DAGBLAD voor NOORD- en 7U1D-H0LLAND.
Hl 3311 150 100 00
!sid©ptaiswesf 2S°SI-S13J Haarlem
Van alles wat!
BUITENLAND.
BINNENLAND.
EEN ERFENIS.
WOESMSDAC 4 fMOVIBiaBER 1908.
33ste Jaargang Wo. 6729.
Bureaux van Redactie en Administratie:
Intercommunaal Telefoonnummei* 8426.
lil
Verspreide Berichten.
rauiLLEI O Pt.
HI—I.Wi>nn*i>;
■DUE HU
couRwr
ABONNEMENTPRIJS:
Per 8 maanden voor Haarlemf ^35
Yoor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente) 1.35
Voor da overige plaatsen in Nederland franco per post1.80
Afzonderlijke nummers 0,06
PRIJS DER ADVERTENTIÊN
Van 1—6 regelsf0,60 (contant) f0,50
Blke regel meer0,10
Groote letters naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 cent per advertentie contant.
1600
Alle betalende abonnés op dit blad zijn, volgens de bepalingen en onder de beperkingen op de polissen vermeld, tegen ongelukken verzekerd voor bedragen van:
sehikthaid tot
werken.
overlijden.
300
hand of voet.
verlies van
éen oog.
éen duim.
wijsvinger.
15
•ULDBN bij
verlies vaa
éen amdereu
vinger.
W m
De uitkeeHng dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij „Ocean", Bijkantoor voor Haarlem, Nieuwe Gracht 11.
XIV.
Gerechtvaardigde wenschen
Een van de dingen die in ons
hedendaagsche leven wel langza
merhand onmisbaar zijn geworden,
is onder andere de post!
Ik had onlangs een staatje onder
de oogen van wat er in een land
als Amerika gedurende één maand
aan brieven en briefkaarten wordt
verzonden't liep in de milli-
oenenEn trouwens, als we maar
rondkijken in onze eigen omgeving,
zelfs maar eens blij ven bij ons thuis,
dan begrijpen we met hoe we het
nu ooit nog zonder post en post
wezen zouden kunnen stellen.
Handel en verkeer zouden zoo
stellen we het ons nu voor zoo
goed als onmogenlijk worden, van
internationalen handel was haast
geen sprake meer, en de wijde ge
zichtskring die we nu hebben over
gebeurtenissen van heel de wereld,
de betrekkingen die we nu onder
houden met verwanten, vrienden
en bekenden, waar ze dan ook zijn,
dat alles zou weer terugvallen
in de voor ons onmogenlijk-lijkende
toestanden van honderden jaren
her.
De post is een noodzakelijke en
niet-te-missen instelling, waarop de
moderne tijd steunt, dat mag ik
zonder tegenspraak beweren!
Maar
Het is niet genoeg, om in 't af-
getrokkene „de post" zoo te prijzen
en zoo hoog te stellen Juist omdat
die factor in onze moderne samen
leving zoo groot en gewichtig is
geworden, heeft ze zelve eischen te
stellen, die niet mogen worden
voorbijgegaan. En een van die eerste
eischen is, dat de posterij zoo
practised mogelijk is ingericht.
M'n betoog loopt tot dusverre
heel lo ;iscb, dunkt me, en wie steekt
er een speld tusschen
Welnu: ik wil dau hier niet
spreken over Amerika, niet over ons
land in het algemeen, niet over
Haarlem en de posterij in onze stad
zelfs, maar.over de brievenpost
in Schoten
En dan zeg ik, dat aan die nood
zakelijke eisch van practische in
richting der posterij, juist in Schoten
zoowat alles ontbreekt!
Schoten en het aan onze stad aan
gebouwde deel dier gemeente, het
dusgenaamde Schoterkwartier, een
der drukste en levendigst-bevolkte
buitenbuurten van Haarlem, een
voorstad apart, die eigen verkeer
daaraan en heeft, ook eigen eischen
stelt, i3 in den laat3ten tijd ontzag
lijk vooruitgegaan en toegenomen
in bevolking, welvaart en grootte.
Maar zooals ik zeidede brieveo-
posterij (in de ruimste beteekenis
genomen) is er ionduit gezegd
nog verre ten achter.
In heel deze wijk, die duizenden
bewoners telt, is.... geen enkel
postkantoor, of bijkantoor derposte-
rijen gevestigd.
Méér nog: er zijn zelfs geen of-
ficiëele depóts waar zegels en brief
kaarten voor den kostenden prijs
te krijgen zijn!
Een postwissel, een aangeteekend
stuk, een postzegel tegen kostenden
prijs, noodzaken de Schoterkwartier-
bewoners tot een wandeling naar
de Zijlstraat!
Alleen reeds het noemen van
dezen meer dan zonderlingen, ja
zelfs ergerlijken toestand 't woord
is niet te sterk I zal voor iedereen
duidelijk maken, dat de wensch
naar een bulppostkantoor in het
noordelijk deel der stad, met name
in het Schoterkwartier, een gerecht
vaardigde wensch mag heeten!
Trouwensde bewoners dezer
buurt die ook in andere opzich
ten duidelijke teekenen van voort
varendheid en activiteit geven!
hebben het er dan ook niet bij
laten zittenreeds vroeger is die
wensch gesteld en kenbaar gemaakt
bij de autoriteiten.
Maar wat bleek toen? Dat de
toenmalige directeur van ons post
kantoor, wiens advies werd ge
vraagd, ongunstig geadviseerd had,
omdatnaar de hoeveelheid
brieven te oordeelen die in de
brievenbussen van het Schoterk war-
tier werden gevonden, de bewoners
van deze buurt niet zoo erg veel
te schiijven hadden!
De Directeur vergat, dat juist door
't ontbreken van postzegeldepóts
velen, en vooral de handelslui, hun
brieven en stukken toch ten post
kantore meenamen en dan daar
t erzonden 1 Om van tal van andere
redenen niét te spreken, die ook al
op het betrekkelijk geringe aantal
correspondenties dat in de bussen
van 't Schoterkwartier gevonden
werd, invloed uitoefenden.'
Evenwel, zelfs dit is nu anders
gewordenDe brievenbussen in het
Schoterkwartier worden tegenwoor
dig zóó overvuld, dat ten raadbuize
zelfs het beleefd verzoek is gedaan,
de te verzenden poststukken zoo
mogelijk maar naar de Zijlstraat
te doen brengen, of ze anders in
het hokje voor „drukwerk" te
werpen
Geen wonder dan ook, dat nu^'
de Schotensche gemeenteraad zelfs
zich met de kwestie heeft ingelaten,
en pas den wensch naar een post
kantoor formeel heeft uitgesproken,
naar ik met genoegen uit het jong
ste raad3vers)ag, ia deze Courant
gegeven, heb vernomen!
Gaarna ondersteun ik hier die
actie, die van den Raad uitgaat,
door
sommige vereemgmgen
18 gesteuad, en die nu ongetwijfeld
door heel de Schotensche burgerij
zal worden overgenomen!
Ik hoor, dat men in Schoten en
het Schoterkwartier aan het adres-
seeren zal gaan, en dat de inge
zetenen zullen worden verzocht, hun
naam te plaatsen op lijsten, die
bij Tweede Kamer en Minister den
wensch van Scholen kracht zullen
bijzetten.
Bravo
Dat is een actie, die géén bewo
ner van deze buurt mag koud laten.
De post is nu eenmaal voor iedereen
tegenwoordig onmisbaar, zelfs voor
de geringst en en eenvoudigsten.
Zonder de post zouden we ons het
leven niet meer kunen voorstellen,
de noodzakelijkheid vordert dan
ook, dat de post werkelijk practisch
worde ingericht.
Ik zou zoo zeggen: wanneer men
in het Schoterkwartier nu flink en
direct de zaak der petitie en der
öèdei teekeniug van het adres door
zoo mogelijk alle bewoners aanpakt,
dan is er kans, dat hij de begroo
ting van Waterstaat daarop de aan
dacht zal vallen, en de wakkere
districtsafgevaardigde, de heer Pas-
stoors, zal dan zonder eenigen
twijfel ook wel voor dit districts-
belang een ©ogenblik tijd vorderen
in de Kamer
Ik halp het dus den Schotenaren
hartelijk wenschen, dat aan hun
zeer gerechtvaardigde klacht worde
tegemoet gekomeneen hulppost
kantoor in het uitgestrekte en
dichtbevolkte Schoterkwartier is een
noodzakelijkheid, en geen luxe
F.
BELGIË.
De Congokolocie.
Een der eerste zaken, waarmede de
Kamers zich zuilen bezighouden in
de nieuwe zitting, welke 10 November
geopend wordt, is de benoeming van
zes leden van den kolonialen raad
voor de Congokolonie.
Zooals men weet, moet dia raad
bestaan uit veertien leden en een
voorzitter, de minister van koloniën.
Acht leden worden benoemd door
den koning, drie door de Kamer en
drie door de^ Senaat.
DUITSCHLAND.
Nieuwe belastingen.
Als vandaag de Duitsche Rijksdag
eerst den Rijkskanselier den mantel
geducht zal hebben uitgeveegd, zoo
als we hieronder zullen vertellen,
krijgt de hooge vergadering ©en keur
van nieuwe belastingen, te onderzoe
ken.
Die nieuwe belastingen moeten het
Duitsche Rijk, wiens financiën op
apegapen liggen, er boven op hel
pen: ze zijn geraamd op.... 475 mil-
lioen mark per jaar.
Vooreerst komt er ais Ide Rijks
dag er in toestemt natuurlijk!
een rijksmonopolie voor den sterken
drank; dan verhooging van bierbe-
lasting, sigarerfbelasting, tabaksre
gie, de reeds door ons gemald© be
lasting op gas en electriciteit, een
belasting op advertentiën (10 pet.
van de plaatsingkostenverhoo
ging der successiebelasting, beper
king van het erfrecht
De Duitschers kunnen het er made
doen
De positie van den rijkskanselier.
'tls begrijpelijk, dat ld© positie van
Von Bülow door de zonderlinge en
curieuze historie van 's Keizers in
terview werkelijk heeft geleden.
Daar was dan ook maar één roep
in de vorige d agenVon Bülow moet
heengaan
Evenwel, ide partijen zitten er
mede: wie zou Von Bülow moeten
opvolgen En zou men dan, eerst
niet met recht bang moeten wor
den voor den „persoonlijken koers"
waartegen Von Bülow, die den Kei
zer kent, nog de grootste dam kaü
zijn
Zoo zal dus heden in den Rijks
dag jie kanselier waarschijnlijk wel
duchtig worden uitgeveegd, maar
hem wegjagen zal men niet, alleen
zal men het ongetwijfeld daarheen
leiden, dat een votum wondt gesteld
waarin het persoonlijk optreden van
den Keizer in de toekomst althans
wat beteugeld wondt.
ENGELAND.
Keizer Wilhelm's plan de campagne
tegen de Boeren.
tWij hebben gisteren needs mede
gedeeld, dat Haliane, de minister
van oorlog, in het Lagerhuis op
Redmond's vnaa-g had meegedeeld,
dat het veldtochtsplan, waarvan kei
zer Wilhelm in de „Daily Tele
graph" spreekt, niet op het ministe
rie van oorlog berust en dat er daar
ook geen aan teekeniug van is gehou
den, dat iemand, met het ministerie
in betrekking staand© - Lord Ro
berts b.vj. er kennis van heeft ge
kregen.
Dat wil natuurlijk niet zeggen,
dat Lord Roberts geen kennis heeft
genomen van het plan, dat, gelijk
keizer Wilhelm vertelt, in het ar
chief op het kasteel te Windsor be
rust.
Wat het Reutertelegram ons niet
heeft gemeld, is dat na Haldane's
antwoord Redmond met vragen
voortging.
Hij vroeg eerst of ide minister een
onderzoek wilde instellen of het stuk
elders berustte. Het spaet den mi-
nsiter, maar hij zou liever niet bui
ten zijn departement gaan.
Toen Redmond weer: Weet de mi
nister niets van zoo'n stuk af? En
zou de minister, na 'tgeen er is voor
gevallen, den eersten minister niet
in overweging willen geven, of het
niet eenvoudiger en meer in den
vorm zou wezen, den keizer.,., een
zetel in het Engelsche.kabinet aan te
bieden
De aanwezig© leden het wanen
er niet veel lachten, én de mi
nister deed er het zwijgen aan toe!
Daarmede was de zaak afgeloopen.
Die Engelschen kunnen tocli op
leuke wijze soms hun gevoelen uiten
PORTUGAL.
De verkiezingen.
De verkiezingen voor de gemeente
raden zijn, naar Reuter ai heeft ge
seind, in 't voordeel van het koning
schap uitgevallen.
Er zijn echter gemeenten, waar de
republikeinen of den geheeleo raad
bezetten of een overwegende meer
derheid hebben.
Te Lissabon hebben demonarhale
partijen zelfs niet gestemdZij zouden
het toch hebben moeten afleggen.
Onthouding heeft voor hen het voor
deel, dat ieder die stemt nu voorzeker
als republikein bekend staat, wat niet
bevorderlijk werkt op de stemlust!
Er hebben dan ook merkwaardig
weinig kiezers gestemd in de hoofdstad,
nog geen 4000.
Cabreira, een kapitein van ds in
fanterie, dia in republikeinsche ver
gaderingen het woord heeft gevoerd
en die zich in den gemeenteraad van
Lissabon heeft laten verkiezen, is voor
6 maanden op nonactiviteit gesteld
en veroordeeld tot vestingstraf.
AMERIKA
De presidentverkiezing.
Taft is gekozen tot president van
de Vereenigde Staten.
't.Was te verwachten.
Nog hebben we alle stemmendj-
fers niet bij de hand, maar de voor-
loopige uitslagen laten toch geen.
twijfel toe of de meerderheid der pre
sidentskiezers (welke gisteren zijn
gekozende verkiezing voor een pre
sident der Vereenigde Staten is, zoo.
als men weet een „getrapte" verkie
zing) zal voor Taft zijn.
Zelfs in twijfelachtige Staten,
waar men Bryan een meerderheid
toedacht, werd Taft met meerderheid
gekozen.
De Duitsche Keizeris naar Oos
tenrijk vertrokken, om bij aartshertog
Frans Ferdinand te gaan jagen Daarna
gaat hij, zooals men weet, op bezoek bij
keizer Frans Jozef.
De Turksch-Bulgaarsche com
missie is al aan het vergaderen. De Tur
ken zijn begonnen, op bun eigen wijze,
met overvragen: ze eischen alleen voor
Oost-R >emenië 't bagatel van 432 milioen
francs I Daar zal nog wel wat op af te
dingen zijn!
De Japanners zijn schrikkelijk
nijdig op den Duitschen Keizer, over het
befaamde intervieuw. Wat beteekent die
dreigende taal van den keizer over de
mogelijkheid van een oorlog op den
Stillen Oceaan, waarbij Engeland en Ame
rika de hulp van Duitscbland we eens
zouden kunnen apprecieerenvragen zij.
Is het een poging een vergeefsche
natuurlijk om het Brit-ch-Japansche
bondgenootschap te verbreken, en weer
te komen tot een samengaan van Enge
land en Duitschland in Oost-Azië?
De groothertog v an Luxem
burg. Te Munchen is bericht ontvangen
dat het nu met den groothertog van Lu
xemburg die op het kasteel Hohenburg
wordt verpleegd, op een eind loopt.
Hofberichten.
Prof. Kouwer bracht gister een
bezoek op het Loo.
De Koningin-Moeder kwam gisteren
te 11.44 uur op het paleis het Loo,
om daar eenigen tijd te logeeren.
Prins Hendrik bracht gisteren een
bezoek aan ZE. den Minister van
Oorlog op diens departement.
De Eerste Kamer.
De Eerste Kamer kwam hedenmor
gen bijeen, hoofdzakelijk tot het
sectie-onderzoek van het ontwerp
Militiewet, dat dan ter openbare be
handeling gereed zal zijn als de
Kamer begin December de Indische
begrooting komt onderzoeken. Einde
dezer week wordt waarschijnlijk de
Rivierenwet afgedaan en beslist over
de verdere behandeling van do achter-
standsontwerpen.
Minister Talma's zorg voor de
arbeidswetgeving.
De heer Van IJsselsteyn, directeur-
generaal van den arbeid zal zich over
enkele dagen naar het buitenland be
geven. teneinde een studiereis te maken
door Duitschland, Zwitserland, Oosten
rijk en Zweden of Noorwegen. Deze
reis wordt ondernomen ter bestudeering
van de arbeidswetgeving nopens be
paalde takken van nijverheid in die
landen. Een en ander houdt verband
met plannen tot arbeidswetgeving
hier te lande, welke in voorbereiding
zijn, of waartoe misschien zal worden
besloten, indien de door den heer
Van IJsselsteyn te verzamelen gege
vens daarvan de wenscheiijkheid en
mogelijkheid mochten doen gevoelen.
De heer Van IJsselsteyn zal op zijn
studiereis worden vergezeld door den
heer I. P. de Vooys, inspecteur van
den arbeid te Deventer.
Het oude Beursterrein te
Amsterdam.
De onderhandelingen, welke gaande
zijn over den verkoop van het oude
Beursterrein te Amsterdam zijn ge
baseerd op het plan, om op dat terrein
een groot hotel met daaronder lig
gende winkels te stichten. Het kapi
taal daarvoor ia door een combinatie
van Amsterdamsche ingezetenen bijeen
gebracht. De moeilijkheid was tot
dusver het nemen van een beslissing
omtrent het definitieve plan, waarvan
deze bebouwing een «onderdeel moet
uitmaken.
De nieuwe mailbooten der
„Zeeland.
Hoewel op 1 November de termijn
verstreken was, waarop de aanbiedin
gen konden worden ingezonden voor
het bouwen van de drie nieuwe mail-
booten, is nog geen beslissing genomen
waar de booten gebouwd zullen wor
den.
Het havenbedrijf.
Naar men aan „Het Volk" meldt,
is ZE. Minister Talma thans een
onderzoek begonnen naar de moge
lijkheid eener wettelijke verkorting
en regeling van den werktijd in het
havenbedrijf.
Daartoe zijn zoowel te Amsterdam
als te Rotterdam inlichtingen van de
vakvereenigingen ingewonnen.
Pacificatie op Ceram.
Blijkens een uit Ned.-Indië ont
vangen telegram werd op 21 Oct. j.l.
eenpatrouillein Ahiolo(Midden-Ceram)
beschoten, waarbij gewoDd werden 2
Europeesche militairenwaarvan sedert
één is overleden en 2 inlandsche
militairen, allen beneden den rang
van officier, zoomede een dwangarbei
der. De aafivailers werden terugge
slagen.
De „N. Rott. Ct." teekent bij dit
telegram uit de „St. Ct." aan:
Op Ceram is men nog altijd doende
met het pacificeeren van dat eiland.
Daartoe worden voortdurend de kam
pongs door patrouilles bezocht. Een
dier patrouilles schijnt blijkens boven
staand telegram weer eens beschoten
te zijn. Vooral in Aniolo past de be
volking dit middel om haar ontevre
denheid aan den dag te leggen, toe.
Reeds meermalen werd vandaar een
dergelijke beschieting gemeld. Door
het zeer zware terrein zijn de onzen
De vrome kloosterzuster Brigitta
Zag haar levensuren ten einde spoe
lden. Zij Rad haar zestig jarigen leef
tijd gesleten in moeilijkheden en ont
bering, vol geduld gedragen. Vele
jaren achtereen was zij voor haar
kloosterlingen een toonbeeld geweest
yan deugd, ean toonbeeld vooral van
reinheid des harten en van chr.Lstelij-
ken ootmoed. Daarom weenden alle
kloosterzusters heet© tranen van
droefheid, nu de vrome Brigitta op
het puut stond van deze wereld te
scheiden.
Onder de omstanders, jdie haar
stervenssponde omringen, zien wij
ook een negentienjarig meisje, die
iniet het kloosterkleed draagt, maar
lals oud-leerlinge der kloosterschool
in Zuster Brigitta, haar innig gelief
de onderwijzeres vereert. iWederkee-
rig wordt zij door Zuster Brigitta
als een dochter1 door ha,ar moeder
bemind.
De kranke had eenig© oogen blik
ken in stilte gebeden. Daarna ver
zocht zij de omstanders haar een
wijle te verlaten, en riep zij het
meisje bij haar legerstede en sprak
haar aldus aan.
„Agatha, mijn uren zijn geteld.
Welaan, ontvang de erfenis van ©en
stervend© en beloof mij de voorwaar
den te zullen vervullen, waaronder
zij u gegeven wordt,"
„Uw woorden vervullen mij met
droefheid," zei het meisje snikkend.
„O, uw einde is nog piot da,ar; de
goede Goid zal u mij niet ontnemen."
„Ja, mijn kind, mijn einde nadert
met rassche schreden. In het onder
ste vak van dit kastje zult gij een
klein kruisje vinden. Breng dit nu
hier."
Het meisje gehoorzaamde en de
stervende vervolgd©
„Beschouw dit kruis als ide laat
ste gedachtenis van uw weldra ont
slapen leermeesteres en moederlijke
vriendin, maar ik herhaal 't
dit is een erfenis, aan welker bezit
de vervulling van een voorwaarde
is verbonden Luister paar hetgeen
ik u ga, verhalen, maar onderbreek
mij niet. Mijn kindsheid en jeugd
bracht ik door vierre van hier, en
wellicht zou ik nooit de heilig©
kloostergelofte hebben afgelegd, zoo
niet een gebeurtenis, die ©en onuit-
wischbaren indruk op mij maakte,
mij ernstig gestemd en mij ten diep
ste overtuigd had van de nietigheii
des aardschen levens.
„In de nabijheid van mijn woon
plaats bevond zich een uitgestrekt
woud, dat berucht was wegens de
vele euveldaden, daarin gepleegd.
Midden in dat woud stond ©en kerk
je, dat reizigers en voorbijgangers
vaak bezochten, nu eens om beschut
ting te vinden tegen stormen en op-
weders, dan weer om God te dan
ken, dat hij hen voor onheil bewaard
had, en om Hem te smeeken, hun
zfjn machtigen bijstand te blijven
verleenen.
„Ook ik had op zekeren keer in
dat kerkje een schuilplaats gezocht
tegen een geweldig onweer, toen ik
na, verloop van eenige oogenblikken
een akelig geschrei vernam, dat al
nader en pader kwam. Nauwelijks
had ik den tijd, om mij sidderend
van angst en vreeze achter het al
taar te verbergen, toen vier roovers
over den drempel va,n het kerkge
bouw traden; zij sleurden ean grijs
aard en een meisje met zich voort.
De gevangenen smeekten om hun le
vensbehoud Koude spot was het
eenig antwoord. De grijsaard bad
om ten minste het leven te sparen
van het meisje,, zijn teergeliefd©
dochter. Maar ook dit was te ver
geefs.
„Toen kuste het meisje innig een
kruis, dat zij bij zich droeg en zei:
„Zonder den wil van den goddelij-
ken Verlosser zal geen haar op mijn
hoofd gekrenkt worden.Op het
zelfde pogenblik zopk zij op den
grond, getroffen door een der on
verlaten. De vader riep hartver
scheurend „Gods vloek dale neder
over de moordenaarsGods vloek
over him kinderen en kindskinderen
Een verscheurd vaderhart roept de
straf des hemels over uw hoofden
af." Ook zijn mond werd gesloten:
doodelijk gewond zonk ide ongeluk
kige stervend ineen. Na deze euvel
daden maakten de booswichten zich
ijlings uit de voeten, en ik ijlde naar
huis om te berichten wat ik had
bijgewoond. De dorpsbewoners snel
den te wapen, en toegerust met
draagbaren togen zij naar het ont
wijde kerkgebouw en brachten de
ongelukkigen naar hot huis mijns
vaders.
„De vader had reeds den geest ge
geven, de dochter leefde nog twee
dagen onder de bitterste smarten en
we vernamen van haar, dat zij op
hun tocht naar het verafgelegen va
derland door 'ie schelmen waren
overvallen. Korten tijd voor h&ar
afsterven gaf zij mij als gedachtenis
een kruis. Het was het kruis, dat
gij nu van mij ontvangt. Zij ver
zocht mij, eiken dag mijns levens
vóór dit kruis mijn gebeden te stor
ten, opdat de vloek haars vaders
zou afgewend worden van de moor
denaars. Dit kruis was voor mij
de erfgift van een stervende. Laat
het dit ook voor u zijn."
Zuster Brigitta legde 't. moed©
hoofd weer op het kussen neer. Agar
tha sloeg een weemoedigen blik op
het aandenken, dat de sprakelooz©
getuige was geweest van een vloek
een moord. „Hier zijn vlekken," zei
zij en zij poogde het kruisje van
die smetten te zuiveren.
Wordt vervolgd.)
