DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
MISLEID.
Kindephuisvest 29«3i 33, Haarlem
Aan onze abonnés.
De nachtarbeid
van bakkers.
BUITENLAND.
Geen oorlog!
BINNENLAND.
WOENSDAG 7 OCTOBER 1908.
33ste jaargang No. 670
Bureaux van Redactie en Administraties
Intercommunaal Telefoonnummer 1426.
De Directeur der Nieuwe Haar-
lemsehe Courant noodigt allen, die
daartoe kunnen medewerken, drin
gend uit, ons te willen helpen, opdat
advertentiën van veilingen, verkoo-
pingen, boelhuizen, grasverpachtingen
ene. ook in de Roomsche Courant
van Haarlem en Omstreken worden
opgenomen.
Wanneer H.H. Notarissen en Make
laars door degenen, die bij deze
verkoopingen enz. betrokken zijn,
tijdig op ons blad opmerkzaam wor
den gemaakt, zullen deze heeren niet
weigeren ook in de Nieuwe Haar-
lemsche Courant, die toch door een
zeer aanzienlijk deel der bewoners
van Haarlem en Omstreken gelezen
wordt, die advertentiën te plaatsen.
Wij bevelen deze belangrijke zaak
in de aandacht van al onze lezers.
D© „Zeit" zegt, dat het manifest
van den keizer groot© geschiedkun
dig© waarde voor de Oostenrijkseh-
Hongaarsche monarchie heeft. Door
die boodschap neemt de monarch for
meel bezit van Bosnië en Herzego
wina De definitieve regeling van
de- banden tusschen de twee provin
ciën .en de monarchie wordt aan de
Kamers te AKeenen f® Boedapest
overgelaten.
Verspreide Berichten.
FEUILLETON,
28)
£9
BK HURLEMSCHE COM
ABONNEMENTSPRIJS:
Per S «Minden voor Haarlemfl,35
Yoor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente) „1,35
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post 1,80
Afaonderlijke nummers „0,05
PRIJS DER ADVERTENTIÊN
Van 16 regels v.f #,Ö0 (contant^ f0,56
Hke regel meer„0,10
Groote letters naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 cent per advertentie a contant.
1080
Alle betalende abonnég op dit blad zijn, volgens de bepalingen en onder de beperkingen op de polissen vermeld, tegen ongelukken verzekerd voor bedragen van
s 400"" 380 ss 158 tv- 100 68
wijSYinger.
15
GULDHN bij
verlies van
Sen anderen
vinger.
De uitkeering dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij „Ocean", Bijkantoor voor Haarlem, Nieuwe Gracht 11.
en
We hebben het indertijd
▼rij uitvoerig reeds gemeld:
Minister Talma heeft een wets
ontwerp ingediend tot wettelijke
regeling van den Zondags- en den
nachtarbeid in het Bakkersbedrijf.
Een overzicht van de voornaam
ste bepalingen daaruit, is toegezon
den aan de Earners van Arbeid,
welke uiterlijk binnen een maand
advies moeten uitbrengen.
Natuurlijk komt later, als de zaak
in de Kamers wordt behandeld,
pas de rechte gelegenheid om over
bet ontwerp te spreken: nü is het
alleen maar de geschikte tijd om
te zeggen, wat er in staat.
En dat zal ongetwijfeld velen on
zer lezers hoogelijk interesseeren.
Wij hebben dan ook uit de be
palingen ven het ontwerp een over
zicht artikelsgewijs samengesteld,
waarin met duidelijke bewoordin
gen de bedoeling en de inhoud
van die artikelen is omschreven.
Ziehier in het kort den inhoud
▼an deze zeer belangrijke voorstellen.
Art. I. Het is verboden des Zon
dags en des nachts bakkersarbeid
te verrichten. Wat is bakkersarbeid?
Dat zijn alle werkzaamheden, ver
richt ia of ten behoeve van eene
onderneming tot het bereiden van
brood. De nacht wordt gerekend
van 9 uur 's avonds tot 5 uur 's mor
gens.
Het verbod geldt dus niet alleen
voor de eigenlijke jbroodbakkerijen,
maar voor alle ondernemingen,
waarin brood wordt bereid, b. v.
hotels met eigen bakkerij.
Het ontwerp spreekt van bak
kersarbeid, d. w. z. al de werkzaam
heden, noodzakelijk voor de b e-
r e i d i n g van brood. Niet verbo
den is dus des Zondags en des
nachts brood te bezorgen of te ver-
koopen.
Art. II. Dit artikel is een uit
zondering op art. I. Hierin wordt
toegestaan 's Maandags en 's Zater
dags tusschen 3 en 5 uur 's morgens
te werken.
Art. III. Het kan voorkomen, dat
het hoofd of de bestuurder van een
bakkerij een anderen dag dan den
Zondag als rustdag beeft b.v. de
Israëlieten, welke den Sabbath vie
ren. Dezulken mogen dan op Zon
dag bakkersarbeid laten verrichten,
doch niet op Zaterdag. Ook mogen
zij den heelen nacht, welke aan den
rustdag (Zaterdag) voorafgaat, werk
verrichten. Zij leggen hiervoor een
verklaring af, dat zij tot die ge
zindte behooren. Hebben zij die
eenmaal afgelegd, dan mogen zij
binnen een jaar geen gebruik ma
ken van de bevoegdheid tot afwij
king van het verbod van nachtar
beid, onder II toegekend, d, w. z.
zij mogen dan 's Maandags en 's Za
terdags tusschen 3 en 5 uur 's mor
gens niet werken.
De verklaring moet gesteld wor
den op de onder V bedoelde opgave.
Art. IV. Behalve het bepaalde
onder II en III mag nog ten hoogste
acht etmalen in het jaar bakkers
arbeid verricht worden tusschen
3 en 5 uur 's morgens, doch nooit
twee achtereenvolgende nachten
achter elkaar.
Door deze bepaling is het moge
lijk gemaakt den arbeid op feest
dagen, welke niet met den weke-
lijkschen rustdag samenvallen, te
laten rusten en te voorzien in
grootere behoefte aan brood op
enkele dagen, b.v. bij grooteren
toevloed van vreemdelingen.
Art. V. Om van de bevoegdheid,
onder, II, III en IV toegekend,
gebruik te kunnen maken, moet
het hoofd of de bestuurder der
bakkerij ten minste 2 maal 24 uren
te voren aan den burgemeester een
schriftelijke opgave verstrekken van
de dagen en uren, waarop bij ver
langt van die bevoegdheid gebruik
te maken.
De opgave kan gelden voor onbe-
paaiden tijd, b.v. wanneer geregeld
's Maandags en Zaterdags tusschen
3 en 5 's morgens werk wordt
verricht.
Een afschrift der opgave moet
in de bakkerij opgehangen blijven.
Art. VI. Er zullen arbeidsraden
voor bet broodbakkersbedrijf inge
steld worden, waarin werkgevers on
werknemers zitting hebben. Wat
betreft hun samenstelling, werk
kring, bevoegdheden en verplich
tingen, dit zal bij nadere wet gere
geld worden.
Het ligt in de bedoeling deze
raden te doen bestaan uit evenveel
werkgevers als werknemers. Zij
worden onderscheidenlijk door en
uit de werkgevers en de werklieden
gekozen. De voorzitter, die niet in
het bedrijf werkzaam mag zijn,
wordt door de leden met alge-
me e n e, stemmen, en zoo niet, dan
door de Koningin benoemd.
Art. VII. De arbeidsraad zal aan
het hoofd of den bestuurder eener
bakkerij, waarin in den regel geen
ander dan hij zelf arbeid verricht,
kunnen toestaan, dat hij arbeid
verricht in tijden, gedurende welke
zulks verboden zou zijn. Deze
vergunning wordt verleend voor
ten hoogste een jaar, maar kan
telkens voor een jaar vernieuwd
worden. Zij kan ook te allen tijde
door den arbeidsraad ingetrokken
worden.
Art. VIII. Het hoofd of de be
stuurder van een onderneming zsl
strafrechtelijk aansprakelijk zijn vooi
het verrichten van bakkersarbeid,
ook door anderen, in strijd met de
voorafgaande voorschriften in of
ten behoeve van zijn onderneming.
Art. IX. Door den Gemeenteraad
zal het vervoer van brood ten be
hoeve van ondernemingen, waarin
bakkerarbeid wordt verricht, gedu
rende den Zondag kunnen worden
verboden.
Art. X. De wet zal niet eerder
dan een jaar na haar afkondiging
in werking treden.
„Koning Eerdinatod" heeft zijn tijd
voortreffelijk gekozenTurkije is te
zwak om oorlog te voeren.
En als alle teekenen niet bedrie
gen, dan zal ook deze kwestie in
vrede verloopenwij meen en uit dien
stroom van biEchten wel deze con
clusie te kunnen trekkejn, dat hlet in
het Oosten niet tot een oorlog zal
komen, maar da,t een nieuwe
Bal ka nc on f eren t ie
de gebeurtenissen zal erkennen en'
het Bulgaarsche verdrag, da.t nu in
een hoek ligt, zal wijzigen
Feitelijk is dat toch ook de besta
weg,
(VVant wat Oostenrijk zoowel als
wat Bulgarije deden, is niet anders
dan de bevestiging van een toestand,
die onder de roos toch al bestond.
Oostenrijk-Hongarije regeerde in
Bosnië en Herzogewina, en Bulgarije
was feitelijk onafhankelijk,
Dat deze beiden nu, van Turkije's
zwakheid partij trekkend, den no-
minalen toestand in overeie|nsteni-
ming gebracht hebben met de werke
lijkheid, is begrijpelijk.
Hieronder vind men de officieels
verklaringen van Oostenrijks keizer
over Bosnië en Herzogewina, en ook
da officieel© rechtvaardiging van
„koning" Ferdinand hij is nog
niet erkend, dus de naam staat nog
niet vast waarom hij de onafhan
kelijkheid uitriep.
AV(at we hier bespreken willen, is
de curieuze houding der Engelsche
pers, die in alle deugdz aambei!
krokodillen tranen
schreit over Oostenrijks ondeugend
heid om het verdrag van Berlijn
zoo maar te verscheurenzorj-
der Engeland er in te ke|ninen (maar
dat laatste zeggen z© er niet bij
Verontwaardigd zijn die brave En
gelsehen, die zélf nooit, neen nooit
zoo iets hebben gedaan, en die nu
het kansje van een groote rol te
spelen op jden Balkan door Joug-
Turkije te steunen, zoo plotseling
zien in de war gestuurd!
't Is meer dan erg
Np is die verontwaardiging van
de Engelschen, die altijd zoo graag
een eerste viool spelen, wel te he
grijpen.
Maar Engeland zal wel bijdraaien,
vooral als de Conferentie de gele
genheid geeft om ook zijnerzijds, in
ruil voor zijn toestemming, een
voordeel in Egypte of elders te. be
dingen.
Dit zijn de gevolgtrekkingen, dia
wij uit da verschillende berichten!
op dit oogenblik maken: we geven
nu een aantal mededeelingan over
d© gebeurtenissen, die zeker aller-
wege de grootste belangstelling in
boezemen.
B e u Ltroeping der onaf
hankelijkheid.
Te Tirnovo, de oude hoofdstad van
het eens machtig© Bulgarije, dat zich
uitstrekte van de Zwarte ,tot de A-
driatisch© Zee, en van dan Don au
tot de. Egeïsch© Zee, is de gewich
tige plechtigheid in eenvoud maar
indrukwekkend geschied. Na een
dienst in de kathedraal, bijgewoond
en den zegen van den metropoliet te
hebben ontvangen,, ging de stoet,
prins Ferdinand, de ministers enz.
naar bet plein van het oud© Czaren-
paleis. Daar verklaarde d© prins
met klinkend© stem bet land onaf
hankelijk en souverein. Het volk,
(de ministers, vertegenwoordigiers
van geestelijkheid .en leger juichten
hem toe.
De reden der onafhankelijkheids
verklaring wordt officieus uitgelegd
als volgt:
Deze gebeurtenis was noodzake
lijk geworden. Turkije had ©en ul
timatum gezonden. Binnen drie da
gen moest Bulgarije den in beslag
genomen spoorweg in Oost-Roemenië
teruggeven, waarbij dat land, waar
de vorst van Bulgarije munt slaat
en troepen in garnizoen heeft ©n
dat afgevaardigden naar het Sohra-
nië zendt, dus nog als Turksche pro
vincie werd beschouwd. Voor de drie
dagen om waren moest d© prins dus
zijn souvereiniteit laten gelden;
D© inlij ving van Bosnië
en Herzegowina.
Vandaag zal het officieel© blad
te AVeenen en te Boedapest vijf ge
wichtig© stukken openbaar maken:
Ie. een proclamatie van den keizer
aan de bevolking van Bosnië en Her
zegowina, waarin hij zal bekend ma
ken, dat hij over die provinciën de
souverein© rechten van het huis
Habsburg uitstrekt; 2e. den tekst
van een brief van den keizer aan
de hoofden van de mogendheden, die
bet verdrag .van Berlijn liebben on
derteekend 3e een brief van den
keizer aan baron Van Aehrenthal:
4©.; een brief van den keizer 'aan
baron Von Beek, voorzitter van den
.Oostenrijkschen ministerraad5e
een brief van den keizer aan AVe-
kierlé, voorzitter van. den Hongaar-
schen.' ministerraad^
In den eiganhahdigeln brief van
keizer Frans Jozef aan baron Aeh
renthal zegt de keizier:
Doordrongen van het vaste besef,
sief, dat het hoog© beschavingsdoel,
waartoe de Oostenrijksch-Hongaar-
scb-ï monarchie de bezetting van Bos
nië en Herzegowina heeft aanvaard,
en het welslagen van het bestuur,
met groote opofferingen verkregen,
op den duur niet verzekerd kunnen
worden dan door |ie invoering va|n
grondwettelijke instellingen, aan
hun behoefte voldoende, strek ik de
rechten van mijn souvereiniteit uit
ovsr Bosnië en Herzegowina en stel
de erfopvolging van mijn huis voor
die landen in werking. Om te too
nen, dat vredelievende bedoelingen
mij er toe hebben gebracht dat be
sluit te nemen, gelast ik idat de troe
pen van mijn leger Nowibazar ont
ruimen.
In den brief a ap ©tekerte is er
voornamelijk sprake van den konink
lijken eed, afgelegd toen Frans Jo
zef tot koning va,n Hongarije weid
giekrocnd.
Opgewondenheid in Servië.
Van den weeromstuit zijn de Serviërs,
de oude en grootste kabaaimakers op
den Balkan, óók al woelig geworden.
Op Oostenrijk, hun erfvijand, die nu
een stap vooruit doet op den Balkan,
zijn ze vooral woedend. En de pers
schreeuwt er om oorlog.... Europa zal
die lawaaierige Serviërs echter niet
voor serieus nemenen al hun groot
spraak komt natuurlijk spoedig neer
op een opfrissching van de zijde der
groote mogendhedenmet Servië ma
ken die nogal korte wetten.
In Konstan; inopel.
Het groote en meest geruststellende
nieuwB uit Konstantinopel is, dat de
Turksche ministerraad op de onaf-
hankelijkverklaring antwoordt, niet
met een oorlogsverklaring, maar met
eenprotest.
Dat legt Ferdinand naast zich neer
En dat voorspelt den vrede aan
Europa.
Vorst Ferdinand heeft beleefdelijk
een telegram zijn vroegeren suzerein
kennis gegeven van de onafhankelijk
heid, wat wel een beetje op ironie
lijkt.
De ministerraad heelt volgens een
Turksch blad besloten te antwoorden,
dat Bulgarije's handelswijze onmoge
lijk aanvaard kan worden, aangezien
zij met de verdragen in strijd is, en
dat de regeering er formeel tegen zal
protesteeren en zich tot de mogend
heden wenden, met het betoog dat
er maatregelen moeten worden geno
men om eerbiediging van het verdrag
van Berlijn te verkrijgen, en de toe
voeging, dat Turkije desnoods zijn
rechten met geweld zal verdedigen.
Nu ja.
Dat is voor den vorm.
Als er geen complicaties komen,
dan is de vrede gered: dat is de
groote kwestie 1
De brand van het telefoon-
buraau in Parijs komt den Franschen
Staat op 8 e» een half millioen francs te
staan. Zoovael kost de herbouw van het
telefoonbureau.
Ommen.
Voor Ommen (Tweede Kamer) zijn
gisteren officieel capdid&at gesteld
dr. A. Kuyper en de oud-minister De
oud minister De Meester.
De oud-Minister Pi er son.
Zooals men weet, is de oud minis
ter van Financiën mr. N. G. Pierson,
lid van de tweede Kamer voor Gorin-
chem, eenigen tijd geleden naar Zwit
serland vertrokken om daar herstel
te vinden voor zijn geschokte gezond
heid.
Doch de toestand van den heer
Pierson is zeer weinig vooruitgaande.
De oud minister is zijn eigenlijke kuur
daardoor nog niet eens kunnen be-
(Uit het Duitsch).
..JV^aartoa Idat opwarmen van elein
oud schandaal, thans, nu zij, die er
bij betrokken waren, allen doold, zijn
Dit hebben we alleen te danken aain
bet onverstand van dep |dwleepzie-
ken, onrijpen Paul en vain die intri
gante AVellner, die zich niet ont
zagen om de zieke te folteren!"
Aldus luidde mevrouw Aten Ho-
ven's oordeel, etn alleen de troost
rijke gedachte stelde haar gerust,
dat haar meisjesnaam Von Blanken
en niet Cronau was.
Voor haren broeder Axel speet het
haar weinig. Deze woonde als jon
ge koopman in Bombay en maakte
©ogenblikkelijk nu juist geen bijzon
der schitterende zaken. Dit vermin
derde aanmerkelijk da belangstelling
van haar egoïstisch hart voor hem.
En om haren stiefbroeder Paul be
kommerde zij zich in het gebeiel niet.;
Tot dusver had Axel jaarlijks zijne
moeder een© toelage toegezonden,
wellicht dat hij nu den jongsten
broeder bij zich liet komen, zoo niet,
dan mpept die AVellner die zich;
zoo ongeroepen in de familiezaken,
had gemengd, zich den knaap .maar
aantrekken. Zij, de barones, had er
niets op tegen.
AVat de egoïstische vrouw, in ©en
toornige opwelling spottend dacht,
dat deed. Malchen werkelijk. Vol
warme sympathie trok zij zich den
armen Paul aan. „Ik heb het uwe
moeder plechtig beloofd, om als een
zuster voor u te zorgen," zeid© zij
vriendelijk,^„Om harentwil moet gij
mij volgen."
En met vriendelijk© beslistheid
stond zij er op om Paul mede naar
hare woning te nemen, die hij be
loven moest als zijn eigene te zul
len beschouwen, totdat er over zijne
toekomst beslist zou. zijn.
Dankbaar, met kinderlijke onder
worpenheid nam Paul alle vriend
schapsbewijzen van de vriendin aan,
XI.
EEN BLIK IN HET
LEDEN.
VER-
i-1 Hte i i iM'.l YM-Tl
In 't schoon© rijksland was inmid
dels Cyrill AVellner herhaaldelijk
een gast in het idyllische landhuis
op de stille hoogte geworden. Zijn
bescheiden, innemend gedrag baande
hem zekerlijk den weg in het inner-
lijkste heiligdom der anders ontoe
gankelijke vreemdeu. Va;n het eerste
oogenblik af had hij de oude Mar-
got, de huisfactotum yoor zich ge
wonnen, ofschoon hij een Duitscher
was, zag zjj hem toch gaarne komen
en aan deze klein© omstandigheid'
dankte hij het waarschijnlijk, dat
mijnheer en de juffrouw thuis wa
di© hem, zijne smart en zijne zorgen, ren, toen hij ©enig© dagen na dien'
zoo wel begreep en hem krachtdafl onweersavond bij de Dowials een be-
digeïi raad ©n bijstand verleend©.:" zoek bracht. Hij vond beiden in den
Naar laatstgenoemden verlangd©
Malehen zelf in stilte. Het voorge-
valllene had haar zeer aangegrepen,
en het eerste, wat zij na, kalm na
denken deed, iwas aain Cyrill te
schrijven en hem dringend te verzoe
ken om over te komen. Ook daar
voor was de jonge Cronau haar zeer
dankbaar. jM'&t haar wiachtte hij op
de komst van den jongen regeerings-
rapd.
tuin. Door leen dicht groenpriieel aan
de blikken der buitenwereld onttrok
ken, verlustigden beiden zich daar
in de idyllische omgeving. Terwijl
nu M argot hem naar hare meesters
bracht, sprak zij luid, zóó luid zelfs,
dat de heer des huizes opmerkzaam
wierd en hem tegemoet ging om hem
te begroeten. AI ai'cel la, geheel in een
boek verdiept, sloeg dit haastig toe-,
en kwam met innerlijke nieuwsgie
righeid kijken, wat er aan de hand
.was. Haar .bekoorlijk gezichtje
kreeg terstond een buitengemeen,
vroolijk© uitdrukking.
„Ha!" riep zij verheugd, „het
schijnt dat men toch niet ten on
rechte zegt, dat de. IJuitschers trouw
zijn. Ik vind bet heel aardig van u,
mijnheer, dat ge zoo stipt uw woord
houdt."
„In de dingen, die d© men'sch gaar
ne doet, is hij gewoonlijk zeer stipt,
mejuffrouw," antwoordde Cyrill
vriendelijk lachend.
Het jonge meisje lachte mede, een
vroolijk, kinderlijk blij lachje, dat
aanstekelijk werkte, want de ernsti
ge oom Pierre stemde er terstond
mede in, terwijl hij den gast uitnoo-
digde, om in het prieel plaats te ne
men.
AVannecf gij er niets op tegen
hebt, zullen wij maar hier buiten
blijven," zeide hij vriendelijk, ,,'tls
zoo heerlijk in de buitenlucht."
Cyrill klopt© het hart van vreug
de over deze ontvangst. Het was
een zalig iets, om in d©z© schoon©
natuur bij zulke aangename, inte
ressante menschen te zitten, want
oom en nicht schenen hem vajn oogen
blik tot oogenblik meer sympathiek
toe. Het gesprek was spoedig in vol
len gang, doch ware Cyrill niet zoo
geheel en al in verrukking gebracht
door de allerbekoorlijkste wijze van
Marcel ia om te praten en te vragen,
dan zou hij weldra bemerkt hebben,
dat hij vrij wat meer vertelde, dan
hij verteld kreeg. ,ATan lieverlede
werd ook oom Pierre wat spraakza
mer. Hij toonde belangstelling voor
de nieuwe Duitsch© instellingen,
luisterde aandachtig naar de ver
klaringen en inlichtingen, door Cy
rill gegeven en kwam toen van het
Rijksland op Duitschland in het al
gemeen te spreken. Hij betoonde
zich hierbij veel vrijer van voor-
oordeelen, dan Cyrill verwacht had,
maar toch stapten de beide heeren
weldra uit wellevendheid over tie
politiek heen. Om de jong© dam©
genoegen te doen, sprak Cyrill veel
liever over zijn vriendelijk geboorte
land en de landelijke bekoorlijkhe
den daarvan-
Maroella luisterde aandachtig.
„Reeds ginds in Canada, zeide ik
steeds tegan oom Pierre: Duitsch
land moet toch mooi, zeer mooi zijn,"
riep zij eenmaal levendig tusschen
het gesprek, terwijl zij den oom een
snellen blik 'toewierp, waarvan Cy
rill de bedoeling niet begreep. Hij
deed al zijn best deze te doorgron
den, waarbij hij op het denkbeeld
kwam, dat beiden al vaak, zeer vaak
met elkander over Duitschland ge
sproken moesten hebben, want de
bekoorlijke, zwartoogige Canadee-
sch© koesterde ©ogenschijnlijk een.©
stille sympathie voor zijn vaderland.
Dat zij .een© Canadeesche was. hier
legde zij steeds den nailruk op, zoo
herhaalde zij ook eenmaal in het
gesprek„Ginds in Amerika is mijn
vaderland, binnenkort hoop ik ook
dat van mijn vader, het veel bezon
gen Normandië te bezoeken, doch,1
ik keer hierheen terug naar de ge
boorteplaats mijner moeder. De goe
de vrouw wenschte zóó vurig, dat ik
hier pf ginds in het ouide Metz zou
wonen, doch zij vermoedde niet, dat
ik daar ook een Duitsch onderdaan,
zou worden - echter „ubi bene ibi
patrLa". Niet waar, oom Pierre,"
vervolgde zij, waarschijnlijk prat op
haar Latijn en met een schelmschen
blik. „Gij en papa hebt dit ook
gedacht, toen ge ginds in Quebec
uwe tenten opslofegt?"
Oom Pierre antwoordde niet. Hij
hield juist eene gewichtige confe
rentie met de oude Margot, wier re
sultaat daarin bestond, dat men Cy
rill uitnoodigd© om doodeenvoudig
te blijven eten en dat wel in de open
lucht.
Eenvoudig als de uitnoodiging ge
daan was, nam Cyrill haar aan. Het
was verwonderlijk, hoe spoedig hij
ondanks bet Pransche ceremonieel
met de nieuw!© vrienden bekend raak
te Hij gevoelde zich hier al vol
strekt niet vreemd meer. Ook Mar
oella beschouwde hem ternauwer
nood meer als een vreemde, of wel
bet wan de blijdschap, eenma al hare
eentonige levenswijze onderbroken
te zien en een gast te hebben, wiein
zij van Montreal verhalen kon. En
zij deed jdit met groote levendigheid,
Wordt vervolgd
