DAGBLAD voor NOORD- en 7U1D-H0LLAND.
Ramp ia Zuid-Italië;
BUITENLAND.
BINNENLAND.
De Onschuld Zegeviert.
S£inei@pSiËA3sw©sf 29-SÉ-33, Haarlem
DONDERDAG 21 JANUARI 1909.
33ste Jaargang No. 6795
Bureaux van Redactie en Administratie:
Intercommunaal Telefoonnummer 1426.
Openbaar Onderwijs.
Verspreide Berichten.
PEUILLETÖN.
ABONNEMENTPRIJS:
Per 8 maanden voor Haarlem
Voor ée plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente)
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per postj
Afzonderlijke nummers
f 1,35
n 1-35
1.80
„50,05
PRIJS DER ADVERTENTIÊN:
Van 16 regelsf9,69 (contant) f8,58
Elke regel meer8,1V
Groote letters naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 cent per advertentie contant.
Alle betalende abonnés op dit blad, die In het bezit eener verzekeringspolis zijn, zijn volgens de bepalingen op de polissen vermeld, tegen ongelukken verzekerd voor:
GULDEN bij
levenslange onge
schiktheid tot
werken.
400
GULDEN bq
overlijden.
GULDEN bij
verlies van éen
hand of voet.
150
GULDEN Mg
verlies van
éen oog.
100
GULDEN bij
verlies van
éen duim.
00
GULDEN bij
verlies van
één
wijsvinger.
15
GULDEN bg
verlies van
éen anderen
vinger.
De uitkeering dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij „Ocean", Bijkantoor voor Haarlem, Nieuwe Gracht 11.
Behalve de reeds vermelde be
dragen, ontvingen wij voor de
slachtoffers der ramp nog
Van een werkman, ter
navolging. f0.50.
Onze inschrijving zal einde dezer
asaand worden gesloten. Wij wekken
♦nze lezers ten warmste op, alsnog
hun offertje aan den H. Vader te
brengen. Z. H. heeft aan allen,
die den Paus helpen om de kost
bare en omvangrijke hulp te blijven
Verleenen, welke door Hem is toe
gezegd en begonnen, Zijn bijzon
dere goedkeuring te kennen willen
geven. Zelfs de kleinste gaven wor
den in dank aangenomen.
De vergadering van den gemeente
r&ad va» gisteren was ongeveer geheel
gewijd aan een bespreking van het
middelbaar openbaar onderwijs.
Voorde verschillende meeningen en
hesluiton verwijzen we naar ons raads-
Verslag ondei „Stadsnieuws".
Hier mag echter worden opgemerkt,
dat in beginsel gisteren is besloten op
te richten een nieuwe Hoogere Bur
gerschool met 3jarigen cursus, een
iandelscursus van 2 jaar, en een
handelsavondschool.
In verband met plannen van de zijde
der R. JL Middenstandsvereeniging,
om ©en handelscursus op te richten,
zal ngn [af te wachten hoe deze han
dels-avondschool wordt ingericht.
De uitwerking der plannen komt
ia de volgende raadsvergadering ter
sprake.
ITALIË.
De Pans en de slachtoffers der ramp.
De Heilige Stoel heeft zich, zooals
men weet, belast met de opvoeding
van een duizendtal weezen.
Daarenboven heeft Z. H. de zorg
voor de gewonden in het Sint Mar-
thahospitaal geheel op zich genomen,
Waar drie doktoren voortdurend in de
Weer agn.
Het beroep, dat dan ook door vele
Katholieke kranten is gedaan op de
offervaardigheid der geloovigen, is
door Z. H. Paus Pius ten sterkste
goedgekenrd en geprezen, en van de
offervaardigheid der geloovigen, die
den Paus iu staat moet stellen het
werk der hulp (zoo geestelijke als tij-
delgke) dat door hem is begonnen,
door te zetten en te voleindigen, zal
*og véél worden gevraagd!
Gisteren ontving Z. H. de Pauselijke
commissie, die dadelijk nfi de ramp
is uitgezonden. Z. H. keurde haar
verslag goed. Ook afgevaardigden der
overlevenden werden door Z. H. ont
vangen.
ENGELAND.
Engeland en Venezuela.
Een voor Nederland zeer belangrijke
tijding wordt door de „Standard" me
degedeeld.
De Britsche Regeering heeft n. 1.
haar gezant te Caracas .opgedragen bij
de nieuwe regeering van Venezuela
een vertoog te houden ter opheffing
van het additioneele recht van 30
pCt. op goederen uit de Antillen.
Deze extra-belasting, destijds (1882)
als een soort van wraakoefening door
Guzman Blanco ingevoerd, wegens
zijd uitzetting uit Curagao toen hij in
ballingschap vertoefde, treft behalve
onze West-Indische kolonies ook Tri
mde d. Vandaar dat de Bngelsche Re
geering er zich mede bemoeit.
Dr. Paul heeft te Parijs verklaard,
dat deze kwestie buiten het hangende
geschil staat en bij zijn besprekingen
met onzen minister van Buitenland-
sche Zaken niet ter sprake zal komen.
De correspondent van de „Frankf.
Ztg." heeft uit Den Haag geseind, dat
ook „naar zijn informatiën" dit on
derwerp niet in de te wachten onder
handelingen zou zijn begrepenhij
heeft er echter een paar dagen later
aan toegevoegd, dat hij deze informa
tiën niet van het ministerie vanBui-
tenlandsche Zaken had bekomen.
Zooals de zaak nu staat, hopen wij
echter ten zeerste dat deze aangele
genheid w 1 tusschen den Minister
en dr. Paul ter sprake zal komen.
Het tijdstip daartoe is bij uitstek
gunstig, nu Engeland er zoo vlug bij
geweest is om van den nieuwen toe
stand in Veneznela ten behoeve van
zijn kolonie partij te trekken. Zich
bij die actie daarginds aansluiten kan
onze Regeering niet, daar de betrek
kingen tussehen .Nederland en Vene
zuela afgebroken zijn en ons land dus
te Caracas niet diplomatiek vertegen
woordigd is. De eenige relatie tusschen
de twee landen is thans die van den
minister Yan Swinderen tot den heer
Paul, daarom is het te hopen dat in
het te wachten onderhoud nu zoowel ge
sproken zal worden over de geschillen
die achter ons liggen en de afwikke-
daarvan, als over een levenskwestie
voor Curagao, wat de afschaffing der
30 pCt. is.
AMERIKA.
Anti-Japansche politiek.
De staat Californïë is van plan ge
weest, om wederom de anti-Japansche
politiek te gaan volgen, die al het
geharrewar in 190708 tusschen de
Unie en Japan heeft veroorzaakt.
Maar de regeering der Unie heeft
daar ditmaal ijverig tegen geageerd.
President Roosevelt heeft ten slotte
in een brief aan den gouverneur van
Californië geschreven, dat hij zeer
ontsteld was over die anti-Japansche
wetten, die in elk opzicht hoogst
ongelukkig genoemd worden. Hij
meent dat het gevolg ervan zal zijn
een verbreken van de bestaande over
eenkomst en het scheppen van een
geheel nieuwen toestand.
De president besloot met de ver
klaring, dat de agitatoren zichzelf
hebben te veroordeelen, wanneer er
moeilijkheden uit hun daden voort
kwamen.
De Californiërs hebben daarop in
gebonden. Reuter seint althans, dat
de Californische gouverneur Gilette
het volgende officieel bekend heeft
gemaakt
„Na een confereutie met de leiders
der wetgevende macht ben ik overtuigd,
dat geen tegen de Japanners gerichte
wetgeving zal worden bekrachtigd."
Hij voegde erbij, dat hij met vol
doening heeft gezien, dat de bevolking
van Californië en zijn wetgevers de
pogiugen der Bondsregeering en van
Japan waardeeren, aangewend om een
einde te maken aan de Japansche
instrooming.
Hij besloot, dat naar zijn meening
de aanneming van een tegen de Japan
ners gerichte wet, een ernstige fout
zou zijn; de Bondsregeering is bij deze
kwestie meer in het bijzonder betrok
ken haar wenschen moeten en zullen
zorgvuldig in overweging genomen
worden door het volk van Californië.
Roosevelt's optreden heeft dus ge
holpen.
Maar gelukkig ook!
DE BALKAN.
De houding van Engeland.
In een bericht uit Londen aan de
Politische Coriespondenz wordt er op
gewezen, dat in politieke zoowei als
in handelskringen in Engeland de
indruk heerscht, dat de schikking tus
schen Turkije en de Donau-monarchie
een veelbelovend keerpunt is ia de
crisis en een groote schrede voorwaarts
op den weg van de vreedzame oplos
sing der hangende geschillen.
Men wijst in Engeland opnieuw
met klem de beschuldiging af, als
zou er door leidende EDgelsche krin
gen naar gestreefd zijn om de pogin
gen tot een vreedzame oplossing der
erisis te dwarsbomen. Zoo iets zou
zegt men geheel in strijd zijn
met den aard van Engeland's belan
gen, die gebiedend eiichen dat Europa
bevrijd worde van de drukende span
ning, waaronder het gebukt gaat.
Uit de bijzondere voldoening waar
mede algemeen de oplossing van de
geschillen tusschen Turkije en de
Donou-monarchie begroet wordt, kan
men zien hoe groot de spanning
feitelijk was. Thans ziet men de poli
tieke toekomst met grooter vertrouwen
tegemoet, daar men hoewel er nog
een heel eind weegs is af te leggen
vóór een algeheele oplossing der oiisis
bereikt zal zijn toch het kritiekste
punt thans als bijgelegd beschouwt.
Het gevoel van verlichting, zoo zegt
de berichtgever der „Politische" ver
der, toont zich ook opvallend in de
zakenwerd. De depressie, waaronder
de Engelsche industrie sinds eenigen
tijd te lijden had, werd belangrijk
vermeerderd door de verlammende
onzekerheid van den algemeenen poli-
tieken toestand. Engeland's handel
en industrie kunnen daarom met de
verhoogde vredeskansen, welke het
gevolg zijn van de Turksch-Oosten-
rijksche overeenkomst, niet anders dan
uitermate ingenomen zijn.
't Is te hopen dat hel waar isl
VENEZUELA.
Is het comedie?
Een opmerkenswaardig bericht, dat
vroeger al eens onderstellenderwijs is
gemeld, wordt gebracht door een tele
gram uit Washington aan het Parij-
sche „Journal des Débats".
Dat telegram zegt n.l. dat het tus
schen Gomez en president Castro af
gesproken werk is en dat de laatste
wel degelijk de bedoeling heeft naar
Venezuela terug te keeren, als dr. Paul
zijn zending zal hebben volbracht.
Inderdaad is dr. Paul in Europa
gekomen om de door Castro op on
handige wijze verbroken internationale
en diplomatieke betrekkingen te her
stellen, omdat Venezuela er behoefte
aan heeft het evenwicht in zijn finan
ciën te herstellen en leeningen te
sluiten, en dat Castro ongeschikt voor
een dergelijke bemoeienis is geworden.
Zoodra dr. Paul zijn zending zal
hebben volbracht, zal men Castro naar
Caracas zien terugkeeren en door
Gomez met open armen ontvangen
worden.
Aldus deze telegrammen.
Men kan van de Venezolanen héél
veel gelooven... toch zouden we dit
staaltje wat £1 te sterk heeten!
Na alles wat dr. Paul over en ten
nadeele van Castro heeft verteld en
nog vertelt, lijkt 't wel te erg om te
gelooven dat er zoo'n reuzencomedie
is gespeeld!
Maar.... wie weet!
De hertog der Abruzzen, die
met juffrouw Elkins wil trouwen, heeft
incognito te Londen vertoefd. Men zegt
nu weer dat hij afstand van al zijn titels
en waardigheden wil doen omdeAmeri-
kaansche juffrouw te trouwen. Anderzijds
wordt gemeld dat hg eea grooten tocht
naar 't Himalayagebergte onderneemt.
Roosevelt als spreker. Uit
Keulen hooren we dat Roosevelt een uit-
noodiging van de Berlijnsche Universiteit
heeft aangenomen om in Mei 1910 tot
de studenten dier hoogeschool een voor
dracht te houden. Er wordt beweerd, dat
de president geen verdere uitnoodigingen
van dien aard zal aanuemen. Blijkt dat
het geval te zijn, dan zal hij in Europa
emkel redevoeringen houden in Oxford,
Parijs (aan de Sorbonne) en Berlijn.
Aardbeving opde Filipijijnen.
De vulkaan Laznas, nabij Luzon (Fi ip-
pijnen) is hevig in werking gekomen.
Naar men vreest is het omliggende land
verwoest. Onderaardsch gerommel waar
schuwde bijtijds de omwonenden, zoodat
dezen de vlucht konden nemen. Tot das-
ver is geen verlies aan menschenlevens
bekend geworden. Stroomen lava dalem
langs de flanken van don berg.
Voor de slachtoffers in Italië.
Kardinaal Fischer heef» in den doms van
Keulen een plechtige Requiemmis opge
dragen voor de zielerust van de slacht
offers der aardbeving.
Van een doode die nog le
vend was. In de nabijheid van Braasel
is een geval voorgekomen, zóó merkwaar
dig, dat het 't oververtellen wel waard is.
Een werkmansgezin ontving bericht,
dat een oude bloedverwante in een der
hospitaals bij Brussel was overleden en
dat de begrafenis Maandagmorgen zou
plaats hebben. De familie bevond zich
eergister in het hospitaal, in rouwkleeren
en voorzien van vele kransen, om de be
grafenis bij te wonen. Snikkend stonden
zij rondom hét bed der doode, van wie
zij hartroerend afscheid namen. „Wat is
zij reeds veranderd, arme tantehoorde
men elkander zeggen. „Men zou ze nau
welijks herkennen," antwoordde een an
der. Een 8-jarig meisje werd zoo door
het droeve gezic t aangegrepen, dat men
haar naar den tuin bracht. Spoedig raakte
het daar aan 't spelen, totdat het eens
klaps vreeselijk begon te gillen. „Daar is
mijn goede grootaaoe, die dood is!" riep
zij en wees met bevende handen op eene
wandelende dame. „Dood vroeg de
grootmoeder, die van de zaak niets be
greep, neen ik ben niet dood en ik heb
nog geen zin om te sterven." Men stelle
zich voor de verrassing der familieleden,
toen zij plotseling tegenover hunne dood
gewaande bloedverwante stonden De
vergissing kwam spoedig aan het licht.
Een beambte had iet nummer van het
verkeerde bed opgegeven, zoodat de naam
van de werkelijk overleden buurvrouw
met die der grootmoeder was verwisseld.
In vroolijka stemming keerde het ge
zelschap huiswaarts om de rauwkleederen
af te leggen.
Hulde aan H. M. de Koningin.
Men meldt uit den Haag:
Uit goede bron kan worden mede
gedeeld, dat in de bijeenkomst,
gisteren ten huize van mevrouw Patijn
gehouden, algemeen instemming werd
betuigd met het voornemen te trach
ten samenwerking te verkrijgen tus
schen de comité's, die zich in de
onderscheiden gemeenten in deze
provincie hebben gevormd met het
doel H. M. de Koningin een hulde
blijk aan te biedeD.
Het plan bestaat alle comité's uil
te noodigen zich aan te sluiten aan
het reeds in deze gemeente gevormd
uitvoerend comité, dat dan door
opnemiDg in zijn midden van de
echtgenooten van de burgemeesters
van de groote gemeenten in de pro
vincie als provinciaal comité zal
optreden.
Hofberichten.
H. M. de Koningin-Moeder zal
hedenavond met Haar Zuster, de
hertogin van Albany, de soirée be
zoeken, die ten voordeele van de
ramp in Italië te 's-Gravenhage zal
worden gegeven.
Z. K. H. Prins Hendrik heeft het
voornemen het eerste Casino-bal van
dit seizoen a.s. Dinsdag in het HoUl
den Oude Doelen te 's Gravenhage t*
bezoeken.
Z. K. H. de Prins der Nederlands*
zal deelnemen aan het diner, dat d«
Belgische gezant a. s. Zaterdag geoft.
Da nieuwe minister.
Bij Kon. Besl. van 20 Januari ia
met ingang van 21 Januari:
lo. de minister van landbouw,
nijverheid en handel, de heer A. S.
Talma, eervol ontheven van het tijdelijk
beheer van het departement va*
waterstaat, onder dankbetuiging voor
de door hem in deze den lande bewezem
diensten
2o. benoemd tot minister van water
staat de heer mr. L. H. W. Regout,
lid van de Eerste Kamer der Staten-
Generaal. („St. Ct.")
De nieuwbenoemde minister va*
waterstaat, mr. Regout, is gisteravond
te half zeven per Staatsspoor *it
Maastricht in de residentie aangeko
men.
De minister wordt hedenvoormiddag
door H. M. de Koningin beëedigd e*
zal vermoedelijk ook reeds hedeu het
beheer van het waterstaatsdepartemsat
uit hauden van den interimaire*
minister, den heer Talma, overneme*.
Mr. N. G. Pierson.
Naar 't „Handelsblad" verneemt zal
de heer Pierson bij de aanstaande
Kamerverkiezingen niet meer een can-
didatuur aanvaarden. Hooge leeftijd
en gezondheidsredenen leidden tot dit
besluit.
Nog kau gemeld worden dat in de*
gezondheidstoestand van den hew
Pierson verbetering is waar te neme*.
Absolute rust blijft echter voorge
schreven.
De relletjes te Breda.
Door bemiddeling van de* burge
meester van Breda heeft de firma
Klep besloten het grootste gedeelte
harer vroegere arbeiders wederom i*
dienst te nemen, ofschoon zij da&raa*
op het oogenblik geen behoefte heeft.
Nederland en Venezuela.
Interview met dr. Paul.
Het HaagscheCorrespondentieb«reac
meldt
Dr. Paul, de Venezolaansche gedele
geerde die gisteren te 's-Gravenhage
is aangekomen, verklaarde i* ee*
onderhoud in „Hotel des Indes", fiat
hij zeer voldaan was over het resul
taat van zijn onderhandelingen in
Frankrijk en dat hij vertrouwde dat
ook de geschilpunten, welke nog met
ons land mochten bestaan, zeer spoedig
uit den weg zullen worden geruimd.
Nu het hoofdpunt in geschil door
opheffing van het bekende Meidecreet
verdwenen ie, blijven er nog slechte
meer of minder ondergeschikte punte*
te regelen. Hoofdzaak isherstel van
de diplomatieke betrekkingen tusschen
Nederland en Venezuela en van ons
gezantschap te Caracas. Dr. Paul sprak
het vertrouwen uit, dat de Neder-
(Naar het Franuh)
van
RAOÜL DB NAVERY.
3D) I i
flfuw gaf hetu' een overvloedig,
vrooiiji; avondmaaldien avond
•anx d» eerlijke "werkman bezit van
tsgjn vaderscihaix
Den volgenden" morgen wekte hij
hem vroeg, wees hem een plants aan
fie werkbank en begon hem de
•amen en de behandeling der gereed
schappen te leenen.
Het ontbrak Antoine niet aan
verstandhij onthield goed, zijn
vlugg» vingers leenden zich uitste
kend voor fijn werk; idoor den dia-
*uantelijper goed verzorgd en zelfs
verwond, warm gekleed, vertroeteld
beechut, gewende hij zich aan
dit leven en begon er eindelijk een
groot nut in te zien. Bruno leerde
W lozende avonden gingen vroo-
iijk voorbij, en de jongen begon
Bruno zoo niet lief te hebben, dan
"beu minste te begrijpen, wat deze
voor hem deed.
De diamantslijper bespeurde in
middels, dat Antoine telkens heel
veel tijd verspilde, wanneer hij werk
wegbracht. Hij speelde met andere
kinderen, liep de militairen na of
drentelde over de boulevards. Be
stendigheid kwam niet in dat brein
op. De diamantslijper hield zich
maar steeds voor: „Hij is jong!"
Maar Antoine was achttien jaar ge
worden, en men moest bekennen,
dat alle lessen op zijn hart afgleden-
Onderrieht in den godsdienst liet
hem koud- Hij vergezelde Bruno
om hem genoegen te doen; pooit
vond hij in den godsdienst een ver
heffing des harten, een regel voor
zijn geweten. Bruno, bedroefde zich
erover. Maar de waardige man kon
niets meer doen dan wat hij ver
kregen had; het overige moest hij
aan Gods hand overlaten.
Naar gelang .Antoine in; zijn be
roep meer vorderingen maakte,
kreeg hij meer vrijheid. Hij sprak
Bruno met een gemaakte luchthar
tigheid aan. Men kon hem niet ver
wijten, dat hij een leeglooper was
en geen middelen van besta,ap bezat
wat hij den handwerksman, te dan
ken had, scheen hem vain weinig
beteekenis toe. Hij vergezelde des
Zondags den diamantslijper niet
meer naar de kerk of op de wander
ling. Hij knoopte met jongelui van
zijn leeftijd betrekkingen aan, speel
de en verloor dikwijls op een enkele
kaart zijn geheele weekloonhij
bedronk zich, vocht en kwam meer
malen met bloed en slik besmeurd
half dronken thuis, wel in staat
een groote walging op te wekken-
Bruno berispte hem op zachten toon.
Toen hij zag" dat er niet naar hem ge
luisterd werd, begon hij op een toon
van gezag te spreken, da,t heilige
gezag der genegenheid, die groote
macht, welke men aan een onberispe
lijk leven te danken heeft.
Iu 't eerst luisterde Antoine niet
ingehouden verveling, toen begop hij
zieh te verzetten en oordeelde, dat
hij veel geduld aan den dag legde
met het oor te leenen aan de straf
predikatiën van dien strengen mees
ter.
„Eigenlijk gezegd," voegde hij
hem op zekeren dag na zulk een uit
eenzetting van zakepi toe., „waar
om kwelt ge mij zoo onophoudelijk
.Welke rechten hebt ge op mij Zijt
ge mijn vader
„Neen," antwoordde Bruno zacht,
„daarom...."
„O, ik begrijp het al, gij hebt mij
opgenomen, gevoed en...."
„Zwijg, Antoine, laten yre dit on
derwerp laten varen
„Integendeel laten wij er over
spreken. Ik heb genoeg van uw be
wezen diensten, en het schijnt mij
toe, dat gij ze mij te zeer verwijt."
„Zoo ik dat gedaan had, zou ik
er je vergiffenis voor vragen-"
„Voor* een partijtje met kamera
den..goede jongens,,!,"
„Zijn het ook goede werklieden
„Kom, dat gaat mij niet aan."
„Zij zullen je dan wel slechten
raad geven."
„Zij Nooit...., en dan, er bevindt
zich onder hen één, die evenals mijn
vader...."-
„Ongelukkige," riep Bruno uit,
„gaat ge met die menschen om
„Ik ben niet trotsch.... en .zoolang
zij eerlijk zijn...."
„Dat kunnen z:e niet wezen."
„Men is het, totdat men më;t de
kast heeft kennis gemaakt."
„Je bent wel op een kwade hel
ling, Antoine."
„Gij weet wel, dat ik morgen in
de werkplaats zal zijn.... Men houdt
Zondag, dat is verplichting, gij, oude
Bruno, gij viert den Zondag en
dan staakt men op Maandag, dat is
gebruik niet voor u, dat weet ik
wel, maak dat is geen misdaad...."
„Antoine, men begint met Maan
dag te houden, zOoals ge straks zei-
dat; daarna gevoelt men op Dins
dag een groote vermoeienis van de
dubbele uitspatting der vorige dar
gen en men voert niets deugdelijks
uit.... d© gewoonte der luiheid neemt
men spoedig aan- Ten laatste werkt
men nog slechts drie dagen van de
zes. Wanneer mep zich op dien weg
begeeft, verlaat men het pad van
den plicht."
„Ik ben geien leerjongen, maar
workman."
„Hebt ge, toen ge werkman wterdt,
opgehouden mijn aangenomen kind
te zijn
Antoine gaf geen antwoord, maar
verbeterde zich niet.
Er ontstond oneenigheid tusschen
Bruno en den ondankbaren jonge
ling; ze brak den goeden diamant
slijper het hart en bewees hem, in
welke mate hij zich bedrogen had.
,Toen Bruno op zékeren morgen
ontwaakte, bespeurde hij, dat het
bed van Antoine ledig was.
Later ontdekte hij met schrik, dat
hem een diamant ter waarde vah
twee duizend francs ontbrak.
Hij giste de vreeselijke waarheid.
Bleek, plotseling jaren ouder ge
worden, wanhopig, begaf de eerlijke
man zich naar den juwelier, die hem
werk verschafte.
De heer Brunei kende hem en stel
de hem op hoogen prijs.
„Mijnheer," sprak Bruno met be
vende stem, „ik mis één steen, een
van drie karaat. Nu zijn de planken
van mijn kamer niet meer in goeden
staat; de diamant is ongetwijfeld
tusschen de voegen gevallen. Ik
ben een eerlijk man, niet in staat u
onrecht aan te doen.... Ik kont u ver-
Zoeken, dat u mij toestaat dit roosje
gaanderweg te betalen, doordat u
elke week een gedeelte van mijn
weekloon inhoudt."
Aldus ging Bruno een schuld van
tweeduizend francs aan.
Zijn leven werd niet enkel zeer
zwaar en bovenmate afmattend,
maar het miste voortaan alles, wat
het vroeger opvropl ijkte. Hij kon
niet aan Antoine denken, zonder da*
de ondankbaarheid van den ellende
ling zijn hart van verontwaardiging
deed opspringen. Hij begreep, dat al
les voor hem gedaan was. De kwij
ting van zijn schuld hechtte hen*
nog alleen aan het leven; niet da*
hij in staat ware geweest in een
oogenblik van wanhoop de hand aan
zieh zelven te slaan, maar de smart
zou hem ongetwijfeld hebben ▼«*"-
plettend.
De dagen en de nachten verliepen
bij een ondankbaren arbeid. Het
kostte hem geruimen tijd die groote
som te betalen, maar het gelukt»
hem en hij herademde weer.
De ouderdom was gekomen, ee»
eenzame ouderdom, een eeuwig klui
zenaarsleven. Toch zou Bruno nooit
een ongelukkige van de deur wijz/ea.;
Geven was al zijn vreugde<, en wan
neer men hem nog flauwtjes zag
glimlachen, dan kon men denken!:
„Bruno heeft zooeven weer ce»
dienst bewezen."
In de nederige wijk van. ide m»
Descartes vereerde men hem. Ver
scheidene families in de buurt ron
den hem gaarne in hun midden heb
ben opgenomen, hem getroost en op-
gevroolijkt hebben; maar de grijs
aard bleef een ongeneeslijke wond©
in het hart behouden, hij liet geen
vreemde hand er aan raken, zelfs
niet als Idie trachtte ze te genezen,
en hoe licht en zacht ze ook ware.
Wordt vervolgd.
