fe
DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
9
BUITENLAND.
BINNENLAND.
KiinSepiauisvesl 2S««Sl-339 Haarlem
Slechts twee letters.
yjVRIJDAG 13 NOVEMBER 1908.
33ste Jaargang No. 6740
Per S ntannëe* veer Haarlem
Voor «le jriantgea, waar een agent is gevwtigd (ken der gei
Voor de overige plaatse* in Nederland franco per post,
Afzonderlijke nummers
icente)
1,85
1.35
1.80
,0,0S
Bureaux van Redactie en Administratie
Intercommunaal TeEefoonnummer 1426.
Van 1—fi regel*f8,80 (contant) f8,50
Elke regel meer8,18
©reete letters naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 cent per advertentie a contant.
Alle betalende abonnés op dit blad, die in^het bezit eener verzekeringspolis zijn, zijn volgens de bepalingen op de polissen vermeld, tegen ongelukken verzekerd voor:
één
wijsringer.
6ULBBN bij
verlies va a
éen anderen
vinger.
De uitkeering dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij „Ocean", Bijkantoor voor Haarlem, Nieuwe Gracht 11.
DUITSCHLAND.
De algemeene indruk.
Zonder hier de verschillende pers
stemmen aan te halen, kan toch wel
geconstateerd worden, dat de alge
meene indruk over de debatten in den
Rijksdag ontzaglijk teleurstellend is 1
De hoofdgedachte van alleseen
Vaarborg dat de keizer voortaan zijn
kiond niet meer zal voorbijpraten en
geen confidenties meer doen zal aan
Jan en alleman, die hoofdgedachte
is niet vervuld 1
En dat houdt de ongerustheid
gaande.
De zaak is dan ook nog niet uit,
«n er kunnen nog onverwachte dingen
gebeuren 1
FRANKRIJK.
Misère in de wijndistricten.
Het .raat in ide zuidelijke departe
menten van Frankrijk weer qardig
den weg op der misère.
Men oordeelt da,t een derde gedeel
te der bevolkin.tr zal moeten omko
men v%n honger, als er niet spoedig
geholpen wordt, daar er geen werk is
«n geen inkomsten
Oorzaak: er is te veel wijn. De
wijn, het eenig middel van bestaan,
krengt geen geld meer op, de produc
tie is t* groot tegenover het
Verbruik-
ENGELAND,
Evenredige vertegenwoordiging.
Minister Asquith heeft een com
missie ten gehoore ontvangen, die
kern kwam vragen in de verwachte
voorstellen der regeering tot wijzi
ging rapt het kiesrecht het beginsel
,Van evenredige vertegenwoordiging
op te nemen.
De minister verklaarde voor dit
beginsel zeer veel te gevoelen, en zei-
de toe onverwijld te zullen overwe
gen het doen instellen van een on
derzoek na au' het meest aan te beve
len stelsel ran evenredige vertegen
woordiging-
DE BALKAN.
Bulgarije en Turkije.
't Is loven en bieden.
Turkije vraagt de kleinigheid van
258 milüotn guldens voor den Oriënt-
spoorweg.
Bulgarije biedt er 60 millioen.
En daar de twee partijen in het
onderhandelen als echte j oden te werk
gaan, bestaat er wel kans dat ze op
een 150 millioen tot o version stemming
zullen raken
Serviö.
In Servië rommelt het nog steeds.
De mogendheden hebben weer eens
een hartig woordje gesproken te Bel
grado om Servië aan te raden, zich
kalm te houden.
Maar de kroonprins gaat met zijn
bloeddorstige redevoeringen steeds door
en wisselt op dit oogenblik telegram
men met Athene, Boekarest en Mon
tenegro.
De stemming in Belgrado is dan ook
onder het volk steeds voor den oorlog,
een correspondentdie er een reis
heen deed om zelf zich eens op de
hoogte te stellen, schrijft: „De erva
ringen, die ik vooral in Belgrado op
deed, doen mij vreezen, dat het wer
kelijk tot een oorlog komen zal en
dat Servië, gesteud door Montenegro,
zich op een gegeven oogenblik op de
Donaumonarcbie zal werpen, niette
genstaande het vooruit weet, dat daar
mee geen enkel voordeel te behalen is."
CBINA.
De Chineesche keizerin.
Nu wegens de nog onbekende ziekte
van den Chineesche „Schattankaiser"
weer zeer de aandacht valt op de
keizerin-weduwe, zal de volgende
karaktiseering van deze vrouw bij
velen de aandacht trekken
Deze 70-jarige dame (Tse-Hsi ge-
heeten) is een van de merkwaardigste
vrouwen der wereld. Scherpzinnig,
eerzuchtig, onverschrokken als ze is,
is ze wel eens ironisch „de eenige
man in China" genoemd. Zij was de
moeder van wijlen Keizer Toeng-tsje
en de tante vaa den tegenwoordigen
heerscher. Bij den dood van haar zoon
wist zij, door een stouten staatsgreep
waarbij de dynastieke wet verkracht
werd, te bewerken dat Kwang-soe den
troon besteeg. Sinds is zij de werkelijke
heerscheres3e in China geweest. Wel
heeft ze, bij de meerderjarig verklaring
van Tse-Hsi, afstand gedaan van de
meeste harer bevoegdheden als regen
tes, maar door allerlei slimme kuipe
rijen wist ze weer spoedig alle draden
in hare handen te doen samenkomen.
Kwang-soe, de tegenwoordige Keizer
werd in 1872 geboren en in 1875 door
zijn tante op den troon geplaatst.
Achter de gestalte van zijn tante
verdwijnt de zijne in het niet. 'tls
een man zonder geestkracht. Hij moet
veel houden van Chineesche literatuur
en verzot zijn op muziek.
Verspreide Berichten.
Het groote mijn-ongeluk in Duitseh-
land.
De vreeselijke mijnramp nabij Hamm
in Westfalen is nog erger, dan we giste
ren in onze Laatste Berichten al moesten
vermelden
Er is n. 1. in de schasht, waar de ont
ploffing plaats had, een hevige brand ont
staan, Er waren, zooals we gisteren al
meldden, een 400 mijnwerkers beneden,
waar de ontploffing plaals. Van die 400
zijn een 50-tal lijken al gevonden en een
3Ö-tal levend, doch zwaargewond, opge
haald; meer dan 200 zijn er nu nog be
neden.
Doch vreeselijke toestanddeze
200 kunnen niet meer worden gered 1
Zelts al waren ze levend en ongedeerd,
wat men niet weet, moeten ze aan hun
lot worden overgelaten: de redders kun
nen niet meer in de mijn komen, en de
brandweer is er bezig, de mijn onder
water te zetten
Meer dan 200 mijnwerkers worden als
verloren beschouwd!
Ontzettend!
H. M. de Koningin naar de
residentie.
H. M. de Koningin vertrok om half
een gisteren van het Loo met groot
gevolg naar de residentie.
Hare Majesteit (wandelde naar den
trein, waar zij afscheid nam van den
burgemeester. Er was veel publiek bij
het vertrek aanwezig.
Hare Majesteit kwam om vijf mi
nuten over half vier in de residentie
aan op het perron alleen begroet door
den burgemeester /en den generaal-
gouverneur der residentie. H. M. wan
delde na eenig toeven in de wachtka
mer over het perron langs de straat
naar het paleis, den weg nemende
over het grintpad langs den Koekamp
en verder over de voetpaden van het
Voorhout.
Nader vernemen wij nog:
De koninklijke trein, als naar ge
woonte met twee vlaggen op de
locomotief, welke H. M. de Koningin
van Het Loo naar de residentie bracht,
reed gisteren nog twee minuten vóór
den vastgestelden tijd van $.37 uur
het Staatsspoorstation te 's Gravenhage
binnen.
Het rijtuig door H. M. bezet, hield
voor de vorstelijke wachtzaal stil. Een
schuia oploopende loopplank met
looper bedekt werd rag tegen de
treeplank geplaatst en 't was over
dit zachtbellende vlak dat H. M. het
perron bereikte.
Aldaar vond de Vorstin, die in
donkerpaars najaarscostuum met bree-
den gevederden hoed in dezelfde kleur
gekleed was, ter begroeting aanwezig
den burgemeester der hofstad en den
gouverneur der residentie, benevens
den waarnemendnn stalmeester, jhr.
Van Reigersberg Versluys.
Een vriendelijk woord tot de auto
riteiten en daarna een kort oogenblik
in den wachtsalon van het Hof,
De Rijnstraat tegenover het stations
gebouw stond zwart van de menigte,
die de verschijning van H. M. afwachtte.
De hofrij tuigen stonden gereed,
maar H. M. maakte van het Hare
geen gebruik, want weldra keerde de
Vorstin uit de wachtkamer op het
plankier terug, om langs de kade, die
tegen de huizen van het B«zuidenhout
uitmondt, te voet den weg naar het
paleis te nemen.
Toen H. M., loopende tusschen een
hofdame en den dd. adjudant generaal
Van Tuyll, en gevolgd door e»n lakei,
bij het verlaten van het stationsterrein
in het gezicht kwam, ontstond er uit
den aard der zaak, wegens die onver
wachte en ongewone wijze van aan
komst, eene beweging onder de
saamgepakte menigte.
Het gevoel van verrassing, dat zich
op het oogenblik van het publiek
meester maakte, uitte zich toen nog
niet in gejuich, «n maakte als bij
tooverslag plaats voor een eerbiedige
stilte, een houding die getuigde van
diep besef der beteekenis en reden
van dezen ongewonen wandeltocht.
Opvallend was het zeer welvarend
uiterlijk van Hare Majesteit, na het
tijdperk van rust en weinige beweging
in de jongste maanden op Het Loo
doorgebracht.
■De koninklijke trein werd naar 's-Gra-
venhage begeleid door de heeren
Kiveron, inspecteur der exploitatie
bij de Staatsspoorwegen, Van Hoorn,
sectie-ingenieur van tractie, die H. M.
tot de grens van het stationsterrein
begeleidden.
Met het oog op de voor H. M. ge-
wenschte lichaamsrust, reed ter ver
mijding van schokkende beweging,
de koninklijke trein langzamer dan
anders, werden de wissels op den weg
in matigen gang gepasseerd en had
H. M. gedurende het traject in den
salonwagen op een rustbank plaats
genomen.
De straatweg, dien H. M. in de
stad te voet volgde, was met zand
bestrooid en oneffenheden in de straat
langs de tramrails waren weggenomen
door aanplemping.
Hare Majesteit stak den Bezuiden-
hout schuin over en vervolgde Haren
weg op het voetpad langs den Her
tenkamp.
Dit gedeelte van den weg werd door
H. M. geheel alleen, uitsluitend ver
gezeld van het gevolg, afgelegd. Alleen
de Burgemeester volgde hier het
gezelschap. Bij de Koningsbrug stond
een dichte menigte Hare Majesteit af
te wachten en toen klonk weer zeer
geestdriftig gejuich.
H. M. begaf zich nu, steeds te voet,
door het Korte Voorhout naar het
Lange voorhout tot het afleggen van
een bezoek aan Haar Moeder.
Een zeer groote volksmenigte stond
daar vóór het Paleis geschaard en
juichte, ook blijkbaar ten zeerste
verrast dat de Koningin op deze wijze
zich naar het paleis begaf, H. M.
luide toe.
Ruim een kwartier bleef H. M. ten
Paleize der Koningin-Moeder vertoeven
waarna Zij zich over het verhoogde
schelpenpad van het Lange Voorhout,
tusschen een dichte haag van steeds
juichende menschen, en door de
Heulstraat naar het Koninklijk Paleis
in het Noordeinde begaf.
Ook da&r groote verrazsing van de
saamgestroomde menigte. Toen het
gebruikelijke hoornsignaal der politie
de nadering der Koningin aankondigde,
dacht men ieder oogenblik het Ko
ninklijk rijtuig te zien aankomen.
Maar daar kwam tde Vorstin kalm
met de dames en heeren van Haar
gevolg aanwandelen. Het was eigenlijk,
daar vóór het Paleis, een oogenblik
van beteuterdheid. Maar spoedig daar
na werden luide juichkreten aange
heven. Een groepje trachtte het oude
„Wiihelmn*" in te zetten, maar dat
bleef bij eene uitnemende bedoeling,
als te spontaan gewild blijkbaar en
dus niet voldoende begrepen door de
omstanders.
Hare Majesteit groette minzaam
naar alle kanten en nog eenmaal, op
het borde* van het Paleis, alvorens
binnen te treden.
De politie, onder leiding van den
hoofdcommissaris en commissaris
Olivier, liet toen het volk dichter
naderen, zoodat menigeen nog even
de Koningin kon zien, toen Zij, slechts
enkele oogenblikken, zich achter een
der Paleisvenster» vertoonde en na
een vriendelijke buiging zich in Hare
vertrekken terugtrok.
H. M. werd in het Paleis ontvangen
door den hofmaarschalk graaf Van
Bvlandt.
Dr. Kuyper in de Tweede Kamer.
Men seint ons uit 's Gravenhage
Dr. Kuyper werd heden in de ver
gadering der Tweede Kamer na de
pauze beëedigd als nieuwgekozen
afgevaardigde voor het kiesdistrict
Ommen.
Na de officieele installatie, drukten
velen dr. Kuyper de hand.
Uit de Staatscourant
Bij Kon. Besl. van 9 dezer zijn
benoemd
a. tot ridder in de orde van den
Nederlandschen Leeuw, mr. C. H. van
Tienhoven, voorzitter van het hoofd
bestuur van het Instituut tot onderwijs
voor blinden, te Amsterdam, en H.
J. Lenderink, directeur, tevens hoofd
van het onderwijs van dat instituut
b. tot ridder in de orde van Oranje-
Nassau, A. Pomper, leeraar aan ge
noemd instituut.
KT ederland—V enezuela.
Het geschil.
De „New-York Herald" (Parijsche
editie) ontving het volgende telegram
uit Willemstad
Het koloniaal bestuur maakt de
Nederlandsch-Venezolaanschebriefwis-
seling openbaar betreffende het gerezen
geschil. Alles was reeds bekend, be
halve dat Nederland tegenover Vene
zuela van een verzoenende houding
blijk gaf, door terugroeping uit de
kolonie van den Nederlandschen offi
cier, die tegen Venezuela manifesteerde.
Indische Berichten.
Blijkens een bij het departement
van koloniën ontvangen telegram
werd bij een verraderlijken overval
te Hiligeho op Zuid-Niae een officier
levensgevaarlijk gewond. De aan
vallers werden met een verlies van
vermoedelijk 60 man teruggeslagen.
Do nieuwe m&ilbooten van
de Zeeland.
In de vergadering van commissa
rissen der maatschappij Zeeland, gis
teren in den Haag gehouden, is nog
geen definitieve beslissing genomen
kunnen worden in zake de nieuwe
stoomschepen.
Het nieuwe gebouw der
II ijka verzekeringsbank.
Thans is men begonnen met de
allereerste voorbereidende werkzaam
heden voor den bouw van het nieuwe
gebouw der Rijksverzekeringsbank
het uitzetten, met piketten, van het
terrein. Dit ligt aan de Pieter de
Hooghstraat in onze hoofdstad en
strekt zich uit tot aan de Hobbema-
kade; de grootte bedraagt ruim 3000
M2. De bestekken zijn geheel en al
gereed en binnenkort kan de aanbe
steding tegemoet gezien worden. Er
behoeft niet te worden geheid, wat
den bouw natuurlijk zeer bespoedigt;
het gebouw komt namelijk op een
fundament van gewapend beton.;
Het plan voor het nieuwe Rijksver
zekeringsbankgebouw is ontworpen
door den architect, den heer Evert
Breman. Het wordt opgetrokken in
vakwerkbouw; houten spanten met
metselwerk.
Het Vredespaleis.
De bouw van het Vredespaleis onder
leiding van den architect-ingenieur
v. d. Steur wordt met bekwamen
spoed voortgezet en de fondeering is
bijna gereed.
De hoektoren eischte een speciale
voorziening, zoodat deze fundeering
geseheiden is van het overige gedeelte,
een gedachte, die vooral in de
Byzantijnsche architectuur veelvuldig
toepassing heeft gevonden. Bevatte
het .oorspronkelijk bekroonde ontwerp
van Cordonnier vier torens, met het
oog op de groote kosten zijn, zooals
bekend, hiervan drie vervallen, terwijl
getracht is evenwicht te maken bij
de hoofdfaQsde door een toren en een
topgevel, waarachter zich dan de groote
zaal bevindt.
Ook de platte grond onderging
eenige wijzigingen, d.a. is de bibliotheek
naar achteren verplaatst en het geheel
in details vereenvoudigd, zoodat het
thans ontworpen plan meer aan de
sischen van den dienst beantwoordt.
Bij den bouw zijn drie ingenieurs
uit Delft werkzaam, van wie één spe
ciaal met de studie der interieurs is
belast. („Vad.'O
Een curieus verhaal.
„Het Vaderland" doet in verband
met de jongste keizerhistories in
Duitschland het volgende zonderlinge
verhaal.
't Speelt na den krijg van Engeland
met de Boeren.
„De Duitsche Keizer, waarnemend
hoezeer de ontstemming over Duitsch-
land's houding in Engeland gestegen
was, werd bevreesd voor een Euro-
peeechen oorlog, en oordeelde het in
dat geval onvermijdelijk de Nederland-
sehe havens te moeten bezetten. Toen
nu de Japansche oorlog uitbrak,
schreef de Keizer aan onze Koningin
een brief, waarin hij aankondigde zich
zeer noode verplicht te zien om zijn
voornemen ten uitvoer te leggen, in
dien niet Nederland zich onverwijld
in staat van tegenweer tegen Engeland
wist te stellen. De Koningin, ten
zeerste ontdaan, deelde den Minister
Kuyper den dreigbrief mee, waarop
Kuyper het wenschelijk geacht heeft
eenige versterkte plaatsen in orde te
doen brengegi.
De groote fout, welke hij hier echter
beging, was, dat hij het onnoodig
FEUILLETON.
i)
„Ik zal u zeggen waarom," kwam
Leo lachend tusschenbeid©. „Zij is
jong, zij iis een landgenoote van mijn
heer" met een buiging aan mijn
■dres „zij is interessanten
zou, moordenares zijn? Fx done,
dat zou verschrikkelijk wezen. Dus
moet er nog een nummer bestaan."
Ik vroeg of wij den koffer en het
lijk konden zien. Toevallig was
zulks nog mogelijk. Het lijk zou
dien nacht op het politiebureau blij-
>«n en den volgenden morgen vroeg
haar de Morgue gebracht worden.
Gaston Tasset voerde zijn neef en
mij naar een aangrenzend -vertrek.
Het wast een ruime, kale kamer,
tvaar niets stond :da,n een groote tafel
eigenlijk eenige aan elkaar gft-
i*oegde plan ken op een paar schragen
een lange bank en een groote wit-
goëmailieerde kachel. Zij had geen
anderen uitgang jdan door het kan
toor vat* den commissaris en werd,
geloof ik, in den regel als 'n soort
^Wachtkamer voor de getuigen ge
bruikt.
Op het lange smalle taf elblad lag
het lijk, zooals het uit den koffer
'genopiep Via*. Ik onderwierp het aan
een nauwkeurig onderzoek. De
doode had ongetwijfeld behoord tot
de gegoede klasse.
Ik schatte haar ouderdom op 60
a 65 jaren. Zij droeg een lang, zwart
kleed van goede wollen, stof, dat ech
ter allen opschik van kant en gar
neersel miste; mooie witte manchet
ten en een nauw, aansluitend kraag
je. Een zwart kanten mutsje bedek
te heur grijs ha,ar, dat plat zich om
het hooge voorhoofd legde. De uit
drukking. vain smalle, perka-
mentaehtig© gelaat was zelfs in den
dood verre van aangenaam. De sta
rende blauw© oogen bezaten ©en
stuggen blik en er lag een eigenaar-
digen trek om die dunne lippen-
„Een ongemakkelijk© oud© tant-
te," zei Leo.
Mij dacht, dat zulks meer
dan waarschijnlijk was. Heur horlo
ge was bevestigd aan ©en eenvoudig
zwart koordje; ik bekeek het uur
werk nauwkeurig en noteerde het
nummer, alsmede den naam van den
maker.
„Dat zal veel tot opheldering bij
dragen," merkte ik aan, „als er niets
anders gevonden wordt."
In heur zak vonden wij haar por-
temonai© met eenige loss© zilveren
munten en drie soveneins in goud
in een afzonderiij ke afdeeling;
voorts een batisten zakdoek, ge
merkt E. R., zooals al het overige
keurige linnengoed tier oude dame.
Klaarblijkelijk ;yyas dus diefstal niet
de beweegreden tot de misdaad ge
weest.
Ik hief liet hoofd vian het lijk
op en -verwijderde het mutsje. Toen
ik het dunne haar .naar achteren
streek, ontdekte ik e©n groote, don
ker© buil boven den linker simp.
Giaston Tasset had die nog niet op
gemerkt; de lijkschouwing zou eerst
den volgenden dag in de Morgue
plaats hebben, naar hij me zeide.
Het w.as duidelijk, dat de onge
lukkige door een slag bedwelmd was
geworden, doch deze kon toch baast
niet oogenblikkelijk den dood ten
gevolge gehad hebben.
LWiaarsobijnlijk zou het blijken,
dat de oorzaak van den dood chloro
form was geweest, wanneer bij de
lijkschouwing soms geen verschijn
selen van vergiftiging gevonden
werden.
Kon een vrouw den slag hebben
toegebracht? Ik bekeek de buil op
nieuw. Zij zag er uit, alsof er
groot© kracht was gebezigd, om hem
toe te dienen, maar, natuurlijk, be
slist kon men zoo iets niet zeggen-
Over het geheel genomen achtte
ik het zeer onwaarschijnlijk, dat een©
vrouw op die manier zou zijn op
getreden. Chloroform te gebruiken,
dat scihesn meer vrouwenwerk t©
zijn, maar zulk een slag kom men
geen vrouw toerekenen.
Ik verzocht verlof den koffer t©
onderzoeken. Ik deed zulks met ile
uiterste nauwgezetheid, do,eh zonder
eigenlijk succes. Het was 'n een
voudige, langwerpig vierkante kist
van dik hopt, buiten zwart gelakt..
Het deksel bezat geel-kopenen schar-
pieren, en van binnen was hij be
plakt met gewoon, rood en wit ge
streept papier. Aan de binnenzijde
van het deksel was een vierkant
plaatje met den naam van den fabri
kant, Browne Elder, 117 Cheap-
side een gerenommeerd© Lopden-
sch© firma, geloof ik.
De koffer was ledig; alleen be
vond zic-h daarin het touw, dat er
om gezeten en hetwelk d© commis
saris nu er in gelegd had. Bloed
vlekken waren nergens te bespeuren-
Het papier vertoonde slechts 'n paar
klein© scheurtjes en was door het
inwri'ngen van het lijk op 'n paar
plaatsen afgeschaafd. Het inwendig©
van den blijkbaar nog geheel nieu
wen koffer leverde dus niet d©
minste opheldering.
Ook het uiterlijk scheen op het
eerste gezicht niets te verraden. En
toch was dat bestemd een zeer be
langrijk© onthulling te geven. Adres
of ©enigerlei opschrift was niet aan
wezig "en op mijn vraag daarnaar
gaf Gaston Tasset mij ten antwoord,
dat ook hij zulks zeer vreemd ge
vonden hajd, daar alle andere stuk
ken' der bagage zonder uitzondering
voorzien wapen van het briefje, dat
ik reeds aan het station had opge
merkt
„Mevrouw O. Simpson, passagier
van Londen naar Parijs."
Ik keek hem ernstig aan.
„Noteer dat, monsieur", zeide ik.
Mej'uffrouw Simpson had nochtans
het ontbreken van het adres op aan
nemelijke wijze weten te verklaren.
De bagageadressen, door haar gebe
zigd, waren alle er op ingericht om
aan de voorwerpen te warden vast
gebonden (zoogenaamde labels).
Op het laatste oogenblik bad men
bespeurd, dat de koffer geen riemen
of baken bezat, waaraan men iets
kon bevestigen. Zonder daarom
trent gevraagd te zijn bevestigde het
dienstmeisje zulks.
Ik bekeek nu het briefje, dab de
spoorwegmaatschappij op bagage
plakt, welke naar het buitenland
gaat. Boven op het deksel bevond
zich een groote P op witten grond,
hetwelk vermoedelijk Parijs, maar
misschien ook Bassagiersgoed betee-
kende en bestemd was voor de Tol
beambten; op den voorkant merk
te ik een klein bleekgroen papier
met de woorden: „Londen (Charing
Cross") naar Parijs via Calais' alle
andere kanten van den koffer waren
ten eenen mal© ongerept.
Ik moet hier aanstippen, dat men
een slotenmaker had. ontboden, nie,
na bet slot nauwkeurig te hebben
oiuderz och. v6r.kLci*i3xIc, 0-Q.t» d.6 door
mejuffrouw Simpson aangewezen
sleutel onmogelijk ooit kon gebruikt
zijn, om den bewusten koffer te ope
nen of te sluiten. Toen den de jong*
dame zulks mededeelde, beweerde zij
eenvoudig, dat de smii loog.
Ik staarde een poosje naar de*
koffer zonder een woord, te zeggen.
„Jij zoudt ons het geheim kunne*
ophelderen, als j'e maar kondt spre
ken," dacht ik. „Wat verbergt je
voor ons?, Wie wrong de ongeluk
kige vrouw in je en sloot toen het
deksel over zijn misdaad? Was zij
dood of leefde ze nog eventjes, toen
jij haar opnaamt? Je zult en moet
spreken"riep een stem in mij*
binnenste. Ik verkeerde in koorts
achtige opgewondenheid bij de ge
dachte, dat de koffer zelf ons moest
helpen zoeken.
Plotseling kwam een denkbeeld bi]
mij op. Ik verzocht mijnheer Tasset,
voorzichtig de plakbrieijes er af te
weeken, om te zien, of er wellicht
andere daaronder verborgen waren.
Hij haalde zijn schouders op. Ik
geloof, dat hij den koffer niet durfde
aanraken.
„De mogelijkheid bestaat toch,"
.drong ik bij hem. aan. „Bedenk ook,
dat de zaak nu, eenmaal in uwe han
den is. lVy elk een .voldoening zo*
het voor u zijn, als ge iets van be
lang ontdekt-et, alvorens de zaak
naar den rechter van instructie gaat.
U is immers gerechtigd dat te, doen,
niet waar
Wordt vervolgd.)
REUK HU8LEMSCNE COURANT
ABONNEMENTPRIJS:
PRIJS DER ADVERTENTIÊN:
1081
S 400™ 3W Sri lü «r 100 an"'
15
