Woensdag 9 sept. i9o@.
DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
lm qnnsziËn■=?■_- inn™ cn~-
MISLEID.
is west 2S«3i«339 Haar>fiem
Aan onze abonnés.
Zondags-viering.
BUITENLAND.
33-»a jaargang No. 6682
Bureaux van Redactie en Administratie:
Interc. Telefoomnummes* 1426.
Verslag van de
Staten-Generaal.
De Direeteur der Nieuwe Haar-
.e"isehe Courant noodigt ailen, die
'aartoe kunnen medewerken, drin-
uit, ons te willen helpen, opdat
^v0rtentiën van veilingen, verkoo-
^"Qen, boelhuizen, grasverpachtingen
r1*- ook in de Roomsche Courant
an Haarlem en Omstreken worden
lomen.
Wanneer H.H. Notarissen en Make
rs door degenen, die bij deze
,arkoopingen enz. betrokken zijn,
JMg op ons blad opmerkzaam wor-
'en. gemaakt, zullen deze heeren niet
legeren ook in de Nieuwe Haar-
6,>i8che Courant, die toch door een
aanzienlijk deel der bewoners
waii Haarlem en Omstreken gelezen
®Tdt, die advertentiën te plaatsen,
j wij bevelen deze belangrijke zaak
de aandacht van al onze lezers.
DE DIRECTEUR.
Het moderne tooneel.
Ontoerekenbaarheid.
FEUILLETON,
KNIE HUULENSCHE COURANT
p ABONNEMENTSPRIJS:
8 maanden voor Haarlem fl.85
*oor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente) 1.85
'dor de overige plaatsen in Nederland franco per post 1,89
Wonderlijke nnmmers.0.05
PRIJS DER ADVKRTENTIËN:
Van 16 regelsf0.80 (oontant)f 0.50
Elke regel meer0.19
Groote letters naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 cent per advertentie contant.
IOOO
Alle K alende abonnés op dit blad zijn, volgens de bepalingen en onder de beperkingen op de polissen vernield, tegen ongelukken verzekerd voor bedragen van:
«■Uil 5 dillll band ef voet. 6 OII éénoog. 11111 éen duim.
gebikt .A tot
werken.
60
éen
wijsvinger.
15
•VLDEN bij
verlies van
fcm anderen
ringer.
De uitkeering dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschapp^ „Ocean", Bijkantoor voor Haarlem, Nieuws Gracht 11.
®bze Administratie maakt be-
dat degenen die het „Analy-
rcue Venslagvan de zittingen
ft* Staten-Generaal door onze
iddeling willen ontvangen, dat
tón kunnen krijgen, reeds met
Npng van 15 September de
T^te vergadering in het nieuwe
ttingrgjaaj. voor den prijs van
0.50 voor een geheel jaar, bij'
^uitbetaling.
*en zende ons dus per postwissel
in postzegels de som van vijftig
®"t8, den prijs dien het verslag ook
b ons kosten zal.
Het zal zooals reeds onder
binnenlandsche berichten is
jetóeld in den avond van eiken
dat er Kamerzitting geweest
s'Verschijnen.
Bestellingen te richten aan onze
^ministratie.
„N. Haarl. Courant".
kV?® Tijd" heeft een geestdriftig
artikel eerste gedeelte
Boyaaxds' vertooning van
|dana iu ballingschap".
jHö Bclirijver ziet daarin ©en'„.sa*
-©Dselviarklaring.
^yók het begin van een „nieuwe
arming" jn tooneel wereldVon-
vJsn. Royaards H
willen we allerminst iets af-
op de verdienste van Boy-
om dit nog-nimmer-ge-
treurspel nü te doen spelen
^*fo-ar oi er reden is voor geest
drift, voor hopen op een nieuwe rich
ting, voor een pieus opzien haar de
praestaties .van Royaards' tooneel ge
zelschap
Och heer: na onzen Vondel en zijn
magistraal „aller treurspelen treur
spel", staat op het repertoire van
dezen tooneeltroep„Mevrouw, öKar-
ren's beroep" van Sha,w.
Shaw is de bekende Engelsche so
cialist.
En „Mevrouw, tWjarren's be roep"
isja, een „beroep" dat in eLe|
Middeleeuwen de ongelukkige vrou
wen, die tot zoo diep gevallen waren,
verplichtte zich in een bepaalde
kleur te kleedeu, om van de fatsoen-
lijkia menschen, te worden onderschei
den,
O, die heilige liefde voor litera
tuur en edele kunst
Och, zouden we biet heter doen
te erkennen, dat Boyaards' keuze
van z'n entree een heel handige, een
c 1 a t-makend© is geweest
En met veel piëteit voor V as
iel, niet voor Boyaards gaan wij
allen, Katholieken, dezen „Adam in
Ballingschap" zien en hoorein: maar
daarom blaken we toch niet yan|
geestdrift voor een gezelschap, dat
de „nieuwe richtiug" iu de tooneel-
wereld zoekt in stukken gis „me
vrouw iWarren's beroep"
[Waarmede wie ten slotte zeggen
willen
Een ideaal als da,t, wat den geest-
driftigen schrijver in „De Tijd" voor
oogen staat, is ©enideaal, d^
w. z. nooit be verwezenlijken.
En het moderne tooneel, al coquet-
teert het ook eens met Vondel en
Vondel's treurspelen, blijft te zeer
gebonden aan de conventie, aan den
eenmaal verdorven smaak van het
publiek, en aa,n „moderne" opvattin
gen omtrent moraliteit en gepast
heid, dan dat het zóó mag worden
voorgesteld als de ietwat-opgewon-
den „Tijid"-schrijver het doet!
De sluizen d'er welsprekendheid
zullen ongetwijfeld w^eer opengaan,
nu Erans Rosier, die heel ons land
een dag of vijf lang in sensatie heeft
gehouden, weer in Medemblik te
rug is.
En nu wachten we al op de ellen
lange artikelen er zij,n er reeds
gekomendie zullen betoogem,
dat Bosier wèl toerekenbaar is,
dat d© doctoren die hem krankzin
nig verklaarden, zelf in het gekken
huis thuis behooren, r— dat men!
in Medemblik beter moest oppassen,
en zoovoorts.
Stof genoeg voor dankbaar kran
tengeschrijf.
iWje zullen daaraan niet meedoen.;
De bevoegde autoriteiten psy
chiaters van naam hebben Bosier
ontoerekenbaar verklaard. En zoo
lang het begrip van ontoerekenbaar
heid nog niet een concreet begrip is,
doch afhankelijk blijft van relatieve
opvattingen desgenen die den „pa
tiënt" onderzoekt en dat zal wel
altijd zóó blijven mag tegen de
uitspraak niets worden ingebracht.
Hier echter moet een andere factor
worden in acht genomen.
Ed wel deze: niet de ontoereken
baarheid moet o.i. bet vonnis bepa
len dat over personen als Bosier
wordt uitgesproken, maar de meer
dere of' mindere mate van gevaar, die
dergelijke personen opleveren yoor
de maatschappij.
Hierover toch zijn de psychiaters
zelfs het eens, dat Bosier is een
zeer gevaarlijke krankzinnige.
[Welnu, dan diént zulk een, voor
de maatschappij zeer-gevaarlijk indi
vidu, worden onschadelijk gemaakt,
d. i- opgesloten.
De cel is dan niet voor hem de
straf, maai- yoor de maatschappij de
beveiliging.
En wanneer dan alle overige maat
regelen, die op celbewoners-gevange
nen worden toegepast, aan zulk een
on toereken baar-verklaarde worden
geschonken (voeding, kleeding, wierk
enz.) dan zien wij niet in, waarom de
cel niet zou kunnen worden toege
past in gevallen als dit.
Ariënsen-zijn in meer dan drank-
onthouding!
De drankbestrijders doen een goed
werk, heusckelijk!
Niet nog enkel, omdat zij de
ruïue van ons volk keeren in het
drinken, maar omdat door de matig
heid in „het dierbare slokje"
de geheeie deugd van de matigheid,
welke eene der vier kardinale of
fundamenteele deugden is, ons meer
voor den geest komt.
Want, goede lezer, ge moet, als
gij Doktor Ariëns, den goeden en
wijzen Ariëns, in het onthouden
van alkohol gevolgd zijt, nu verder
niet denken, dat uw hooggeëerd
lijf een vrijkaart heeft voor de
smullerij der spijzen! O, neen
En ook niet voor andere geneugten
van de zintuigen, noch voor het
maken van goeden sier enz. Neen,
neen, in alle genot moet een
Christenmensch de juiste mate on
derhouden, in alles, ziet gel
Zoude het nu iu onze dagen wel
zoo gaan, vooral op Zondag?
Een mensch mag wel eens uit,
zoo hoort men bijvoorbeeld zeggen.
Wel zeker, zoo antwoorden wij,
laat hij gaan met vrouw en kin
deren, met neven en achterneven!
Doch daarom geeft het nu nog
geen pas, om op eiken Zondag, dien
de hemel geeft, zóó geregeld en
hard, als de spoordienst, te gaan
rijden en rossen, te gaan fietsen en
tuffen, te gaan zeilen of voetballen,
ur«n en uren achtereen, zoodat
men zich zelden of nooit zoo af
beult, als juist op Zondag I
Ge moet denkendat is den
grooten, goeden Hemelvader, door
overmatigheid van genot, te kort
doen.
Want Zijn eenige dag in de week,
ie 't niet waar, moest gevierd wor
den welgemoed en vroom, dus met
zekere kalmte.
Daarom zeide ook de Kerk: Hoort
de H. Mis met goede manie
ren! Als gij dat zoudt durven laten,
hebt gij een doodelijke zondeschuld
op uw geweten.
Maar daarmee nam die Kerk het
reeds bestaande goddelijk gebod niet
weg dat wij heel des Heeren
dag tot een vierdag moeten
maken. Nu, vieren is in-glorie-
zetten.
En zeker, met dat vieren, met
dat hooghouden en het in-glorie-
zetten van den Zondag, kan best
samengaan, dat wij eens een poosje
deftig gaan schuitje varen, een mooi
rijtoertje doen, een matig kaats- of
voetbal-partijtje uitvoeren, alles en
alles netjes, vol eere en deugd.
Maar daarmee kan niet samengaan,
zóó te sporten, dat de bagger der
wegen, of der speelplaatsen, of der
rivieren ons omkoekt en tot een Jan-
in-de-zak maakt, dat wij, als wij
's avonds nog eens het Zondagslof
ij wonen, daar, van wege het sjou
wen over heel den dag, met! zadel-
zeer, met beblaarde handen, met
stekende en verbrande tronies zit
ten, met hartkloppingen, met ge
preste likdoornen, enz.
Als de huzaren zoo iets, op wer-
kensdag, hebben uitgestaan, dan
hoort men ze zeggen: Verdikkie,
dat was me vandaag een corvee!
Kan een Christen daarnevens op
gelijken voet zeggen: Deo gratias!
Dat was mij heden een vieren van
's Heeren dag
Neen, per contrarie! Hij heeft
's Heeren dag slecht gevierd, hij
vierde den sportdag, en hij deed
dat „uit den rauwe".
Maar, zoo hoor ik mij toevoegen,
maar hij hoorde om negen uur
preek en IT. Mishij was om zeven
uur des avonds weder in het Lof?
Deed hij dan zonde met verder te
sporten? Vóór het Lof heeft hij
ook nog thuis haastig gedineerd!
En na het Lof kan hij nog „en
familie" gaan zitten.
Lieve vrienden, zoo antwoord ik
u: kijk eens, wij hebben het in dit
artikeltje niet over het omschrijven
van zonde-doen alleenwij hebben
het ook over het 't beste, en 't mooie
vieren van 's Heeren geheelen
heiligen dag, over het hoogopvoeren
van Gods eer!
Welnu, dit vooropgezet, mag het
toch zeker wel een onchristelijk
streekje, een valsch gauwigheid) e
tegen de Zondagswet heeten, ais
u mij, bij alle uwe kennis van
Gods liefde, komt zeggen, dat gij
het, «enerzijds, wel zóó weet te
koersen, dat gij zelfs mis-met-preek
in den morgen, en nog een Lof,
des avonds, bijwoont, maar dan
anderzijds toch, van kwart over
tienen, tot ruim zes uren, op 's
Heeren dag, zoo goed als aanhou
dend, jakkert en jaagt, snel, druk
en vol inspanning.
En, of hier daarenboven nu in
't geheel geen zonde bijkomt van
bovengenoemde onmatigheid in het
genieten, door te groote gehechtheid,
door ontijdig krachtverspillen, door
roekeloosheden tegen uw beurs, door
opwindingen van drift en ruwe
woorden in geval van de vaak-on-
vermijdelijke pech, dat zullen wij
nu alles grootendeels maar onbe
sproken laten. Licht is er iets bij van
die afgrijselijkheid.Helaas!.
Komt, weest edelmoedig!
Vergeldt de eindelooze liefde Gods
jegens u met een beetje meer
Christenliefde
Volgt Dr. Ariëns ook hier inde
matigheid!
Op Zondag wordt uw schepping
gevierd en uw herschepping; moet
die dag nu, bij uitstek, de dag van
uw verwildering en overspanning
worden
Laat het dan liever weer worden,
als voorheen 1
Men fletse, tuffe, vare en voet-
balie niet op dien ge wijden dag,
of men doe bet slechts een paar
uurtjes, en dan bedaard, kalm, zoo
dat het Zondagskleed kan worden
aangehouden, vooral het Zondags
kleed van den geest. Dat kleed be
staat uit hoogere ideeën!
Leiden. P. M. Bots, R.K. Pr.
ITALIË
De Socialisten.
De socialistische partij in Italië is
al even verdeeld als die in Duitschland.
En ook hier wordt op dit oogenblik
een congres gehouden, te Modena n.l.
waar de beide partjijen al met elkaar
slaags zijn.
De Italiaansche socialisten dringen
aan, net als de Duitschers, op meer
plaatselijke macht. Er is een sterke
strooming merkbaar van verzet tegen
de dictatuur van enkele leiders. Men
begint het moe te worden de bevelen
vanuit Rome gegeven op te volgen.
De verschillende plaatselijke afdee-
lingen en federaties eischen vrijheid
van handelen en beweren, dat zij zelf
het beste weten, hoe in hun speciale
gevallen en omstandigheden geageerd
moet worden.
DENEMARKEN
Een oud-minister als oplichter.
In Denemarken is gebeurd, wat
in een oonstitutioneelen staat tot
dusverre nog een hooge zeldzaam
heid mag worden genoemd.
De minister van justitie Alberti,
pas wegens de perscampagne die te
gen hem gevoerd is, „om gezond
heidsredenen" afgetreden, heeft zich
namelijk ter beschikking van de jus
titie gesteld: hij verklaarde oplich
tingen en valschheid in geschrifte*
te hebben gepleegd tot een bedrag
van 9 millioen!
De heele politieke wereld staat op
stelten natuurlijk.
De minister was directeur van een.
boerenleenbank: deze is óók op de
flesch, en tal van andere instellingen
zijn eveneens getroffen!
MAROKKO,
Abdul-Azis treedt terug.
Het is nu officieel: Abdul Azis
ziet dat hij geen kans meer heeft, en
treedt terug. Frankrijk, zijn oude
beschermster, zal zijn toekomstige
positie regelen en met Moelai Hafid
is hij onder de hand a.l aan het onder
handelen over een behoorlijke uit
keering.
Alleen in Casablanca, waar het
Fransche leger ligt, is nu nog de uit
roeping van Moelai Hafid tot Sultan
niet geschiedanders is de nieuwe
Sultan overal in het rijk erkend;
In Zuid-Algiers.
Over den gisteren vermelden strijd
van jde Eranschen met de z.g. „Har-
ka" der Mooren, zijn nog nadere be
richten gekomen.
Kolonel Alix trok des morgens om
vijf uur met 5000 man uit Boedenib
op Djorf los. Hij stootte vier K.M.
van Boedenib op do volle vijandelijke
legermacht, die liij in het front aan
viel.
Na een gevecht van vier uren was
de vijandelijke macht totaal uiteen
geslagen Kolonel Alix maakte zich
meester van de stelling te Djorf,
waaruit de vijand vluchtte, tentenj
en levensmiddelen achterlatend
Hierna richtte de kolonel zich
naar Tazzoegert, waar de cavalerie
den vijand nazat en inhaalde.
De vijand leed groote verliezen.;
Aan de Fransche zijde is een luite
nant der tirailleurs licht gewond;
een en twintig soldaten zijn ge
kwetst, onder wie drie ernstig.
De gunstige uitslag is door de
Franschen verkregen dank zij de
nauwgezetheid en de doortastend
heid der artillerie, die den vijand ver
hield van de rijen voetvolk. Alix
prijst zijn troepen hoog.
(Uit het Duitsch).
V
h M oprechte dankbaarheid jegens
M deed hij dat en begon er zich
i^lig door te wierken evenals zijn
ji^der dit voor hem gedaan had.
yjhij kwam er dan ookHoe, dat
hij zelf het best. Heel, heel,
w geheim hielp Paul nog wel eens,
(Lhart nog steeds warm voor
beschermeling klopte e(n die er
O onbeschrijfelijk in verheugde,
^3dez© met goede uitslag het as-
-examen had gedaan,
u Mus was de stand van zaken,
w? het in het vorige hoofdstuk;
ly ^Mde herfstbal in het casino te
Mb? ts vond. Terwijl het jong©
,JI0 onvermoeid danste, scberts-
%iacllM coquetteerde, zich amu-
en zich ergerde, zaten de meer
j^Mden Skat te spelen.
i^e Joviale postdirecteur plaagdie
ontvanger, wien men kon aan
kant' b het hem goed deed, zijn
eens pan het Skat te kun-
halen.
in' de laatste jaren' wat
rJM iewat corpulent geworden,
Qronau.
M taocht kijn wederhelft hem
ook tiranniseenen, voor zijn licha
melijk welzijn zorgde zij toch uitste
kend. Dit moest men haar nageven
En dat hij een goede dronk niet ver
smaadde, zulks verried zijn goedig
rood gezicht, dat er nog even vrien
delijk als vroeger en heden zelfs
bijzonder voldaan uitzag.
ant ook de justitieraad. was bui
tengewoon goied gemutst en spraak
zamer dan gewoonlijk. Hem was iets
heerlijks wieder varen. Sinds vele ja
ren was er in de hoofdstad tusschen
hem en verre bloedverwanten een
proces hangende over een erfenis.
Dat hij dit als gewonnen kon be
schouwen, dit had heden zijn advo
caat hem geschreven. Hem viel daar
door een aardige som gelds ten deel.
Ook de triumf', zijn goed recht ver
kregen te hebben, was hem aange
naam en maakten den anders weinig
spraakzamen man heden zeer mede
deelzaam. Hij sprak bij het Skat
van zijn succes. Nu, dan feliciteex!
ik u?" riep de yroolijke postdirec
teur opgeruimd. „G© zult nu wel
schatrijk worden en uwe lieve Molly
wordt hier nog de schitterendste
partij."
Hij pinkte daarbij den ontvanger
Cronau toe, wat deze echter niet;
scheen te bemerken. Hartelijk
wenschte deze den ouden vriend ge
luk, in wiens zegepraal hij zich op
recht verheugde
Zooals men zegt, moeten Skat-
Jbroejders ©ven gaarne praten als
oude vrouwen; Aan deze omstandig
heid was het dan ook zeer waar
schijnlijk toe te schrijven, dat een
massa menschen in het stadje den
volgenden dag van het gewonnenl
erfenis-proces eerder afwisten dan!
zij, die er het naast bij betrokken!
waren;
Vóór het bal was Molly geheel
door haar toilet in beslag genomen
geweest en den volgenden dag ver
scheed zij ten gevolge van hevige
hoofdpijn niet eens aan tafel.
Cyrill had, om de verveling thuis
te ontgaan, onmiddelijk na het be
zoek van luitenant Sabem, besloten
om aan' een buitenpartijtje deel te
nemen iqn zoodoende dineerde papa
ellner des middags alleen en rekte
hij zijn partij Skat wat langer dan
gewoonlijk. Den daarop volgenden
morgen was er vaai het jonge volkje
nog niets te zien, daar hij wat vroe
ger naar het gerecht ging. Daar
door kwam het dat eerst op dezen
tweeden dag, nadat het eten afge-
loopten en de koffie binnengebracht
was ide justitieraad zich herinnerde,
dat zijne kinderen nog in 't geheel
niets afwisten van hunne schitteren
de vooruitzichten. „Hoor eens, Cy
rill, mijn jongen," hief hij aan, „ik
reis morgen een eind met je medei
Je wilt toch morgen .immers weer
naar Heidelberg? Ik moet naar Y.
want onze zaak staat prachtig. Het
proces over da erfenis is zoo goed
als gewonnen, en de advocaat noo
digt mij uit om zelf te komen, ten
einde de beslissing tem onzen gun
ste te hoeren. Ik ben innig blij, dat
die zaak de wereld uit is. De er
fenis is overigens volstrekt niet te
versmaden
Toen Cyrill verheugd en levendig
toestemde en allerlei vragen op
wierp, riep zijn vader daartusschen
„Zeg eens, Malchen, wat zeg jij er
mi wel van Kom eens hier en kijk
mij eens aan 1"
Hij strekte de hand naar haai' uit,
trok haar tegen zich aan en keek
liefdevol in het gelaat. Nu eerst
bemerkte hij, dat Molly, er bleek en
ontstemd uitzag.
„[VVat scheelt er aan, lieveling?"
vroeg hij, de geheeie erfenis ver
gietende, verschrikt: „Heeft de
hoofdpijn je zóó aangepakt. Je oo
gen staan dof en zijn rood!"
Molly gevoelde echter weinig lust
om hem te woord te staan.
„Ja, dat komt van de hoofdpijn!
en van de verkoudheid. Laat me
maar stil met rust, pa, anders,
wordt n ook nog verkouden en kunt
u de-schatten van onze oud-tan te niet
gaan halem."
Met deze zwakke poging om te
schertsen maakte zij zich van hem.
los, liet de beide heeren aan hum
gesprek over en snelde naar de keu
ken, evenals riepen haar daar
hoogst gewichtige bezigheden. Zij
wilde echter alleen maar den vor-
schenden blik yam haten bezorgden
vader ontgaan. Een weinig nieuws
gierigheid voerde haar echter wel
dra terug, zij het dan ook maar in
de aangrenzende kamer, waar haar
vader haar niet kon gadeslaan. Deze
maakte 'zich echter werkelijk onge
rust en met den duim naar de aan
grenzende kamer wijzende, waar hij
Molly had hooren binnentreden, zei-
de hij tegen Cyrill„MLat zou er aan
de kleine haperen? Ze zal toch niet
ziek zijn
In den toon dezer vraag lag zulk
een hulpelooze zorgvolle angst, dat
Cyrill ©r door getroffen werd. La
chend schudde hij het hoofd. „Maak
u maar niet ongerust, vader, 't heeft
niemendal te beteekemen. De eenigé
reden is, dat ze met Gerhard wat
overhoop ligt. De liefde wil ook wel
j *1 J)
eens „striken
Het geheeie gelaat van den justi
tieraad kreeg eensklaps een geheel'
andere uitdrukking. Hij verzonk in
diep gepeins. Dat Gerhard Cronau
op een bijzonder goeden voet stond
met Molly, zulks was hem niet ver
borgen gebleven Hij had alleen ge
daan of hij niets bemerkte,
Hfi wist zeer goed, wat voor recht
schapen menschen de Cronau's wa
ren. Hij achtte den vlijtigen broeder
van zijn ouden vriend, het deed hem
genoegen om den pppassenden stu
dent ongemerkt goed te doen, en hij
verheugde zich evenzeer als Mal
chen over diens zoo schitterend afge
legde examens. Zijne welwillendheid
hield echter geen gelijken tred met
die zijner dochter Van den anderen
kant wilde hij ook niet de wenscben
van zijn kind tegenwerken, vandaar,
dat hij die zaak maar haren loop liet
nemen. fiVas dit nu wel niet bet ver
standigste, in elk geval was het
het gemakkelijkste, wat hem het
minst in zijne rust en zijne ge
woonten stoorde.
Ook wilde hij geen ontaarde vader
zijn. En daarenboven, wanneer die
twee mekaar liefhadden en niet van
elkaar wilden afzien, dan zou hij ten
slotte toch zijne toestemming moe
ten geven. Soms had hij dit wel bij
zich zei ven gezegd en inmiddels ste
gen Cronau's papieren. Hij werd as
sessor, wilde procureur woiden, wel
is waar had hij daarmede nog niet
dadelijk praktijk, ook geen, in 't ge
heel geen vermogen, en misschien al
leen maar schulden, die nog lang,
zeer lang drukten. Over het alge
meen'had hij Cronau liever niet als
aanstaande voor zijne Molly en daar
om idan ook was de mededecling van
Oyrill hem nu juist niet bijzonder!
aangenaam. Na even nagedacht te
hebben, zeide hij daarom zóó luid,
dat Molly het daar binnen aan haar
werktafeltje hooren moest:
Wtrdt vertmigé.)