DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
Allerheiligen-
Allerzielen.
BUITENLAND.
BINNENLAND.
Zaterdagavondpraatjes.
BCindlerituisvesf 2®*38-33, Haarlem
ZATERDAG 31 OCTOBER 1908.
33ste jaargang No. 6726.
Bureaux van Redactie en Administratie
Intercommunaal Telefoonnummer 1426.
Dit nummer bestaat uit
wijf bladen, ai. o. de Of-
ficiëele Kerk lijst en het
Geïllustreerd Z o n da g s-
blad in 16 bladzijden.
EERSTE BLAD.
Verspreide Berichten.
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
ABONNEMENTPRIJS:
Per 3 maanden voor Haarlemf 1,35
Voor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente) 1.35
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post; 1.80
Afzonderlijke nummers „0,05
PRIJS DER ADVERTENTIÊN
Van 16 regelsf0,6® (contant) f0,50
Elke regel meer0,10
Groote letters naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 cent per advertentie a contant.
Alle betalende abonnés op dit blad zijn, volgens de bepalingen en onder de beperkingen op de polissen vermeld, tegen ongelukken verzekerd voor bedragen van:
1000
GULDEN bij
levenslange onge
schiktheid tot
werken.
400
GULDEN bij
overlijden.
300
GULDEN bij
verlies van éen
hand of voet.
ISO
GULDEN bij
verlies van
éen oog.
100
GULDEN bij
verlies van
éen duim.
GULDEN bij
verlies vaa
één
wijsvinger.
15
SULDEN bij
verlies van
éen anderen
vinger.
De uitkeering dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij „Ocean", Bijkantoor voor Haarlem, Nieuwe Gracht 11.
Het is niet zonder diepe beteeke-
ni8, dat de H. Kerk de glorievolle
feestviering van al die Heiligen
Gods, die den troon van het Lam
omringen in eeuwige aanbidding,
zoo onmiddellijk doet volgen door
den dag, waarop Zij het gebed harer
kinderen vraagt voor de zielen die
lijden in een wereld van smarten,
weggestooten nog van de poort des
heils.
Want in groote tegenstellingen
van licht en donker zien wij juist
de bizonderheden van elk der beide
schakeerii gen bet best.
Dan is bet blijde licht bet schit
terendst, dan glanst bet goud zoo
vurig en vlamt de kleurenmengeling
bet beste op, maar dan is ook
de schaduw bet diepst, en de nuan-
ceeriüg van bet donker bet zwartst.
Die tegenstelling van bot feest der
glorie van alle heiligen, met den her
denkingsdag der lijdenssmart in het
louteringsverblijf, heeft dus ook een
beteekenis voor ons godsdienstig ge
voel.
Ze is düs gemaakt om onze liefde
en bet verlangen naar den hemel
aan te wakkeren, om ons meer ont
vankelijk te doen zijn voor den
drang die er is in iederen menscb
naar het eeuwig geluk, maar die
door de wereldsclie schijngenoegens
zoo vaak wordt verstikt.
En dan, om ons hart weeker te
stemmen voor bet ongeluk van
zoovelen, die slechts kleine tekort
komingen toch nog zoo bitter moe
ien boeten, om ons nog dieper
weerzin en afschuw in te boezemen
tegen de zonde, ook tegen de kleine
onvolmaaktheden, die bij den luister
Gods in den vlekkeloozen hemel
niet kunnen worden geduld,
d&artoe óók die tegenstelling van
Allerheiligen-feest en Allerzielen-
treurdag.
aan God en aan zijn Heiligen, om
God te eeren, door Hem te bidden
voor de verlossing der zielen in
het vagevuur, maar ze zijn er
ook, om ons zelf beter te maken,
meer ontvankelijk voor de glorie
des hemels die ons wacht en die
onze eigelijke bestemming toch is,
en voor bet juiste inzicht van de
afschuwelijkheid ook der kleinste
zonde, die reeds een beletsel is voor
bet bereiken van ons eeuwig doel:
de hemelsche heerlijkheid I
In dien geest mogen dan de beide
dagen, waarmede de volgende week
ingaat, door ons allen worden door
gebracht.
Een nederig, eerbiedig gebed aan
die glorievolle schare van maagden
en martelaren, van vorsten en ne-
derigen, van /pausen en priesters,
van bisschoppen en belijders, die
de Zegepralende Kerk uitmaakt,
opdat die Zegepralende Kerk de
Strijdende Kerk bier op aarde met
bare voorbede en smeeking bij God
moge helpen.
Een hartelijk, vurig gebed voor
de lijdende zielen, misschien ook die
van bloedverwanten en vrienden
en geliefden, die zich zeker weten
van de hoop op het eeuwige leven,
maar als Gods Lijdende Kerk toch
nog al de ellende en de pijnigin
gen der bel hebben te verduren,
zij bet ook dat die zwaarste helle
straf: de eeuwigheid van lijden,
bun bespaard is.
En naast dat gebed een beter
maken van ons-zelf, een voortdu
rende heiliging en hernieuwing van
ons eigen leven, door bet geden
ken aan de heerlijkheid Gods die
ook voor ons bestemd is als voor
ieder menscb op aarde en ieder
lid van Christus' Kerk nog bizon
der,en door de gedachte ook aan
die zee van lijden, die als de ge
rechtvaardigde straf volgen moet
op zelfs de kleinste overtreding,
wier vlek naast de vlekkelooze majes
teit Gods niet geduld kan worden
Zoo zij de herdenking van Aller-
beiligenfeest en Allerzielendag
ons allen ten dubbel voordeel 1
Deze beide gedenkdagen hebben
ieder dus weer een dubbele betee
kenis.
Ze zijn er om glorie te geven
BELGIË.
Het departement van koloniën.
Koning Leopold van België heeft
gisteren eindelijk den nieuwen minister
van koloniën Jules Renkin benoemd.
De titularis, tot dusverre minister van
justitie, is opgevolgd als zoodanig door
den heer de Lantsheere, die den eed
in handen des konings heeft afgelegd.
België heeft dus nu zijn definitief
koloniaal bestuur.
DUITSCHLAND.
De keizer in Engeland.
't Blijft zoo.
De heele pers vindt de uitlatingen
van keizer Wilhelm ongelukkig
uitgevallen, om geen ander vjoord te
gebruiken.
De Fransche pers vindt het stokerij,
deDuitschers zeggen datkeizerWilhelm
beter voor Duitschland gedaan had,
met zijn mond te houden, en dringen
openlijk aan op beperking van die
persoonlijke, niet door verantwoorde
lijke ministers gedekte uitingem
En de Engelschen. voor wie de
keizer zich al die moeite heeft gegeven
Wel: ze zeggen, dat Wilhelm I nu
zelf bewijst, dat zijn vriendschap voor
Engeland onbetrouwbaar is, aangezien
hijzelf erkent dat de overgroote meer
derheid van het Duitsche volk niet
deelt in 's Keizers gevoelens voor
Engeland, maar integendeel sterk
anti-Engelschl
Al blijft Wilhelm II Engelschge-
zind, wat allesbehalve vaststaat
welken waarborg hebben de Engel
schen dan dat de meerderheid^ van
het volk niet eenmaal dé overhand
zal krijgen of dat de troonopvolger
in de opvattingen van zijn vader zal
deelen
De voornaamste kranten van ver
schillende kleuren verklaren, dat maar
één waarborg afdoende zal zijn, name
lijk de uitbreiding van de Engelsche
vloot. Het parlement moet desnoods
p. st. 100 millioen toestaan, om de
meerderheid van Engeland ter zee in
elk geval te verzekeren!
Ziedaar wel een voor den keizer heel
ongedacht gevolg van zijn uitlatingen
FRANKRIJK.
De inkomstenbelasting in de Kamer.
De Fransche Kamer is bezig aan de
beraadslaging over het ontwerp van
inkomstenbelasting, door Caillaux
ingediend.
Ofschoon de leidende bladen er
tegen spartelen, scbijnt de socialistiseh-
radicale meerderheid der Kamer vast
besloten, die belasting in te voeren,
wat voor Frankrijk als vreemdelingen-
land en vooral voor Parijs als stad
waar rijke vreemdelingen zich komen
vestigen, niet erg voordeelig zal zijn.
Intusschen seint Reuter haast iederen
dag van amendementen die tegen
's ministers zin en ondanks zijn uit
drukkelijke bestrijding, worden aan
genomen, zoodat het ontwerp dus
blijkbaar nogal gehavend wordt.
DE BALKAN,
Turkije en Bulgarnë.
Werkelijk schijnt tusschen Turkije
en Bulgarije de ontspanning geko
men te zijn.
De Bulgaarsche regeering heeft te
legrafisch bevel gegeven de nog .on
der de wlapenen staande reserve naar
huis te sturen. Dat is een groote
stap naar den vrede,
Als men nu maar over de gelde
lijke vergoeding aan Turkije het
eens wordt, dan is de zaak gezond.
Zelfs is men nu al zoo vredelievend,
dat in Mohammedaansche kringen
wordt verzekerd, dat de Sultan wel
dra een firman zal uitvaardigen,
waarin de onafhankelijkheid van
Bulgarije erkend wordt.
Voorts verluidt het bericht dat
een reis van koning Ferdinand naar
Konstantinopel waarschijnlijk is.
Als dat zoo is dan is het toch wer
kelijk al buitengemeen goed geloo-
pen met de Bulgaarsche onafhanke
lijkheidskwestie
Servië.
Een misselijk figuur maakt op het
oogenblik Servië. Nu is dat niets
buitengemeens of bijzonders, maar
behalve dat 't even klein als
lachwekkend is wat er door dit avon
turiers-koninkrijkje gedaan wordt,
begint het werkelijk nog gevaarlijk
te worden óók
't Meest de aandacht trekkend©
is de reis van den Servischen kroon
prins naar Sint Petersburg.
De Czaar, die den O os tenr ij k s clien
gezant met keizer Frans Jozefs ei-
genhandigen brief dagen lang" niet
wilde ontvangen, beeft dezen Servi
schen kabaaimaker dadelijk bij zich
laten komen, en een uur lang met
hem gepraat, verzekert Reuter.
Nu heeft de Czaar-zelf op het ge
bied van buitenlandsehe politiek
wel niet zooveel in te brengen, daar
met andere overwegingen dan zijn
bon plaisir op het oogenblik in
Rusland moet worden gerekend,
maar desniettemin zal dit manifes-
teerende optreden van den Russi-
schen keizer de opgewonden Ser
viërs niet erg bedaren
Ook de chauvinisten in Rusland,
de tegenstanders van Iswolski's poli
tiek, groeien in dit bezoek.
Het „Nowoji Wremija" b.v.
spreekt de hoop uit, dat IsWolski
zich in het buitenland niet zal ver
bonden hebben door niet meer ta
herroepen beloften: „Rusland moet-
volgens dit blad-tot Servië kunnen
zeggen„Gij vraagt om hulp en die
zult gij bij ons vinden". „Als Rus
land een groote mogendheid wil blij
ven, kan bet de annexatie van Bosnië
niet dulden, waar onze Slavische
broeders zoo weinig van ons verlan
gen".
Het laat zich dus hooren, da,t de
Serviërs, zóó aangemoedigd, allesbe
halve geneigd zullen zijn wat t©
bedaren.
Dat doen ze dan ook nog niet
Ze hebben missie's uitgezonden
naar Konstantinopel om het star
pelzotte voorstel te doen, dat we gis
teren hebben medegedeeld, en waar
over, naar nu gemeld wordt, de
Turkscho staatslieden tranen hebben
gelachen! voorts paar Parijs en
Londen.
Dan sturen de Serviërs ellenlange
telegrammen naar Sint Petersburg,
de Doema en de Russische kranten.
Meer nog: een der Servische bla-
den heeft zelfs tot keizier Wilhelm
een open brief gericht, Waarin een
beroep wordt gedaan op zijn recht
vaardigheidsgevoel Het blad hoopt,
dat de keizer na de uiting door
Von Bülow voor eenige jaren ge
daan, dat het Servische volk de sym
pathie van den keizer en van het
geheel© Duitsche volk geniet zijn
woord zal houden en ieder© aanlei
ding voor verstoring van den Euro-
peeschen vrede zal beletten, op een
oogenblik, dat Duitschlands bond
genoot een groot internationaal ver
bond scbonid, dat onder Bismarcks
leiding tot stand kwam.
De Servische regeering maakt in
tusschen werkelijk alle toebereidse
len voor een oorlog.
Door Montenegro aangemoedigd,
zoo wordt uit Parijs gemeld, heeft
Servië besloten, zoo de conferentie
zijn wenschen niet vervult, een ge
welddadige oplossing te beproeven
In bet uiterste geval wil Servië
pogen de autonomie van Bosnië en
Herzegowina te verkrijgen onder een
buitenlandschen prins.
Daar komt natuurlijk niets van
Doch 't zal op die manier aan
Peter zijn troon kosten
D eDuitschekroonprinsalsuit-
vinder. Na den keizer, 8ie een autorem
uitvond, nu de Duitsche kroonprins, die
een nieuwe soort van dubbelen manchet
knoop met twee knoppen voor de beves
tiging heeft uitgevonden! In de kringen
van de fabrikanten spreekt men druk over
de uitvinding. Er zijn reeds een aantal
aanbiedingen aan den uitvinder gedaan,
om zijn recht te verkoopen. Men ontkent
niet, dat de uitv nding vernuftig is, maar
twijfelt alleen, of zij waarde voor het ge
bruik heeft, aangezien het publiek totnu-
toe getoond heeft, dat het geen ingewik
kelde stelsels, maar een zeer eenvoudigen
knoop wenscht. Maar zou men zich niet
een beetje omslag willen getroosten voor
het streelend bewustzijn, een manchet
knoop van kroonprinselijke vinding te
dragen?
Keizer Wilhelm naar Oosten
rijk. Dinsdag gaat keizer Wilhelm naar
Eckartsau in Oostenrijk jagen bij Aarts
hertog Frans Ferdinand; Vrijdag zal hij
vandaar incognito voor een verblijf van
eenige uren naar Schönbrunn gaan, om er
keizer Frans Jozef te bezoeken,en nog den
zelfden avond vertrekken.
Het zich-zelf-moordende
Frankrijk. In de „Matin" publiceert.
Messimy, afgevaardigde der Fransche
Kamer voor het departement der Seine
een artikel, waarin hij aantoont dat het
Fransche leger over een 15-tal jaren 37
38 regimenten minder zal tellen, ten
gevolge van het schrikbarend afnemen
der geboorten in Frankrijk.
De Amerikaansche verkie
zingen. Dinsdag a.s. is de verkiezings
dag. De leiders der Kepublikeinsche cam
pagne hebben de voormannen der Demo-
araten verzocht, de actieve propaganda
voor de candidaten te doen eindigen op
Saterdagavond. De Zondag en Maandag
zouden dan aan beide kanten worden
doorgebracht in rustige afwachting. Maar
de Democraten hebben geweigerd. Ver
moedelijk zouden ook de leiders van de
Onafhankelijke liga hebben geweigerd,
had eenzelfde voorstel hen bereikt. Brvan
doorstaat de vermoeienissen van den strijd
beter dan Taft. Maandag is hij van de
24 uren er 21 in touw geweest. En niet
zonder vrucht. De redenaar heeft n 1. in
dat etmaal met zijn stem 300.000 men-
fchen bereikt. Dinsdag deed Biyan een
poging om zijn record van dan vorigen
dag nog te verbeteren: hij sprak in 20
bijeenkomsten. Door Bryan wordt op
scherpe wijze gegispt, dat Roosevelt zich.
telkens met den verkiezingsstrijd bemoeit.
Hij acht dat een afwijking van de goede
traditie, nagelaten door Washington, Jef
ferson, Jackson en Lincoln. President
Roosevelt stoort zich niet erg aan die
afkeuring zijner handelwijze. Hij heeft in
een brief aan den hoofdredacteur van de
„Duitsche New-Yorker Herald" de Duit
sche kiezers in den staat New-York op
gewekt, hun stem uit te brengen op Taft.
Wat den mogelijken uitslag betreft,
zoowel in beurskringen als in de perste
New-York houdt men de zegepraal van
Taft en Hughes deze als gouverneur
van New-York is dien staat voor ver
zekerd.
Het Pausfeest in het Groot-Seminarie
Men schrijft uit Warmond aan de
Residentiebode
Op 't rijk met bloemen en waslicht
versierde altaar in de kapel van het
Groot-Seminarie te Warmond. werd
gisterenmorgen door den HoogEerw,
president, geassisteerd door Eerw.
heeren Theologanten, een plechtig©
Hoogmis opgedragen tot intentie
van Z. H. den Pa,us, wiens gouden
priesterjubiló aldaar luisterrijk her
dacht werd. Zeer verdienstelijk
voerde de Schola Cantorum de
mis.sa„Hoe est corpus meum" van
L. Perosi uit, vooral maakte de, na
't H. Officie gezongen „Tu es Pe
trus" yan A, Giesen een diepen in
druk.
Nadat het verder gedeelte van den
dag in feestelijke stemming was
doorgebracht, werd de avond inge
wijd door een plechtig lof met Te
Deum tot dankzegging, gecelebreerd
door den ZeerEerw. heer N. J.
Smeulders, deken en pastoor te ^Var-
mond.
Hierna, begaven zich allen naar
de recreatiezaal, welke door de zorg
van de Eerw. heeren Theologanten,
alsmede door de smaakvolle bloe
menversiering, geleverd door den
heer A. Kouwenhoven te Warmond,
in een lusthof was herschapen. On-
dger de genoodigden werden opge
merkt eenige oud-Professoren van.
Warmond, alsmede de Professoren
van het Seminarie „Hageveld",
Geopend werd de feestavond met
de Jubel-ouverture van Weber,
waarna de Schola Cantorum „St. Ce
cilia" ten gehoore bracht: de Paus-
cantatie van Wierts: Sonnet (woor
den van dr. Schaepman, muziek van
Mgr Lans) en „Tu es etrus" van
A Giesen. Deze nummers werden
afgewisseld door voordrachten over
het leven van Z H. Paus Pius X.
i LXII.
Hoffelijkheid voor af
tredenden en voor nabe
staanden. Hoe dat nog
verder kan worden uitge
breid, en waartoe we dan
komen zouden. Hoffe
lijkheid in den Raad, en
een onhoffelijkheid die er
niet door kanEenge-
lukwemch aan Haarlem
en een nieuwe verwachting
voor het Roomsche leven
onder ons.
'k Heb al eens gedachtho© komt
het toch da,t we hier in onzen ge
meenteraad, bij de vroede vaderen,
altijd geregeld zitten met één vaca
ture, soms twee? Of met andere
twoorden: waarom duurt dat hier
Zoolang, voor een open plaats in den
Raad weer bezet wordt? Elders
gaat dat geregeld: na zes wieken
schrijft de burgemeester als er niets
bijzonders tusschen komt, de nieuwie
(verkiezing uit, en dat lijkt me toch
eigenlijk ook wel de beste weg- Ik
hoor nu evenwel, dat ohze
hoffelijke burgervader (expres
(ermee tot zoo lang mo
gelijk wacht, omdat hij het zoo stoo-
tend vindt voor de familie van een
overledene, of voor het raadslid (lat
zelf ontslag heeft genomen, wanneer
men zoo heel gauw aan een opvolger
gaat, denken. In da,t licht is me de
zaak nooit voor pogen gekomen, en
ik moet zeggen, d'r zit wel wat
smartelijks in. Je voelt het dirSct:
de treurende Raad, '•droevig als een
familievader die z'n beste brave
vrouw heeft verloren, zit in zak en
asch wanneer er een raadslid is heen
gegaan, en wil in. den eersten tijd
niet hooren van een plaatsvervan
ger. Eerst moet de behoorlijke rouw-
tijd om wezen, dunkt onze burge
meester, en wat zou de familie er
wel van zeggen, als de naam van het
raadslid, dat ophield de burgerij te
vertegenwoordigen, zoo spoedig al
verdwenen wasNu hebben ze ten
minste de voldoening, om bij elke
raadszitting nog de Woorden te le
zen in de krantenverslagen „er zijn
twee vacatures"een expressie
die haast net zoo welsprekend en zoo
goed is als een: hoogen hoed met
een hand er om, of een lange rouw
sluier. Neen, hoe meer ik dat kiesch©
en uiterst hoffelijke idéé van onzen
burgemeester, om met nieuwie ver
kiezingen maar héél lang te wachten
uit deferentie voor den vertrokkene,
of overledene, leschouw-desteméér
gevoel ik ervoor, en zou ik wenschen,
dat het overal regel wieri. Nu zou
dat weliswaar in sommige gevallen
wel eens moeilijkheid kunnen geven,
maar dat is niets: de hoffelijkheid
gaat bovenal. Daar liet» je b.v. het
val dat een hoofd van een school
overlijdt. [Waarom zou de gemeente
raad zich in zoo'n geval druk ma
ken, om zoo spoedig mogelijk aaneen
opvolger te denken Wel, ik houd
het met 's burgemeesters idéé en zeg:
geef de kinderen een maand of wat
vaeantie, dat ze treuren en rouwen
om het verlies, en laat de gemeente
dan toch niet zoo dadelijk 'denken
aan een nieuwe benoeming! Of stel
het hopelijk-nooit-giebeurende geval
eens, dat het onzen burgemeester
gaat vervelen om eiken morgen met
twee pUandjes van Waterland te ko
men rijden en eiken middag met een
automobiel er weer heen te moeten,
en dat hij zeggen zouik heb'me ©en
aardig duitje overgespaard, ik ga
van mijn renten leven, en geef er
het burgemeesterschap aan! Wel,'
zou het niet tegen alle begrip van
hoffelijkheid en kieschbeid in wezen,
wanneer dan dadelijk over ©en nieu
wen burgemeester gepraat werd Ik
blijf er bij, ook dan dient de ge
meente een ja,ar en zes wieken op z'n
minst te treuren over het verlies,
en den zetel open laten die nu met
zooveel eer© door Jhr: Boreel wordt
vervuld! Maar enfin: voorloopig be
hoeven we aan dit laatste nog wel
niet te denkenburgemeester Bo
reel heeft nog geen lust om op een
Van zjjn zes of zeven buitenplaatsen
te gaan boeren, dat heeft hij ook
wel bewezen door van de week met
zooveel flinkheid, naar ik in de
krant las, de gemeenteraadszittingen
t epresideeren, waarin de begrooting
is afgehandeld, 't Woordje dat de
oude heer Sneltj'es, die dat zoo knap
handig doen kan, den burgemeester
toesprak op het eind der vergade
ring, om hem te danken voor z'n op
gewekte leiding, was dan ook méér
dan een beleefdheidsvorm, dunkt me.
In dit verband viel het me echter
op, dat ik niet las in de kra,nt of
de heer Sneltjes, zooals dat 't ge
bruik is, ook het traditioneel© be
dankje aan het College Van B. ©n W.
had gebracht voor het samenstellen
der begrooting. Dat is zoo'n hoffe
lijkheid, die wel niets dan ©en for
maliteit is, maar die vind ik
in een college als de Raad toch in
eer© moet worden gehouden. En ik
vond van den heer Sneltjes niet
vermeld, dat hij zich zooals andere
jaren aan dat gebruik had gehouden.
Wel, dit verwonderde me, en ik vroeg
er eens na,ar. 't Is me nu echter ge
bleken, dat de oude heer Sneltjes
met opzet dat bedankje wieg heelt
gelaten tot z'n spijt omdat
een ander, die veel jonger is, hem
het woord uit den mond had geno
men. Dat was de heer Kleijnenberg,
die zoo langzamerhand rn den Raad
de veelprater wordt, die over alles
en nog wat zijn licht meent te mo©-
ten laten schijnen en die zelfs nu de
hoffelijkheden, di© naar oud gebruik
voor het oudste lid van den Raad
zijn weggelegd yit te spreken, zich
toeeigent. De heer Kleijnenberg had
„namens den Raad" in het begin van
de begrootingsdiscussies B. en W-
al bedankt, dus behoef ik het niet
te zeggen, zeid© de heer Sneltjes
dus. En al vonden nu zijn mede
leden, dat de heer Kleijnenberg „na
mens den Raad" absoluut niets te ver
tellen had, en dus zich iets had
aangematigd waartoe hij absoluut
niet bevoegd was, de heer Snel
tjes wou er nu niet meer van weten,
en bepaalde zich heel hoffelijk en
met nadruk tot het bedankje aan Jen
burgemeester alléén.
Dat zijn zoo van die kleine inci
dentjes en kibbelarijtjes, die je zoo
wel eens achter de schermen hoort
gebeuren, en di© toonen dat onze
vroede vaderen toch óók wel hun
menschelijkheidjes hebben. Wie
heeft dat niet Geen mensch is vol
maakt, en in elke vergadering of
vereeniging zul je te kampen hebben
met mensohelijk© gebreken. En daar
om is er vooraf ook niets zekers te
zeggen van'de een of andere nieuwe
organisatie, zoolang je de menschem
niet aan het werk hebt gezien. In
tusschen dat neemt niet weg dat 'k
van een nieuwe vereeniging als
„Pius X" is, toch wel degelijk kan
zeggen dat ze voor zoover mensahen-
voorspelling reikt, gelukkig geor
ganiseerd is! Het jonge bloed klopt
daarineen ailerijvengst, secuur en
degelijk voorzitter houdt er de teu
gels en aan autoriteit zal het dit
nieuwe bestuur van de nieuwe R. K
Propagandaclub voor Katholieke
goedkoop© volkslectuur niet ontbre
ken, wat dan ook trouwens het
meest-noodige is van allesEen for-
sche hand, die leidt en richting geeft
en vooral, die de ijveraars aan den
arbeid zet en houdt, zóó eau is in
een vereeniging .als deze noodig, en
ik geloof niet dat ik den nieuwen
president dier club verkeerd beoor
deel, als ik zeg, dat die autoriteit
en die werkkracht en die gezond©
zin om degelijken arbeid te verrich-»
ten en ook te doen verrichten, juist
bij hem zoo uitnemend zijn te vinden.
Mijn gelukwensch dan ook aan het
Roomsche Haarlem met deze flinke
en noodzakelijke Roomsche instel
ling, die al weer een stapje vooruit
isal die stapjes van het laat
ste jaar bijeen geven langzamerhand
een goed eind weegsMoge „Pius
X" de verwachtingen, die op deze
nieuwe vereeniging zijn gebouwd,
j met Gods hulp niet beschamen. Daar
j is veel te doen op dit gebied, maar
deze mannen staan voor hun arbeid,
en ze zullen aanpakken, daarvan b-m
ik overtuigd!
31 OCTOBER,
