DAGBLAD voor NOORD- en -HOLLAND. Heb', H Kinderhuiswest 29-31-33, Haarlem Van alles wat! BUITENLAND. BINNENLAND. 1 Slechts tiuee letters. VRIJDACt II DECEMBER 1908. 33BU> Jaargang No. 6764 Bureaux van Redactie en Administratie: Intercommunaal Telefoonnummer 1426. Alle betalende abonnés op dit blad, die in het bezit eener verzekeringspolis zijn, zijn volgens de bepalingen op de polissen vermeld, tegen ongelukken verzekerd voor: eVLDKK bij verlies van één vijs vinger. «ULDBN bij levenslange onge schiktheid tot werken. «ulbw bij De uitkeering dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij „Oeean", Bijkantoor voor Haarlem, Nieuwe Gracht 11. Tjebfc ge mannelijk of vrouwe- 'J) lijk dienstpersoneel noodig 'T'oekt ge een betrekking als dienstboden, loopknecht, win- kelbediende enz. ge iets in uw huishouding dat ge wilt verkoopen ebt ge een huis te huur of wenseht ge er een te huren 7ilt ge voor een koopje het een of ander voor uw huis- houdiDg van anderen overnemen "7oekt ge iemand, die u in de 'J) avonduren helpen kan 2^oekt ge bijverdiensten p Plaatst een advertentie in de nieuwe haarlemsche COU LANT: eenmaal voor 25 cents, driemaal voor 50 cents a contant. Bij deze advertentiën afzonderlijk op te geven, te plaatsen in de rubriek KWARTJES ADVERTENTIËN. ook moesten, worden opgelost door onderling samenwerken en onderling overleg van de daarbij betrokken gemeente|n. Als de eene gemeente dezen, de an dere weer een anderen concessionaris kiest, dan komt er van het tot stand komen der zioozieer gewenschte -Ver binding niets terecht E.n iram naar Overveen. De van Bloemendaal heeft gisteren een gewichtige beslissing genomen, die ook vajn groot-en in- irloed kan zijn op de verkeerstoe- étande® ip Haarlem. Aan de E. N. E. T. (El. Spoor weg-maatschappij is n.l. een voor- loopigge aoncessie verleend voel een ■electeaafie tramweg van den Zijl Wég1 naar Overveen, en vandaar naar ÈloenïéiKlaal. Op zichzelf zon dit eenvoudig zijn de voorziening in een sterke behoef te, wanneer niet de Raad van Haar lem reeds aan de Holl. IJz. Sp. Mij. concessie had gegeven voor een tram lijn, die kot aan de grens der gemeen de op d«n Zijlweg zal loopen, met htedoeliftg natuurlijk, tot Overveen en verder te worden doorgetrokken. De Bloemendaalsche Raad heeft tusschen de E. S. M;. en de H. S. M. de eerste gekozen. De Haarlemsche tramplannèn, toch reeds zoo uiterst langzaam Voortgaande, loopen door deze beslis sing weer ernstig gevaar- En dat is jammer. De motieven van den Bloemenda'al- schen Raad tot deze beslissing zijn Ons onbekendde gedaditeihwisse- ling werd in geheime zitting .gehou den. Ma ar ofns dunkt, dat dergelijke kwesties toch het best konden en XVI. Klachten van allerlei aard. Waar bleven de van-alles-watjes in den laatsten tijd Zoo werd ik, met andere woorden evenwel, doch die dezen zin hadden, laatstelijk op beleefde manier opgevorderd, mijn krantengeschrijf weer ter hand te nemen. Aan zoo'n beleefde uitnoodiging kan men niet anders dan voldoen. Maar al is de titel van mijn artikelen-reeks al hèèl onbepaald ruim, toch mankeert er wel eens de stof, die het schrijven maken moet tot datgene wat de dichter (welken, weet ik niet!) noemt: „des harten harde drang!" Eu dan, op schrijven toch aan gewezen, kijkt men eens in z'n naaste omgeving ronden vindt men allicht wat, dat waard is in de krant besproken te worden! Op mijn schrijftafel ligt vóór me een briefkaart, die ik van morgen ontving. Makkelijk dat je tegenwoordig óók op den voorkant ervan je correspondentie kunt schrijven, niet waar? Maar 't Heeft óók z'n bezwaren, of liever: de post maakt, dat men in heel veel gevallen met die corres pondentie aan de voorzijde van de briefkaart leelijk last kan krijgen. Mijn briefkaart is er een sprekend bewijs van. Dicht ineen gekrabbeld staat er op de voorzijde heel wat geschreven, maar.de helft is er niet van te lezen. En dat komt niet omdat de afzender slordig schreef, of omdat de kaart onderweg vlakte, neen, het komt eenvoudig door toedoen van de post! Want behalve een vet, dik cijfer- .öuipel in een vierkant vakje staan er dwars over de woorden van mijn kaartschrij ver overlangsche strepen van het poststempel, waardoor de bovenhelft van de kaart zoo goed als onleesbaar is geworden! Is het niet dwaas, dat de post door den éénen maatregel illusoir maakt, wat zij door een andere fa ciliteit heeft gegeven? Het schrijven op de voorzijde der briefkaarten is een groot gemak, maar men maakt het tot een onmogelijkheid, als men de bovenhelft van die voor schrijven gebruikte ruimte met dikke, zwarte stempels onleesbaar maakt. Die lijnen komen voort van de stempelmachme, die siads eenigen tijd in vele postkantoren in gebruik is en die heel goed moet voldoen. Er zal dus niets anders aan te doen zijn, dan dat de postbeambten de briefkaarten die aan de voorzijde beschreven zijn, sorteeren en met de hand stempelen, dunkt me. Nu wilde ik dit hier eens even publiek maken: voor de posterijen levert dat, geloof ik, geen bezwaar op, en man gerieft er degenen mede die zich nijdig maken wanneer de post de briefkaarten die ze heeft te bezorgen, vóór de bezorging ten halve onleesbaar maakt! Nog wat anders over postzaken. De nieuwe briefkaarten van ll/2 cent zien er redelijk goed uit. Maarwat 'n voddig papier! Slechter en dunner en lorriger dan dat van de goedkoopste briefkaart formulieren uit de boekwinkels! Ik heb booren zeggen, dat het papier der nieuwe briefkaarten daarom zoo dun is, omdat men hier een proef nam met papier „uit één stuk" om het zoo eens te noemen Want de oude briefkaarten bestaan uit verschillende, op elkander ge plakte „lagen" papierdit nieuwe moet echter uit één laag, uit één stuk zijn. 't Kan wezen. Maar het zou toch, dunkt me, geen overbodige weelde genoemd kunnen worden, als de administra tie der posterijen zich ook voorde stadsbriefkaarten maar hield aan het oude, dikkere karton, dat toch veel beter voldoet Ik ben vandaag aan het klagen. Welnu, dau knoop ik er, tóch bezig zijnde, nog maar een andere klacht aan vast, en wel eene, die ik al geruimen tijd 'eens had wil len openbaren. Het is een klacht, die allesbehal ve nieuw is, en die naar me bij- hangt, in een of ander blad ook al eens is geuit, doch waaraan dan toch maar niet i3 tegemoet gekomen. Er wordt op verschillende punten van de stad Haarlem over de be strating met afkeuring gesproken. Maar geen van die punten wacht I misschien zóo dringend verbetering las het kleine eindje straat in het Kenaupark, vóór de woning van mevrouw de wed. Pijnacker. Daar liggen dubbele tramrails over de heele breedte der straat met zéér gebogen profielen tusschen die rails. Daarenboven is het er, bij regenweer, ontzaglijk modderig. 't Is er dan ook een van de plekjes, waar onze stad berucht om is.geregeld „slippen" daar twee, drie, soms méér fietsrijders per dag wanneer het regenachtig weder is. En het dienstbaar personeel van mevrouw Pijnacker kan het getui gen, dat er heel wat valt schoon te maken aan een fietsrijdster of fietser, die „geslipt" is: heetgeen trouwens ter eere van deze dienst baren mag gezegd worden, dat zij bereidwillig steeds doen! Ik las in het raadsverslag van op ze gemeente heden, dat de Direc teur van gemeentewerken een rap port heeft uitgebracht over de be strating: mag ik dit mooie, maar voor velen dikwijls gevaarlijke puntje van onze stad bescheidenlek in herinnering brengen van hen, die over dat rapport bij gelegenheid een oordeel hebben uit te spreken en maatregelen dientengevolge heb ben te beramen? Ik ben met mijn klaehten voor heden aan een einde. Een volgende keer wat vroolij- kersMaar, niet waarook klach ten hooren erbij als men „van alles wat" wil geven! F. ENGELAND. Koning Edward is ziek. Koning Edward is ongesteld: ver kouden, heet het in de Engel eche pers. En hij heeft daartoe verblijf gekozen te .Brighton, aan de Zuid kust, het Engelscbe Nizza. Duitsche bladen vernemen uit Lon den, dat men ongerust is over de ziekte des Konings, maar we vinden daarvan geen bevestiging. Om der volledigheids wille zij die lezing even wel bier medegedeeld. ZWEDEN. De Nobelprijzen. De Nobelprijzen voor dit jaar zijn toegekend. Voor den vrede zijn ze ten beurt gevallen aan den Deen Frederic Bajer en den Zweed K.P. Arnoldson; Voor de chemieprofessor E. Rut- herford to Manchester; Voor de natuurkunde: professor O. Lippmann te Parijs; Voor de geneeskunde: professor E. MetschnikoS te Parijs e* professor Paul Ebrlich, te Frankfort a. d. M.; Voor de literatuur: professor R. Buken te Jena. BALKAN. De huid van denbeer.... Servië en Montenegro hebben een bondgenootschap gesloten, waarbij ze eveneens lach niet!de huid van den beer, die ze nog schieten moeten, onder mlka&r al verdeeld hebben. Montenegro neemt Herzegowina, en Servië neemt Bosnië; Novibazar ver doelen ze onder de twee, en een stuk van Macedonië palmen ze óók in. Op papier altijd En de twee regeerende vorstenhuizen verleenen mekaar bij geval van uit- duwing het recht van opvolging. 't Lijkt wel een operette In tusschen ziet men uit deze „verdeeling" hoe dwaas de ideeën zijn, die zelfs in staat- kuadige hoofden van den Balkan spo ken Verspreide Berichten; Hofberichten. Het gala-bal ten Hove ter gelegen heid van Nieuwjaar is op 4 J&naaxi bepaald. De Koningin zal door de Koningin-Moeder en den Prins tegen over de genoodigden vertegenwoordigd werden. Nederland en Venezuela. JVoor Frankrijk. Reuter seinde gisteren uit Santander: Het stoomschip Guadeloupe, met pre- «ident Castro aan boord, vertrok gis termiddag 5 uur naar Bordeaux. Een Reuter-telegram uit Parijs meldt: dat de „Petite République" de volgende mededeelingen bevat: Hoewel de Regeering Dog geen enkel besluit genomen heeft, meenen wij te weten dat het te nemen besluit zal worden beïnvloed door de beide vol gende gedachten. Indien de gezond heidstoestand van Castre gebiedend onmiddelijke geneeskundige hulp noodig maakt zal men toegeven aam het gevoel van mensehelijkheid, dat voorschrijft be* de behandeling ta laten ten deel vallen, die noen zelfs den vijand niet onthoudt. Castro zal dus verblijf kuDnen houden te Bor deaux, zoolang het noodig zal zijn voor rijn herstel; maar zoo hij zonder zijn kostbaar leven in gevaar te stel len twintig uren in den trein kan doorbrengen, zal men hem hoffelijk maar met vasten drang verzoekeu zich elders te laten opereeren, mits het niet in Frankrijk zij. Castro zal bij die mededeeling nog winnen, wijl die hem gedaan zal worden in beleefde bewoordingen die bij weigerde te gebruiken toen hij den Frsnschen vertegenwoordiger op brutale en onbeschofte wijze uit Venezuela liet zetten. Castro heeft de vermoeienissen vau den overtooht zeer goed doorstaan, zoodat het mogelijk is, dat de tweede oplossing zal worden aanvaard, tenzij hij zijn excuses aan Frankrijk maakt. „Reuter" seint uit Pauillaa dd. 10 Dec.: Castro kwam in gezelschap van zijn vrouw, zijn zuster, drie geneesheeren en vier bedienden met de pakketboot „Guadeloupe" te 7 uur 30 hedenoch tend hier aan. Onmiddellijk na da aankomst van de „Guadeloupe" werd Castro medegedeeld, dat hij zich had te onthouden van het doen van eenige mededeeling aan de pers. De president en zijn familie verlie ten Pauillac te 9 uur 30 en zullen morgen naar Parijs vertrekken. De politie houdt bet oog op een passagier derde klasse, dien meD van kwade bedoelingen tegenover Castro verdenkt. Later telegram nit Pauillac. Te half 10 uur hedenochtend verliet de pre sident de boot en liep aan den arm van zijn zuster over de loopplank. Het is een kleine man met een tanig gelaat. Hij ziet er niet afgevallen uit FEUILLETON. W) XXII. Mejuffrouw Simpson bad liet ver langen te ke|nne(n gegeven, Pan) nog eens te zien. Vermoedelijk zou zij hem zonder complimenten een bezoek gebracht liebben, wanneer baar bekend was geweest, waar hij was afgestapt. Aangezien zulks echter zeer wa;ar- adipnlijk zPne onmiddellijke arre statie ten gevolge zou gehad hebben, iiield ik zijn verblijfplaats zorgvul dig voor haar verborgen. Gelukkig voor ons allemaal, dat Paul het ge vaarlijke van zijn toestand te goed inzag, om aan te dringen op een be zoek van mejuffrouw Simpson, nadat ik bóm aan 't verstand had gebracht, dat hij daarvan moest afzien. Over het geheel genomen was hij' iaing geen kwade jongen en ik begon har telijk medelijden met hem te ge voelen, 'Na mijn onderhoud met mejuf frouw Simpson bleef mij vOörloopig niete te doen. Ik had het doel be reikt, waarvoor ik naar Parijs gekor men was. Mijn facsimile bleek juist te zijn, bet onderscheid bestond, de letters op den, koffer waren niet door Paul Harvey geschreven. Dat feit viel niet te ontkennen.; En hoe ongeloofelijk het ook moge schijnen, zoodra eenmaal geconsta teerd was, dat het Paul's schrift niet was, scheen alles mijn eigen waarneming, het belangrijke getui genis van mejuffrouw Simpson onveranderlijk er op te wijzeto, dat het 't schrift Van Arthur was. Voor het oogenblik kwam het er nu enkel e|n alleen op aiajn, Paul naar Marseille te vervoeren, 's Middags kwam Arthur aan. Hij kon slechts mijn getuigenis bevestigen, dat de wandkast in de kamer van juffrouw Raynell vol stond met Paul's boe ken met dezelfde boeken, welke Paul zeide des Zaterdags in zijn koffer te hebben gepakt, Wij brachten den armen jongen naar het Lyonsche station. Arthur stelde hem honderd pond ter ha'nd lals reisgeld met belofte, nog twee honderd te laten volgen, zoodra hij te Montevideo onze keuze was gevallen op de Argentijlnsclie repu bliek zou zijn gekomen. Reeds kwam de trein in beweging, toen Paul nog eenmaal aan het portier verscheen. „Arthur", fluisterde hij', „ik twij fel er nog min of meer aan.ik. i. Arthur, geloof je inderdaad, dat ik het deed i Arthur Harvey was geroerd. Er! werd niet verder gesproken. In de volgende seconde was de trein uit ons oog Verdwenen. Ik trok Arthur zoo spoedig mogelijk uit den drom nieuwsgierigen weg. „Arme drommelhoorde ik een. heer zeggen, „ongetwijfeld zijn broe der!" Arthur en ik waren van plan den nachttrein naar Engeland te pakken. Toen wij naar het Nooxdstatioinl reden, vroeg ik, of de politie zich niet meester had gemaakt van het huis, waarin de moord gepleegd was. „O ja" hernam Arthur, „het schijnt, dat zij gisteren met hare na.sporingen aldaar begon. Toen ik vertrok, liep een man er voor heen en weer, wacht te houden. „Dan zal uw broeder te Marseille gearresteerd worden," merkte ik aan. Arthur werd doodsbleek en greep mij bij den arm. „Dat meent u toch niet in ernst riep hij. „U kunt pet gelooven. Andermaal barstte hij in' tranen uit. Hij scheen geheel en lal ya|n zijn stuk. Toen wij aan het station gekomen waren, verliet hij mij om voor ons beiden kaantjes te nemen. Ek sloeg hem gade, terwijl hij voor het loket stond, omdat ik sedert hedenmorgen een bijzondere belang stelling voor Arthur Harvey gevoel de. Ik zag hem zijn beurs uithalen, geld .uittellen, de kaartjes yan het tafeltje vóór het loket wegnemen, en dat alles deed hij met de linker hand! Hij was volstrekt niet altijd linksch, dat zag ik duidelijk, inaar ik had nu met eigen oog gezien, dat hij zijn linkerhand in plaats van zijn rechter gebruikte. Van dat oogenblik af was ik overtuigd, dat ondanks alle oogenschijnlijke tegen spraak en onmogelijkheden Arthur Harvey de moordenaar zijner tante moest zijn! XXIII. Aan bet station Charing Cross namen wij afscheid van elkaar. Arthur werd door zijne plichten paar Southend teruggeroepen, terwijl ik in. Londen het bericht wilde afwach ten, dat Paul behouden e]n wel was scheep gegaan. „Er bestaat geen uitleveringsver drag, zooals ge weet", had Arthur onderweg tegen mij gezegd. „Zoodra hij in; veiligheid is zullen wij de heele geschiedenis met al hare ver zachtende omstandigheden aan de wereld vertellen. Het is veel beter het groote publiek eenvoudig de waarheid te zeggen, dan vruchte loos te pogen, die geheim te houden. „De politie zal u die moeite spa ren,"hernam ik. „Zij zal uw broeder openlijk beschuldigen, lang ypór Jiij Montevideo heeft bereikt." „Als u da,t meent, wat moeten wij dan doen vroeg Arthur, Ik gaf geen antwoord. Ja, wat moesten wij dan doen Dat was de vraag, die ik onophoudelijk mij stelde. Hoe meer ik mijn makker ga desloeg, des te meer nam ik waar, dat hij slechts bij tijd en wijlen links was. Klaarblijkelijk was het een jongensachtige gewoonte, welke hij als man geheel had afgelegd, maar die onder den invloed van hevige ge moedsbeweging dikwijls weer voor den dag kwam. Dat verklaarde dan ook, waarom ik bij onze vorige ont moetingen niets daarvan bespeurd had. Het was s morgens zes uur, toen ik in mijne woning aankwam. Ik wierp mij gekleed te bed en dacht opnieuw ingespannen over de inge wikkelde geschiedenis na. Ik voel de, dat ik niet tot rust zou kunnen komen, Voor ik de waarheid had ach terhaald. Hoe kon Arthur Harvey zijne tante hebben vermoord [Wan neer? Waai-? Was het niet ontwij felbaar bewezen, dat juffrouw Ray nell en Paul op dieln bewusten Zon dagnacht in huis geslapen hadden en dat de koffer met het lijk des Maan dagsmorgens daaruit vervoerd was geworden? Arthur .had zijn broe der bezocht vóór het ontbijt, maar liet stond vast, dat de misdaad op dat uur reeds gepleegd was. De zaak scheen geheimzinniger dan ooit. Haast gaf ik de hoop op, 'dat ze ooit op een bevredigende wijze zou wor den opgehelderd-: Desniettemin werkte ik op eige* band voort. Het was mijn schuld niet, dat ik van den beginne ge dwaald had. Alle bewijzen wezen Paul als den dader aan. Geen sterve ling noch Paul zelf, noch mejuf frouw Simpson, en allerminst de po litie hadden ook maai- in de verste verte argwaan gekoesterd tegen Ar thur. Er was trouwens geen reden geweest hem te verdenken. En had ik dan daarvoor genoeg zame redenen Het viel niet te ontkennen, óat Arthur Harvey, wanneer hij inder daad zijn tante had vermoord, eea volleerd tooneelspeler en een der doortraptste schurken der drie ko ninkrijken moest zijn. Want liet. wa« zoo klaar als de dag, dat hij bard gewerkt had, om zoowel Paul, als mij zelf van Paul's schuld te over tuigen. Geduldig had hij er naar gestreefd, in de door drank ver zwakte hersens van zijn broeder het tafereel van een niet voorbedachte, ja, zoo te zeggen onbewuste mis daad te drukken. En daar de schil dering van vroegere ondervinding en voorvallen hem daarbij goed te pas kwam, was die taak betrekke lijk gemakkelijk geweest Ik kon begrijpen, op welke wijze bij op Paul ingewerkt had, maar het bleef mij een raadsel, hoe hij de gelegenheid: had gevonden, den moord te hedmj- yen» T Wordt venol§d.) HUH HJURLEMSCHE COURAiT ABONNEMEN TP RUS: Pei 8 imtumde» r»er Haarlemf 1,85 Voor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente) 1.35 Voor dè overige plaatsen in Nederland franco per post, 1.S0 Afzonderlijke nummers „(♦,05 PRIJS DER ADVERTENDÊN: Van 15 regel»ft.é# (contant) f#,W Mke regel meer,#,1# Groote letters naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingen 25 cent per advertentie cantank 110 400 GULDEN bij overlijden. 300 GULDEN bij verlies van éen hand of voet. 150 GULDEN bij verlies van den oog. 100 GULDEN bij verlies van éen daim. 15 verlies van éen andoren vinger. De Turkscke vloot. Turkije heeft voor de hervorming der Turksche vloot een Engelsok admiraal gevraagd, wat de Engelsche regeering heeft goed gevonden. Kiesrechtvrouwen-agitatie. In de Londensche voorstad Maidenhead hielden de suffragettes gisteren in de groote zaal van het stadhuis een verga dering. In de zaal had zich een sterke oppositie-partij verzameld met het doel om de dames het eens lastig te maken. Nauwelijks had één der dames het spreek gestoelte keklommen of er brak een oor- verdoovend kabaal los; men luidde met bellen, blies op trompetjes, wierp met handenvol knalbommen en liet ten slotte een half dozijn levende ratten los. Nu sprong alles in grooten schrik op stoelen en bankeD, de sufragettes hieven een krij schend noodgeschrei aan en vluchtten in angst naar een nevenzaaltje, waarin zij aich zich opsloten Daarna, begon een algemeene vechtpartij, zoodat de politie de zaal moest ontruimen. 2. H. de Pans heeft weder audiën ties verleend, o. m. aan de hertogin van Nordfolk, die 300 kelken aanbood, voor den aankoop waarvan 40.000 vrouw en van Engeland, Schotland en Ierland geld had den bijeengebracht. Z. H. de Paus zag er zeer goed uit en sprak met duidelijk ver staanbare stem. Een aardig trekje van de Duitsche Kroonprinses. Men weet, dat de Duitsche kroonprins en zijne gemalin samen geld inzamelen voor de betrekkingen van de slachtoffers van de mijnramp in Westfalen. De Kroonprins had al 5000 mk. voor dat doel gegeven, maar de Kroonprinses wilde meer doen. En nu vertelt men te Berlijn iets zekerders weten wij er niet van dat zij daarom in stilte een kostbare diadeem heeft laten verkoopen. De waarde ervan moet wel 300,000 mk. geweest zijn, maar het is niet bekend, wat zij ervoor ge kregen heeft. De geheele opbrengst is in het fonds gestort. De Kroonprins heeft het geval goed opgenomen, maar de hovelingen zijn ontdaan over zulk een schennis van de heilige etikette en traditie: een toekomstige Keizerin, die zich van hare juweelen ontdoet, om aan geld te koru'-n. De open lm1 e meening denkt er anders over en vindt het allerliefst van haar.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1908 | | pagina 1