Voor ben die pijnen hebben.
Staten-Generaal.
Sport en Wedstrijden.
Ingezonden Mededeelingeo.
Kunst en Letteren.
Van adverteeren door bakkers.
Onder dit opschrift lezen wij in
de Bakkers-Bondscourant
Een van de grootste hinderpalen
bij het bewerken van bakkers met
het doel om hen te overtuigen van
het nut van adveiteerenis aldus
de voorzitter van een groot adver
tentiebureau in Amerika het
feit, dat over 't algemeen de bakker
zeer egoistisch is wat betreft de
kwaliteit van zijn brood. Ik heb
zeer weinig bakkers ontmoet, die
geneigd waren te erkennen, dat
hun brood beter kon zijn! Ieder
bakker beweert, dat hij het beste
brood bakt in de plaats zijner woning
en ik geloof, dat de bakker wer
kelijk, eerlijk overtuigd is, dat dit
inderdaad zoo is.
Ik zou niet veel eerbied hebben
voor een man, die wist hoe hij een
béter brood moest bakken en er
toch niet in slaagde, maar als een
bakker succes wil hebben, moet hij
anderen zien, zooals dezen zichzelf
zien en leeren hen te bedienen
zooals zij dit wenschen. Het brood,
dat hij vervaardigt, kan hem zelf
zeer goed bevallen, en toch het
publiek niet bevredigen, en zoo zal
adverteeren niets baten, als de ad
vertentie niet gesteund wordt door
brood van de best-mogelijke kwali
teit. Goed brood zal zonder adver
teeren worden verkocht, slecht brood
raakt men zelfs met adverteeren niet
kwijt. Maar... indien ge goed brood
combineert met een eigenaardige
wijze van adverteeren, dan zult ge
de aandacht van het publiek trekken
door die annonces, èn door de kwali
teit uwer waren zoodoende de nieuw-
verworven klanten vasthouden.
Goed brood en goede publiciteit
zullen den omzet doen vermeerderen
en de ontvangsten doen stijgen.
Het zal niet een langzame vooruit
gang zijn, zooals men verkrijgt door
goede waar te produceeren en te
vertrouwen in de kwaliteit van het
brood alleen, dus door het brood
bij wijze van advertentie voor zich
zelf te laten spreken. De verkoop zal
als de bakker een goede kwali
teit verkoopt en een origineele
manier van adverteeren heeft
met groote sprongen voorwaarts
gaan, inplaats van langzaam.
Yele voorstellen worden aan de
bakkers gedaan door advertentie
colporteurs, die geen ander belang
in den bakker stellen dan den
wensch om van hem annonces te
krijgen en zoodoende geld te ver
dienen. Ik geloof vast en zeker
aldus de bovengenoemde president,
dat ieder zichzelf respecteerend ad
vertentiebureau er op aan moest drin
gen bij den bakker, dat hij eerst een
goed brood bakte, voor dat het van
hem advertenties aannam. Want
als de advertenties geen succes voor
den bakker blijken, wordt door dezen
de schuld geworpen op het adverten
tiebureau, en niet op hem zelf.
De president vertelt dan verder,
dat hij een advertentiebureau kent,
dat advertenties weigerde voor een
fabrikant géén bakker omdat
zijn producten niet waren, zooals
zij moesten zijn. Het bureau stond
er op,dat de fabrikant eerst de kwali
teit zijner waren zou verbeteren,voor
het advertenties van hem aannam.
De fabrikant in kwestie, die niet
ongeneigd was om te leeren, bracht
een aantal hervormingen aan in
zijn fabriek en kon zoodoende betere
kwaliteit vervaardigen. Het adver
tentiebureau maakte nu met hem
een plan de campagne voor annon
ceeren en het duurde niet lang of
de omzet van den fabrikant was
verdubbeld.
Aangenomen nu, dat de bakkers
goed brood maken, en toch hun
omzet niet vermeerdert ondanks
adverteeren: wat kan hiervan dan
de reden zijn? En de president be
antwoordt deze vraag door er op te
wijzen, dat dit meest daaraan ligt,
dat de bakker zelf doen wil, wat
niet in zijn lijn ligt, n. 1. de ad
vertenties zelf opstellen! Een bak
ker zoo zegt hij heeft genoeg
te doen om zijn zaken na te gaan
en moet dus de publiciteitsverzor-
o-ing over laten aan iemand, die
niets om 't hoofd heeft dan dit
soort werk. Indien de bakker wat
meer de aandacht schonk aan zijn
eigen zaken en er wat minder op
lette, wat zijn collega's doen hetzij
wat betreft het maken van reclame
of in het drijven van fijin zaken,
dan zou hij veel meer succes heb
ben. Er is zooveel onderlinge af
gunst, vooral in het bakkersbedrijf,
dat er veel te veel tijd wordt ver
spild in het bespieden van den
concurrent.
De president vertelt dan van een
bezoek aan een zekere stad, die hij
niet noemen wil. Daar waren drie
vrij groote bakkerijen, die nooit
adverteerden. De eigenaars van deze
zaken vertelden alle hetzelfde. „Ik
wil niet met iets nieuws beginnen,
indien ik adverteer, begint mijn
collega 't ook en ik zou 't veel
liever hebben dat een ander er een
begin mede maakte. Wij zijn alle
goede vrienden en willen ons geld
niet aan advertentiën uitgeven."
Het leken drie liefhebbende broe
ders zegt de president, de een
was voor den ander bang om hem
te kwetsen.
Het standpunt door die bakkers
ingenomen is niet te verdedigen.
Alle drie hebben hetzelfde idee, dat
als een van hen zijn omzet ver
groot, de ander hem die vermeer
dering moet zien afhandig maken.
Dit is niet juist. Deze drie bakkers
vervaardigden te zamen 45.000
brooden per dag en het totale brood-
verbruik in de stad bedroeg vijf
maal zooveel. Heel weinig van het
brood, dat verbruikt werd en niet
van de drie groote bakkerijen af
komstig was, werd geleverd door
kleinere bakkers, maar het meeste
werd in huis zelf vervaardigd. In
dien nu een van de drie begonnen
was met te adverteeren en de an
deren waren hem op de voet ge
volgd, zouden zij den kleinen bak
ker niet hebben verdreven, maar
een groot deel van het brood dat
nu in huis gebakken werd, zou
van hen zijn gekocht en de kleine
bakker zou ook zijn deel hebben
gekregen, doordat langzamerhand
het thuis bakken zou hebben op
gehouden.
Een bakker in Indiana, vertelde
den president, dat zijn omzet met
20 pCt. was gestegen, gedurende
den tijd dat zijn concurrent adver-
teerde.De adverteerder zelf zag echter
zijn productie verdubbelen I
Hoe het kwam, dat de bakker,
die niet adverteerde ook meer ver
kocht zegt de president verder
dat kwam zoo. Mevrouw X las de
annonce Donderdagavond, zij bakte
zelf, maar wilde, door de adverten
tie op het denkbeeld gebracht, het
eens bij den bakker probeeren en
liet een paar brooden halen, maar
die bevielen haar niet. Zaterdag
had ze teveel te doen om zelf brood
te bakken. Zij zond dus de dienst
bode naar een concurrent van den
adverteerder om brood. Dit brood
beviel haar, zij zag 't gemak er van
in om bij den bakker te koopen
en bleef zijn klant. De advertentie
van den een was dus den ander
ten goede gekomen.
Men ziet hieruit in ieder geval,
hoe de omzet van de bakkerij in 't
algemeen door adverteéren kan
vermeerderen. Mijn raad is dus
zoo besloot de president maak
een brood zoo goed als eenigzins
mogelijk is, tracht het publiek te
winnen en ondersteun deze poging
door een goed-overdachte adverten
tiecampagne, die het publiek er
toe brengt een proef bij u te nemen.
Denk echter niet, als ge vermeer
dering in uw omzet hebt verkregen,
dat die alleen verkregen is door
adverteeren, en geloof ook niet,
dat gij dien omzet zoo kunt houden,
indien ge uw kvyaliteit gaat ver
minderen! Succes wacht den bakker,
die geneigd is te leeren, die eerlijk
genoeg is de volle waarde te geven,
en... die ondernemend genoeg is om
te adverteeren.
BINNENLAND.
Gemengde Berichten.
Bij de Hullbooten ver
dronken. Sedert Maandagavond
wordt te Rotterdam vermist de onder
havenmeester W. van Druten, tevens
inspecteur van politie, die vermoedelijk
bij de Hullbooten in de Boompjes is
verdronken.
Dat zijn je bouwmeesters!
Een zaak, die aan Kampen herinnert,
is thans te Winterswijk uitgekomen!
Voor eenigen tijd is aldaar een
nieuwe school voor m. u. 1. o. ge
bouwd, voorzien van centrale verwar
ming. De reservoirs moeten geregeld
van water voorzien wordenZe bevinden
zich op den zolder boven de school-
vertrekken. Wat blijkt nu echter? Er
is geen trap om op den zolder te
komen en nu is men verplicht daarop
te klauteren en het water emmers-
gewijze naar de reservoirs te dragen
en dit gebeurt soms onder de school
tijden. G,A. Ct.")
De rust teruggekeerd. Het
eind der troebelen te Bergambacht
schijnt gekomen te zijn. Het garnizoen
vertrok, omdat er niets voor de
soldaten te doen viel. Als voorloopige
maatregel werd de kazerne betrokken
door een achttal rijksveldwachters,
die successievelijk zuilen verdwijnen.
De koffiehuizen zijn des avonds weer
geopend. Allerlei vergaderingen, die
tot dusver niet plaats konden hebben
gedurende de avonduren, kunnen nu
doorgaan. Samenscholingen zijn niet
meer verboden, als de politie geen
reden heeft om op te treden. En lest
best, de justitie schijnt een draad in
handen te hebben, die leiden kan tot
de ontdekking van den brandstichter,
die de boerderij van den heer R. in
vlammen deed opgaan.
De trucs van kwartjes
vinders Dezer dagen hebben de
beruchte Amsterdamsche kwartjes
vinders weer op uiterst handige ma
nier een buitenlander; wieten te
„slachtofferen^
Een Duitsohe heer kwam eenigen
tijd voor zijn pleizier te Amster
dam doorbrengen. Hij ham zijn in
trek in een der Warmoesstraathotels
en ondernam dagelijks verkennings
tochten door Amsterdam Twee ijve
rige leden van het kw;artjesvinders-
gilde kwamen hem op zekeren dag
op het spoor Zij volgden nauwkeu
rig de gangen van den vreemdeling,
zoodat zij met hem de kunst onzer
groote meesters in het Rijksmuseum
stonden te bewonderen
Voor kennismaking schenen zij de
geschikte gelegenheid nog niet ge
komen te achten, maar toen zij een
uurtje later natuurlijk „toeval
lig" den Duitscher in het Von
delpark, kijkend naiar het voederen
van zwanen, ontmoetten, was de
band spoedig gelegdj
„Aardig, wat?"
„Zeer aardig!"
„Ook vreemdeling? Wij ook."
„Ja, men weet zoo niet, waar men
des daags naar toe moet gaan
De kwartjesvinders, pseudo-Duit-
schers, wisten 't heel goed. Zij noo-
digden hun nieuwen vriend uit naar
een aardig buiten-café, en met el
kaar wandelde het drietal llerw.aarts,
Melk werd besteld en gedronken,
over koetjes en kalfjes gepraat, tot
dat plots een der kwartjesvinders
een pakje op den grond zag liggen.;
Hé, wat zou dat zijn
De vreemdeling raapte het pakje
op, wikkelde, onder groote belang
stelling natuurlijk vaiii zijn metge
zellen, het papier er af, en ziedaar
een spiksplinternieuw stel kaarten
Was gevondenNu, dat kwam bij de
verveling te pas en later kon men
het trio gezellig zien zies-en-zostigen
Toen dat een poosje, heel eerlijk,
had Voortgeduurd, kenden de kwar
tjesvinders een „kunstje". één,
twee, drie klaveraas! De Duit
scher kreeg de drie kaarten, vootrdat
ze op tafel wterden neergelegd, eerst
duidelijk te zien en toch zou hij
de vrouw niet kunnen aanwijzen!
Dat zou hij wel eens willen zien.
't Handige spelletje nam een aan
vang. De vreemdeling, geïnteres
seerd, hield onder het jioöreengooien
v,an de drie kaarten zijn vrouw goed
in het oog. En warempel hij won
Zoo liet men hem een dertig mark
(de lui haidden voor Duitsch geil
gezorgd) wlnne|n. 't Spreekt van
zelf, dat daarop de kansen keerden,
en de kwartjesvinders zetten' den
man, die zoo heerlijk in hun fuik
Was geloopen, meer dan 500 mark af
(A. H.)
Gewisselde stukken.
Voorl. verslag
Justitie.
De opmerking werd gemaakt, dat
de raming voor dit hoofdstuk wat
betreft de verhooging in vergelij
king met de begrooting vain hot loo-
pende jaar zeor ongunstig afsteekt
bij die voor hoofdstuk Binnenland-
sche Zaken.
Van verschillende zijden werd
hulde gebracht aan de werkkracht
van den minister. De algemeen er
kende bekwaamheden van dezen
bewindsman deden de toegezegde
ontwerpen met vertrouwen tegemoet
zien- Toch zouden verscheidene le
den gaarne gezien hebben dat aan
andere onderwerpen da;n de aange
kondigde de voorrang ware toege
kend. Met name vroeg men of het
niet aanbeveling zou verdiend heb
ben dat de minister, alvorens aan
eene wijziging valn het zeerecht zijne
aandacht te schenken zich er toe
had gezet aan de wetsontwerpen e-
treffehde de administratieve recht
spraak, welke immers reeds vóór ge-
ruimen tijd door de Kamer in de af-
deelingen onderzocht zijn, den ver
deren Weg naar het Staatsblad te ba
nen. Ook weid betreurd dat ook
deze minister de zoo noodige aanvul
ling van leemten in het Tweede en
m het Derde Boek van het .Wetboek
van Strafrecht schijnt te doen ach
terstaan bij de gedeeltelijk© herzie
ning valn het algemeen gedeelte van
dat kWetboek. Men hoopte dat het
ontwerp tot herziening van de wet
geving betreffende de Uaamionz©
vennootschappen de Kamer zeer
spoedig zon bereiken. Men hoopt©
dat bij de wijziging van het zeerecht
rekening zal gehouden worden met
de ontwerpen tot verzekering van
personen werkzaam in het zeevaart
en het zeevisschersbedrijf tegen, de
gevolgen v.a;n bedrijfsongevallen en
het ontwerp-Schepenwet.
Gevraagd werd w'a.t van dezen mi
nister is te wachten met betrekking
tot de reeds zoo herhaaldelijk ver
zochte regeling „van d,en rechtstoe
stand der ambtenarenvoorts of de
minister voornemens is de indiening
fe bevorderen vair wetsontwerpen in
den geest a.ls die ontworpen door de
betrekkelijke staatscommissie: lo.
tot beteugeling van bedelarij en
landlooperij2o. op Woonwagens en
woonschepen3o. tot bestrijding van
drankzucht; wat de reden was dat
nog niet is beantwoord het Voor-
loopig Verslag der Eerste Kamer
over liet wetsontwerp tot wijziging
en aanvulling van artikelen betref
fende het onderzoek naar het vader
schap; tegen welken datum het in
werking treden va,n de wet tot; ra-
geling van de arbeidsovereenkomst
is te verwachten; wat te verwach
ten is van dezen minister teh op
zichte der voorgenomen herziening
der militaire rechtspleging „en van
de militaire strafvorderingen Wel
ke de vrucht is geweest van het be
treffende dit Ontwerp gepleegd ovier-
leg met de ministers v.an Marine en
van Oorlog.
Door eenige leden wterd kritiek
geoefend op de houding .door den mi
nister aangenomen tegenover de be
denkingen en bezwaren welke in de
Eerste Kamer gerezen waren naar
aanleiding van de wetsontwerpen tot
beteugeling van den achterstand bij
de rechterlijke macht. Zij begrepen
dat er den minister veel aan gelegen
was zijn door zoovele leden dier
Kamer bestreden voorstel te redden,
maar zij konden uit grondwettelijk
oogpunt niet goedkeuren dat de mi
nister zich had laten vinden tot het
bewilligen in schorsing van de be
handeling van de ontwerpen totdat
over eene door hem ter tegemoetko
ming aan geopperde bezwaren in uit
zicht gestelde novelle door de Twee
de Kamer zou zijn bekort.
Ook andere leden warein >an oor
deel dat de minister geen blijk van
kracht had gegeven door aan de
Eerste Kamer, zij het ook niet met
zoovele woorden, eene gelegenheid
tot het amenideereU van een wetsont
werp aan te bieden, welke de Grond
wet gemeend heeft aan dezen tak der
volksvertegenwoordiging te moeten
onthouden. Het ware juister ge
weest, zoo meende men, indien de
minister hier het voorbeeld had ge
volgd van den minister Smidt, idie in
1895 bij de behandeling valn het ont
werp der Eaillissementswet in de
Eerste Kamer verklaard© niet te
kunnen medewerken tot het in het
leven roepen van een dergelijk, door
tusschenkomst van de regeering uit
te oefenen recht van amendement,
dat tot ongewenschte conflicten aan
leiding zon kunnen geven.
Andere leden wensehten zich te
dezer zake van retrospectieve be
schouwingen te onthouden, althans
zich te bepalen tot de opmerking,
dat zij in het gebeurde in de Eerste
Kamer geen bedekte wijze van amen-
deeren zagen, doch zondein gaarne
vernemen, welke gedragslijn de mi
nister denkt te volgen om uit de op
23 Juli ontstane moeilijkheid te ge
raken. Met het oog op het groote
belang dat de achterstand bij ver
schillende rechtscolleges niet voort
durend toeneme, zou men het op
prijs stellen den minister spoedig te-
zien handelen. In elk geval wienschte
men eene duidelijke verklaring te
dezen aanzien en hoopten velen leden
daarin eene logenstraffing te zien
va, nhet tot dusver alleen hij geruch
te tegengesprokieh gerucht, ais zou
de minister een wetsontwerp voor
bereiden tot wijziging van het aan
hangige ontwerp.
Geklaagd werd over het misbruik
dat meer en moer wordt gemaakt
van de bepalingen der faillisse-
mentswet door het aanvragen van
het faillissement van iemand, dien
men tot het betalen van een twij
felachtige vordering wenscht te
dwingen.
Verscheidene leden waren van
oordeel, dat de invoering va;n d©
administratieve rechtspraak zich
vermoedelijk nog zeer geruimen tijd
zal laten wachten. Aanbeveling ver
dient inmiddels iiie raden van be
roep, waarvan gebleken is, dat zij
nagenoeg niets te doen hebben, op
te heffen.
Verscheidene léden wensehten
meer onze uitbreiding van da
r ij k s p o 1 i t i e. De uitbreiding
welke verleden jaar heeft plaats ge
had is het platteland niet genoeg ten
goede gekomen. Sommige leden acht
ten het toezicht van visseherijpoliti©
op de Zuiderzee onvoldoende. Ande
ren wilden marechaussee an rijks-
vehlwacht tot een corps veroenigd
zien en eenigein wilden alle gamaen-
tewaehters door rijksveldwachters
doen vervangen.
Uit het Voorloopig Verslag der
Tweede Kamer nemen wij het vol
gende over
Vele leden betreurden dat het ont-
werp-Harte, dat strekte niet enkel
tot invoering van een speciale belas
ting op automobielen, maar ook tot
afschaffing van den grondslag
haardsteden, waarvoor het aequiva-
lent werd gezocht in zwaardere be
lasting van het meubilair en dat in
de afdeelingen gunstig was ontvan
gen, niet door deze regeering was
overgenomen, omdat spoedige af
schaffing der belastingen op de
haardsteden h i., ook uit een hygië
nisch oogpunt, hoogst gewensclit is.
is-= i
Men vroeg of de minister voorne
mens is een nieuw voorstel tot her
ziening der wet op het personeel en
in het bijzonder tot afschaffing der
belasting op .de haardsteden in te
diepen.
Met het, denkbeeld om de automo
bielen als afzonderlijken grondslag
in de wet op de personeel© belas-1
ting op te nemen, kon men vich vrij
algemeen vereenigen.
Enkele leden meenden dat bij oom-
slag als meübilair met de waardever
mindering va,n de in ouderdom toe
nemende automobiel rekening kon
worden gehouden en wordt hij deze
wijze van heffing vermede;n het aan
de voorgestelde regeling verbonden
bezwaar, dat men de industrie, die
nog in opkomst is, gaat belemmeren
door haar bij het vervaardigen van
automobielen angstvallig te letten
op een tcch altijd zeer willekeurige
grens wat betreft het aantal paar
denkrachten en rijtuigen van bijvoor
beeld 7 p aarde kr ach ten te vervaar
digen, al zouden uit een practised
oogpunt en - ook technisch rij
tuigen van 7% paardekraehten de
voorkeur verdienen. Achtte men de
tegenwoordige regeling piet goed,
dan ware wellicht te bepalen zoo
meenden deze leden dat de hou
der van een automobiel tevens naar
den vijfden grondslag zal hebben
te betalen alsof hij twee paarden
hield. Voorts waren er leden, die
meenden dat de voorgestelde belas
ting ppk met het oog op de pro
vinciale en gemeentelijke opcenten
wiel Wat hoog is. Zij betoogden
dat de automobielen bestemd zijn
een groote rol in het verkeer der toe
komst te spelen en dat dit niet be
lemmerd moest worden door bet hef
fen eener zware belasting, als werd
voorgesteld; naar aanleiding waar
van anderen opmerkten dat de hooge
belasting alleszins gerechtvaardigd
was, alleen reeds om den overlast,
die de auto's aandoen en voorts om
dat zij dure luxe-artikelen zijn, die
in een verteringsbelasting sterk ge
troffen behooren te worden, mits
voor auto's uitsluitend of hoofdza
kelijk voor de uitoefening van be
drijven gebezigd gelijk dan ook
wordt voorgesteld een lagere be
lasting wordt gevorderd.
Men vroeg om belasting ook van
motorbooten, althans van door mo
toren bewogen pleiziervaartuigdn
Verscheidene leden waren van oor
deel, da,t bij de regeling der belas
ting niet enkel met het aantal paar
dekraehten van de motorrijtuigen,
maar ook met den staat waarin deze
zich bevinden, rekening moet wor
den gehouden. De waarde van auto
mobielen gaat snel achteruitdoor
de rassche ontwikkeling der tech
niek zijn ze spoedig verouderd.
Minder gegoeden kunnen zich dus
gemakkelijk een tweede-hands-auto
aanschaffen, maar zoodanig bezit
mag niet een even groote draag
kracht veronderstellen als de aan
schaffing van een nieuwe automo
biel.
Met de waardevermindering -
zoo meende men dient rekening
te worden gehouden en toegestaan
moest worden het aftrekken van een
zeker afschrijvingspercentage van
den prijs van eerste aanschaffing.
Een merk van den fiscus zou het
jaar van eerste ingebruikneming'
kunnen aanduiden.
Anderen meenden dat, zoolang de
automobiel een luxe-artikel blijft,
dat alleen de meergegoeden kunnen
aanschaffen, gelijkstelling van ou
dere met nieuwere a utomobielen
aannemelijk is.
Overigens kan men vrij algemeen
instemmen met het stelsel van de be
lasting naar het aantal paardekraeh
ten, niet echter met de uitvoering
van het stelsel in het ontwerp. Vele
leden konden zich met de voorge
stelde verdeeling ,der motorrijtuigen
met uitzondering van de elee-
tromoibielen in vijf groepen niet
vereenigen. De regeling in het adres
van de Ned Automobielclub aapbe-
volen (aanslag per paardekracht met
progressie) werd juister en billijker
geoordeeld Anderen vreesden hier
van te veel omslag voor de admini
stratie. zoomede misrekeningen en
ontduikingen
Door eenige leden werd bezwaar
gemaakt tegen bet belasten van eleo-
tromobielen met een vast bedrag
Verscheidene leiden konden zich
niet vereenigen miet het voorstel om
voor motorrijtuigen, gehouden door
publiekrechtelijke lichamen, geheer
le vrijstelling .van belasting te ver-
leenen Die ontheffing jachtte men
alleen toelaatbaar voor auto's be
stemd voor den publieken dienst:
politie, openbare werken, reiniging,
maar niet voor auto's in gebruik
bij gemeentelijke bedrijven-
Vrijstelling of vermindering van
belasting werd bepleit voor perso
nen, die wegens lichaamsgebreken,
een auto of motorrijwiel houden, in
dien het vermogen dier personen be
neden zeker© te stellen grenzen
blijft
Eenige leden wensehten een lar
ger atrief voor auto's, die zóó zijn
ingericht, dat zij minder stof geven
Sommigen meenden dat voor de
belasting van verhuurders van mo
torrijtuigen een maximum-bedrag
moet worden vastgesteld
Enkelen wilden dat ook voor mo
torrijtuigen van buitenlands wonen-
den, die gedurende kortoren dan de
in het ontwerp genoemde tpd hier
te lande zoodanig voertuig gebrui
ken, belasting za-1 worden geheven
Kolven
Onder leiding van den heer C. F.
H. Klokke, vice-yporzitter van den
Nederlandschen Kolfboind, vergader
den te Amsterdam belangstellenden
in het' kolfspel. Yande hoodbestuur-
ders waren tegenwoordig, behalve
de heer Klokke van Utrecht, de hoe
ren J. Halff, van Alkmaar, J. N.
van der (Weiden Lzn.. van Haar
lem en A. P. L. Spuybroek, secre
taris van den Nederlaudschen Kolf
bond van Utrecht. Besloten werd
tot de oprichting van de'kolt club
„Amsterdam"
Schepel rogge. 3. Het brandend braam-
bosch (met ill.) 4. Ben vijandin van
dwang (met ill.) 5. De Maria-beeltenis
op de Zonnehoeve. 6. Kalender.
Jan van Poppel. t
Men meldt ons uit Maastricht:
Gisteren is telegrafisch bericht uit
Antwerpen ontvangen, dat de heer Jan
ved Poppel, voorzitter van de Konink
lijke zangyereeniging „Maastreechter"
overleden is. De heer Poppel had zich
naar Antwerpen begeveD om een ge
vaarlijke operatie te ondergaan.
No. 43 van „St. Bavo" houdt in:
1. Hooger op, koste wat kost. 2.
Nu wij den winter te gemoet gaan.
worden zij die aan verschillend© pij
nen onderhevig zijn. ongerust; Dö
koude, de vocht, de buien brengen
de terugkomst of de verergering der
pijnen te weeg, ein dan komt men er
gemakkelijk toe zich zelf te zeggen
„Zal ik alweer lijden zop als den
vorigen winter.'' De personen die
des winters met zulke pijnen ge
plaagd zijn, hebben er alle belang bij
den volgenden brief te lezen, af
komstig van iemand die aan geen©
pijnen meer lijdt en zegt hoe zij .er
van ontslagen is.
Mej (W Schierrink, geb. Fortyn,;
15 Jeruzalemstraat te Rotterdam,
schrijft ons:
„Gedurende een jaar heb ik vree
sdij k aan rheumatische pijnen ge
leden. Om u een denkbeeld t© ge
ven van hetgeen ik lijden kon, moet
u alleen maar weten dat ik van mijn
bed op een stoel werd gedragen. De
heb de Pink Pillen gebruikt ea na
een betrekkelijk korte behandeling
zijn mijne pijnen verdwenenn."
Hierbij moet een zeer belangrijk©
opmerking gemaakt worden. Dez©
brief is geschreven in 1906. Mej -
Schierrink, die wij dezer dagen ©eni
bezoek brachten, heeft ons een twfeed©
verklaring ter hand gesteld waarin
zij liet volgende zegt:
„Ik heb het genoegen u mee t©
deelen dat ik, sedert ik de behande
ling met de Pink Pillen gevolgd heb,
altijd uitstekend gezond ben
De genezing is dus duurzaam ge
weest. (Wij gelooven dus dat het in'
het belang der rheumatieklijders is
de Pink Pillen te beproeven, die
hun ee;n goeden winter zonder pijnen
zullen doen doorbrengen De Pink
Pillen zijn onovertroffen tegeon
bloedarmoede, bleekzucht-, alge
meen© zwakte, verschietend© pijnen,
zenuwuitputting, zenuwzwakte
Prijs f 1,75 de doos, f 9,per 6
doozen.
Verkrijgbaar bij Snabilié, hoofd-
dépothouder voor Nederland, 7, Groote
Markt te Rotterdam; voor Haarlem
en Omstreken bij de firma J. J. Göp-
pinger, Gr. Houtstraat 147 en Elaatzer
van der Hulls, Janstraat 28.
En verder bij verschillende Apothe
kers en goede drogisten.
INGEZONDEN.
Voor den inhoud dezer rubriek stelt de
Redactie zich niet aansprakelijk.
Van ingezonden stukken, geplaatst
niet geplaatst, wordt de copy den inzen
der niet teruggegeven.
Geachte Redactie 1
Naar aanleiding van de al een paar
malen voorgekomen „Buurpraatjes" uit
Voorhout in uw blad vraag ik beleefd
plaatsing voor het volgende waarvoor
mijn dank.
Buurpraatjes ben ik uit den aard
der zaak weinig sympathiek, ze kosten
gewoonlijk iemands goeden naam of
reputatie; en daar dit hier weer het
geval is kom ik er tegen op en geef
hier m ij n meening weer. Omdat ik
me met kleinigheden liever niet moei,
zal ik alleen in hoofdzaak de hoofd
zaken behandelen en deze zijn ^Ver
kiezing Gemeenteraad" en „Muziek
gezelschap". Het eerste is gepasseerd.
Buurkluiver heeft zijn zin. Er is, en
't is ook niet noodig, geen werkman
in den Raad, raar eilievel is er dan
geen andere samenstelling mogelijk
van dat lichaam dan 5 landbouwers
en 2 bloemisten? Is er dan geen en
kele ambtenaar, koopman, bakker of
andere burgerman welke zitting kan
nemen, en het reeds vooruit bedanken
van| den bouwkundige eenigezins
goedmaken? Enfin, wij hopen niet
om den persoon maar om de zaak,
dat het maar voor een jaartje wezen
mag.
Wat echter de kiesvereenigingsleden
nog even gezegd mogen, is, dat een
opkomst van 65 van meer dan 200
leden en alzoo een candidaat gesteld
wordt met 3 stemmen toch eigenlijk
niet opgaat.
Nu het tweede. In „Buurpraatjes"
voor den liefhebberij, muziek-beoefe-
naars, aangeleund dat ze een jongens
en meiden-boel scheppen of bevorde
ren. Buurpraatjes helpen een goede
reputatie naar de maan, welke ik wil
trachten terug te geven, even als ik
bewijzen zal dat muziek de uithuizig
heid niet bevordert, en wel verede
lend werkt.^Daarvoor zal ik eens een
kort verhaaltje hier geven, waarna ik
mijn conclusies zal trekken.
'k Zat een jaartje denk geleden eens
in den trein, toen te Haarlem een
dorps-muziekgezelschap uitstapte, en
reeds spoedig was ik met eenige muzie
kanten daarvan in gesprek. Dit liep
natuurlijk dadelijk over muziek en
den wedstrijd welken ze hadden bijge
woond. In de 1ste afd. was daar ge-
i NIEUWE HAARLEttSCHE COURANT T«£P
