet meer kon rekenen
op den steun van het leger, om de
stem des volks te verstikken. Het
Volk behoefde niet gewelddadig op
te staan, omdat er niemand was
hie zich tegen den volkswil verzette,
on de Sultan kon zich niet verzetten,
omdat hij niet zou gehoorzaamd
zijn, door' niemand!
En wie heeft dezen ommekeer in
Eet Turksche voik bewerkt?
Zeer zeker uitsluitend de JoDg-
ïurksche partij.
In ons buitenlandsch nieuws van
gisteren vertelden we een en ander
over de organisatie van deze ge
heime partij, een soort van politieke
Vrijmetselarij, waarbij de leden el
kander niet kennen, noch hun hoof
den, doch allen strikt gehoorzamen
aan het bevel, dat uit het onbe
kende hoofdkwartier langs onbe
kende wegen persoonlijk aan alle
leden van deze machtige geheime
organisatie wordt medegedeeld.
Om meer indruk te maken op
de licht-onvlambare Turksche ge
moederen, zijn de grondregelen der
Jong-Turken, die steunen op hec
beginsel van eerbiediging van den
oigendom, haat tegen het despotisme
en een steeds-voor-oogen-gehouden
altruisme (vooral dit laatste is in
het hedendaagsche Turkije, waar
de zelfzucht en eigenbaat zoo in
geworteld is, merkwaardig) omgeven
door een heel stelsel van regels,
ritualiën en formaliteiten.
Men werd, als in geheime broe
derschap, een curieuze en vreemde
ceremoniën in de partij opgenomen;
men had het gevoel iets bizonders,
iets geheims te kennen; en speeu-
leerend tevens op den formalisti-
schen en aan uiterlijkheden han
genden geest van de Mahomedanen,
vergaten de leiders der Jong-Turken,
bij alle propaganda voor bun vrij
zinnige denkbeelden t op politiek ge
bied, toch nooit de riten en plech
tigheden in de geheime „loges"
waar deze een belangrijk deel van
den arbeid vormden.
Zoo breidde deze soort van poli
tieke vrijmetselarij zich uit: op dés-
centralisatie aangelegd, met tal van
provinciale-, districts- en plaatselijke
comité's, werd de rustelooze organi
satie der Jong-Turken in de laatste
jaren steeds grooter, totdat men nu
kan zeggen dat eigenlijk de revolutie
is overgegaan in den geest van het
volk, en dat de Padisjab, door de
Grondwet te decreteeren, eigenlijk
niet anders deed, dan zichzelf nu
aansluiten bij die groote beweging,
welke door heel het volk haar
adepten telt.
De Jong-Turksche beweging is
uitsluitend Mahomedaamsch. In de
geheime genootschappen dezer Jong-
Turken werden de Christenen niet
toegelaten. Doch ook de Christenen
hebben zich met enthousiasme aan
de zijde der vrijheidsbetoogers ge
schaard, en van ongekende verbroe
dering der rassen en relegies is men
in Turkije getuige geweest.
Ook hiervoor dringt zich de vraag
op: zal dat zoo blijven duren?.
Reeds zijn er berichten, dat de
eenheid onder de Jong-Turken op
losse schroeven staat. De verschillen
de leiders zijn het niet in ieder op
zicht met elkander eens, en zooals
immer, dringen de meer radicale
elementen zich op den voorgrond.
Dat kan voor de heele Turksche
grondwetsbeweging de dood worden.
Want het Jong-Turksche ideaal van
grondwet en verbroedering van
rassen en religies gaat regelrecht in
tegen het oude, starre, burbaarsche,
exclusieve Mahomedisme, tegen den
Christenhatenden Islam met al zijn
onverdraagzaamheid, gegrond op
den absolute macht van den heer-
scheer over zielen en lichamen: den
„opvolger van den profeet.".
Daarom is deze revolutie niet
alleen een staatkundige, maarin ze
ker opzicht ook een godsdienstige.
Gaat ze echter in het eerste op
zicht te ver, dan doet ze dat na
tuurlijk ook in het tweede, omdat
nergens dan in Islamitische landen
het verband tusschen staat en eere-
dienst zóó sterk is.
En dan beteekent datde val
van het Islamitisme, envoor-
loopig althans natuurlijk ook de
anarchie op godsdienstig gebied, die
de anarchie op staatkundig gebied
na zich zal sleepen.
Het is daarom in ieder opzicht
te wenschen, dat de radicale elemen
ten der Jong-Turken nu niet zullen
winnen. Want dat zou aan deze
vreedzame revolutie op den roerigen
Balkan een naspel geven, waarvan
we den inhoud slechts met vrees
en beven raden: een naspel van
dood en verderf, van bitteren strijd
en lange wanorde, van verschrik
king en moord!
frankrijk.
Nieuwe arbeidsconf lieten.
Tegenover de aanmatiging der werk
lieden-syndicaten treden nu de werk
gevers wat krachtiger op, nu de kracht
proef der anarchistische leiders mis
lukt is.
Als antwoord op de eischen van de
werklieden in het bouwvak hebben
de Parijsche aannemers besloten, van
Zaterdag 8 Augustus af alle bouwter
reinen te Parijs te sluiten. Dienten
gevolge zullen 15,000 tot 20,000 man
werkloos worden. Ook het werk van
vier nieuwe lijnen van den onder-
grondschen spoorweg zal stil komen
te liggen!
'tls en blijft dus strijd in Frank
rijk op sociaal gebied.
En we zijn nog lang niet aan het
einde
Alweer een „Matin"-proees.
De „Matin", het beruehte liberale
trottoirblad, krijgt tegenwoordig kiap
op klap.
Na de laatste processen tegen Hum-
bert heeft nu ook de oud-minister
Cbaumié, die door den „Matin" op
allerhatelijkste wijze is vervolgd, en
beschuldigd 'van nepotisme, het blad
aangeklaagd.
De „Matin" is daarbij erg klein ger
bleken. Terwijl bet den minister op
allerlei wijze heeft vervolgd en be
spottelijk gemaakt, bood het nu excu
ses aanMaar Chaumié is nu daarmee
niet meer tevreden, en zet zijn eischen
door. Dit wordt een proces, waarvan
Parijs smullen zal!
DfUITSCHLAND.
De „Zeppelin" vernietigd.
jWe spraken gisteren van de
„Overwinning der lucht".
Zeker.
Zeppelin heeft dien «eretitel ver
diend, da,t hij dei eierste was die dg
lucht overwon en met een luchtvaar-
vaartuig, zoo geregeld en snel als
een snelvarend stoomschip, een tocht
kon afleggen die een „unicum" is.
Maar....
Daar is toch de natuur nog altijd,
die sterker is dan menschenwerkEn
of de natuur dat gisteren nog eens
uitdrukkelijk wilde doen gevoelen?
Tegen het einde van dien reuzen-
tocht, toen het luchtschip van Zep
pelin meer dan driekwart van den
24 uren-tocht had afgelegd, kranig
den loop van den Rijn was gevolgd,
van Zwitserland af tot aan Mainz,
en toen te Pr iedriehs h af en reeds al
les stond opgesteld voor de feeste
lijke ontvangst en een hulde Mas
voorbereid, zoo grootsch als men nog
niet had gebracht aan den 70-jarigen
Zeppelin, toen kwam er een ouwe-
der van éen half uur.... en de „Zeppe-
lin"-ballon, die meer dan een half
millioen guldens heeft gekost, is op
één slag vernietigd.
ÏWe hebben hedenmorgen nog geen
uitvoerige berichten hoe dit is toe
gegaan.
Het gas in den. ballon schijnt ont
brand en ontploft te zijn, en van den
ballon moet weinig of niets meer te
redden zijn geweest. Zoo'n zwaar
en reusachtig monster lijdt natuur
lijk sterk van een wervelwind als bij
onweer voorkomt, en daar men juist
was gedaald (bij Echterdingen in Ba
den) om een defect aan den motor
te herstellen, kwakte de storm het
luchtschip tegen den grond, en ver
nielde het....
Voor Zeppelin is dit tragisch....
Na, den zegetocht, die haast zoo
kranig was volbracht, zulk een
©inde
[Want wil men een idéé van Zeppe
lin's tocht?
Men kan die het best begrijpen als
men aanneemt dat Zeppelin opsteeg
te Maastricht, vervolgens voer naar
Antwerpen, voorts van daar over
Rotterdam, Haarlem en Den Helder
naai' een punt zóóver boven Den
Helder nog liggende, als deze plaats
boven Haarlem ligt!
Dan terugkeerende van die plaats
over de Zuiderzee om bij Arnhem
den tocht- te eindigen. Op dat punt
van die nu voor onze lezers zich voor
te stellen lijn ligt Echterdingen,
waar de ramp geschiedde.
Morgen (of onder onze laatste be
richten, zoo ;wfe ze nog ontvangen)
geven we de nadere bijzonderheden
van de ramp, die zeer zeker op het
Duitsche volk vooral, dat enthou
siast was voor Zeppelin, ontzaglij
ken indruk zal maken.
In tusschenaan de beteelcenis van
Zeppelin's overwinning der lucht
dcet dit ongeluk niet af. Ook stoom
schepen vergaan. Zeppelin heeft het
groote vraagstuk opgelost, en zoo
hij den moed heeft weer opnieuw te
beginnen, zal zeker het Duitsche
volk hem geen crediet weigeren...;
In tusschen één ding is nu op
nieuw geblekenmen kan de natuur
krachten wel een poos lang voor ei
gen doeleinden spannen en dwingen
in de baan van 't menschelijk ver
nuft, maar die krachten blijven toch
de sterkste, ook hoven het vernuftig
ste dat is uitgevonden, en het zal
zaak zijn, dat nooit te vergeten.
Vooral niet hij het vraagstuk der
luchtschepen, waar de natuurkrach
ten zoo onberekenbaar zijn, en de
beheersching der menscben erover
nog zoo jong is
TURKIJE,
Wat zal het worden?
Wij verwijzen voor algemeene be
schouwingen over den toestand naar
ons hoofdartikel van heden.
Gisteren vertelden we dat de jong-
Turken eischen, dat de politiek van
het ministerie wat radicaler worde.
Welnu: ze hebben alweer al meer dan
ze verlangden: de grootvizier en het
heele ministerie zijn al afgetreden!....
Wat zal dat nu worden?
Men verwacht nu een zeer liberaal,
radicaal ministerie.
Maar of de joDg-Turken dan voldaan
zullen zijn?
Zooals we al meer zeiden: ze zijn
verdeeld. In Genève hebben de jong-
Turken, die daar wonen, al een ver
gadering belegd, om er over te be
raadslagen of het raadzaam was hun
streven te richten op afzetting van
den Sultan! Welk besluit genomen
is, is nog niet bekend.
Dit jong-Turksche comité htndeit
dus in lijnrechten strijd met het
comité te Adrianopel, dat pas, zooals
we meldden, een manifest heeft open
baar gemaakt, waarin de Sultan „de
eenige toevlucht" wordt genoemd en
waarin verzekerd wordt, dat er dag en
nacht voor het leven van den Sultan
gebeden wordt. Het stuk eindigde
met den geestdriftigen uitroep: „leve
de Sultan!"
Er bestaat verder ook verschil van
gevoelen tusschen het jong-Turksche
comité te Konstantinopel en dat in
Macedonië. Het laatstgenoemde is veel
radicaler.
Een aaneengesloten phalanx vor
men de jong Turken dus niet. Er zijn
onder hen heel wat uiteenloopende
richtingen en omtrent doel en mid
delen zijn de verschillende groepen
het niet met elkaar eens.
Dat is voor Turkije, dat nu heele-
maal op de jong-Turken steunt in
dezen tijd, geen erg pleizierig ver
schijnsel 1
Verspreide Berichten.
De Congokwestie. De Belgische
K amer heeft gisteren weer een goed deel
van het koloniale eharter voor de Congo
goedgekeurd. Vandaag is er stemming, of
de Kamer de zitling tot October zal ver
dagen.
De Macedonische benden,
die zoolang den Balkan in rep en roer
hebLen gezet, onderwerpen zich een voor
een. Dat is tenminste een gunstig gevolg
van de grondwet in Turkije!
Verzoening? Een gerucht wil, dat
de Keizer en de hertog van Cumberland
in den herfst te Muncken zullen samen
komen, om elkaDder do hand der ver
zoening te reiken.
Het keizerlijk bezoek aan
Zweden. Het Duitsche Keizerlijke echt-^
paar is gisterenavond kalf zeven uit*
Stockholm vertrokken. Het afscheid van
den Koning en de Koningin, die den
tocht tot Kastell Holmen medemaakten,
was uitermate hartelijk.
Een politieke diefstal? Onder
zeer opvallende bijomstandigheden, welke
echter in het „Berl. Tagebl.*, waaraan dit
bericht ontleend is, niet nader omschre
ven worden, is aan vorst Obolensky, den
kabinetschef van den Caar, een porte
feuille ontstolen, die waardevolle docu
menten en staatspapieren bevatte, welke
aan de keizerlijke familie toebehoorden.
Aardbeving in Algerië. TeCon-
stantine en omliggende plaatsen heb Sen
een groot aantal opeenvolgende aard
schokken plaats gehad, waarvan de sterk
ste 12 seconden duurde.
In Constantine zelf, zijn talrijke huizen
in puin gevallen. Geen dooden.
Hofberichten.
Z. K. H. de Prins had gister namid
dag omstreeks vier uur een onder
houd van ongeveer een half uur met
den minister van Oorlog in diens
kabinet aan het departement.
Van het Loo.
Z. K. H. Prins Hendrik is voor
nemens, in den loop dezer maand
voor eenigen tijd naar Dobbin te gaan.
H. M. de Koningin gaat dan zoolang
bij H. M. de Koningin-Moeder op
Soestdijk logeeren.
H. M. de Koningin-Mooder ie.
de Residentie.
H. M. de Koningin-Moeder kwam
gisteren ochtend half twaalf per Staats
spoor vergezeld van eenige dames en
heeren Harer hofhouding, in de resi
dentie aan, tot het in ontvangst nemen
gisterenmiddag van den huldegroet
der Haagsche burgerij.
De ontvangst door het talrijke pu
bliek aan het station en daarbuiten
wa3 allerhartelijkst. Overal spontaan
hoerageroep.
Aubade aan de Koningin-Moeder.
Met groote hartelijkheid is gisteren
middag de Koningin-Moeder door de
inwoners der residentie, ter gelegen
heid van Haar öOsten verjaardag
gehuldigd.
Reeds lang te voren had zich een
comité uit de burgerij gevormd, met
het doel, de Vorstinne op de eene of
andere wijze te huldigen, welk comité,
toen de plannen een vasteren vorm
hadden aangenomen en besloten was
tot het houden van een aubade, aan
stonds de toezegging kreeg van schier
alle Haagsche zangvereenigingen en
militaire- en burgerlijke muziekkorp-
FEUILLETON.
(Naar het Fransch)
49)
„Ja, juffrouw, ik stel belang aan
alles, wat u mij daareven met zoo-
Veel bezieling en welsprekendheid
Verteld hebt, doch u begrijpt, dat
het bedrag een beetje groot is, dat
liet uw crediet verre te boven, gaat
én ik dns pp hieuw© bevelen van
hw vader uit In die wachten moet.
Intusschen, juffrouwik wil zeg
gen, lieve pupil,' vervolgde hij,
Vanhoop niet geheel en al en laat
blij den tijd ©enige rekeningen en
stukken na te zien, waarover het
©rmoodig is u te spreken."
„Ik heb slechts acht dagen tijd,"
«©id© Rosalind©. „Heb ik bet mil-
j ioen hiet binnen dien tijd, dan ben
ik verloren!"
„Binnen drie dagen zult u ant
woord van mij hebben," hernam Fa-
lamon.
Op dit oogenblik waarschuwde ©en
jf-igon aardig, zacht schelletje d©n|
bankier, dat iemand hem oogenblik-
Wikkelijk wenschte te spreken.
Hij stond op en vroeg Rosalind© ver
lof, zfeh ©enige ©ogenblikken te [ver
wijderen, hetgeen hem werd toege
staan.
Degene, die hem zoo dringend ver
langd© te spreken, was Guillaume,
hij vond den makelaar in ©en klein
salon, aan het uiteinde, van een vleu
gel van het hotel gelegen.
Guillaume wist zeer goed, dat Ro
salind© zich reeds een uur in Fala-
nion's woning bevond, hij wierp den
bankier een vragenden blik toie,
waarop dez© onmiddellijk zeide:
„Zij wordt bepaald krankzinnig of
wel zij is in handen gevallen van de
grootste schelmen va;n Parijs. Weet
u hoeveel zij noodig heeft; wat zij
mij uit uw© fondsen komt vragen
Zij verlangt een millioen!"....
„Ha!" riep Guillaume uit; „in
stede van te beven, ben ik ten zeerste
met het geval ingenomen. Nu gaat
mij een licht op Daar is dan einde
lijk het middel, waardoor die edele
markies d© Malatesta een millioen,
met d© punt van zijn zwaard verove
ren zou. Daar is dan d© geheim©
drijfveer, welk© op ©en gegeven oo
genblik werken moet en, welk© ik
niet ontdekken kon. .Welnu, mijn
beer Falamon, bet bedrag is toege
staan. Beloof het millioen in bank
papier en schatkist promessen. Ik
heiast er mij mede de .portefeuille
aan juffrouw de Villefort ter hand
ta stellen. Ga, goede vriend, en
tracht uwe verwondering te bedwin
gen."
Werkelijk was de bankier ©enigs
zins verdoofd van den schok. Hij
antwoordde dan ook met geien woord,
doch liep met langzame schreden!
naar het kabinet terug, als iemand,
di© in gedachten verdiept is en ver
geefs een raadsel tracht op te lossen-
Hij trad bet vertrek binnen, waar
Rosalind© nog steeds op hem wacht-
tej, doch thans had hij zijn® tegen
woordigheid van geest geheel terug
gekregen; er kwam zelfs een trek
van vroolijkheid op zijn galaat, zoo
dat zijn schoone pupil tot hem zeide
„Goed nieuws? Hebben wij een©
gelukkige ontdekking gedaan
„Ja, dat is zoo," antwoordde hij.
„Ik hoop, juffrouw, dat ik u binnen
vier en twintig uur ©en goede tijding
zal kunnep brengen."
Mi ftfeti feCIH i*W Ml MÉ SKI
XII.
Op een der laatste avonden in Sep
tember, stapte ©en elegant gekleed
heer tegenover een vermaard restau
rant op den boulevard uit en bestel
de ©en diner in ©en afzonderlijk ver
trek.
Men geleidde hem naar een klein
salon, waarin zich een ronde tafel
bevond en vroeg voor hoeveel per
sonen gedekt moest worden.
Zich met eene zekere voornaam
heid tot de bediende wendende, ant
woordde de vreemdeling, terwijl hij
aan zijn knevel trok
„Telt zelf maar!"'
„Mijnheer bedoelt....."*
„Mijnheer bedoelt, dat jelui dwa
ze snaken zijt!" hernam hij, „en als
ik ©en diner bestel in een afzonder
lijk salon, gevoel ik achting ge
noeg voor mijn persoon, om alleen
mij zelf op zulk een. maaltijd te trak-
tearen. Zet dus voor één persoon bor
den gereed e:n bedien me voor vier
Deze woorden kwamen den be
diend© zoo zonderling voor, dat zij
z© aan den eigenaar van het hotel
overbrachtendaarop begaf dezie
zich in persoon naar den vreemde
ling, wien hij, met de noodige plicht
plegingen uitlegde, dat het salon ge
woonlijk bestemd was voor diners
van meerdere personen, doch dat hij,
wanneer mijnheer erop gesteld was,
afzonderlijk te ©ten, nog wel een
kamertje voor hem ter beschikking
had.
[Wat moet dat beteé kenen vroeg
de onbekende', terwijl hij zijn kne
vel, voor den spiegel opstreek. „Een
kamertje? [Wilt u mij in een kamer
tje latan eten? Schaam u, mijnheer.
Ik blijf hier, want ik heb lucht en
ruimte noodig. Ziet u mij soms voor
een papegaai aan, welke men in ©en
kooitje sluit Laat terstond in dit
salon d© tafel voor mij dekken; be
grepen
„Ja," Mijnheer," antwoordde de
ander.
„Welnu dan, spoed u of anders ga
ik heen."
De eigenaar verdween ten einde de
noodige hevelen te geven-.
Een dei' bedienden kwam den
vreemdeling verzoeken een lijstje
der gerechten op te maken, welke hij
verlangde. Daarbij bood hij hem een
boek aan, met groen lederen omslag,
waarop verguld© letters; benevens
een potlood en ©en blad papier. De
bezoeker beschouwde dez© voorwer
pen met ©en soort van verwondering-
daarop barstte hij in een schaterend
gelach uit en vroeg of men soms een
paar regels van zijn schrift erlang
de, voordat men hem het eten bracht.
Ontsteld ging de knecht den pa
troon dit nieuw© voorval medebee-
len.
„Het zal zeker een zeer voornaam
vreemdeling zijn," meende deze.
„Waarschijnlijk komt hij hier ver
vandaan en kent onze gebruiken
niet."
Hij spoedde zich naar het salon,
tan eind© „Zijne Hoogheid" uit te
leggen, wat het boek, het potlood
het blaadje papier te beteekemen
hadden.
„Dank je," z©i de vreemdeling,
„maar als ik inijn koks een diner be
stel, eischt hij niet van me. dat ik
hem een ganschen brief schrijf. Krijg
ik nu wat te ©ten, duizend duivels
of ik marcheer op
[Wat moest men met zulk een beve
lende Hoogheid aanvangen, die elk
oogenblik dreigde heen te gaan
De patroon, met de zaak verlegen,
besloot zijn vrouw te raadplegen.
„Wel," zeide deze, „het is zoo een
voudig mogelijk. Zijne Hoogheid
wil zoo spoedig mogelijk het middag
maal gebruiken, zonder zich om het
menu te bekommeren...."
„Ah! ik vat het!" riep haar echt
genoot uit, alsof hem eensklaps een
licht opging. „Wat hebben die vrou
wen toch veel verstand! Zij weten
aan alles een mouw te passen!"
Tien minuten later bracht de
eigenaar van het restaurant, door
vier of zes bedienden gevolgd, een
overvloedig maal in het salon. De
fijnste wijnen werden op ©en tafel
tje ter zijde geplaatst en daarop ging
men Zijne Hoogheid, die voor het
venster een brief las, waarschuwen,
dat het eten op hem wachtte.
„Zoo is het goed," zei de vreem
deling, zich aan tafel zettende: „ik
maak u mijn compliment, mijnheer
d© restaurateur, en verzoek u een
oog op de bediening te houden.
Dat sprak wel van zelf De pa
troon had slechtst toezicht op één
tafel in zijn gansch© inrichting en
putte zich uit in het verzinnen van
fijn© gerechten, ten einde de maaltijd
zoo weelderig mogelijk te maken
van de koninklijk© of keizerlijke
Hoogheid, die zonder menu dineer
de. „Iets, dat zeer .begrijpelijk is
van een prins, gaf zijn vrouw
te verstaan.
(Wordt vervolgd.)
NEIIWE HURLEMSCHE COORUiï
1000
15
