DAGBLAD voor NOORD- en
-HOLLAND.
Onze kleine Admtenilën.
i@v©sf 29-SI 33, Haarlem
BUITENLAND.
BINNENLAND.
Slechts tiuee letters.
WOENSDAG II NOVEMBER 1908.
33ste jaargang No. 6735
Bureaux van Redactie en Administratie:
Intercommunaal Telefoonnummer 1426»
De uitslag van
Velsen.
^nUllLLfclO*
;Y 6
HEME HMRLENSCHE COURANT
ABONNEMENTPRIJS:
Per 8 maande» reor Haarlemf jl,8S
Voor de plaatsen, waar een agent i« gevestigd (kom der gemeente) „'1.85
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post „il.80
Afkonderljjke nummers 0,06
PRIJS DER ADVERTENTIÊN:
Van 16 regelsffl,99 (eontantf ft,80
Hike regel meer0,19
Groote letters naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 98 cent per advertentie a contant.
1000
Alle betalende abonnés op dit blad, die fnghet bezit eener verzekeringspolis zijn, zijn volgens de bepalingen op de polissen vermeld, tegen ongelukken verzekerd voor
ftVLDBHT b j
verkec van
étn
wijsvinger.
«ULDBH bg
levenslange onge
schiktheid tet
werken.
400
GULDEN b(j
overlijden.
300
GULDEN bij
verlies van ée»
hand of voet.
150
GULDEN bij
verlies van
een oog.
100
GULDEN bij
verlies van
éen duim.
15
«9M>V bjj
verlies van
éen anderen
vinger.
De uitkeering dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij „Ocean", Bijkantoor voor Haarlem, Nieuwe Gracht 11.
Ter voorkoming van misverstand zul
len vanaf Donderdag 12 November
onze kléine advertenti'én dienstaanbie
dingen na.) die tegen 25 cents per an
nonce of 50 cents bij driemaal plaatsing
morden opgenomen, in een bepaalde ru
kriek worden geplaatst, die tot opschrift
sai dragen:
KLEINE ADVERTENTIÊN.
Voor deze advertenti'én zal bij con
tante betaling zooale tot nu toe 25 cents
voor éen plaatsing en 50 cents voor drie
plaatsingen worden berekend; bij niet
contante betaUng worden deze beide be
dragen met 10 cent verhoogd voor admi
nistratiekosten.
Voor iederen regel boven het maximum
van zes regels zal bij eenmalige plaatsing
5 cents extra, bij driematige plaatsing 10
cents extra worden berekend.
Bij advertenti'én, onder deze rubriek en
tegen dat goedkoop tarief te plaatsen,
moeten uitdrukkelijk worden vermeld de
keide woorden kleine advertentie.
Annonce)i, waarbij deze laatste opgave
niet is vermeld, worden als gewone ad
vertenti'én tegen het gewone tarief on
middellijk achter de familieberichten ge
plaatst.
DE ADMINISTRATIE.
Da,t de Christelijke eandidaten in
Velsen zouden wondein gekozen,
daarvan waren we wel van te voren
overtuigd
[We kennen den weerzin tegen het
Netsoher-régime onder de Velsen a-
fen te goed, dan dat we ons door het
luidruchtig geschetter en verkie-
singslawaai van dien kant zouden
hebben laten overbluffen.
Maar dat de meerderheid zóó
enorm zon wezen als nü is gebleken
ivan tweehonderd tot vierhonderd
stemmen boven den verst-komenden
radicaal, dat hadden we nog niet
durven hopen
De schitterende overwinning van
gisteren is een hoogst verblijdend
feit! In velerlei opzicht.
Vooreerst, omdat de meerderheid
van den Raad van Velsen nu
Rechts is geworden. Baron van
Tuyll zullen we mogen scharen on
der de Ckristelijken, en dan is hun
(aantal op dit oogenblik acht, tegen
zeven anti-clericalen-
Voorts, omdat de wethouder Net-
«ehcr door deze schitterende victorie
der verbonden Rechtsche partijen,
©en persoonlijk échec heeft geleden,
dat hem leert hoe zijn korte vleug
van populariteit door 's mans eigen
schuld is geëindigd.
En ten slotte, omdat Ajntirevolu
tionairen en Katholieken bij deze
verkiezing zich trouwe bondgepoo-
ten hebben getoond, mannen van hun
woord.
De stemmencijfers op den Katho
liek en den Antirevolutionair uitge
bracht, zijn zoo goed als gelijk,
dat toont de bewonderenswaardige
en lofwaardige eendracht, die tus-
schen de verschillende Christelijke
partijen heerscht, en die een goede
belofte is voor de toekomst
Dat baron Van Tuyll van Seroos-
kerken daarenboven nog een 150
stemmen verkreeg, was te verwach
ten.
Want baron Van Tuyll, die te
recht een te Velsen zoo geziene per
soonlijkheid is, heeft behalve de-
Christelijke stemmen nog een kleine
tweehonderd stemmen gekregen van
vrijzinnig-democraten, gelijk de
stemmencijfers duidelijk aanwijzen!
Immers de vrijzinnig-democraat
Meijer heeft precies zóóveel stem
men minder dan zijn partijgenooten,
als de heer Tuyll méér stemmen
kreeg dan de twee ander© gekozenen.
Nogmaals duseen driedubbel bra
vo voor de Christelijke kiezers in de
gemeente Velsen.
Moge deze schitterende overwin
ning het begin zijn van het einde der
verderfelijke en hatelijke Netscher-
autocratie; en de voorbode van het
rugkeeren der eendracht vrede en
yeln hetere toestanden in de gemeente
V eisen
DUITSCHLAND.
De afstraffing des Keizers.
[We hebben van He week al gezegd,
dat er een groote komedie zou ver
toond worden in den Rijksdag.
De leiders van de bloc-p^axtij©n,
zouden Van Bülow interpelleeren,
eens de waarheid zeggen over da
uitlatingen des Keizers, maar
het vertrouwen in den kanselier die
een zoo nuchtere en zorgelooze per
soonlijkheid bleek, moest niet wor
den opgezegd, want anders valt het
bloc
Het bloc, staat Idus hoven het rijks
belang i.
'tls ook zoo uitgekomen.
De leiders der blocpartijen, Ban-
inerman vooral, hebben heftig tegen
den Keizer en de onverantwoorde
lijkheid Van -dien gepraat tegen jour
nalisten, vreemden en vrienden uit
gevaren, maar de kanselier is ge
spaard.
Eigenlijk gezegd was de rede van
Bannerman de groote woordvoer
der en verreweg do heftigste spre
ker een duchtige afstraffing des
Keizers.
Alle landen zijn Idoor de open
baarmaking van des Keizers woor
den ontzet en verbaasd geweest, zei-
de hij, en de critiek was overal een-
voudig-vernietigend. Bannerman
wees er op dat de monarchisten wel
niet van hun gevoelen zullen veran
deren, maar dat zulke dingen ko
ren op den molen der sociaal-demo
craten zijn: hoe hooger men staat,
des te voorzichtiger moet men .we
zen
Op de noodzakelijkheid va,n consti-
tutioneele waarborgen wees echter
geen der bloe-sprekers
Nadat de andere partijen nog even
hun hart gelucht hadden uitgeno
men het Centrum, wat hoogst teeke-
nemd is! - kwam Von Bülow; aan
het woord.
Von Bülow's antwoord.
De Rijkskanselier heeft heel zoet
jes en net geantwoord op al dis aan
tijgingen.
Hij begon te vertellen', dat het be
wuste interview van de „Daily Te
legraph" in verschillende opzichten
„niet geheel juist" is: het veelbe
sproken veldtochtplan tegen de Boe
ren was niet een plan van den staf,
maar alleen „eenige zuiver-academi-
sehe gedachten" die de keizer aan ko
ningin Victoria, overbriefde.
Over de groote zaak waarop het
Voor het Duitscbe volk het meeste
aankomnt, jn.l. hoe voortaan „de per
soonlijke politiek des Keizers" op
zekere wijze uitgeschakeld zal wor
den, daarover wist Von Bülow
slechts het volgende te zeggen
„Het inzicht, dat zijne uitlatingen
in Engeland een niet verwachte uit
werking hebben gehad, in Duitsch-
Land echter een diepgaande beroe
ring en een smartelijke droefenis op
wekten, za,l Z. M. den Keizer er
toe leiden in de toekomst ook m zijn
particuliere gesprekken zich een zoo
danige terughouding op te leggen
als voor een eenvormige politiek en
voor het gezag dor kroon een drin
gende eisch is. [Ware dit niet zoo,
dan zou noch ik noch een mijner op
volgers daarvoor de verantwoorde
lijkheid kunnen dragen".
Von Bülow gaf de verzekering
deze vaste overtuiging (van het in
zicht des Keizers) „heb ik in deze
moeilijke dagen gekregen."
Da,t is alles wat het Duitsche volk
en den Rijksdag als waarborg tegen
een toekomstige herhaling van de
Keizerlijke particuliere politiek door
den rijkskanselier geboden werd.
Tot slot bespeelde Von Bülow op
de gebruikelijke wijze de snaren van
de patriottische harp. De ernst van
den toestand zeide hij gebiedt
voor het buitenland geen zwakheid
te toonen, om tet een ongeluk geen
ramp te doen geboren worden.
Men ziet, da,t de kanselier zich er
met beminnelijke gemakkelijkheid
van af maakte
Na al het verschrikkelijk lawaai
dat over de zaak is gemaakt, is deze
nuchtere uitslag wel ietwat verbluf
fend
De keizer en Zeppelin.
De keizer heeft gisteren een opstij
ging van Zeppelin's luchtschip bijge
woond, waarbij de vorst van Fürsten-
berg mee de hoogte in ging. Men dacht
dat het de keizer zelf was, en juichte
enorm, doch deze was op het meer
gebleven, waar hij per stoomboot den
ballon volgde.
's Middags werd graaf Zeppelin aan
de keizerlijke tafel genood, en door
den keizer met de hooge ridderorde
van den Zwarten Adelaar vereerd.
FRANKRIJK.
Het einde van het conflict.
De rnzie tusschen Duitschland en
Frankrijk over het Casablanca-incident
is als een nachtkaars uitgegaan.
Te Berlijn is door Van Kiderlen
Wachter, den waarnemenden staatssec
retaris van buitenlandsehe zaken, en
Cambon, den Franschen gezant, de vol
gende overeenkomst geteekend:
„De Duit6che en de Fransche regee
ring betreuren de gebeurtenissen, die
op 25 September 1908 te Casablanca
zijn voorgekomen en die door het
gebruik maken van geweld door
ondergeschikte ambtenaren tot erger
lijke dadelijkheden leidden. Zij be
sluiten alle daarbij gerezen vraagstuk
ken aan een scheidsgerecht voor te
leggen. Met wederkeerig goedvinden,
verbindt elk van de twee regeeringen
zich haar leedwezen over de hande
lingen van bovengenoemde ambteneren
tete spreken, in overeenstemming
met de beslissing, die de scheidsrech
ters over de feiten en de rechtsvraag
zullen vellen."
CHINA.
De keizer ziek.
Reeds sinds eenigen tijd komen
onrustbarende berichten uit China
over de ziekte des keizers.
Het schijnt, dat deze nu opeens
heel ernstig is geworden, en daar
bovendien de oude keizerin-weduwe
ziek is, staan de staatszaken stil en
vreest men zeer.
Een Ministerieel bezoek.
Z.E. de Ministers Kolkman en Be
vers bezochten Zondag Venray, waar
in een klooster een dochter van mi
nister Kolkman werd geprofest.
Dominé of Kamerlid?
Naar aanleiding van het besluit,
door de Synode der Ned. Herv. Kerk
genomen, dat het predikambt voortaan
onvereenigbaar is met het lidmaat
schap van de Tweede Kamer der
Staten Generaal, is aan mr. dr. J.
Schokking, predikant te Dordrecht,
onderstaand adres aangeboden, voor
zien van vele handteekeningen:
„Ondergeteekenden, lidmaten der
Ned. Herv. Gemeente te Dordrecht;
kennis dragende van het besluit der
Kerk, dat in het vervolg het predik
ambt onvereenigbaar is met het lid
maatschap der Tweede Kamer der
Staten-Generaal: gevoelen zich gedron
gen, met allen ernst de hoop uit te
spreken, dat bij de keuze waarvoor
u gesteld zult worden, God uwe be
slissing aldns moge leiden, dat gij
als predikant voor de gemeente Dor
drecht behouden blijft en voor de
Ned. Herv. Kerk nog lang ten zegen
zijn moogt." („D.Ct.")
Jhr. mr C. H. Backer, f
Maandag is te Amsterdam over
leden de heer Jhr. mr. C. H. Backer,
oud-president der Amsterdamsche
Rechtbank.
De heer Backer had een lange
rechterlijke loopbaan achter zich.
Aanvankelijk was hij substituut offi
cier bij de Amsterdamsche Rechtbank
vervolgens advocaat-generaal bij het
Amsterdamsche Gerechtshof en einde
lijk van 1877 tot 1 Januari 1893
president van de Arrondissements
rechtbank aldaar.
De Wereldtentoonstelling te Brussel.
Aan de leden van de Tweede Kamer
is het volgende adres gezonden door
beoefenaars en bewonderaars van het
Kunstambacht:
Ondergeteekenden, hebben tot hunne
groote teleurstelling kennis genomen
dat de Tweede Kamer der Staten-
Generaal het wetsontwerp tot verhoo
ging van het Xde hoofdstuk der
Staatsbegrooting ten behoeve der uit
gaven voor de Wereldtentoonstelling
te Brussel, verworpen heeft.
Het Nederlandsche kunstambacht
heeft zich in de laatste jaren geleide
lijk doch krachtig ontwikkeld en heeft
in den vreemde groote waardeering
geoogst; de Brusselsche Tentoonstel
ling zal derhalve een gunstige gele
genheid bieden, niet alleen om bui
tenlandsehe verbindingen aan te knoo-
pen, doch tevens, daar ze door tal
rijke welgestelde Nederlanders zal
worden bezocht, om de vruchten van
haren arbeid onder de aandacht van
belangstellende landgenooten te bren
gen.
Reeds sedert geruimen tijd hadden
de voornaamste artisten en leiders van
werkplaatsen op het gebied der ver
sierde kunsten en kunstambachten
het voornemen op deze Tentoonstel
ling, met de voortbrengselen van de
beste in Nederland werkzaam zijnde
krachten, een afzonderlijk, op artis
tieke wijze ingericht geheel, te vormen:
zoodat Nederland op dit gebied op
zeer waardige wijze zou vertegenwoor
digd worden.
De ontwikkeltng van ons kunstam
bacht ging gepaard met groote krachts
inspanning; zoowel op financieel als
op artistiek gebied werden aanzienlijke
offers gebracht. Talrijke werkplaatsen
werden ingericht, terwijl duizenden
werkkrachten die in de verschillende
bedrijven van bet kunstambacht werk
zaam zijn, daarin hun bestaan vinden.
Het bevorderen van zijne belangen
behoort de halve tot de economische
vraagstukken die vooral in dezen tijd
ernstig onder de oogen moeten worden
gezien.
Daar het kunstambacht voor een
groot deel door den artistieken factor
zijner producten wordt beheerscht,
heeft het eene internationale beteeke-
nii gekregen en is het aanknoopen
van bnitenlandsche verbindingen, waar
toe de Brusselsche Tentoonstelling
eene bijzondere gelegenheid biedt, voor
zijn bestaan eene levenskwestie ge
worden.
Eene waardige vertegenwoordiging
zon zonder Staatshulp niet tot stand
kannen worden gebracht; redenen
waarom ondergeteekenden zich met
den meesten eerbied tot Uwe hooge
Vergadering richten met het dringend
verzoek om vooralsnog op de Staats
begrooting van 1908—1909 en 1910
voor genoemde Tentoonstelling een
bedrag beschikbaar te stellen, dat
voldoende zal zijn om de eer van Ne
derland op deze wereld wedstrijd hoog
te houden.
Ben bijzonder gezantschap bij
den Paus.
Reuter seint uit Rome:
Z. H. de Paus heeft het bijzondere
gezantschap, dat de geluk wenechen van
de Koningin der Nederlanden kwam
overbrengen, ontvangen. Het gezant
schap werd met vorstelijke eer ont
vangen door de pauselijke garde in
groot uniform. Mgr. Grabinski, de
ceremoniemeester, t©geleidde de missis
tot de troonzaal, waar de Paus haar
met zijn hofhouding opwachtte. Het
hoofd van het gezantschap, Jonk-
beer van de Poll, las een adres voor
en stelde den Paus een eigenhandi-
gen brief van de Koningin der Neder
landen ter hand.
De Paus sprak zijn dank uit en ver
zocht het hoofd van de missie hem te
volgen naar zijn particuliere apparte
menten, waar hij een gesprek met
hem voerde en de overige leden van
het gezantschap ontving. Vervolgens
begroette het gezantschap nog den
staatssecretaris, kardinaal Merry del
Val.
Uit Rome wordt aan „De Tijd" ge
seind
Zondagavond arriveerden alhier de
leden van het buitengewoon gezant
schap van H. M. de Koningin naar
den Paus, jhr. Van de Poll en graaf
Dumonceau, de eerste, ingevolge van
een zeer vriendelijke wensch van H.
M. de Koningin, vergezeld door zijn
beide dochters. Ter officieele ontvangst
waren aan het station aanwezig twee
kamerheeren van Zijne Heiligheid, nl.
de Iersche markies Max Swiney en
baron Roder van Diersburg. De trein
kwam aan met twee uur vertraging.
Het gezantschap, hetwelk zijn intrek
heeft genomen in het „Hótel du
Quirinal", begaf zich gisterochtend
te half twaalf naar den kardinaal
staatssecretaris, Zijne Eminemie Mer
ry del Val, ter overhandiging der
geloofsbrieven en bracht daarna een
3)
Slechte één ding getuigde sterk
■tegen haar: Rat was minder haar
verzet, den koffer te laten openen.
het touw er om hoen kon daar
aan de reden zijn (dan wel het feit,
dat ik hare eigen dochter haar hoor
de toefluisteren: „Ik heb het u im
mers vooruit gezegd, maar u wilde
te Londen volstrekt het touw er om
gebonden hebben en dat is juist ge
schikt argwaan op te wekken."
ÏMaar zelfs deze woorden konden,
Wel beschouwd, 'n algemeen© be tee
kenis hebben, en vermoedelijk zou
t allerergste geval blijken, dat de
bloeder, nadat de daad gepleegd was,
slechte als handlangster had ge
diend.
klaar de dochter? Er scheen vteel
meer reden te bestaan, haar te wan
trouwen. Zij bezat, zooals reeds ge
legd, iets energieks in haar ma-
dier van doen en zag er nu juist
diet naar uit, alsof zij voor 'n klein
geruchtje vervaard was. Evenwel
diag men een argelooz© jonge dame,
die in gezelschap van haar moeder
ïnist, niet maar zoo klakkeloos van
oen zware misdaad beschuldigen.
Dok zullen er weinig jonge dames
zijn, die in haren koffer een lijk
vervoeren.
Mejuffrouw Simpson was in het
oog loopend bezorgd geweest, ha
ren kofier voor openmaken te vrij
waren. In de gegeven omstandigheid
moest zulks natuurlijk verdacht
schijnen. Daarbij kwam [nog een an
der punt, hetwelk van nog grooter
belang1 scheen. Zij had geweigerd
den jtesten sleutel te verstrekken.
Welke andere reden kon zij daarvoor
hebben, dan het streven, koste wat
kost, het openen van den koffer te
vertragen in de hoop, dat de beambte
wellicht zich tevreden zou stellen
met het doorzoeken van 'n ander
stuk bagage. Zij had herhaaldelijk
verzekerd, dat de gebezigde sleutel
de juiste was. Dat was klaarblijke
lijk niet het geval en derhalve had
zij gelogen.
Alles wees er op, dat mejuffrouw
Simpson den griezeligen inhoud van
haren koffer kende. En dat was zeker
op zich zeiven beschouwd hoogst op
merkenswaardig. Hiervan uitgaan
de, kon alles mogelijk zijn.
Niettemin kon ik mij zei ven niet
overtuigen, dat mejuffrouw Simp
son inderdaad de moordenares was.
Indrukken en gewaarwordingen,
wanneer er juist rekening mee ge
houden wordt, kunnen er veel toe
bijdragen, een goed detective van
iemand te maken. Ik had den in
druk, dat mejuffrouw Simpson niet
de moordenares zou blijken té zijn,
alhoewel zij ©ogenschijnlijk in een
of ander© betrekking tot de misdaad
stond. In welke betrekking?
dat moest de tijd leeren.
Heel dat geheimzinnige voorval
ging toij eigenlijk niemendal aanik
geef zulks grif toe. Ik had geen
recht het te onderzoeken en na. te
pluizen en ook maar weinig gelegen
heid daartoe, en niettemin voelde ik
op 'n onverklaarbare wijze mii tot
die zaak getrokken.
Telkens keerden mijne gedachten
naar dat afgrijselijke tooneel in het
tolkantoor terug. Dat smalle gelaat
met die starende oogen scheen mij
uit alle winkelkasten aan ie zien.
Wie had die arme vrouw vermoord
Waarom werd zij vermoord Of ik
wilde of niet, ik moest mij voortdu
rend met deze twee vragen bezig
houden.
III.
Terwijl ik zoo door de straten
voortslenterde, schoot mij te binnen,
dat ik te Parijs een kennis had,
door wien ik wellicht iets naders
betreffende deze geheimzinnige zaak
zou kunnen te weten komen.
Wanneer er 'n karweitje op Ret
vasteland te doen viel, kozen mijn
patroons altijd mij daartoe uit, om
dat ik in mijn jeugd uitmuntend de
Eransohe taal had geleerd. Zoo was
ik dan ook eenige maanden gele
den in dienstzaken met een Parij-
schen commissaris van politie, 'n ze
keren heer Passet, in aanraking geko
men. [Wij hadden een poosje met
eikaar gewerkt en waren in de bes
te verstandhouding .gescheiden- Se
dert had ik dien heer niet weer ge
zien; nu echter besloot ik, hem op
te zoeken.
Ik vond den ambtenaar in zijn
klein bureau, niet ver van het Pan
théon, daar was zijn politiedistrict.
Mijnheer Passet was blijkbaar zeer
verheugd met mijn bezoek, doch gaf
aan zijn blijdschap wat al te woor
denrijk lucht, ten minste naar En-
gelschen smaak. Tot nu toe wist
hij nog niets van hetgeen er aan
hot Noorderstation gebeurd was. Ik
bekende hem openhartig, dat het ge
val mijn belangstelling had gaande
gemaakt en ik gaarne den gang van
het onderzoek wilde volgenook
voegde ik er bij, dat de Fransche
regeering misschien nut kond©
trekken uit mijn toevallige aanwe
zigheid.
En nu was het geluk mij inder
daad gunstig. Maar neen, dat is
te veel gezegd. Want wel be
schouwd lag er toch eigenlijk mets
merkwaardigs in het feit, dat mijn
heer Tassat, wien de zaak in t ge
heel niet aanging, verschillende col
lega's kende, die daarmede zouden
te doen krijgen.
Toevallig was de commissaris van
het betreffende district een neef van
hem, en hij bood zich oogenblikkelijk
aan, mij bij hem te brengen. Hij
had nog slechts een half uur dienst
en ik moest in dien tijd mijn onge
duld zoo goed als het ging bedwin
gen. Ik amuseerde mij met de on
telbare kleine plichtplegingen gade
te slaan, die bij het Fransche po
litiewezen in zwang zijn. Niette
min zijn de Fransehen uitnemende
politiemannenvooral de gendarmen
en de veiligheidsdienst is in Frank
rijk uitstekend georganiseerd-
Eindelijk was het halt uur ver
streken en mijnheer Passet sloot zijn
lessenaar af. W ij stapten in een
huurrijtuig eD reden den verren af
stand tot aan bet noorderstation der
stad. Daar vonden wij in eenzelfde
klein bureau den heer Gaston Tas-
sak den neef van mijn kennis Leo.
Hij wist reeds van een en ander om
trent hetgeen er in het tolkantoor
had plaats gehad. Hij had den ge-
heelen avond van niets anders* ge
hoord, van niets anders gesproken,
aan niets anders gedacht. Het was
een zenuwachtig, spraakzaam man
netje; naar mij dacht nu juist niet
bijzonder geschikt voor politie-com-
missaris. Maar men vergist zich
licht, als men te overijld een derge
lijk oordeelt velt.
Bij deze gelegenheid was hij. meen
ik, nog bijzonder opgewonden we
gens de moeilijkheden, die dit min
of moer gcv^J. liiditn
veroorzaakte. Natuurlijk sprak en
verstond hij slechts zijn moedertaal
bij de Fransche ambtenaren is
het juist zoo als bij onze Engelsche
en daar de gearresteerd© dames
vreemden waren en de koffer uit
het buitenland kwam, maakte dit
het heele onderzoek voor hem inge
wikkeld. Daarbij klaagde hij, dat
de hem toegewezen tolk niet voor
z n taak berekend was. Hij nam
derhalve zeer bereidwillig mijn aan
bod aan, hem naar best vermogen be
hulpzaam te zijn.
Op de eerste plaats verhaalde hij
ons nauwkeurig, hoe de zaak op het
oogenblik stond. De bejaarde dame
was nog niet tot bewustzijn terug
gekeerd. Zij ijlde en was op raad
van den gerechtelijken geneesheer
naar het gasthuis gebracht. De com
missaris geloofde niet, dat zij ern
stig in het geval betrokken zou
worden.
De jonge dame en het dienstmeisje
hadden een voorloopig verhoor on
dergaan. Laatstgenoemde was niet
eens in staat geweest, de identiteit
van den doode aan te gevenzij be
weerde beslist, haar nooit te voren
te hebben gezien. Niettemin werden
door haar getuigenis twee punten
geconstateerd.
(IForcfe vervolgd.)
