DAGBLAD voor NOORD- en 7UID-H0LLAND.
Kindephuiivesl 29-31-33, Haarlem
BUITENLAND.
BINNENLAND.
Slechts twee letters.
MAANDAG 7 DECEMBER 1908.
33*te Jaargang No. 6760
Bureaux van Redactie en Administratie:
Intercommunaal Telefoonnummer 1426.
KWARTJES ADVERIENT1ËN.
Hoe zit dat?
Verspreide Berichten.
fÜUiLLETOf*.
26)
,ik."
BK HURLEMSCHE MIKT
ABONNEMENTPRIJS:
Fer 8 maanden voor Haarlem
Voor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente)
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post.
Afzonderlijke nummers
f 1,36
1.35
1-80
„(0,05
PRIJS DER ADVERTENTIÊN
Van 16 regelsf0,60 (contant) f0,50
Elke regel meer ...10,10
Groote letters naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 cent per advertentie k contant
1000
Alle betalende abonnés op dit blad, die in het bezit eener verzekeringspolis zijn, zijn volgens de bepalingen op de polissen vermeld, tegen ongelukken verzekerd voor:
GULDEN bij
verlies van
één
wijsvinger.
GULDEN by
levenslange onge
schiktheid tot
werken.
400
GULDEN bij
overlijden.
300
GULDEN bij
verlies van éen
hand of voet.
150
GULDEN bij
verlies van
éen oog.
100
GULDEN bij
verlies van
éen duim.
60
15
GULDEN bij
verlies van
éen anderen
vinger.
De uitkeering dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij „Ocean", Bijkantoor voor Haarlem, Nieuwe Gracht 11.
j—Tebt ge mannelijk of vrouwe-
lijk dienstpersoneel noodig
Voekt ge een betrekking als 'J)
dienstboden, loopknecht, win-
keibediende enz.
T-Jebt ge iets in uw huishouding p
dat ge wilt verkoopen
t-Tebt ge een huis te huur of
wenscht ge er een te huren
V,\7"ilt ge voor een koopje het p
een of ander voor uw huis-
«ouding van anderen overnemen
Voekt ge iemand, die u in de 'J)
avonduren helpen kan
^/oekt ge b'j vardiensten p
Plaatst een advertentie in de
NIEUWE HAAPvLEMSOHE COU
LANT: eenmaal voor 25 cents,
driemaal voor 50 cents a contant.
Bij deze advertentiën
afzonderlijk op te geven,
te plaatsen in de rubriek
Velen onzer lezers zullen zich her-
riitoeren, dat een Nederlandsch werk-
*oan indertijd ee|n uitvinding heeft
gedaan, om. bij mist, storm enz. op
Mectirisohe wijze den machinist op de
locomotief te waarschuwen voor
onveilig© signalen, open bruggen,
<mzL
Een' miniatuur-spoorweg met
bruggen, overgangen, signalen en al-
tfts wftt er bij iioort, is indertijdl
t'Ubliek tentoongesteld in Amster-
'wn en dat nieuw© systeem (sys
teem-Portman) heeft toen een em-
®tige belangstelling gewekt en hoo
glijk de aandacht getrokken.
Spoorwegmannen en technici heb-
'Km er toen met lof over gesproken,
de bewondering was algemeen.
Intusschen.... is het dezen uitvin
der gedaan nis talloozen anderenbij
die bewondering is het yoor hem
althans! gebleven.
Zijn stelsel kon niet uitgevoerd
gordende spoorwegmaatschappijen
hadden bezwaren.
-Maar.. i i
Nu men yan dat systeem' niets
*öeer hoort, en de uitvinder den
strijd schijnt te hebben opgegeven,
du komen de door hem voorgestelde
Idanne®. waarlijk weer, zij 't ook ge-
^•'ijzigd, voor den dag-
.Wij lazen onlangs in de „Resi
dentiebode" het volgende:
„Door eenige eerstaanwezende in
genieurs bij de spoorwegmaatschappijen
is, naar men verneemt, uitgezien naar
een middel, om bij avond, storm en mist
den machinist op de locomotief te waar
schuwen als een signaal onveilig stond.
Dat zou dan een vóórsein moeten zijn.
Da inrichting is als volgt ontworpen.
Op de seinhuizen aan de stations of in
de stations, indien daar geen seinhuizen
zijn, zou een electrische inrichting worden
gemaakt, met afzonderlijke draadgeleiding
loopende door een buis naar den seinpaal,
geplaatst 100 meters vóór de bestaande
afatandeignalen. Die draad zou dan ver
bonden zijn met de armen aan de palen
van dat vóórsein, welke veilig of onveilig
moeten kunnen aangeven. Yan die armen
loopt een draad naar de spoorstaaf en
aan bet uiteinde van dien draad, tegen
de spoorstaaf aan, wordt een borstel van
koperdraad bevestigd, die 10 cM. boven
de spoorstaaf zal uitsteken, wanneer het
vóórsignaal op onveilig is gesteld. Onder
aan do locomotief, achter de bestaande
bezems van ijzerdraad, zou een dergeljjken
borstel van koperdraad worden geplaatst
met een electrische geleiding naar de
plaats waar de machinist op delomotief,
staat, en aan het uiteinde van dezen
geleiddraad een flinke electrische schel,
dia waarschuwt, als het afstandsignaal
onveilig staat."
We zouden' ons zeer moeten ver
gissen, wanneer het denkbeeld, dat
hier wordt uitgewerkt, niet als twee
druppelen water gelijkt op dat, 't
welk door den' heer Portman is toege
past bij' zijn stelsel.
Dat laatste was méér omvattend,
méér algemeen, en dusook méér
doeltreffend, daar het diende ook
voorn He andere gevallen van on
raad, dan het hierboven beschrevene.
Maar dit laatste kan vergissen
we ons niet zeer sterk zeer ge
voegelijk dienen als een inleiding
tot, een begin vain liet stelsel-Port
man
En dan vragen we, al zijn er in
Nederland voor uitvinders op dit ge
bied geen wettelijke beschermings
bepalingen hoe zit dat nu
Zijn de ingenieurs der spoorweg
maatschappijen werkelijk volkomen
vrij de denkbeelden, door een ander
aan de hand gedaan en wellicht ten
koste van veel opoffering uitge
werkt, met voorbijgaan van dezen,
op eigen hotuje toe te passen
Wij vragen slechts.
Doch het komt ons voor, dat hier
iets niet in den haak is!
Wij hebben dan ook vernomen, dat
aan den Minister van Waterstaat
mededeeling zal worden gedaan van
het geval, ten einde dejn uitvinder
recht te doen, zoo het bericht van
de „R e si d e n t i e b o d e" waarheid
bevat.
DUITSCHLAND.
Duitsehland en de Brusselsehe
wereldtentoonstelling.
Al zit Duitsehland in er, stigen
finaaciëelen noodde regeering en de
regeerders hebben er méér oog en hart
voor den handel en de industrie en
derzelver bevordering in den vreemde,
als onze Tweede Kamer het had I
Terwijl onze Tweede Kamer de
regeeringssubsidie van een paar ton
afstemde en met heel veel geschipper,
nadat de industrie en de handel hun
verontwaardiging hebben uitgespro
ken, eindelijk nog ertoe komen zal
een klein bedragje te voteeren voor
deelneming aan de Biusselsche ten
toonstelling, doet de Duitsche regee-
ring anders 1
Hoewel Duitsehland zich niet, zoo
als wij, zich bij voorkeur beroept op
den gemeenschappelijkeD Dietschen
stam, is toeh op de begrootiug voor
1909 een bedrag van 400,000 mark
uitgetrokken als eerste bijdrage in de
kosten van deelneming van het Duit
sche Rijk aan de wereldtentoonstel
ling te Brussel in 1910.
In de memorie van toelichting,
die eveneens voor tal van onze kamer
politici belangrijk isl zegt de re-
geeriug, dat het afslaan van de uit-
noodiging van België om aan die
tentoonstelling deel te nemen niet
met de belangrijke, oeconomische en
vriendschappelijke betrekkingen tus-
schen de twee landen bestaanbaar is,
al lijken om den financiëelen toestand
van het rijk, den druk die op het
oeconomisehe leven ligt en de onge
neigdheid in vele bedrijfkringen om
nog aan tentoonstellingen deel te ne
men, dergelijke uitgaven ongewenscht.
Het geheele bedrag, dat voor Duitsch-
Jends ambtelijke deelneming noodig
zal wezen, is nog niet te schatten,
maar zal een millioen mark ongeveer
bedragen.
ITALIË.
Home afgedaan!
Rome zou de stad ziju van de
internationale Balkan-conferentie, zoo
scheen te zijn overeengekomen.
De Romeinen juichten al, en de
Italianen, die op een voordeeltje tuk
zijn, waren blij.
Maar nu is onlangs de groote be
weging daar tegen Oostenrijk begonnen,
en de impulsieve Romeinen hebben
zich tot allerlei betoogingen laten
verleiden
Dat zal den Romeinen duur te staan
komen 1
Want de diplomaten vinden nu,
dat Rome voor de Balkan-confe-
rente niet meer in aanmerking k&n
komen
DE BALKAN
Do boyoot-kwestie. Turkije draait
bij, Servië begint evenwel.
Zooals te begrijpen is, hebben de
Oostenrijksche handelaars en koop
lieden den allergrootsten last van de
Turksche plagerijen, dis juist op
economisch gebied zijn gekozen om
zoodoende op politiek gebied, waar de
Oostenrijkers het krachtigst zijn, in
druk te kunnen maken.
intusschen schijnt het in de laatste
dagen, d i er werkelijk plotseling
eenige verbetering valt waar te nemen
in de handels- en politieke betrek
kingen tusschen Turkije en Oostenrijk.
Dit vindt zijn oorzaak ten eerste
in de maatregelen, door grootvizier
Kiamil pasja genomen tot verminde
ring van den boycot van Oostenrij ksche
goederen, maar ten tweede ook in
de omstandigheid, dat de Engelsche
regeering, volgens betrouwbare be
richten, tot de overtuiging is gekomen,
dat een directe overeenkomst tusscben
Oostenrijk en Turkije zeer stellig ten
goede zou komen aan de conferentie
Men rekent er dus nu op, dat aau
het stoken der Engelschen in Turkije
een einde zal komen, waardoor de
hervatting van officieele onderhande
lingen tusschen Turkije en Oostenrijk
vergemakkelijkt zal worden.
't Is te hopen, want zonder eenigen
twijfel mag worden gezegd, dat de
wereldvrede door den boycot in Tur
kije ernstig gevaar liep.
Intusschen gaat nu het kleine
Servië het voorbeeld van Turkije
volgen, en óok een boycot tegen Oosten
rijk op touw zetten.
Volgens de kranten zullen, te be
ginnen met 1 Januari, in het geheele
land de Oostenrijksche waren borden
geboycot. Ook zullen de spoorwegar
beiders en dokwerkers worden aange
spoord zich bij den boycot aan te
Bluiten en te weigeren Oostenrijksche
goederen te laden of te lossen.
Jammer voor Servië is echter, dat
dit land voor een groot deel econo
misch van Oostenrijk afhankelijk is,
zoodst een handelsoorlog wel 't
schadelijk»te is wat de Serviërs kun
nen beginnen.
Hongarije en de Balkankwestio.
Voortdurend worden in de laatste
dagen Oostenrijksche troepen naar de
Servisch© en Bosnische grenzen ge
zonden.
In politieke kringen te Boedapest
vraagt men zich nu af, welke reden
de regeering van Oostemijk-Hongarije
kan hebben, om tot dusver enkel Hon-
gaarsche regimenten naar Besnië te
zenden.
Zaterdag werd over dit punt de re
geering geïupelleerd, en tevens, be
toogd dat baron Aehrenthal de open
bare meening op een dwaalspoor
heeft geleid, door te beweren, dat de
annexatie-vraag in overeenstemming
met de groote mogendheden opgelost
was. De interpelleerende afgevaardigde
van den Rijksraad, Georg Nagy, gaf een
journalist "als zijn meening te kennen,
dat baron Aehrenthal verplicht zou
wezen, zijn ontslag als minister van
Buitenlandsche Zaken in te dienen,
nadat gebleken is, dat Rusland, En
geland en Italië tegen de annexatie
stelling nemen.
Nagy verwijt verweet verder de Hon-
gaarscüe regeering, dat zij het land
in onzekerheid laat en geen duidelijke
uiteenzetting van den toestand geeft.
Mocht deHougaarscne regeering vooraf
van de plannen van baron Aehrenthal
geweien en er stilzwijgend nota van
genomen hebben, dan is zij eveneens
schuldig, zeide hij.
Aehrenthal schijnt rich Zaterd
van deze interpellatie gemakkelijk en
zonder veel omhaal te hebben afge
maakt.
AMERIKA.
Op Haïti.
Generaal Simon schijnt voorloopig
president op Haïti te zijn geworden....
tot een andere „generaal" hem weg
jaagt.
Met een leger van 8000 revolution-
nairen trok hij Zaterdag Port au Prince
binnen, waarbij de troepen zich uit
stekend gedisciplineerd betoonden,
naar het heet.
Een delegatie van het comité voor
openbare veiligheid ontving den ge
neraal officieel en stelde hem een
palmkrans ter hand.
Begeleid door een talrijke menigte,
die uitriep„Lang leve generaal
Simon 1", begaf de generaal zich naar
de kathedraal, waar een Te Deum
werd gecelebreerd.
Daarna reed de generaal onder
toejuichingen en klokgelui door de
stad en begaf zich toen naar ziju
particuliere woning.
De oud-president Nord Alexis heeft
den Franschen kruiser „Duquay-
Trouin verlaten en is met het Duitsche
stoomschip „Sarnia" vertrokken naar
Kingstown op Jamaica.
Sic transit
De Fransche Marine. Men kent
den drotvigen toestand der Fransche
marine, wier minderwaardigheid nu wel
overal bekend is. 't Blijkt bovendien, dat
ook de munitie niet deuit, en dat er
veel te weinig van is, zoodat in geval
van oorlog eigenlijk van geen weermacht
sprake kan zijn. Admiraal Germinet, de
opperbevelhebber der Middellandsche zee-
vloot, heeft dit herhaaldelijk al den mini
ster en de regeering bericht, doch te
Parijs trok men zich daar niets van aar.
Eindelijk heeft de admiraal, op ronde
zeemansmanier, aan een journalist die
er lucht van gekregen had, erkend hoe
de toe*tand is! Gevolg: de admiraal is
van zijn post ontzet!
De b.ederfsters der vrouwen
beweging. De Engelsche lawaaimaak-
ster», die vóór het vrouwenkiesrecht hee-
ten zijn, maar die in werkelijkheid wel
alles tijken te doen om de sympathie
voor die zaak te vernietigen, xjjn Zater
dag weer aan den gang geweest. Minister
Lloyd George zou spreken in Albert Hall
in Londen, en de „dames" hebben er
zulk een lawaai gemaakt, en zooveel her
rie geschopt, dat de heele vergadering
in duigen viel. 't Mooiste is nu echter,
dat de minister heel wat bijzonders en
prettigs had te zeggen voorde werkelijke
voorstanders van vrouwenkiesrechtHij
deelde n. 1. mede dat een artikel omtrent
het stemrecht voor vrouwen in het wets
ontwerp der regeering betreffende een
hervorming van het kiesreeht zal wor
den opgenomen. Als het Hoogerhuis dit
artikel verwierp, zou het een van de
punten van het politiek program der
regeering zijn, waarop zij een beroep op
het land zou doen, bij een ontbinding
van het parlement, die zeide de
minister niet zoo ver verwijderd is
als sommigen wel denken! Intusschen
schijnt voor deze liberale regeering het
tij verloopen te zijn, zoodat er voorshands
van vrouwenkiesrecht in Engeland nog
wel niets zal komen.
Een zonderling bericht.
lezen in Engelsche kranten het volgende
curieuze bericht: Aan de Engelsche
noordkust heerscht groote opgewonden
heid en onrast over een geheimzinnig
voorval, dat de visschersvloot van New-
biggin is overkomen, Toen de visschers
ten noordoosten van Blyth bezig waren
hun netten in te halen, naderde een
onbekende torpedojager, die een schot
afvuurde in de richting der vissehers.
Het projectiel ging echter over de vloot
heen en viel op eenige tientallen meten
afstand in zee. Toen verdween het oor
logsvaartuig onder vollen stoom.
Een zonderling geval't I.jjkt wel op
de Doggerebank-historieTien tegen een
dat er een geheime aanval van Duitseh
land achter gezoaht wordt!
Het Turksche parlement. Tofc
op het oogenblik zijn 220 afgevaardigden
gekozen, van wie er 150 Mohammedanen,
33 Christenen en 2 Israëlieten zijn.
H.M. de Koningin.
'Naar „De Telegr." uit goede bron,
verneemt, ziet de Koningin de blij
de gebeurtenis, waarnaar algemeen
in den lande met blijdschap wordt
uitgezien, in de eerste helft van Fe
bruari te gemoet.
Uit de Staatsconrant
Bij Kon. besl. zijn benoemd met
ingang van 1 December, tot directeur
van de tuchtschool t» Ginniken, P.
Scholten; tot officier in de orde van
Oranj e-Nassau, de Oost-Indische mijn
ingenieur lste kl. B, Middelberg, gewe
zen leider der mijnexploratie van gou-
▼ernementswege in Suriname.
Audientiën. De gewone audiën-
tien van de Ministers van Financiën
en Oorlog zullen op Donderdag a. s.
niet plaats hebben.
Mr. A Heemskerk, f
Slechts een kleine schaar verwanten
en vrienden van wijlen mr. A. Heems
kerk, broeder van den Minister van
Binnenlandsche Zaken, stond Zater
dag op het kerkhof in den Haag rond
het familiegraf, waarin het stoffelijk
overschot van den ontslapene werd
ter ruste gelegd. Onder hen was een
vertegenwoordiger van het tijdschrift
„Themis", waaraan de thans over
ledene zoo langen tijd rijn juridische
talenten wijdde.
Prof. dr. J. Verdam, nit Leiden,
herdacht in warme bewoordingen de
schitterende gaven van geest en ge
moed, die den afgestorvene, voordat
de ziekte, die hem ten grave sleepte,
zij geest omfloerste, kenmerkten.
Minister Heemskerk bracht dank
aan prof. Verdam voor de hulde, aan
de nagedachtenis van zynen dierbaren
broeder gebracht; aan een van diens
trouwe vrienden, die hem gedurende
zijn ziekte zooveel liefderijke zorgen
had gewijd en aan allen, die hem
naar zijn laatste rustplaats geleidden.
In elk' geval was het hem gelukt,
'■Üdens haar leven aanzienlijke som-
|hen uit hare vast toegesnoerde beurs
lukken, en ik hoorde thaps voor
',('t eerst, dat zij bate nalatenschap
gebezigd kad^oin hare beide neven
Scheel naar hare hand te zetten
Telkens weer heette het: „Ik zal
•"rijn geld aan Paul vermaken, als je
biet".... of: „Als je. wilt dat Arthur
mijn nalatenschap gaat strijken,
"kin Paul moet je...." enz. Het was
*©n gevaarlijk spel, dat. zij speelde,
het einde was #toord!
Het had steeds als een uitgemaak
te zpak gegolden, dat Arthur, (de
bbdjj, de erfgenaam van zijn tan je
^(>U zijn. Feitelijk was ook kort voor
"en dood der oude dame het bewijs
^.°or de juistheid dezer veronderstel-
jteg geleverd. jJVant toen Ar-
jkhr ojanzoek deed om de hand van
Edith, Jiad mevrouw Simpson, die
^"blanks haren zenuwachtigen, ge-
k'agden aard klaarblijkelijk een
jriiixin dear - b ere kende dame was, hare
.^esliseingfafhankelijk gemaakt van
ju finaneieele vooruitzichten van
""en Hjajizoeker.
wilde zich eerst zekerheid Ver
schaffen, wie van de beide broeders,
die alle twee naar hare dochter don
gen, van tajnte zou erven.
Na een persoonlijk onderhoud met
de oude dame gaf zij Paul kort en
bondig den bons en Arthur liet ja
woord in naam harer dochter. Zij
had in waarheid goedschiks of
kwaadschiks bereikt,, dat juf
frouw Raynell haar schriftelijk be
loofde, heur vermogen aan Arthur
mai te laten. Dit was dan ook geheel
in overeenstemming met haar laatste
testament. Zij had er verscheidene
gemaakt,
,,111 geloof, dat tante er later spijt,
van had," zei Paul, „te meer, daar
zij eigenlijk gezegd door mevrouw
Simpson overrompeld was. Zóó iets
kon zij geenszins verdragen. Zij
wilde, dat ik.... maar laten wij dat
rusten. Zij placht op dreigenden
toon te zeggen, op slot van rekening
toch haar eigen., wil te zullen door
drijven."
„Zeide zij zulks inderdaad
„Zeker, en meer dan eens. Maar
wat zij ook daarmee mocht bedoe
len, mevrouw Simpson had de over
hand op haar behaald."
[Wij rookten een pooy zonder iets
te zeggen. Mijn gedachten keerden
terug naar den k off erf a brik ant, dien
ili een bezoek had gebracht, en ik
vroeg mij nogmaals af/ of het ge
noegzaam bewezen wa.y dat de kof
fer te Parijs het eigendom van Pa;ul
was- i.: i
„Hoe komt het nu, mijnheer Har- i
vey," zeide ik. „dat de kofferfabri-
kanten te Londen de'n koop van uw i
koffer niet hebben geboekt."
„O, dat is gemakkelijk te verklar!
ren," hernam Paul. „Ik had ee'n aan- j
kondiging Vain hun fabrikaat gele-1
zen, en daar ik' juist, iets van dien
aard gebruiken kon, bracht ik hu'n
op zekeren dag een bezoek, toen ik
toevallig daar in de buurt kwam, j
en kocht een koffer. Ik betaalde i
dien contajnt en pam hem' op pen
huurrijtuig mee."
„Waanneer was daty*1" vroeg ik, „en
waar bracht ge den koffer?"
„Ongeveer twee maanden geleden.
Ik reed regelrecht naar Greenwich,
waar ik mijn kamers had en nog'
heb."
„Een lange rit", merkte ik droog j
op. Mijn beroep had mij natuurlijk
wiantrouwig gemaiakt.
„U heeft gelijk, maar' ik had ver- j
scheiden© voorwerpen aangeschaft, j
die ik allemaal ter zelfder t.jjd/smee
naar huis nam ^erHijtüig."
„En hoe dikwijlszijt- ge sedert
met uw koffer op reis geweest
„Slechts tweemaal. Eens van
Greenwich naar Southend, en daar
na, zooals ik meende verleden
Maandag Van SoutlieUd naar Dover.
Toen ik hier alnkw am, vtnl ik, dat
ik met mijn sleutel den koffer niet
open kon krijgen. Ik dacht, dat er
iets aan het slot beschadigd was en
liet hem openbreken. Tot mijin
verwondering mg ik da*wbn een Wio-
tographisch toestel, dat ik terstond
herkende als tpebehoorende aan
juffrouw Simpson. Ik zorgde voor
een nieuw slot en zond den koffer
den volgenden morgen aan mejuf
frouw Simpson. Ik dacht terstond,
dat do koffers verwisseld moesten
zijn, want ik wist., da,t ^juffrouw
Simpson er pUjcies zoo een als ik be
zat, omdat ze hem op mijn aanraden
.had gekocht. Ik wou voor geen geld
ter wereld, dat zij eenige papieren
en andere dingen, die ik in mijn kof
fer had, onder de oogen kreeg. Maar
ik zweer u. dat ik er destijds in de
verste verte niet aan dacht, mijn
tante te hebben gedood- Ik moet niet
geweten hebben wat ik deed."
„Maar waarom ontsteldet ge zoo,
toen ik den naam van juffrouw Ray
nell noemde?"
„Ik ik werd voortdurend ge
kweld door den angst, dat ik haar
kon hebben bezeerd. In weerwil van
alle inspanning kon ik niet meer
precies mij liet voorgevallene her
inner eni Ik wist/ Hat. ik haar een
duw gegeven had, en had sedert dien
avond niets meer vdn haar gehoord.
„En nu meent u, dat ge uw tante
hebt gedood?"
Hij huiverde.
„Moet ik dat dan met gelooven>'
fluisterde liij- „Arthur zegt-, dat ik
het gedaan sw*u hebben, en gij zegt
het eveneens. Bovendien zijn de boe
ken tiaar/ om het te bewijzen,"
„Behalve gij en de hospita kon op
dien bewusten Zondagavond nie
mand in huis komen, niet- waai' Nie
mand bezat een sleutel
„Neen."
„Maar juffrouw Raynell had er
een. Althans zóó zeide mij de hos
pita."
„Ja, dat is ook zoo. Zij ging
graag 's morgens vroeg een wande
lingetje doen, terwijl de ainderen
nog sliepen. Ee menigmaal ver
trouwde ze hem mi) sayonds toe.
Wie had den sleutel op dien. Zon
dagavond
"Maar ge beldet tody om in huis
te komen
„Ja. Eerlijk bekend/ was ik
niet nuchter geinoeg, om mij te her
inneren/dat ik een sleutel had."
„W'teét ge zeer zeker/ dat ge hem
bij u hadt?"
„Ik haglde hem den volgenden
morgen uit mijn vestzak, waar ik
hem steeds bewaarde."
Dat trof mij.
„En weet ge beslist, dat niemand
in huis had kunnen sluipen JVas
er een ketting op de deur?"
„Een ketting niet, maai' wel een
nachtslot."
„Dus 's morgens verliet ge. het
huis met het lijk van juftrouw Ray
nell in uw koffer. Ge weet natuur
lijk zeker, dat ge, toen ge, 's morgens
wakker werd, den koffer niet, meer
opengemaakt hebt?"
„Zeer zeker. Ik wilde er nog iets
in doen en zocht overal naar den
sleutel, maar kon hem niet vinden.
Eindelijk vond Arthur hem."
„En waar vond Arthur hem
„In de kamer mijner tante," fluis
terde de ongelukkige. „Waarom zal
ik het ontkennen Mijne schuld is
zeker."
„Ja, iu zóó verre is uw schuld
zeker,1 herhaalde ik. „Dus ge ver
liet Southend met den koffer. Ge
ontmoettet de Simpsons te Londen,
en gij, uw broeder Arthur -aJjuf
frouw Simpson en hare mama reis
den met de heele bagage, de beide
koffers inbegrepen, van Charing
Cross samen naar Dover. Is dat
zoo
„Neen, Arthur vergezelde ons
slechts tot aan het stationwij an
deren reisde* met ons drieënDte
bestemming der Simpsons was Ea-
rRi en ik begaf mij naar Dovejj omi
een week frissche lucht te schep
pen."
„En ge herinnert u de boeken in
v kofier te hebben geuaktvv,
uw
Wtrdt vervolgd.)
