Vrijqag 4 sept. iöo».
DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
1000
4{gg.™« 3|jj| xïjt loo 60*1:
15
MISLEID.
Hsndephuisvesf 29-31-33, Haarlem
Gemeentebegrootïng
voor 1909.
BUITENLAND.
BINNENLAND.
33<>te Jaargang; No. 6678
Bureaux van Redactie en Administratie:
Intens. Telefoonnummer 1426.
Verslag van de
Staten-Generaal.
duitschland;
Verspreide Berichten.
FEUi LLETON,
■UWE tUUBLEMSCHE COURAHT
ABONNEMBNT8PKIJ8:
8 maanden voor Haarlem f 1.86
Voor de plaatsen, waar een agent ia gevestigd (kom der gemeente) 1.85
joor de overige plaatsen in Nederland franco per post 1,8$
A«onderl^ke nummers0.05
PKUS DEK ADVKBTENTE&N:
Van 16 regelsf0.60 (oontant)f 0.60
Elke regel meer0.16
Groote letters naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 26 oent per advertentie i contant.
Alle betalende abonnés op dit blad zijn, volgens de bepalingen en onder de beperkingen op de polissen vermeid, tegen ongelukken verzekerd voor bedragen van
schiktheid tot
werken.
GULDEN bij
veitiee van
éen anderen
vinger.
De uitkeering dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij „Ocean", Bijkantoor voor Haarlem, Nieuwe Gracht 11.
Onze Administratie maakt be-
dat degenen die het „Analy^
*8che Verslag" van de zittinger
"vt Rf-.fl>.nn-don«ra«l door OI1Z6
van
i - Staten-Generaal uuur uum
^•öiddeling willen ontvangen, dat
wdaan kunnen krijgen, reeds met
5$ang van 15 September de
®?r8te vergadering in het nieuwe
n £8Jaar voor den prijs van
0.50 voor een geheel jaar, bij
#°ruitbetaling.
«ten zende ons dus per postwissel
'in. postzegels de som van vijftig
^ts, den prijs dien het verslag ook
ons kosten zal.
Het zal zooals reeds onder
binnenlandsche berichten is
8®üaeld in den avond van eiken
j4g dat er Kamerzitting geweest
verschijnen.
.Bestellingen te richten aan onze
^ministratie.
„N. Haarl. Courant".
Zooals we gisteren al meldden in
'tse stedelijke berichten, is het
^Worp-gemeente begrooting voor
"09 verschenen.
i Wij hebben de eindcijfers, een
J^drag van niet mimder dan bijna
hullioen guldens, gisteren precies
6rmeld, ook de bedragen der ge-
°ne en buitengewone inkomsten
11 uitgaven.
In eenige artikelen willen we nu
6,1 aantal posten aan beide zijden
i het kasboek eens wat nader
gehouwen en onze opmerkingen
/bij zetten. Op die wijze hopen we
8 belangstelling in de publieke
die in een gemeente als de
voor een deugdelijk beheer
een noodzakelijkheid is, weer
.at te kunnen versterken, en spe-
,l8al bij onze Roomsche lezers de
®hnis van de zaken der gemeente,
rj1 welke ze hunne bijdragen in
^Usting vorm betalen enwier
t8huurders ze mede kiezen moeten,
Verrijken.
Ada We de artikelenreeks van de
»e^one inkomsten eens achter elkaar
*«ijken, dan treft ons al heel gauw
y a raming van f 1500 als opbrengst
te vellen boomen, tegen een
l%engst uit hetzelfde volgnummer
1*5» f 2379.15 in 1904van f 4607.60
in 1905van f 4964.45 in 1906,en
van f4351.90 in 1907.
Dat bedrag, vierduizend guldens,
wordt nu ineens op f1500 geredu
ceerd
Daarmee zal dengenen, die zoo hard
schreeuwen tegen het beleid van
onzen gemeentelijken park-architect,
een steen Yan het hart vallen. De
reorganisatie van den Hout sehgnt
dus nu gereed te wezenhet vellen
van boomen, om aan de andere
lucht te geven, schijnt niet meer
noodig te zijn. JWe kunnen dus in
de a.s. lente verschoond blijven van
de ingezonden stukken en jammer
klachten, die ons verleden jaar zoo
dag aan dag werden toegezonden,
en die zelfs tot besprekingen in
stad's raadzaal hebben geleid.
Die f1500 intusschen zijn maar een
peulschilletje bij de reuzensom van
f 2.07l.302.071/2> op welke als bet to
taal bedrag van de gewone gemeente
lijke inkomsten in het volgende jaar
geraamd wordt.
Méér beteekenen de 572.000 gul
dens, die in den vorm van direete
inkomstenbelasting door de ingeze
tenen moeten worden opgebracht
als bijdrage in de gemeentehuisbou-
ding.
f 572.000, in dit jaar was de
raming f537.000, het jaar tevoren
bracht die belasting f 475.869.161/2
op. Dat slaat dus maar immer op,
en zelfs méér dan het bedrag vnn
het belastbaar inkomen toeneemt!
j Waaruit de conclusie is te trekken,
dat het percentage van de inkom
stenbelasting óók voortdurend de
neiging heeft, hooger te worden
Het wordt tijd, dat hier een einde
aan komt.
En de gewone manier, om de
opbrengst der inkomstenbelasting
tot sluitpost te maken van de be-
grooiing, waardoor dus alle ver
meerdering der uitgaven direct op
het percentage der belasting inwerkt,
mag onze raadsleden wel eens nopen
tot eenige reserve bij het scheppen
van nieuwe uitgaven of.het
afschaffen van nu vloeiende in
komsten
We zullen in deze artikelen daar
nog wel op terug kunnen komen!
De belasting in Haarlem begint het
befaamde Amsterdamsche percen
tage leelijk te naderen!
Onlangs brachten we onzen lezers
het bericht dat ons gemeentebestuur
er hard over denkt te gaan procedee-
ren met de H. IJ.S.M. over het ver
huren, door die maatschappij, van
rijtuigstandplaatsen onder de kap
aan het Stationsplein.
Met het aan zich trekken van
die rijtuig-standplaatsen heeft de
H. IJ. S. M. der gemeente nog een
jaarlijksch verlies van bijna twee
mille aangedaande verhu
ring ervan bracht vorige jaren
f1724.op, voor 1909 is de post
echter vervallen.
Een flinke vermeerdering tot de ge
meentelijke inkomsten geven wel
de bijdragen van het RijkAls men
die zoo door-ziet, dan begrijpt men
dat de wensch van hen, die voor
sommige takken van dienst alle
onkosten maar op het Rijk willen
zien geschoven, toch zoo gemakkelijk
niet is te vervullen.
De vergoedingen en teruggaven
van het Rijk wegens verpleging
van krankzinnigen, wegens het
onderwijs, wegens gebruikmaken
van gemeentelijken grond of instel
lingen, met inbegrip van de rijks-
uitkeering volgens de wet van 24
Mei 1897, (tot regeling van de finan-
cieele verhouding tusschen het Rijk
en de gemeenten) en i oo voorts, dat
sommetje, door bet Rijk aan de
gemeeme Haarlem in 1909 te geven,
wordt door B. en W. geraamd op
niet minder dan (ruw berekend)
f333.735 1
Daarvan is de bijdrage in de
kosten van lager onderwijs voor
zoover bet de gewone kosten betreft,
berekend naar bet aantal leerlingen
en onderwijzers, voor 1909 geraamd
op f 122.260 (zooals al bij de nieuwe
voordracht tot reorganisatie van de
salarissen dezer dagen door ons werd
medegedeeld.)
Dat is ver over de f 11.000 meer
dan verleden jaarl
Voorts betaalt bet Rijk in 1909
een som van f5510.70 voor de
„b*itengewone school voor lager
onderwijs", als ten minste wat
B. en W. als waarschijnlijk voor
stellen, die school met 1 April
kan worden geopend met 96 leer
lingen en 6 onderwijzers(esse'
Voor het middelbaar onderwijs
draagt het Rijk bij f7000; voor
't gymnasiale f 11.576, voor kazer
nes, stallen enz. f 1504.74, terwijl de
Rijksuitkeering volgens de wet van
1897 op niet minder dan f 162.360
wordt geschat.
Men ziet dus, dat het Rijk nogal
wat cadeau geeft, al eischt hetwe-
derkeerig ook allerlei diensten van
de gemeentel
De buitengewone ontvang
sten achtereenvolgens optellend,
komen we tot een bedrag van
f. 646.276.25 Als we echter de geraam
de buitengewone uitgaven bijeen
voegen, krijgen we de som van
f791,033: de uitgaven zijn dus op
een kleinen anderbalven ton méér
geraamd dan er in-komt 1
Dat mag niet en volgens
de gemakkelijke wijze van boek
houden die een gemeente er op na
kan houden, en die elke particu
lier haar benijden zal, wordt er dus
fluks nog een post bij de buiten
gewone inkomsten gezet van
f 144,756,75 als „g e 1 d 1 e e n i n g,
ter betaling van uitgaven voor
buitengewone werken."
En nu klopt 't als een bus.
Gemakkelijk toch maar!
Over de begrooting der andere
ontvangsten hebben we geen bij
zonderheden te vertellen. Die zijn
geraamd als 'n vorig jaar.
We gaan dus in een volgend ar
tikel de uitgaven eens onderhanden
nemendaar is nog wel bet een
en ander bij op te merken!
De Duitsche Marokko-politiek.
Duitschland houdt krachtig zijn
vastberaden houding vol: het meent,
dat het getalm van Frankrijk nu maar
eens uit moet wezen, en dat de
mogendheden in Marokko zullen
móeten partij kiezen.
Moelai Hafid is de Sultan, en daar
hebben we ons aan te houden, zegt
de Keizer.
Neen, zeggen Frankrijk en anderen
we moeten eerst weten of hij wel
waarborgen voor den vrede enz. geeft.
Nu is het waar, dat Hafid, om
erkend te worden, alle waarborgen
zal geven die men maar verlangt:
natuurlijk, wat wou hij anders doen?
Of hij die echter zal kunnen houden,
dat is een heel andere vraag, en in
dat licht beschouwd schijnt de poli
tiek van Duitschland, dat niet wil
de zaken nog eens op de lange baan
te zien geschoven, weer begrijppelijk 1
Intusschen heeft Duitschland al in
zoover door de omstandigheden gelijk
gekregen, dat er eenig officieel bericht
is gekomen van Abdul Azis' onder
werping aan het noodlot.
De correspondent van de „Matin"
te Medioena (in dit geval dus een
onpartijdiger en meer aannemelijk
getuige dan een Duitsch berichtgever)
heeft een gesprek gevoerd met El
Mokri, den minister van financiën
van Abdul-Azis.
El Mokri gaf hem de verzekering,
dat Abdul-Azis besloten had, den strijd
op te geven.
Indien de havens trouw waren ge
bleven, zou het spel nog niet ver
loren zijn geweest. Maar de uitroeping
van Moelai Hafid te Tanger, te Ra
bat, en overal, maakt den strijd onmo
gelijk! Men moet voor het noodlot bui
gen
Abdul-Azis laat den troon aan Moelai
Hafid over.
Zijn plan is. om een pelgrimstocht
van een jaar of twee naar het heilige
land der Muzelmannen te ondernemen
en dan in Marokko terug te komen.
In Fes, Marakesj of Mekines zal hij
zich dan vestigen.
Dat lijkt dus ai heel aardig op een
versterking van het Duitsche voor
stel!
Maar een Reuter-telegram van
hedennacht komt juist weer vertellen
dat de Hafidisten een nederlaag gele
den hebben tegen Mtoegi, den partij
ganger van Abdul-Azis, en daarbij 5U0
man verloren.
Dusalles toch niet verloren voor
Abdul-Azis!
Enfin, de toekomst zal nu moeten
leeren wat er van worden zal: Duitsch
land heeft intusschen te Weenen, bij
den trouwen bondgenoot, allen steun
g wonden: de Oostenrijksche regeering
is het heel en al met den keizer over
Moelai Hafid eens.
VENEZUELA.
Iets gaande?
Reuter seinde ons gisternamiddag
uit New-York, het volgende raadsel
achtige bericht:
„Een telegram uit Caracas meldt,
dat de Engelsche gezant onlangs een
onderhoud had met president Castio
en onmiddellijk daarna naar Trinidad
vertrok, naar men meent met het
doel een mededeeling over een kwestie
van zeer groot belang naar Londen
over te seinen. Dit optreden werd
niet verwacht en schijnt de inleiding
te zijn van een nieuwe phase in de
internationale verwikkelingen."
Van nacht wordt uit Londen hier
over de volgende mededeeling geseind
„Het departement van buitenlandsche
zaken ontving totnogtoe geen bericht
omtrent het aan den Engelschen ge
zant te Caracas toegeschreven voor
nemen.
„Men verneemt, dat er geen kwestie
van genoegzaam gewicht tusschen
Engeland en Venezuela hangende is
om zulk een reis noodzakelijk te
maken. Het is nochtans mogelijk, dat
de gezant naar Trinidad gaat om een
onderzoek in te stellen in zake de
klachten van Engelsche handelaren
ttgen de hen door de Venezolaansche
regeering aangedane behandeling. De
voornaamste grief der West-Indische
handelaren is dat er een differentiëel
extra recht van 30 pet. wordt geheven
van goederen uit West-Indië in Vene
zuela ingevoerd. De zaak heeft eenigen
tijd geleden het onderwerp uitgemaakt
van nog loopende onderhandelingen
en vertoogen tussehen de Engelsche
en de Venezolsansche regeering".
Veel wijzer zijn we dus nog niet
geworden: die kwestie van de 30
is dezelfde, als waaronder Curasao zoo
lijdt.
In Macedonië. Bjj het herstel der
Turkeche grondwet werd met veel ophef
bekend gemaaki, dat het nu alles pais en
vree was geworden in Macedonië, en dat
de toestand van anarchie als bij toover-
slag had plaats gemaakt voor volmaakte
orde. Er was, zoo zeide men, op de pe
riode van moord en doodslag thans een
algemeene verbroedering gevolgd. Het
duurde echter niet zoo heel lang, of er
kwamen berichten van nieuwe benden
die zich hadden vertoond, en daarna lazen
we van wandaden, door Bulgaren tegen
Grieken bedreven. En thans krijgen we
weer in berichten uit Seres ouderwetsche
moord verhalen te lezen omtrent Bulgaren,
die op hun beurt door Grieken vermoord
zijn. Het lieve leventje schijnt dus lang
zamerhand weer te beginnen en de vre-
desjubel is maar van korten duur ge
weest.
i Een ralsche ban kbilj etten-
fabr ek! Door de politie te Milaan is
de ontdekking gedaan, dat in de litho-
graphische inrichting „Cartotechnica ita-
liana" zich een op groot e schaal ingerichte
fabriek van valsche bankbiljetten bevond!
De directeuren, opzichters en40 arbeiders
zijn in hechtei.i? genomenmen verwacht
nog meer opzienbarende arrestaties.
Spoorwegongelukken. Uit
Frankrijk zijn drie spoorwegongelukken
in één nacht te vermelden. In de buurt
van Chklons sur Marne kwam een trein
met eenige goederenwagens in botsing,
waarbij 9 personen gewond werden. Door
een gebrek aan de rem derailleerde de
locaaltrein MaconFleurville, gevolg 7 ge
wonden. en bij Cour bes - ac i eed de expres
CetteTarascon tegen een goederentrein
aan, waarbij 20 personen gewond en vier
petroleumwagens verbrijzeld werden.
De Arabische spoorweg.
De openingsplechtigheid van den Damas-
cus-spoorweg die nu tot Medina loopt,
heeft op 1 September onder groote geest
drift van de dichte menigte der uit alle
deelen der wereld bijeengekomen Moslems
plaats gehad. Onder de redevoeringen
trok vooral de aandacht die van den
Egyptenaar Ali Kiamiideze zeide dat
de profeet niet had toegestaan dat de
spoorweg de Heilige Stad bereikte voordat
de Khalifa aan zijn volk een constitutie
had geschonken. Daverend werden Dje-
wadpasja, de chef der keizerlijke missie,
en Moekthar-bey, de ingenieur, toege-
juichi; Kiazim-paaja. de nieuwe gouver
neur van Hejjas, werd op de schouders
rondgedragen. Op verzoek van het volk
zwoeren Moekthar-bey en Kiazim-pasja
hun uiterste best te doen, om den spoor
weg tot Mekka te zullen voltooien. Kia-
zim-pasja beloofde verder plechtig eer
bied voor de grondwet te zullen afdwin
gen en aan alle ongerechtigheid een
einde te zullen maken.
Holberichten.
Twee prinsjes en een prinsesje van
Erbach kwamen gisteren te half 12
ten paleize Soestdijk. Prins Hendrik
kwam 12 uur per automobiel aan voor
een bezoek aan de Koningin-Moeder
en den vorst van Waldeck Pyrmont.
De Tweede Kamer.
Na de opening van de zitting der
Staten-Generaal zal Dinsdagnamiddag
Uit het Duitsch).
I)
lHö toekomst scheen hun zóó roos-
^Uri.g' toe. Vóór hen lag da wiereld
het helderst» zonlicht, want (er
JJrj tusschen beiden zulk eene op-
hartelijke genegenheid bei-
te^'1- Zij hadden elkander zoo innig
o,.1 gehad, en dhans was dat alles
F .tens uit en voorhij. Voorbij, wer-
;(Jk voorbij Maai' waarom dan
A zij had een weinig .geco-
wMeard, ein hij was er de man niet
IL om met zich te laten spelen",
dit opzicht liet hij niet met
•ty 1 gekscheren. Impulsief als hij
itef' had hij haar dat gezegd, zon-
omwegen, kort en bondig. En
v'j.bhm idat kwalijk. Zijn bitse too;n
^..tetterde haar. Zij was een ver-
üMl't kindje. Daarbij een beeld-
aan huldigingen en niet aa;n
Inspraak gewend meisje.
frischheid barer achttien!
W,U beviel Amalia Wiellner alge-
b] .71- Zij was geen© „beauté du dia-
Si ook geene volmaakte schoon-
<J,. jhiaar- toch eene zeer innemien-
bl,'. '"'"lelijke verschijning. Haar roos-
gezichtje was zelfs bekoor-
«8 noemen, met do van geluk
schitterende, blauwe oogen, waarin
het echter zonderling weerlichtte,
toen do ernstige jonge man, haar
zoo onomwonden de waarheid zeide.
Aanvallig, wellicht een weinig co
quet keerde zjij haar kopje naar den
assessor Cronau. Hoe bedoel je dat,
Gerhard? vroeg zij gerekt.
„Ik bedoel, dat je van avond niet
meer met die vervelenden luitenant
Sabern moest dansen, antwoordde hij
norsch.
„Kom, kom, Gerhard je, laat mij
dat nu maar doen zooals ik wil.
Ik vind den luitenant volstrekt niet
vervelend, hij walst uitstekend, en
den volgenden dans wil ik gaarne
weer met hem dansen.
„En dat zul je nu eens niet doen,
Molly
„En als Sabern mij vraagt, zal
ik het wol doen, stellig en zeker,"
knikte zij hem lachend toe.
Wellicht voor de eerste maal in
zijn leven vond Gerhard Cronau den
glimlach zijner aangebedene niet be
koorlijk. Het krenkte hem, dat zij
zoo eigenzinnig was. Alle kalmte
ging bij hem in eene toornige op
welling over.
Hartstochtelijk zeide hij„En
Wannneer je da,t doet, Molly, dan,
verlaat ik terstond het bal."
„O, daarin moet mijnheer de asses
sor handelen, zooals het hem belieft
goed te dunken," antwoordde zij
snibbig. Dit zeggende wierp zij
haar blond kopje trotsch in den hals,
maakte eene „dienares" en wenddef
zich naar een groepje van. lachende
en pratende jonge darmes.
Gerhard Cronau wist niet wat
hem overkwam, zóó snel was dat in
zijn werk gegaan!- Onwillekeurig
trad hij een pas achteruit. Hij be
greep werkelijk zijn bekoorlijk
bruidje niet meer, want die twee
waren al sinds jaar en dag geënga
geerd. Zij hadden elkander zoo
spoedig gevonden. ,Uit kinderspel
en vriendschap der jeugd was eene
gelukkige en gelukkigmakemde
liefde tusschen hen beiden ontloken.
En tot dusver had dan pok geest)
schaduwtje deze schoone harmonie
hunner zielen verduisterd.
In de schitterend verlichte feest
zalen was de eerste donkere wolk
over hunne liefde opgekomen. Tus
schen al die men schen, die er zoo
vroolijk uitzagen, stond Gerhard
vervuld met innerlijke verontwaar
diging'. De toorn kookte in hem. Do
lippen op elkander drukkend, dacht
hij„Neen, als een schooljongen laat
ik mij niet behandelen!" Zijn ge
krenkt gevoel deed hem vergeten op
welk eene onverstandige, categori
sche wijze hij zoo- even gesproken
en hoe hij daarmede zijne recht
vaardige zaak verdorven had.
Want gelijk had hijWat behoef
de zijne Molly ook te coquetteeren
met dien aanmatigenden kerel! En
al mocht het nu ook duizend maal
maar spel zijn, zulke grappen wa
ren harer onwaardig en hij duidde
ze niet. Dat wilde hij haar terstond
zeggen, wanneer maar waarlijk,
zijne oogen bedrogen hem niet, daar
stond al weer die verwaande luite
nant Sabern, blijkbaar vervuld met
het bewustzijn van zijn eigen on
weerstaanbaarheid, naast juffrouw
Molly iWcllncr en nu schertste en
lachte en praatte men in den groep
nog geanimeerder en luider, totdat
ie muziek begon te spelen en de
verlokkende tonen van een wals
weerklonken. Nu draaide er reeds
een aardig paartje langs Gerhard)
heien, daarop volgde spoedig een
tweede, een derde en nog oen groot
aantal. En te midden daarvan zijne
bruid met dien, door hem zoo ver
foeiden Sabern. Molly vloog rake
lings langs hem voorbij. Zij zag
hem echter niet of wilde hem niet
zien, want tevergeefs zocht hij ha
ren blik. Toen zjj ieenige oogenblik-
ken later den zijnen zocht, dat wil
zeggen, toen het eigenzinnige deern
tje heimelijk die zaal rondkeek naar
den rebel, had hij uitvoering gege
ven aan zijne bedreiging en was ver
dwenen
Dat, alles was gisteren voorgeval
len op oen vroolijk bal in het casino
te N. en de schoone, frisse lie herfst
morgen, welke op dien gedenkwaar-
digen avond volgde, vond Molly,
het dochtertje van den justitieraad
iWellmer in eene allesbehalve roos
kleurige luim. Verdrietig dacht zij
aan hare triomfen- Goed en wel be
schouwd was luitenant Sabern haar
hoogst onverschillig. Zijne huldigin
gen hadden alleen hare ijdelheid een
weinig gestreeld, en die rampzalige
ijdelheid prikkelde, haar aan om
eerst een weinig coquet en daarna
een klein stijf hoofdje te zijn.
Onduidelijk zweefde dit bewust
zijn haar heden voor den geest, maar
zij wilde ook volstrekt geen klaar
heid daaromtrent hebben. Zij dacht
over het merkwaardige verschijnsel
na Gerhard, haren Gerhard ijver
zuchtig gemaakt te hebben.
En wat had hij er dat kranig afge
bracht. Hij had immers als 't ware
bevelend tot haag gesproken. Molly
lachte zuurzoet voor zich uit. Nu,
het tirannetje spelen kwam in ieder
geval wel wat te vroeg. Wanneer
de brombeer zich soms inbeeldde nu
reeds haar meester te zijn dan
zou zij hem wel teens spoedig anders
leeren. Straf verdiende zijn dwaas
gedrag in elk geval. In welk eene
ongerustheid toch had hij gister
haar klein, gefolterd hartje ge
bracht door zijn heengaan. Zij had
werkelijk niet gedacht, dat hij het
over zich zou hebben kunnen ver
krijgen om het bal te verlaten, zon
der nog eerst eens met haar gespro
ken, zonder haai' naar het rijtuig ge
bracht, zonder haar goeden nacht
gewenscht te hebben. O, deze
wensch had haar bepaald ontbroken,
want zij had geen goeden nacht ge
had. Zij had gedroomd, dat alles
tusschen hen werkelijk uit >yn voor
bij was.
En onwillekeurig moest zij heden
reeds meer dan eens deze woorden
herhalen. Aan de waarheid ervan
geloofde zij echter niet. Het was
ondenkbaar. Geen twijfel, of Ger
hard zou dezen morgen als berouw
hebbend© zondaar tot haar texugkee-
keeren, hij kwam vast.
Wellicht dat hij, om zich goed
weer te verzekeren, vooraf een fraai-
en bouquet zond. Och, zij zou hem
vriendelijk aannemen, d© schoonste
roos er uit op haar borst steken, en
aldus getooid met den verleidelijk-
sten glimlach ter wereld haren on
trouwen vasal ontvangen-
Verscheiden uren verstreken ech
ter zonder dat de verwachte bouquet
verscheien.
Er was wel meerdere malen aan de
huisdeur gescheld, zoodat Molly als
't ware .zenuwachtig opvloog, en
daarop van haar kant cjridtig belde,
alleen om het dienstmeisje te vra
gen, wie daar gescheld had. Het
antwoord, dat zij telkenmale ont
ving, bevredigd© haar al zeer wei
nig, het luid© steeds ongemeen pro
zaïsch: „de melkboer, da groenten-
boer, de slager!
Wordt vervolgd.)
