dinsdag sept. idos.
DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
1
Ül IRfl IR!
MISLEID.
KindeiHhuisvest 2S«3l-339 Slaaplevn
BUITENLAND.
Telegrammen
BINNENLAND.
33"*® Jaargang f«o. 6681
Bureaux van Redactie en Administratie:
interc. TeSefoosaneaniRvaer I4SSS.
Verslag van de
Staten-Generaal.
„N. Haarl. Courant".
Gregoriaansche
Koorzang.
Botoor m-, P. H. J an sen ant-
"teOrdt op onze opmerkingen, ge-
^i^tst bij zijn artikel in het „St,
^egoriusblad" pver de nieuwe
^oorschriften des Pausen m zake den
^egoriaanschen koorzang in de
"Kditio Vaticana".:
p -dn het antikei van de „N.: H.
VV', komen een paar zinsneden in,
jjh® mij zei ven betreffen pn die mij
zij in alle bescheidenheid gezegd
ietwat hebben gehinderd.
FEUILLETON,
#<Jheen.
Verspreide Berichten.
Gemengde Berichten.
IEHE HMRLEMSDE COMMIT
p ABONNEMENTSPRIJS:
ij® 8 maanden voor Haarlem fl.35
Voor de plaatsen, waar een agent iB gevestigd (kom der gemeente) 1.85
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post 1,80
A«onderlijke nummers0.05
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 16 regelsf0.60 (contant)f 0.50
Elke regel meer.0.1#
Groote lettere naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 cent per advertentie contant.
1000
Alle H alende abonnés op dit blad zijn, volgens de bepalingen en onder de beperkingen op de polissen vermeid, tegen ongelukken verzekerd voor bedragen van
ijü 3 11IIII hand of voet. I |J 11 éénoog. i II Ui éen duim.
schikt .d tot
werken.
13
éen
wijsvinger.
15
«ULDEN bij
verlies van
éen anderen
vinger.
De uitkeering dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij „Ocean", Bijkantoor voor Haarlem, Nieuwe Gracht 11.
®nze Administratie maakt be-
dat degenen die het „Analy-
?Sche Verslag" van de zittingen
?6r Staten-Generaal door onze
^niddeling willen ontvangen, dat
<?®daan kunnen krijgen, reeds met
l0gang van 15 September de
'erste vergadering in het nieuwe
^ttingsjaar voor den prijs van
0.50 voor een geheel jaar, bij
v«oruïtbetaling.
Hen zende ons dus per postwissel
in postzegels de som van vijftig
c®nts, den prijs dien het verslag ook
*an ons kosten zal.
Het zal zooals reeds onder
binnenlandscke berichten is
jpttield in den avond van eiken
?ag dat er Kamerzitting geweest
l8> Verschijnen.
Bestellingen te richten aan onze
Administratie.
tte door mij bedoelde- zinsnedenl
de volgende: „In het boven ver-
"•felde artikel van pastoor .Jansen nu
y-1 die zich daarin allesbehalve
«testdriftig toont voor |d» nieuwe
Zangwijze, maar die zich als gehoor-
^®®m zoon der Kerk, neerlegt bij wat
rP Paus voorschrijft worden eeni-
raadgevingen gegeven" enz. En
Raider„Zooals pastoor Jansen zélf
oordeel is, ook al ziet hij de mu-
jBale voortreffelijkheid der nieuwe
Htie niet in" enz.
Deze aangehaalde volzinnen nit
r®t artikel der „N, H. Ct." moeten
firenigeen »©n verkeerden indruk
'"tekken, een indruk, doen ik in mijn
jj^stel, dat hier besproken wordt
liat keb gelegd en waartegen ik dan
meen te moeten opkomen.
In dat opstel heb ik mij over „de
•ivuwe zangwijze" (bedoeld is zeker
g^l „de nieuwe zangboeken) niet
yd ge laten in den geest waarvan men
beschuldigt. Dat ik een zwiak
P.höt meende te ontdekken in de Va-
/*cana, is toch nog geen reden om te
gtcgen dat ik er mij „alles behalve
T^stdriftig" voor toondat da han
dwijze yan da oude tegenstanders
der Medicea de gebruiken, van die
editie irriteert, gelijk ik schreef, kan
dunkt mij evenmin, een reden zijn om
mij van mindere geestdrift te be
schuldigen. Ik geloof niet, dat ik
iets heb geschreven, waaruit men
de mate of de hoogte van mijn geest
drift zou kunnen afleiden, ien pok
hier wensch ik mij daaromtrent niet
uit te laten.' Kiel wil ik verklaren,
dat ik de geestdrift van enkelen; voor
die editia opgeschroefd vind.
Kat de tweede zinsnede aangaat,
ik moet constateeren, dat ik mij over
„de muzikale voortreffelijkheid der
nieuwe editie" niet uitgelaten heb.
Alleen heb ik gesproken over iets
wat daarin een onaangenamen in
druk maaktmaar dat kan men gaan
oordeel noemen over de meerdere of
mindere muzikale voortreffelijkheid
van die editie. Overigens zal ik mij
voorloopig wel wachten daarover
leen oordeel uit te spreken, omdat
ik in die editie nog piet genoeg ben
doorgedrongen om mij hierover een
oordeel te vermeten.
Een en ander meende ik onder
de aandacht van het lezend publiek
te moeten brengen, daar ik absoluut
niet wil, dat men teen v er keerde mee
ning ga krijgen van mijn meening of
oordeel over de Vaticana, het werk
van onzen grooten Paus, Pius X."
FRANKRIJK.
Do spanning tusschen Duitsehland
en Frankrijk.
Z66 mag de toestand ongetwijfeld
worden genoemd.
Er i s spanning tusschen de beide
oer-vijanden, en die komt wel groo-
tendeels voort uit de befaamde nota
van Duitsehland over Moelai Hafid.
Frankrijk voelt zich, en niet ten
onrechte, op de teenen getrapt, en
hoe de zaken in Marokko ook loopeD,
de nota van Duitsehland heeft op
gevoelige wijze de Fransche regeerders,
die meenden dat zij alleen de Marok-
ko-politiek van Europa hadden te
leiden, gekwetst.
Wat uit dit alles nog volgen kan,
is natuurlijk niet te zeggen: Frankrijk
gaat rustig voort, nota's klaar te maken
om den staat van zaken in Marokko
te regelen, maar het valt niet te ont
kennen dat Duitsehland op 'n goeden
dag een spaak in het wiel kan ste
kenen dan weet niemand wat
eruit kan voortvloeien.
De „Norddeatsche Allgem. Ztg.",
die het eerst van deze mededeeling
der Duitsche regeering aan de overige
mogendheden melding maakte, schrijft
er thans weer wat over, dat misschien
als kalmeering bedoeld is, maar dat
dan toch nog een scherp toontje heeft
Het blad meldt:
„Sedert onze publicatie van de ken
nisgeving der Duitsche regeering, op
Dinsdag 11., heeft de Fransche regeering
haar houding ten opzichte van Moelai
Hafid doen kennen en heeft zij geen
enkel principieel bezwaar tegen zijn
erkenning te berde gebracht. De waar
borgen die Frankrijk van den nieuwen
sultan eischt, zullen weldra in een
Fransch-Spaanscbe nota aan de mo
gendheden worden medegedeeld.
Wat omtrent den inhoud van deze
nota is bekend geworden, is niet be
vestigd.
Indien de mededeeling van Duitseh
land aan de mogendheden bij ver
gissing als een „nota" is beschouwd
geworden, is het hier de plaats, de
opmerking te maken, dat er sprake
is, noch van een geschreven nota, noch
van een vertrouwelijke, niet officieele
„nota"; er is enkel sprake van een
vertrouwelijke mededeeling.
Bovendien is, het niet voor den
Duitschen opmerker van belang ont
bloot, te constateeren, dat de aanval
len, die een gevolg waren van het
misverstand, door de Duitsche mede
deeling in het leven geroepen, harte
lijker en vinniger waren in de Engel-
sche, dan in de Fransche pers."
'n Hatelijkheidje dus aan ae En-
gelschen er bovenop 1
Wat de nieuwe nota, door Frankrijk
en Spanje gezamenlijk ter zake Ma
rokko in te dienen betreft: deze is
door de Spaansche regeering over
wogen en met eenige wijzigingen van
ondergeschikt belang te Parijs terug
gekomen.
Deze wijzigingen zullen de verzen
ding naar de mogendheden echter
eenige dagen vertragen, aldus meldt
de „Matin".
Clémenceau heeft verteld, dat Moelai
Hafid zal moeten beloven, de kosten
van de Fransche expeditie te zullen
vergoeden.
We zeiden verleden week al: Hafid
zal wel alles beloven wat men wil,
wanneer bet te doen is om hem te
erkennen, maar of hij het doen zal
is een andere vraag!
En trouwensHafid kan wel zeggen
tot de Franscken: ik heb jelui niet
geroepen om Casablanca plat te
schieten.
En of Duitsehland dat zal toelaten,
is öok nog een zeer perible vraag.
Neen: de moeilijkheden zijn nog
niet van de baan!
MAROKKO.
Da strijd begint.
De Franschen en de wilde stammen
in Zuid-Algiers zijn nu slaags. Uit
Colomb Bechar, wordt geseind, dat de
geheele colonne gister morgen 6 uur
het kamp van de harka heeft aange
vallen. Het gevecht duurde tot 4 des
namiddags. De harka werd met zware
verliezen geheel op de vlucht gedreven.
Aan Fransche zijde werden slechts
drie man gewond.
Op en neer!
Volgens bericht uit Marakesj is
Mtoegi, de getrouwe krijgsoverste van
Abdul-Azis, met nog slechts een klei
nen aanhang op de vlucht, naar het
Atlasgebergte. Hij wordt vervolgd.
(Uit het Duitsch).
4|
Algemieen hield men van jieh
Uondelijken man met zijn kinder-
AF goedig gelaat, die zoo nederig
weg ging, volgaarne ©en ieder
te*1 dienste stond en steeds op het
,j \zijn van jden jongeren broeder be-
lyHd was, zóó zelfs, dat hij daar-
zich zei ven vergat en een oud»
werd.
lijkbaar had hij in zijn jeugd
trekt geen tijd gevonden om
een vrouw uit te zien en met
l* zorgeloozie bestaan scheen hem
behaaglijke leven van een ou-
vrijer te bevallen, totdat op zer
/ten dag d» nu juist niet meer
>^8®, maar toch nog altijd knappe
jXuUwtö vaJ1 ögjj landeigenaar zich
de stad en wel schuin tegenover
metterwoon vestigde. Dit werd
l hem gevaarlijk. Lu zijne goed-
'^~Jiglueid deed het hem leed, dat
(altijd zoo eenzaam aan' het
«ster zat ten zoo treurig gestemd!
jjHevrouw Yom Blanken had wel
twee kinderen» maar haar
vertoeft!» ver vain haar af bij
^dvejvw^t^j grjjjj, jaderszjjde in
een groot Hamburgsch handelshuis,
waar- hem een schitterende toekomst
wachtte:. Overigens was zijn moeder
ingsgelijks vermogend. Zorgen had
zij niet, terwijl zij eventueel» moei
ten met haar dochtertje zich zeiven
yerlichtte. Zij zond dit reeds vroeg
tijdig naar een pensionaat als dag-
leerling en behield zoodoende gerui-
men tijd om achter bloemen voor het
venster te zitten, weemoedig uit te
kijken en dag aan dag den knap
pen ontvanger Cronau te beschou
wen, die, om naar tafel te gaap,
noodzakelijk hare woning pas se eren
moest. Eens op een weldadigheids-
concert wilde bet toeval, dat bei
den hunne plaatsen naast elkander
hadden, waardoor zij met 'elkander
persoonlijk kennis maakten. Als
man van de wereld nam Cronau nu
in 't vervolg diep den hoed af, wan
neer hij het bewuste venster voorbij
ging en lang duurde het niet, of
hij kwam daar vaker voorbij, dan nu
eigenlijk wel strikt noodig was, wel
licht wijl het dagelijksche diepe
groeten en het steeds prompte tegen-
buigen van een knap vrouwenhoofd
in Ide zoete sleur van het kleinsteed-
eche leven ongemeen de wlederzijd-
schjei sympathie bevorderen moet.
Hier moest dat wel bewaarheid wor
den. Niet alleen toch vermeerder -
den Raul .Cronau's uitgan
gen, maar ook te huis maakte een]
zeldzame, nooit gekende onrust zich
van den jjverjgen man meester en
dreef hem naar het venster, om naar
het weer te kijken. Hij kon echter
zoo vlak op de woning van mevrouw
Blanken zien en daar* zat dan altijd
de eenzame vrouw in diepe gedach
ten of wel zij keek naar den vrien
delijken buurman heen met een uit
drukking in de sprekende trekkeln
als maakte zij ©ene variatie op het
diepzinnige liedje:
Kaart gij hij mij en ik hij u,
Mijn lieve knaap
Gij waart niet daar, ik was niet hier
Zop gansch alleen.
Eenmaal zelfs sloeg zij' idit op de
piano aan. Dit was echter meer dan
de goedhartige Cronau verdragen'
koSn- Ben kloek besluit nemende,
ging Rij in gala naar den overkant,
legde z;jn trouw, kinderlijk hart aan
de voeten der eenzame vrouw, neder
en vroeg haar in eenvoudige taal of
zij zijne vrouw wilde worden- Lang
behoefd» hij niet te smeeken, bereid
willig nam mevrouw Blanken zijn»
hand aan en was kort daarop: me
vrouw Cronau. En zoodoend» kwam
bet dat de ontvanger Cronau nog op
gevorderden leeftijd door de gouden
ketenen van den echt omkluisterd
werd, wel iet of wat tot spijt van
tWellner. Ho» alles geloopen was,
dit had laatstgenoemde in zijn' stille
smart natuurlijk niet waargenomen,
hij had zich alleen maar over Croi-
nau's verstrooidheid geëergerd en,
TURKIJE.
Toeh pers-censuur!
De circulaire, waarin het Jong-
Turksche comité alle bladen, die in
strijd met het politieke progam van
het Hervormingscomité schrijven, tot
landverraders stempelt en ernstige
straffen tegen hen bedreigt, wekt in
Konstantinopel groot opzien.
De circulaire verbiedt aan de Otto-
maansche persartikelen te publi-
ceeren, die de eenheid kunnen bena-
deelen, die handelen over de Egypti
sche of de Bosnische kwestie, die de
gevoelens der verschillende nationali
teiten kunnen kwetsen, en andere met
de wenschen van het hervormings
comité in strijd zijnde onderwerpen
bespreken.
Nogal draconisch voor een „vrijheids
lievende regeering," zou men zeggen!
Die stap wordt dan ook beschouwd
als een herleving van de oude pers-
censuur, en komt weinig overeen met
de beginselen van een vrijen, grondwet-
tigen staat!
Nu is het waar, dat het moeilijk is
zich te beveiligen tegen den arbeid
van reactionnaire kringen, die overal
het comité bestrijdenen zonder over
gangsmaatregelen schijnt het zelfs in
Turkije niet mogelijk.
Voor Z. H. den Paus. De giften,
die bijeen gebracht zijn voor den gouden
kelk welke de H. Vader op den jubilédag
in de H. Mis zal gebruiken zijn reeds
geklommen tot 33.000 francs, die welke
hem als stipendium voor die H. Mis zul
len worden aangeboden tot fr. 53.000.
Dertig minuten per vliegma
chine. De la GraDge heeft nu het record;
hij heeft gisteren te Iosy dertig minuten
achtereen gevlogen, vijftien en een halven
keer het veld in de tonde.
Zes en eenhalfuurindelucht.
Het Fransche militaire luchtschip Répu-
blique heeft ook zijn record gemaakt.
Het is Zaterdag van Parijs naar Com-
piègne en terug geweest, in 6y2 uur, dat
is langer dan het nog in de lucht is ge
weest. Het schip luisterde, volgens de
bladen, uitstekend naar zijn stuur en tr
gebeurde geen ongeluk. In dit seizoen zal
het schip Diet meer opstijgen.
Weer een nieuwe taal. Na het
Esperanto is nu weer een nieuwe, nog
„gemakkelijker" taal gefabriceerd, he
„Ido".
Boschbrand. Opnieuw woedt een
ontzettende boschbrand ;in de Ver. Staten,
thans in de pijnboom wouden in den staat
Minesota. Gemeld wordt, dat Dnluth,
een der belangrijkste steden in die streek,
bedreigd wordt, en dat de vlammen reeds
een stad van 4000 inwoners en verschei
dene dorpen hebben vernield; de bewo
ners vluchten naar alle kanten, en thans
reeds wordt de schade op millioenen dol
lars berekend.
ROME, 7 September. De Paus heeft
heden de Fransche pelgrims ontvan
gen. In antwoord op een redevoering
van den aartsbisschop van Aix, waarin
deze te kennen had gegeven, dat Frank
rijk beproefd wordt door de misvat
tingen en het dwaalgeloof van den
nieuweren tijd, en waarin hij zich
bovenal beklaagde over de opheffing
van het godsdienstig onderwijs, gaf
de Paus uitdrukking aan zijn diepe
ontroering, en voegde er aan toe:
Gij wordt verdrukt en moet strijden
voor het geloof.
Vorstelijk bezoek op Schovenhorst
Donderdag j.l. bezocht Prins Hen
drik, vergezeld van zijn adjudantjhr.
Van Suchtelen van de Haare, het
landgoed Schovenhorst te Putten op
de Veluwe. Komende vaD Soestdijk,
arriveerde Z. K. H. per automobiel
te 2t/2 uur op de Schovenhorst en
werd daar ontvangen door den heer
en mevrouw OudemansSchober en
mejuffrouw S. Schober. Dr. Oudemans
geleidde den Prins en zijn adjudant
door de Pinetums (verzamelingen van
Coniferen) en door de verschillende
bosschen, gedeeltelijk te voet, gedeel
telijk per rijtuig. In 1848 was alles
nog heide, doch deze werd sedert
allengs ontgonnen door nu wijlen mr.
J. H. Schober. Na alles in oogen-
schouw te hebben genomen, vertoefde
de Prins nog eenigen tijd op den huize
Schovenhorst en vertrok te 5i/2 uur
naar Het Loo.
De Sultan van Assahan,
die Zaterdag de gast was van het
Eerste-Kamerlid Karei Raijmakers te
Helmond, bracht in den namiddag
van dien dag, in gezelschap van zijn
gastheer, per automobiel een bezoek
aan Den Bosch, waar in het hotel
„De Gouden Leeuw" intrek werd
genomen.
Audiëntie.
De audiëntie van den Minister van
Waterstaat zal Zaterdag 12 dezer niet
plaats hebben.
De nieuwe Engelsche gezant.
Reuter seint heden uit Londen het
volgende officieele bericht:
Sir George Buchanan, Engelsch
agent te Sofia, is, ter opvolging van
Sir Henry Howard, benonmd tot ge
zant te 's-Gravenhage.
Nu weer wel.
De heer H. A. van IJselsteyn deelt
mee, dat hij heden aan «len minister
van landbouw, nijverheid en handel
heeft bericht, dat hij do benoeming
tot inspecteur van den arbeid, met den
persoonlijken titel van directeur-gene
raal, aanneemt. Ook 'n windhaan I
Gemeenteraadslid en herbergier.
De minister van Binnenlandsche
Zaken heeft, zooals we ai kortelings
hebben gemeld, doch hier nog eens
uitdrukkelijk willen uitleggen, een
uitleg aan art. 8 sub 16 der Drank
wet gegeven, welke, vooral in platte
landsgemeenten, opzien baren zal.
Art. 8 sub 16 verbiedt n.l. dat ver
gunninghouder zij „iemand, die een
openbaar ambt bekleedt."
Nu is er al dikwijls gevraagd, of
een gemeenteraadslid ook 'n openbaar
ambt bekleedt. De vader der Drank
wet, minister Modderman, verklaarde
in 1881: „De vraag of iemand ambte
naar is, kan soms aanleiding geven
tet twijfel. Ik voor mij versta er onder
iemand, die door het publiek gezag
belast is met een publiekrechtelijke
functie. Alzoo beschouw ik burge
meester en wethouders, gekozen door
het gemeentebestuur, als ambtenaren,
doch gemeenteraadsleden niet."
Minister Heemskerk heeft echter
nu beslist, dat ook een gemeente
raadslid geacht moet worden een
openbaar ambt te bekleeden.
Dus zouden alle gemeenteraadsleden,
die vergunning hebben, en in onze
plattelandsgemeenten, vooral in Lim
burg, komt dit veel voor, als raads
lid moeten bedanken?
Neen, de beslissing grijpt niet in
bestaande toestanden.
Maar voor de toekomst is dekom-
binatie „raadslid-vergunninghouder"
verboden.
Bali.
De correspondent van 'tHandelsbl.
te Batavia seinde gisteren
„Morgen vertrekt het 18e bataljon
naar Karang Asem op Bali, waar de
toestand onbetrouwbaar is."
Arme man! De sneltrein uit
Apeldoorn overreed gisterochtend half
elf vlak bij Amersfoort den 73 jarige
tuinier G. van Empelen uit die stad,
die van zijn veld komend, onder de
afsluiting der spoorbaan was doorge
kropen. De ongelukkige, die geheel
verbrijzeld werd, was onmiddellijk een
lijk.
Moorden in plaats van
kermisvieren! Op de kermis te
Roosendaal (N. B.) is Zondagavond
de arbeider J. Brouwers in een koffie
huis door een wisselwachter der S.S.
met een mes in den rug gestoken en
levensgevaarlijk verwond. Na voor
loopig in een apotheek verbonden te
zijn, is de getroffene naar het gast
huis overgebracht. De vermoedelijke
dader is gisternacht op het station
door de marechausse in hechtenis ge
nomen.
Zelfs uit de gevangenis. Gis
terenmiddag is een zekere K. uit d#
gevangenis te Dordrecht ontvlucht.
Politie en rijksveldwacht maakten
onmiddellijk jacht op den vrijheid-
lievenden tronkvogel. Toen men hem
meende te hebben, sprong hij over
een hek en ontkwam. De jacht wordt
voortgezet. Het feit, dat K. als Dordte-
naar de kaart der stad volkomen kent,
maakt zijn gevangenneming niet ge
makkelijker, Het gerucht ging natuur
lijk onmiddellijk als een loopend
vuurtje door de stad, dat de jacht
Rosier gold.
toen (die oorzaak daarvan in d» ver
loving voor den dag kwam, bromd»
hij spijtig bij zich zelf: „Een domme
streek, dien (die ouwe jongen daar
uithaalt. Hij had het zoo maar moe
ten laten blijven
Kellner was geen bewonderaar
van mevrouw Blanken. Hat Cronau
deze het hof maakte verstoord»
zelfs een weinig de langdurige- trou
we kameraadschap. En zeer juist
voorspelde Kellner nu, dat zij een
vierden man voor h»t skat moesten
nemen, daar Cronau nu wiel geen
betrouwbare derde man meier zou
wezen.
En hij had daarin gelijk. Evenals
hij gelijk had over mevrouw Cro
nau, van wie hij eens gezegd had:
„Zij behoort tot di» vrouwen, die
zich eerst bescheiden houden, maar-
later een air aannemen en allerlei
aanspraken dolen gelden. Zij zal het
heele huis bij Cronau nog. op stel
ten zetten."
En mettertijd gebeurde dit dan!
ook. Na verloop van zes jaar was
de gemoedelijke, bescheiden vrijge
zel al reeds niet meer in Cronau
te herkennen.
Hij danste volkomen naar d» pij
pen zijner vrouw. Zij wild»,: zich
amuseeren, een rol spelen, wilde op
een grooten voet leven en partijen
geven- Zij haidden daartoe immers
een goed inkomen en ij van haar
kant (daarbij nog een sur.onaardig
.vermogen, He wereld noemde haar
zelfs rijk, in elk geval was zij idit
aan aanspraken. Deze traden meer
en meer op den voorgrond en dien
overeenkomstig leefden de Cronau's
dan ook, toen van lieverlede het
huishouden grooter werd en in den
loop der jaren daarin drie jongen»
verschenen, die zooveel opmerkzaam
heid vereischten, dat Cronau zijn!
skatvrienden geheel en al in den
steek liet. Zelfs wanneer het de
zen al eens gelukte om het tot een
partijtje in het geheim natuurlijk
-over te halen, schoot hij zulke
vreeselijke bokken, dat Kellner
rondweg verklaarde, dat hij als een
„kameel" speelde. Cronau lachte
dan innig vergenoegd, want dat
vriendelijke woord herinnerde hem
aan den tijd der jeugd en aan den;
vriendschapsband, di» er sinds die
voor hem zoo hard» en toch zoo
schoone dagen tusschen hem en
(Wellner bestond, maar die in den;
laatsten tijd ongemerkt brozer was
geworden. De justitieraad be
schouwde zijn vriend als een dwaas,
wijl hij zich tot ©en volkomen ne
venpersoon in zijn eigen huis had
laten maken. Daarin zwaaid» me
vrouw Cronau den schep ter, daarbij
krachtig ondersteund door har»
dochter uit het eerste huwelijk, zoo-
dra deze als een volwassen jong»
dame uit het pensionaat thuis ge
komen was, wapt de weduwe Blan
ken wist zeer goed wat haar Isidore
toekwam. Het lieve schepseltje zon
in de schoonste jaren der jeugd niet
lijden onder d» zorgen en beslomme
ringen van een groot huishouden en
de .drukten, die de drie stierf broer
tjes veroorzaakten. Het jonge meisje
mocht de genoegens des levens niet
derven en daarom dan ook leefde
men recht gezellig. Men kon he*
immers ook doen!
Natuurlijk kon Cronau al sinds
langen tijd zijn broeder niet meer
ondersteunen. Zijn eigen huishouden,
kostte daartoe te veel en daarenbo
ven hij had ook genoeg aan hem ge
daan. Beid» zaken bracht zijne
vrouw hem reeds in het tweed» jaar
van zijn huwelijk duidelijk aan he*
verstand.
Destijds was Gerhard reeds gepro
moveerd en werkzaam bij een recht
bank en toch werd het noodlottig
voor hem, dat d» schrandere schoon
zuster 'het heft in handen nam.
Zijns broeders huwelijk lachte hem
maar weinig aan, en toch zou hij zich
zeiven als (den grootste egoïst hebben1
beschouwd, indien hij den geliefden
broeder zijn laat geluk niet hadd®
gegund* J
Wtrdt vervlgd.)
