DAGBLAD voor NOORD- en ZUID-HOLLAND.
Tegen Stroom op.
mi Ki uata ™'r
8€ind@9*Iteiiai&w®si 29^31-33, Haarlem
in Zuid-Itaiië;
Aas onze abonoés.
Van alles wat!
BUITENLAND.
BINNENLAND.
peuiLU2Tor*.
VRIJDAG 12 FEBRUARI 1909.
33«te Jaargang No. 6814
Bureaux van Redactie en Administratie
Intercommunaal Tetafoaaftismmei' 1426.
Verspreide Berichten.
2)
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
ABONNEWENTPRUS:
Per 8 maanden voor Haarlemf 1,35
Voor de plaatsen, waar een agent is gevestigd (kom der gemeente) 1.85
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post,; 1.80
Afzonderlijke nummers 0,03
PRIJS DER ADVERTENTIÊN:
Van 1—6 regelsf 0,60 (contant) f 6/50
Elke regel meer„9,10
Groote letters naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 cent per advertentie k contant.
AHe betalende aboranés op dit blad, die in het bezit eeiaer verzekeringspolis zijn, zijn voigens de bepalingen op de polissen vermeld, tegen ongelukken verzekerd voor:
GULDBN bij
levenslange onge-
sebiktbeid t«t
werken.
GULDEN bij
overlijd©*.
300
GULDEN bij
verlies vsta éen
hand of voet.
GULDEN bij
verlies van
éen oog.
100
GULDEN bij
verlies van
éen duim.
GULDEN bij
verlies van
één
wijsvinger.
15
GULDEN bi:
verlies van
éen anderen
vinger.
De uitkeering dezer bedragen wordt gegarandeerd door de Maats
«t
-ceatr', Bijkantoor voor Haarlem, Nieuwe Gracht 11.
Hede» werd door ons a©g ontvan
gen:
St. f 0.25.
De waehtfiving wordt 1» dezer definitief
f etloUm.
De Directeur der Nieuwe Haarlemsche
teurdnt noodigt allen, die daartoe kun
nen medewerken, dringend mt, ons te
willen helpen, opdat advertentïin van
veilingen, verkopingen, boelhuizen, gras-
verpachtingen enz. ook in de Roomsche
Qhv/rant van Haarlem en Omstreken wor
den opgenomen.
Wanneer ff.H. Notarissen en Make
laars door degenen, die bij deze verkoo-
pingen enz. betrokken zijn, tijdig op ons
klad opmerkzaam worden gemaakt, zullen
deze hoeren met weigeren ook in de Nieuwe
Haarlemsche Courant, die toch door een
zeer aanzienlijk deel der bewoners van
Haarlem, en Omstreken gelezen loordtdie
advertentiién te plaatsen.
Wij ievelen deze belangrijke zaak in de
aandaoht van al onze lezers.
DE DIRECTEUR.
XXII.
Het gokken verboden.
Ja, eigenlijk ia dit opschrift niet
erg jnist. Want door het bekende,
en gisteren nog in deze courant
besproken verbod van jBurg. en
Weth. der gemeente Bloemendaal,
om op Zondag te Woestduin „cour
ses" te houden, is niet „het gokken
verboden" maar het zal er dan
toch een geweldigen knak door
krijgen.
Het frappeert me, dat al de
kranten die eehrii ven over het ver
bod om rennen te houden, over
de paarden zoo goed als niet spreken,
maar vol zijn over dat spelen bij
bookmakers en totalisator!
Je kunt eruit zien, hoe'n groote
plaats het spel bekleedt bij de ren-
kaan
Mn, 't zou ook eigenlijk struis
vogelpolitiek wezen, ons te zeggen
dat 't anders is. Al die mooie
praatjes van verbetering van het
paardenras, van veredeling der
paardensport, van kweeking en
stoeterij en hoe dat nog meer mag
heetenlieve menschen, ik lap
ze, vulgair gesproken, aan m'a'laars
Vraag nu eens op hun geweten
af de lui, die Zondagsmiddags naar
Woestduin trokken, van hier en
elders, waarom ze eigenlijk kwamen?
„Wel meneer, om 'n riksje te wa
gen"zal 't antwoord wezen van
negen tienden. En dat andere tiende
denkt óók zoo, maar wil 't niet
zeggen
Of is 't niet waar, dat winkelbe
dienden en coiffeurshelpers en kell-
ners en mauufacturen-étaleurs, en
koks-aides, en kantoorklerken,
en hoe al die jongelui verder heeten,
zoowel uit Haarlem al3 uit Amster
dam en uit nog andere plaatsen,
geregeld naar Woestduin togen, als
er „rennen" waren
Zoo'n bureau, als je hier ook in
de Smedestraat hebt, och, 'i is
toch niet d a t, zie-jeWant de
spanning en de opwinding van het
oogenblik, dat je je paard ziet loo-
pen, ziet voorkomen, ziet achter-
raken, ziet door-schieten in de
bocht.die zenuw-spanning, als
de bet gaat en de laatste ronde be
gint, en het paard waarop je gezet
hebt, kop aan kop met z'n vinnige
mededingers loopt, en je zoo, hijgend
en halend hangt over 't hek, om
te gluren wie er dan wel winnen
zou, 't paard waarop je zette, of
dat andere.... wel, zoo iets'door
leef je toch alleen maar op de ren
baan
En is het óók niet waar, dat men
'sZondags, als er op Woestduin „cour
ses" waren, in heel Bloemendaal
haast nooit een veldwachter...
vraag excuus: een politiebeambte
zag?
Gratis toegang op de baan, weet
u... en och,jo waagt zoo makke
lijk eens een riks!
Al die heerlijkheid zal nu uit
wezen.
Want men mo^t wel een kind zijn
om te veronderstellen, dat het ge
meentebestuur van Bloemendaal
zoo'n ingrijpenden maatregel zou
hebben genomen, zonder eerst eens
in den Haag te informeeren! Me
neer de Waal Malefijt heeft er
kennissen genoeg tegenwoordig
Groot gelijk hebben ze natuurlijk.
En hoe ze dan daar in den Haag
zullen hebben geredeneerd?
Wel, ik stel me voor als volgt:
's Winters moet de rsgeering van
stad en land en provincie, en niet
minder vooral de gegoede burgerij,
alles bijspijkeren, om wat te helpen
tegen de werkloosheid, om moed op
de vrouw en de kinderen eten te
geven, om den vader, die 's zomers
„geregeld werk" heeft, doch niets
kan overhouden, weet-u, de kwaje
maanden door te helpen.
Maar hoeveel van die „geregelde
werkers" zie je 's zomers niet eiken
Zondag hun geluk beproeven (zoo
als de term luidt) op Woestduin?
Vraag er onze bollenkweekers maar
eens naar, waar hun ondergeschik
ten dan zijn!
Meneer van Stolk verklaart nu
wel in een „neutraal" dagblad (dat
merkwaardigerwijs precies op den
zelfden dag, dat het de gokkerij in
Woestduin verdedigt, z'n adverten
tiekolommen sluit voor effecten-
gokkerij) meneer van Stolk dan
zegt wel, dat er op 't middenterrein
nooit anders kwamen dan wat poliiie-
menschen met 'a vrijkaartje (o, die
Bloemendaalsche politiemaar ik
zou ze toch niet graag onderhouden
willen voor een weekje, die er
kwamen en niet van da politie
waren, en die ook géén vrijkaarlje
hadden
Neen, laten we eerlijk erkennen,
dat het gokken, vooral in den laatsten
tijd, ook hier in ons goede Haarlem
en omgeving reuzen proporties heeft
aangenomen
't Is nu eenmaal zoo.
Of dat nu*; «Jirect zooveel heter
zal worden, nu Woestduin Zondags
gesloten wordt, ik zeg met onze
redactie, dat je daarover nog wel
eens 'u boom zoudt kunnen opzetten.
Maar d i t is zekerBloemendaal
geeft 'n goed voorbeeld! En als
dat voorbeeld overal gevolgd wordt,
zal 't velen voor heel wat slechts
bewaren, evenals ik meen, dat door
dit verbod van op Zondag wedren
nen te houden, al heel yeel kwaad
voorkomen zal werden in de toe
komst
F.
DUITSCHLAND.
Da dag van Oom Edward.
Gisteren heeft koning Edward in
den morgen de keizerlijke stallen be
zocht, daarna een ontbijt gebruikt
bij de officieren van het regiment garde
dragonders „Köaiugin van Groot-Brit-
laniën". Een feestje met de officieren
was het slot van dit bezoek.
Yan de kazerne van het eerste garde
dragondersregimerit begaf de koning
zich naar het Kaiser Friedrichmuseum,
waar later ook de koningin, de kei
zerin en de keizer kwamen.
's Avonds was er een familie dinér
bij den kroonprins.
SPANJE.
De Franseh-Engelsehe entente
besproken,
In de Spaansche Kamer is na
tuurlijk, wie heeft er meer belang
bij druk gesproken over de nieu
we veelgeprezen Fransöh-Eingelscihe
entente.
De regeering was er erg mee inge
nomen, en zeide, dat alvorens de var-
klaring te teekenen, de ministers
van buitenlandsche zaken te Ber
lijn en te Parijs de beleefdheid hal
den gehad de Spaansche regeering
mededeeling te doen van den geest
van het verdrag.
De oppositie, in den persoon van
den oud-minister-president Montere
Bios, kwam hier tusschenbeide. Hij
zeide, dat de overeenkomst naar
hem toescheen nadeelen moet mede
brengen voor de belangen van Span
je. Hij vroeg ook den minister van
Buitenlandsche zaken of de Fran-
sche regeering zich verbonden heeft
de Spaansche onderdanen te laten
deelnemen aan particuliere onderne
mingen in Marokko.
De minister van buitenlandsehe
zaken verklaarde hierop, dat de
vrees van M on te.ro Bios ongegrond
is, want in alles wat buitenlandsohe
nijverheidsondememingen in Ma
rokko betreft is uitstekend voor
zien hij de acte van Algeeiras.
DE BALKAN.
De finaneieele kwestie.
Rusland is al aan het onderhandelen!
Zonder dat de Russische regeering
het bekende tegenvoorstel van Kiamil
Pasja nu direct afwijst, wil ze er toch
niet direct aan.
Die oorlogsschatting, die tientallen
van jaren zoo'n strop om den Turk-
schennek is geweest en waardoor
Rusland altijd z'n overwicht kon hand
haven, wil men zoo opeens niet los
laten 1
Zonder dus in beginsel een onder
zoek over de volledige liquidatie der
oorlogsschatting af te wijzen, doet in
haar antwoord de Russische regeering
wederom harerzijds een voorstel het
Russische financieele ontwerp aan een
nader onderzoek te onderwerpen.
Dit ontwerp gaat uit van een som
van 120 tot 125 millioen francs, waarin
ook de door Bulgarije te verleenen
schadeloosstelling voor de Roemeii-
sche Oosterspoorwegen begrepen is.
De Russische regeering stelt verder
besliste voorwaarden voor het onmid
dellijk gemeenschappelijk in overwe
ging nemen dezer fiuancieele operaïie.
Maar welke besliste voorwaarden
dat zijn, meldt ons Reuter niet.
Voor zoover we het begrijpen, gaat
het juist den kant uit als we dach
ten rekken der onderhandelingen, en
pingelen om er zooveel mogelijk uit
te halen, van allebei de zijden
AMERIKA.
De anti-Japansehe beweging.
President Roosevelt heeft toch succes
op zijn ernstig streven! Het blijkt
u:t de jongste berichten, dat althans
in Californië de tegen de Japanners
gerichte ptrooming vaor een pooze is
tot staan gebrscht.
Het huis van afgevaardigden te
Sacramento heeft het ten slotte toch
niet aangedurfd, het ontwerp op de
verwijzing van Japansche kinderen
naar afzonderlijke scholen definitief
aan te nemen! Hoe het mogelijk is
geweest, op de slechts enkele dagen
geleden genomen beslissing terug te
komen, is niet duidelijk, maar in elk
geval is deze zwenking van het Caii-
fornische parlement op te vatten als
een persoonlijke overwinning voor
Roosevelt en voor den gouverneur,
wat ook voor de internationale ver
houdingen niet and-ra dan te prijzen
valt!
PERZ1Ë.
De toestand.
Uit gezaghebbende bron wordt nu
uit St, Petersburg gemeld, dat Engeland
en Rusland het in Perzië geheel en al
met elkander eens zijD.
In geen geval zal de absolute mo
narchie van den Sjah weder worden
ingesteld.
Die heeft uitgediend, bij de gratie
der mogendheden!
Een rationeel georganiseerde parlemen
taire vertegenwoordiging moet nu het
bestuur controleeren. Rusland wenscht
verder niets, dan dat Perzië een goede
markt wordt voor zijn waren en katoen
levert voor de Russische textielnijver
heid, in plaats van de thans uit
Amerika ingevoerde.
Het thans ontbonden parlement is
ia geen enkel opzicht een waarachtige
vertegenwoordiging van het Perzische
volk geweest, beet het nuDe aan
staande grondwet moet den grond
eigenaars, de geestelijkheid, den
koopmansstand en den boereD een
behoorlijke vertegenwoordiging schen
ken, vinden de twee beheereode
vennootsnpardonmogendheden.
Het slot van dit officieel bericht is
het fraaiste en.... welsprekendste:
wanneer de anarchie voorbij is, zal
Perzië gemakkelijk een leening kunnen
plaatsenAai
Een merkwaardige luchtreis.
Het luchtschip „Berlin" dat Dinsdag
middag van Sint MoriU vertrok, is Woens
dagavond om zeven uur te Sarbogara,
bij Boeda-Pest, geland, na over het Ber-
ner Oberland, den Siegger gletscher, het
Yaltaliner dal, over Milaan, Venetië en
Fünfkirchen gevaren te zijn. Het lucht
schip bereikte een maximum-hoogte van
5800 meter, waarbij een temperatuur van
25 graden; vorst werd waargenomen. De
reis duurde 30 uren.
Het Duitsche gezantschap
in Chili. De misdaad aan het Duitsche
gezantschap Chili, waarover wij deze
week spreken, schijnt veel erger en ern
stiger te zijn dan eerst werd ondersteld
Het na den brand in het Duitsche ge
zantschap gevonden verkoolde lijk werd
tot dusver voor dat van deD ambtenaar
Beckert gehouden, wyl dat lijk kleeding-
stukken van Beckert aan had. Een nader
onderzoek van het lijk bracht echter aan
het licht, dat volgens het g<-bit de ver
moorde niet Beckert kan zijn! Degene
die vermoord we/d is, zooals thans blijkt,
de Chileensche bediende van het Duitsche
gezantschap. Dientengevolge is de ver
denking gerezen, dat Beckert zich aa*
een afschuwelijk misdrijf heeft schuldig
gemaakt: Beckert heeft eerst den Chileen-
schen beambte vermoord, vervolgens de
kas bestolen en daarna den vermoorde
zijn, (Beckert's) kleedingstukken aange
trokken; ten slotte heeft Beckert, naar
het schijnt, zelf den brand geslicht! la
verband hiermede deelt de Duitsche teie-
graaf'niaatsciiappij mede: Naar wij vam
betrouwbare zijde vernemen, heeft de
Duitsche regeering het aanbod gedaan, de
nagelaten betrekkingen van den op zoo
afschuwelijke wijze vermoorden gezant-
schapsdienaar blijvend te ondersteunen.
De moordenaar, die de kanselier wm van
het gezantschap, is zoek.
Castro te Berlijn. Naar de „Ber
liner Zeitung am Mitcag" weet te ver
zekeren, beeft Castro aan prof. Israel
voor de kosten der operatie en verpleging
een som van 100.000 Mark betaald In
het Esplanade-hotel kost den president
met zijn gevolg het verblijf dagelijks on
geveer 8000 Mark, hetgeen in 70 dagen
zoowat 200.000 Mark bedraagt. De Ber-
lijnsche winkeliers hebben hem tot dns-
verre voor een waarde van meer dan
50.000 Mark geleve d. Knap werk voor
'n voormaligen ezeldrijverDoch men ziet
daaruit tevens welk een winstgevende
betrekking het is president van Venezuela
te zijn d. w. z. zooals de heer Castro
dat opvatte.
De nieuwe voorzitter van het
Duitsche Centrum. Het Centrum
van den Duitschea Rijksdag heeft in
plaats van wijlen graaf Hompesch tot zijn
voorzitter gekozen den bekenden afge
vaardigde baron Von Hertling.
Hulde aan H. M. de Koningin.
De commissie te Hiudeloopen heeft
besloten, nog geen gelden in te zame
len voor een geschenk aan de Koningin,
vooral ook oiet het oog op den
slechten tijd van het ja;r, maar, als
de Koningin moeder is geworden,
Haar, met Haar toestemming, een
Hindelooper voorwerp aan te biedetj.
Eerste Kamer.
Tot lid der Eerste Kamer is door
de staten van Limburg in de vaca
ture- Regout gekozen jhr. Van der
Maesen de Som breek.
De verkiesingen en het
Alg. Ned. Werkliedenverbond.
„Land en Volk" publiceert een uit
voerig manifest van het hoofd.!in
stuur .van het Alg. Ned. Werklie
den verboni in verband mpt de a.s.
verkiezingen.
Bij den komenden stembusstrijd
wordt^ daarin gezegd, zal het voor
en boten aUes gaan om het algemeen
kiesrecht en de grondwetsherziening
die hiervoor en voor het vrouwen
kiesrecht een waarborg zal opleve
ren.
Voorts wordt gezegd:
Naar voren komt in aanslui
ting aan de groote verbetering, wel
ke de wet op de arbeidsovereen
komst in den toestand der arbeider©
brengen zal aanvulling, verbete
ring en uitbreiding van ar bei ie- ei
Een koude luchtstroom drong' ide
kamer binnenallen huiverden. Het
was Everard Dimier, als had de
ftood, loerend op zijn jeugdig slacht
offer. een schrede voorwaarts ge
daan.
„Steekt het Echt op!" riep hij de
vrouwen toe. Het wias alsof de toe
nemende duisternis hem aangreep en
tem het angstzweet pp het gelaat
dee l komen.
Een kleine vlam flikkerde en
Bveline stak de hanglamp aan-
Werktuigelijk liet ze de gordijnen
neer. Het lamplicht, door een groene
kap gedempt, viel op het gelaat van
het stervende kind. Geen spier had
zich bewogen.
„Is hij dood? O Everard, kijk
toch eens gauw! Mijn God!" klaag
de do arme vrouw.
In zijn angst boog jde vader zich
diep over zijn kind, nam het op en
drukte het onstuimig tegen zijn
borat.
„Neen, neen, mijn kleine vient,"
sprak hij als half-waanzirtnig. „Zoo
«stat ge niet van mij vandaan, zon
aar mij zfeifs vaarwel te zeggen.
Kom, lieve jongen, word wakker en
lach tegen vader ,dan spelen we weer
paardje! Hop, hop, hop!"
Opgewonden liep hij met groote
schreden, het kind voorzichtig in
zijn armen houdend, het vertrek op
en neer.
„Maar, man, wat doe je? Om
Gods wil, pas toch op, je zult hem
dooien,jammerde de vrouw en liep
hem met uitgestrekte armen na, als
of ze bang was, dat hij den kostba
ren last zou laten vallen.
Hij wist zieif niet wat hij deed.
Werktuigelijk had hij het kind in
zijn armen genomen, niet langer in
staat te blijven toezien zonder iets
te doen.. Zoo gemakkelijk zou hij
het den Dood niet maken. Hij moest
het maar eens wagen, hem den lieven
kleinen jongen uit de armen te ruk
ken. Met al zijn warme vaderlief
de nam hij het tegen iiejn vreesdij kefi
vijand op
„Neen, neen, Eiize! Stil maar, 1de
kleine haalt wieer geregeld adem.
En zijn wangen krijgen weer meer
kleur ook! Hij is bepaald veel be
ter en slaapt als een roos, die kleine
luiaard.Niet waan mijn Abel!"'
Dimier had deze woorden met ge
dwongen vroolijkheid gesproken en
dronk als het ware gretig zijn eigen
hoopvolle woorden in.
jWonder hoven wonder scheen
vaidier gelijk te hebben in zijn vep-
wiaohtingien.
Er wierd, aan dei fienr geklopt.
De dokter trad binnen. Hij was
zoo jong en zag er zoo opgewekt uit,
dat een frisschen levensduur als van
hem uitging dn het kleijne vertrek
vervulde.
„Welnu?''
De arts boog Zich oyer den klei
nen lijder. Aller blikken hingen aan
zijne trekken, maar zijn gelaat druk
te noch bezorgdheid poeh vreugde
uit, alleen een zeker tevreden ver
trouwen.
„'t Is niet erger. Volstrekt piet
erger. Er is stilstand, dat bevalt
mij."
„Ik droeg hem maar zoo'n beetje
heen en weer," sprak Dimier ep her
vatte zijn wandeling door fie ka
mer.
„Die beweging kan mogelijk zeer
heilzaam geweest zijn. Er komen
van die raadselachtige gevallen
voor, waarin de wetenschap slechts
zwijgend, en bewonderend kan toe
zien Die kleine wezentjes baren
ons soms allerlei verrassingen. Het
komt er bij hen slechts op aan, God
en de patuur piet tegen te wer
ken."
Hij legide zijn oor op de nog steeds
heftig op- en neergaande borat van
het kind en sprak„Aan inwendige
kwetsuren geloof ik niet meer, en
hloedsaamirang naar de hersenen is
evenmin meer te vreezien-"
„O, dat toch vooral niet! Liever
draag ik hem paap hef. kerkhof, dan
dat hij idioot moet worden, mijn bes
te, lieve jongen!"
„Nu, houd maar goeden moedOp
het eerste kloppen kom ik bpwen. Ik
breng den pacht in de kamer hier
vlak beneden door. Tot straks
Terwijl de geneesheer zacht de
trap afdaalde, hervatte; dp vader
zijn rondgang door de kamer. Tel
kens als hij voorhij den stoel zijner
vrouw kwam, hield ze hem aan zijn
jas vast en smeekte: „Bid toch,
Everard!"
Even dikwijls achter haalde hij
ongeduldig de schouders op en ruk
te zich los. Maar de arme vrouw
hield niet op te herhalen: „God al
leen kan ons kind reiden. Onze Va
der, Die in de hemelen zijt..
Als een reddingsboei wierp Ze
hem deze woorden toe, opdat hij ze
grijpen mocht, in plaats van in zijn
machteloosheid ten onder te gaan. Ze
wilde hem als het ware dwingen, den
voet te zetten op de eerste sport
van die verheven ladder ,die Hemel
en aarde verbindt.
Opeens schokte het lichaam' van
de kleine hevig in zijn armen, en
krampachtige stuiptrekkingen mis
vormden het gelaat van het kind.
Dimier meende dat het de doods
strijd wias. Het duizelde hem voor
oogenop dat oogenblik vielen zijn
ongeloovige filosofie en zijn bezwa
ren tegen het gelooven aJs overrijpe
vruchten afda doodsangst
schudde hem zooals de storm den
kraclitigen eik, zijn hoogmoed en ei
genwaan dwarrelden als verdorie
bladeren neer, en uit het diepst zij
ner ziel klonk het als een smeekende
wanhoopskreet, die tegelijk iets van
een bevel in zich had: „Neen, Gij
zult hem niet van ons wegnemen,
onze Vader, Die in de Hemelen
zijt!''
Onwillekemrig waren in dit oo
genblik van uitersten nood 'die ge
bedswoorden hem op de lippen ge
komen. En nu voedde hij zich ook
plotseling weer instaat tot een ge
bed, dat het kind weer mocht ont
waken en leven.
Onverbiddelijk ging de tijd zijn
gang. Door de vermoeienis over
mand, had Eveline het hoofd op de
armen laten zinken en was zacht
ingesluimerd. Slechts de angstige
blikken der moeder volgden iedere
beweging van den onvermoeiden
vader. Het lichaam van den kleine
werd warm in de vaste omvatting
van den krachtigen man. wien de
koorts het bloed sneller ioor de ade
ren joeg.
De hangklok sloeg elk harde sla
gen. Het was alsof de tijd uitriep
„Al uw lief en leed doet mijn pols
niet sneller kloppen!"
Opeens werd er geklopt en eer
Dimier „binnen" kop roepen, ging
de deur reeds half open. „Goeden
avond." klonk het ruw. „Hoe maakt
het de kleine! Het ongeluk heeft
zich bepaald in de deur vergist!''
Aarzelend en terughoudend ant
woordde juffrouw Dimier: „Dank
voor de belangstelling, juffryuw
Favre.de toestand is nog niet
veranderd, maai' we mogen weer
hopen. God kan ons kind redden,
als Hij wil
De buurvrouw onderdrukte maar
met moeite een spottend antwoord
Buiten op het portaal gek ome»
mompelde zo„Kan je begrijp m
Ben Vader in den Hemel zou ziek
dan zeker ook bekommeren om die
bende van mij, wier eigen valer
niets om hen geeft: *t Is belache-
üjk
Ook haar moest het 1 pion tot
God terugvoeren
Juffrouw of liever vrouw Favn*
klom de trap op, draaiae een knóp
om en trad eon vertrek binnen, Wfcorr
de vunzige atmosfeer ieierefi vrw»
de zou hebben doen terugdein*» >n
Bittere ellende heersehto hiep' z
„AYaar ben jelui bengéls£"*ltkep
de vrouw al op den drafflpe 1 ,n ima;
Geen antwoord. r rig-yd oh
„Nu, hoe is het?''" luithte hetedna-
gend. -- o&Cii ml' *ü*mI
ttir/i fpjaoHOiJje
Jöd J rbT o£ v ue J nxdargiY
i'rgiin uvifa qOfoafetaaj,
ouioJs-i-xl Wntrit
'lsbwoqx go a oigihfi&cvo^ls
I nzAteod Tor/ Toavogflo lust»
I -ifatH cblib jfi-odö Tsod
7" 7 IV ,UCj' gitïfcufb arr-r if
