DAGBLAD voor NOORD- en "D-HOLLAND.
1
Klmdmr'humwmmi 2i$*l§i-321, Haarlem
Raap in Zuid-Italië.
i? "WrWxih€id" nf<> strïf
BUITENLAND.
Onschuld Zegeviert.
Woensdag 13 januari 1909.
338te Jaargang No. 6788
Bureaux van Redactie en Administratie
IntercomniuiiaaS Telefoonnummer 1426»
enZ'l
De Doodstraf.
Een goede raad!
FEUILLETON.
5,lk lijd er tondel1."
KUH HMHUEMSCNE COW
ABONNEMOH TP R IJ S:
Per 8 maanden voor Haarlemf 1,35
Voor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente) 1.85
Voor <le overige plaatsen in Nederland franco per post 1.80
Afeoaéerlijke nummers „|0,05
PRIJS DER ADVERTENTIÊN:
Van 16 regelsf0,60 (contant) fi,59
Elke regel meer#,1#
Groote letters naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 cent per advertentie k contant.
A!5e betalende abonnés op dit blad, die in het bezit eener verzekeringspolis zijn, zijn volgens de bepalingen op de polissen vermeld, tegen ongelukken verzekerd voor:
GULDEN bij
verlies van
één
wijsvinger.
GELDEN bij
levenslange onge
schiktheid tot
werken.
409
GULDEN bij
overlijden.
GULDEN bij
verlies van éen
hand of voet.
GULDEN bij
verlies van
éen ooa.
iso
GULDEN bij
verlies van
éen duim.
15
GUL»EN bij
verlies van
éen anderen
vinger.
De uitkeering dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij „Ocean", Bijkantoor voor Haarlem, Nieuwe Gracht 11.
Wij ontvingen, behalve de reeds
ePgegeven bedragen, van
Zeereerw. Heer R. f10
Mej. M. V. f 1.50
öe zonder meer ons toegezonden
*e den zullen aan Z. H. den Pau»
°rden opgezonden, om daarmede de
^cfitoffers der ontzettende ramp bij-
^And^te verleenen.
vi ja;:ir feitelijk afgeschaft
t© ,z,ijn, is deze week de
Aast frankrijk wper toege-
*ranechc parlement, dat door
««tiende toejneming der ctrimi-
«ool beangstigd wordt, wilde het
t. 'Fwenschen ;nu hierbij op twee
yde aanlacht te vestigen
:dczG werkelijk on-
toeneming' der crimina-
klaarblijkelijk verband houidt
t e» afhankelijk is vaip de toene-
der godstdaepstloosheid, der
ttG|0o®heid en der revolutionaire
revolutionair zoowel op
•vp 3dta<ppelijk als op geestelijk ge-
v.'r^. '^e nu door de atheïstische
i'aeid als het ware met geweld
het Fransche volk worden opge-
4eilf ,*raXLSeke Kamer vergist zich
halvo als ze denkt, de verhoogde
TiiBaditeht doeltreffend te
v, bestrijden door herstelling
,sn de poena) capitalist de,
^°°gsi® straf, die ook het meest in-
•dt niaakt op het gemoed van den
g^dadiger, of van hem die op het
w «taai dat te worden.
U.&W bij |de berichten over de exe-
Béthune hebben wei hog iets
derii te zeggen.
heele liberale, godsdienstlooze
*eh~ i e hers weeklaagt en trilt
ijin baar van diepe vero|ntwaarii-
over deze „wreedheid" om vier
her/* w<d een tweehoin-
taft (schrikkelijk inder-
durre» .L? kerfstok haidden, te
M ^ecu.teeiretn
•che Marien kilwrale en materialisti-
•cne Marien vergeten schier «U«n
gelegen, maar wel in de wijze
Naarop deze straf is toegepastpu-
*'iek, suet veel vertoon van mili-
Mre« en autoriteiten, met toegangs-
"taodT1' 611 kuitenpubliek op 'n af-
Ia2t* sieren onder „Buiten-
i«ri -a i ze weer z inwekkejnde en
erflaad. walgelijke wijzie van exe-
seerea die m o(nze tijden niet meer
wel een t r u o kon zijp va,n Clé-
6.8. om oen hcw-b^txh n*
j» Iflood«tra fnit te. lokkf^hebij
fc ,Tft* rekening hèm, die zoo vier-
aw,rteifen Was, gelijk zou ge-
En werkelijk: dien kant gaat het
a,l op.
Wij achten het echter oirbaar, om
in dit stadium der zaak ©r de aan
dacht op te blijven vestigen, dat deze
heele opgeschroefde verontwaardi
ging zich feitelijk alléén kaïn rich
ten tegen de w ij z e, waarop d© dood
straf is toegepast.
£Wianneer, zooals trouwens ook
reeds eenige meer-ernstige Fransche
kranten toegeven, de doodstraf in de
gevangenis, zoinder eejnige publici
teit wordt toegepast, dan blijft hare
preventieve werking ejn haar ont
zaglijk dreigement tegenover de boe
ven even groot, e|n tevens is alle
aanstoot, die er nu aan vastzit, weg
genomen
De wijze-waar op, worde dus met
het wezen der zaak niet vereenzel
vigd!
Dat was, wat we over deze execu
ties toch even moesten zleggeja, ter
wijl we onzen lezers niet mochten
onthalen op al de bloederige en grie
zelige verhalen, welke de libterale
pers zijn lezers voorzet van de ont
hoofding dezer vier moordenaars
Dezer dagen hadden we onder „Stads
nieuws" een bericht, waarin namens
den secretaris van het werkloozen-
fonds erop werd aangedrongen, mo
gelijke karweitjes, die zoo goed nü
als in den zomer gedaan kunnen wor
den, liever nfi te laten doen.
Daar moeten we nog eens opterng
komen.
En we hopen dat onze lezers, vooral
zij die eigendommen bezitten, onze
opmerkingen ter harte mogen nemen 1
Daar zijn ongetwijfeld tal van werk
jes en werken die even goed en zon
der eenige schade nü kunnen worden
den uitgevoerd, dan op een anderen
tijd.
Voor vele van die werkjes en kar
weien is 't niets dan gewoonte om er
bij den timmerman, den schilder, den
stucadoor of wien ook, mee aan te
komen in den „drukken tijd".
En het gevolg is, dat de bazen dan,
en geheel onnoodig, handen te kort
komen, terwijl ze nu, in dezen „slappen"
tijd, werkvolk te veel hebben.
Stel, ge hebt een nieuwe boeken
kast te laten timmeren, ge hebt uw
gordijnen voor den zomer te vernieu
wen, ge hebt wat meubelen of huis.
raad te laten bijsehilderenwaar
voor kan dat nü niet evengoed als ia
den drukken tijd gebeuren?
Maar zoo is eenmaal de traditie:
onze Hollandsche huismoeders „halen
uit", en „maken schoon" op vast»
tijden, en daarmee hangt al dat op
knappen, vernieuwen en nieuw aan
schaffen van traditiewege dan samen.
Met een beetje goeden wil is dat
echter toch wel te veranderen.
En die goede wil komt vanzelf, als
ge eens denkt aan de vele knappe
werklui, die nu leeg loopen omdat er
geen werk is.
Helpt die measchen aan wat werk,
lezers, door eens na te gaan wat voor
karweitjes of werkjes ge toch tegen
het voorjaar of van den zomer wilt
laten doen.
En verandert dan uw gewoonten
eens, en laat dat karweitje nü ge
beuren 1
't Is voor de werklui zooveel pret
tiger en zoo honderdmaal verheffeader
en beter ook, dat ze met wat werk
den kost verdienen en een inkomentje
kunnen verwerven voor vrouw en kin
deren, dan dat ze om 'n uitkeering
moeten loopen van een werkloozen-
fonds
Hoe lofielijk ook al die ondersteu
ning is, en ai dat geofferde geld „voor
de werkloozen," toch zal er geen en
kel weldenkend arbeidsman onder de
werkloozen zijn, die niet liever
wilde dat hij werken kon, en dat al
dat geld geven niet noodig ware
Daarom dus onze dringende oproep
tot allen, in welke positie ook geplaatst,
zoowel in Haarlom ais buiten: ziet
eens van wat ge nu künt laten ver
richten en geef den werkloozen op die
manier werk. Daarmee doet ge een
beter werk nog, dan met het offeren
aan da kas der werkloosheidfondsen!
We zijn er zeker vapals onze lezers
die ervoor in de termen vallen, eens
allen doe» zooals we hier hebben
uiteengezet, dan zou er in Haarlem
heel wat minder ellende worden gele
den en heel wat minder behoefte be
staan san voortdurende bijdragen, dan
nü het geval is!
ITALIË.
De gevolgen van d® aarbeving.
Het is haast eentonig" geworden,
steeds weer te moeten spreken van de
ellende, die na ide ramp haar intrede
heeft gedaan in Zuid-Italië.
Want er is immers alweer drie
Weken voorbij..,,; en wie denkt nog
precies in onzejn sne 1 vliegenden tijd
aan wat drie weken geleien gebeur
de -uil:
Intusschende ellelnde is tè groot
(Weet men wel dat liit zonder eenigpn
twijfel de grootste ramp is geweest,
die do wereld sinds den zondvloed
heeft getroffen Tweehonderd dui
zend menschen inééns gedoods* dat
is zelfs in de bloedige oorlogen van
Napoleon niet voorgekomen, en dat
heeft ook geen natuurramp tot dus
verre ineens kunnen bewerkstelli
gen!
Men zit in Italië met de handen
in het haar, hoe men in den schrik-
kelijken toestand eelnige orde zal
kunnen scheppen. Op papier zijn er
al tal van maatregelen genomen,
maar die stuiten af in de practijk op
de nog steeds onvoldoende hulp van
de menschen h anden, van hulpmidde
len, van geld.
Miliioenen zijn er al uitgegeven..
maar deze heel© bevolking van hon
derdduizenden, die van alles ont
bloot is, die geen huizen heeft 'noch
voedsel, moet gekleed en gehuisvest
en gehuisvest worden elke|n daghet
land moet opnieuw worden verdeeld,
steden en dorpen en boerderijen moe
ten opnieuw gebouwd worden, een
heele nieuwö maatschappij moet in
de plaats komen van de oude, die
de vrucht Was van eeuwenlalnge ont
wikkeling
Daarvoor is een reuzenbedrag noo
dig, dat tóch nog onvoldoende zal
wezen om alle ellende ejn schrikkelij-
ken nood te verzachten!
Intusschen Wordt gedaan wat men
kan.
Bij Z. H. den Paus is tot dusverre
uit de Katholieke landen reeds onge
veer 800.000 francs ingekomen;Z.H,
heeft een volledigen en goedgeorga-
niseerden dienst ingesteld, opdat alle
waarborgen zouden voorhanden zijn
dat het ingekomen geld werkelijk
voor hulp der slachtoffers besteed
zal wordeniets wat overigens in
Italië nog wel eens betwijfeld moet
worden
(Wij maken gebruik van de gele
genheid, hier ter plaatse ook nog
eens de inschrijving, die door ons
blad is geopend, ten warmiste aajn te
bievelennu alle landen zijn voorge
gaan, mag Nederland iniet achter
blijven zijn medegevoel te toonen en
mede te helpen om te trachten in den
vreeselijken nood althalns «eniger
mate te voorzien
Het reddingswerk.
Daar er eergisteren nog een over
levende uit het puin gehaald is, zullen
dö nasporingen worde» voortgezet zoo
lang er maar eenigszins kans is dat
er nog levenden gevonden worden.
Acht honderd overlevenden zijn in
gescheept op de Regina Margeriia. Er
ia eea bijzondere dienst ingesteld, om
te kunneD antwoorden op alle ver
zoeken om inlichting nopens overle
venden. De gezondheidstoestand der
troepen en der overlevenden is be
vredigend.
Teekenen van herleviDg doen zich
intusschen al voor. Benige handels
huizen hebben citroenen en andere
koopwaren uit het verwoeste Messina
gezondende overlevenden pogen den
handel weer te doen opleven. Alle
treinen loopen weer; ze laten even
wel geen reizigers uit zonder verlof
pa» van den prefect van Messina. En
het gemeentebestuur heeft zijn func-
tiën hervat, al heeft het voorhands
meer zorg voor de dooden dan voor
de levendenhet is begonnen met de
begrafenissen der slachtoffers van de
militairen over te nemen
Het schijnt echter alsof de natuur
het menschelijk leven in de ongeluk
kige stad onmogelijk wil maken.
Nadat de Kamer vol geestdrift en
vertrouwen de noodwet aangenomen
had ten behoeve van de wederopbouw
van Messina, hebben nieuwe aard
schokken niet alleen muren, die ge
spaard waren doen instorteD, maar
ook de gedeeltelijkherstelde openbare
verlichting weder vernield en barakken
en tenten beschadigd. Men mag een
telegram aan de „Köln. Ztg." gelooven,
dan zijn in de grond scheuren ontstaan
en is een deel der stad in zee gezakt!...
Geschiedenissen en vertelsels.
De minister van binnenlandsche
zaken in Italië heeft dezer dagen
zoo meldden we de vorige week
een circulaire uitgevaardigd aan de
kranten, om toch vooral geen leugen-
berichten of sensstioneele geschiede
nissen die de gemoederen maar zouden
ontrusten, in de wereld te schoppen.
De minister kende zijn Italiaansche
volkje en diens verbeeldingskracht.
Ziehier een verhaal uit een Italiaan
sche krant, dat hoogstwaarschijnlijk
er een is van de eoort, die de Minister
bedoelde.... al kan dit nu juist niet
zooveel kwaad:
Francesco Gatto, infanterist tc Na-
peis, beminde volgens dit romantische
verhaal Menichilla, dienstmeisje bij
den te Messina wonenden gepension-
neerden kapitein Facciola. Toen Fran
cesco de vreeselijke ramp vernam,
seinde hij aan Menichilla maar
helaas, geen antwoord kwam. Hij
wachtte een dag en begaf zich aan
boord van een schip; na 48 uur zette
hij voet aan wal in de doodenetad.
Rusteloos zocht hij de puinhoopen
at, riep en vroeg, maar niemand wist
iets van zijn Menichilla. Hij kan zich
niet begrijpen dat men niet wist of
zij gered was het huis van den
kapitein was ingestort; hoe hij ook
riep in de ruïnen, geen geluid gaf hem
antwoord. Eindelijk, uitgeput van
vermoeidheid, viel de soldaat in diepen
slaap en in den droom zag hij haar
staan voor een kelderraam, geheel
afgesloten van de buitenwereld. Hij
vloog naar het plein San Martino,
den daar bovelvoerenden officier te
overtuigen van zijn droombeeld, kreeg
eenige soldaten mede en in den
bouwval aangekomen, riep hij weder
„Menichilla, in naam van onze liefde,
antwoordt mij".
En ziet, daar klonk een zwakke
stem: „Ik leef, redt mij".
Na zeven uren onafgebroken arbeid
hadden de wakkere soldaten den kelder
uitgegraven, en Menichilla, geheel
ongedeerd, viel in de armen van den
weenenden Francesco Gatto
DE BALKAN.
Naar den vrede!
Zooals we gisteren al zeidenin den
Balkan gaat het naar den goeden
weg I
Turkije heeftdat ia het heuglijk
nieuws van vandaaghet Oostenrijk-
sche aanbod aangenomen, en daarmede
zijn de kansen op een oorlog zeer be
langrijk verminderd.
Men vraagt zich af waarom Aehren-
thal reeds niet te voren deze oploe-
sing heeft geprobeerd.
Waarschijnlijk is hij daarin ver
hinderd door de gecompliceerdheid
der politieke machine in de Donau-
monarchie. Om die moeilijkheden te
overwinnen wil baron von Aehrenthal
het nu doen voorkomen alsof het
bedrag een schadeloosstelling is voor
de staatsdomeinen in Bosnië.
Daar ook moet men de reden zoeken
van het feit, dat aan het voorstel nog
een voorwaarde verbonden was.
De Weensche regeering wilde uit
gemaakt zien of de bedoelde domeinen
staatseigendom zijn dan wel aan de
thans geannexeerde provinciën behoo-
ren. Dat zijn een paar verschansingen
voor de regeering, waarachter zij dek
king zoeken kan voor het geval in
den Rijksraad een te heftige aanval
op haar mocht worden begonnen.
Deze voorwaarde maakte wel is waar
het bod voor de Porte een weinig
minder verlokkelijk, maar in Konstaa
tinopel is men overtuigd dat de
regeering der Donaumonarchie ze
maakte met het oog op haar eigen
parlement en dat een juridische kwes
tie eigenlijk niet bestaat, daar van de
bedoelde domeinen vaststaat dat ze
aan Turkije behooren, dat er de in
komsten uit trok zonder dat daartegen
ooit eenig protest van de zijde van
Bosnië is ingebracht.
Meer nog dan het nieuwe element
in de Oostenrijksche voorstellen, de
kwestie der schadeloosstelling in geld,
beteekent hetgeen oek reeds vroeger
is voorgesteld.
Oostenrijk-Hongarije blijft zich be
reid verklaren een handelsverdrag te
sluiten, toe te stemmen in een ver
hooging der invoerrechten van 11 op
15 procent en geen bezwaar te maken
tegen de schepping van monopolies
in Turkije, die tot nu toe tengevolge
van internationale overeenkemsten
niet in het leven mochten worden ge
roepen.
Dat is een moreel succes voor Jong-
Tnrkije. Het is de consequentie van
de hervorming van het Tarksch#
staatswezen 1
Beschouwt Europa Turkije als een
beschaafden staat, dan moet het daar
aan ook het recht toekennen over
interne aangelegenheden zelf te beslis
sen.
Maar het is ook een financieel suc
ces, en de Jong-Turken hebben n»
wel voldoende bewijzen gegeven, dat
ze in de diplomatie hun man staan!
De Servische schreeuwers.
Wat zal er nu met Servië geben-
ren?
Die Serviërs zijn natuurlijk niet
tevreden, en ze zullen opspelen I Maar
aan de eischen der Servische politici
(„straatpolitici" zooals de „Frankf.
Ztg." ze noemt) kan nu eenmaal niet
worden voldaan. Nu Turkije ingaat
op de Oostenrijksche voorstellen,
zullen de Servische heeren, ziende dat
ze een eventueelen oorlog alleen zonden
moeten uitvechten tegen de Donau
monarchie, wel een weinig inbinden,
zelfs al neemt men aan dat Milowa-
nowitsj als gevolg van het feit dat
hij aan Oostenrijk excuses heeft aan
geboden, plaats moet maken voor
Pasjitsj
(Naar het Fransch)
van
RAOUL DE.NAVERY.
vader was eexs in de gele-
geweest ilea mijnen een
te bewijzen en wij waren op
f* lyeetun zeer bevriend. Zijn
JVïUli* eisckte, dat hij zich voor
j*® examen zou opgeven, opdat hij
in oen administratieve be-
i^fckuagj! kou komen. Augustin
^«tittle tijd te winnen, hij wenid
5®. vermoeienis voor, vroeg uitstel.
3® veder antwoordde hem,: „Ge
uitrusten na, het verkrijgen van
diploma, mijn voorbeeld moest je
^«.blozen."
Pp Bekeren dag trad Augustin,
fV^trooetiger dan ooit, mijn kamer
"Winea.
•>fk atel er mij volstrekt niets van
aeide hij. „Ik hen een ongn-
ükHvqgel, een domkop, of minstens
lp® luiaard. Ik zal nooit examinnto-
Taxiën, die onnoozel genoeg' zijn
o^didaat te willen toelaten-"
'•vrerkvoegde ik hem toe.
v-tk kan niet, ik weet niet.... liet
ontbreekt mf. Ik heb geen
geheugen om' de namen van alle ste
den of bergen op den aardbol te ont
houden- noch om de herinnering aan
alle pverleden koningen in mijn
hoofd te bergen. Ben ik ei- trou
wens vpor bestemd, den een of ande
ren leerstoel te bekleeden, iets te
schrijven, van welken aard ook, in
't publiek op te treden, of ook maar
om een artikel van een handelsreizi
ger aan den man te brengen, of de
hoogdravende, bedriegelijk© aankon
diging van een kunstenmaker op te
stellen GeenszinsMen zal mij in
een leeren leuningstoel neerzetten,
voor een schrijftafel, en ik zal acht
a,cht uren per dag doorbrengen met
mijn pennen op den mouw van mijn
lusterseh jasje af te wisschen...."
„Is het daarvoor beslist noodzake
lijk Horatius te kunnen lezen, 't
een of ander van Homerus te vertu
len en kennis van aardrijkskunde te
bezitten, wanneer ik slecjh-ts den
kortsten weg zal behoeven te ken
nen, om van mijn huis naar mijn
bureau te komen
„Maar. het is ongetwijfeld noodig
dat alles te weteen, omdat men het
eischt."
„Onzin 1"
,,'t Zij zOo, maar verplicht."
„Verbeeld je: candidaten, docto
ren, om ezelswerk te verrichten, pff
liever om niets te verrichten
„Het reglement is niet voor jou al
leen gemaakt."
„In een van je ondeugden."
„Die niet erg is."
„Vraag je vader je bestemming te
veranderen
„Maar ik heb er geen, ik heli geen
bestemming- Ik word candidaat
voor niets, ik vraag niets.... De zon
en de boulevards, dat is alles! pa-
nem et ciroenses (brood en spelen)!
Mijn vader kan dut alles voor mij
verkrijgen.'"
„En wat ziult gij1 voor hem doen
„Vooreerst: Ik zal hem zeer lief
hebben."
„En vervolgens?"
„Vervolgens zal ik mij laten leven
op de wijze der hagedissen."
„Maar de hagedissen vangen mUg-
gen."
Terwijl ik....
„Gij zult ze inslikken, zonder
meer," zeide ik lachend.
„Ik had iets betere van je ver
wacht, Louis!"
„'Wat kan ik voor je doen
„Leen mij' je verstand, je kennis,
je geheugen----
„Een overgieferïj...."
„Een menging, een algeheele over-
storting'—
„De wil is er, hét middel ont
breekt."
„Dat breng ik je."
„Dan ben je gered.!"
„iWij vertrokken—»"
„Om het gevaar te ontvluchten?"
„Integendeel, wij' gaai»; Net te ge-
mjoet,"
1 „Ik begrijp je niet."
„Ik verklaar mijn vader, dat de
examens voor het candidautschap te
Parijs mij afschrikken; ik verzoek
hem ze in een provinciestad te mo
gen afleggen. (Wij zijn van denzelf
den leeftijd, van gelijke gestalte, de
manier, waarop men de persoonsbe
schrijvingen opstelt, is zoo eigen
aardig eenerlei, dat men zich gemak;
kei ijk daarin .vergissen kan- Gij
biedt n in mijn plaats aan, gij legt
schitterend uw examen af, gij ont
vangt mijn diploma en ge hebt mij
het leven gered."
„Maar," hernam] ik met schrik,
„da.t is bedrog!"
„Wie wordt er door benadeeld Gij
redt miji uit de grootste ongelegen
heid, mijn vajder is tevreden, ik word
ambtenaar, gij verplicht aan je een
Orestes, een Pylades, een Phin-
tjhiais.... 1"
Augustin gebruikte zooveel aan
drang, deed zoo verschillende sna
ren trillen, spotte zoo geestig met
alle reglementen, maakte mij zoo
goed duidelijk, wat hij een grap van
de bovenste plank noemde, dat ik
beloofde in de samenzwering mee
te helpen en de rol te spelen, die
hij' mij toedacht.
Wij gingen op reis.
Onze list had een kolossaal suc
ces.
Mijn examen was schitterend- Au
gustin weende vafn' vreugde, terwijl
hij mij smJhelQde.
Eén zaak slechte kwelde mij ik
moest onderteekenen, met een naam
onderteekenen, die de mijne niet
was; mij aan een officieele leugen,
een persoonsverandering schuldig
maken, de professoren, de wet, mij-
svelven voorliegen, in pén woord
een falsaris worden.
't Is waar, dat het mij geen voor
deden opleverde.
Maar was die dalad, die ons niet
alleen onschuldig, maar zelfs van
een yriendscha.psoogpunt beschouwd,
verdienstelijk kon toeschijnen, dan
voor niemand nadeelig
Toen geloofde ik zulks..
Toch gebeurde er dit. Voor een
opengevallen plaats boden zich twee
candidaten aan: Augustin Merel en
Francis Maillard.
Men kon slechte een der twee jon
gemannen benoemen. De. zoon van
den koopman kreeg de voorkeur, en
de arme vlijtige jongen, die zoo hard
gestudeerd en geblokt had, om een
post te krijgen, waarvan ook zijn
moeder leven kon, sto|nd .op zekeren
morgen zonder ambt op. straat.
Als ik dat bedrog niet gepleegd
had, n.l. mijn examen in plaats vun
Morel af te leggen, daar hij' door
zijn onbekwaamheid niet kon toege
laten worden, zon de betrekking
voor Maillard zijn geweest die ze
zoozeer verdiende.
Ik had een onrechtvaardigheid be
dreven een eerlijk man werd er
srw.apF door getroffen,. Augustin
ham de plaats van een rechtschapep,
knap, qp alle punten bekwaam man
in. Hij stal het brood van Erancis
en dat van zijn moeder. En dat allee
door mij, door mij alleen!
De wroeging, die ik over dek© Saajl
gevoelde, belette mij mijn omgang
met Maillard voort te zetten. Op ze
keren morgen bracht een verplegen
uit het ziekenhuis Cohin mï ee(x
brief; mijn ongelukkige studiemak-
ker Francis smeekt mij hem te ko
men bezoeken. Ik snelde naar zij»
ziekbed. Hij dankte mij uitbundig,
beval zijn moeder, zijn arme heilige
moeder in mijn welwillendheid pap
en stierf.
Wat moest er van de wiefluwe
Maillard worden, nu zij van haap
eenigen steun beroofd was?
Mijn inschikkelijkheid voor Au
gustin was haar ondergang gewor
den, terwijl die haai' tevens het hart
verscheurde.
De notaris; die voor de volgend®
zitting der rechtbank zal verschij
nen, zal, naar men mij mededeelde,
tot levenslange dwangarbeid veroor
deeld worden. De man wiens hand-
teekening hij na-hootste, is rijk, ep.
die da,ad van oneerlijkheid zal hem
ternauwernood van het overtollig®
berooven
Wordi vervolgd.
