DAGBLAD voor NOORD- en 7' IID-HOLLAND.
Ramp in Zuid-Italië;
BUITENLAND.
BINNENLAND.
Ooschuld Zegeviert.
fiCindeHBsiiawest 29"SI-33, Haarlem
De stemming.
FBüiujëto*,
0IN8DAC 12 JANUARI 1909.
pde
ste
|fe«
en.
33ste jaargang No. 678?
Bureaux van Redactie en Administratie
Intercommunaal Telefoonnummer i486.
Verspreide Berichten.
ifc niet gelukkiger dab La-
•hde, Pellieo, en Tronk Ik mag
vrijelijk schrijven. Ik verkeer met
mijn vrienden. Als ik de gedachten,
wje ik hun toezend, met een geheim-
*jinnigeat sluier bedek, oplat het
%ste deel van mijn ziel niet door
nieu WBg'ieri gen blikken onthuld
Wordt, dan weten zij ze wel daarvan
'«ff ontdoen, ze te herkennen. Zij om
katten ae, beantwoorden ze, verwar-
tien se nog, zoo dat mogelijk is. Dit
verblijf is ongetwijfeld afschuwelijk
■fl.aar els ik het vergelijk met de
ïfaeecnatten aan de oevers der Newa,
belaas zelfs met de op holen gelij
kende woningen (der arme schepse-
letn, plie ik op de steenachtige heu
vels, in de hutten van Bretagne ge-
men heb, met de ga,ten in de rotsen,
'towtxxnd door menschen, die minder
gelukkig zijn dan de zeemeeuwen,
Viet de ijskoude zolderkamertjes,
waarin ongelukkig© gezinnen te Fa-
Na ale opeengestapeld wonen, dan
®oet mep bekennen, dat mij niets
hst ftoodige op.tbrefókt.
BK HMBUEMSCHE COURANT
ABONNEMENTPRIJS:
Por maanden voor Haarlemf 1,35
Voor da plaatsen, wam' een agent is gevestigd (kom der gemeente) 1.35
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per postj 1.80
Aiioaderljgke nummers „10,05
PRIJS DER ADVERTENTIÊN:
Van 16 regelsf0,6# (contant) fO,S0
Elke regel meer0,lf
Groote letters naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 oent per advertentie contant.
lil
Alle betalende abonnés op dit blad, die in het bezit eener verzekeringspolis zijn, zijn volgens de bepalingen op de polissen vermeld, tegen ongelukken verzekerd voor
GULDEN bij
vsrliee van
één
wijsvinger.
GULDEN bij
levenslange onge
schiktheid tot
werke*.
400
GULDEN bij
overlijden.
300
GULDEN bij
verlies vam éen
hand of voet.
150
GULDEN bij
verlies van
ésn oog.
100
GULDEN bij
verlies van
éen duim.
II
15
GULDEN bij
verlies van
éen anderen
vinger.
De ultkeering dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij „Ocean", Bijkantoor voor Haarlem, Nieuwe Gracht 11.
eaWingen, otn over te ma-
*8ü aaa Z. H. den Paus, voor de
stachtoJferg van de ramp in Zuid-
ït&lië, volgende bijdragen:
M. M. f25.—
A. N. 5.—
II. van D. IQ.
N. N. 1
Wij ksrinneren er nog eens aan
ïtorgea in District I en III stem
ming voor den gemeenteraad!
Nog «en paar' laatste opmerkin-
*eff wenschen we op den vooravond
•ezer belangrijke stemming te ma-
k«n.
Vooreerst over District I, waar
«nze candidaat ia
M*. W. N. J. M. SMIT.
Hier komt alles aan op den dag
morgen
Haar zijn er ouder onze kiezers
*^ijd, die bij eerste stemming de
*at eens uit den boom kijken. Die
thuis blijven, en denken volgens het
gewon® liedje: bij de herstemming
ml ik wel komen, dan is liet toch
tejds genoeg.
welm», dat is nü geheel en al
bezijden de kwestie gerekend.
Wantin District I zal g e e n
herstemming zijn De keuze loopt
*4aar nfi reeds tussehen twee eandi
daten, en niet méér, zoodat de dag
Tan morgen beslissend is!
En het gaat nu niet om het ver
krijgen van een redelijk stemmen-
Nfer, ket gaat om de beslissing:
«e helft plus één beslist inééns. Dat
Wil zeggen, dat het op één stem
kan aankomen, en we hebben bij
vorige verkiezingen Yaak genoeg
gezien, boe met een weinig méér
krachtsinspanning onze candidaat
er had kunnen komen, daar het
stemmengeschil vaak genoeg slechts
«éér geri*g was.
Derhalve: bij de eerste, en eeni
ge stemming ia dit District dienen
alle Christelijke kiezers op te ko
men. Dén alleen hebben wij kans,
den Katholieken raadszetel terug te
"Winnea
Wij aaoeten nog op iets anders
"Tij zen.
De stembureaus: van District I
wjtt gevestigd: in het Raadhuis, en
'-ff de school aan de Spaarn wouder
straat, over de broodfabriek van
Cohen.
Dit laatste worde nog eens extra
opgemerkt!
Want velen zullen misschien nog
van meening zijn, dat ze moeten
stemmen in de Haarlemmerliede-
straat, zooals vroeger, en dan maken
ze een loop voor niets, verliezen
tijd, en de kans om bijtijds
hun stem uit te brengen.
Daarom dienen onze kiezers in
in District I, stemdistrict B, er wel
degelijk op te letten, dat ze moeten
stemmen in de school aan de
Spaarnwouderstraat, en
wel zonder eenige uitzondering, zoo
vroeg mogelijk, en daarbij op onzen
candidaat, den heer
Mr. W. N. J. M. SMIT.
In district III zijn weliswaar drie
eandidaten, maar ook daar zal véél,
zéér veel afhangen van de opkomst
bij eerste stemming!
Immers: de liberale candidaat is
een totaal onbekende in onze stad
(zooals de liberale „Stads-Editie"
zelve mededeeldeen daarbij woont
hij hier alleen als forens
Of dit de aanbevelenswaardigste
candidaat is voor een zoo belang
rijke plaatselijke functie als lid
van den gemeenteraad, kunnen we
dus gevoegelijk in het midden la
ten Warme aanbevelingen van
liberale zijde zijn dan ook welspre
kend achterwege gebleven
We zijn er zoo goed als zeker van,
dat ook vele liberale kiezers nog wat
andere eischen stellen aan een a.s.
raadslid, dan dat deze sinds een
blauwen Maandag te Haarlem zijn
woniug heeft!
En zoo heeft de candidaat der
christelijke partijen, de heer
J. B. LASSCHUIT,
reeds bij de eerste stemming een
goede kans, die wij ons niet moeten
laten ontnemen 1
Het is derhalve aan ons, om nu
alle krachten reeds morgen in te
spannen, opdat als het kan, bij
eerste stemming met de volstrekte
meerderheid onze Christelijke can
didaat worden gekozen. Dat is
mogelijk, en het zou een kranige
overwinning wezen
Maar het is alléén mogelijk, als
alle Christelijke kiezers, zondereen
enkele uitzondering, trouw ter
stembus komenDe stemlokalen
zijn in de scholen aan het Leidsche
Plein, aan het Wijde Geldeloozepad
en aan het Klein Heiligland.
Onze laatste waarschuwing aan
de kiezers in District III is dus:
stemt allen, stemt vroeg, en
stemt dan natuurlijk op den Christe-
lijken candidaat, den Haarlemschen
architect
J. B. LASSCHUIT.
ITALIË.
Hulde aan d®n Koning on den Paus-
In het Italiaansche parlement heeft
de Voorzitter, toen gisteren de ontzet
tende ramp van Messina weer ter sprake
kwam over iets anders spreekt men
haast niet! met koogen lof ge
sproken over het Koningspaar ea....
over de edelmoedige daden des Pausen.
Luide toejuichingen volgden!
Dit feit is waard gememoreerd te
worden
In de geteisterde streek.
De reddingsdienst is nu wat meer
georganiseerd.
De vreemde schepen zijn vertrok
ken en de Italiaansche marine kan
het werk alleen af.
Doch dat is van nu af aan alleen
opruimingswerkslechts hoogst zelden
wordt er nog een levend m8nsch aan
getroffen.... en in welken toestand dan!
De anderen zijn dood, gestikt tussehen
de ruïne», of van honger omgekomen.
De groote ellende der bevolking die
is overgebleven, begint eigenlijk nu
pas!
Van de reddingen gesprokengiste
ren werd nog een levend menscb aan
getroffen, een man, die in veertien
dagen niet had gegeten. Hij had naast
zich in zijn ineengestort huis, waar
hij van alle kanten door puin en
ruïnen was ingesloten, zijn vrouw en
kinderen van honger zien bezwijken...
Ontzettend inderdaad!
Er zal nu ontzaglijk veel geld noo-
dig wezen om de overgeblevenen voor
eerst aan eten, kleeren en dak te
helpen, en wat moet. er ditn mee ge
beuren
Een gansche landstreek, zoo groot
als de helft van ons vaderland, is
geheel en al ontvolkt: alle boerderijen
zijn verwoest, het land is ten onderste
boven gekeerd. En de in leven ge
bleven menschen zitten overal ver
spreid: ia Rome, Napels en zuidelijker
plaatsen.
Men vreest daarenboven voor typhus,
cholera en pest in de zw&argeteisterde
streken
Ja, de schromelijke en ontzettende
gevolgen van deze ramp zonder wêerga
zijn nog niet te overzien!
Het eenige!
Naar minister Bertolini heeft mee
gedeeld, heeft slechts één huis te
Messina geen schade ondervonden van
de aardbeving. Het is het huis van
een arts, die zijn huis speciaal met
't oog op aardbevingsgevaar had laten
optrekken op een breed fundament van
cement, met zeer dikke muren en
slechts een verdieping. Verder werden
de muren samengehouden door ijzeren
banden.
Zou men nu voor den vervolge
aldus alle huizen gaan bouwen in
Messina en daaromtrent?...
Hulp uit den vreemde.
De Fransche ministerraad heeft be
sloten, een krediet van een millioen
frank aan te vragen tot hulp voor
de slachtoffers van de ramp in Italië.
De Sp&ansche regeering vraagt
200 000 pesetas aan.
Nederland blijft nog maar immer,
in initiatief der overheid zoowel als
in het bedrag, achter!
DE BALKAN.
Turkije en Oostenrijk.
Er komen over de onderhandelingen
tussehen Turkije en Oosttnrijk weer
wat meer geruststellende berichten.
Oostenrijk heeft een mooi bod ge
daan het heeft 2i/j millioen Turksche
ponden voor de Turksche rechten op
Bosnië en Herzegowina geboden, en
dat hebben de Turken met voldoening
begroet.
De Oostenrijksche gezant te Kon-
stantinopel zeide daarover dat bij, de
vorige voorstellen handhavende, Zater
dag aan de Ottomaansche regsering
had aangeboden als schadeloosstelling
veoi de eigendommen en vooral voor
de bosachen, welke de Ottomaansche
regeering in Bosnië en Herzegowina
bezit. De groot-vizier scheen aange
naam verrast door dit aanbod.
Wij hebben aldus de Oosten
rijksche gezant dit aanbod gedaan
om aan de mogendheden zoowel als
aan Turkije bewijzen Jte geven van ons
verlangen naar een verzoening, maar
wij staan niet toe, dat het bedrag der
schadeloosstelling het onderwerp eener
bespreking uitmaakt Dat is ons laatste
woord; indien Turkije ons aanbod
aanvaardt, zullen wij waarschijnlijk
tot een definitieve overeenstemming
kernen; indien Turkije weigert zullen
wij de onderhandelingen afbreken.
Eerst werd nu gemeld, dat het
aanbod door den Turksetien minister
raad van de hand gewezen was, maar
Reuter seinde dadelijk daarop: Het
bericht in de bladen dat Turkije het
aanbod van Oostenrijk geweigerd heeft,
is ongegrond. De entente kan als ver
zekerd beschoud worden.
Deswege ondervraagd heeft de mi-
sister van binnenlandsche zaken van
Turkije dan ook gezegd: Wij hopen
tot een definitieve overeenstemming
met Oostenrijk te komen, misschien
wel eerder dan men denkt!
In goed ingelichte kringen te Kon-
stantfnopel zegt men, dat de regeering
alleen maar wacht op het einde van
de zitting der Kamer op morgen en
een motie van vertrouwen, om offici
eel de Oostenrijksche voorstellen aan
te nemen.
Dat ziet er dus weer goed uit.
Een verlokkende aanbieding!
„Baltimere zien en dan sterven," zoo zou
men thans het gevleugeld woord omtrent
Napels, kunnen variëeren! Nergens toch
wordt het scheiden van deze wereld iemaad
zoo aangenaam gemaakt als in Baltimore.
Daar heerscht thans eene .hevige concur
rentiestrijd tussehen de begrafenis-onder
nemers. Door berichten in de bladen en
reuzenplakkaten wordt het publiek aan
gekondigd, dat het zich tegen ware spot
prijzen kan laten begraven. Een dier ad
verterende mensehenvrienden heeft nu
de volgende annonce in de dagbladen
staan
„Slechts 75 Dollars 1 Een graf op het
deftigste kerkhof van Baltimore, een
prachtvolle doodkist van kastanjehout,
naar keuze ovaal of vierhoekig, met witte
satijn gevoerd en met zilverbeslagen heng
sels, waarvan duizend verschillende mon
sters naar keuze, voorradig zijnverders
vijf volgrijtuiggn met gummibanden, een
allerdeftigste lijkwagen, een elegant doods
kleed, zijden rouwband, handschoenen,
kandelaars, kaarsen, draperieëri, alsmede
alles wat tot eene eerste klas begrafenis
behoort, waarde 150 dollars,thans voor
slechts 75 dollars!"
Werkelijk, wie deze door een edelmoe
dige menschenvriend aangeboden gele
genheid niet met beide handen aangrijpt,
en zich niet terstond nederlegt om te
sterven, is niet waard in Baltimore
te leven
Italië wordt nu weer geteisterd
door zware sneeuwstormen. De verbinding
tussehen Rome en Milaan per telegraaf
en telefoon is verbroken.
De eerste terechtstelling na
het votum der Fransche Kamer tot be
houd d»r doodstraf heeft gisteren plaats
gehad. De vier moordenaars P< liet en zijn
broer, de Roo en Vronaans, nit Béthune
in het Noorden van Frankrijk, zijn aldaar
geguillotineerd. De liberale krantenspin-
nen die executie en de daarbij laats ge
had hebbende tooneelen, walgelijk uit en
inderdaad zjjn de bijzonderheden ervan
allesbehalve smakelijk. Maar waarschijn-
ijk hebben we hier te deen met een truc
van Clémenceau en de sijnen, die tegen
de doodstraf ajjn en juist daarom de eerste
executie na het Kamervotum zoo plu
bliek mogelijk doen zijn, teneinde zich te
kunnen beroepen, op „het schandelijk
schouwspel" enzooveorts. Een terdood
brenging in de gevangenis-zelve, zooals
elders geschiedt, buiten tegenwoordigheid
van het publiek, heeft natuurlijk dezelfde
uitwerking en neemt al de „attractie"
van een dergelijke gruwelijke vertooniug
voor het publiek weg.
Pretoria is Zaterdagmiddag ge
troffen door eenzelfde onheil, als een
jaar of vjjf geleden Bloemfontein bezocht,
maar minder erg. Da Aapiesrivier, die er
door stroomt, anders een o»beduidende
vliet, zwol na dagen van regen, eensklaps
aan tot een sterken stroom, die buiten
zijn oevers trad en ettelijke hsüzen om
wierp. Een vrouw en twee kinderen ver
dronken er. Zondag had de rivier zijn
gewone gedaante hernomen.
De diefstalin den Deenschen
koningsgrafkelder. DeHamburgsche
politie heeft den hoofddader van dezen
diefstal, geheeten Wöllmer of Baumann,
te pakken gekreg- n. Verschillende gou
den en zilveren stukken werden nog bij
hem gevonden.
Een huldeblijk aan de Koningin.
Een „Oranjeklant" vraagt in de
„Tel.," of het niet beter ware geweest.
in plaats van het aanzienlijk aantal
grootere en kleinere geschenken, H.
M de koningin één nationaal hulde
blijk aan te bieden, vorstin en volk
waardig?
Wanneer vraagt hij de bijeen
gebrachte gelden, in plaats van ze te
versnipperen voor tal van dingen, die
er gekomen zouden zijn, ook zonder
de hulp der Nederlands«he vrouwen,
besteed werden voor een nationale
■tichting, dragend den naam van het
koningskind, zou Nederland dan niet
op waardiger wijze dan thans getoond
hebben, dat het zijn vorstenhuis weet
te eeren?
Gebeden voor de Koningin.
Ook Z. D. H. Mgr. J. H. Drehmanns,
bisiohop van Roermond, heeft in een
herderlijk schrijven bepaald, dat te
beginnen met gisteren:
1. dagelijks na alle vaste H. Missen
het „Domine salvam fac reginam nos-
tram" enz. door den priester gebeden
worde na het gebed: „Cor Jesu";
2. dat op Zon- en feestdagen na de
zelfde H. Missen priesters engeloovi-
gen driemaal het „Wees gegroet"
bidden na genosmd gebed en vóór het
„Domine salvaHi fac" enz.
3. dat op den eersten Zondag na
den gunstigen afloop, met buitenge
wone plechtigheid het „Te Deum"
worde gezongen, gelijk dit bij gelegen
heid van Harer Majesteits verjaardag
pleegt te geschieden.
Daarenboven spoort Z. D. H. alle
geloovigen ten zeerste aan om ook
afzonderlijk en herhaaldelijk te bidden,
opdat het God moge behagen het leven
van Hare Majesteit te bewaren, en aan
het land een troonopvolger te schen
ken, die eens naar Zijn Goddelijk hart
moge regeeren en het Nederlandsche
volk gelukkig maken.
H. M d® Koningin.
De Haagsche correspondent van de
„Telegraaf" schrijft:
's Middags even vóór twee uur...
De portier van het Hotel des Indes"
vóór den ingang staande, kijkt eens
naar boven en knikt, tevreden over
het mooie weer, op zeer genadige
wijze togen den koetsier van 'n aapje,
die hunkerend naar 'n „vrachie",
met argusoogen, (zijn ras eigen), speurt
of er niets te veroveren valt. De
hoornen in 't voorhout staan kaal eu
leeg, maar er tintelt glinsterend zonlicht
door hun takken en in den mooiblan-
wen hemel glanst, zou men haast
zeggen, al iets van voorj aars weelde,..
Voor 't palies van de Koningin-Moe
der staan 'n paar menschen; een
juffrouw met 'n kinderwagen drentelt
op en neer. Twee schildwachten links
en rechtB aan het paleis, staan rustig
geweer bij den voet, plaats rust! Bod
politieagent wandelt met regelmatigen
tred, het groote door palen afgeba
kende vierkont laags....
Een dame nadert 'm..
„Agent", vriagt ze, „kunt urne ook
zeggen of de Koningin binnen is... de
jonge Koningin?...."
(Kaar het Fransek)
van
RAOUL DE NAVHRY.
1$
Toch is dit een afschuwelijk denk
beeld, er bestaan eerlijke, rechtscha
pen, arbeidzame menschen, met een
groot aantal kinderen te hunnen las
te, wien het aan brood ontbreekt
om hen te verzadigen, aan lompen
om ze te kleeden, aan vuur om ze
grorve spijzen te koken en het
schuim der maatschappij, het uit
vaagsel zelfs der zonden, de dieven
vinden in een gevangenis versch
stroo, overvloedig voedsel, linnen
goed en vuur.
Ik spreek niet van de gevangenen,
die geld hebben; dezen krijgen alle
gewenschte gemakken.
Men heeft, mij boeken verschaft.
Zoo de bibliotheek niet omvangrijk
is, ze is tenminste met zorg aange
legd. Eenige boekdeelen hebben mij
vergeten zaken weer in het geheugen
gebrachtandere hebben mij nieuwe
dingen geleerd. Abbé Jeremias kiest
ze zelf voor mij uit. Somtijds vind
ik een gevouwen bladzijde, een on
derstreepten regelhij zet aldus het
begonnen gesprek voort. Misschien
maakt de eenzaamheid het lezen van
meer nut. E)en gedachte houdt mij
bezigeen woord spoort mij tot na
denken aan. Ik overweeg, ik rede
neer, ik peins, ik verzet mij of ik
geef toe; somtijds kies ik de meer
verstandige partij, mij op het gevoe
len van a-bbé Jeremias te, berote-
pejn.
XIX.
Ik ken thans ,alle bewoners der
cellen, gelijk aan de mijne.
Mijn rechterbuurman heeft een
vervalsdhing in openbare geschrif
ten gepleegd. Hij was notaris. Eerst
Waren het onvoorzichtige voorschot
ten in geld, ongeregelde zaken op de
beurs, die hem in de war brachten
hij had geld noodig, toen bootste
hij de handteekening van zijn rijk-
sten cliënt na. Men zegt, dat hij een
gezin heeft.
Ik moet bekennen, dat falsaris
sen Hiij een levendigen afkeer inboe
zemen- Ik ken niets lafhartiger dan
aan een tafel te gaan zitten en dain
geduldig, telkens opnieuw begin
nend, met duizend zorgen en duizend
angsten, den naam van een man te
copiëeren, wien gij aldus, zijn ge
heel© of een deel van zijn vermogen
ontneemt.
Een deur, een slot opengebroken,
een meubelstuk met geweld openen,
diefstal met inbraak, begeerige, be
vende, verwrongen handen uitsteken
naar goud, dat u niet toebehoort
en dat weet ge maar dat u be
koort, u roept, u aanlokt.... u met
verachting van alle wetten, er van
meester maken, het in uw zakken,
verbergen en met een van bloed be-
loopen, half waanzinnig, trillend ook
luisteren, of er geen deur opengaat,
of geen blik u bespiedt, of geen ster
ke hand op uwe schouder neerkomt,
of ge 't niet zult uitschreeuwen op
de plaats zelve, van de overtreding
dat alles kan ik tot op zekere
hoogte begrijpen- Die dief loopt er
zeker gevaar mee; men kan hem
aangrijpen, hij' zal moeten worstelen,
da,t gevaar neemt van zijn misdaad
altijd iets weg.... Maar de falsaris!
De eenzame kamer en de geduldige
pen, die zich la.at meevoeren, tat
ze in een flinke nabootsing, epa
nauwkeurige wedergave van den5
naam geslaagd is, dat doet het hart
van walging overloopen. Vergifti
gingen en vervalschingen welke
ellendige daden - welke laffe, krui
pende, kromme dingen Ik vergoe
lijk geen van allen maar er zijn er,
die ik meer dan andere veracht....
Op het college schreef ik een zeer
fraaie hand. Het schijnt zelfs, dat
mijn bekwaamheid in het teekenen
en het algemeen talent, dat ik bezit,
cm ongeveer alles te kunnen doen
wa,t ik wil, mijn kameraden meer
dan eens diensten bewezen heeft. On
schuldig bedrog! Ik maakte voor
heu thema's of ik krabbelde hun
strafwerk op papier, zoodanig, dat
het ten laatste onmogelijk werd hun
geschrift van het mijne te onder
scheiden.
Stel nu eens zoo'n talent in dienst
van booze hartstochten.
Meer dan eens heb ik aldus dien
sten bewezen, en ik heb mij er altoos
over verheugd.
Altijd?
Neen.
Ik heb éénmaal spijt ervan gehad.
Ik beken, dat mijn welwillendheid
toen een onrechtvaardigheid veroor
zaakte, wier gevolgen betreurens
waardig werden.
Ik verliet eervol het lyceum. Mijn
moeder, mijn zuster wenschten mij
als om strijd geluk. Toch kon mijn
prijs voor de Grieksche vertaling mij
niet verblinden, en ik rekende vol
strekt niet op mijn succes met de
Latijnsche verzen, om mij daardoor
een positie in de wereld te verove
ren.
Daar de algemeene verbastering
het aantal liefhebbers voor alle be
trekkingen, zelfs voor de geringste,
deed toenemen, moest men het ver
krijgen ervan wat moeilijker maken.
Men eischt tegenwoordig een diplo
ma voor een post van zeshonderd
gulden inkomen; de vereischte exa
mens zijn zwaar en ondanks hetgeen
men in ruil voor een magere toelage
vordert, is het aantal eandidaten al
tijd driemaal grooter dan het zou
moeten zijn.
Alvorens te vergeten, wat ik ge
acht werd op het lyceum geleerè te
hebben, besloot ik mijn examens af te
leggen. Tot candidaat in de lette
ren, vervolgens in de rechten bevor
derd, kon ik daarna op mijn gemak
zes ma,anden uitrusten, gedurende
welken ik mij afvroeg, welke loop
baan ik met een keuze zou vereenen.
Twee mijner vrienden verlieten te
gelijk met mij het lyceum. De een,
Francis Mail lard, de zoon van een
arme weduwe, had juist de laatste
spaarpenningen van een heldhaftige
moeder besteed. Hij had zijn tij i
gebruikt, zooala al degenen doen,
die de waarde kennen van de nacht
werken eener vrouw, melke zich tot
een moeilijk naaiwerk veroordeelt,
torn de uitgaven voor har kind te
bestrijden. Hij leert zoo goed hij
is zoo'n voorbeeldige jongen! Hoe
zal hij haar naderhand ad die toe
wijding en die offers vergelden
Francis vereerde zijn moeder.
Als zijn studiën geëindigd zouden
zijh dacht hij een betrekking op
het raadhuis te zullen krijgen en
er langzaam, zachtjes aan vooruit
te komen, zonder eerzucht zich ge-
gelukkig achtende, als zijn moeder
niets meer verlangde dan dat.
Mijn andere medeleerling, Augus-
tin Mörel, was de zoon van een rij
ken, aanzienlijken, met ridderorden
getooiden koopman. Maar Augustin
wist zich nooit te herinneren, wat hij
pas geleerd had, de waarheid is mis
schien, dat hij niets leerde.
Wordt vervolgd.
