"ssssr fill300 SrJr Sïïl "«"«r lil S* l|j 21
DAGBLAD voor NOORD- en 71 'IB-HOLLAND.
Zaterdagavoodpraatjes.
BINNENLAND.
Üin88ertlfi*sisw@sf 29-B8-33,. üaaHfem
BUITENLAND.
ZATËR3AG {4 NOVEMBER 1908.
33st^ Jaargang No. 6741
Per 3 maanden voor Haarlemf 1,35
Voor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente) 1.35
Voor de overige plaatsen in Nederland franeo per post, 1.80
Afzonderlijke nummers 0,05
Bureaux van Redactie en Administratie
loforcomsnsüossaS TeSefoonnEisnmei* 1426.
Van 16 regelsf0,60 (contant) fO,»0
Elke regel meer0,10
Groote letters naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 cent per advertentie contant.
Alle betalende abonnés op dit blad, die in^het bezit eener verzekeringspolis zijn, zijn volgens de bepalingen op de polissen vermeid, tegen ongelukken verzekerd voor
GULDEN bi-
verlies van.
éen anderen
vinger.
De uitkeering dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij „Ocean", Bijkantoor voor Haarlem, Nieuwe Gracht 11.
Dit nummer bestaat uit
üijf bladen, lu. o. de Of-
ficiëele Kerk!ijst en het
Geïllustreerd Zondags
blad in 16 bladzijden.
EERSTE BLAD.
►P Rare practijken
In het kiesdistrict Haarlemmermeer
wordt door sommige Katholieken een
vreemd en leelijk spelletje gespeeld.
Men heeft een poosje geleden ge
poogd, ook óns blad daarvoor te
spannen.
Maar we hebben bedankt.
Toen is men het in de liberale pers
gaan probeeren, en deze week kon
de wereld in bladen als de „Nieuwe
Rotterdam scbe Courant", de
„Oprechte liaarlemsche" en an
dere van hetzelfde slag de mededeeling
lezen, dat „een aantal" Katholieke
kiezers in het district Haarlemmermeer
voor de verkiezingen van dezen zomer
met een dissident-candidaat komen
aandragen.
Die candidaat is de heer Balvers,
van Hillegom.
Wij hebben aan dit spelletje, om
den heer Balvers naar voren te dringen,
en den afgevaardigde van Wichen
zonder vorm van proces uit te werpen,
zooals gezegd, natuurlijk niet willen
meêdoen.
We hoorden totnogtoe absoluut niets
ervan, dat de heer van Wichen plan
had te bedanken.
En sinds wanneer is het in onze
kringen gewoonte geworden, een af
gevaardigde te laten val tenalleen
omdat een ander óók wel eens in de
Kamer wil?
We hebben allen eerbied voor het
sociale streven van den heer Balvers, al
meenen we dat hij d8 bekendheid, die hij
door het op touw zetten van verschil
lende zaken reeds verkreeg, toch nog zal
hebben om te zetten in waardeering
voor zijn werken,door degelijken arbeid.
Doch juist omdat we zoo goed denken
over den heer Balvers, gelooven we
niet dat hij zal volharden bij die
rare practijken, welke zeer ten zijne
nadeeie, dunkt ons, door de berichten
in de liberale pers zijn bekend ge
worden.
Wij hebben gezwegen toen we van
de zaak hoorden, en het was voor den
heer Balvers bster geweest, wanneer
dat zwijgen onzerzijds zijn vrienden
had gebracht tot de erkentenis, dat
zij op den slechten weg zijn.
Nu echter de liberale pers net be
richt bracht, zelfs mededeelde dat de
heer Balvers de candidatuur in Haar
lemmermeer al wilde aannemen, nu
meenden we dat we een ^waarschuwend
woord mogen zeggen. r..
Te meer, omdat reeds in „iiJQ
en „Hui sg ezin" over deze rare
practijken is gesproken naar aanlei
ding van het bericht inde„N. Rott.
Ct.", op een wijze die den heer Bal
vers te denken zal geven.
LXIV.
Ben eerbiedige wensch
voorop en waarom m'n
vrouw huilde. Belang
stelling van de Haarlem
mers, sn een voordeeltje
voor de stad. Miserè,
influenza, werkloosheid en
meer akeligheden. \an
een cadeau dat we weten,
en van andere cadeaux
waarop we vertrouwen.
Mijn Vrouw heeft, met een ver
ontwaardigd. gezicht over d'rzelf,
idat ze „zoo mal" was, zitten huilen,
en ikzelf heb ook met eenige meer
dere vertooning da|n wel nopdig was
mijn neus gesnoten, toen ik gisteren
avond het lange stuk uit Den Haag
Voorgelezen had. dat onze krant
bracht over de terugkomst van Hare
[Majesteit de Koningin in de resi
dentie. Ja, we zijn dan toch in ons
goede land. wel degelijk vereerders
[van de jonge vrouw, die als de per
sonificatie van het gezag hij Gods
genade den scepter voert over ons
Volk! Dat merk je met zoo'n gele
genheid het best, en nu er nog zoo'n
hebbedingetje bijkomt, waarvoor je
ook al wat bijzonders voelt, nu is. de
Ons is van de practijken, die sinds
eenigen tijd worden in het werk gesteld
om den heer Balvers vooruit te driDgen,
nog meer bekend 1 Mooi staat het
daarmede niet, al willen we er nu
niet meer van zeggen.
Maar dit ééne zeggen we, dat we
van den heer Balvers, als flink en
royaal Katholiek, verwachten de ver
loochening van de vrienden die hem
op dezen weg hebben gebracht. Een
royale terugtocht is nobeler dan een
slinksche aanvaldie daarenboven
in dit geval absoluut geen kans van
slagen heeft 1
DUITSCHLAND.
Do ramp van Hamm.
Driehonderd mannen inééns ge
dood
De ramp van Hamm wordt èl schrik-
kelijker en vreeselij ker I
Zeshonderd meter onder den grond
is er ontploffing geweest, en meer dan
driehonderd mannen we lezen amb
telijk opgegeven 362 zijn in den
schoot der aarde geblevenlevend be
graven
Wat er nog van dezen mocht zijn:
misschien zitten er hier of daar in
de mijn nog een hoekje geredden,
neen: levenden, die hopen gered te
worden
Hun hoop zal vergeefsch zijn, want
de kameraden boven hebben om het
vuur alle toegangen en schachten dicht
gemetseld op een na: en door die
eene stroomt het water van boven in
dikke stralen naar beneden, om samen
met het grondwater de mijn volko
men onder water te zetten, het vuur
te dooven en.... de soms nog levenden te
verdrinken
Die barre noodzakelijkheid is wel
het wreedste en vreeselijkste van deze
ontzettende ramp!....
De radeloosheid van de vrouVen
en familieleden laat zich eenvoudig
niet beschrijven. Ze is vreeselijk.
Eu de tooneelen die da&r voorvallen,
zijn door geen pen te beschrijven.
Natuurlijk stroomt het telegrammen
van deelneming: van den keizer en
zijn zonen, van von Bülow en anderen.
President Eallières heeft aan keizer
Wilhelm het volgende telegram ver
zonden
„Frankrijk heeft niet de sympathie
vergeten, den Franschen mijnwerkers
betuigd door de vakvereenigingen der
Duitsche steenkoolgravers ten tijde
van de ramp te Courrières en den
door de Westfaalsche mijnwerkers
aan den dag gelegden heldemoed, toen
zij hun Fransche kameraden te hulp
kwamen. Diep ontroerd werden wij
dan ook bij het vernemen van de
verschrikkelijke ramp in de steenko
lenmijn van Radbod. Wij nemen van
gansoher harte deel in den zwaren
rouw en verzoeken Uwe Majesteit
ODze betuigingen van oprechte deel
neming te aanvaarden."
Maar al die rouwbetuiging doet niet
vergeten dit ééne, allerverschrikkelijk-
geestdrift die oüs tóch reeds bezielt
voor onze Koningin, nog hooger ge
worden Moge Hare en opze wen-
sehen worden vervuld, dat wou
ik toch vandaag eens even zeggen,
want die gebeurtenis is dap. toch
maar' een praatje geweest, waarvan
iedereen vol was. Je hadt eens moe
ten hooren gisterenavond in mijn
winkel, hoe de luidjes van het volk
op Wiarmen toon over de Koningin
spraken allen hadden het er over,
en die andere gebeurtenis, die meer
speciaal onze stad Haarlem betreft,
en van welke ik dacht, dat iedereen
den mond vol zou hebben (ik be
doel liet groote concours van „Haar
lem's iZiapggepot") raakte er zoo
waar glad door op den achtergrond.
M,aar enfin, dat wordt wel beter
wanneer- we vanavond en morgen
en over acht dagen die hopderienl
zangers en zangeressen in onze stad
tegenkomen en de levendigheid van
zooveel vreempjes op ons terug
slaat. Je kunt nu al belangstelling
merken i'n de verschillende opmer
kingen, die onze Haarlemmers
maken als ze i'n de Zijlstraat die
duchtige collectie medailles, kran
sen en diploma's zien uitgestald in
de winkelkast van den heer Heems
kerk, die geloof ik, ook de president
is der feestvierende vereeniging.
Nu, ik lioor van den een; en ander,
ste: 360 mannen zonder eenige hoop,
zonder te weten of za nog leven of
niet, zijn aan hun lot overgelatende
mijn is toegemetseld tot hun levend
graf.
Zooals we zeiden: uitvoerig te be
schrijven is de wanhoop, de vertwij
feling, de radeloosheid wel niet.
Maar wat we er van hooren, doet
de haren te bergen rijzen.
De Berlijnsche correspondent van
de „N. R. C." heeft er een bezoek ge
bracht, en hij beschrijft op de vol
gende aangrijpende wijze den toestand,
op het oogenblik dat's Keizers tweede
zoon prins Eitel Fritz, gisterenavond
naar ae plaats des onheils kwam, om
zijn deelneming te betuigen:
„In dien vollen samendrang voor
het kantoor binnen de poort mokte
een onheilspellende stilte. Zij lieten
zich gedwee masregeln en op rijen
stellen door de gendarmen, in wier
Pickelhauben het licht dreigend terug-
vonkte boven de zwarte menigte.
Dan opeens door de doodelijke stilte
die de regen slechts scandeerde, klonk
reppend auto getoeter. En uit de
duisternis stoven de auto's snorrend
aan. De politie drong de menigte (erug.
Dan even gekuch, maar van den weg
flitsten de felle lantaarnlichten. Zoodra
de slanke gestalte van den prins in
witte garde uniform met de roode
kraag zichtbaar werd, voor het smalle
kantoordeurtje, zijn fijn knapengelaat
onder den zilveren helm, ontstond een
gemompel. Eu terwijl Eitel Fritz even
de dringende massa verbaasd aanziet,
huilen en krijten, vloeken en gillen
de verknepen kreten woest los. De
rampzalige vrouwenstemmen, de schor
wilde mannengeluiden tot een jamme
rende opstandigheid, een brullend
beklag zoo schrikkelijk schrijnende,
dat ik het nooit meer zal kunnen
vergeten.
Als de prins, van gevolg en autori
teiten vergezeld, in het werkkantoor-
tje verdwenen is, duurt hetjammerend
hoongekl&ag, het buitenzinnig gebrul
onverminderd voort. Het geroep van
de Polen, die het als waanzinnig uit
schreien, overstemt eerst.
Ik zie vrouwen als witte furie3 zich
opwringen in het witte maanlicht, en
met gebalde vuisten huilen zij„De
lijken van onze mannen en zonen
liggen onder de aarde; redt ze dan
toch 1Wij hebben er allen lijken
liggenTwee mannen heb ik in de
mijn verloren, den eerste en nu hem
Dan gaat hun gegil in een jammerlijk
snikken over,- „Wij verlangen arbei-
derschutzl" roept een man. „Och
Gott 1 Och Gott I" steunen de vrou
wen Er zijn mannen, die hun leed
in een roes verdronken hebben. Hun
verwezen gelal klinkt er afgrijselijk
door het wilde gejoel: „Onze kame
raden zijn er in 1Er wordt niets
om te redden gedaan 1" De gen
darmen commandeeren en sussenzijn
machteloos tegen het gedrang„Ze
hebben de schacht toegestopt om hen
te verstikken 1 Wij wenschen ons
recht I Meer loon I
Beangstigde kinderen klemmen zich
vast aan de moeders:... „Wie geeft
ons werk Ik mis mijn man en vier
dat de wedstrijd goed i'n elkaar zit,
en goed is opgezet, en dat zij heel
wat belooft. Met zoo'n populaire
vereeniging' als „Haarlem's Zangge
not" is, e:n onder de leiding' van
zoo'in kranige;n directeur als onze
Andriessen, die niet alleen het uiter
lijk, maar ook het temperament en
het vuur heeft van een echten ijzer
vreter en een wakker generaal, zal
liet met dezen wedstrijd best los-
loopen, ook al zijn kleine kibbela-
rijtjes ook hier alweer niet uitge
bleven. M'n beste wenschen dus voor
den wedstrijdwij winkeliers, en
vooral de caféhouders en zulk soort
Middenstanders, slaan er ook altijd
nog een slaatje uit, wanneer er zoo
veel vreemde lui in de stad zijn. Nu,
dat mag trouwens ook wel, want het
is een slechten tijd, in ieder opzicht.
Sinds dat we het ijs kwijt zijn, en de
dikke mist voor velen, die het op
hun borst of kèel hebben, ziekte
heeft gebracht en benauwidheid, hoor
je bijna overal en algemeen klagen
over influenza, de gevreesde vijand,
die weer haar intrede heeft gedaan
in' ide -staid- „Best weertje", hoorde ik
gisteren tegen me zeggen, terwijl me
iemand op de;n rug" klopte. Ik keek
eens om, om te zien wie zulke dwaze
praat nu verkocht, nu iedereen zich
miserabel voelt, en het bijvoorbeeld
iii ide kerk vooral onder de preek een
broederB:... Wij moeten onze kame
raden hebben! hoeral... Ik blijf
achter met negen kinderen 1" snikt
een vrouw uitDan komt een der
heeren met 's prinsen gevolg in 't por
taal, wil de ontdane menigte toespre
ken, maar zij brullen over lijn rede
heen. Om de puilende, walmende
auto's dringen zij heen, beklimmen
treden en wielen; de regen plaat er
overheen, maar zij merken het niet,
en eischen nu dat de zwarte rouw
vlag zal worden uitgestoken „Die
schwarze Fahne heraus I Die schwarze
Fahnel"
Als na een afwezigheid van een
half uur de prins weer verschijnt en
als hij nog even in de menigte blijit,
zwelt het gejammer weer aan.
Dan puffen de auto's naar Hamm
terug; de rampzaligen die hun ver
twijfeling uitgegild hebben, blijven
stom achter op het zwarte mijngebied,
zes honderd meter boven de lijken
hunner mannen, geliefden, vaders en
zonen"
De rijkskanselier on de Keizer.
Onder den indruk van het verschrik
kelijke nieuws uit Westfalen zou het
politieke nieuws haast op den^achter-
grond raken 1
En toch is ook dit uiterst belangrijk.
Want er schijnt tusschen den keizer
en zijn kanselier verwijdering gekomen
te zijn, wat voor von Bülow natuurlijk
zijn spoedig aftreden beteekent.
De rijkskanselier heeft ai herhaal
delijk gepoogd, den keizer te spreken
tc- krijgen over de zeer belangrijke
dingen die in den Rijksdag zijn ge
schied.
MaarZijne Majesteit blijft kalm
jagen op Donaueeehingen, en hij heeft
van Woensdag af niets willen hooren
van een bezoek des rijkskanseliers.
A.s. Maandag mag von Bülow de
keizer spreken, te Kiel, om hem, naar
de woorden van een officieuze mede
deeling in de Kölnische, „onverholen
en onverbloemd dp waarheid te zeggen
hoe men onder het volk denkt en
wat men onder het volk verwacht."
En dan zal het er hard toegaan,
denkt men. Men verwacht dan ook
de ontslagname van von Bülow en
van het heele Pruisische en Duitsche
ministerie. Graaf von Löwenstein
wordt als de nieuwe kanselier genoemd.
Intusschen zijn er al verschillende
voorstellen bij den Rijksdag ingediend,
om de verantwoordelijkheid van de
kanselier in de wet vast te stellen.
FRANKRIJK.
Het Soheidsgerecht
Nu het incident tusschen Duitsch-
land en Frankrijk als gesloten mag
i.esehouwd worden, en de beslissing
verplaatst is naar het hof vau arbitrage
in Den Haag, zal men allicht nieuws
gierig zijn hoe dat scheidsgerecht
samengesteld wordt en werkt.
Vooreerst zal nu moeten geschieden,
dat de beide regeeringen zich te samen
verstaan over de vaststelling van de
wederzijdsche positie en vooral over
de grenzen van het vraagstuk m. a. w.
de scherpe definieering van het ge
schilpunt.
gehoest en gekuch is, dat je soms
den geestelijke niet kunt verstaan.
Maar het was onze huisdokter, die
het zei, en ik begrijp best, dat-ie eens
in zijn hatnden wreef en genoegelijk
me toeknikte, alsof-ie zeggen wou:
nu loop je nog vrij, maar jou krijg
ik ook wel onder handen, als 't
weertje zóó blijft De man heeft ge
lijk: 't is best wéértje voor de dok
ters, maar dat is voor ons en voor de
heele maatschappij toch allesbehal
ve een zegen, en nog akeliger, om
dat ook op stoffelijk gebied de za
ken zoo slecht gaan. Daar heb je
de werkeloosheidIk léés nu al in
de krant, dat het van ide winter voor
al niet minder en geringer zal wor
den dan het verleden jaar was....
dat belooft watDe commissie, die
zich op initiatief van den burgemees
ter heeft geconstitueerd, blijft dan
ook permanent, zooals dat heet, dat
wil zeggen, dat we dezen winter
weer zullen moeten offeren- Nu, wat
mij betreft, daartoe draag ik heel
graag m'n offertje bijom arme
drommels die werken willen en wer
ken kunnen, maar doordat er geen
werk is, moedeloos thuis zitten bij
een leegen pot en schreeuwende hin
ders, om zulke flinke lui, buiten
hun schuld in de ellende, te helpen:
wel, daar mogen ze bij mij altijd om
komen.. 3Vat ze da,n ook geregeld
Is men hierin eenmaal geslaagd, dan
worden de arbiters op de volgende
wijze aangewezen: een lijst van per
sonen, waardig gekeurd in ieder laad
om de functie van scheidsrechter te
vervullen, is sinds de eerste conferentie
in Den Haag opgemaakt, met goed
keuring van alle mogendheden. Ieder
der beide belanghebbende mogend
heden nu kiest twee arbiters van deze
lijst, die op hun beurt een vijfden
kiezen.
Bij staking van stemmen, wordt
deze vijfde gekozen door een regeeriDg,
aangewezen door de beide partijen.
Zoodra het hof is bijeengekomen,
deelen partijen den tekst van het
compromis mede, evenals de namen
der arbiters. De te volgen procedure
is bij de Haagsche conferentie vastge
steld, en telt twee phasen: de schrif
telijke instructie en de pleidooien.
Het vonnis moet zijn met redenen
omkleed en in openbare zitting wor
den uitgesproken. Er is geen hooger
beroep van.
De partijen kunnen echter zich in
het compromis voorbehouden, revisie
te vragen.
De scneidsrechtelijke beslissing heeft
slechts bindende kracht voor de ge-
dingvoerende partijen.
TURKIJE.
Het parlement.
Volgens een mededeeling van den
minister van binnenlandsche zaken
zal de opening van het parlement
niet mogelijk zijn vóór 14 December.
Er zijn thans 80 leden gekozen.
CHINA.
De Keizer stervende.
Reuter seinde hedennacht, dat de
keizer van China stervende was. De
keizerin-weduwe lag in onmacht.
Als regent van het keizerrijk is
benoemd prins Tsjoen, een oom des
keizers, en diens zoon Poe-Wei tot
troonopvolger.
Men heeft geen hoop meer op herstel
het Chineesche Rijk zal dus dra voor
crisis komen te staan, waarvan de
afloop niet is te voorspellen.
MAROKKO.
Moelai Hafid.
De nieuwe Sultan Hafid gaat voort,
zich hoffelijk te gedragen tegenover
de Europeesche mogendheden.
Hij heeft nu een bizonder gezant
schap naar Frankrijk gezondeD, dat
zeer vriendelijk is ontvangen door den
minister van buitenlandsche zaken.
Si Mohammed Kabadzj, een der af
genanten, heeft aan een redacteur van
de „Temps" medegedeeld, dat zij zich
zeer verheugdsn over de houding van
minister Pichon.
Men zi8t hetMoelai is tot Sultan
uitgeroepen, omdat Abdul Azis vol
gens de Marokkanen te veel met
Europa coquetteerde. Nauwelijks is
hij echter Sultan of hij doet evenzoo 1
Dr. A. Kuyper.
De Haagsche correspondent van de
Telegr. meldt
doen, wat ik je zegwant' die com
missies en vereenigingen zitten om
de dood niet stil, en of er een bijzon
dere gelegenheid is of niet, ze komen
bij je om bijdragen, vooral als er
een „gelegenheid" is, dan geef je nog
al eens gul, denken ze zeker niet ten
onrechte. Dat hebben we van de
week nog kunnen merken aan de
weelderige en kostbare gift, die een
onzer Roomsche ingezetenen bij zijn
koperen huwelijksfeest heeft eadea.u
gedaan aan de Kerk van de Paters
in het Kleverpark. Die prachtige
preekstoel is een pronkjuweel, waar
van de plebaan van den St. Bavo,
weid ik, met permissie, het water in
z'n mond zal krijgen. Uit de school
klappen met te vertellen van dit
feesteadeautje doe ik wel niet, want
pastoor Rooijaklcers heeft in z'n
preek, de eerste op den nieuwen
preekstoel-onder de plechtige
H. Mis die ter eere van het feest
werd opgedragen, ten aanhoore van
allen die er waren, de historie ver
teld in kleuren en geuren. D r was
hij die gelegenheid ook een va|n de
voortvarendste luidjes uit onze
Roomsche werkliedenbeweging in de
liGrk, <1ig mij en ÉunidGTGji zoo n&. 8.1"
loop 'vertelde, dat-ie wou dat de dui
ten voor dezen mooien preekstoel ook
voor een deel aan de werkloozen
.wajren ten goede gekomen.. Maar ik
Naar ik verneem, zal dr. Kuyper
de begrootiagsdebatten in de Kamer
niet bijwonen. Hij vertrekt over eeDige
dagen voor een zestal weken naar
Berlijn, zoodat hij eerst na het Kerst
reces de Kamervergaderingen zal
komen bijwonen.
Het Kamerlid Jansen
De Telegr. meldt:
De heer J. C. Jansen, lid der Tweede
Kamer voor het district 's- Graven hage,
moet voornemens zijn, zich het volgend
jaar niet meer herkiesbaar te stellen.
Een. merkwaardige tentoonstelling
in het Panorama.
In het Panorama te Amsterdam is
gisteren, in een apart daartoe inge
richt zaaltje, de eerste tentoonstelling
geopend van een reeks, die de directie
zich voorstelt te houden uit verzame
lingen van den heer A. Th. Hartkamp.
Deze eerstelling is gewijd aan ,,'s Men-
schen Levensduur, de Zeden en
Gewoonten bij Dood en Begrafenis in
Nederland, voorheen en thans", en
geeft daarvan inderdaad een merk
waardig, een zeer belangwekkend beeld.
Het feest van Z. H. Pius X.
Ter gelegenheid van het jubileum
van den Paus zal Mgr. Giovannini,
zaakgelastigde van den Heiligen Stoel
te 's Gravenhage, a.s. Maandag 16
November, van af 3i/2 uur 's namid
dags in het gebouw der mternunciatuur
aan het Bezuidenhout in den Haag
receptie verleenen.
B. K. Boekhandel.
Vorige week Vrijdag werd in het
Haagsche Koffiehuis te Utrecht de
Algemeene Vergadering gehouden van
de R. K. Nederl. Boekhandelaars- en
Uitgevers-Vereeuiging. Door den Voor
zitter, werd in zijn inleiding gewezsn
op hetgeen in het eerste jaar van het
bestaan door de Vereeniging reeds tot
stand was gebracht, vooral in verband
met de kwestie Boekhandel-Propa-
ganda, welke, oischoon thans nog niet
geheel opgelost, wel tot een bevredi
gende oplossing zal komen. Als ver
blijdend teeken noemde de Voorzitter
o. a. de wijze, waarop men in Haarlem
trachtte de propaganda in overeen
stemming te brengen met de belangen
van den Boekhandel. Van al de stre
ken van ons land waren de leden
opgekomen en de vergadering was zeer
geanimeerd. Verschillende besluiten
werden genomen in het belang van
de organisatie der R. K. Boekhandel.
De aftredende bestuursleden werden
allen met bijna algemeene stemmen
herkozen. Onder de verschillende be
sluiten was er o. a. één tot het ver
krijgen van een zooveel mogelijk vol-
ledig6n catalogus van vertrouwbare
lectuur, waarvoor hulp der Apologe
tische Vereeniging zou worden inge
roepen.
Een 100-jarig feest.
Gisteren werd op plechtige wijze
het honderdjarig bestaan van het be
kende Blindeninstituut aan de Vossius-
ötraat te Amsterdam herdacht. Reeds
in 1806 waren pogingen tot oprichting
in 't werk gesteld en den I3en No.
heb tocli dien al te hebberdgen me
neer dadelijk op z'n nummer gezet,
en hem er op gewezen, dat de versie
ring va;n Gods Huis wel een der
beste werken is die men doen kan,
maar tevens, dat wie het ééne doet,
ook wel het andere niet vergeten
zal! En óók, dat ik er wel zeker
van was, dat het feestvierende echt
paar. zoo goed als het de kerk in
het Kleverpark en pastoor Rooijak
kers bedacht had, ook de andere goe
de werken, ais bijvoorbeeld werkloos-
heidbestrijding, de Sint ineentius-
vereeniging, de Katholieke volkslec
tuur, de Roomsche krant enz. niet
zou hebben vergteen. Dat zag mijn
man dan ook wel heel spoedig in,
maar dat begrijpt iedereen zoo niet,
zei hij, en daarom meende ik dat 't
goed zou wezen als ik het hier maar
eens oververtelde, allicht doet er ie
mand z'n voordeel mede. 'tLigt er
maar aan, .hoe je een zaak voorstelt,
niet waar
14 NOVEMBER..
ABOMNEMENTPRIJS:
PRIJS DER ADVERTENTIÊN
wwköti.
15
