DAGBLAD voor NOORD- en 7M1D-H0LLAND.
RdepiBisi&vesi 2f§-3i-33f Haarlem
BUITENLAND.
BINNENLAND.
Slechts twee letters.
MAANDAC 16 NOVEMBER 1903.
33ste Jaargang: No. 6742
Bureaux van Redactie en Administratie
Intercommunaal Telefoonnummer 1426.
Verspreide Berichten.
Gemengde Berichten.
FBUILLfiTON.
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
ABONNEMENTPRIJS:
Per 3 «uwnde» veor Haarlemf 1,36
Toor i» plaatsen, waar eea agent is geveitigd (kem der gemeente) 1.36
Teor de orerige plaatsen in Nederland franco per post 1.80
Afzonderlijke nummers 0,06
PRIJS DER ADVERTENTIÊN
Van 16 regelsf0,69 (contant) f 0,64
Elke regel meer8,19
Groote letters naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 cent per advertentie contant.
Alle betalende abonnés op dit blad, die in^het bezit eener verzekeringspolis zijn, zijn volgens de bepalingen op de polissen vermeld, tegen ongelukken verzekerd voor:
«YLDEN bij
levenslangs enge-
sckiktheid tet
•werken.
408
6¥LD1N bij
•verlijden.
300
GULDEN bij
verlies van éen
band of veet.
150
GULDEN bij
verlies van
éen oog.
100
GULDEN bij
verlies van
éen duim.
60
GULDEN bij
verlies van
•én
wijsvinger.
15
GELDEN bij
verlies van
éen anderen
vinger.
De uitkeering dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij „Ocean", Bijkantoor voor Haarlem, Nieuwe Gracht 11.
FRANKRIJK.
Geheime fondsen.
Bea s-feialtje, hoe Clémenceau en
ie anH-éflericale bende regeeren 1
Men vreet, dat in Frankrijk tot
•p den hnidigen dag, onder alle re-
publikeirusohe en anticlericale regee-
ringen. de ministers nog te beschik
ken hebben over een zeer belangrijk
bedrag -waarover ze geen verant,-
.woordin» hebben te doen: ide veel
besproken „geheime fondsen".
Men vreet ook, hoe die staatsgel
den woonden gebruikt om de heeren
ministens vet te mesten, allerlei
v|uile aaakjes te bedekken, enz.
Zaterdag is weer eens een aanval
gedaan op idie,funste instelling, die
in. landen als Nederland eenvoudig
een onmogelijkheid is.
Do afgevaardigde Thivier vroeg
opheffing van die fondsen hij be
wees openlijk, dat verleden jaar met
Aat geld Öer geheime fondsen de af
gevallen priester ïestan is geholpen
in zijn ^mislukte!) poging om een
schismatieke kerk te stichten, dat
oen raadsheer van iden departemen-
t&len raad van Loire-et-Cher met
4000 francs is omgekocht, zijn stem
te geven of zich te onthouden,
Üat op Ui» oogenblik door die ge
heime fondsen in het departement
Var allerlei kranten worden opge
richt, omcden minister-president
hij de a.», verkiezing te steunen!....
De Kaener keek wat Clemenceau
zou zeggem
Hij eeide niets
En d» meerderheid, volgzaam als
immer anti-olericaal als altijd,
gaf h .u-'jn geheime fondsen1 met
360 tegen eë0 stemmen
In ik liberale en anti-clericale
kranten leest men echter van die
•penlijke beschuldigingen tegen Clé-
mencean niets of zooi goed als [niets
-mi
ENGELAND.
De suprematie van Engeland's vloot.
In 3e üagerhuiszitting zan Zater
dag richtte een lid tot minister As-
quith de vraag, of de regeering on
der het bekende beginsel, dat de En-
gelsche vloot de vloten der beide
grootste neemachten der wereld in
laiantal »oet overtreffen, verstond,
dat beide grootste zeemachten met
tien prooent moet blijven overtref
fen
Asquitb beantwoordde deze vraag
met een kort „Ja!"
Dit antwoord werd met groote toe
juichingen door de Unionisten ont
vangen, terwijl de liberalen er niet
Koozeer mee schenen ingenomen te
De liberalen zijn van oordeel, dat
id e twe e-maohtenstandaard goed was,
toen Engeland zich hield aan Hjn
splendid isolation", maar dat het,
nu het rijk zich verbonden heeft met
Frankrijk en Japan, overbodig ge
worden is.
DE BALKAN.
Da toestand.
De toestand van den Balkan is nog
altijid onzeker!
De oorlogszuchtige stemming in
Servië en Montenegro blijft een ge
vaar voor den vrede, en de militaire
bedrijvigheid in deze beide staten
werkt terug op de Albaneesche be
volking van het sand jak Novi-Ba-
zar, die wapenen en ammunitie
vraagt, om den aanval van Servi
sche en Montenegrijnsche benden te
kunnen afslaan.
Het is minder de politiek, dan [de
sedert eeuwen heerschende [nationa
le vijandschap, die zich hier doet
gelden.
De Porte heeft, zooals dezer dagen
reeds gemeld werd, te Belgraio en
te Cettinje een in vriendschappelij-
ken toon gesteld vertoog ingediend
tegen de militaire beweging in Ser
vië en Montenegro.
Ook voor de rust in Oostenrijk le
vert de groot-Servische agitatie ge
vaar op, afgezien nog daarvan, dat
ze de oorlog zou kunnen worden van
een oorlog met Servië.
CHINA.
Keizer Kwang-Soo f
De keizer van China is Zaterdag
middag 5 uur overleden. [Wij tee-
den Zaterdag reeds bij de aankondi
ging van dit stervein, dat toen reeds
zoo goed als zeker was, aan welke
gevolgen Uit overlijden ka)n hebben.
Hier volge iets over het leven
van iden thans overleden keizer. Op
het politieke leven in China heeft
hij nooit een persoonlijk stempel ge
drukt.
22 Januari 1872 volgde hij, toen
genaamd Tsai-Tien, zijn neef Toeng-
Tsji als keizer op en nam den naam
van Kwang Soe aan. Hij was ide zoon
van Yi Kwa,ng prins Sjoen, die de
zevende zoon was van keizer Tap;
Kwang. Zijn moeder was een zuster
vah de tegenwoordige keizerin-we
duwe. Ln naam kwam hij Maart 1887
toen hij meerderjarig verklaard
werd, persoonlijk aan de regeering
en Februari 1889 huwde hij zijn
nicht, een dochter vain prins Kwei.
Van den datum van zijn huwelijk
af was. hij niet alleen in naam, maar
ook metterdaad het hoofd van zijn
uitgestrekt rijk, daar echter de nei
ging bij hem ontwaakte, om sommige
hervormingen, door de Chineesche
aristocratie niet gewenscht, in te
voeren, werd in 1898 de keizerin-
weduwe Tsoe-Lsi, zijn tante, tot re
gentes benoemd.
Hetzelfde jaar trachtte Kwang
Soe zich door medewerking v|an
Kang Yoe (Wei, een Chineesoh
staatsman, die de Westersche be
schaving zeer hoog achtte en in het
keizerrijk wilde invoeren, aap het
voogdijschap ,vap. zijn tante te ont
wringen.
De keizer beval generaal Joe an
Sji Kaf een groot aantal troepen in
Peking bijeen te trekken en zich
met geweld va[n de keizerin meester
te maken. De generaal verklaarde
echter aan de keizerin-weduwe de
plannen ides keizers, waardoor zij in
staat was uitgebreide maatregelen te
nemen. Sinds dien had het gezag
van Kwang Soe iii het geheel niets
meer te beteekenen.
[Wel richtte hij in 1900 een schrij
ven aa,n de „westersohe volken", om
de keizerin verantwoordelijk te stel
len voor alle misstanden, die in
China heerschten, maar het mocht
hem niet haten; [nooit is het hem
meer gehikt eenigen invloed op den
gang der staatszaken uit te oefe
nen.
De Keizerin Weduwe.
Reuter seint ons, dat ook de Keizerin
Weduwe is overleden,...
Die merkwaardige vrouw, die jaren
lang in China op werkelijk bewonde
renswaardige wijze de regeering in
handen hield, heeft dus haar werk
tuig. den zwakken keizer, niet over
leefd!
De crisis in China zal daarmee zeker
verergeren
'tlsAndrée'slijkniet! Het Pa-
rijsche „Journal" bevat een telegram uit
New-York, meldende, dat kapitein Chal-
ker verklaard heeft, dat het graf, hetwelk
door hem op Labrador gevonden is, niet
dat van den zoo lang vermisten Noord-
poolreiziger Andrée kan zijn. Op het kgyyJ
was de naam Andrée Antsley feSSSHWBïr,
met den datum 7 November 1897, ter
wijl er geen papieren in het graf zijn ge
vonden.
De Doema-preaident. Bij de
verkiezing voor het presidentsschap van
de nieuwe Bijksdoema is Chomjakoff,
president van de vorige Doema herkozen
met 316 tegen 34 stemmen. De vergade
ring juichte hem herhaaldelijk en storm
achtig toe.
De nieuwe burgemeester van
Antwerpen. De liberalen en socialisten
die in den raad van Antwerpen de meer
derheid hebben, terwijl de stad in meer
derheid verreweg katholiek is, pousseeren
de candidatuur van de schepen Desguin
voor de burgemeestersplaats, Desguin is
70 jaar enhoogwaardigheidsbekleder
der vrijmetselarij, 'n Mooi stuk burge-
meeeter voor de koopmans-metropool van
het katholieke België
Merkwaardige dingen over
Wilhelm II worden verteld in de Köln.
Volkszeitung. De Keizer, zegt het blad
wil niet alleen op politiek gebied per
soonlijk op den voorgrond treden, door
in de politieke keuken zelf te koken en
Von Bülow hoogstens de aardappelen te
laten schillen, in plaats van gelijk
andere heersohers het politiek keuken
werk aan de Begeering over te laten,
ook. op godsdienstig terrein en in reli
gieuze vraagstukken wil hij den toon aan
geven en den heerscher spelen. De pro-
testantsehe theologen zijn in voor- en
tegenstanders van de keizerlijke theologie
verdeeld; de eersten beroepen zich bij
voorkeur op het keizerlijk gezag, wanneer
hunne zienswijze met die van den Keizer
strookt.
M>ar nu komt het merkwaardige! In
de Vossische Zeitung" wordt zonder
dat tot dusrerre de ongeloofelijke mysti
ficatie wordt tegengesproken als af
komstig van „goedingelichte getuigen"
medegedeeld, dat alles, wat indertijd in
den geruchtmakenden brief van den Kei
zer aan admiraal Von Hollmann verteld
werd omtrent een onderhoud, dat de
Keizer met den bekenden assyrioloog De-
litzsch over de „Babel- en Bijbel-kwestie"
gehad heeft, van a tot z verzonnen is.
De keizerlijke brief fingeerde dat onder
houd om den Keizer gelegenheid de ge
ven eens een gezaghebbend woord te
spreken over deze *'nteressante godsdienst
kwestie. Von ZJullinann zelf heeft ver
klaard, dat hij, op reis zijnde, van dien
brief kennis nam uit een der groote bla
den, dat hij aan een spoorwegstation
kocht, zoodat de publicatie er van alleen
van de zijde des Keizers kan zijn uitge
gaan. Nadat deze onthulling reeds dagen
lang door de pers circuleerde, komt de
„Deutsche Tageszeitung" zich met het ge
val bemoeien, niet om de fictie tegen te
spreken maar om haar te vergoelijken.
De Keizer heeft, zegt het blad ongeveer,
door „deze opzettelijk gefingeerde inklee-
ge»" gedaan, wat in de litteratuur veel
voorkomt! Het is een der geliefkoosde
litteraire vormen om zijne denkbeelden
aldus in te kleeden en te verbreiden. De
„Köln. Volksz." noemt deze handelwijze
„ein Akt höfischer Liebedienerei" en van
de daad des Keizers zegt zij alleen, dat
deze onthulling een kostelijke bijdrage is
voor de psychologische beoordeeling van
de persoonlijkheid des Keizer», zeer be
langwekkend voor de millioeden menschen
die onder zijn schepter leven en voor de
geheele wereld, wjjl het een „hoogen heer
van ongehoorde macht en verantwoorde
lijkheid" geldt.
- Hollanders in China. EenHol-
iandbclie, althans meerendeels uit Hol
lander» bestaande maatschappij, voert te
Sjanghai in China groote havenwerken
uit. Bij dit werk, dat ever millioenen loopt,
zou volgen» berichten uit China ernstig
geknoeid zijn: merkwaardig is nu dat de
voornaamste beschuldigde, een oud-kapi
tein van die maatschappij, plotseling is
gestorven en dat wen vergiftiging heeft
geconstateerd.
H. M. de Koningin.
H. M. de Koningin is Zaterdag te
voet naar het paleis der Koningin-
Moeder in het Voorhout gegaan. H.
M. bleef daar het dejeuner gebruiken.
Het bleek, dat het pmbliek op itraat
meer en meer begrijpt, dat 'ttoch
niet aangaat om H. M. uit de verte
op te wachten of te volgen en tevens
inziet, dat 't de Koningin slechts wel
gevallig kan zijn, vrij en ongehinderd
over straat te kunnen gaan.
Keizer en Koningin.
Het Haagsche correspondentiebu
reau meldt ons:
Van best ingelichte zijde wordt
medegedeeld, naar aanleiding van een
in „Het Vaderland" verschenen arti
kel, dat nooit tijdens het uitbreken
van den Russisch-Japanschen oorlog
of in 't algemeen in 1904, of 1905,
een brief van den Duitschen keizer
bet onderwerp heeft uitgemaakt van
een gesprek tusschen H. M. de Konin
gin en dr. Kuyper.
Hierdoor vervallen, volgens den
berichtgever alle daaraanvaetgeknoopte
beschouwingen, in 't bijzonder het
beweerde verband met de Noordzee-
entente, waaraan men in diplomatieke
kringen dan ook nimmer heeft ge
loofd.
Nieuwe Wekker-artikelen.
Het „Bat. Nbl." beweert, dat nieuwe
Wekker-artikelen, thans over Celebes,
worden verwacht. Ze zullen hoofdza
kelijk zijn gericht tegen de kapiteins
H. en C.
Nias.
Uit een 't Handelsblad gezonden
mededeeling, blijkt, dat inderdaad,
gelijk wij reeds meenden te moeten
aannemen, de le luitenant W. van
Holst Pellokaan, de bij de» overval
op Nias zwaar gewonde officier is.
Nederland en Venezuela.
Nog duiten.
De Constitucional van 15 Oct. meldt,
dat het ministerie van buitenlandsche
zaken te Caracas aan het Duitache
gezantschap, tijdelijk balast met de
waarneming van de Nederlandsche
belangen, heeft medegedeeld, dat ter
beschikking van den gezant lag een
bedrag van 3,368.17 bolivares, zijnde
de aan Nederland verschuldigde rente
van de 3 pets. diplomatieke schuld.
(De diplomatieke schuld is indertijd
gevormd uit de erkende vorderingen,
die verschillende mogendheden namens
hunne onderdanen tegen Venezuela
hadden laten gelden.)
Een nieuwevliegmachine.
Een Amsterdammer, de 20-jarige heer
F. C. Dons, heeft, een nieuw model
bestuurbaren vliegmachine uitgevon
den. Een drietal exemplaren van
deze machine heeft hij of liever
had hij al voor een jaar voltooid.
De machine legt 300 K.M. per uur
af. Ze kan door één persoon worden
bestuurd, keert in den tijd van éan
seconde rechts of links, is 30 lang,
11 M. breed, en heeft 4500 KG. draag
vermogen.
Op het oogenblik is de heer Dons
in onderhandeling met den heer G.
van Det te Hilversum, die een com
binatie vertegenwoordigt, omtrent de
oprichting van een fabriek.
Een zware brand te Zaan
dam. Door het omstooten van een
petroleumlamp op de slaapkamer,
ontstond Zondagavond even na elf
uur te Zaandam brand in het maga
zijn van heeren- en kinderkleeding
„De Adelaar", van den heer A. de
Groot. Dit perceel is geheel verloren.
De belendende perceelen, het café
„Cambrinus" en de kruidenierswinkel
der firma C. Keg, loopen groot gevaar.
Alles is op beurspolis verzekerd.
De hoogoplaaiende vuurgloed was
te Amsterdam goed zichtbaar.
Door een trein.gedood.
Even half tien werd Zaterdagavond
op het Centraal-Station, te Amsterdam
aan het Westeinde van het derd#
perron het deerlijk verminkte lijk
gevonden van den postconducteur W.
Hij was even te voren met den Hel-
derschen trein, waarop hij dienst had
gedaan, hier aangekomen, en is toen,
bij bet overloopen naar het derde
perron, gegrepen door de locomotief
van den trein uit Zandvoort, die te
Amsterdam te 9 uur 7 aankomt.
De verongelukte laat een weduwe
met vijf kinderen na.
Uit raam gesprongen. In
den vroegen morgen van Zaterdag is
een zieke uit het raam zijner woning
in het Frederikplantsoen te Amster
dam op straat gesprongen. Hij was
onmiddellijk een lijk.
;Een ballon neergedaald.
Vrijdagmiddag is op de Vuurschebij
Hilversum neergedaald de Duitsche
luchtballon „Berlin". Deze balion had
een heelen tocht gemaakt. Zondag
middag werd opgestegen in Bitterfeld,
Saksen, terwijl de nederdaling plaats
had Maandagavond in St. Aubert,
Normandië.
In Parijs werd de ballon wederom
gevuld en werd het plan gevormd om
met den gunstigen Westenwind den
terugtocht naar Dui) vihland te aan
vaarden. Met dit doelmen eer-
gistermiddag half vijf ite&amt Cloud
weder op, doch, gekomen tusschen
Straatsburg en Mainz, daalde de wind
naar het Zuiden, zoodat de ballon in
Noordelijke ricüting afdreef.
Gisternacht werd Brussel gepasseerd.
In den loop van den dag besloot men,
het oog op het steed6 slechter wordende
weder en de naderende Zuiderzee, tot
nederdaling. ,uj
Deze had om half tf» ee gistermiddag
zonder ongevallen plaats op de
Vuursche.
De inzittenden, de heeren Stieker
van- Berlijn en Hugo Münzer van
Plauen in Yoigtland, waren enthousiast
over de prachtige reis. Zéér pre
zen zij de hulp, hun door de toe
snellende personen bij de nederdaling
verleend.
Valsche munters in de
hoofdstad. Omtrent de aanhouding
van twee valsche munters te Amster
dam, meldt men dat de recherche
reeds eenige dagen op het spoor was
van het misdrijf. L., de eene gear
resteerde, ie een 25-jarige loodgieter,
die juist veertien dagen geleden met
vrouw en kind uit de Oosterpark-buurt
naar een woning in de Q.uellij astraat
is verhuisd. Hij was zonder arbeid.
De vrouw, die buiten de zaak blijft
te staan, ging uit werken. Het verkeer
van L. met een vroegeren bekende
van de justitie, die reeds gevangenis
straf heeft ondergaan wegens de
uitgifte van valsche munt, versterkte
de aanwijzing voor de politie. Toen
L. met bovengenoemde persoon, A.
genaamd, gearresteerd werd, bevond
zich nog een derde persoon, een
vroegere caféhouder in hun gezelschap.
Het wm ruim zes uur, toen ik op
mijn kamer terugkwam. Ik gebruik
te haastig iets en begaf mij toen [naar
het bureau van Leo Tasset. Ik brand
de van nieuwsgierigheid om te ver
nemen of er in de „affaire-Simp-
son" »iah iets nieuws had opgedaan.
Hen geheelen dag- was idie zaak niet
uit mijn gedachten geweest.
Leo Tasset wist mij niets te berich
ten en verwees mij haar zijn neef
Gaston, die in elk geval beter op
de hoogte der zaak zou zijn. Ik reed
terstond mar diens kantoor en vond
den ambtenaar ih zeer nerveuse, ge
prikkelde stemming. Men had aan
de politie van Scotland Yard getele-
grapheerd en deze zou een van hajre
mannetjes sturen.
Inmiddels was er niets vah aanbe
lang bekend geworden. De toestand
van mevrouw Simpson gedoogde nog
altijd niet, dat men haar aan een ver
hoor onderwierp; hare dochter liet
niets nit en het dienstmeisje wist
niet veel te vertellen. Moeder en
dochter weren uit de hechtenis ont
slagen. Zij logeerden in een huis
dicht bij de gevangenis, een soort
van onderaidee 1 ing van het arrest-
lokaal; de eigenares van dat huis
moest er voor instaan, dat de gevan
genen hare kamers niet verlieten.
Het huis droeg den weidschen naam
van Familiepension'en nam prij
zen als een hotel eerste klasse.
Ik verlangde den Lomdenschen de
tective vóór te zijn en een spoor te
ontdekken, alvorens hij met zijn on
derzoek begon. Gedurende iden gehee-
len dag had ik alle bekende bijzon
derheden van het geval mij voor den
geest gehaald en hoe meer ik er
over nagedacht had, des te meer was
ik tot de overtuiging .gekomen, dat
mejuffrouw Simpson minder schul
dig ,,was dan zulks scheen.
Het was waar, ik kon. dit mijn ge
voelen niet met een menigte bewij
zen sta,ven. (Wellicht had Leo Tas-
set gelijk en zou ik mij minder voor
de dame geïnteresseerd hebben, als
zij oud en leelijk ware geweest.
Ik vroeg Gasten, of ik niet ver
lof kon krijgen, haar te spreken.
Wel voorzag ik, dat zulk een stap
veel verwikkelingen [na zich zou
sleepen, maar da,t juist bekoorde mij.
De commissaris talmde met zijn ant
woord. De commissaris wees hem er
op dat het mij als landgenoot van de
gevangene, misschien zou gelukken
een of andere opheldering van haar
te krijgen, die zij hem zou weigeren,
en vroeg er -volstrekt niemand werd
toegelaten.
„Ja-a," antwoordde hij op gerekten
toon, „een of twee personen met een
verlofbewijs of zoo iets. Volstrekt
verboden is het niet."
„Zou u er mij heen kunnen bren
gen."
„Dat zou wel gaan, maar...."
„Dan zullen wij terstond opstap
pen, Hoe meer u te weten is geko-
komen, alvorens de Lotndensehe de
tective arriveert, des te roemvoller
voor u."
Eindelijk liet hij zich overreden
en wij begaven ons> op weg. Een
huurrijtuig bracht ons voor een som
ber huis in een nauwe straat, wel
ker naam ik vergeten ben. Het was
een slecht belichte, droefgeestige
plaats en op dit uur het was even
over achten zag men slechts wei
nig voorbijgangers, maar veel ge
sloten winkels. Voor een zware deur,
waarboven een gaslantaarn brand
de, stapten wij uit en en mijnheer
Tasset belde aan. Oogenblikkelijk
verscheen de vrouw des
huizes, een groote, plompe, op
't oog niet zeer zindelijke vrouw, met
een luide, onaangename stem. Mijn
heer Tasset sprak haar aan als „ma
dame Miller". Zij geleidde one naar
'n soort van ontvangkamer, een on
gezellig vertrek met meubeleering
van groen trijp en een paar vazen
met kunstbloemen onder glazen stol-
pen.
Naidat de commissaris haar eenige
ophelderende woorden had toege
fluisterd, verwijderde hij zich zacht
jes. Madame Miller begaf zich naar
de aangrenzende kamer, om, zooals
zij zeide, de dames voor te bereiden.
Ik hoorde spreken in de achterka
mer, die met de voorkamer verbon
den was door een vleugeldeur, blijk
baar om des te gemakkelijker een
wakend oog te houden op de gasten,
die mevrouw van tijd tot tijd zoo
vriendelijk herbergde.
Een der stemmen herkende ik ter
stond als die van mejuffrouw
Simpsonde andere was een
mannelijke stem van vollen, aange-
namen, sympathieken klank. Ze
spraken Engelscli. Dit bracht mij
eventjes van de wijs. Ik had gehoopt,
het terrein alléén te beheerschen-
Nu had mejuffrouw Simpson een
Engelschman bij zich. JYic kon dat
zijn
Ik had mijn kaartje aan madame
Miller ter hand gesteld, na er met
potlood op te hebben geschreven:
„Een landsman, die meent u van
dienst te zijn," en haar verzocht,
dat aan mejuffrouw Simpson te ge
ven.
Misschien bezat ik niet het recht
zulke verwachting bij haar op te
wekken, maar het eene voorwendsel
was net zoo goed als het andere. En
wie weet, kon ik haar ten leste inder
daad. van dienst zijn- Alles bij el
kaar genomen, was het zeer goed.
dat Tasset mij daar geïntroduceerd
had-
De personen in de kamer naast of
achter de mijne beraadslaagden, of
men mij zou ontvangen-
„Laat mij met hem spreken,"
hoonde ik de mannelijke stem zeg"
gen, ein ik was blij, toen de dame
op vasten toon antwoordde:
„Wij kunnen evengoed hem samen
ontvangen."
Ik ging voorzichtig dicht hij de
vleugeldeur staan, om nog meer te
hooren, doch op dat oogenblik keer
de madame JU il Ier terug. Met één
grooten stap was ik weer midden in
de kamer, maar toch niet vlug ge
noeg, zooals mij zou blijken. Ma-
idame trok veelbeteekenend de wenk
brauwen omhoog en merkte met een
leelijk lachje aan
„Ik zie, dat u óók van 't vak is.
Voor mij heeft het geen doel. Ze
spreken altoos Engelseh. Ik heb
iemand besteld, die deze taal mach
tig is, maar hoogst waarschijnlijk
komt ie, als het te laat is."
Met deze min of meer raadselach-
tigp woorden geleidde ze mij over
den corridor en opende de deur der
kamer van mejuffrouw Simpson.
Het was een ruim vertrek, maar
slecht gemeubeld en alles behalve
zindelijk. Leo Tasset vertelde mij
naderhand, dat de dagelijksche huur
prijs daarvan 25 francs bedroeg. Er
brandden drie gasvlammen (want
het gas werd extra berekend), zoor
dat elke vlek op het behangsel, elk
spinnewebje in het stralende liciht
duidelijk te voorschijn kwam. I»
den Fransch en haard laaide een. flink
vuur, klaarblijkelijk er op berekend,
zooveel hout als mogelijk te verte
ren.
Mejuffrouw Simpson zat op een
oude sofa, met paardenhaar-weefsel
bekleed, in den verst verwijderden
hoek tusschen de ramen en den
schoorsteenmanteler stond een
heer naast haar. Het licht viel recht
streeks op hare trekken, waarin zich
zekere verwondering afspiegelde.
Van mijn kant nam ik beide per
sonen met een enkelen blik op, ten
minste meende ik dat te doen. Me
juffrouw Simpson beviel mij bij na
dere beschouwing nog beter dan teen
ik haar zag in 't station. Zij droeg
nog haar donker reisgewaad, want
was beslag gelegd op hare bagage en
de politie had alleen verlof gege
ven, de hoogst noodige artikelen
daar uit te nemen. Maar zij zag er
zeer lief en energiek uit in dat een
voudig toilet, terwijl heur weelde
rig, prachtig haar in breede vlechten
tegen het achterhoofd was gelegd.
Streng genomen was zij niet schoon
te noemen, maar door hare groote,
donkere oogen vol uitdrukking en
baar slank, sierlijk figuurtje zag
men de onregelmatigheid harer trek
ken geheel en al over het hoofd.
(Wordt vervolgd.)
