Naak Pierre l'Ermite.
ANEGANG
De Luxe BroodMkerij
Smakelijk Brood
G. HONING en Zoon,
Handelaars in alle soorten Brandstoffen
raden hunne geachte begunstigers aan
om HONING's bekende RECLAME AN-
THRAC1ETN00TJESK0LEN van f 1,50 te
I probeeren, daar deze beslist
baar zijn.
m
Mengelwerk.
Advertentiën.
van uitsluitend prima kwaliteit.
itslsiiend 1ste kwaliteit
Haantjes Export Bier
EXTRfl's Goedkoop Riiwielmagaziin,
H.H. Wielt 'idera
HAARLEM
Nieuiue Gracht 36.
Telephoon Ho. 230.
BLOEMENDflAL.
Weg 217 h.
Telephoon Ho. 937.
OFFICTEELE KERK LIJST.
Sintjozefsgezeilen-Vereeniging.
R. K. Militaire Vereeniging.
pUP iif 11
Ciiemisclie Wasschery'
Yerverij -
Gr. Houtstraat
99.
^HAARLEM
Telef. 426-1046
DE GELOFTE.
Het gaat iets beter, mevrouw.
„Inderdaad, dokter?" vroeg de
moeder ietwat aarzelend,
„De koorts is niet meer zoo hevig
en de slijmaanzetting aan de spits
van den eenen longvleugel begint
los te latenga met de baden van
27 graden voort, mosterdpleisters
's morgens en 's avonds, en vooral
'n streng, zeer streng dieet! Houd
het kind meer in zittende dan in
liggende houding! Ik heb de eer
u te groeten, mevrouw!"
De vader deed den geneesheer
uitgeleide tot in de gang.
Een onstuimige gejaagdheid weer
spiegelde in zijn oogen.
Uit medelijden talmde de dokter
ietwat.
"Ik heb het u immers zooeven
gezegd
„Jawel, maar ik wil de werke
lijke, de algekeele waarheid weten
„Om mij dan het antwoord kwa
lijk te nemen!"
„Volstrekt niet! Ik ben een man,
ik ben de vader... ik kan, ik wil
alles weten!"
„Wilt ge dat?"
„Welnu uw kind is verloren...."
Terwijl -de arts langzaam de trap
afging, hield de rampzalige vader
zich aan de trapleuning vast, ter
wijl de muren, de deuren, de lift,
de trappen, alles scheen rond te
draaien, en als in een doodendans
zich* rondom hem te bewegen.
Lijkbleek keerde hij weder in de
kamer terug, waarin alles kakelbont
dooreen lag.
Hoe moeilijk de plaats kan wor
den aangevuld, welke zelfs een zeer
Specialiteit
WITTE en TRICOT GOEDEREN
Telefoon No. 1471.
HAARLEM
ROKKEN en BLOUSES.
klein kind in den schoot der fami
lie beslaat, wordt eerst dan ten
volle beseft, als ziekte het eens
klaps van zijn spel wegrukt en op
z'n bedje werpt, terwijl de polsen
hevig kloppen en de oogen schit
teren met koortsachtigen gloed. Op
zijn leger van smarten heeft het
nog een weemoedig glimlachje voor
al z'n mooie speeldingetjes.
Onder dergelijke omstandigheden
valt de bonte wanorde in de kamer
gemakkelijk te begrijpen, dat glazen
van allerlei soort en grootte op
tafels, stoelen en schoorsteenmantel
zich oploopen: dat de ouers slape
loos en zich zei ven vergetend in
de ledige kamers ronddwalen, om
eindelijk weer naar het kinderbedje
terug te koeren.
„Men zou zeggen, dat hij eenigs-
zins schor is... Kijk z'n oogjes
eens schitterenArm ventj e
nog zoo jong! Lieveling, je wilt
immers je mama niet verlaten.
Spreek toch zoo niet," onderbrak
de vader haar, „je doet gedachten
aan iets ijselijks opkomen
En voor de honderste maal wordt
het bedje omsingeld, het dierbare
wezen, dat tengere schepseltje be
schouwd hetwelk een geheele fami
lie met de volheid der liefde en
gelukkigste verwachtingen omvat
machteloos wringt men de handen
voor dit kleine strijdtooneel, waar
reeds de zware, de verschrikkelijke,
de geheimzinnige schuld der zonde
door smart en pijn betaald wordt
Het was een heerlijke middag in
April, waarop alles het leven en
de lente bezong. De blinkende knop
pen aan boomtakken in de laan
waren halverwege geopend en de
lieve zon kwam om den kleinen
zieke op zijn legerstede te kussen.
„In zulk een tijd sterft men niet,"
riep de moeder uit, nu zij door den
dokter ietwat opgebeurd was, en
zij wierp zich voor het ledekantie
op haar knieën.
Toen wilde ook hij bidden, zonder
eigenlijk te weten, wat hij zou zeg
gen. Een volmaakt man van de
wereld, maar die aan alles twijfelde,
is hij sedert z'n zestiende jaar on
geloovig, en toch komen er tijden,
waarin het bidden zoo goed doet,
dat zelfs de totaal ongeloovige dit
met nijd ontwaart.
Toen hij nu zijn vrouw in haar
onuitsprekelijke, haar matelooze
droefheid zoo met God zag spreken,
sloot hij zich zoo te zeggen instinct
matig bij haar aan. „Wanneer twee
of drie den Vader in mijnen naam
iets zullen vragen. Hij zal het hun
geven," heeft Christus beloofd. En
voor het kleine ivoren kruisbeeld
knielend, dat als een beschermer
boven de wieg hing, smeekten beide
ouders vereenigd: „O God, indien
het mogelijk is, laat dezen kelk aan
ons voorbijgaan.
Op dat oogenblik voelde de vader
de behoefte, den goeden God een
onderpand te geven, 't een of ander
zich op te leggen ter eere Gods.
„Wanneer mijn kind weder ge
zond wordt, beloof ik U.
En hij zocht naar iets, dat hij
kon beloven.... iets moeilijks, dat
een herroeping, een schadeloosstel
ling zou kunnen zijn voor de zon
dige onverschilligheid van een ge
heel verledeD.
En hij riep met verheffing van
stem:
„Vrouw, als m'n zoon weer gezond
wordt, zult gij gelukkig zijn
ik zal.ja.dit jaar te begin
nen zal ik weer in'u Paschen hou
den
Den volgenden dag trad de dok
ter, stellig verwachtende een lijkje
te zullen vinden, bij den concierge
binnen, alvoren hij de trap opging.
Hoe is het boven gesteld?"
„De nacht is rustig geweest...
Het kamermeisje zeide zelfs toen
ze van morgen de melk kwam
halen, dat het met de kleine veel
beter ging."
„Maar dat is niet mogelijk!"
„In heel het huis wil trouwens
niemind het gelooven."
„Dat kan ik best begrijpen.
E(i toch was het werkelijkheid'
dat men tien dagen daarna in het
Luxemburger park een zwak jongske
kon zien, nog erg bleek, maar met
groote, blauwe, zeer levendige oogen
die het gulden licht schenen te
drinken en de lente toe te lachen.
De vader vergezelde hem, nog
geheel ontdaan van den angst der
laatste weken, een angst om er gek
van te wordenZoo was dan
ook, gelijk hij tot zich zeiven
zegde, de gelofte, welke hij had
gedaan, het kenmerk van zijn des
tijds overspannen geestestoestand.
Die gelofte was een dwaasheid ge
weest... O die kinderenWelke
macht bezwijkt niet voor hunne
zwakheid Maar het tafereel
van verschrikkingen was voorbij
nu kon het verstand weer aan het
woord komen. De volgende dagen
bracht de vader door met zijn ge
lofte te onderzoeken.
Allereerst zonderde hij het denk
beeld van de zuivere en eenvoudige
verwezenlijking af. Hij commu-
niceeren gaan Hij, een hoogst
ontwikkeld man Een man in
staatsdienst? Een professor aan de
universiteit Kom, loop heen, zulk
'n belofte is immers niet geldig
Verder: Een gelofte verplicht slechts
onder voorwaarde, dat ze vrijwillig
en in koele bloede wordt gedaan.
Maar destijds, bij den doodsangst
van m'n zoontje, was ik abnormaal,
wist ik niet wat ik deed, dat is
duidelijk en klaar, ik was heel en
al van m'n zinnen, totaal gek.
Diensvolgens telt al wat ik indien
toestand heb beloofd voor niets.
Dat is met volle recht van nul en
geener waarde. Alleen om z'n
goeden wil te toonen, dacht hij,
wilde hij iets doen, alhoewel hij
daartoe geenszins streng verplicht
was. Wat zou hij wel kunnen
doen Aalmoezen geven is altijd
goed, en dat zou zeer best het
Paschenhouden kunnen vervangen.
Van dezen dag af waren alle
bedelaars, die hij tusschen de Rue
de Rennes, de Sorbonne en het
Luxemburger park ontmoette, ge
lukkig louter blanke geldstukken
vielen in hun geopende handen.
Op Paljazondag betaalde de profes
sor zijn palm-takje met een tien-
francsstuk, een courant met zes sous,
en de loopjongens hadden veertien
dagen lang fooien, zooals zij nooit
hadden kunnen droomen.
priester de verantwoording over
latend, hem op zijnen weg staande
te houdenEn danhij in de
kerk op de kniëen In St. Sul-
pice, te midden van die menigte
volks Wat zouden de vrouwen
zijner collega's denken Maar
neen, op twee en-dertigjarigen leef
tijd maakt men geen sprong zooals
Frans Coppée. 1)
Desniettemin kwam hij op den
morgen van den laatsten Zondag,
door onrust gedreven, gefolterd door
besluiteloosheid, nog nuchter ter
kerk... Wie weet... Als de ge
legenheid hem meesleurde?... De
innemende figuur van een geeste
lijke?... Een ledige zijkapel?
Maar plotseling en met onstui
migheid grijpt midden in het kerk
schip een laatste verontwaardiging,
de laatste aanval van lafheid hem
aan neen, het is onmogelijk
Het zou al te gek zijn... Men
zou den spot met hem drijven
En nu keert hij zich om, gaat de
kerk uit, en om met één slag aan
de zaak een einde te maken, treedt
hij een banketbakkerswinkel binnen,
neemt het eerst 't beste taartje, dat
hem onder handen komt; en eet
het haastig op. Nu is hij niet
nuchter meer, en van die akelige
besluiteloosheid is hij nu eens en
voor altijd af.
x f x fx fx f x| x fx lx f x fx fx
PISCAER's - - -
SCHOENENMAGAZIJN.
Het beste adres voor solied werk.
X fx fsjfc f X f X f xf X%X f X f X f X'f X fx
„Kom. kom, ge weet immers wel,
dat het 'n melkwagen was
„Ik zeg jelui, dat ik het gadaan
heb Ik geloof het toch wel
beter te zulten weten, dan jullie!,.."
Eu toch maakte in de laatste
week van den Paaschtijd een zon
derlinge onrust zich van hem mees
ter hij had nu eenmaal beloofd
zijn Paaschbiecht te zulten spreken...
Misschien moest hij die belofte
houden... Aan wien had hij dat
beloofd Aan God Hij ge
looft thans niet meer aan Hem
Maar hij moest ten minste in een
biechtstoel neerknielen, een acte
van goeden wil verwekkenden
Terwijl hij z'n handen afveegt
en de voorbijgangers opneemt, ziet
hij z'n Jean, den aanvallige blonde
kleine. Het kind krijgt hem in
't oog, wenk hem blijde toe en roept
„PaatjeLieve PaatjeJantje.."
Hij voltooit den zin nieteen
melkwagen rijdt in vliegende vaart
uit de Rue de Rennes, over het
kind heenalvorens de kleine
tijd heeft een beweging te maken,
wordt hem door de plompe wielen
van de melkkar de borst ingedrukt.
De wagen ratelt verder, onverschil
lig als de stormwind, naar het
station van Montparnasse, ten einde
den oploop te ontgaan, die zich
reeds begint te vormen om hM
bloedige, nog lillende lijkje.
De vader bewoog zich niet van
de plaats. Eenige vrienden uit zijn
wijk zagen hem en boden zich aan
hem te vergezellen, maar men moest
geweld gebruiken, om hem naar
huis te breugen.
Men beschouwt hem tegenwoordig
algemeen voor gek, want elk oogen
blik houdt bij midden in een ge
sprek op, en terwijl hij zijn omge
ving met starren blik aanziet,
herhaalt hij steeds de woorden:
„Ik heb mijn zoon vermoord
HEKRÏ J. CAR£LS
voorheen Paui C. Kaiser,
LEVERT:
A. DE VOGEL,
DONKERE SPAARNE 50.
TELEFOON 56.
Belangrijk Bericht!
Zoo even kochten wij een zeer
groote partij Carbid-, Kaars- en
dielantaarns, welke wij voorhal
ven prijs kunnen verkoopen, als
mede een zeer groote partij Broek-
kappen, Spatborden, Sliklappen,
Banden en Onderdeden, zoo goed
koop dat een ieder er verbaasd van
zal staan. Maakt van deze aanbie
ding gebruik, eer het te laat Is.
Beleefd aanbevelend,
Korte Bagijnestraat 26.
Propaganda vergader, ng voor land- en tuin
bouw. Als spreker zal optreden de eerw.
lieer B. M. J. van Rooij, kapelaan te Lisse.
Deze vergadering is toegankelijk voor alle
katholieke bloemistknechts. Aller op
komst verzocht.
Namens het Bestuur,
J. ZANDVLIET, Secr.
HAARLEM.
Vereenigingsgebouw Zoetestraat No. 3
Geopend des Zondags van 12-3 en lan
5-10 uur. Op werkdagen van 6 tot 10 uur
's avonds.
Zoetestraat 13.
Het gebouw is dagelijks geopend, des
avonds van 610 uur en op Zon- en
Eeestdagen den geheelen dag.
R. K. Veraeniging tot bescherming
van meisjes, gen. „St. Martha."
Het Bemiddelingsbureau der Vereeni
ging is geopend eiken Dinsdagmiddag
van 12—2 uur, voor betrekkingen als
dienstboden enz., Donkere Spname 22,
alwaar voor R. K. dienstmeisjes wier
ouders buiten de stad woonachtig zijn
iederen Zondag- en Woensdagavond van
810 ure gelegenheid bestaat tegen de
geringe vergoeding van 5 ct. per week
haar vrijen tijd aangenaam en gezellig
door te brengen.
Aanmelding daartoe aan het „Te Huis"
op bovengenoemde avonden.
R. K. Zangvereeniging
ARTI ET RELIGION!.
dir. de Heer JAC DE JONG.
De leden worden er aan herinnerd dat
de eerstvolgende repetitie zal plaats heb
ben a.s. Dinsdag, 's avonds precies 8 uur
voor de dames en ook voor de heeren.
(Café Briijkmann).
Namens het Bestuur,
E. tan GERVEN, 2e Secr.
„Nu..."
„Ja!"
is
i) Francois Coppée, de dichter, be
keerde zich op vergevorderden leeftijd na
een langdurige ziekte.
Barrevo'etstraat 12, Haarlem.
Telephoon No. 349.
DPJNKT
(Jicht en donker).
ONOVERTROFFEN.
Verkrijgbaar aan het Hoofd-agent-
schap
Cvv L-.;
I
