DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
r;
Haagsche Brieoen.
^indephuisvesf 29-31*33, Hasipiem
BUITENLAND.
BINNENLAND.
De dochter van zijn
Overste,
Maandag 24 auc. oos.
33^9 jaargang No. 6668
Bureaux van Redactie en Administratie:
Inferc. Telefoonnummer 1426.
Verspreide Berichten.
rcUlLLClON,
lEIK HMRLEHSCHE COURAHT
ABONNEMENT SPRIJ 8:
Per 3 maanden voor Haarlem fl.86
Voor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente) „1.35
Voor de overige plaatsen m Nederland franco per post l.M
Afaonderlijke nummers0.05
PRIJS DKB AHVKBTENTIÈN:
Van 16 regelsf0.60 (contant)f 0.50
Elke regel meer0.10
Groote letters naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 cent per advertentie A contant.
1000
Alle betalende abonnés op dit blad zijn, volgens de bepalingen en onder de beperkingen op de polissen vermeld, tegen ongelukken verzekerd voor bedragen van
400 30flss 150 100'2= 60 3:
sebiktbeid tot
werken.
15
GULDEN bij
verlies van
éen anderen
vinger.
De uitkeering dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij „Ocean", Bijkantoor voor Haarlem, Nieuwe Gracht 11.
XXV.
"We gaan alzoo op 't Binnenhol
den braven heer Van Alphen ver
dezen: wijl zijn krachten zoo ver
hinderen neemt de afgevaardigde
Y®or Ommen nog in dit zittingsjaar
v dus vóór de plechtige openings-
siting ontslag als lid der Tweede
Kamer.
Deze oude politicus trok in de
Kamer daarom zoo de aandacht
^ijl hij ermet een zwart flu
welen mutsje rondliep, omdat hij
«oo vattelijk was voor tocht. Zelfs
als hij op zijn plaats zat in het
achterste bankje van het anti-revo-
lutionaire kamp, waar hij dus door
oen glazen afdak beschermd was
tegen den luchtstroom uit hooger
sferen, terwijl zijn rug leunde tegen
het groene tochtscherm, zelfs dan
dekte het calotje zijn grijzen schedel.
Hij kwam slechts met ongewapend
hoofd voor den dag als hij spreken
hoestwat de laatste jaren alleen
h September gebeurde. Dan moest
hij n.l., als zijnde het langst bij den
burgerlijken stand genoteerd, een
Paar zittingen leiden endennieuw-
gekozen voorzitter installeeren. De
teespraken, die hij dan hield, werden
het eentonige bromstem afgedreund,
«oodat er weinig indrukwekkends
"An was. En pas had dan de nieuwe
Praeses den hamer overgenomen,
°f het calotje werd weer te voor-
Schijn gehaald en met gedekten
hoofde kuierde de ouderdoms-
praeses naar zijn plaatsje heelemaal
Achteraan, waar hij meestentijds
testig zat te luisteren.
Buiten deze officieele gelegen
heden trad gedurende de latere jaren
he heer Van Alphen niet op den
doorgrond. Wij herinneren ons
hechts één redevoerinkje van hem,
haar dit was er dan ook eentje,
hat getuigde van een goeden kijk
?P wat er omging. De heer Van
Doorn was n.l. bezig te pleiten voor
hetere communicatie-middelen in
kiesdistrict Gouda welk dis-
'rict, naar men weet, door hem
°P de anti-revolutionairen was ver
eerd. Bij de weifelachtige stem-
in het district zag de heer
au Alphen terstond in, dat hij
ook voor die communicatie moest
b Veren en om den heer Van Doorn
a|te wapenen uit de hand te slaan,
hiende hij een motie in, welke ver-
tetering der verkeersmiddelen vroeg.
Het debat was toen aanstonds uit
en de motie ligt nog altijd onder
de kamerstukken, er do herinnering
aan den afgevaardigde voor Ommen
bewarend.
In zijn plaats zal nu met Sep
tember tijdelijk voorzitter wezen de
oude heer Lieftinck, van wien we
tot dusverre nog alleen grappige
redevoeringen vernemen hebben.
Hoe zal hem de ernst van het prae-
sidium afgaan? Ik ben er zeer
nieuwsgierig naar. Eén ding is ge
lukkig: dat het waarnemend prae-
sidium slechts kort behoeft te duren
en louter in formaliteitszittingen
wordt uitgeoefend, want op den
duur zou de heer Lieftinck geen
ontzag hebben: or zou onder zijn
leiding niet veel terecht komen van
de orde, welke de heer Roëll
die natuurlijk herkozen wordt
zoo streng weet te handhaven. De
installatie van dezen praeses zal
ditmaal pompeus genoeg zijn; laat
dat maar aan ds. Lieftinck over.
Rollende zinnen van waardeering
en vertrouwen zullen over zijn lip
pen daveren, maar mij was toch
liever het eenvoudige woord, het
welk de heer Van Alphen placht
te spreken ook, en niet het minst,
om den oprecht godsdienstigen toon,
welke daarin doorklonk.
Wat óók vreemd zal wezen in
de eerste zittingen van ons Lager
huis: de aanwezigheid der analyti
sche verslaggevers, die dan voor 't
eerst hun taak zullen aanvaarden
„op hoop van zegen". Noch zij
noch de kamerleden weten eigenlijk
hoe dat analytische krantje er precies
uit moet zien. Wel moet vaststaan
dat naar beknoptheid zal worden
gestreefd,wat nogal pleizierig is voor
die analytiseurs, wier taak minder
makkelijk zal zijn dan 'tzich voor
leeken in het vak laat aanzien. Het
honderd heeren naar den zin te
maken, jongen jongen, dat is een
heele geschiedenisvoor zoo'n ver-
slaggever, want het analytische
verslag wordt heel wat anders
dan de stenografie. Deze geeft een
voudig zij 'twat gekuischt
weer wat gezegd is, maar 't ver
korte verslag moet een juiste
samenvatting geven van 't gespro
kene.
Als nu den heeren afgevaardig
den wordt toegestaan erin te peute
ren en te schrappen kan 't wel
naar hun zin worden, maar dan
loopt men weer gevaar, dat het
kamerkrantje niet zoo vlug verschij
nen zal als in de bedoeling ligt en
en ook wel door de afnemers
men hoopt die vooral onder de
kleine pers te vinden zal wor
den geëischt. En zoo zullen dus de
sprekers, naar ik denk, het verslag
eerst te zien krijgen nadat het is
afgedrukt en rondgezonden, wat
weldra de noodige errata tengevolge
zal hebben, want allicht wordt een
of ander denkbeeld niet juist weer
gegeven, al was 't maar omdat de
redenaar zich niet duidelijk heeft
uitgedrukt iets wat onder onze
100 uitverkorenen heusch ook nog
wel eens voorkomt!
Ik ben alzoo verbazend nieuws
gierig naar den arbeid mijner par
lementaire collega's, dien ik van
harte succes wensch, al betreur ik
even van harte, dat het analytische
krantje wel een zeer dure onderne
ming zal blijken te zijn. Waar ech
ter onze afgevaardigden zoo tobben
in 's lands belang, mogen zij ook
wel een klein liefhebberijtje hebben...
Politicus.
FRANKRIJK.
Uit Lourdes.
De groote nationale bedevaart van
Frankrijk heeft deze week wederom
plaats gehad.
Tienduizenden zijn er opgegaan naar
het heiligdom van de Onbevlekte
Maagd en honderden zijn er genezen
van hunne kwalen....
De resumé's in de Fransche bladen
van de plechtigheden spreken alle van
levendig geloof, van vertrouwen op
God en de voorspraak der Moeder
maagd, van vurig gebed voor het arme,
verdoolde Frankrijk.
En ook typische, sprekende staaltjes
vinden we vermeld.
Zoo verhaalt een schrijver in de
Brusselsche „Patriote", dat hij zich
een dezer dagen bevond in het bekende
bureau der constateeringen, toen daar
twee jonge meisjes binnentraden, in
zeer eenvoudig reiscostuum, met aan
een blauw lint de medaille der kin
deren van Maria. Zij kwamen af
scheid nemen van dr. Boissarie.
Deze wees op haar, een gesprek
werd aangeknoopt en het bleek dat
een der beiden een zeer merkwaardig
genezene was.
Zij heette Stephanie Proteau en
kwam uit Boissière de Montaigu in
Yendée.
Toen ze 15 jaar was, nu twee jaren
geleden, werd ze ernstig ziek aan
longaandoening en een gezwel aan de
knie.... verschillende medici behan
delden haar, maar de kwaal breidde
zich uit, de pijn werd sterker we
lezen van allerlei toestellen die werden
aangebracht om de atrophie der on
derste ledematen te keeren....
Eindelijk deed ze de gelofte, indien
het zou strekken tot de eer der H.
Maagd, en tot een chriitelijk leven,
dat zij, werd ze genezen, te voet naar
Lourdes zou gaan en terug, te voet,
van de Pyreneeën naar de Yendée.
Zij drinkt een weinig water van Lour
des, dat haar schijnt te branden, en....
ze is genezen, zóo hersteld, dat ze
zonder eenige pijn den afstand van
600 kilometers naar Lourdes afleggen
kanl
Vier en dertig dagen duurde de
reis: des morgens werd de H. Mis
bijgewoond en gesterkt door de H.
Communie, trok ze met haar zuster
voort, biddend zingend, rustende.
Thans werd de terugreis aanvaard.
Maar voordat zij vertrokken hief een
priester het Magnificat aan en in een
hooge ontroering stemden allen daar
mee in.
MAROKKO.
Abdul Azis verliest!
't Gaat op, en 't gaat neer
Nu leek Abdul Azis, na de bevlieging
van energie die over hem kwa*, zoo
aan den winnenden hand te konoen,
maar eensklaps is de bom gesprongen,
enhij verliest alles I
Abdul Azis heeft in de buurt van
Marakesj een allerzwaarste nederlaag
geleden, zijn leger is in de pan gehakt
of overgeloopeneT moet zoo ongeveer
niets meer van over zijn gebleven.
De Sultan- zelf is gevlucht naar
Settat, een Fransche post heel in het
Westen van Marokko, en de partij
van Moelai Hafid zegeviert nu voor
goed, naar het schijnt.
Moelai Hafid is dan ook al te Tanger
als Sultan uitgeroepen, waar naar we
opmaken uit de telegrammen van van
morgen, liefst maar de heele regeering
met pak en zak naar den overwinnaar
schijnt overgeloopen te zijn
Wat de gevolgen zullen zijn van
deze hoogst belangrijke gebeurtenissen,
laat zich natuurlijk nog niet bevroe
den. Voor de Franschen, die Abdul
Azis tot dusverre steeds steunden,
slaat dunkt ons deze gebeurtenis wel
alle verdere hoop om hun bescher
meling nog op den troon te houden,
den bodem inl
We zien nieuwsgierig uit naar ver
dere berichten: op het oogenblik is
Moelai Hafid meester van het land
en Sultan, dat kan intusschen gecon
stateerd worden. En de mogendheden
zullen hem nu ook wei moeten
erkennen, goedschiks of kwaadschik».
TURKIJE.
Nieuwe hervormingen.
I)© jong-Turken werken wèl hard.
Hun plannen, behalve de groote
'dingen die al ondernomen wonden
of zullen wonden, beschrijft het lei
dende blad jdelr jong-Turksche partij
als volgt:
Het scheppen van regimenten ca
valerie, reorganisatie van den leger
trein, bezoeken van de vloot aan de
buiten landsche havens, uitnoodiging
aan buiten landsche kapitalisten, om
deel te nemen aan groot» industriee
ls werken; .verfraaiing der hoofd
stad volgens een bepaald plan (waar
onder begrepen is het verwijderen
van de wereldberuchte straathon
den); bouw van spoorwegen, in 't
hijzonder yan de strategische lijnen
ErzeroemKönstaptinopel, Smyrna
Panderma en RodostoTschorloe,
invoering van legermanoeuvneswij
ziging van de uniformen (fez en kal
pak), ook al naarmate het klimaat;
stichting van een inrichting voor
invaliden; bouw van nieuw» brug
gen in Konstajitinopelorganisatie
van het sportwezen vestiging van
een hoogeschool in Komst apdinopel
aanleg van moderne wijken in Pera
o.a. op de oude, ongebruikte kerk
hoven.
Men ziet, dat deze wenschen, in
verscheidenheid, zoowel als in aan
tal, niet gering te schatten zijn-
Komt er van de voorgestelde her
vormingen in de (eerste jaren ook
maar een vierde gedeelte terecht,
dan hebben de Turken all© red-en)
tot juichen! Dl?' hervormipgsbagee-
rige Jong-Turken, die wèl met een
lof felijken ijver bezield schijnen voor
het welzijn en den opbloei van hun
land, moeten echter in hun geest
drift niet .vergeten, dat een land,
dat sinds onheugelijke tijlen gebukt
ging onder den ijzeren vuist van
een bedorven, omkoopbare bureau
cratie, niet maar zoo eensklaps de
weelde ©ener zooi vérgaand» trans
formatie zal kunnen dragen
Rusland en de Turksche
hervormingen
In' verband met de reeds mede
gedeelde berichten over de wijze
waarop Rusland den [nieuwen toe
stand in Turkije opneemt, verdient
mededeeling een telegram uit St.
Petersburg volgens hetwelk de heer
Zinovief, ambassadeur van Rusland
t© Konstantinopel aan zijn regee
ring beeft geseind, dat hij den Turk
sche grootvizier Kiamil pasja mede
deeling had gedaan van ide sympa
thiek© gevoelens van Rusland jegens
Turkije en dat hij hem tevens ken
nis had gegeven, dat jde groote mo
gendheden hare goedkeuring hadden
gehecht aan de Russische hervor-
mings-voorstellen, onder bijvoeging
echter, dat aan Turkije tijd zou wor
den gelaten om zelf hervormingen;
in Macedonië tot stand te brengen.;
De groot-vizier verzocht den ge
zant den dank van den Sultan en
de Turksche regeering aan het Rus
sische gouvernement te willen over
brengen, terwijl hij daarbij de over-
tuf ging uitsprak, dat de sympathie
betuiging yan Rusland niet zal na
laten een gunstigep indruk te ma
ken op .de bevolking van den Bal
kan.
Groote brand te Konstanti
nopel. Een groote brand is uitgebroken
in de Mehemetwijk. Verscheiden hon
derden huizen zijn reeds door het vuur
verwoest. De brand woedt voort.
Per telefoon tusschen Euro
pa en Amerika! De DeforestRadio-
telephoon-Maatschappij te New-York sloot
een contract af voor de inrichting van
een draadlooze telephoonverbinding tus
schen het 46 verdiepingen hooge stad
huis te New-York en.... den Eifeltoren!
Het fransche ministerie van Oorlog gaf
haar toestemming tet de verbinding, die
in twee jaar tot stand gebracht worden.
Dr. Lueger. Het bericht dat als
burgemeester van Weenen te Scheve-
ningen hersteld zou wezen, wordt niet
bevestigd: integendeel, in alle kerken van
Weenen zal voor zijn genezing een H.
Mis worden opgedragen. Aan een redac
teur der „Reichspost" verklaarde dr. Lue
ger, dat zijn verblijf te Scheveningen
waarvan hij veel had gehoopt, hem
juist geen goed had gedaan; het was
er erg koud en hij deed er een maag-
catarrh op.
Graaf Zeppelin. De „Allgem.
Ev. Luth, Kirchenzt." zegt over graaf
Zeppelin o. m. het volgende„De graaf is,
gelijk een reeks van de grootste uitvinders
en ontdekkers, een geloovig Christen
een kinder lijk-vroom en ootmoedig man".
Hofberichten.
De twee prinsjes Von Wied, ver
trokken Zaterdagmorgen van Soest-
dijk naar Duitschland. De Koningin-
Moeder begaf zich naar Het Loo.
H. M. kwam te 2 u. 38 aan het
station Baarn terug van haar
bezoek aan H. M. de Koningin op
Het Loo. De prinses-weduwe Hendrik
VII van Reuss, geb. hertogin van
Saksen Weimar, kwam met H. M.
mede, ten einde enkele dagen hare
gast te zijn ten paleize Soestdijk. De
burgemeester van Baarn was ter be
groeting aan het station aanwezig.
Uit de Staats-Courant.
Bij Kon. besl. is benoemd tot rid
der in de orde van Oranje-Nassau J.
van Waning, voorzitter der Rijkspo-
litie-vereeniging, burgemeester der
gemeente Ouderkerk aan den IJsel.
Audiënties.
De gewone audieniies van den Min.
van Landbouw op 26 Aug. en van
den Min. van Oorlog op 27 Aug.
zullen niet plaats hebben.
Uit de Arbeidersbeweging.
Als pendant van wat de briefschrij
ver van Patrimonium omtrent een
model-patroon mededeelde, verhaalt
Xö gedachten YQirzohkeh reed ka
pitein Wintermayer zijn compagnie
?druit. Het was ld© eerste veldoafe-
lteg onder het commando van den
:'u juist niet gemakkelijk uitziendep
te»Uwen kolonelWintermayer
temde met zijn compagnie de voor-
"*°©de van het regiment een op
dacht, die |ie vroegere, nu gepen-
tehneende kolonel, wiens gunsteling
tel geweest was, hem in jaren niet
*teg©y©n had.
Ja, dat was een prettige tijd ge-
°estWintermayier vergeleek dien
de toekomst, die nu onbeilspel-
jted. voor hem lag, en droevige ge-
ateten kwamen bij hem op.
jj.Toen de kolonel zij;n „welver-
teend" pensioen hal gekregen hal
ok Wintermayer wel graag den
jteUst willen .verlaten maar dit
j teeljjk na het vertrek van de;n ko-
teel te doen, kwam hem voor als
gop© lafheid; de soMatemeer gebood
het tenminste met den pieu-
"te kolonel te probeeren'.
jO°k nu dacht Win term ayer over
Alles na en vond, dat hij den tijd
R "Wel had, ota zich op zijn land-
te aan den Rijn terug té trekkiep.
Jjj- 00 in gedachten verzonken, had
ter benige uren géneden. Ach-
h©m marcheerde c're compagnie
s g'
en op 1500 schreden afstands daar
van volgde het regiment. Plotseling
deed een verrassend gezicht hem uit
zijn mijmering opschrikken. Welk
een© beweging op den kam van gind-
schen heuvel!
Hier duikt iets op het lijkt
wel een hoofd, dat over den kam ziet,
nu Idaar een dan weer op een
ander© plaats de heuvel is door
den vijand bezet; jie yreieslag kan
beginnen
„Ik zal de stelling van den vij
and nauwkeurig opnemen, yoor ik
bet vuur open!" denkt Winter-
mayer. Hij geeft zijn paard de spo
ren en draaft den heuvel op -Win-
termayer heeft den heuvel half be
stegen. Daar dreunt de hoefslag van
een ander paard achter hem. Het
komt steeds nader, een stofwolk om
hult het geheel. Hij keert den vij
and op den heuvel den rug toe, zon
der hem verder met een blik te ver
waardigen; want hij .vermoedt ©en
veel gevaarlijker „vijand".... Hij.
rijdt nu op dien stofwolk toe en
hierin berkent hij den strengen, den
nieuwen kolopel.
„Tegemoet rijden! melding ma
ken!" overlegt Wintermayer, „de
kolonel kan dan zelf. beslissen, of
en wanneer de vijand moet worden
aangevallen. dat is nog het hes-
te!"
Nu hebben ze elkaar bereikt.
Overste, ik ben op den vijand
gestooten. Dei compagnie zal het
vuur straks dadelijk openen.
Is u op den vijand gestooten,
kapitein .vroeg de kolonel, zonder
eenö zekere yerbazing te verbergen-
Tot uw dienst, overste! Die
vijand heeft dezen heuvel apn Iden
anderen kant bezet.
Zelfbewust keert Wintermayer
zich om, om den kolonel den .vijand
te wijzen.
Lieve hemel, wat is dat
Bè, bè, bèèè, klinkt het gemoede
lijk van den heuvel.... wat kapitein
Wintermayer voor den vijand heeft
gehouden, ontpopte zich als een»
vreedzame kudde schapen!
Met moeite onderdrukte, (dei kolo
nel zijn lachen-
Nu, kapitein?
Ik heb overste.... vanuit de
vertede beweging op den kam
van den heuvel.... ik geloofde (dat
bet de vijand moest zijn.
Dan is n zeker wat bijziende,
kapitein
Ja wal, overste'!.... Dat wil
zeggen, ik ben wat verziende.
Nu dan hadt u dezen vijand
toch moeten herkennenWaar is
naar uwe meening bet regiment op
het oogenblik
H©t regiment marcheert op vijf
tien honderd schreden afstands yan
mijn compagnie.
,U, vergist u, kapitein! Het
regiment is reeds op den terugweg.
U heeft met de compagnie een heel
verkeerden weg ingeslagener moest
een© nieuwe voorhoed» vooruitge
stuurd werden. Een halve mijl van
hier werd het gevecht gevoerd.
Waar is uw© compagnie dan eigen
lijk?,
Ja, dei compagnie! Winterm'ayer
zoekt en zoekt, zijn vaandel is ech
ter in den geheedein omtrek piet te
ontdekken.
D» compagnie was zoo juist
nog achter me. Ik ben vooruit gere
den, ik wild© op verkenning uit.
En toen heeft u vergeten' de
compagnie een bevel te geven? Ik
heb de compagnie aan den vijver aan
den anderen kant yan den' heuvel
halt laten makennaar uwe bevelen
moesten ze nu midden in den vijver
zijn.
Wintermayer wist zich hierover
Piet te verantwoorden. Hij had ide
compagnie bevolen„Den straatweg
volgen, steeds maar rechtuit!,, Zie
zouden dan echter midden in den vij
ver zijn te recht gekomen.
Die kolonel zag den kapitein mede
lijdend aan; liaarna zei hij kalm:
Keer nu ook terugD» fouten,
die ge vandaag begaan hebt, zullen
morgen bij het rapport besproken
worden.
Hij salueerde en reed weg.
Wintermayer stond het angst
zweet op het voorhoofd. Dat was
de ongelukigstei dag yan zijn mili
taire ieven.
Onder het rijden kwam Winter
mayer echter weer wat tot kalmte.
De zon was reeds aap het dalen, toen
hij voor de kazerne aankwam. Hij
verheugd© zich er al op, straks in
da cantip© wat te kunnen' drinken,
want de dorst kwelde hem geducht.
Voor de deur van de kazerne zag
hy nu juist niet tot zijn gepoe-
gen' den „kolonel".
Is de compagnie reeds terugge
keerd, kapitein
Ik denk het wel, overste.
Wat beteekent dat nu D moet
uwe manschappen zelf Paar huis
brengenU, gaf toch bevel om in
ta rukken
Neen, overste. Mijn plaatsver
vanger, luitenant Schneider, moest
toch begrijpen..,. Hij is overigens ge
wend, zelfstandig op te traden en
zal wel langs een korteren weg de
compagnie in de kazerpe gebracht
hebben.
Neen, helaas, kolopel! Luite-
paPt Schneider had vap mij het bevel
om aan den vijver te' wachten op ver
dere bevelen. Hij zal daar nog wel
steeds wachen! Rijdt daarom terug
en breng de compagnie in de ka
zerne
Dat ook nog. De druk
kend© hitte en den langen weg nog
eens heen en terug! En wat zou
luitenant Schneider van zijn kapi
tein denkep?
Wintermayer schikte zich in het
onvermijdelijke en reed terugg.
Het was laat in den namiddag,
toen hij eindelijk met zijn© compag
nie bij de kazerne aankwam. Een
geluk: de .gestrenge" stond niet
voor de kazerne anders was er
misschien weer een© andere onaange
name verrassing geiwieest!
Na een verkwikkend slaapje ver
liet Wintermayer tegen den avopd
zijne kamer Hij was niet meer te
herkennen! De dienst lag achter
hemde .compagniezorgen waren in
de kazerne gebleven. Nu. ,was hij
vrij en weer de gemoedelijke ka
pitein Wintermayer yan vroeger, de
gezellige causeur, de lieveling der
dames
Nu een eindje wandelen. Indien!
Ik den overste' nu maar niet opt-
moet dacht Wintermayer.
Uit een winkel kwam een jong
meisje. Ze kwam Wintermayer, die
alle schoonheden van het stadje vap
gezicht kende!, onbekend voor. Een
nieuwe verschijningWintermayer
volgde haar, ging haar vervolgens
voorbij, om haar hij een der volgen
de lantaarns, waar hij bleef staan,
te laten passeeren.
DonnerwetterWintermayer was
gewoonweg verrukt. Een bijzonder
aardige verschijning. Dat openhar
tige, lieve gezichtje, die sierlijke ge
stalte in eenvoudige, voorname klee
ding Was dat niet het lang gezoch
te ideaal Wintermayer besloot de
ze schoon© weer te volgen.
Natuurlijk met de onschuldigste
bedoeling. Ze verhaastte haren stap
klaarblijkelijk vond ze het onaan
genaam, zoo alleen door dit still©
gedeelte der stad te gaan.
Wintermayer besloot haar aan t©
spreken.
Zoo alleen, juffrouw, in deze
eenzame straat! Mag ik u begelei
den 1,1!..
De stem klonk buitengewoon goed
hartig, yertronwenwekkend.
(Wordt vervolgd.)
