DAGBLAD voor NOORD- en
-HOLLAND.
Heb',
H
Kinderhuiswest 29-31-33, Haarlem
Van alles wat!
BUITENLAND.
BINNENLAND.
1
Slechts tiuee letters.
VRIJDACt II DECEMBER 1908.
33BU> Jaargang No. 6764
Bureaux van Redactie en Administratie:
Intercommunaal Telefoonnummer 1426.
Alle betalende abonnés op dit blad, die in het bezit eener verzekeringspolis zijn, zijn volgens de bepalingen op de polissen vermeld, tegen ongelukken verzekerd voor:
eVLDKK bij
verlies van
één
vijs vinger.
«ULDBN bij
levenslange onge
schiktheid tot
werken.
«ulbw bij
De uitkeering dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij „Oeean", Bijkantoor voor Haarlem, Nieuwe Gracht 11.
Tjebfc ge mannelijk of vrouwe- 'J)
lijk dienstpersoneel noodig
'T'oekt ge een betrekking als
dienstboden, loopknecht, win-
kelbediende enz.
ge iets in uw huishouding
dat ge wilt verkoopen
ebt ge een huis te huur of
wenseht ge er een te huren
7ilt ge voor een koopje het
een of ander voor uw huis-
houdiDg van anderen overnemen
"7oekt ge iemand, die u in de 'J)
avonduren helpen kan
2^oekt ge bijverdiensten p
Plaatst een advertentie in de
nieuwe haarlemsche COU
LANT: eenmaal voor 25 cents,
driemaal voor 50 cents a contant.
Bij deze advertentiën
afzonderlijk op te geven,
te plaatsen in de rubriek
KWARTJES ADVERTENTIËN.
ook moesten, worden opgelost door
onderling samenwerken en onderling
overleg van de daarbij betrokken
gemeente|n.
Als de eene gemeente dezen, de an
dere weer een anderen concessionaris
kiest, dan komt er van het tot stand
komen der zioozieer gewenschte -Ver
binding niets terecht
E.n iram naar
Overveen.
De van Bloemendaal heeft
gisteren een gewichtige beslissing
genomen, die ook vajn groot-en in-
irloed kan zijn op de verkeerstoe-
étande® ip Haarlem.
Aan de E. N. E. T. (El. Spoor
weg-maatschappij is n.l. een voor-
loopigge aoncessie verleend voel een
■electeaafie tramweg van den Zijl Wég1
naar Overveen, en vandaar naar
ÈloenïéiKlaal.
Op zichzelf zon dit eenvoudig zijn
de voorziening in een sterke behoef
te, wanneer niet de Raad van Haar
lem reeds aan de Holl. IJz. Sp. Mij.
concessie had gegeven voor een tram
lijn, die kot aan de grens der gemeen
de op d«n Zijlweg zal loopen, met
htedoeliftg natuurlijk, tot Overveen
en verder te worden doorgetrokken.
De Bloemendaalsche Raad heeft
tusschen de E. S. M;. en de H. S. M.
de eerste gekozen.
De Haarlemsche tramplannèn,
toch reeds zoo uiterst langzaam
Voortgaande, loopen door deze beslis
sing weer ernstig gevaar-
En dat is jammer.
De motieven van den Bloemenda'al-
schen Raad tot deze beslissing zijn
Ons onbekendde gedaditeihwisse-
ling werd in geheime zitting .gehou
den.
Ma ar ofns dunkt, dat dergelijke
kwesties toch het best konden en
XVI.
Klachten van allerlei aard.
Waar bleven de van-alles-watjes
in den laatsten tijd Zoo werd ik,
met andere woorden evenwel, doch
die dezen zin hadden, laatstelijk op
beleefde manier opgevorderd, mijn
krantengeschrijf weer ter hand te
nemen.
Aan zoo'n beleefde uitnoodiging
kan men niet anders dan voldoen.
Maar al is de titel van mijn
artikelen-reeks al hèèl onbepaald
ruim, toch mankeert er wel eens de
stof, die het schrijven maken moet
tot datgene wat de dichter (welken,
weet ik niet!) noemt: „des harten
harde drang!"
Eu dan, op schrijven toch aan
gewezen, kijkt men eens in z'n
naaste omgeving ronden vindt
men allicht wat, dat waard is in de
krant besproken te worden!
Op mijn schrijftafel ligt vóór me
een briefkaart, die ik van morgen
ontving.
Makkelijk dat je tegenwoordig
óók op den voorkant ervan je
correspondentie kunt schrijven, niet
waar?
Maar
't Heeft óók z'n bezwaren, of
liever: de post maakt, dat men in
heel veel gevallen met die corres
pondentie aan de voorzijde van de
briefkaart leelijk last kan krijgen.
Mijn briefkaart is er een sprekend
bewijs van. Dicht ineen gekrabbeld
staat er op de voorzijde heel wat
geschreven, maar.de helft is er
niet van te lezen. En dat komt niet
omdat de afzender slordig schreef,
of omdat de kaart onderweg vlakte,
neen, het komt eenvoudig door
toedoen van de post!
Want behalve een vet, dik cijfer-
.öuipel in een vierkant vakje staan
er dwars over de woorden van mijn
kaartschrij ver overlangsche strepen
van het poststempel, waardoor de
bovenhelft van de kaart zoo goed
als onleesbaar is geworden!
Is het niet dwaas, dat de post
door den éénen maatregel illusoir
maakt, wat zij door een andere fa
ciliteit heeft gegeven? Het schrijven
op de voorzijde der briefkaarten is
een groot gemak, maar men maakt
het tot een onmogelijkheid, als men
de bovenhelft van die voor schrijven
gebruikte ruimte met dikke, zwarte
stempels onleesbaar maakt.
Die lijnen komen voort van de
stempelmachme, die siads eenigen
tijd in vele postkantoren in gebruik
is en die heel goed moet voldoen.
Er zal dus niets anders aan te doen
zijn, dan dat de postbeambten de
briefkaarten die aan de voorzijde
beschreven zijn, sorteeren en met de
hand stempelen, dunkt me.
Nu wilde ik dit hier eens even
publiek maken: voor de posterijen
levert dat, geloof ik, geen bezwaar
op, en man gerieft er degenen mede
die zich nijdig maken wanneer de
post de briefkaarten die ze heeft
te bezorgen, vóór de bezorging ten
halve onleesbaar maakt!
Nog wat anders over postzaken.
De nieuwe briefkaarten van ll/2
cent zien er redelijk goed uit.
Maarwat 'n voddig papier!
Slechter en dunner en lorriger dan
dat van de goedkoopste briefkaart
formulieren uit de boekwinkels!
Ik heb booren zeggen, dat het
papier der nieuwe briefkaarten
daarom zoo dun is, omdat men hier
een proef nam met papier „uit één
stuk" om het zoo eens te noemen
Want de oude briefkaarten bestaan
uit verschillende, op elkander ge
plakte „lagen" papierdit nieuwe
moet echter uit één laag, uit één
stuk zijn.
't Kan wezen.
Maar het zou toch, dunkt me,
geen overbodige weelde genoemd
kunnen worden, als de administra
tie der posterijen zich ook voorde
stadsbriefkaarten maar hield aan
het oude, dikkere karton, dat toch
veel beter voldoet
Ik ben vandaag aan het klagen.
Welnu, dau knoop ik er, tóch
bezig zijnde, nog maar een andere
klacht aan vast, en wel eene, die
ik al geruimen tijd 'eens had wil
len openbaren.
Het is een klacht, die allesbehal
ve nieuw is, en die naar me bij-
hangt, in een of ander blad ook
al eens is geuit, doch waaraan dan
toch maar niet i3 tegemoet gekomen.
Er wordt op verschillende punten
van de stad Haarlem over de be
strating met afkeuring gesproken.
Maar geen van die punten wacht
I misschien zóo dringend verbetering
las het kleine eindje straat in het
Kenaupark, vóór de woning van
mevrouw de wed. Pijnacker.
Daar liggen dubbele tramrails
over de heele breedte der straat
met zéér gebogen profielen tusschen
die rails. Daarenboven is het er,
bij regenweer, ontzaglijk modderig.
't Is er dan ook een van de
plekjes, waar onze stad berucht om
is.geregeld „slippen" daar twee,
drie, soms méér fietsrijders per dag
wanneer het regenachtig weder is.
En het dienstbaar personeel van
mevrouw Pijnacker kan het getui
gen, dat er heel wat valt schoon
te maken aan een fietsrijdster of
fietser, die „geslipt" is: heetgeen
trouwens ter eere van deze dienst
baren mag gezegd worden, dat zij
bereidwillig steeds doen!
Ik las in het raadsverslag van
op ze gemeente heden, dat de Direc
teur van gemeentewerken een rap
port heeft uitgebracht over de be
strating: mag ik dit mooie, maar
voor velen dikwijls gevaarlijke
puntje van onze stad bescheidenlek
in herinnering brengen van hen,
die over dat rapport bij gelegenheid
een oordeel hebben uit te spreken
en maatregelen dientengevolge heb
ben te beramen?
Ik ben met mijn klaehten voor
heden aan een einde.
Een volgende keer wat vroolij-
kersMaar, niet waarook klach
ten hooren erbij als men „van alles
wat" wil geven!
F.
ENGELAND.
Koning Edward is ziek.
Koning Edward is ongesteld: ver
kouden, heet het in de Engel eche
pers. En hij heeft daartoe verblijf
gekozen te .Brighton, aan de Zuid
kust, het Engelscbe Nizza.
Duitsche bladen vernemen uit Lon
den, dat men ongerust is over de
ziekte des Konings, maar we vinden
daarvan geen bevestiging. Om der
volledigheids wille zij die lezing even
wel bier medegedeeld.
ZWEDEN.
De Nobelprijzen.
De Nobelprijzen voor dit jaar zijn
toegekend.
Voor den vrede zijn ze ten beurt
gevallen aan den Deen Frederic Bajer
en den Zweed K.P. Arnoldson;
Voor de chemieprofessor E. Rut-
herford to Manchester;
Voor de natuurkunde: professor O.
Lippmann te Parijs;
Voor de geneeskunde: professor E.
MetschnikoS te Parijs e* professor
Paul Ebrlich, te Frankfort a. d. M.;
Voor de literatuur: professor R.
Buken te Jena.
BALKAN.
De huid van denbeer....
Servië en Montenegro hebben een
bondgenootschap gesloten, waarbij ze
eveneens lach niet!de huid van
den beer, die ze nog schieten moeten,
onder mlka&r al verdeeld hebben.
Montenegro neemt Herzegowina, en
Servië neemt Bosnië; Novibazar ver
doelen ze onder de twee, en een stuk
van Macedonië palmen ze óók in.
Op papier altijd
En de twee regeerende vorstenhuizen
verleenen mekaar bij geval van uit-
duwing het recht van opvolging.
't Lijkt wel een operette In tusschen
ziet men uit deze „verdeeling" hoe
dwaas de ideeën zijn, die zelfs in staat-
kuadige hoofden van den Balkan spo
ken
Verspreide Berichten;
Hofberichten.
Het gala-bal ten Hove ter gelegen
heid van Nieuwjaar is op 4 J&naaxi
bepaald. De Koningin zal door de
Koningin-Moeder en den Prins tegen
over de genoodigden vertegenwoordigd
werden.
Nederland en Venezuela.
JVoor Frankrijk.
Reuter seinde gisteren uit Santander:
Het stoomschip Guadeloupe, met pre-
«ident Castro aan boord, vertrok gis
termiddag 5 uur naar Bordeaux.
Een Reuter-telegram uit Parijs
meldt: dat de „Petite République" de
volgende mededeelingen bevat:
Hoewel de Regeering Dog geen enkel
besluit genomen heeft, meenen wij te
weten dat het te nemen besluit zal
worden beïnvloed door de beide vol
gende gedachten. Indien de gezond
heidstoestand van Castre gebiedend
onmiddelijke geneeskundige hulp
noodig maakt zal men toegeven aam
het gevoel van mensehelijkheid, dat
voorschrijft be* de behandeling ta
laten ten deel vallen, die noen zelfs
den vijand niet onthoudt. Castro zal
dus verblijf kuDnen houden te Bor
deaux, zoolang het noodig zal zijn
voor rijn herstel; maar zoo hij zonder
zijn kostbaar leven in gevaar te stel
len twintig uren in den trein kan
doorbrengen, zal men hem hoffelijk
maar met vasten drang verzoekeu
zich elders te laten opereeren, mits
het niet in Frankrijk zij.
Castro zal bij die mededeeling nog
winnen, wijl die hem gedaan zal
worden in beleefde bewoordingen die
bij weigerde te gebruiken toen hij
den Frsnschen vertegenwoordiger op
brutale en onbeschofte wijze uit
Venezuela liet zetten.
Castro heeft de vermoeienissen vau
den overtooht zeer goed doorstaan,
zoodat het mogelijk is, dat de tweede
oplossing zal worden aanvaard, tenzij
hij zijn excuses aan Frankrijk maakt.
„Reuter" seint uit Pauillaa dd. 10
Dec.:
Castro kwam in gezelschap van zijn
vrouw, zijn zuster, drie geneesheeren
en vier bedienden met de pakketboot
„Guadeloupe" te 7 uur 30 hedenoch
tend hier aan. Onmiddellijk na da
aankomst van de „Guadeloupe" werd
Castro medegedeeld, dat hij zich had
te onthouden van het doen van eenige
mededeeling aan de pers.
De president en zijn familie verlie
ten Pauillac te 9 uur 30 en zullen
morgen naar Parijs vertrekken.
De politie houdt bet oog op een
passagier derde klasse, dien meD van
kwade bedoelingen tegenover Castro
verdenkt.
Later telegram nit Pauillac. Te half
10 uur hedenochtend verliet de pre
sident de boot en liep aan den arm
van zijn zuster over de loopplank.
Het is een kleine man met een tanig
gelaat. Hij ziet er niet afgevallen uit
FEUILLETON.
W)
XXII.
Mejuffrouw Simpson bad liet ver
langen te ke|nne(n gegeven, Pan) nog
eens te zien.
Vermoedelijk zou zij hem zonder
complimenten een bezoek gebracht
liebben, wanneer baar bekend was
geweest, waar hij was afgestapt.
Aangezien zulks echter zeer wa;ar-
adipnlijk zPne onmiddellijke arre
statie ten gevolge zou gehad hebben,
iiield ik zijn verblijfplaats zorgvul
dig voor haar verborgen. Gelukkig
voor ons allemaal, dat Paul het ge
vaarlijke van zijn toestand te goed
inzag, om aan te dringen op een be
zoek van mejuffrouw Simpson, nadat
ik bóm aan 't verstand had gebracht,
dat hij daarvan moest afzien. Over
het geheel genomen was hij' iaing
geen kwade jongen en ik begon har
telijk medelijden met hem te ge
voelen,
'Na mijn onderhoud met mejuf
frouw Simpson bleef mij vOörloopig
niete te doen. Ik had het doel be
reikt, waarvoor ik naar Parijs gekor
men was. Mijn facsimile bleek juist
te zijn, bet onderscheid bestond, de
letters op den, koffer waren niet door
Paul Harvey geschreven.
Dat feit viel niet te ontkennen.;
En hoe ongeloofelijk het ook moge
schijnen, zoodra eenmaal geconsta
teerd was, dat het Paul's schrift
niet was, scheen alles mijn eigen
waarneming, het belangrijke getui
genis van mejuffrouw Simpson
onveranderlijk er op te wijzeto, dat
het 't schrift Van Arthur was.
Voor het oogenblik kwam het er
nu enkel e|n alleen op aiajn, Paul naar
Marseille te vervoeren, 's Middags
kwam Arthur aan. Hij kon slechts
mijn getuigenis bevestigen, dat de
wandkast in de kamer van juffrouw
Raynell vol stond met Paul's boe
ken met dezelfde boeken, welke
Paul zeide des Zaterdags in zijn
koffer te hebben gepakt,
Wij brachten den armen jongen
naar het Lyonsche station. Arthur
stelde hem honderd pond ter ha'nd
lals reisgeld met belofte, nog twee
honderd te laten volgen, zoodra hij
te Montevideo onze keuze was
gevallen op de Argentijlnsclie repu
bliek zou zijn gekomen. Reeds
kwam de trein in beweging, toen
Paul nog eenmaal aan het portier
verscheen.
„Arthur", fluisterde hij', „ik twij
fel er nog min of meer aan.ik. i.
Arthur, geloof je inderdaad, dat ik
het deed i
Arthur Harvey was geroerd. Er!
werd niet verder gesproken. In de
volgende seconde was de trein uit
ons oog Verdwenen. Ik trok Arthur
zoo spoedig mogelijk uit den drom
nieuwsgierigen weg.
„Arme drommelhoorde ik een.
heer zeggen, „ongetwijfeld zijn broe
der!"
Arthur en ik waren van plan den
nachttrein naar Engeland te pakken.
Toen wij naar het Nooxdstatioinl
reden, vroeg ik, of de politie zich
niet meester had gemaakt van het
huis, waarin de moord gepleegd was.
„O ja" hernam Arthur, „het
schijnt, dat zij gisteren met hare
na.sporingen aldaar begon. Toen ik
vertrok, liep een man er voor heen
en weer, wacht te houden.
„Dan zal uw broeder te Marseille
gearresteerd worden," merkte ik aan.
Arthur werd doodsbleek en greep
mij bij den arm.
„Dat meent u toch niet in ernst
riep hij.
„U kunt pet gelooven.
Andermaal barstte hij in' tranen
uit. Hij scheen geheel en lal ya|n
zijn stuk. Toen wij aan het station
gekomen waren, verliet hij mij om
voor ons beiden kaantjes te nemen.
Ek sloeg hem gade, terwijl hij voor
het loket stond, omdat ik sedert
hedenmorgen een bijzondere belang
stelling voor Arthur Harvey gevoel
de. Ik zag hem zijn beurs uithalen,
geld .uittellen, de kaartjes yan het
tafeltje vóór het loket wegnemen,
en dat alles deed hij met de linker
hand! Hij was volstrekt niet altijd
linksch, dat zag ik duidelijk, inaar
ik had nu met eigen oog gezien,
dat hij zijn linkerhand in plaats van
zijn rechter gebruikte. Van dat
oogenblik af was ik overtuigd, dat
ondanks alle oogenschijnlijke tegen
spraak en onmogelijkheden Arthur
Harvey de moordenaar zijner tante
moest zijn!
XXIII.
Aan bet station Charing Cross
namen wij afscheid van elkaar.
Arthur werd door zijne plichten paar
Southend teruggeroepen, terwijl ik
in. Londen het bericht wilde afwach
ten, dat Paul behouden e]n wel was
scheep gegaan.
„Er bestaat geen uitleveringsver
drag, zooals ge weet", had Arthur
onderweg tegen mij gezegd. „Zoodra
hij in; veiligheid is zullen wij de
heele geschiedenis met al hare ver
zachtende omstandigheden aan de
wereld vertellen. Het is veel beter
het groote publiek eenvoudig de
waarheid te zeggen, dan vruchte
loos te pogen, die geheim te houden.
„De politie zal u die moeite spa
ren,"hernam ik. „Zij zal uw broeder
openlijk beschuldigen, lang ypór Jiij
Montevideo heeft bereikt."
„Als u da,t meent, wat moeten wij
dan doen vroeg Arthur,
Ik gaf geen antwoord. Ja, wat
moesten wij dan doen Dat was de
vraag, die ik onophoudelijk mij
stelde. Hoe meer ik mijn makker ga
desloeg, des te meer nam ik waar,
dat hij slechts bij tijd en wijlen links
was. Klaarblijkelijk was het een
jongensachtige gewoonte, welke hij
als man geheel had afgelegd, maar
die onder den invloed van hevige ge
moedsbeweging dikwijls weer voor
den dag kwam. Dat verklaarde dan
ook, waarom ik bij onze vorige ont
moetingen niets daarvan bespeurd
had.
Het was s morgens zes uur, toen
ik in mijne woning aankwam. Ik
wierp mij gekleed te bed en dacht
opnieuw ingespannen over de inge
wikkelde geschiedenis na. Ik voel
de, dat ik niet tot rust zou kunnen
komen, Voor ik de waarheid had ach
terhaald. Hoe kon Arthur Harvey
zijne tante hebben vermoord [Wan
neer? Waai-? Was het niet ontwij
felbaar bewezen, dat juffrouw Ray
nell en Paul op dieln bewusten Zon
dagnacht in huis geslapen hadden en
dat de koffer met het lijk des Maan
dagsmorgens daaruit vervoerd was
geworden? Arthur .had zijn broe
der bezocht vóór het ontbijt, maar
liet stond vast, dat de misdaad op
dat uur reeds gepleegd was. De zaak
scheen geheimzinniger dan ooit.
Haast gaf ik de hoop op, 'dat ze ooit
op een bevredigende wijze zou wor
den opgehelderd-:
Desniettemin werkte ik op eige*
band voort. Het was mijn schuld
niet, dat ik van den beginne ge
dwaald had. Alle bewijzen wezen
Paul als den dader aan. Geen sterve
ling noch Paul zelf, noch mejuf
frouw Simpson, en allerminst de po
litie hadden ook maai- in de verste
verte argwaan gekoesterd tegen Ar
thur. Er was trouwens geen reden
geweest hem te verdenken.
En had ik dan daarvoor genoeg
zame redenen
Het viel niet te ontkennen, óat
Arthur Harvey, wanneer hij inder
daad zijn tante had vermoord, eea
volleerd tooneelspeler en een der
doortraptste schurken der drie ko
ninkrijken moest zijn. Want liet. wa«
zoo klaar als de dag, dat hij bard
gewerkt had, om zoowel Paul, als
mij zelf van Paul's schuld te over
tuigen. Geduldig had hij er naar
gestreefd, in de door drank ver
zwakte hersens van zijn broeder het
tafereel van een niet voorbedachte,
ja, zoo te zeggen onbewuste mis
daad te drukken. En daar de schil
dering van vroegere ondervinding
en voorvallen hem daarbij goed te
pas kwam, was die taak betrekke
lijk gemakkelijk geweest Ik kon
begrijpen, op welke wijze bij op Paul
ingewerkt had, maar het bleef mij
een raadsel, hoe hij de gelegenheid:
had gevonden, den moord te hedmj-
yen» T
Wordt venol§d.)
HUH HJURLEMSCHE COURAiT
ABONNEMEN TP RUS:
Pei 8 imtumde» r»er Haarlemf 1,85
Voor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente) 1.35
Voor dè overige plaatsen in Nederland franco per post, 1.S0
Afzonderlijke nummers „(♦,05
PRIJS DER ADVERTENDÊN:
Van 15 regel»ft.é# (contant) f#,W
Mke regel meer,#,1#
Groote letters naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 cent per advertentie cantank
110
400
GULDEN bij
overlijden.
300
GULDEN bij
verlies van éen
hand of voet.
150
GULDEN bij
verlies van
den oog.
100
GULDEN bij
verlies van
éen daim.
15
verlies van
éen andoren
vinger.
De Turkscke vloot. Turkije
heeft voor de hervorming der Turksche
vloot een Engelsok admiraal gevraagd,
wat de Engelsche regeering heeft goed
gevonden.
Kiesrechtvrouwen-agitatie.
In de Londensche voorstad Maidenhead
hielden de suffragettes gisteren in de
groote zaal van het stadhuis een verga
dering. In de zaal had zich een sterke
oppositie-partij verzameld met het doel
om de dames het eens lastig te maken.
Nauwelijks had één der dames het spreek
gestoelte keklommen of er brak een oor-
verdoovend kabaal los; men luidde met
bellen, blies op trompetjes, wierp met
handenvol knalbommen en liet ten slotte
een half dozijn levende ratten los. Nu
sprong alles in grooten schrik op stoelen
en bankeD, de sufragettes hieven een
krij schend noodgeschrei aan en vluchtten
in angst naar een nevenzaaltje, waarin
zij aich zich opsloten Daarna, begon een
algemeene vechtpartij, zoodat de politie
de zaal moest ontruimen.
2. H. de Pans heeft weder audiën
ties verleend, o. m. aan de hertogin van
Nordfolk, die 300 kelken aanbood, voor
den aankoop waarvan 40.000 vrouw en van
Engeland, Schotland en Ierland geld had
den bijeengebracht. Z. H. de Paus zag er
zeer goed uit en sprak met duidelijk ver
staanbare stem.
Een aardig trekje van de
Duitsche Kroonprinses. Men weet,
dat de Duitsche kroonprins en zijne
gemalin samen geld inzamelen voor de
betrekkingen van de slachtoffers van de
mijnramp in Westfalen. De Kroonprins
had al 5000 mk. voor dat doel gegeven,
maar de Kroonprinses wilde meer doen.
En nu vertelt men te Berlijn iets
zekerders weten wij er niet van dat
zij daarom in stilte een kostbare diadeem
heeft laten verkoopen. De waarde ervan
moet wel 300,000 mk. geweest zijn, maar
het is niet bekend, wat zij ervoor ge
kregen heeft. De geheele opbrengst is in
het fonds gestort. De Kroonprins heeft
het geval goed opgenomen, maar de
hovelingen zijn ontdaan over zulk een
schennis van de heilige etikette en traditie:
een toekomstige Keizerin, die zich van
hare juweelen ontdoet, om aan geld te
koru'-n. De open lm1 e meening denkt er
anders over en vindt het allerliefst van
haar.