DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
üinderii«iiswe&i 29-31-33, Haarlem
Ramp in Zuid-ltalië.
Progressie
BUITENLAND.
BINNENLAND.
Sociale Berichten.
Uit den Omtrek.
De Onschuld Zegeviert.
Woensdag 3 februari 1909.
33ste Jaargang No. 1685
Bureaux van Redactie en Administratie
Intercommunaal TeSefoonnummer 1426.
Verspreide Berichten:
FSUiLUETQN.
MEUWE HUBLEMSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRIJS:
fer 8 maanden voor Haarlemf 1,85
v oor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente) 1.85
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per postj v 1.80
Afoonderiijke nummer? 0,03
PRIJS DER ADVERTENTIÊN:
Van 16 regelsf0,60 (contant) f0,50
Elke regel meer0,10
Groote letters naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 cent per advertentie a contant.
1000
Alle betalende abonné* op dit blad, die in het bezit eener verzekeringspolis zijn, zijn volgens de bepalingen op de polissen vermeld, tegen ongelukken verzekerd voor:
GULDEN bij
levenslange onge
schiktheid tot
werken.
400
GULDEN bij
overlijden.
308
GULDEN bij
verlies van éen
hand of voet.
ill
GULDEN bij
verlies van
éen oog.
100
GULDEN bij
verlies van
éen duim.
ee
GULDEN bij
verlies van
één
wijsvinger.
15
GULDEN bi)
verlies van
éen anderen
vinger.
De uitkeering dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maatschappij „Ocean", Bijkantoor voor Haarlem, Nieuwe Gracht 11.
Heden werd door ons nog OntVan-
fcéQ;
Ter eere van den H. Blasius:
^'an een werkman f 0.25.
v*an rijn kinderen f 0.15.
Ter navolging aan andere
Werklieden f 0.25.
ii.
Wij tebben gisteren aangetoond,
een progressief belastingstelsel
'et meest nadert tot een gerecht
vaardigde verdeeling van den last
'ér staats- of gein een tehuishouding
'Ter de schouders van hen, die
*®hben bij te dragen om deze in
8'aud te houden.
Gerechtvaardigd ook naar de
draagkracht der belastingbetalers,-
Hike, óók relatief-genomen, grooter
bij de meer gegoeden dan by
mindeigegoeden.
Progressie-belasting op zichzelf is
dus een soort van belasting, die
*-i. principiëel niet mag worden
'•streden, en waarvan het of on-
saude of opzettelijke kwade trouw
's te beweren, dat zij overal en altijd
*toet worden afgekeurd.
Maar volgt nu hieruit, dat dan
overal maar ineens progressie
'an belasting moet worden inge-
>«erd?
Geenezins
Evenzeer als men de eene soort
Iran belasting in het algemeen vol
maakter en rechtvaardiger noemen
Tan dan de andere, maar daarom
'och de plaatselijkeomstandighe
den en tal van andere factoren moet
-a aanmerking nemen, alvorens men
tot de invoering van die theore-
ksch-betere belasting kan overgaan,
evenzeer dienen óók plaatselijke
Omstandigheden te worden in acht
genomen, wil men de vraag beslis
ten of de theoretisch-betere progres
sie aanbeveling verdient voor de
«en of andere plaats, of niet.
We zeiden gisteren reeds, dat wij
die progressie in beginsel warm voor
staan, en ook overtuigd zijn dat met
«et oog op de billijkheid jegens de
kleinere inkomens op den duur de
invoering ervan niet kan uitblijven
om plaatselijke omstandigheden
«a redenen van practischen aard
•p dit oogenblik de invoering ervan
boeten ontraden, en ons daartegen
Verklaren.
Waarom, zal nader blijken.
Haarlem verkeert wat de inkom
stenbelasting betreft, in een zeer
ongunstige positie tegenover andere
steden met een ongeveer gelijk be
volkingscijfer en ongeveer gelijken
levensstandaard.
Het percentage der inkomsten
belasting is hier ter stede zóó boog,
als het nergens anders is, Am
sterdam dan buitengesloten.
Belastingvoorstellen te dezer stede
mogen dus wel met bijzondere aan
dacht worden overwogen, omdat
we eenmaal in een zeer bijzonder
geval verkeeren en dus niet kunnen
doen wat een andere gemeente doen
kan.
Daarenboven is Haarlem wat
men er ook wel eens van zeggen
mag géén luxe-stad. De zéér
groote aanslagen zijn hier ter stede
zeldzaam, veel zeldzamer dan in
andere steden waarmede wij ons
wel eens gaarne vergelijken willen:
Utrecht, Arnhem, Nijmegen b v.
Yandaar dus, dat een invoering
van progressie, die vooral de zeer
booge inkomens treft, bier weinig
zou opleveren, en althans zoo ze niet
vrij sterk werd genomen, de kleinere
burger-inkomens zeer weinig zou
ontlasten.
Dat blijkt trouwens al uit het
voorstel-Middelkoop c. s., waarbij
de allergrootste aftrek (in verge
lijking met nü) zou komen op even
negen gulden, terwijl de meerdere
opbrengst voor de gemeente niet
noemenswaard is in vergelijking
met de gebeele opbrengst der in
komstenbelasting.
Nu is voor iemand met een in
komen van ongeveer f2C0() een
aftrek van circa f 9 een welkome
meevaller, dat is waar.
En óók is het waar, dat juist op
de personen met inkomens tusschen
de f 15003000, naar verhouding
en vergelijking met de anderen te
zware lasten door onze inkomsten
belasting worden gelegd.
Menschen met een vast inkomen,
ambtenaren e. d., gevoelen dien
last. natuurlijk weer bet ergst.
En wij zouden er dan ook niet
tegen opzien om in verband met
onze principiëele voorkeur voor
progressie, als zijnde een rechtvaar
diger verdeeling van den last, tóch
de aanneming van het voorstel-
Middelkoop te bepleiten, ook al
bracht dit in liet geheel weinig
verhooging van de belastingop
brengst en individueel betrekkelijk
weinig ontlasting der kleinere
inkomens, wanneer niet nog een
andere omstandigheid erbij kwam,
die dunkt ons niet mag worden
voorbijgezien.
En juist die bijkomstige omstan
digheid die wij in een derde artikel
willen bespreken is voor ons de
groote aanleiding om ons te ver
klaren tegen de aanneming van de
voorstellen-Middelkoop c.s. en tegen
een invoeren op dit oogenblik van
een progressieve opklimming in
onze stedelijke inkomstenbelasting.
ITALIË.
Fatale leugens.
De vorige week werd uit Rome ge
meld, dat de burgemeester van Mes
sina, de gemeente-secretaris en twaalf
aanzienlijke burgers gevangen waren
genomen, cnder beschuldiging op
groote schaal de bun toevertrouwde
kleeren en andere voorraden voor de
slachtoffers van de aardbeving te heb
ben verduisterd.
Thans verneemt men echter uit
Londen, dat het Italiaansche gezant
schap aldaar mededeeling heeft ont
vangen van zijn regeeriug, dat dit
bericht van allen grond ontbloot isl
Men zou kunnen vragen: hoe zit
dat dan? Worden zulke beschuldigin
gen dan maar klakkeloos verspreid.
Kan het ook zijn vragen we
omdat.... de burgemeester van Mes
sina een broeder is van den Aarts
bisschop dierzelfde plaats, Mgr.
d'Arrigo
De vrgnaetselarij in Italië staat voor
niets, zooals het onderstaande wel be
wijst.
De Katholiekenhaat bij de hulp
voor de slachtoffers.
De Katholieke Italiaansche pers is
hevig verontwaardigd en terecht
over de hatelijke en schandelijke prac-
t ij kon, die de oflicieële overheidsper
sonen blijken aan t.e wenden om bij
de hulpverleening voor de slachtoffers
der aardbeving de katholieken dwars
te zitten en te beleedigen.
De „Fatxiote" vertelt ervan.
Kinderen uit Messina, waar alles
katholiek is,katholiek gedoopte kin
deren dus, worden in protestantsche
inrichtingen ter opvoeding gegeven!
Voorts weet men, dat de regeering,
om een groot gedeelte der weezen
onder dak te brengen het initiatief
heeft genomen tot de stichting van
een huis, dat onder protectie werd
gesteld van Koningin Helena. Groote
sommen werden voor dit gesticht bij
elkaar gebracht, en wat blijkt nu?
Dat het bestuur er van is opgedra
gen aan eenige vrijmetselaars met
Nathan, den burgemeester van Rome,
aan het hoofd
Dit Comité heeft van den beginne
al niet anders gedaan dan zijn secta-
riscben geest getoond. Een gedeelte
der weezen was geplaatst bij families
te Napels, die voor de opvoeding zou
den zorg dragen; het Romeinsche co
mité beeft nu naar de families een
delegatie gezonden, bestaande uit drie
van hare leden om die kinderen op
te eischen.
Mgr. Gottalavi, die door den Paus
naar Sicilië gezonden was om voor
rekening van den H. Stoel weezen op
te nemen en onder te brengen in de
„Catalogna," verklaarde aan een jour
nalist, dat hij steeds belemmerd was
door de regeeriDgs-autoriteiten welke
onder invloed stonden van het Ro-
meinsche comité.
Onder andere staaltjes verhaalde de
prelaat, dat te Catano de prefect hem
op bet laatste oogenblik voorbood
zijne kinderen in te schepen 1 Na lang
durige pogingen slaagde hij er eindelijk
in om verlof te krijgen tenminste die
kinderen mee naar Rome te mogen
nemen, wier overlevende ouders erin
hadden toegestemd een bewijs te tee-
kenea, dat zij hunne kinderen aan
hem toevertrouwden.
Z«o gaat het overalIs het niet
méér dan schandelijk?
DE BALKAN.
Rusland's coup de main.
Rusiand heeft een meesterlijke
diplomatieke zet gedaan
We hebben het gisteren onder
„Laatste Nieuws" al kunnen melden,
dat Rusland aan Bulgarije een leening
heejt aangeboden van 82 millioen.
l>at is een meesterzet.
Want wdt is het geval?
Turkije was sinds lang (1877) aan
Rusland een flinke som sahuldig,
oorlogsschatting uit dat jaardie ge
deeltelijk nog onbetaald bleef.
Rusland droDg daar nooit erg hard
opaan't was een touw om den
hals van den zieken man.
Maar nu, nu Oostenrijk bezig is den
Russischen invloed op den Bilkan te
verdringen, nu zegt Rusland heel
kalmpjes: Bulgarije moet betalen aan
Turkije, Turkije aan mij, wel, met
gesloten beurzen doen we dat zaakje
af, en Bulgarije is nu aan mij 82
millioen schuldig, voila tout!
Mocht Turkije nog een bagatel meer
eischen, dan willen we dat óók wel
betalen voor Bulgarije.
Ziedaar dus Rusland de mooie rol
op den Balkan; ziedaar Bulgarije in
plaats van de nederige vriend van
Oostenrijk, de afhankelijke van den
Rus, ziedaar Oostenrijk weggedrongen
en Rusland in de oude positie van
Balkanvoogd: en dat alles met één
slag, terwijl Rusland daarenboven nog
als de meest onbaatzuchtige onschuld
poseeit en den vrede op den Balkan
die ernstig gevaar liep, verzekert!
Von Aehrenthal heeft de Russen te
pakken gehad met zijn Balkan politiek:
Iswolski heeft nu Oostenrijk weer te
pakken
De vrede zal erdoor behouden blij
ven, want ook Turkije zal (ie over
eenkomst wel aannemen, daar zal
Engeland wel voor zorgen.
En de regeling der overige kwesties
zal nu óók wel terechtkomen.
ZUID-AFRIKA.
De hoofdstad-kwestie.
Particuliere tijdingen uit Kaapstad
melden, dat inderdaad de nationale
conventie besloten heeft, dat het fe
derale parlement te Kaapstad zal
zetelen, doch dat de regeering van
Petoria als hoofdstad zal uitgaan.
Dat is dus de tweeslachtigheid in
derdaad officieel geproclameerd.
Zouden de Zuid-Afrikaanders niet
net willen doen, zooals Nederland
doet: met een hoofdstad in naam,en
een „hofstad"?
De Congo kwestie. Gisteren deel
den wij een Reuter-bericht mede, volgens
hetwelk de regeering van de Vereenigde
Staten zou weigeren de annexatie van
den Congostaat door België te erkennen,
tenzij de voorwaarden meer bevredigend
zijn.
De „Indépendance" heeft inlichtingen
ingewonnen bij bevoegde personen en
spreekt op grond daarvan enistigen twij-
ei uit aan de juistheid vau dit bericht.
Een zondebok? Men vertelt dat
de heer Zinovief, de Russische gezant te
Konstantinopel, binnenkort zal worden
overgeplaatst, zoogenaamd wegens hoogen
ouderdom, doch m werkelijkheid wegens
ontstemming welke in regeeringskringen
heersent over zijn beleid inzake de Bal
kankwestie.
De Vereenigde Staten en Ja
pan. De moeilijkheden m verband met
de anti-Japansche wetsontwerpen in den
staat Californië zijn nog geenzins defini
tief van de baan. Bij het Californische
parlement zijn nog steeds twee wetsont
werpen hangende, welke onderscheidelijk
beoogen, het recht op landbezit door Azi
aten in Californië te verbieden en alzon-
derlijke scholen te stichten voor Japan-
sche leerlingen. De staatsgouven.eur
heeft aan Roosevelt beloofd, dat hij, moch
ten de ontwerpen worden aangenomen,
gebruik zal maken van zijc jecht van
veto. Tal van Californiérs zijn echter
koogelijk ontsticht over deze bepaalde
toezegging, en het zal wel aan die ver
stoor beid zijn te wijten, dat zien een ge
val van geweldpleging jegens een Japansch
student aan de universiteit te Berkeley
heet kunnen voordoen. Voorts blijven vele
Calfotniërs de overtuiging toegedaan, dat
het aantal Japanners in de Vereenigde
Staten toeneemt, tengevolge van de clan
destiene instrooming over de Mexicaan-
sche grens. De „gele kwestie" is dus nog
niet uit de wereld.
De arrestatie van Lapuchin.
Langzamerhand verspreidt zich meer licht
in zake de beweegredenen, die de politie
te tet. Petersburg nooopten den cbef der
politieke i echei che Lapuchin te arrestee-
reu. Het algemoen vermoeden, dat deze
arrestatie in verband staat met het be-
ruehte geval Azof, blijkt waarheid te be
vatten. Het schijnt, dat Lapuchin aan het
revolutionnaire comité verraden heeft,
welk een dubbelzinnige rol Azof speelde,
om aldus diens ter dood veroordeeling
door een partij vonnis te bewerken. Sto-
lypin heeft tot de arrestatie den vloot
gegeven, en de Doema heeft oen com
missie benoemd, om over bet geval te
rapporteeren. Men verwacht een groot
schandaalproces.
Hofberichten.
Z. K. H. de Prins is gisteren tegen
den middag in de residentie terugge
keerd.
Uit de Staats-Courant.
Bij Kon. besl. is lo. aan ZE. den
Minister van Oorlog, luitenant gene
raal P. H. A. Sabron tot herstel van
gezondheid verlof verleend, ingaande
4 Febr. 1909 en eindigende 4 Mei 1909,
of zooveel vroeger als mogelijk zai
blijken, 2o. de minister van Marine
gedurende dat verlof belast met de
waarneming van het beheer van het
Dep. van Oorlog.
Wat da oorlog uitwerkte.
Niet minder dan 8 Nederlandscae
zee-officieren, dienende aan boord va*
onze oorlogsschepen, die tijdens het
geschil met Venezuela Willemstad
(Curacao) aandeeden, hebben zich
tijdens hun verblijf aldaar verloofd
met Curacaosche meisjes. Deze jonge
dames zullen zeker niet de laateten
zijn om de beweging, dis ten doel
heeft onze oorlogsschepen meer ge-
geregeld Curajan te laten aandoen,
te steunen, zegt het „Vad."
Het huldeblijk der officieren.
Het huldeblijk van de ecbtgenooteu
der officieren van het Nederiandsche
leger aan Hare Majesteit de Koningin
zal bestaan uit een zilveren presenteer
blad met eeu inscriptie.
Het Comité heelt zich vergewist,
dat dit geschenk Hare Majesteit wel
gevallig zal zij*.
JBen ernstig conflict in het uitziaht.
De Fabrikantenvereeniging te En
schedé deelde aan de besturen vau
„Unitas" en „Eendracht" mede dat
bij voortduring der staking over t
weken alle fabrieken van hare leden
zullen worden stopgezet.
SCHOTEN.
Raadsvergadering.
In de gisterenavond gehouden.
Raadsvergadering was geen der le
den afwezig.
De Voorzitter hield bij ia
opening der vergadering een
N ie u w j a a r s s p e e c li.
Hij wees met vreugde op de bló te,
verwachting van heit Koninklijk
Huis: hoopte, dat de Gemeente dit
jaar de vruchten zal plukken va*
hetgeen zij het afgeloopen jaar tot
stand heeft gebracht.
Keulen en Aken zijn niet op een
dag gebouwd, hieraan denkend, wees
spr. er op, dat in 1909 nog veel ta
doen zal zijn. Hij hoopte op de me-
(Naar het Fransch)
van
RAOUL DE NAVERY.
31)
Ik laat mijn nagedachtenis aan
illen, die mij beminnen.
Eindelijk zoo het bewijs van
«zijn onschuld vrijwillig door
iemand, wie hij ook zijn moge, ver-
aehaffc wordt, en zijn openhartigheid
«aiin nagedachtenis zuivert, verzoek
sk mijne moeder en mijne dierbare
wist er Elisabeth, zich edelmoedig je
gens hem te betoonenhet zal mij in
ée wereld der rechtvaardigen een
groote troost zijn, te weten dat mijn
graf niet door den steen der schande
gedrukt wordt.
Gedaan in mijn gevangenis, den
1.4en December 1864, den avond vóór
éen lag, waarop voor mij de groote
aaak der rechtzitting begint.
LOüiS CASEAUX.
Parijs, 14 December 1864.
XL,
Ben telegram bevat het volgende:
•De heer Brunei die rechtschapen
heer Van Hatten te Amsterdam door
moordenaarshand getroffen werd,
wilde ondanks den raad der genees-
heeren, zich onmiddellijk op weg be
geven naar Parijs, om als getuige te
verschijnen op de rechtszitting, die
aan den diamantendiefstal, de zaak:
Bruno genaamd, gewijd is. Zijn
grootmoedigheid is hem noodlottig
gewordenhij had nog geen, vijf en
twintig uren afgelegd, of men
moest hein bewusteloos naar een her
berg vervoeren, waar hij bezwe
ken is.
„Men verwacht nu den heer' Van
Hatten te Parijs."
Ofschoon hij het niet tekent, beeft
Gustave evenals ik, alle hoop verte
ren. De eenvoudigste, de onbedui
dendste omstandigheden keeren zich
tegen mij.
Ik heb abbé Jenemias laten roe
pen.
Nu mijn uiterste plichten eenmaal
vervuld zijn, verlaat ik mij op de
Voorzienigheid, die nooit bedriegt.
De kleine Nicolas is gekomenzijn
bedroefd gezichtje heeft inij getrof
fen. Nicou spreekt niet veel met
mijer klinken als tranen door zijn
grove stem.
Ik heb de stoute schoenen aange
trokken hem over de moordenaars
van den heer Brunei te ondervra
gen.
„Het zijn als steeman beefden,"
antwoordde hij. „Matteau bewaakt
juwelier, wjelk© ten fmifte van den hen, en daar ben ik blij mee; ftie
misdadigers doen mij het hart in
de borst omdraaien."
„Vaten zij, dat ik, evenals zij,
van een diefstal van idiamanten
beschuldigd wordt
„Zij hebben allerlei vragen aan
Matteau gedaan, en de kleine, de
slechtste van de twee, begon als een
duivel te lachen...,,. Maar
dat was gisteren.
„En dezen morgen, nu lachen zij
niet meer."
„Waarom niet?"
„Gisteren nog kon men hen enkel
vonnissen voor slagen en verwon
dingen. gevolgd door diefstal met
inbraak, en toen goid het slechts
de galeien.
„Maar, Nicou, de galeien zijn hon
derdmaal erger dan de dood."
„Voor hen niet... Aan het eind
der galeien zien zij de ontsnapping.
Die schurken, oude bekenden van
Toulon en Brest, wanhopen slechts
aan de vrijheid, wanneer hun hoofd
niet meer op de schouders staat..,.
Zij maakten dan ook zeer juist hun
berekening: een behoorlijk maxi
mum. Maar vandaag, nu Brunei
dood is, nu gaat het om het scha
vot-, en zij zullen de roode poort
door moeten gelijk zij zeggen, zoo
dat zij nu als locomotieven dampen
en niet meer lachen—
„Van wien hebt gij die bijzonder
heden, Nicou?"
„Van mijin kameraad: wij spraken
er over in de wachtkamer, wapt wij
praten samen niet veel meter. Ook
schijnt de jongste tot den ander ge
zegd te hebben:
„Men moet den steel niet met
de bijl weggooien."
„Ja, maar men zal de bijl op
ons werpen."
„Misschien wel; maar ik lieb
een idee."
„Om ons te redden
„U, dat weet ik niet: mij
dat is mogelijk."
„En je zoudt je vader in het
ongeluk verlaten?"
„Dat noemt zich een vader!"
riep ide kleinste schaterlachen :1
„Kun je mij beletten je vader
te zijn
„Het is heel goed mogelijk,
dat ik u niet vóór ie wereld als
zoodanig erken."
„Schaamt ge u misschien over
mij
-„Ge vleit mijn eigenliefde al
heel weinig."
„Galgenbrok, ga heen!"
„Dat is een waarheid, cn de
eenige geldige redenen die mij doet
denken, dat ge iets voor mij zoudt
kunnen zijn... Maar wat ik een va
der noem, dat is een man, die zijn
voon verzorgt, voor hem werkt en
aan zijn geluk denkt."
„Heb ik niet aan je geluk ge
dacht?"
„Door mij op de straat te laten
liggen
„De regeering laat nooit de
kinderen liggen."
„In één woord, gij hebt mij
verlaten...
„Weineen, men nam mij ge
vangen, dat is alles."
„Én toen gij ontsnapt zijt
„Vertrok ik naar Spanje... Je
komen opeischen, dat was hetzelfde
als mij zeiven uitleveren... Later,
toen ge mij je naam genoemd hebt."
„Ilebt ge mij in uw zaken, die
slecht gingen, opgenomen.zij
gingen daarna dank zij mijn hulp,
voorspoedig.maar het ontbreekt
u aan behendigheid, en gij zijt de
oorzaak dat men ons gesnapt heeft...
Ik ben slimmer dan gijIk heb even
prachtige strekenuitgehaald, maar
mij heeft men nooit kunnen krij
gen.
„O ja, de oude...,"
„Zwijg!" hernam de jongste
levendig, „er zijn potjes met ooren
hier, en het is nu geen tijd om te
praten.
„Zou je hij toeval.
„Ik heb iets bedacht."
„De cipier trad binnen, zij hebben
toen niets meer gezegd".
Ik wendde mij weer tot Nicou.
„Welnu welk verband ziet gij tus
schen dit gesprek en.
„Ik niets, mijnheerMaar
je justitie zal heel wat hebben uit
te zoeken.die schelmen zijn zoo
slimi. Daar het groote misda
digers zijn, verzorgt men hou goal..
Zij gebruiken flink» maaltijden, zij
krijgen bijna alles wat zij verlangen
de justitie betoont oplettendhe
den...
„Zullen er morgen veel menschen
zijn, Nicou?"
„Ja, mijnheer— De president
wordt met vragen overstelpt... Het
schijnt idat het grootste genoegen;
dier menschen daarin bestaat een ar
men jongeman als gij naar het schan-
debankje te zien sleepen."
„Zoudt ge uwe lieve Marianne
willen verzoeken God om moei te
vragen voor mijn moeier en mijn
zuster
„Ja, zeker," antwoordde Nicou
met een ruwheid, die een hevige ont
roering verborg.
En ide hand van zijn zoontje grij
pend, voegde hij er bij.
„Kont. Nicolas, kom'
Het. kind wierp zich in mijn
armen.
De tortelduif kirde droevig.
Nicolas drukte zijn frissche lippen
op mijn wangen.
„Ik zal u toch wederzien, mijn
heer?"
„Ja, mijn kimd, morgen!'
En ide bewaker en mijn vriendje
verdwenen.
.Op de binnenplaats hei-vatte le
Zilveren stem van den knaap der
bijenkorven het klaag Lied van de
Pelgrims naar Saint Jaoques."
I
Wordt vervolgd.
