DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
MISLEID.
le «ge- inn 51111 GTrLDBN fej 1 m Iflfl GULDEN bij
Haagsche Brieoen.
Ons Zondagsblad.
BINNENLAND.
Kindephuisvest 29-3133, Haarlem
BUITENLAND.
DINSDAG 13 OCTOBER 1908.
339te Jaargang No. 67il
Bureaux van Redactie en Administraties
Intercommunaal Telefoonnummer 1426.
FEUILLETON,
33) i
staal M i -I
lEUK HMUtLEHSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRIJS:
Per S MMMta* voor Haarleat
"Voor <U pimatoem, var eem ageat is gevestigd (kom dor gesseomto)
Voor do overige plaatsen ia Nederland fraooo por post
Afzonderlijke mummers
f l,3ó
„1,96
„MO
0,05
PRIJS DER ADVERTENTIÊN:
Van 1—6 rogelsf9,69 (contant) fe.j*
Mko regel meer0,19
•root* letters naar plaatsrnimto.
Dienstaanbiedingen 35 cent per advertentie i contant.
1000
Alle betalende abonnés op dit blad zfln, volgens de bepalingen en onder de beperkingen op de polissen verneld, tegen ongelukken verzekerd voor bedragen van
sekiktheid tet UL1111 .yerlijden. a H1181 T#rU" 1 al 11 T I 1111 ™Üe*
werken. I UU V*«3ftl hand of voet Q ée" 60£- éen duim.
60
GULDBN fcy
yam
ééa
wijiTmjer.
15
•VLBEN bjj
verlies van
éen andwen
vinger.
De uitkeering dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij „Ocean", Bijkantoor voor Haarlem, Nieuwe Gracht 11.
Aangezien de oplaag van het
nummer van Zaterdag j.l. (10 Oc
tober) van ons Geïllustreerd Zon
dagsblad geheel uitgeput is, verzoeken
wij hen, die nog een exemplaar te
rnissen hebben, beleefd, ons dit num
mer (alleen het Geïllustreerd Zon
dagsblad) te willen toezenden.
Men bewijst ons daarmede een
grooten dienst, waarvoor wij bij
voorbaat dank zeggen.
De Administratie.
XXIX.
Zij, die heengaanwe kun
nen ze in de Tweede Kamer al met
den vinger aanwijzen.
Daar is eerstens de beer Zadock
van den Bergb, die heengaat
als bet zijn kiezers gelegen komt.
Nu, we hooren nog altijd niets uit
Den Helder, zoodat de kiezers wel
licht denkenLaat Zadock maar
zitten tot 1909. Enfin, zoo onder
scheidt deze vrijzinnig-democraat
zich toch door iets in de kamer,
waar bij nooit een belangrijke rol
beeft gespeeld.
Dan beeft intusscben mr. de Vries
bet toch beter aangelegd door dade
lijk den Sneeker zetel te ontruimen,
ook al kwam dit in combinatie met
Ommen naar immers in sL)e
Standaard* is geschreven der
anti-revolutionaire partij wel wat
ongelegen.
Ook gaat scheiden, beeft eigenlijk
al afscheid genomen mr. Pierson,
wien ziekte immers verhindert nog
in de Kamer te verschijnen. Ziedaar
wel een figuur, die oud-minister, al
kan niet gezegd worden dat bij uit
wagenschot gesneden is. Hij was
meer van buigzaam wilgenbout,
zoodat hij, de aarts-vrijhandelaar,
zich toch wel eens voor protectio
nistische maatregelen vinden liet.
Als spreker was de beer Pierson
zeer moeilijk te volgen. Hij sprak
met bolle stem zeer vlug binnens
monds, af en toe een onverklaar-
baren klemtoon leggend op een
woord, dat daar eigenlijk heeiemaal
niet voor in aanmerking behoorde
te komen. Voeg daarbij bet eeuwig-
naieve gezicht van den afgevaar
digden voor Gorincbem, door wiens
ronde brillenglazen een paar steeds
verbaasde oogen keken, en ge zult
begrijpen, dat men zich wel eens
vroolijk om hem maakte als bij
daar weer zoo eigenaardig stond te
oreeren. Natuurlijk werd nog altijd
met eenig ontzag naar hem geluis
terd, maar zijn jongste parlementaire
periode beeft zijn reputatie toch
geenszins verhoogd.
Het liberale Gorincbem zit na
tuurlijk in zak en ascb. Een man
als Pierson, die dikke boeken vol
theorie beeft geschreven, kon bet
er in 1905 wel balen, maar wat
nu? Welke vlag zullen ze nu hijs-
scben, om daar de liberalen van
allerlei gading om te verzamelen?
Ik mag lijden, dat ze geen geschikt
man kunnen vindenOf, neen,
dat is verkeerd geredeneerdik
mag lijden dat ze weer een Hinken
candidaat vinden, maar dat de
rechtscbe partij toch de overwin
ning behaalt. Zoo is bet beter, niet
waar!
Wie ook verdwijnt is de Rotter-
damscbe beer S. v. d. Bergb, mr.
Zadoek's broeder. Al geruim en tijd
geleden heeft bij bet voornemen te
kennen gegeven been te gaan, wat,
geloof ik, voor de geestverwanten
in zijn district een beele opluchting
is. 't Is toch aan ernstigen twijfel
onderhevig, of ze 't weer met hem
zouden halen, nu in arbeiderskrin
gen zoozeer tegen hem wordt ge
ageerd -omdat hij de vakorganisatie
niet voldoende vrijheid van beweging
laat in zijn fabriek. Ik kan zulks
niet voldoende beoordeelen, maar
een verlies zal ook bet aftreden van
dezen afgevaardigde voor de Kamer
niet wezen. Hij beeft er eens een
goede speech gehouden over de
Indische zoutbriquettage, maar daar
mede is zijn parlementare roem dan
ook uitgebazuind. Van mr. Zadock
valt iets dergelijks te vermelden;
deze heeft eens lang staan praten
over Staatswerkloosheidverzekering.
Daarna is echter zoo weinig gekomen,
dat hij daar altijd nog op teerde.
Ook de heer Zijlma gaat heen.
Dit zou een verlies kunnen zijn
voor de agrariërs, indien van dezen
afgevaardigde meer kracht uitging.
Hij spreekt gewoonlijk slechts bij
de begrooting het onderwerp,
waaraan ieder lid al eens zijn kaarsje
offertbij de vele posten is er licht
een, waarover wat te vertellen valt.
En dan kan men dit thuis van te
voren op zijn gemakje napluizen.
Dat worden dan deskundige speecber,
maar veel indruk plegen ze niet te
makenmen laat ze afdreunen en
slechts hoogst zelden wordt er op
ingegaansoms ze! fs niet eens
door den minister, die ook wel
weet waar zoo'n parlementaire
Abraham de geleerde mosterd
baalde.
Ook de beer Ilennequin, afge
vaardigde voor Oostburg, zal wel
aftreden. Een zware ziekte overviel
hem onlangs, waarna hij de oude
niet meer werd. Toen de subsidie
voor de stoomtram door Zeeuwsch-
V laanderen aan de orde was, ver
scheen bij wel op 't appel, maar
'tloopen ging hem niet best af.
'tZal me voorts benieuwen »fde
beer Jansen en Lely, die beiden
wethouders van 's Gravenhage zijn,
bet Kamerlidschap zullen blijven
waarnemen. En zoo zijn er nog
wel meer leden, die op de valreep
staan, zoodat we na 1909 op een
aardige collectie nieuwe gezichten
kunnen rekenen. Als daar maar
veel recbtscben bij zijn
POLITICUS.
BELGIË.
De wijzigingen in liet Ministerie,
De heer Renkin, tot dusverre Mi
nister van Justitie, is tat Minister
van Koloniën benoemd.
De z.g. J on er-Kathol ieke partij
krijgt 'daardoor een sterke positie in
het Kabinet, te meer omdat de zeer
kundige heer De Lantsheere de por
tefeuille van Justitie heeft gekre
gen.
Het „Handelsblad van Antwer
pen" zegt van hem
De benoeming van M. Leo De
Lantsheere tot minister van justitie,
is een gelukkige benoeming, want
het is, ontegenzeggelijk, een talent
vol en bekwaam manen tevens een
karakter.
Onze herinneringen gaan verschei
dene jaren achteruit ien wij zien
hem terug aan de hoogeschool van
Leuven.
M1. De Lantsheere is dei eerste die^
openbaar, de thesis over de wijsbe
geerte volgens den H. Thomas verde
digde hij deed het met een1© buiten-
wone onderscheiding. Va,n dan a-f
erkende men reeds, dat hij tot hoog©
lotsbestemmingen was geroepen.
geinig jongelingen warein zoo be
gaafd als hij en in het vervolg heeft
hij de verwachtingen, die pa®11 °'P
hem bouwde, niet beschaamd.
Als advooaat, als leeraar, als afge
vaardigde, steeds heeft de jonge
volksvertegenwoordiger van Brussel
M- Leo de Lantsheere is geboren
te Brussel op 23 September 1862
op den eersten raing geschitterd-
Zonder zich op te dringen, zon
der avontuurlijk te wezen, zelfs
zonder zich volstrekt meer in deze
dan in geene school te rangschikken,
wist hij methodisch vooruitstrever
te zijn, gematigd propagandist, vol
hardend, met zulke dosis van vrij
heid tevens, dat zij hem toeliet zich
in de Congobespreking voldaan te
heeten, zonder iets van zijne onaf
hankelijkheid te offeren.
Kortom, het verleden van den
nieuwen minister van justitie is een
waarborg, dat de in hem gestelde
hoop, op een vruchtbaar werk in
het ministerie van justitie, ,niet te
leur gesteld zal worden.
Van zijn vader, Staatsminister De
Lantsheere, die ook minister van jus
titie is geweest heeft hij dat onaf
hankelijk karakter geërfd, dat, naast
zijne geestesgaven, het schoonste sie
raad is van den [nieuwen minister
en dat eerbied afdwingt van allen
die hem kennen-
(Wanneer de vijandelijke pers zijne
benoeming eena ernstige aanwinst
voor het Kabinet noemt, nog eens,
dan hebben wij ook reden van ons
tevreden te toornen.
DUITSC HL AN D.
De Meeklenburgache Grondwet.
In Mecklenburg zijn de Groothertog
en de Ridderschap, de grooten des
land dus, nog immer aan het haspe
len over de te verleenen Grondwet.
Gistere* werd de zitting van den
Landdag geopend, waar was ingeko
men een schrijven van den groother
tog, waarin werd aangekondigd, dat
de door de ridderschap voorgestelde
grondwetswijziging als onaannemelijk
was te beschouwen. Daarom werd het
regeeringsontwerp opnieuw in behan
deling gebracht,
De Landdag besloot een delegatie
aan te wijzen, aan welke zou worden
opgedragen, terzake te onderhandelen
met de regeering.
De ridderschap wil van een grond
wet niets weten, dat is de zaak I
DE BALKAN.
Het gevaarlijke punt
Het brandpunt van de heele Oos-
tersche kwestie is en blijft nog altijd
Servië.
Wat de Serviërs, die kolossaal op
gewonden zijn, doen zullen, dat is nog
onbekend.
Tot dusverre bepalen ze zich tot
schetteren, maar men kan met deze
aartesamenzweerders en ruziemakers
nooit precies weten wat men eraan
heeft.
In een openbare vergadering van
da Skoeptsjina werd gisteren met
algemeene stemmen de volgende motie
aangenomen
„De Skoeptsjina, na kennis te heb
ben genomen van de toelichting nopens
de maatregelen welke de Servische
regeering voornemens is te treffen,
geeft met algemeene stemmen haar
vertrouwen te kennen in het beleid
der koninklijke regeering, en verwacht
van de regeering, dat deze een zoo
krachtig mogelijke houding zal aan
nemen ter verdediging van de be
dreigde belangen. Tot dat doel stelt
de Skoeptsjina de gansche kracht
van het Servische volk te harer be-
sohikking."
Die motie luidt wel klinkend, maar
duidelijk maken wat de Serviërs nu
eigenlijk van plan zijn, doet ze niet.
Het gerucht gaat intusschen dat
koning Peter afstand heeft gedaan van
de regeering.
Groepen betoogers loopen door de
straten en houden demonstraties tegen
Oostenrijk-Hongarije. Maar de betoo-
singen waren ook gericht tegen koning
Peter, aan wien de verantwoordelijk
heid werd toegeschreven voor het echec
dat de buitenlandsche politiek van
Servië had geleden.
Als dat waar is, en de rumoerige
kroonprins, die al tegen het volk heeft
gezegd dat hij graag oorlogvoeren sal,
aan de regeering komt, dan ziet
het er voor de vrede leelijker uit I
Intusschen heeft de Skoeptsjina een
16 millioen franken voor militaire
doeleinden gevoteerd, en aan Monte
negro, ook al door een motie, een
„broederlijk saluut" gebracht. Die
motie behelst, „dat zij (d. i. de Ser
vische Skoeptsjina) vereenigd is met
het doel toebereidselen te treffen ter
verdediging van het Servische volk,
welks toekomst bedreigd wordt."
De conferentie.
Minister Grey en Iswolski moe
ten in Londen, [naar Reuter seint,
het eens geworden zijn dat er een
Conferentie moet worden gehouden.
De onderhandelingen loopen nu
over de vraagwat zal er behandeld
worden Oostenrijk heeft al mede
gedeeld dat het geen discussie zal
toelaten over de vraag of Bosnië
mag worden geannexeerd, m. a. w,
aian de gedane zaden is biet meer te
tomen.
De Conferentie zal dus zooals
al voorspeld werd neerdraaienj
op het plunderen en plukken vah
den Turk, daar alle mogendheden:
een „schadevergoeding" zullen wil
len hebben
Op Kreta.
De Kretenzische Kamer van Afge
vaardigden, welk© in buitengewone
zitting was bijeengeroepen, kwam
gisteren in plechtige vergadering bij
een.
De vergadering werd door idem pre
sident der Kretenzische regeiering ge
opend „in naam des Komimgs".
De Kamer nam vervolgens met al
gemeene stemmen een besluit aan,
waarbij de onafhankelijkheid van
Kreta en zijn vereeni ging met Grie
kenland werd geproclameerd, waar
mee het eein éémen-oindeelbarein staat
zal vormen. Voorts werd in het be
sluit den Koning vap Griekenland
verzocht, de regeering over het ei
land te willen op zich nemen.
Alle gemeenteraden hebben een
motie aangenomen, waarin zij ver
klaren dat het eiland onafhankelijk
is en zich bij Griekenland aansluit.
Een telegram van heden uit Canea
meldt nog:
De laatste uit Griekenland ontvan
gen tijdingen zijn minder gunstig
voor de aansluiting hij Griekenland.
Er heerscht nu weer een gevoel van
besluiteloosheid- De bevolking die
reeds aanzegging ontvangen had
geen gewapende betoogingen te hou
den om de internationale (detache
menten niet te verbitteren, is onge
rust, doch blijft kalm.
Engeland stuurt, zooals men weet,
troepen naar het eiland: twee ba
taljons zeesoldaten zijn erheen op
oorlogsschepen
Koning Ferdinand in zijn hoofdstad.
De hoofdstad van Bulgarije, Sofia,
heeft den Koning gisteren een schit
terende ontvangst bereid, die te
idanken was aan het initiatief van de
gemeente en niet het werk van de
regeering, naar Reuter het noodig
vindt ons in te lichten.
De geheel© stad was versierd miet
vlaggen en groen. i^Vaar de stoet
voorbijkwam, stond het garnizoen
langs den weg geschaard.
Tegen drie ure deed de Koning zijn
intocht. Vóór de kazernes gekomen,
werd hij verwelkomd door de gene
raals en de brigade- en regiments
commandanten er werden salvo's
gelost door de batterijen veldge
schut.-
Voor den Triomfboog werd aan
den Koning rapport uitgebracht door
den garnizoenscommandant en wend
hem door den burgemeester het wel
kom toegeroepen- Daarna werd in dé
kathedraal een plechtig _,,Te Deum"
gezongen.
Men schat het aantal personen,
die uit de voorsteden en van buiten
naar Sofia, zijn gekomen, op onge
veer 50.000,
Hofberichten.
De Koningin-Moeder vertrok gisteren
per extra trein van het Loo naar
Apeldoorn en van daar per gewonen
trein te 1.28 uur naar Soestdijk.
Prins Hendrik is gisterenmorgen van
zijn buitenlandsche reis op het Loo
teruggekeerd. Z. K. H. heeft de r*is
per D-trein gemaakt, die bij uitzonde
ring te Apeldoorn heeft gestopt, wegens
een vertraging te Almelo.
H. M. de Koningin.
De correspondent van !t Handels
blad te Apeldoorn meldt:
De gezondheidatoestand van de
Koningin blijft uitstekend. De rustkuur
wordt ten strengste volgehouden.
H. M. verlaat weinig hare vertrek
ken en mag niet veel loopen en steeds
gelijkvloers.
Van de Koaingin,
H. M. de Koningin heeft een be
langrijke bijdrage doen toekomen aan
da commisaie tot leniging van den
nood der alachtoffera, dia havo en
goed verloren bij den ernstigen brand
in de gemeente Veen (Noord-Brabant;.
(Wit hei Duitsch).
En daiar hij zoo ernstig sprak, luis
terde zij naar hem. Hij zocht thans
niet meer naar wendingen. Eenvou
dig .en hartelijk bekende hij„Mar-
cella, ik bemin u van ganscher har
te; word mijne vrouwIk bid, ik
smeek er uom!"
Nu boog zij licht het kopje en
zeide: „Ik sta alleen op de wereld,
heb geen vader of geen moedier meer,
alleen oom Pierre én die behoort
een andere méér idan mi). (Wilt ge
steeds goed zijn voor de arme ver
weesde, dwaze Maroella, die alleen
in het leven staande, -een vreemde
in' haar land is en alleen dit goed
Begrijpt: u lief te hebben!"....
Zijn hart juichte. In haar ernsti
gen deemoed was zij nog v-e-ei be
koorlijker dan in hare vroolijkheid.
„Ge hebt me lief," zeide hij ziels-
yerheugd, „dat wil ik u duizend
werf vergelden. .Op de handen zal ik
u dragen en [nimmer zult ge uw; ya-
derland ontberen.'
„Ik zal het bij u vinden. LUw
Kolk zal mijn. volk zijn," zeide zij
innig, waarbij zij in het Duitsch
het Bijbelsche woord uitsprak. Het
kwam Cyrill muziek vo-or, om zijne
taal van hare lippen te hooren.
„Oom Pierre leerde mij een weinig
Dtuitseh," verklaarde de schoon©
Canadeesche, „maar ge zult het mij
beter leeren, piet waar?"
De oude opgewektheid kwam na
de laatste aandoening ©ejnsklaps over
Cyrill en hij begon terstond het on
derricht-
Vroolijk riep hij in het Duitsch:
„Zeg nu eens, ik heb je lief, mijn
Cyrill, mijn verloofde." Zij ant
woordde echter alleen: „Mijn Cy
rill.
„D© uwe, voor immer de uwe!"
bevestigde hij. ©n terstond zongen
beiden nu in alle toonsoorten het
oude, eeuwige nieuwe lied van jon
ge liefde. Intusschen varieerden
Gerhard en Molly hetzelfde thema
met het motto-: „Oude liefde roest
niet." Zij hadden elkander wieder
gevonden en alles moest nu .weder
in orde komen.
„Het is onbeschrijfelijk, wat ik ge
voelde," zeide Gerhard, „toen ik on
langs door Cyrill vernam1 hoe
trouw, onwrikbaar en vol vertrou
wen gij me uwe liefde tegenoyler het
algemeene oordeel hebt gtestaan
Toen had ik mij zeiven wel kunnen
haten, dat ik ooit door ijverzucht
aan je getwijfeld en u en mij zei
ven geplaagd heb. Zwaar heb ik
yoor mijne dwaasheid geboet. Laat
het mij u eerlijk bekennen. In mijn
zelf gekozen wijkplaats zocht ik ie
dere gedachte' aan u te verbannen,
want ik dacht niet anders of g®
waart met luitenant Sabern gehuwd
Ik moest dit wel aannemen, na het
antweerd, dat je me op dien noqi-
lottigen feestavond in het huis mijns
broeders door Isidore desdt toeko
men.
„Je weigering om op de partij te-
komen, maakte mij dol, daar Isidore
mij in vertrouwen mededeelde, i-iat
je alleen daarom de uitnoodiging
niet wildet aannemen, wijl j-a niet
luitenant Sabern verloofd waart. Ik
had van deze verloving in de voor
afgaande dagen al zooveel in d© stal
hooren spreken, dat ik, geprikkeld
door ijverzucht, Isidore geloofde en
waande da.t ge uit berekening op
zettelijk met mij hadt gebroken- Eu
nu dreef mijn gekrenkte trots mij
tot het uiterste. Mijn broeder, zijne
vrouw, mijn oude beschermer, de
justitieraad Schroder allen wenscli-
ten mijne verloving met Isidore.
„Ik weigerde echter, hoewel we
tende, dat ik door deze weigering
de gunst van Schroder en da-arioor
mijne gunstige vooruitzichten voor
de toekomst, verspeelde, En toch kon
ik niet anders. Er ontspon zich een
heftig tooneel tusschen mijn broe
der en mij. Ik zag mij door allen
gekrenkt en in een hoogst bedruk
ten toestand aan «en zorgelijke toe
komst prijs gegeven, wijl mij zon
der hulp alle middelen ontbraken
om mij een bestaan te scheppen."
„In deze stemming weigerde ik om
aan de partij deel te nemen. Ik be
sloot om in de vroegte het huis mijns
broeders te- verlaten. Ik maakte mij
daartoe gereed en wachte slapeloos
het grauwen van den morgen af
„Terwijl ik zoo met mijne bittere
teleurstelling alleen in mijne kamer
zat, hoorde ik daarbuiten mijn broe
der met een dienstbode spreken en
daarop zachtjes naar zijn kantoor
in het zijgebouw gaan. Dit kwam
mij zeer gewenscht voor. De- arme,
gefolterde man zocht ©en oogenblik
rust in de hem omgevende feestdxuk-
te. Sinds het tooneel van den na
middag had ik hem niet meer gezien,
en nam mij nu voor, om in der haast
nu tenminste een vriendelijk af
scheidswoord met hem te spreken, al
vorens ik heenging. Ik was hem
immers veel dank verschuldigd en
wist, dat hij mij lief had, al waag
de hij het dan ook niet. anders te
spreken, dan zijne vrouw het wilde.
Zij was het, -die mijn engagement
met Isidore von Hoven wenschte
door te zetten. Isidore zelve ge
voelde slechts warm medelijden
met mij, zij zocht mij te troosten en
toonde zich daardoor eene deelne
mende vertrouwde. Hare moeder zag
dit voor liefde aan, en wilde jlen
feestavond door mijne verloving,met
hare dochter kronen. Ik wist, dat zij
mij de yerijdeling van ha,ar plan
nimmer vergaf. Ik wilde daarom van
het gunstige oogenblik gebruik ma
ken Terwijl men in huis feest vier
de, betrad ik omzichtig het bureau
van mijnen broeder. Nimmer vergeet
ik het troostelooze beeld, dat zich
daar voor mij aanbood. Mijn broe
der zat voor zijn kas, een beeld van
jammer en wanhoop. Verward blik
ten de oogen mij nit zijn vuurrood,
opgezet gezicht aan. „O, Gerhard,
ik ben geruïneerd", steunde hij. „Ik
ben bestolen. Ik heb geld te kort. in
de 'kas. en morgenochtend vroeg
wordt, ze opgenomen. Tegen dien
tijd kan ik onmogelijk het deficit
dekken. „Vaar zou ik het midden
in den nacht vandaan halen? Het
is vreesdijk. Mijn eerlijke naam is
weg. Ik zal mijn ambt verliezen en
broodeloos zijn De inspecteur mag
mii toch al niet hijzonder lijden.
God. mijn arme zoons!"
„Dit alles fluisterde de ongeluk
kige, schor van opgewondenheid in
afgebroken klachten mij toe. Er ont
braken drieduizend thaler, li© bij
vóór den volgenden morgen vroeg
onmogelijk bijeen zou kunnen bren-
gen'
Had mijn broeder in verlegenheid
niet zelf het geld als voorschot ge
nomen. dan was het hem ontstolen
geworden Doch hoe was het moge
lijk, dat hij dit nu eerst ontdekte?
Deze omstandigheid, zoomede de ge
il eele ontsteltenis, die zich in de hou-
ding van mijnen broeder spiegelde,
verried mij zijn schuld. Zwak als hij
was, had hij zijne vrouw maar ver
boven zijne financieel© krachten la
ten huishouden en schulden ge
maakt En om deze te dekken, had
hiij in zijn nood zich zeker onlangs
vergrepen aan de kas en nu brak d I j
plotselinge inspectie hem den hals,
zulks zag ik terstond in
„Had ik slechts een paar dagen
den tijd, dan zou ik probeeren het
geld bijeen te krijgen." ging- hij ii -
middels met jammeren voort. „Nu
echter ben ik yerloren."
Eensklaps kwam er een denkbeeld
Hij mij op. Ik was Paul zoo ein
deloos veel verschuldigd, ik wille
hem redden: ik wilde de gevolgen
zijner schuld van zijnen naam
van den naam zijner arme zoons af
wenden, want wat moest er van deze
worden, wanneer hun vader van een
verduistering verdacht, zijn ambt en
zijn broodwinning verloor. Ik stond
alleen in de wereld. Zij, die ik lief
had, hield ik voor trouweloos. Mij
ne vriendschap gaf zij op, zoodra ik -
niet aan hare wenschen voldeed. En
da.t wilde ik in geen geval, dan nog
liever uit gebrek aan middelen er
mijne carrière aangegeven en naar
een werkkring uitgezien, waardoor
ik: spoedig op eigen beenen kwam te
Werdl vervolgd.')
