DERDE BLAD. Sport en Wedstrijden, van; elders. Leger en Vloot. Van Overal. Marktnieuws. ZATERDAG 17 OCT. 1908. Uit het leven van Z. H. Paus Pius X. Toen 's Pausen zuster hoorde, dat haar heerbroer tot bisschop van Mantua benoemd was, zeide zij hem „Maar, Bepi, wat zult gij fier zijn, als gij bisschop zijt." „Niet meer dan vroeger," ant woordde hij, „alles zal zijn als op andere dagen. Inderdaad, als bisschop, als kar dinaal, als paus verloochende Don •Sarto nimmer dien eenvoud, welken hij van zijn oudeilijk huis te Riesse had medegebracht. Eenige dagen, voordat hij zich van Treviso naar Rome zou bege ven om uit de handen van kardi naal Parocchi de heilige bisschops wijding te ontvangen, maakte hij eene reis naar Padua. Hij wilde den bisschop der stad, zijn ver trouwden vriend, een bezoek bren gen. Des morgens trad hij de kerk binnen van de H. Justina om daar de Mis te lezen. Bij het gezicht zijner armoedige kleeding begon de ijverige pastoor der parochie aan de rechtzinnigheid van dan vreem den priester te twijfelen en vroeg hem „Mag ik uw eeiebret eens zien?" C'elebret noemt men het geschreven verlof, dat de bisschop of klooster overste aan hunne priesters geven om de H. Mis te lezen buiten hun eigen bisdom of klooster. Wijl Mgr. Sarto zelf reeds bis schop was, had hij dat schriftelijk bewijs niet noodig. De pastoor ech ter maakte moeilijkheden en zeide „Van waar zijt gij?" Van Treviso." „Wat doet gij in Treviso?" „Niets." „Wat? Niets? Zijt gij geen pas toor of kapelaan?" „Neen." „Dat verwondert mij," hernam de pastoor. „Terwijl de priesters in Treviso zooveel werk hebben, leeft gij daar in een dolce far niente, in oen heerlijk nietsdoen. Als gij wilt, zal ik een woordje ten beste voor u spreken bij uwen bisschop, want dien ken ik bijzonder goed. Ga nu maar de H. Mis lezen." De pastoor was toch toch niet geheel gerust gesteld omtrent den persoon van Mgr, Sarto; daarom gelastte hij zijn koster dien onbe kenden priester zelf de Mis te die- Ben," en nauwkeurig op te letten, boe hij haar las. Niet zoodra nu bad nu had Mgr. Sarto de Mis ge ëindigd, of de koster bracht den pastoor de tijding: „De vreemde beer heeft met veel devotie gelezen." „Des te beter," riep de pastoor uit met een zucht van verlichting. Doch wie beschrijft zijn verbazing toen hij in het register, waarin de vreemde priesters,4 die de H. Mis in zijn kerk lazen, hun namen op teekenden, de woorden las: Jozef Sarto, gekozen bisschop van Mantua. De eenvoudige bisschop zal den ongekunstelden ijver des pastoors bewonderd hebben. Deze evenwel scharmde zich over de wijze, waar op hij den hooggevierden prelaat had bejegend, en schreef hem naar uren verhaalt, een brief vol nederige verscbooping. En wat antwoordde Mgr. Sarto? „Mijnheer pastoor, u behoeft zich niet te verontschuldi gen. Ik heb uwen ijver geprezen; ga voort zoo te werken voor de eer van God en het heil der zielen." Een der laatste dagen, die de Paus in Mantua doorbracht, kwam eene arme "vrouw aan het seminarie Waar hij zijn verblijf hield een aal- Bioes vragen. De jeugdige geestelijke aangesteld om de armen te bevre^ digen, schonk haar een kleinigheid. Maar de vrouw was niet voldaan zij wilde monseigneur zelf zien, en begon uit alle macht te roepen, dat zij niet zou heengaan alvorens den bisschop gesproken te hebben Mgr. Sarto had in zijn kamer alles gehoord. Daar opende hij eensklaps de deur, zag den semenarist met een streng-berispend gelaat aan en zeide „Denk eraan, het is de laatste maal, en weet, dat ik vóór mijn vertrek uit Mantua, al mijn kinde ren zonder onderscheid nog eens Wil zien." Daarna ging hij tot de arme vrouw, luisterde aandachtig naar haar verzoek, overhandigde haar eenige geldstukken en deed zelf haar uitgeleide tot aan de hoofddeur. Terwijl zij den se minarist voorbijkwam, gaf zij uiting aan hare dankbaarheid met deze woorden „Waarachtig, het is heel wat ge makkelijker met een kardinaal te spreken dan met al de jonge heer tjes van onzen tijd." Op het uitdrukkelijk verlangen van de Venetianen had hij de kapel van Onze Lieve Vrouw ingewijd, die zij op den hoogsten Alpentop nabij Venetië gebouwd hadden bij de wisseling der 19e en 20e eeuw. Na de plechtigheid onderhield kardinaal Sarto zich vertrouwelijk met de duizenden vrome deelnemers. Een hunner, een tachtigjarige vrouw, gevoelde zich door den beminnelijken eenvoud van den hoogen kerkvorst diepge troffen. Zij ging een ruikeitj'e van die witte bloempjes plukken, welke op de bergkruinen bloeien en „edelweis" heeten, en gaf het daar na den kardinaal eerbiedig over. Zijne Eminentie nam het bouquetje aan en stak het op zijnen hoed. Het goede oudje sloeg vol blijdschap en [dankbaarheid de oogen ten he mel en riep uit: „Zie, nu zal ik tevreden sterven." Op zekeren dag ontving Z. H. Pius X in audiëntie Mgr. Scalabrini, bisschop van Piacenza. Onder het gesprek haalde de Paus zijn horloge uit den zak. Het was een nikkelen remontoir, zwart van ouderdom het had hoogstens vijf gulden waar de. De bisschop zeide tot den 11. Vader: „Veroorloof mij mijn hor loge met dat Uwer Heiligheid te verruilen, wij beiden zullen er bij winnen." En moteen trok hij een prachtig remontoir van onder zijn toog te voorschijn en reikte het den Paus eerbiedig over. Maar deze antwoordde: „Scheiden van mijn horloge, dat nooit. Ik houd van mijn horloge meer dan van wat ook. Het is een gedachtenis mijner dierbare moeder, 't heeft het uur aangewezen van haren dood 't heeft voor mij een onschatbare waarde voor niets ter wereld wil ik het missen." En bij deze woorden,had de heilige Vader de tranen in de oogen. De katholieken in Bulgat ije. In Bulgarije, dat heden ten dage zoozeer de aandacht der wereld trekt, is zooals men weet de Schismatieke Kerk overheerschend. Zelfs de vorst is er, om baatzuchtige politieke rede nen, helaas toe overgegaan. Evenwel neemt het aantal Katho lieken voortdurend toe: de Bulgaar- sche katholieken: zijn evenwel in twee groepen verdeeld, beiden onderworpen aan de Kerk van Rome: degeünieer- den en de latijnen. Tegen het midden der vorige eeuw dreef de weerzin, van vele Bulgaren tegen de Grieken hen tot de katho lieke eenheidzij verzochten in groo- ten getale om in de katholieke Kerk opgenomen te worden, overeenkom stig de bepalingen van het Concilie van Florence, d.w.z. met erkenning van de suprematie des Pausen en verlof om te behouden hun eigen li turgie. Pius IX stemde in dat verlangen toe en wijdde zelf den geiinieerden bisschop van Bulgarije. In die dagen was er een groote op leving van het geloof waar te nemen onder de bevolking, maar het was een beweging van oppervlakkigen aard; de bekeeriDgen waren talrijk, maar van korten duur. De geunieerden tel den in 1890 een aantal van 80.000. Tengevolge van den afval van een apostolisch vicaris, daalde dit cijfer evenwel spoedig tot 80ü0. Thans telt het (geüniëerde) aposto lisch vicariaat van Macedonië, waar onder een groot deel Bulgarije behoort, ruim 10.000 katholieken met 33 ker ken, 41 priesters, een seminarie en een twintigtal scholen. Het (geüniëerde) apostolisch vica riaat van Thracie telt 3000 geloovi- gen, 20 kerken of kapellen, 16 prie sters, 13 scholen en twee colleges, met 500 leerlingen. De latijnsche groep der katholieken wordt bestuurd door den bisschop van Nicopolis en door den apostoli- echen vicaris van Sofia. Zij bestaat voornamelijk uit de bekeerde afstam melingen van de ketterij der Bogo- milen welke opklimmen tot in de Xe eeuw. Deze christenen werden langen tijd bediend door Franciscaner mis sionarissen. In het diocees van Nicopolis zijn 15.455 katholieke latijnen en 20 prie sters, bijna alle behoorende tot de paters Passionisten. De Assomptio- nisten hebben een school gesticht te Varna, daar is ook een pensionaat, bestuurd dcror de Oblaten van O. L. Vrouw Hemelvaart. De 14.793 geloovigen van het vica riaat van Sofia worden bediend door 16 seculiere priesters, 39 paters As- somptionisten en 25 Capucijnen. De Assomptionisten hebben een college te Philippopolis waarin ruim 100 leer lingen zijn. Fransche en Oostenrijk- sche Zusters, ten getale van 60, heb ben pensionaten, weeshuizen, hospi talen. en scholen voor lager onderwijs geopend. Mgr. Mennini, een Capucijn, is vic. apostolisch van Sofia en tit. aartsbisschop van Philippolis. Rechtszaken. f40 uit twee fondsen ontvangen, waar bij het kind verzekerd was. Twee des kundigen hebben verklaard, dat de vrouw ontoerekenbaar was en boven dien uitermate prikkelbaar was ge weest. Ze zou wederom spoedig moe der worden. Voor den rechter ont kende zij thans het geldelijk motief voor haar daad; vrees jegens de buur vrouwen had zij zich herhaaldelijk uitgelaten, dat zij een „buitenkansje" wenschte en „dat het kerkhof ook vol moest." Het O. M. eischte 8 jaar. HetO.M. nam niet ontoerekenbaarheid alleen zedelijke minderwaardigheid aan. Invullen van loonlijsten. Voor den kantonrechter te Rotter dam stonden terecht de directeuren eener naaml. vennootschap ter zake het bij het invullen der loonlijsten verzwijgen van 31 werklieden! Na het invullen der lijsten werden door het bestuur der bank verbeterde lijsten gevraagd. Het gevolg daarvan was dat het uitbetaalde loon, op de eerste lijst uitgetrokken op f4900, op de verbeterde f8300 was. De kantonrechter zegt tot beklaag den Als dat niet gemerkt was, zou de premie der Bank zijn ontgaan. Nu wordt het begrijpelijk hoe de tekorten ontstaan. Het O. M. vraagt f 25 boete. Kantonrechter: Als ge denkt, dat ge er met f 25 boete afkomt, dan kan Ik u nu reeds zeggen, dat ge zeer bedrogen zult uitkomen. Uitspraak over 14 dagen. (Rott.) Faillissementen Failliet verklaard: 13 October. M. J. Bast, graanhandelaar, te Zalt-Bommel. W. Hartog, handelaar in fourage- artikelen, te Zunderdorp, gemeente Nieu- wendam. G. van der Putten, bloemist te Piet- Gijzen brug, gemeente Voorhout. C. Scholten, koopman te Emmen. H. J. Hierck, timmerman, te 's Gra- venhage. GeëindigdDoor bet verbindend wor den der uitdeelingslijsten de faillissemen ten van de handelsvennootschap onder "de firma J. H. van der Ende en Zoon en van P. J. Wilhelm, lid van de han- delsvennootselrap onder de firma J. H. van den Epde en Zoon, te Botterdam; S. Wallenburg, gescheiden echtgenoote van B. C. Cator, zonder beroep, te Hil versum; commanditaire vennootschap onder de firma H. W. en V. E. Ketjen en Co te 's-Gravenhage; H. W. Ketjen Wzn., commissionair in effecten te 's-Gra venhage; V. E. Ketjen, commissionair in effecten te 's-Gravenhage. Kin dormoordenar es Voor de Plaagsche rechtbank stond gisteren terecht een gehuwde vrouw, moeder van 5 kinderen, die een doch- tertj e van 16maanden aan een zolderbalk had opgehangen, zoodat het kind binnen vijf minuten gestorven was. Aanvankelijk had zij gezegd, dat gedaan te hebben wegens twist met haar man over niet-betaalde huurpenningen; voor den dood van het kind zou zij Voetbal. Het programma van den Neder- landschen Voetbalbond vermeldt voor Zondag de volgende eerste en tweede klasse wedstrijden Westelijke 1ste kl. H. B. S.Sparla, in Den HaagHaarlemQuick, te Haarlem; Ajax—Velocitas, te Leiden; D. F. C.Hercules, te Dordrecht, en H. V. V.H. F. C., in Den Haag. Westelijke tweede klasse AV. O. C.Alcmaria Victrix, te Amsterdam E. D. O.U. S. C., te HaarlemAdel borsten F. en H. C.R. A. P., te Willemsoord, en AjaxVoorwaarts, in Amsterdam. Reserve le klasseSpartaV. O. C., alhier, H. V. C.—H. V. V., te Haarlem, en QuickH. B. S., in Den Haag, op het terrein van Quick. Een nieuw wielerbaan te Amsterdam. Er worden wederom ernstige pogin gen in het werk gesteld om te Am sterdam een nieuwe wielerbaan in den geest van die van Seheveningen te krijgen. Ook „De Fiets" bevestigt bovenstaand bericht en deelt mede, dat een harer abonné's het denkbeeld ontwikkelt tot stichting eener nieuwe baan, waarvoor hij zich financieel wil interesseeren. Olympische voetbalspelers teLonden Het Nederlandsch elftal zal Dinsdag 20 Oct. naar Londen vertrekken, des avonds van Amsterdam 8 48. Aan komst te Londen 8 u. v.m. aan het station Liverpool Street. Het hoofdkwartier van onze voet ballers is gedurende hun verblijf te Londen gevestigd in Imperial Hotel, Russell Square. Ze zullen op de Olympische spelen uitkomen in het volgende kostuum: Oranje jersey met witten kraag en op de borst een blauw schildje met gouden Hollandschen leeuw, witte broek, zwarte kousen met oranje-witte omslagen. T ege n h e t w e d d lei n Het comité dat zich gevormd heeft ten einde- maiatregelein te bera,- m-en om het wedden in de- sport te gen te gaian en de opgerichte wted- k an toren te bestrijdejn, hield in Dein Haiaig- onder voorzitterschap van dén heer D. Halis zijn eerste vérgade- ring. i Na: de opening, overgaande, tot «3® behandeling- der agenda, wierd aller eerst, in v-erba.nd met die- vepdiete-liing der functies, het comité aldus samen gesteld: D. Hans ('s-Gravenhage), v-oprzitter; A. G. Everts ('s-Graven hage), secretarisB. Altona, Jr. (Rotterdam), Joh. J. Meyer (Rot terdam), J. JU Kips (Schiedam). Nip. Broekhuysen (Amsterdam) en J. A. kW. Gratajna, (Utrecht). Op voorstel van iden h-eer Kips werd besloten het c-ohiité ta noemiem „Comité tot bestrijding va|n het wad den in de sp-ort"; Daarna v-olgde eene bespreking van de voorloopig te nemen maatre gelen ter bestrijding va'n het Wed den. i Na l-a!ngdurig debat werd besloten aa,n bet bestuur van den N. V. B. eeln ajdres van -adhaesie te zenden met de bepalingen ogtwörpe;n door de|n heer Kips. Voorts werd het nuttig geacht-, bij de voornaamste voetbal wedstrijden kleine circulaires t-e ver spreiden, waarin met enkele zingen op het groote- kwaad wordt gewe zen. Algemeen werd de- noodzakelijk heid erk-end van wettelijke maatrege len tegen het weidden, d. w. z. vajn verbodsbepalingen tegein het ho-ude'n van wedkantoren -en to-talisators, o-o-k in de paardensport, al is deze reeds geheel met het wiedden saam- gegroeid. De vo. o-rzitter meeindo dat m;en in deze richting rusteloos moest blij ven age-eren, ook a,l zou mein niet spoedig succes hebben. De materie is zeer moeilijk te regelen, maar in Amerika en B-elgië heeft m-en het toch geprobeerd. Besloten werd; lo. dat de voor zitter va-n liet comité en de heer Kips -een audiëntie zouden a&ïivrar gen bij den Minister va,n Justitie, ten einde hern over de za-ak te spre ken en h-ern te vragen of hij even tueel bereid zou zijn v-erbodsbepa- 1 ingen in -overweging te hemen 2o. dat een adres zou worden gericht aan de Staten-Generaal, waarmee echter zal worden gewacht tot bet comité positief is georganiseerd, ten einde na-mens vele- corp-oraties te kun nen a'dress-oeren3o-, dat inmiddels met e-elnige Kamerled-en zal wordén geconfereerd, ten einde hejn te- ver- zo-eken bij de aanstaande behande ling der Staatsbegrooting de zaak ter sprake te brengen. Gewezen werd nog op he-t feit, dat de personen, die Lij de wedstrijden de reclame-circulaires voor de- Wed strijdkantoren uit de-el en, soms zeer hinderlijk optreden. Het werd nut tig geacht hierop de stedelijke auto riteiten -opmerkzaam te maken, ten einde ook op deze wijze- de propa ganda- te belemmeren. Omtrent eten aantal andere maatregelen w-erd nog geen definitief besluit genomen we gens liet vergevorderd-e_ uur. Het c-omité zal echter spoedig weder bij eenkomen. De vergaderingah wor den te 's-Gravenhage gehouden. .Minister Sa,bron als prac- tisoh man. Doo;r den Minister van Oorlog is een maatregel genomen, die piet wei nig tot vereenvoudiging e|n spoedige afdoening va|U zaken zal 1-ei-dein. Door hem is n.l. bepaald, da.t, met ingaing van 1 Januari 1909, ter uitreiking aan belanghebbende vafi da beschik kingen, door hem genomejn op aan vragen olm ontheffing vah deh wer- kelijken dienst, of wel va-n .©en gel delijke vergoeding ingevolge art. 113 bis der Militiewet 1901 behou dens in bijzondere omstandigheden, niet meer de tussche-nkomst van dein Commissaris der Koningin e|n die van de burgemeesters zal worden in geroepen, doch dat die stukken -door .zijn departement rechtstreeks aa-n de belanghebbenden zullen worden toe gezonden. i Een Spaansehe avonturier. Te Madrid is thans e-eln proces aan hangig, dat doet denken aan de mee-st dwaze tijden der Spaansehe schelmenromans. Als beklaagde staat terecht e-en zeker© Emilio Safipedr-o, geboortig uit d© proyincie C-oruna, die, in 1902 als vierde stuurman varende op de Buenos Ayres", tussch-en Argenti nië -en Sp-ajnje, smoorlijk verliefd werd op een der passagiers, natuur lijk -een b-eeldschoiOjne Engelsch-e miss, de -dochter vafi e-en naar Gi braltar overgeplaatst kolonel der ar tillerie. Zijn pogingen om contact te krijgen, mislukten jammerlijk, waarop hij besl-o-ot het over een ande ren •b-oeg te gooien. Toevallig' hoor de bij, dat de familie valn zijn uit verkorene tijdens haar verblijf te Buenos Ayres vriendschapsbetrek kingen ha|d aangeknoopt met e-eln zee-officier Villa.mil, z-opfi v:an dein in jdén slag bij Siajntiagoi roemvol gesneuvelden admiraal Villa-mil 1 Dit jongem-ensoh was thajns o-p een langdurige dienstreis uitgeVarein en zou voorloopig niet terugkeer en. Terstond had onze vriend zijn pl-ajn de campagne gemaaktte, Barcelo na! binnengelop-p-en, yroe-g hij v-erlpf, begaf zich na-ar Coruna, kocht daar eenige zee-o f fioier s uni formeinen wist oen pals op den fiaalm vafi Villa- mil te bemachtigen met behulp van zijn -oom, den havencommandant te Coruna. Als e-en zwierige, gedeco reerde zee-officier begaf hij zich naar Gibraltar, en maakte zijne- eer biedige opwachting bij den Spaan- schen consul, die lrem als zoon van admiraal Villamil hartelijk welkom heette. Den volgenden dag stotnld zijn fialain in een plaatselijk blaadje en kwam ial heel spoedig da Engel- sche kolonel met zijn familie dein broeder v|a:n hun vriend Villamil, met wien zij zulke prettige dagen hadden doorgebracht, opzoeken. Nu kostte het niet zooveel moeite, de scbopne, maar practische jonk vrouw te nadeden ejn spoedig Was de bekende i&euwig-e trouw;ge-zwo- ■ren. Zoete weken -volgden nu. De consul was zoo welwillend het fioo- dige geld Voor te schieten om eefiigte passende ©ngagem-entscadeautjes te koo-pen, wa;nt, nietwaar, m-en moest toch bewijzen geven van zijp lief de. En al heel spoedig begon men over den trouwdag te praten. Maar deze bruidegom verlangd© lia.ar volstrekt niet na,ar; hij ontving plotseling -een dienstbrief e:n moest in allerijl zijn koffers pakken ep, op- der vele trapen van zijn treurefid© aanstaande, afscheid nemen. Te Gadix werd hij gearresteerd, want, hij had zich behalve van een vrouwenhart, ook meester gemaakt van de voor zijn „broeder" bestem de tract em-entsmafidatende heusche Villamil kreeg ge-en geld meer, maakte er werk van en toten was het al heel gauw gedaan met Emilio Sanpedro's grootheid. Hij werd veroordeeld tot twlee jaar gevangenisstraf. In zijn cel schreef hij een brief a-aa„ haar", biechtte alles en smeek te haar vergiffenis te schenken, om dat ha,ar oogen de schuld Waren van alles. Dit Was voldoende: hem werd vergeven. Een harer broeders wist zelfs zijn in vrijheidsstelling te gen borgtocht te verkrijgen, lechter op deze wat zonderlinge voorwaarde^ dat Emilio onder zijn oogen ec,n an der Köpenicker heldenfeit zop uit voeren. Sa-men gingen zij nu paar Lolnden, waar toen juist de verlo-ving van koning Al folis het onderwerp valn ieder gesprek was. De bladen meld den, dat prins Alexander valn Bat- tenburg zijn aanstaanden zwager in Ma|drid zou gaan opzoeken. Dit bracht Sanpredo op de ge-dachte als Alexander de reis naar Spanje terug te maken Zoo gezegd, zoo gedaan: de broeder van zijn bruid benoemde hij tot zijn secretaris, een soort ce remoniemeester werd aangesteld, de noodige uniformen werden gekocht en daar ging het oyer Parijs naar Saragossa, waar de „prins" in de equipage vaar den kapitein-generaal, incognito zijn intocht hield Drie dagen ble-ef hij in de stad 'eh liet zich befëesten Eeln damescomité overhandigde hem voor de aanstaan de Koningin e-en pra-chtig ge-b-orduuref kussen, dat minzaam werd aange nomen en als krijgsbuit, ook werke lijk aan zijn aanstaande Koningin werd opgezonden De kardinaal van Tole-dó- noodigde hem uit, eenige da gen bij hem te- konmn do-orbrengep. Hij werd schitterend ontvangenop het punt van te zullen vertrekken, herinnerde hij zich, da,t hij nog E;n- gelsch geld moest inwisselen; de gastheer bood natuurlijk zijn dien sten aian en wil-de- piet, dat de- Prins zich eenigszins zou öntrievenda Prins weigerde, óók natuurlijk, eerst maar zwichtte ten slotte vo-or 's kar dinalen aandrang, en wil-de wel 5000 Pesetas aannemen, waarvan hij ech ter terstond met een Cyramo-'sch „mais quel geste" weder 1000 te ruggaf Voor de armen va,n de stad, welke de- kerkvorst, diep geroerd over zooveel grootheid van harte, welwillend aannam. Ook te Valencia, werd de Prins, altij-d nog incognito, gehuldigd. Hij gaf hier zijn voornemen te kepnen, nu spoedig na,ar Madrid te gaan om zijn aapstaande familie te begroeten De gouverneur achtte het zijn plicht in alle stilte zijn collega, in de hoofd stad te waarschuwen, opdat men zich zon kunnen voorbereiden op een waardigen olntvafigst. Edoch, een dergelijk bericht was een oogen blik te voren reeds ingekomen, dit keer van den werkelijken pri;ns En men begrijpt de rest! Te Barcelona zat hij zijn straf uit en begaf zich daarna, paar Co runa, wist weer een plaats als stuur man te krijgen, vernam hier, dat zijn schoon® bruid het zeker© voor het onzekere had genomen ein intus- schen getrouwd was met een artil lerie-kapitein. Hij wist ha-ar ©ep billet-doux in hafiden te spel-ep met verzoek h-em voor het laatst ©en onderhoud toe te staanzij kwam, hij zag en overwon, en samen vlucht ten zij over Cartagena en Orafi naar Madrid. Hij kon echter de verlei ding' niet weerstaan, kocht, of liever gezegd bestelde weer ©en uniform, waarvoor zij hem 500 pesetas gaf De brieschende -echtgenoot was hem echter spoedig pp de hielen, en daar deze een he-usche officier was en waarschijnlijk goed met degen en re volver o-ver weg kende vond h-et paar het verstandiger ieder apart te verdwijnen naar Barcelona-. Zij reis de ook werkelijk af; hij echter ver speeld© d© 500 peseta, s, kop zijn uni form niet betalen, werd door den schuldeischer gegijzeld en thans staat Emilio Spnpe-dro voor al zijne euveldaden terecht, Wedden op wedstrijden Ingevolge de bevelen van den Bel gischen minister van justitie hebben de verschillende parketten in België een circulaire aan de besturen van ren-ondernemingen en aan de book makers gezonden, waarin wordt me degedeeld dat voortaan weddenschap pen bij wedstrijden als hasardspelen zullen worden beschouwd, telkens wanneer de wedders niet kunnen be wijzen, dat zij met kennis van zaken de verschillende kansen der loopende paarden kunnen berekenen. Dit is bet geval zoowel voor den pari mutuel als voor den pari la cóte. Het „Handelsblad van Antwerpen" meent, dat na deze ernstige waar schuwing wel elk wedden bij rennen tot de geschiedenis zal behooren. De wed-geschiedenis heeft volgens dit blad echter nog een geheel ander gevolg gehad, nl. dat minister Renkin minister van koloniën wordt, zou een gevolg zijn van zijn optreden tegen Iet wedden. Het blad weet nl, mede te deel en, dat de heer Helleputte, voordat hij met verlof naar Zwitser land vertrok, officieel zijn hoogere ambtenaren meegedeeld heeft, dat hij de portefeuille van koloniën zou krij gen. Plotseling werden Renkin en Hel leputte beiden telegrafisch naar Brussel ontbodenden heer Renkin werd toen door den koning het vuur zoo na aan de schenen gelegd, dat hij niet anders kon doen, dan de portefeuille van justitie verwisselen met die van kolo niën. Na het optreden van minister Ren kin tegen de weddenschappen bij de rennen vond „men" bet beter hem van justitie te verwijderen. We laten dat verhaal voor rekening van het „H. van Antwerpen" 1 Een heerlijke historie van bureaucratie in Frankrijk. De Fransche soldaat Lucien Grattery, vocht in 1870 als een leeuw tegen de Duitschers, als gevolg, waarvan hij een kogel kreeg, die borst, long, rib ben en andere rompfragmenten door liep, en eindigde met den top van het schouderblad te verpletteren. De gewonde werd naar de ambulance ge bracht, en liep eenige weken later weer rond, als wist hij van niets. De long was dicht getrokken, en de vierde en vijfde rib, beiden gebroken, waren broederlijk vergroeid, terwijl 't schou derblad het zonder top uitstekend kon stellen. Maar nu vond Grattery, dat men hem wel een kleine decoratie verschul digd was, voor vaderlandsliefde, hel denmoed en anderszins. Echter gaat het in Frankrijk juist als overal eldersom een medaille te krijgen, moet men bergen stukken, documenten, paperassen inleveren. Grattery schreef dus aan den minister van Oorlog, om een duplicaat van zijn dienststaat. De minister antwoordde niet; waarschijnlijk had de man an dere dingen aan 't hoofd. Gelukkig duren ministers van Oor log niet eeuwig. Sinds 1870 zijn er misschien een 50 of 60 in Frankrijk geweest. Grattery schreef aan 50 of 60 ministers. Van den zestigste kreeg hij evenmin antwoord als van den eerste. Intusschen was de taaie deco ratie-begeerige vier-en-zestig jaar ge worden. Totdat er op 17 Augustus 1908 twee gendarmen bij hem binnentraden, met een antwoord, op zijn verzoek. De minister van Oorlog had geantwoord Hij had op 5 Juni geantwoord, maar goede soldaten kennen geen prst, en sturen hun missives door middel van koeriers. En zoo bad de brief, van brigade tot brigade overgegeven, den adressant na twee en een halve maand bereikt. Grattery maakte den brief open, en las het uittreksel van zijn dienststaat totdat hij stuitte. Er stond: Grattery (Francois Raphael Lucien), geboren te Etaofpes, op 13 April 1844 „Overleden in de ambulance op 30 November 1870." Grattery was dus dood, Eenoogen- blik zat hij verpletterd, onder 't wicht van dit treurige nieuws. En hij zeide niets. Toen nam een der gendarmen het woord: „Zou u mij dit re£u willen teeke nen „Welk regu „Een re9U, constateerende, dat u dit schrijven ontvaDgen heeft." „Dit is mijn dienststaat, meneer. Er staat in, dat ik sinds 37 jaar dood ben. Is het gewoonte, dat overledenen hun handteekening ergens onder zet ten „Is u dood? Dat doet er niet toe. Teeken toch maar 't is een bloote formaliteit. Vernietigd door deze uitspraak, nani Grattery een pen, en teekende. Zoodat het Fransche ministerie van Oorlog een stuk bezit, bewijzende, dat de sol daat Grattery, in 1870 gedood bij het gevecht bij Bry-sur-Marne, op 17 Au gustus 1908 een brief heeft ontvangen. HAARLEMMERMEER. Vee markt. Hoofddorp 15 October. Aangevoerd: 112 koeien, prijzen f110 f195, 5 vuurzen, prijzen f65—f90. Paardenmarkt. Hoofd dorp 15 October. Aangevoerd: 467 paarden en vëulens prijzen f90f550, 32 hitten prijzen f65—f175. Handel vlug. HOOFDDORP. 16 Oct. Graanmarkt. Witte tarwe f f,30 a f 7,50 per 80 kg. Oude haver f 7.10 per 100 kg. ÏNieuwe wintergerst f 5.15 a 5.40 per 65 kg. Nieuwe karwij f 21.25 per baaltje. LEIDEN, 16 Oct. Ter markt waren heden aangevoerd: 1391 Runderen, 60 Kalveren, 1251 Schapen OPaarden f 0 f 0.Veulens f a 33 Stieren, f 112 a 320, 210 Kalf- en Melkkoeien, f164 a f288. 711 Varekoeien f120 a f250 198 Vette Ossen en koeien f174 a f 298. 66 a 74 cent per K.G. Graskalveren 239 45 a f a 110 f Kalveren (vette) 45 f 80.a f 1.24 95 a 105 ct per KG. kalveren (nuchtere) 45 stuks f 10.a 14.720 vette Schapen, f 17 a 26, 46 65. per KG. 531 weide Schapen f 14 f 18.0 Lammeren, f 0 a 300 magere Varkens f 15 a 33, id. voor Londen 36 38 per KG. 426 Biggen f 3.50 a 7.50 KAAS Aangevoerd: 82 partijen.Goud- sche 24 a 29,50 per 50 KG. Derby f0 af Leidsclie f 42 a 69 per 150 KG. NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1908 | | pagina 9