Tegen Stroom op.
Week-kroniek.
Markten.
Sociale Berichten.
Van 6—13 Februari.
BUITENLAND.
Febx. Het Oostenrijksehe Parle
ment gesloten.
7 Febr. Manifestatie teEonstanti-
nopel tegen 't wetsontwerp
betreffende de drukpers.
f Febr. Konig Edward met zijn
gemalin brengen eeD bezoek
aan den Keizer in Berlijn.
Het Russische bemidde
lingsvoorstel in zake den
Balkan wordt door Turkije
in beginsel aanvaard,
Renard en Courtois, de
'twee beschuldigden uit
degeruchtmakendemoord-
zaak op den rentenier
Bémy zijn te Parijs ver
oordeeld, de eerste tot
levenslangendwangarbeid,
de tweede tot 20 jaren
idem.
De beroemde pianiste Clo-
tilde Eleeberg te Brussel
•verledn.
BINNENLAND.
5 Febr. Mgr. de Bouter te Am
sterdam overleden.
7 Febx. Het is 8 jaar geleden, dat
't huwelijk van het Kon.
Echtpaar werd voltrokken.
10 Febr. Plechtige begrafenis van
Mgr. de Bouter.
De a. r. T. A. Visser Mz.
tot lid de Prov. Staten
van Z.Holland voor Slie-
drecht gekozen.
Het weggeld in N.Brabant
door den Hoogen Raad
weitig verklaard.
11 Febr. Mgr. Bpoorman van Delft
ondergaat in den Haag
een gevaarlijke operatie.
STAD
Febr. De H. Missie in de St.
Jozefskerk begonnen.
De Typ. Ver. De Phenix
herdenkt haar 40-jarig
bestaan.
Eerste soirée van Alberts
frères in De Kroon.
S Febr. De bestrating van 't Pre-
toriaplein aangevangen.
De oud voorzitter van 't
Eruisverbond, de heer C.
Loomeijer wordt tot
Eerelid benoemd.
De Museum Commissie
bericht officieel aan B. en
W. dat de Halsenverza-
meling door de koude niets
geleden heeft.
9 Febr. In de Kathedraal de cur
sus in de Kath. geloofs-
en zedeleer geopend.
OMTREK
i Febr. Befaamde en uiterst ru
moerige vergadering van
den R. K. Kiesvereeniging
te Hillegom: de heer v.
Wichen gecaudideerd.
Febr. B. en W. van Bloemen-
daal verbieden de couises
te Woestduin op Zon- en
Feestdagen.
S Febr. Nieuw Jicht op den vuur
toren te IJmuiden.
11 Febr. Zuster Damacena, overste
van 't St. Josephs Gesticht
te Beverwijk, na een 18
jarig verblijt in de parochie
vertrokken Om eerlaDg af
te reizen naar Brazilië.
In de week van 1520 Februari.
Maandag A kmaar, Amsterdam,
Beemster, Gouda, Haarlem, Hoorn,
Medemblik, Velsen. Dinsdag. Beemster,
Beverwijk, Purmerend. WoensdagAm
sterdam, Beemster, Enkhuizen, Haar
lem, Helder, Schagen, Uitgeest, Velsen,
Donderdag. Beverwijk, Edam, Haar
lemmermeer, Hoorn, Purmeiend, Scha
gen, Zaandam. Vrijdag. Alkmaar, Am
sterdam, Assendei ft. Hoorn, Leiden,
Oostzaan, Purmerend, Schagen, Velsen.
Zaterdag.' Alkmaar, Amsterdam, Edam,
Hoorn, Leiden.
Het Kamerlid Van
Wichen in de R. K. Kies
vereeniging te Lisse.
Te Lisse werd gisterenavond in de
groote bovenachterzaal van 't Hotel
„De Witte Zwaan" een algemeene
vergadering gehouden van de R. K.
Kiesvereeniging, waarin als spreker
optrad de heer F. H. vkn Wichen,
Burgemeester van Alkemade, de
Afgevaardigde ter Tweede Kamer voor
't District Haarlemme: meer.
Da Heer G. v. d. Veld, voorzitter
dezer Kiesvereeniging, opende de
vergadering met den Christelijken
groet, riep allen het welkom toe, in
het bijzonder den heer v. Wichen, die
zoo welwillend was hedenavond te
midden zijner kiezers te verschijnen.
Vooral in de huidige omstandigheden
stelt de Kiesvereeniging de komst van
den heer van Wichen op dubbel hoogen
prijs.
Da JKecr v. Wichen 't woord daarna
nemend, zegt ten slotte gaarne te
hebben voldaan aan de uitnoodiging
omonder de Lisser Kiezers te ver
schijnen. Al heeft hij haar toch aan
genomen met gemengde gevoelens, nu
e*n zekere categorie personen alle
Pbkingcn in 't werk stelt zijn werk
uit handen te nemen. Spr. zal op al
dat gedoe niet nader ingaan.
Liever wil spr. enkele politieke be
schouwingen houden. En dan treft
allereerst het diepe verval van het
Liberalisme. Spr. beschreef het glorie
tijdperk van dat Liberalisme. Doch
de tijden zijn veranderd. Het liberale
bolwerk is afgebrokkeld.
Voor het eerst bleek dat duidelijk
in 1901, toen 't driemanschap Schaep-
man Kuyper Lohman triom
feerde.
Spr. treedt in uitvoerige beschou
wingen over 't kabinet Kuyper, wees
op zijn kranige houding in 't stakings
jaar 1903, wees op het vele goede,
dat het heeft tot stand gebraeht.
Vooral ook voor|den landbouwenden
stand had dat Ministerie een open
oog. Het zorgde voor een directe
LandbouwvertegenwoordigiDg, voor de
bestrijding der veetuberculose, stichtte
de belangrijke Rijksseruminrichting te
Rotterdam (cp spr.'a practische initia
tief), enz.
Het bijz. onderwijs kreeg een groote
vlucht, de subsidies van 't bijz. H. O.
werden verhoogd. Dat verwekte bij
links ontevredenheid. En toch bouwde
't Min. Kuyper alieen voort op 't Min.
Mackay. Toch begon links op Kuyper
te scheideD, al moest Min. Rink later
erkennen, dat Dr. Kuyper veel voor 't
volksonderwijs gedaan heeft.
De Liberalen zonnen op middelen
om 't^ Min. K. ten val te brengen.
Zelf niet in staat te bouweD, hebben
ze getoond toch wel te kunnen breken.
Alles liep storm tegen dr. Kuyper.
En 't verblinde kiezersvolk liet zich
misleiden. 52 links48 rechte was de
uitslag der 1905-verkiezing! Dat galm
den de liberalen uitin hun vreugderoes.
Links won dus, a] kregen, tengevolge
der onrechtvaardige verdeeling der
stemdistricten, de Christelijken veel
meer stemmen dan de linkschen.
En toen kwam de crisis, die lang
duurde en ten slotte werd opgeheven
door 't optreden van een onbeduidend,
zwak Ministerie, dat mr. Troelstra
vergeleek bij revolutiebouw, waarin
zelfs de bouwer Goeman Éorgesius
geen zitting durfde te nemen. Het
liberalisme was en bleef in verval.
In 1907 bij de Statenverkiezingen
werd alles door links weer op haren
en snaren gezet. De Eerste Kamer
moest dm. Tydeman, Marchant, enz.
gingen zelf den boer op. Op Z.Holland
had men het vooral gemunt, doch de
boeren waren den heeren te leep af.
r r>°P kregeD de heeren klop.
In Rotterdam won zelfs Kolkman,
nat was dat. een gejuichI Spr. bracht
hulde aan de kiesvereenigingen en
propagandisten van Zuidholland (ap
plaus).
Meer en meer geraakte 't Liberale
Ministerie in verval en eindelijk blies
het den aftocht. Christelijke Ministers
namen hun plaatsen in. Daarvoor
waagden de oneen 2 zetels, n.l. Siie-
drecht en Tietjerksteradeel waren lang
niet vast. Dat was een beschamend
voorbeeld voor de liberalen. Borgesius
en Pierson deden destijds heel anders.
Maar rechts is er tegen, dat een Minis
ter tegelijk Kamerlid is,
't Kabinet de Meester besprekend,
zegt spr. dat het woordbreuk gepleegd
heeft. Ernstig is die beschuldiging,
doch spr. zal ze bewijzen. Spr. wijst
op't propagandaboekje: „Wat willen
de Vrijzinnigen? Waarin de kopstuk
ken hun ideeën omtrent de politieke
kwesties uiteenzetten. Van de Christe
lijke politiek bleef geen stuk heel. Dat
is niet zoo erg, zegt spr., we kunnen
wel tegen een stootje (gelach).
Maar later, zegt spr., sullen de libe
ralen wel gewild hebben, dat ze dit
boekje niet geschreven hadden. Nu
zitten ze er aan vast. Nu gebleken is,
dat 't kiezersvolk is bij den neus ge
nomen. Maar het geschrevene blijft.
Wat is er beloofd op onderwijsge
bied 1 En wat is er gedaan voor de
verhooging van 't peil van 't volks
onderwijs Nietsl Minister Rink schonk
slechts een snbsiedetje aan een am
bachtschool. Dr. K. had voorbereid een
geheele reorganisatie van 't vakonder
wijs. Min. Rink deed er niets voor.
En de onderwijsmannen der rechter
zijde hebben dezen Minister dan ook
leelijk den mantel uitgeveegd. Hoe
geheel anders is het nu! Reeds ligt
weer een wetsontwerp gereed betref
fende subsidieering der Middelbare
scholen, zijnde dit een voortbouwen
op de plannen van Min. Kuyper.
Links kan er wel tegen mopperen,
doch ze zullen er zich niet tegen ver
zetten, ze hebben geleerd dat niets
meer de rechtschen in vuur brengt,
dan wanneer men aan hun bijz. onder
wijs geen recht laat wedervaren.
Van de plannen tot herziening der
Armenwet is nooit iets gekomen. Lief
dadigheid kan ook alleen uitgaan van
de Chr. Charitas, die als een goed
moedigs fee de zwakken en hulpbe
hoevenden opzoekt.
Van de-invaliditeits en ouderdoms-
verzekering kwam niets.
Passtoor8 had het wel goed gezien.
De arbeiders komen van den wal in
de sloot, zei hij, ze krijgen steenen
voor brood. En 't Kamerlid Talma
kreeg op zijn vraag al dadelijk ten
antwoord, dat de invaliditeitsverzeke
ring voorloopig van de baan was. De
Minister moest eerst nog wat studee
ren. Maar de verzekering was tooh
toegezegd.
Zonde en schande is 't spel, zegt
spr., dat met den invalieden arbeider
gespeeld is. Reeds lang was er 't
Rapport der Commissie, 't Sociaal
Weekblad schreef ook liever een inva-
liditeitp- dan een ouderdomsverzeke
ring te zien. Er kwam niets: Bij het
Liberalisme zijn de arbeiders wel
altijd 't kind van de rekening geweest.
De „Standaard" noemde de intrekking
der inv. verz. 3 wielen onder den wageD
wegnemen, en de „Volksbanier" sprak
van boerenbedrog. Nu zou weer eerst
een ziekteverzekering komen, 't Platte
land werdalseen quantité négli
gés b le beschouwd, de arbeidswetge
ving van Kuyper was weg en Passtoors
had wel gelijk, toen hij van steenen
voor brood sprak.
Ook op 't gebied der defensie uit
gaven is comedie gespeeld. Op de
vraag: Wat is een volksleger? gaven
de kopstukken der linksche partijen
allen een ander antwoord. Min. Staal
wijde weer een ander volksleger dan
Min. v. Rappard. 't Vertrouwen in 't
Leger verdween geheel en dat is wel
het ergste, wat een land kan over
komen.
Gen. v. Vlijmen had alle hoop op
verdediging van 't vaderland opgegeven
3 Ministers voor de defensie versleet
't Ministerie: Cohen Stuart, Staal en
van Rappard. En met den Iaatsten
viel 't geheele kabinet. Het heels
Ministerie is met den vloek zijner
geboorte ten gronde gegaan, zei mr.
Troelstra. Van legerbezuiniging is niets
terecht gekomen.
Staal vroeg voor de Stelling van
A'dam 18 millioen, Cohen Stuart
kwam met een vlootplan van 841/2
millioen. Deze Marine minister wist
niet wat hij deed en spr. zou niet
graag met hem meevaren.]
Min. de Meester verklaarde maling
te hebben aan 't program van actie.
Zoo is er gesold met de kiezers in 1908.
Thans hebben we Min. Sabron een
man uit één stuk. die ons waar geeft
voor ons geld. En dan willen we
graag gelden voteeren voor de defensie,
zegt spr.
De belastingplannen van Min. de
Meester waren onaannemelijk.
Den landbouwers wilde hij de vrij
stelling der bedrijfsbelasting ontnemen.
Hoe collega de Boer dit nog noemen
durfde in 't welbegrepen eigenbelang
der landbouwers, is spr. een raadsel.
Maar deze belastingplannen zijn met
Min. de Meester van de baan. En Min.
Kolkman zal er wel wat anders op-
vinden. Overal was het misère. Ten
opzichte onzer buitenlandsche betrek
kingen waren we de riseé van Europa.
Ten slotte werd door 't stervende
Ministerie nog de kiesrechtkwestie
tnsschen de partijen geworpen.
Met 't Min. Heemskerk is een heel
ander tijdperk aangebroken. Wel moet
het nog min of meer in de neutrale
zone werken, doch de rechtsche partijen
zijn bereid het trouw te steunen. Spr.
wijst in dit verband op 't groote be
lang der a.s. Juni verkiezing. Zijnde
linksche partijeu door tweedracht in
verval geraakt, wij moeten als één
man blijven strijden, want van 't
lib. Min. ia niets goeds te wachten.
19051907 is een tijdvak van stilstand
geweest en we doen het best, zegt
spr., die ongelukkige jaren maar zoo
spoedig mogelij k te vergeten (applaus.).
Hierna werd gepauzeerd.
'Na do pauze wijst spr et op, 'dat
naast 't merkwaardig' verschijnsel
van 't groote verval dsr liberale par
tij een ander verschijnsel is waar te
nemen, n 1. de opkomst van 't socia
lisme Op 't laatste Congres; is de
vooruitgang op 't platteland door
de socialisten krachtig toegejuicht.
En al is dit nu niet direct op deze
streken van toepassing, er mag toch
wel aandacht aan geschonken wor
den.
Volgens Leo NIII z.g. moet de ar
beider een voldoend loon genieten
Spr. betwijfelt, of dit wel overal 't
geval is. Onrechtvaardige verhou
dingen bestaan er nog hier endaar.
Doch dit z,al beter worden. Van die
verkeerde verhoudingen maakt de
S. D. A. P misbruik De S. D
A. P., die 't geloof uit de harten
verbant en er den leugen ingang
doet vinden. Onze- in-geloo-
vige bevolking zal zich wel niet
zoo gauw tot de revolutie laten ver
leiden, zegt spr. In de partij der
S. D. A. P is het steeds schelden
en twisten. Het onderling vertrou
wen ontbreekt er. Moeten zij dan
ons vertrouwen hebben Zij ver
blinden de menigte en staan op tegen
alle gezag. Christen blijven en so
cialist is dan ook onbestaanbaar.
Wat goeids is in 't Socialisme is
ontleend aan 't Christendom. Het
socialisme dient bestreden en daar
het zich beter kan ontwikkelen on
der een liberaal Ministerie, daarom
moeten we ook als één man op
trekken bij de Juni verkiezingen om
't Ministerie-Heemskerk te behou
den.
Geen poging is van links gedaan
t optreden van Min. Heemskerk te
ontzieggelnl, olndanks Idje linksche
meerderheid. Min. Heemskerk zei de
regieeringstaak op zich te durven
nemen, daar de linksche meerderheid
verdeeld en de rechtsche minderheid
vast aaneengesloten was.
Maar onderling verdeeld mogien zij
zijn, toch zullen de Linkschen één-
drachtig tegen rechts optrekken
op den dag der verkiezing, ten ein
de te krijgen een linksche politieke
meerderheid om de teugels hot te
kunnen vieren aan de zegepraal dei
liberale idéé, tot groot nadeel dei
Christelijke partijen. Dat dient
voorkomen. En bij die poging iiiene
men te bedenken, dat van één stem
r&uiJJLCiUft.
3)
'Een angstige stem,1 klonk uit een
hoek^ van het vertrek: „Hier, moe
der!"
„Is vaJder al thuis?"
„Neen."
„Natuurlijk niet. Anders was ik
immers al lang over hem gestrui
keld," sprak ze halfluid.
Haasirg en onhandig streek de
▼rouw eemige lucifers aan, vloekend
dat ze niet branden wilden. Dpe
troleumlamp wierp een flauw licht
over liet beeld van ellende Het was
pngeloofelijk vuil en ordeloos in het
vertrek. En als in die armzalige om
geving verdwaald stonden hier en
daar fonkelnieuwe voorwerpen: een
klok, mooie porceleinen vazlen en an
dere snuisterijen Op den grond lag
een matras met ware lompen voor
dekens. Daarop lagen een paar 'licht
bij elkaar gekropen kinderen te sla
pen. Achter een gordijn stond hog
een kinderledikant.
Alles zag er zoo akelig en naar
geestig uit, dat zelfs deze vrouw, die
dagelijks in den rommel leefde, zion-
der een vinger uit te steken om hier
•lthana oude en. reinheid te doen
heerschen, er een oogenblik door ge
troffen werd.
En hoonend en goidslasterenidj
klonk het: ,,De Vader in den Hemel
zou wat te doen hebben, als Hij zich
met zoo'n zoodje moest ophouden!
Bah, wat een leven!"
Ze maakte haar blouse los, wierp
het kleediugstuk op den grond en
maakte zich gereed om naar beid te
gaan, Zonder zich te bekommeren om
het avondeten van haar man, idie
Zeker nog in de kroeg zat of om de
jammerklachten der kinderen, die
wakker geworden waren en schrei
den van lien honger.
Aan den vuilen mirur hing een ele
gante spiegel in koperen lijst. Even
nam ze de lamp op en bekeek zich
zelf in het glas. Het gelaat dat ze
daar zag, was een zeldzaam contrast
met den aard en de woning der
vrouw zelf. Het was inderdaad een
schoon gelaat, zuiver ovaal onder
zware blond© hoofdhaar. Ondanks
de onbeschaamde uitdrukking wa
ren de oogen van oen merkwaardig
Zacht blauw.
Met welbehagen bekeek Era'ncine
haar gelaat, maar plotseling blies
ze haastig het licht uit en wierp zien
op haar legerstede. Ze had op de
trap den Zwanen, onzekere® tred van
haar man gehoord.
„Daar komt hij aan," sprak Ze.
„Hij .is weer dronken. Als hij me
slaat, loop ik het huis uit!"
Havre's thuiskomst was even
het wel en wee van geheel Neder
land kan afhangen.; Geen negatieve
leuzen moeten we aanheffen doch
propageeren we onze eigen. Christe
lijke beginselen.
Min. Heemskerk ztei in de Regee-
ringsverklaring verbetering der be
langen van de arbeiders toe.
Ons buitenlandsch beheer wordt
met kracht en energie gevoerd, Spr.
wijst op Venezuela.
De Min. van Financiën Zal 't be-
noodigde geld vinden, daar, waar
het het best te halen is en Zonder
dat de arbeiders op den zak geklopt
Worden.
't Kabinet zorgt voor een recht
vaardige ambten ver deeling, voor
zuivering van den onzedelijken
dampkring, voor beschaving der Ko
loniën. Van groot belang is het, dat
dit Ministerie behouden blijft, doch
de strijd zal niet gemakkelijk zijn.
Men wierp den twistappel van 't
kiesrecht in ons midden, dock wij
lieten ons niet vangen. Voor de op
lossing dezer kwestie zijn de libe
ralen niet in staat. Deze werken met
blanco leuzen. Reeds in 1906 gee-
selde Kolkman dit blanco gedoe.
Daarna besprak spr. het feit, dat
op een paar plaatsen in 't district
een betreurenswaardige verdeeld
heid is ontstaan. Maar spr. heeft ver
trouwen genoeg in de vredelievende
kiezers, dat zij afkeering zullen
zijn van alle kuiperijen en intriges
en dat zij trouw zullen blijven aan
eigen beginselen. Het- gaat- eigenlijk
alleen om den grooten invloed, dien
onze partij moet kunnen uitoefenen.
De verbonden Christelijke partijen
kunnen zoo'n groote macht in den
Staat uitoefenen.
Dubbel moeten we oppassen, zegt
spr. (Thans zal het gaan tegen
Heemskerk, om de souvereiniteit
van God of idie der rede. Laat ons
daarom het groote doel voor oogen
houden en kleine meeningsverschil-
len op zijde zetten. Eendracht moet
er heerschen in onze partij, waarop
We trotsch mogen gaan. Zij is de
machtigste, die er is. En nog
machtiger zal zij Worden. iWijj gaan
zoo goed vooruit. [We hebben de
K. S. A., een instituut dat ieder ons
benijdt, 't Centraal bureau te Lei
den is ons arsenaal. Kon Sehaepman
nog eens uit zijn graf opstaan. Met
een traan van dankbaarheid Zou hij
de handen zeeg'nend over ons uit
strekken, zeggend: „Het gaat zoo
goed, versaagt toch nimmer". Hul it
brengt spr. aan de mannen lier K.
S. A. en hoopt, dat God nog lang dit
werk moge zeeg'neo (applaus).
Ook op politiek gebied consta
teert spr. grooten vooruitgang. Mi n
Regout zeide, geen nuttiger werk
te kennen dan dat der R. K. Kies
vereeniging. Maar wij moeten niet
rusten. "Want het verzwakte Libe
ralisme en het steeds groeiende So
cialisme, vormen veneenigd toch nog
een macht, waartegen te waken onze
dure plicht is. De drommen brei
den zich uit, doch versaagt- niet,
roept spr. allen toe. IWij zijn op (den
goeden weg. Alles schaart zich hij
een. En aan 't hoofd onzer colon
nes trekt onze wakkere priester
schaar.
God wil hetDien strijdkreet van
de romantische middeleeuwen heffe
men weer aan. Vol moed en vertrou
wen.
Jezus zeide eenmaal van zijn
Kerk: „De oporten der hel zullen
haar niet overwinnen". Dat zij ook
voor ons de belofte, dat wij eenmaal
overwinnen zullen.
Op deze reie, die op allen zoo'ii
diepen indruk maakte, volgde- een
langdurig, geestdriftig applaus
Hierna had 't debat- plaats
We zullen hierover kort zijn
Eensdeels, omdat We het niet in zijn
geheel kunnen weergeven, daar we
niet tot 't einde der vergadering
konden blijven .anderdeels om een
beschuldiging van den heer Warmer-
lam te ontloopen, dat „de pers" een
zijdig- is
In 't kort zullen we een en ander
och aanstippen
De heer De Koning wierp den heer
v Wichen voor de voeten, dat hij
50 maal van de Kamerzittingen wbe
weggebleven De heer v. jWiiHhegv
wees er op, dat veel eminente® man
nen dan hij veel meer absenties hair
den. Hij las een lijstje der absenties
voor, waaruit bleek hst- zeer vele
Kamerleden van 65— 35 zittingen
hadden verzuimd,
Spr. had er 37, die hoofdzakelijk
zijn te wijten aan zijn ongesteldheid}
Spr. is niet gewoon de zaken lauw
op te vatten. Voortgekomen uit de®
boerenstand, heeft hij altijd flink
gearbeid. Veel functies worden hem
opgedragen en dat verschaft werk.
Spr. wees er verder op, dat de ver
diensten van een Kamerlid boven
dien toch niet gemeten konden wor
den naar de absenties.
De heer v. Warmerdam stelle ver-
verschillende vragen, hoe de afge
vaardigde over absenties dacht, over
't arbeidscontract, over 't vrouwen
vraagstuk, of dit laatste door de
Katholieken ter hand genomen moet
worden uit een zc iel ij kbe id soogpunt,
en zoo voorts.
De heer v. Wichen zou toen aan 't
woord komen. Vele menschen zate®
genoegelijk te lachen na de zwaar
wichtige vragen, die debater stelde.
Wij meenden niet veel te verlie
zen, als we heengingen.
De tram stond op vertrekken.
vriendelijk en liefelijk als een uur
geleden 'die van zijn vrouw! Hij
streek een half dozijn lueiefrs aan,
moest hoesten van de scherpe zwa
vellucht, keek in de pannen idie leeg
waren en liet zich vloekend op zijn
bed vallen. Hij hal nog niets, warms
gehad na zijn zware® arbeid in de
timmjermans'werkpl aats
Waarom zou hij ook thuis komen
etenZijn vrouw Zorgde er immers
toch niet voor. Veel liever giug hij
naar d© herberg om zich warm te
drinken en zijn geluk in het kaart
spel te beproeven.
Om ld© kinderen gaf hij niets meer.
V roeger waren ze wel aardig- ge
weest, maar nu delen -zie niets dan
schreien en klagen en maakten hem
maar nijdig. Alleen ile oudste, Jean
Jacques daar hield hij nog wel
van. Het was een brutale knaap, die
al een lange broek droeg en wien de
onbeschaamdheid uit de oogen
straalde. Zijn vader kastijdde hem
voor iedere' kwajongensstreek, die hij
uithaalde, zoo zwaar, alsof hij zelf
Zijn heele leven een voorbeeld van
eerlijkheid en goed gedrag gegeven
had. De drie andere kinderen waren
meisjes en telden hepleimaal niet
mee.
Jean Favre lag al oen poosje te
snorken, toen Jean Jacques op han
den en voeten uit ziijn hoekje te
voorschijn kwam. Bij het thuis ko
men zijner ouders had hij zich muis
stil gehouden en nu sloop hij naar
Tot Geestelijk Adviseer der afdes-
ling Naaldwijk ran den Ned. R. Jt.
Volksbond is benoemd de WelEerw.
Heer J. Th. Jasobe, kapelaan aldaar.
De WelEerw. Heer J. M. C.
Nuijen, kapelaan te Alkmaar (H. Lau-
rentius) is benoemd tot Advisenr dec
R. K. Handelsreizigers-Yereeniging al
daar.
Ben nieuw en uiterst aanbevelens
waardig geschrift.
„Help! Help!" Onder leze®
titel schrijft dr. Gerard Brom i®
het jongste nummer van ..Sobrjë-
tas" het volgende:
„Gevraagd naar een pakkend pro
pagandamiddel voor het- Dr. Ariëns-
londs, heeft ondergeteekende nage
dacht liet zijn familie nadenken en
vraagt alle broeders en zusters ia
den Heer. om ook na te denken, e®
anderen te laten nadenken.
't Eerste nummer blijft natuurlijk
de daad van 't voorbeeld zooals een
vriend van 'dr. Ariëns terstond met
f2000 toonde, verschillende plaat
sen met afzonderlijke oomité's, cir
culaires of collectes en andere met
niets. Ondertusschen viel het cijfer
f 11.000 bij 't feest van dr. Ariëns
leelijk tegen en verminderden de bij
dragen volgens de lijst van „Sobrië-
tas" ellendig.
Na 't lied van Ermannv. Schalk,
het portret van Toorop, de brochure
van Ildefons, de vereenigiing tot
verpleging van Katholieke drank
zuchtigen, na alles en nog wat zei
Enschedé terecht: „We komen er zoo
nooit" en kreeg van den Bond in 'i
aartsbisdom gedaan ,dat de vexee-
nigingen daar ieder een bepaalde
contributie zouden afstaan. Heel
mooi, maar dat doen ze vooreerst
toch niet allemaal en dan is 't nog
lang niet genoeg.
Bovendien mogen wij de wereld
niet uitsluiten van een goed werk
alle geloofsgenoofen moeten deelea
in de eeuwige winst. Wanneer i»
zoo'n algemeen maatschappelijk be
lang de buitenwacht, b. v. de Vince®-
tius, leert belang stellen, is de re
clame voor dit onderdeel der drank
bestrijding met een propaganda voor
onze heel© heilige zaak.
Wie wleet nu een lokvogel om de
goudvinken in 't blauwe net te trek
ken Gebruik uw hersenen eens etn
bewijs dat onthouding ze verfrischt
Ieder denkbeeld is welkom en mis
schien is 't uwe. ja juist het uwe,
meer waard dan uw persoonlijke bij
drage, omdat het de beurs van het
volk opent. Mogelijk zijn er ver
schillende tegelijk bruikbaar, vol
gens de nuchtere wijsheid om 't cc®
te doen en 't ander niet te laten.
Stuur dus uw plannen tot cxploi-
den stoel, waarop ide kleeren van zijn
vader door elkaar lagen. Haastig
doorsnuffeld© hij al de zakken. Van
alles zat er in: een horloge, stalen
beugel®, sigaren
„Waar Zou de- ouw© dit weer Weg
gesleept hebben," mompelde de ben
gel- Onder in een der zakken
vond hij eindelijk w,at hij zocht: een
broodkorst, overblijfsel van Zijn va
ders maal op het werk. Gretig beet
hij er in, at er de helft van op en
sloop toen weer naar de matras te
rug.
„Hé, zeg, slapen jelui allemaal
Heb j© gieem honger moerKijk eens.
wat ik hier heb, heerlijk hoor!"
En hij smakte' met de tong. Eeh
oogenblik later hoorde, men niets
meer in het donkere vertrek dan het
knabbelen der meisjes op de stukken
van de broodkorst
Toen Liz© de familie Dimier ver
laten had, betrad ze haar kamertje
op de derde verdieping. Haar moe
der wlas reeds te bed: de gordijnen
der alkoof waren toegeschoven en
een lamp met roode kap verspreidde
een vriendelijk licht. De inlichting
van het vertrekje was, schoon een
voudig, toch hoogst comfortabel en
verried den praetischen zin der be
woonster.
De oude vrouw was nog wakker.
Ze ontving Loze met ee® zwakken
glimlach en vroeg: „Je bent bene
den geweest, nietwaar? [Wjat zegt
Dimier wel
„Hij verwenscht hemel en aande."
„Ja, ja, dat zal hij wel afleeren.
Je moet een kop thee voor me zetten.
Ik slaap vannacht toch niet."
„Ik ook niet, moeder. De dood
waart rond in het huis. ik ben
hang 1"
Ze stak den spirituskoker aan en
trad het zijvertrek binnen, dat voor
haar alleen was en met zijn degelijke
meubelen, zijn fraaie schilderijen en
talrijke boeken geheel den stempel
droeg van haar persoonlijkheid.
Tegenover het venster stond een
ebbenhouten piano. Liz© liet een
liefkoozenden blik over het instru
ment glijden, inaar spelen kon ze van
avond niet. Ze nam haar lievelings
boek ter hand en opende het. „De
liefde kent geen idroefheid: ze is
vrij en vroolijk, en niets kan haar
w'eerhouden," las ze daar.
Ze glimlachte en fluisterde heel
zacht en toeder: „Liefste Lize..."
en daarbij trili© ze over haar ge
heele lichaam, als had een andere
stem die woorden tot haar gespro
ken.
Door dë half geopende deur hoorde
zij het water in den ketel borrelen.
Lize maakte haar avondeten gereed,
maar er lag iets droomerigs in al
haar bewegingen, en haar blik
dwaalde voortdurend van al die
werktuiglijke bezigheden af.
Eerst bediende ze moeder Sabine,
daarna nam ze zelf een kop thee,
schudde het hoofdkussen der oude
vrouw recht en sloot zich toen na.
een hartelijken kus in haar kamer
tje op.
Neen, de liefde k-ent geen droef
heid z© verheft zich hoog boven alle
aaidsche zorgen dat lag op Li
te's droomierig geLaat duidelijk te
lezen. Ze nam een handwerkje en
liet onder den arbeid een stroom va®
herinneringen aan haar geest voor
bijgaan.
Ze dacht aan Ide zelfopofferende
liefde der moeder, die na den vroeg-
tijdigen dood des vaders geen arbeid
nooh moeite gespaard had om haar
een goede opvoeding te geven.
Lize was nu een zeer bekwaam
pianiste en verdiende aan een van de
scholen der stad ruimschoots haar
brood. Kort. geleden had ze bijna
met geweld haar moeder er toe go-
bracht het kantwerk, zoo nadeelig
voor de oogen, op te geven. Somber
lag het verleden achter haar, rnaaar
het was als een onvruchtbare duin
heuvel, waartegen de golven der mu
ziek welluidend klotsten. De kunst
was haar trooet en sedert Lize lief
had, was ze pok haar vertrouwde
geworden.;
Wtrdt vervolg dl
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT °"J?-
