Baandag 7 sept. I9ö&.
DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
MISLEID.
Haagsche Brieuen.
Kinderhuisvesi 23-31-33, Haaplem
BUITENLAND.
Telegrammen.
BINNENLAND.
33st® Jaargang No. 6680
Bureaux van Redactie en Administratie:
Iratei»©. Te!et©©j?iM«niim©r 142$».
"erslag van de
Staten-Generaal.
Verspreide Berichten.
PfcUI LLETON,
IBten.
HUK HMMBKCHE COURUIT
ABONNEMENTSPRIJS:
«r 8 maanden voor Haarlem fl.85
^oor de plaatsen, waar een agent ia gevestigd (kom der gemeente) 1.86
joor de overige plaatsen in Nederland franoo per post 1,88
AWonderlijke nummers0.05
PRIJS DER ADVERTENTIÊN:
Van 16 regelsf 0.60 (eontant)f 0.50
Elke regel meer0.18
Groote letters naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 cent per advertentie contant.
1000
Alle h diende abonnés op dit blad zyn, volgens de bepalingen en onder de beperkingen op de polissen vermeid, tegen ongelukken verzekerd voor bedragen van:
- inn -ï- qonim-"- mn~" en"—
RsllJilLi ove. ij^en hand »f voet. ée» oog. B 1181 éen duim.
schikt <i tot
werken.
60
éen
wijsvinger.
15
GELDEN bij
verlies van
éen anderen
vinger.
De uitkeering dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij „Ocean", Bijkantoor voor Haarlem, Nieuwe Gracht 11.
Onze Administratie maakt be-
dat degenen die het „Analy-
r^he Verslag" van de zittingen
5®* Staten-Generaal door onze
^teiddeling trillen ontvangen, dat
ïedaan kunnen krijgen, reeds met
^ang van 15 September de
®?rste vergadering in het nieuwe
Jdtinggjaar voor den prijs van
'0.5O voor een geheel jaar, bij
"•««•uitbetaling.
Uen zende ons dus per postwissel
in postzegels de som van vijftig
**ts, den prijs dien het verslag ook
ons kosten zal.
Het zal zooals reeds onder
®hze binnenlandscke berichten is
jj®ttield in den avond van eiken
,4g dat er Kamerzitting geweest
verschijnen,
j Bestellingen te richten aan onze
^ministratie.
„N. Haari. Courant'
XXVI.
Dat is toch maar waar: eerst als
parlement zetelt komt er recht
'«Ven in de politieke brouwerij. Dat
ge aan de vragen, die Hels
Jjtegep stellen wilde omtrent de
lilburgsche staking. „Het vragen-
lQstituut staakt zelf", zoo werd hem
111 parlementairen vorm door de
Stiffie der Tweede Kamer bericht
»heb geduld tot de vacantie uit is."
.„En zoo zullen we pas over ette-
pke dagen kunnen vernemen, of
M Rijk metterdaad aan de Til-
.hrgsche patroons uitstel van leve-
hög hee{t toegestaan en zoo ja op
i kelken grond.
De ministers hebben anders niet
"«el aan hun vacantie gehad. Mid
denin moesten ze nog bijeen komen
ten pleiziere van meneer Cas-
H een voltalligen ministerraad te
douden.
.De heer Bevers kwam er zelfs
dit bet buitenland voor over, terwijl
d« heer Wentholt 14 dagen van zijn
"edoftijd prjjs gaf.
De heer De Marees, onze pittige
^iöister van Buitenlandsche Zaken,
deeft heelemaal aan geen vrijaf kun
nen denken, terwijl de heerTalma
bovendien te sukkelen had met dien
^tterdamschen heer Van IJssel
•Vein.
Eerst zou deze adjunct-directeur
gemeentewerken in de Maas
voor f 6000 -f- f 2500 in den
dienst van het departement van
Landbouw enz. overgaan, maar toen
hij slechts „titulair"-directeur-gene-
raal van den arbeid zou worden,
aarzelde hij. En hij aarzelt nog,
want de welingelichte „N. R. Ct."
die al wist dat hij in Rotterdam
bleef, moest haar eigen nieuwtje
tegenspreken.
't Is een gescharrel 1
Ik zou voor f 8500 per jaar niet
zooveel drukte maken om nog een
titeltje bovendien
In Rotterdam is men ook nog
altijd aan 't mopperen over de ver
hooging der ongevallenpremie voor
't gevaarlijke laden- en lossingsbe-
drijf. Nu, die verhooging op zich
zelf vind ik heelemaal niet onbil
lijk, maar wel zijn m. i. niet in
orde deze twee dingen: dat de Rijks
verzekeringsbank er de Maasstad
zoo plotseling mee op het lijf viel,
en dat vooralsnog de hoofdstad er
van vrij bleef. Wie 't dichtst bij 't
vuur zit warmt zich in dit geval
het best, maar ik hèb het toch
niet op zoo'n ongelijke premie-be-
deeling.
De Rijksverzekeringsbank had dat
zaakje wel een ;beetje anders en ook
wat vlugger mogen aanpakken.
Er is alle kans dat deze historie
nog wel in de Tweede Kamer zal
ter sprake komen. De Rotterdam-
sche handel heeft daar een ijverigen
vertegenwoordiger in den heer
Plate, die zulke zaken flink weet
te behandelen.
Die afgevaardige is mij een der
sympathiekste van de linkerzijde,
waar hij trouwens zeer gezien is
heel wat beter dan mr. Z. v. d.
Bergh, dien men zonder leedwezen
en zonder een leemte achter te
laten zal zien verdwijnen.
Uit Den Helder werd al bericht,
dat de heer Fiedeldy Dop hem zal
opvolgen. W at daarvan aan is, weet
ik niet, weet misschien nog niemand
in bet district, maar ik zou dien
heer Dop tenzij een rechterzijde-
man kans mocht hebben nog zoo
heel kwaad niet vinden. De midden
stand toch mag wel een specialen
vertegenwoordiger meer hebben en,
dat zou hij zeker wezen.
Met verbazing heb ik gelezen
om eens even op een ander onder
werp over te springen dat de
Haarlemsche politie zoo'n omslag
maakt met de gevonden voorwerpen.
Moet daar nog een inspecteur bij
te pas komen? Waarom? Hebben
die hooge Hermandadders niets
beters te doen?
Hier in den Haag behandelt een
klerkje die vondelingen, die je aan
den eersten agent den besten kunt
meegeven of opgeven al naar
gelang het iets is datje kwijt wilt of,
bij gebreke van den rechthebbende,
houden wilt. En er zijn nooit
klachten over die joviale manier
van doen ingekomenje kunt de
vondelingen, geloof ik, zelfs per
telefoon onder politiebescherming
stellen en dagelijks krijgen de
kranten een officieele opgave der
gevonden voorwerpen, die ieder
twee dagen achtereen vermeld
worden.
Er zijn meer dingen, die in
Haarlem anders gaan dan hier.
Zoo heb ikin„N. Haarl. Grt."
wel eens een klacht gelezen over
niet-publicatie der gemeentelijke
stukken.
Nu, daarmede zijn we hier nogal
contentWat niet geheim behoort
te blijven komt volledig in de
„Bijlagen," waaraan zelfs een proef
druk aan de pers wordt toegezonden,
zoodat deze er even vlug als ge
makkelijk melding van kan maken.
Let wel op dat „gemakkelijk" 1
Een proefstuk toch is aan eene
zijde wit, zoodat redacteur noch
zetterij last heeft met de keerzijde.
De Haarlemsche Secretarie moest
dit Haagsche voorstel maar navol
gen, want 't is toch werkelijk van
't grootste belang dat het publiek
zoo vlug en volledig mogelijk wordt
ingelicht omtrent alles wat de ge
meentelijke huishouding betreft 1
Een rechtgeaard Haarlemmer be
taalt natuurlek zijn gemeentelijke
belasting zonder mopperen. Maar
gaarne zelfs zal hij dit doen, als hij
precies weet waar de dubbeltjes
bleven.
Spiegel u, o Haarlemsche Secre
tarie, aan de begrootingsstapels van
het Rijk, dat van alles en nog wat
openhartig rekenschap geeft.
Zóó hoort het trouwens ook!
Politicus.
DUITSCHLAND.
Een officieele varklaring van
Duitschland's Marokko-politiek.
De correspondent te Berlijn van de
„Standard" zegt van ambtelijke Duit-
sche zijde gemachtigd te zijn de vol
gende verklaringen te geven ten aan
zien van de veranderde houding van
Duitschland betreffende Marokko.
Het heet, dat men te Berlijn na
de nederlaag van Abdul Azis verno
men had, dat Frankrijk beweerde een
mandaat van Europa te hebben om
met Moelai Hafid te onderhandelen
over zijn officiële erkenning door alle
mogendheden, die de acte van Alge-
ciras hebben onderteekend.
Duitschland, ontstemd over deze
aanmatiging van Frankrijk, zond zijn
nota aan de mogendheden om een
beweging ten gunste van een onmid
dellijke erkenning van Moelai Hafid
in het leven te roepen.
Duitschland toonde op die wijze,
dat het weigerde toe te geven dat
Frankrijk een mandaat van Europa
heeft om de Marokkaansche zaken in
het algemeen en met den nieuwen
sultan in het bijzonderste behandelen.
OOSTENRIJK.
De minister* van den Driebond.
De Triple Alliantie heeft weer eens
op eenigzins in het oog vallende wijze
van zijn bestaan en sijn eenheid laten
blijken.
Baron von Aehrenthal, de Oosten-
rijksche rijkskanselier, heeft allereerst
te Salzburg een samenkomst gehad
met minister Tittoni, den leider van
de buitenlandsche staatkunde in
Italië. En daarna is hij naar Berch
tesgaden gespoord om minister von
Scbön, den Duitschen staatssecretaris
van buitenlandsche zaken, te ont
moeten.
Over de bijeenkomst te Salzburg wordt
officieus medegedeeld: „de samen
komst tusschen baron Aehrenthal en
Tittoni was geheel in overeenstemming
met de correcte vriendschappelijke
betrekkingen tusschen de beide landen,
die door onbeduidende voorvallen
niet wordt gewijzigd. De ministers
hadden verschillende onderwerpen om
over te spreken. Sedert de ontmoeting
toch op den Semmering zijn er geheel
andere omstandigheden ontstaan in
Europa, voornamelijk door den onver-
wachten ommekeer in Turkije. De
toestand die daar ontstaan is door de
afkondiging der Grondwet heeft den
beiden staatslieden stof gegeven voor
langdurige besprekingen, wijl daardoor
niet alleen een wijzigingwordtgebracht
in het optreden der mogendheden in
Macedonië, maar ook de betrekkingen
van verschillende andere staten worden
beïnvloed. Het resultaat was de weder-
zijdsche overtuiging, dat de ontwik
keling der nieuwe toestanden in
Turkije met welwillende belangstelling
moet worden gadegeslagen.
Daar zoowel Oostenrijk als Italië
de Acte van Algeciras hebben onder
teekend werd natuurlijk ook de Ma
rokkaansche kweetie besproken, waar
bij de verdringing van Abd ul-Azis
door Moelai Hafid en het Duitsche
voorstel tot erkenniDg van den laatste
werden behandeld."
Men ziet: veel heeft dit officieuze
bericht niet om het lijf,
Over de ontmoeting met von Schön
is officieus ook zoo iets bekend ge
maakt.
Evenals in Salzburg zoo heet het
in deze medeaeelihg zijn ook in
Berchtesgaden de actueele vraagstufc-
ken van internationale politiek be
sproken. Hierbij is opnieuw bevestigd
geworden, dat er in de opvatting der
kabinetten van de tot het Drievoudig
verbond behoorende mogendheden, de
be*te eensgezindheid heerscht.
ITALIË.
Omkooping
De heele Italiaansche pers is in op
schudding door een beschuldiging van
de Belgische (Katholieke) „Patriote",
die medegedeeld heeft bewijzen te
hebben, dat aan Italiaansche bladen
door de Congo administratie gelden
rijn uitbetaald om vóór de Congo-
overname te schrijven.
Er is nu, daar de „Patriote" die
kranten niet wil noemen, omdat zijn
canpagne niet tegen die kranten, maar
tegen de Congobestunrdars gericht was,
een onderzoekcommissie benoemd.
De „Tribuna" lijkt ernstig gecom-
promiteerd te zijn.
Er schijnt trouwens nog meer knoeie
rij op deze manier onder de Italiaan
sche pers gewoonte te zijn.
MAROKKO.
Op en neer!
Daar zijn berichtgevers, die maar
niet toegeven, dat het met Abdul Azis
werkelijk heelemaal gedaan zou wezen.
De Fransche berichtgevers vooral
grijpen alle omstandigheden aan om
te doen uitkomen, dat Abdul Azis nog
wel een kansje heeft 1
Het verleden week zoo triomfante
lijk van Duiteche zijde gemelde bericht
dat de krijgsmacht van Abdul Azis'
laatste krijgshoofd Mtoegi in Zuid-
Marokko, door de Hafidistische troe
pen geslagen zou wezen, wordt nu
strak tegengesproken I
Zelfs komt opnieuw het gerucht op
dagen, dat Mtoegi zegevierend Mara-
kesj is binnengetrokken.
Van daar zou hij een brief aan
Abdul Azis geschreven hebben, met
de woerden: „Als gij ook niets meer
bezit dan uw hemd, laat den moed
niet zinken. Blijf aan de rivier Rebia:
ik zal u afhalen."
Abdul Azis zou dezen brief niet
meer aan den oever van de Rebia,
maar in de pachthoeve Alvares ont
vangen hebben.
Wat er juist van waar is, valt niet
te zeggen.
Een buitenkansje. Men bericht
uit Konstantinopel, dat alle vroegere
ministers en waardigheidsbekleeders, die
gevangen zaten, vrij zijn gelaten.
MADRID, 6 Sept. Prinses Louise
van Orleans, gemalin van den infant
Don Carlos, is hedenochtend op het
kasteel Santillana zeer voorspoedig
van een zoon bevallen.
De opening der Kamers.
De opening'van de zitting der Star
ten-Generaal door een Koninklijke
Commissie is sedert 1890 niet voor
gekomen, toen het ministerie wegens
de ziekte des Konings de plechtig
heid verrichtte. Van 1890 tot 1898
sprak Koningin Emma. de troonrede
uit en daarna opende telkens Ko
ningin LVViibelmina de gewone ver
gadering.
De Ministers zullen zich ditmaal
in galahofrij tuigen, voorafgegaan en
gesloten door pelotons huzaren van
het Koninklijk Paleis naar het ge
bouw der Tweede Kamer begeven.
Hoog besoek aan Domburg.
Vrijdagavond is de groothertogin:
van Mecklenburg te Domburg aan
gekomen.
Aan het station werd zij verwel
komd door den burgemeester, die in
ambtscostuum was, waarna me
vrouw Van Voorthuijsen haar een'
bouquet, bijeengehouden door linten
in de Mecklenburgsche kleuren,
aanbood.
Na aankomst reel het grootherto
gelijk paar, de groothertog had zijn
gemalin te Roosendaal opgewacht,
naar het Strandhotel. Het boudoir
der groothertogin was rijk met bloe
men versierd.
De Arnhemsehe tentoonstelling.
De Internationale reclametentoon-
stelling te Arnhem zal niet 15 Sept.,
zooals oorspronkelijk bepaald was,
maar a.i. Zondagavond gesloten worden.
Het ongunstige weder der laatste
dagen was oorzaak, dat men haar
niet langer voortzet
Raadsleden geen vergunninghouders.
De Min. van Binnen 1. Zaken heeft
de volgende missive gericht aan da
Gedeputeerde Staten in de verschil
lende provincies:
De vraag, mij door een der inspec
teurs voor het toezicht op de na
leving van de Drankwet gedaan, of
een gemeenteraadslid geacht moet
worden een openbaar ambt te be-
kleeden, heb ik gemeend bevestigend
te moeten beantwoorden.
Ik heb de eer, uw college te ver
zoeken, de Gemeentebesturen in uw,
gewest hiermede in kennis te stellen,
opdat zij er in het vervolg bij het
verleenen van nieuwe vergunningen,
met het oog op het bepaalde bij ar
tikel 8, eerste lid, 16e, der Drank
wet, rekening mede houden.
Uitdrukkelijk zij echter opge
merkt, dat hierin geen aandrang be
hoeft te worden gezien om in de be
staande toestanden in te grijpen
door intrekking van de tot op dis
oogenblik aan raadsleden verleende
vergunningen. Evenmin is het de
bedoeling, dat deze voor vernieti
ging in aanmerking zullen worden'
gebracht.
Ben luitenant veroordeeld.
De correspondent van het „Hbld."
te Batavia seinde, dat de krijgsraad
te Magelang den le luitenant-kwar
tiermeester E. kW- Günther, veroor
deelde tot twee jaren militaire ge-
(Uit het Duittch).
I
o'Hoch pan ging" het, gelijk zoo vaak
q het leven- Het berouw kwam
laat. Molly's door tranen pm-
^jfterste blik trof alleen nog maar
Plaats, waar Gerhard een minuut
Jaeger gestaan had, terwijl hij zich
buiten met haastige schreden;
V^rivijderde. En nu wilde het onge-
nog, dat hij aan de huisdeur der
w -eliner's den oppasser van luite-
Sabertn met een praehtigen bou-
zag staan, en geheel in de ver-
w den gehaten Sabern zelf ont-
terdje, die met fonkelnieuwe hand-
moeiten naar de woning van den
vsUtieraad toeschxeed, om daar een
^te maken.
^..Lolukkig dat Gerhard, door een
nitraat in te slaan, in staat was om
n 40 minder aangename ontmoeting
O vmmijden, doch hij vervolgde niet
zijn weg maar- maakte spoedig
te zien of het
hoi
xo©k
om
bij de öVellner's was aange-
Dit moest wel wezen, want
jjj?, geruime, voor een deftige visite
Wat al te lange tijd verliep er,
Sabern het huis weder verliet.
wan Cyrill hem juist tegen
het lijf geloopen. Deze kon dus niet
anders doen, dan hem in zijns vaders
plaats te ontvangen. Onbeschaamd
lang strekte de gast zijn bezoek uit,
steeds in de vurige hoop verkeerend
van ieder oogenblik de dochter des
huizes te zien binnentreden. Doch
deze was niet te spreken en Sabern
moest zich dus laten welgevallen'
om al zijn vragen of het bal goed
bekomen was enz. aan den jongen
student te doen, die zijnerzijds den
hemel dankte, toen eindelijk de veer-
veling van dit eindeLooze bezoek ach
ter den rug was.
Van dat alles kon Gerhard niets
weten, evenmin als van de bittere
tranen, die Molly in haar stil ka
mertje plengde, ondanks de fraaie
bloemen, die zij nu toch ontvangen
had.
Gemelijk had zij deze op zijde ge
schoven. En het eerste oogenblik
zelfs, had zij ze het venster wel wil
len uitwerpen. En. het waren toch
zulke wonderbaar schoone bloemen-
Zij kwamen echter piet van den.
rechte. Luitenant Sabern's geurige
groeten waren niet in staat om het
bekoorlijke stijfkopje te troosten,
want zij en de rechte bajdden zich
beiden nu, precies zooals de schran
dere' Cyrill voorspelde, door dwaas
heden een bitter leed geschapen en
de tnsschen hen niettemin voortle
vende sympathie bleek voorloopig
nog alleen hierin, da,t zij beiden treu
rig klaagden: „Nu is toch werkelijk
alles uit en voorbij!"
II.
TUSSCHEN HOOP EN VREES.
De justitieraad kVVellner was reels
sinds acht jaar weduwnaar. Door
den vroegtijdigen dood van zijne
goede, schoone vrouw werd een ge
lukkig huiselijk leven verwoest en
Roland fWellner vóór den tijd een
oud man- Tot zijn troost waren hem
echter twee kinderen gebleven, Cy
rill, een talentvolle levenslustig©
elf jarige knaap en het omstreeks een
jaar oudere meisje, het trouwe af
beeldsel der moeder. De justitieraad,
had beide kinderen zeer lief, maar
altijd op zijn kalme wijze. Veel
woorden gebruikte hij niet, maar hij
was trotsch op zijn jongen, en Mol
ly was zijn oogappel, zijn lieveling.
Hij verwende die kleine buitenge
meen, maar zich met hare opvoeding
bezig te houden, hiertoe was hij niet
in staat. Een jaar na dep dood der
moeder bracht hij haar Paar een
voortreffelijk opvoedingsinstituut,
oplat zij niet zoo eenzaam zou op
groeien.
Hij spaarde geene kosten om het
zijn lieveling daar, zoowel als thuis,
gedurende de vacantie zoo aange
naam mogelijk te maken.
Cyrill bezocht het gymnasium, hij
hij was dus overdag bezig, daarbij
was hij een vap die naturen welke
voldoende aan zich zeiven hebben.
Voor zijn lichamelijk welzijn, zoo
mede voor dat van zijn vader zorg
de een oude trouwe dienstbode aan
wien de justitieraad gerust hof en
huis toevertrouwde. Hij zelf werd
geheel in beslag genomen door zijne
betrekking, zijne werkzaamheden e®
liefhebberijen. Om huiselijke aange
legenheden bekommerde hij zich
liefst zoo weinig mogelijk.
Hij was dat niet gewoon en kon
er ook niet gewoon aan raken, zelfs
niet toen zijn dochtertje pa vier ja
ren uit het pensionaat thuis kwam
en resoluut de teugels der regeer
ring in handen nam.
Het bevallige meisje had iets ze
kers en zelfbewusts. Haar vader zag
dit gaarne, en ook de trouwe The-
rese schikte er zich gewillig in, ter
wijl wederom de justitieraad onder
de vertrouwbare hoede van de trou
we oud© zijn lieveling zóó goed tx>
waakt achtte, dat hij kalm nu bij
zijne liefgekregen gewoonten bleef-
Punctueel als een klok was hij in
de stille jaren iemand geworden, die
nooit van zijne gewoonte afwijkt.
Aan gezellig verkeer had hij geen
behoefte, en toch was hij niet veel
thuis, alleen voor de maaitijden, de
namiddagsiësta en de [nachtelijk©
rust.
Zijne ambtelijke werkzaamheid,
zijne bureau-uren een verre wan
deling in den païnidda'g, daarmede
verstreek de dag, en 's avonds om
zes uur begaf hij zich naar het ca
sino om er zijn partijtje Skat te spe
len
In deze indeeling van den dag
kwam nauwelijks ©enige verande
ring, nadat zijn dochtertje thuis was
gekomen, en als volwassen dame zijn
huishouden bestuurde.
De justitieraad was gefortuneerd
en uiterst mild jegens zijn beidei
kinderen, in het bijzonder vertroe
telde hij Molly. 5Yat zij wensen te,
dat gebeurde, en daarbij was de goe
de vader haar hoogst dankbaar dat
zij hem niet verplichtte om veran
deringen in zijne gewoonte te bren
gen. Molly verlangde in dit op
zicht dan ook maar in hoogst zeld
zame gevallen een offer van hem e!n
zoodoende harmonieerden die twee
uitstekend. Het bekoorlijke, vrien
delijke dochtertje maakte hem zijn
huis zonnig en aangenaam, het om
ringde hem ongemerkt met allerlei
zorgen, evenals hare moeder had ge
daan, zij vroolijkte hem op en hield
hem nooit tegen, wanneer het uur
sloeg waarop hij noodzakelijk met
den ontvanger Cropau skat moest
spelen. De ontvanger Cronau was
niet alleen zijn bevoorrechte Skat-
broeder, maar ook een boezemvriend
zijner jeugd. Beiden konden het
zeer goed met elkander vinden!
sinds hunne gemeenschappelijka
gymnasiale studiën, ofschoon zij als
jongens in zeer verschillend® om
standigheden waren opgegroeid.
kVVellner jvas een gefortuneerd
jongmensch, Paul Cronau daarente
gen de zoon yan arme ouders. Laatst
genoemde moest zelf maar zien hoa
hij door de wereld kwam, hij moest
werken, gebrek lijden, zich afsla-
ven, en niet alleen dat, maar na den
dood zijner ouders had hij ook nog
voor een vijftien jaar jongeren broe
der te zorgen.
Met behulp van ©enige toelagen,
deed hij dit dan ook op de edelste
onbaatzuchtigste wijze. Zoodra het
hem gelukt was eene positie in het
leven te veroveren, deed hij het eer
ste voordeel daarvan zijn broeder;
Gerhard ten deel vallen. Zonder ee-
nige afgunst maakte hij dezen mo
gelijk, wat hem ontzegd was geble
ven. Hij gevoelde zich voor zijne
opoffering beloond en trots, dat hij,'
den rijk begaafden Gerhard ter
voortzetting van zijne studiën naar
de universiteit kon zenden.
Gaarne gaf hij de middelen daar
toe. Voor zich zeiven toeh had hij
maar zoo weinig noodig en hij had
toch immers om goed inkomen. Met
tertijd steeg dit nog, daar hij als
koninklijk ontvanger naar zijn© ge
boortestad werd o ver gep Laatst, waas
hij nu een zeer geziene, hooggeach
te persoon yras.
W$rit wiolgd.)
